Search

One of the aims of foreign language teaching is to develop the sociolinguistic competence of learners. In order to achieve sociolinguistic competence, in other words, to cope with the social dimension of language use, it is necessary to understand the politeness structures, the style that differs according to the context, the dialect/speaking differences, the explicit/implicit cultural references and use them when appropriate. In this context, the extent to which sociolinguistic competence is taken into consideration in teaching Turkish as a foreign language, which has gained momentum in recent years, is a subject worth examining. The aim of this study is to examine the achievements in the "Teaching Turkish as a Foreign Language Program" published in 2020 in the context of sociolinguistic competence. The acquisitions in the program were examined within the scope of "understanding and using politeness structures", "determining the appropriate style for the situation", "understanding and using explicit/implicit cultural references" and "coping with dialect/speech differences", which are sub-dimensions of sociolinguistic competence. In this study in the qualitative case model, the document analysis method was used. The data were analyzed by descriptive analysis technique. As a result of the research, it has been determined that there are 38 achievements in the scope of "understanding and using courtesy structures", 33 in "determining the appropriate style for the situation", 29 in "understanding and using explicit/implicit cultural references", and 3 in "coping with dialect/speaking differences" in the Program. It is expected that the study will present new perspectives on curriculum development studies in teaching Turkish as a foreign language., Yabancı dil öğretiminin amaçlarından biri de öğrenicilerin toplumdilbilimsel yetkinliğini geliştirmektir. Toplumdilbilimsel yetkinliğe ulaşmak, başka bir deyişle dil kullanımının sosyal boyutuyla başa çıkabilmek için nezaket yapılarını, bağlama göre farklılaşan üslubu, ağız/söyleyiş farklılıklarını, açık/örtük kültürel gönderimleri anlamak ve yeri geldiğinde kullanmak gerekir. Bu bağlamda son yıllarda önemli bir ivme kazanan Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde toplumdilbilimsel yetkinliğin ne ölçüde göz önünde bulundurulduğu incelemeye değer bir konudur. Bu çalışmanın amacı, 2020 yılında yayımlanan “Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi Programı”nda yer alan kazanımları, toplumdilbilimsel yetkinlik bağlamında incelemektir. Program’da yer alan kazanımlar; toplumdilbilimsel yetkinliğin alt boyutları olan “nezaket yapılarını anlama ve kullanma”, “duruma uygun üslubu belirleme”, “açık/örtük kültürel göndermeleri anlama ve kullanma” ve “ağız/söyleyiş farklılıklarıyla başa çıkma” kapsamında incelenmiştir. Nitel durum modelindeki bu çalışmada doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Veriler, betimsel analiz tekniğiyle çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, Program’da “nezaket yapılarını anlama ve kullanma” kapsamında 38, “duruma uygun üslubu belirleme” kapsamında 33, “açık/örtük kültürel göndermeleri anlama ve kullanma” kapsamında 29, “ağız/söyleyiş farklılıklarıyla başa çıkma” kapsamında 3 kazanımın yer aldığı tespit edilmiştir. Çalışmanın Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde program geliştirme çalışmalarına yeni bakış açıları sunması beklenmektedir.