Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı aerobik ve anaerobik kapasitenin serum irisin, leptin ve ghrelin seviyelerine etkisini araştırmaktır.Materyal ve Metot: Çalışmaya 24 deney, 20 kontrol grubu olmak üzere toplam 44 kişi katılmıştır. Katılımcılar 16 hafta boyunca aerobik ve anaerobik kapasite gelişimine yönelik antrenman yapmışladır. Katılımcılardan antrenmana başlamadan ve 16 hafta sonunda 5 ml kan alınmıştır. Alınan kanlar seruma ayrıştırılarak ELISA yöntemiyle çalışılmıştır. Antrenmanlara başlamadan ve antrenmanlar sonucunda deney grubunun aerobik ve anaerobik kapasiteleri ölçülmüştür. Aerobik kapasitenin tespiti için Yo-Yo testi, anaerobik kapasitenin ölçülebilmesi için de RAST testi uygulanmıştır.Bulgular: Katılımcıların serum irisin son test seviyesi ön test seviyesinden yüksek bulunmuştur. Leptin seviyesi ise son test değerlerinde daha düşük bulunurken ghrelin seviyesinin antrenmanlara bağlı olarak değişmediği tespit edilmiştir. Kontrol grubu ile deney grubunun ön test değerleri karşılaştırıldığında irisin değerleri deney grubunda yüksek bulunurken leptin ve ghrelin seviyeleri farklılık göstermemiştir.Sonuç: Bu çalışma sonucunda irisin seviyesinin antrenmana bağlı olarak arttığı bulunmuştur. Leptin seviyelerinde ise antrenmanlar sonucu azalma bulunurken ghrelin seviyesinde fark bulunmamıştır. Deney grubu ile kontrol grubunun ön test değerleri karşılaştırıldığında irisin seviyesinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlara göre irisinin egzersize bağlı artış gösterdiği ifade edilebilir. Aerobik ve anaerobik kapasite ile irisin seviyesi arasında yüksek bir ilişki vardır. Leptin seviyesinde ise azalma tespit edilmiştir. İrisin ve leptin hormonlarının yapılan egzersize göre değişebileceği söylenebilir. Bu değişikliğin ortaya çıkmasında egzersizin süresi, şiddeti, kapsamı ve sıklığı gibi faktörlerin etki ettiği ifade edilebilir. Aim: The aim of this study is to examine the effect of aerobic and anaerobic capacity on serum irisin, leptin and ghrelin levels.Material and Method: A total of 44 individuals, 24 in the experimental group and 20 in the control group, participated in the study. The participants trained for 16 weeks to develop aerobic and anaerobic capacity. 5 ml blood was taken from the participants before trainings started and at the end of 16 weeks. The bloods taken were separated into serum and worked with ELISA method. Aerobic and anaerobic capacities of the experimental group were measured before trainings started and at the end of trainings. Yo-yo test was used to find out aerobic capacity, while RAST test was used to measure anaerobic capacity.Results: Post-test serum irisin level of the experimental group was found to be higher than pre-test level. While leptin level was found to be lower in post-test, ghelin level was not found to differ based on training. When the pre-test values of the control group and the experimental group were compared, irisin values were found to be high in the experimental group, while leptin and ghrelin levels were not found to differ.Conclusion: The results of this study showed that irisin level increased based on training. While decrease was found in leptin levels as a result of trainings, no difference was found in ghrelin level. When the pre-test values of the control group and the experimental group were compared, irisin levels were found to be high. According to these results, it can be stated that irisin increased depending on exercise. There is a high correlation between aerobic and anaerobic capacity and irisin level. Decrease was found in leptin level. It can be said that irisin and leptin hormones can differ according to exercise performed. It can be stated that factors such as duration, range and frequency of exercise influence this change. 79

Bu çalışmanın amacı, futbolcuların diz kuvveti ile topa vuruş hızı arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu amaçla, bölgesel amatör ligde oynayan 60 futbolcu çalışmaya gönüllü olarak katılmışlardır. Futbolcuların 48 tanesi sağ bacak baskın, 12 tanesi ise sol bacak baskın kişilerden oluşmaktadır.İzokinetik fleksiyon ve ekstansiyon kuvvetleri 600/sn-1, 1800/sn-1 ve 2400/sn-1 lik açılarda izokinetik dinamometre ile ölçülmüştür. Top hızının ölçülmesinde radar aleti kullanılmıştır. Katılımcılar iç vuruş, iç üst vuruş, dış vuruş ve üst vuruş tekniği kullanmışlardır. Elde edilen verilere tek yönlü varyans analizi uygulanmış ve izokinetik kuvvet ile top hızı arasındaki ilişkinin ortaya çıkartılabilmesi için Pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Bu çalışmanın bulguları, 600/sn-1 ile 1800/sn-1 açılarda yapılan bütün vuruş tekniklerinde, ekstansiyon ve fleksiyon zirve tork değerlerinde izokinetik diz kuvvetinin top hızına pozitif yönde etki ettiğini göstermiştir (P0,05).Bu çalışmanın ışığında, izokinetik kuvvet ile top hızı arasında pozitif yönde bir etki olduğu sonucu çıkmaktadır. Dolayısıyla antrenörlerin, çalışma programlarında şut atan futbolculara özel kuvvet antrenmanı uygulamaları başarı için önemli olabilir. Purpose of this study is to investigate the effect of football player?s knee strength on ball velocity. For this aim, sixty football players are participated voluntarily in this study. 48 out of these participants have right leg dominant and 12 participants have left leg dominant.Isokinetic flexion and extension strengths were measured in angles of 600/sn-1, 1800/sn-1ve 2400/sn-1by isokinetic dynamometer. Velocity measuring device was used in determining ball velocity. Participants performed inside-foot, inside-upper foot, outside-foot, upper-foot kicking techniques. The data were analyzed by using one way anova and in order to achieve a correlation between Isokinetic strength and ball velocity Pearson correlation analysis was performed. Findings of this study show that isokinetic knee strength has a positive effect on resulting ball velocity. This effect was observed in all kicking techniques performed at kicking angles of 600/sn-1and1800/sn-1 at extension and flexion maximum torque (P