Search

Bu çalışmada, Kuzey Ege Denizi'nde son zamanlarda kullanımı artmaya başlamış olan dip paragat takımlarının av kompozisyonları, kullanılan iğnelerin seçiciliği, avcılık esnasında karşılaşılan problemler ve kullanılan yemler ile iğne çeşitleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bununla beraber farklı iğne numaralarının, yakalanan balıkların büyüklüğü ve miktarı üzerine etkisi ile birim çabadaki av miktarları (CPUE), hedef dışı av (bycatch) ve ıskarta (discard) miktarları da tespit edilmiştir. Böylece elde edilen verilerle, Kuzey Ege Denizi'nde kullanılan paragat takımlarının geliştirilmesi ve balıkçılara alternatif bir av aracı olarak kullanımının yaygınlaştırılması imkanı sağlanacaktır.Çalışmada, Kuzey Ege'de (Edremit Körfezi, Saroz Körfezi, Gökçeada, Bozcada, Gelibolu Yarımadası) kullanılan paragat takımlarının teknik özellikleri ve yapısal farklılıklarını belirlemek için 426 balıkçı ile 37 farklı bölgede anket çalışmaları yapılmıştır.Yapılan anketler değerlendirilerek, bölgede kullanılan paragat takımlarının özellikleri tespit edilmiştir. Bölgede kalın, ince, kılıç ve mezgit paragatı olmak üzere 4 farklı paragat takımının kullanıldığı belirlenmiştir. Bu ön örnekleme ve yapılan anketlere göre kullanılacak paragat takımları, kullanılacak yemler ve paragat takımlarının atılacağı istasyonlar belirlenmiştir.Araştırma, Mayıs 2011 ? Haziran 2012 tarihleri arasında, Kuzey Ege Denizi, Çanakkale Boğazı kıyıları, Gelibolu Yarımadası kıyıları ile Saroz Körfezi'nde ticari balıkçıların avcılık yaptıkları 0 - 500m derinliğe sahip sahalarda gerçekleştirilmiştir. Genel olarak her biri 200 iğneli olan 3 sepet atılarak 20 operasyon yapılmış, 60 adet paragat sepeti kullanılarak toplam 60000 m misina serilmiş, 12000 adet iğne atılmış ve 1360 adet örnek alınmıştır. Avcılığı yapılan bireylerin 722 adeti ince takım ile yakalanırken 638 adeti kalın takım ile yakalanmıştır. İnce takım ile yakalanan 722 adet bireyin 351 tanesi (% 42,61) sübye yemi kullanılarak, kalın takımda ise 638 adet bireyin 211 tanesi (%33,07) sardalye yemi kullanılarak yakalanmıştır. Çapraz ve düz iğnelerin avcılığını değerlendirdiğimizde; 389 tane birey çapraz iğne kullanılarak yakalanırken 333 adet birey düz iğne kullanılarak yakalanmıştır. Çalışmada kullanılan iğneler gruplandırılıp aralarındaki tür çeşitliliği bakımından fark olup olmadığını belirlemek amacıyla ANOSIM analizi yapılmış ve bu analiz sonuçlarına göre tüm grupların birbirinden önemli derecede farklı olduğu tespit edilmiştir (ANOSİM= R = 0,7731 P < 0,05). Daha sonra bu farklılığa sebep olan türleri belirlemek amacı ile SİMPER analizi yapılmıştır. Yine iğne tipleri ve numaraları 2 yönlü ANOVA ile karşılaştırılmıştır. İğne tipi faktör olarak alınmıştır. Farklı dönemlerde farklı iğne numarası ile yapılan av miktarları arasındaki farklılıkların istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p = 0,00, p < 0,01). Çalışmada kullanılan paragat takımlarında farklı tipte ve farklı boyutlarda kullanılan iğnelerin seçiciliğinde yeterli sayıda örneğin elde edildiği 3 türe ait bakalyaro (Merluccius merluccius L. 1758), asıl hani (Serranus cabrilla L. 1758), gelincik (Phycis blennoides Brünnich, 1768) balıklarının seçicilik eğrileri çıkartılmıştır.Anahtar sözcükler: Paragat, Kuzey Ege, Seçicilik, Av Kompozisyonu, Çanakkale In this study, catch compositions and selectivity of bottom longlines operational problems including bait and hook selection have been investigated. In addition CPUE, bycatch and discard rates have been attempted.In order to determine, technical specificications and charactaristics of longline gears that are extensively used in Northern Aegean survey study has been conducted with 426 fishermen in 37 different locations. It was determined that the fisherman in North Aegean Sea use four different longline types (Type 1 Xiphias spp., Type 2 Merluccius spp., Type 3 and Type 4 of longline is for different Sparidae species). For third type longline has 0,80 mm main line and 0,40 mm. snood, whereas for fourth type the main line 1,20 mm. snood, 0,80 mm. Results of preliminary surveys have been used to select the tipe of longlines and study locations. Based on survey data, the present study has been carried out in North Aegean Sea, Çanakkale, Gallipoli, during May 2011-June 2012 at the 0-500 m. A total of 20 operations have been performed with using 60 longline baskets equipment with a total 12000 hooks and 60000 meter monoflament lines.Of the 1360 fish caught and 722 of the were caught with third type of gear and 638 fish were caught with fourth type of gear. With regard the baits used, cuttle fish had the highest cacth ratio (42,61) in third type gears, whereas sardine had highest cath ratio (33,07%) in the fourth type gear. The catch ratio of cross and plain hooks were 389 and 333 fish respectively. The type of hook had significant effect on fish species.48,16% (655 fish) of the fish caught with longlines were the target species. Merluccius merluccius was the most abundant fish represented by 16,32% (222 individuals) followed by Physsis blennoides 7,28% (99 individuals). In terms of bycatch, Astropecten spp. was the most abundaned species represented by 15,59% (212 individuals) followed by S. cabrilla, represented by 8,31% (113 individuals). Lenght- weight reletationships as well as horizontal mouth width- lenght and vertical mouth gape-lenght correlations have been estimated for Merluccius merluccius, for Serranus cabrilla, for Physsis blennoides.Key words: Long line, North Aegean, Selectivity, Catch Composition, Çanakkale 122

Bu çalışmada, 50-56-60 ve 64 mm ağ göz açıklığına sahip alamana ağlarının seçiciliközellikleri belirlenmiştir. Çalışmamız Ekim 2005-Aralık 2006 tarihleri arasında Çanakkale ilsınırları içinde Seddülbahir ile Kabatepe Limanı arasındaki bölgede gerçekleştirilmiştir.Ağların seçiciliğinde Holt (1963) tarafından geliştirilen tahmin yönteminden yararlanılmıştır.50-56-60 ve 64 mm ağ göz açıklığındaki ağlarla yakalanan sarpa balıklarının optimumyakalama boyları sırasıyla 20,25 - 22,68 - 24,30 ve 25,92 cm olarak bulunmuştur.Çanakkale bölgesinde, sarpa balıklarının ilk üreme boyu ile avcılıkta kullanılan 50-56-60 ve 64 mm'lik ağların optimum yakalama boyları karşılaştırılmıştır. Buna göre, bu dört ağınsarpa stokları üzerinde bir av baskısı oluşturmadığı tespit edilmiştir.Anahtar kelimeler: Seçicilik, Ağ göz açıklığı, Sarpa, Çanakkale, Alamana ağları In this study, gill nets which have 50-56-60 and 64 mm mesh size were determinate thecharacteristics of their selectivity. The study was carried out between October 2005 and 2006December. Selection method developed by Holt (1963) was used to find the selectivityparameters of the gill nets.The optimum catch lengths of salema were estimated 20,25 - 22,68 - 24,30 and 25,92 cmfor 50-56-60 and 64 mm mesh size, respectively. Common selection factor and standarddeviation were determinate as 4,050 and 2,018 respectively.Lengths at first maturity of salema in Canakkale were compared with the optimumcatching lengths of the monofilament gill net. Gill nets 50-56-60 and 64 mm mesh size do notcause the over fishing on the salema population.Key Words: Selectivity, Mesh size, salema, Canakkale, GillnetsThe 37

Bu tez çalışmasında Nisan 2014 ve Nisan 2016 tarihleri arasında, Kuzey Ege Denizi'nde Çanakkale Boğazı'nda kullanılan istavrit (T. meditterenaeus) çapari takımlarındaki 6, 7, 8, 9 numara düz J tipi çelik iğnelerin seçicilikleri SELECT metodu kullanılarak hesaplanmıştır. Çalışmada 10 operasyon gerçekleştirilmiş olup yakalanan toplam istavrit (T. meditterenaeus) balığı sayısı 223 adettir. İstavrit çaparisinde kullanılan 6, 7, 8 ,9 numara iğneler için en fazla 6 numaralı iğneyle (63 tane), en az da 9 numaralı iğne ile (43 tane) avcılık yapılmıştır. Çapari takımları ile avlanan bireylerin, iğne büyüklüğüne göre boy ve ağırlıkları ölçülmüştür. Yapılan çalışma sonucu eldeki veriler PASGEARII (2,5version) programıyla analiz edilmiştir. Elde edilen veriler, SELECT (Share Each Length Class's Catch Total) metodu kullanarak 5 farklı model ile analizleri yapılmıştır. Bu analiz sonuçlarına göre en uygun değeri Normal - location modeli vermiştir. Normal- location modeline bakıldığında 6, 7, 8, 9 numara iğnelerin optimum yakalama boyları, sırası ile, 15.39 cm, 14.32 cm, 12.98 cm, ve 12.33 cm olarak yayılım değerleri de tüm iğneler için 3.05 cm olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak; Türkiye balıkçılık sirkülerinde istavrit (T. meditterenaeus) balığının minimum avlanma boyu 13.0 cm'dir. İlk üreme boyu dikkate alındığında, stoğun devamlılığı açısından 8 numaralı iğneden daha büyük iğnelerin kullanılması gerekmektedir.Anahtar sözcükler: Çapari Takımı, Kuzey Ege Denizi, Çanakkale, İstavrit, SELECT Metodu. In this study , between april 2014-2016 dates, the selectivity of 'J' type steel hooks No 6, 7, 8, 9 used for catching the Mediterranean horse mackerel (T. mediterraneus) in Çanakkale Strait was calculated by using SELECT(Share Each Length Class Catch Total) method. Totally 223 number of Mediterranean horse mackerel caught in 10 different action. While using 6, 7, 8, 9, sized number of hooks on trolline which used for catching the Mediterranean horse mackerel, most catching hook size was 6 numbered hook (counted 63) and less was 9 numbered hook (counted 43). The weight and length measurements of the fish captured by using the troll line were taken for different hook sizes. The informations that obtained from the experiments were analyzed using a computer program of the PASGEARII (2.5version) and this program analyzes the datas that obtained from the experiments in 5 different models using the SELECT method. The model of Normal - location gave the best fit in the selectivity analysis. According to Normal locatıon modal, the optimum catch lengths of 6, 7, 8, 9 numbers hooks were 15.39 cm, 14.32 cm, 12.98 cm, 12.33 cm and respectively. The modal lengths were calculated as 3.05 cm for all hooks. As a result; the minimum length of catching the Mediterranean horse mackerel is arranged 13.0 cm. at the circular letter that arrange the fishing rules in Turkey. Taking into account the Mediterranean horse mackerel fishes's first maturity length, the use of hooks must be bigger than hook size 8.Keywords: Handline, North Aegean Sea, Çanakkale, Hook Selectivity, Mediterranean Horse Mackerel, SELECT Method. 42

Bu çalışma, Antalya Körfezi'nde Kumluca, Finike, Demre ve Kemer ilçeleri sınırları içerisinde yer alan kayalık alanlarda gerçekleştirilmiştir. Subtropikal ve lesepsiyen bir tür olan beyaz sokar (Siganus rivulatus Forskåll & Niebuhr, 1775) balığının olta ile avcılığında kullanılan 6, 8, 10 ve 12 numara kısa saplı çapraz çelik iğnelerin seçicilikleri SELECT metodu kullanılarak hesaplanmıştır. Çalışmada yapılan 16 operasyonda toplam yakalanan beyaz sokar balığı sayısı 406 adettir. Log normal modele göre 6, 8, 10 ve 12 numara iğnelerin optimum yakalama boyları sırasıyla; 20,79 cm, 17,67 cm, 14,91 cm, 12,60 cm ve yayılım değerleri ise sırasıyla 13,65; 11,60; 9,79; 8,28 cm olarak tespit edilmiştir. Beyaz sokar avcılığında ilk üreme boyu göz önünde tutulduğunda 6 numara iğnenin ağız açıklığından daha büyük ağız açıklığına sahip iğnelerin kullanımı önerilebilir. This study it was carried out in rocky field within the borders of Kumluca, Finike, Demre and Kemer districts in Gulf of Antalya. The selectivity of kirbed steel hooks no 6, 8, 10, 12 used for catching subtropical and lesepsian species the marbled spinefoot (Siganus rivulatus Forskåll & Niebuhr, 1775) was calculated by using SELECT method. The total number of Marbled spinefoot caught in 16 operations was 406 individuals. According to log normal modal, the optimum catch lengths of 6, 8, 10, 12 numbers hooks were 20.79 cm, 17.67 cm, 14.91 cm, 12.60 cm and spread value for these hooks were 13.65 cm, 11.60 cm, 9.79 cm and 8.28 cm respectively. Considering the first reproductive length in Marbled spinefoot catching, the use of larger than number 6 size hooks may be recommended. 41

Bu çalışmada çapari ile avcılıkta avlanan türlerin kompozisyonunun belirlenmesi, kullanılan çapari tipine göre hedef ve hedef dışı av oranlarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışma; Çanakkale Boğazı, Gelibolu Yarımadası, Gökçeada - Bozcaada çevresi ve Saroz Körfezi'nde ticari balıkçılık yapılan sahalarda, ÇOMU Bilim-1 teknesi ile 12 ay boyunca saha örneklemeleri gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 6 farklı çapari kullanılmış olup bunlar; istavrit, uskumru-kolyoz, palamut-lüfer, torik, çinekop, sardalye-gümüş çaparileridir. Çalışma sonucunda tüylü çapariler ile 13 familya ve 27 türe ait 4730 adet kemikli balık ve Loliginidae familyasına ait 20 adet Loligo vulgaris (Kalamar) örneklenmiştir. Yemli çinekop çaparisi ile 4 familya ve 11 türe ait 1320 birey örneklenmiştir. Toplamda 6070 adet balık yakalanmış olup 29 farklı tür tespit edilmiştir. Her bir tüy renginin av verimi incelendiğinde en fazla av verimine sahip tüy renginin beyaz ve yeşil renkler olduğu tespit edilmiştir. Genel av verimi iğne numaralarına göre incelendiğinde kullanılan 16 farklı boyuttaki iğneler arasında en fazla av verimine sahip olan iğnenin %19 oranında 1 numaralı iğne olduğu belirlenmiştir. Çapari tipine göre yemli çaparide en yüksek hedef tür oranı %89,3 ile çinekop çaparisinde tespit edilmiş olup tüylü çaparide bunu %76,3 ile uskumru-kolyoz çaparisi izlemektedir. Tüylü çaparilerde hedef tür oranı %55 olarak bulunmuş olup diğer av araçları ile karşılaştırıldığında oldukça yüksek bir oran olduğu belirlenmiştir. The aim of this study is to determine the species composition of the species catched in a trotline and to determine the species composition and target ratio of species according to the type of trotline used. In this direction field sampling was carried out for 12 months with ÇOMU Bilim-1 boat in Çanakkale Strait, Gelibolu Peninsula, Gökçeada - Bozcaada area and commercial fishing areas in Saroz Gulf. Six different trotlines were used in this study; mackerel-mackerel, bonito, bluefish, sardines-big scale sand smelt. As a result of the study, 13 feathered trotlines and 4730 bony fishes belonging to 27 families and 20 Loligo vulgaris (squid) belonging to Loliginidae family were sampled. 1320 individuals belonging to 4 families and 11 species were sampled with baited bluefish trotline. In total, 6070 fishes were caught and 29 different species were detected. When the catching yield of each feather color was examined, it was determined that the feather color with the highest catching yield was white and green colors. Among the hooks of the 16 different sizes used when examining according to the general catching hook numbers, it was determined that the hook having the highest catch efficiency was 19% number 1 hook. The highest target species ratio was determined in the bluefish trotline with 83.9%, which is followed by mackerel-chub mackerel trotline with 76.3%. The target species ratio was found to be 55% in the feathered trotlines and it was determined that it is quite high compared to other fishing gears. 64

Bu çalışmada, Kuzey Ege Denizi'nde kullanılan çapari takımlarının teknik özellikleri ve yapısal farklılıkları belirlenmiştir. Kuzey Ege kıyılarında Çanakkale ve Balıkesir iline ait limanlarda ve balıkçı barınaklarında balıkçılar ile anketler gerçekleştirilmiştir. Anket yapılan bölgeler Çanakkale (merkez), Saroz Körfezi, Edremit Körfezi ve Adalar (Gökçeada ve Bozcaada) olmak üzere genel olarak 4 bölgeye ayrılmıştır. Başlıca; Enez, Sultaniçe, Yayla, Mecidiye, İbrice, Kavak, Koru köy, Koca çeşme, Adilhan, Bolayır, Baklaburnu, Lapseki (Merkez), Lapseki (Çardak), Değirmencik, Şevketiye, Kemer, Karabiga, Güneyli, Kömür limanı, Gelibolu, Ece limanı, Kabatepe, Seddülbahir, Eceabat, Kepez, Güzelyalı, Kumkale, Yeniköy, Kum burun, Dalyan, Aksaz, Gülpınar, Baba kale, Sivrice, Sokak ağzı, Behramkale, Küçük kuyu, Altınoluk, Güre İskelesi, Akçay, Burhaniye (Ören), Ayvalık (Cunda) ve Ayvalık (Merkez), Gökçeada (Kuzu limanı), Gökçeada (Kaleköy), Gökçeada (Uğurlu), Bozcaada, Çanakkale (Merkez), Çanakkale (Sarı çay) limanlarında toplam 49 balıkçı barınağı ve limana gidilerek toplam 1085 kişi ile anket çalışması yapılmıştır. Sonuçlarına göre; İstavrit çaparisi, Uskumru ve kolyoz çaparisi, Palamut ve lüfer çaparisi, Çinekop çaparisi, Torik çaparisi, Gümüş ve sardalya çaparisi olarak 6 tip çapari takımının kullanıldığı belirlenmiş ve bu takımların yapısal farklılıkları ile teknik özellikleri çıkartılmıştır. Bu çalışma, Kuzey Ege Denizi'nde kullanılan çapari takımlarının geliştirilmesi konusunda gerçekleştirilen ilk çalışma olma niteliğini taşımaktadır.Anahtar sözcükler: Çapari Takımı, Kuzey Ege Denizi, Çanakkale. The aim of this study was to determine the technical characteristics and structural variations of trotline tackles using in the northern Aegean Sea. Surveys were conducted in 4 general regions which were Çanakkale (city centre), Saros Bay, Edremit Bay, and Islands (Gökçeada and Bozcaada) with the fishermans in fishing ports and harbours along the coasts of the northern Aegean Sea. Surveys were conducted with 1085 fishermans in 49 different fishing ports where were Enez, Sultaniçe, Yayla, Mecidiye, İbrice, Kavak, Koruköy, Kocaçeşme, Adilhan, Bolayır, Baklaburnu, Lapseki (centre), Lapseki (Çardak), Değirmencik, Şevketiye, Kemer, Karabiga, Güneyli, Kömür, Gelibolu, Ece, Kabatepe, Seddülbahir, Eceabat, Kepez, Güzelyalı, Kumkale, Yeniköy, Kumburun, Dalyan, Aksaz, Gülpınar, Babakale, Sivrice, Sokakağzı, Behramkale, Küçükkuyu, Altınoluk, Güre, Akçay, Burhaniye (Ören), Ayvalık (Cunda), Ayvalık (centre), Gökçeada (Kuzu), Gökçeada (Kaleköy), Gökçeada (Uğurlu), Bozcaada, Çanakkale (centre), Çanakkale (Sarıçay). As a result, it was determined that 6 types of trotlines for Mediterranean horse mackerel, Atlantic mackerel and Chub mackerel, Atlantic bonito and bluefish, small bluefish, big bonito, big-scale sand smelt and European pilchard were used. The structural variations and technical characteristics of trotline tackles were determined. Present study is the first study on development of trotline tackles using in the northern Aegean Sea.Keywords: Trotline Tackles, North Aegean Sea, Çanakkale 98

Bu tezin amacı kafeslerde beslenen ve doğal ortamdan yakalanan yabani mercan (Pagellus acarne R., 1827) balığının kültür koşullarındaki ve doğal ortamındaki hematolojik ve serum biyokimyasal kan parametrelerinin belirlenmesidir. Bu tez çalışmasında Çanakkale Boğazı'nda ekonomik olarak değerli olan ve yoğun olarak avcılığı yapılan yabani mercan balığı kullanılmıştır. Yetiştiricilik yolu ve doğal ortamdan temin edilmiş P. acarne türünün kan parametrelerinin karşılaştırıldığı bir çalışmaya literatürde rastlanılmamıştır. Çalışmada yetiştiriciliği yapılan balıklar ile doğadan yakalanan balıkların serum glikoz (GLİ), albumin (ALB), globulin (GLO), toplam protein (TPROT), trigliserit (TRİ) ve kolesterol (CHOL) biyokimyasal parametreleri ile ortalama eritrosit sayısı (RBC), hematokrit oranı (HCT) ve hemoglobin değeri (Hb) belirlenmiştir.Çanakkale Boğazı'nda kafeslerde yetiştirilen (kültür) ve doğal ortamdan avlanan P. acarne türüne ait ortalama kan parametre değerleri sırasıyla; eritrosit sayısı 6,31±0,16 ve 3,91±0,13 , hemoglobin değerleri 12,51±0,35 ve 11,01±0,27, hematokrit oranı 43,66±2,67 ve 39,84±1,21 , toplam protein oranı 3,37±0,15 ve 2,70±0,12, albümin oranı 0,15±0,02 ve 0,25±0,01 , globin oranı 3,22±0,14 ve 2,46±0,11 , glikoz oranı 143,15±7,37 ve 73,59±5,77 , kolestrol 227,85±9,38 ve 50,72±2,94 ve trigliserit 41,39±2,89 ve 33,01±6,19 olarak hesaplanmıştır. Bu çalışma sonucunda elde edilen bulguların ileriki çalışmalara temel oluşturacağı ve çalışma sonunda elde edilen sonuçların üreticilere bilgi sağlayacağı düşünülmektedir. The aim of this study is to determine of haematology and serum biochemistry parameters of cultured and wild axillary sea bream (Pagellus acarne). In this thesis, the wild axillary sea bream was used that is economically valuable and heavily used for hunting. There was no any recorded data in the literature investigating the blood parameters of cultured and wild P. acarne. In this study, serum biochemical parameters: such as glucose (GLI), total protein (TPROT), albumin (ALB), globulin (GLO), triglycerides (TRI), cholesterol (CHOL), and hematological parameters such as: red blood cell count (RBC), hematocrit (Hct) and hemoglobin (Hb) were determined in cultured and wild P. acarne.The mean blood parameters of P. acarne reared in cages and catching from the wild in Dardanelles were determined as, red blood cell count, 6.31±0.16 and 3.91±0.13, hematocrit, 43.66±2.67 and 39.84±1.21, hemoglobin, 12.51±0.35 and 11.01±0.27, total protein, 3.37±0.15 and 2.70±0.12, albumin, 0.15±0.02 and 0.25±0.01, globulin, 3.22±0.14 and 2.46±0.11, glucose, 143.15±7.37 and 73.59±5.77, cholesterol, 227.85±9.38 and 50.72±2.94, and triglyceride, 41.39±2.89 and 33.01±6.19 respectivelyIt is considered that the results of this study are important because of it could be provide a basis and information for futher in aquaculture industry. 40