Search

Amaç: Bu araştırmanın öncelikli amacı sağlıklı koçlara deksametazon uygulamasının serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri (TBARS) ve plazma 13,14-dihidro-15-keto-prostaglandin F2? (PGM) düzeyine etkisini belirlemektir. Ayrıca deksametazonun hemogram ve serum biyokimyasal parametrelere etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada 10 adet koça derialtı yolla tek sefer 0.5 mg/kg dozda deksametazon uygulandı. Hayvanlardan uygulama öncesi (0. saat, Kontrol grup) ve sonrası 0.25, 0.5, 1, 2, 4, 8, 12 ve 24. saatlerde kan örnekleri alındı. Serum TBARS ve plazma PGM düzeyleri ELISA okuyucusunda belirlendi. Hemogram değerleri kan hücresi sayım cihazında ölçülürken, biyokimyasal parametreler otoanalizörde ölçüldü.Bulgular: Deksametazonun serum TBARS düzeyinde istatistiki olmayan dalgalanmalara neden olduğu belirlenirken, plazma PGM düzeyine etkisinin olmadığı tespit edildi. Akyuvar ve serum glikoz düzeylerinde ise yükselmelere (P0.05) neden olduğu gözlendi Öneri: Deksametazonun sağlıklı koçlarda belirgin düzeyde antioksidan ve anti-PGM etki göstermediği, ancak hastalık durumunda daha farklı etkiler gösterebileceği ifade edilebilir., Aim: The first aim of this research was to determine the effects of dexamethasone on serum thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and plasma 13,14-dihydro-15-keto-prostaglandin-F2? (PGM) levels in healthy rams. In addition, effects of dexamethasone on the hemogram and biochemical parameters were evaluated. Materials and Methods: Single dose dexamethasone (0.5 mg/kg, SC) was administered to 10 rams. Blood samples were collected before (0. hour, Control group) and after drug treatment at 0.25, 0.5, 1, 2, 4, 8, 12 and 24 hours. Serum TBARS and plasma PGM levels were measured with ELISA reader. Hemogram values were determined with hemacell counter, whereas biochemical values were measured with auto-analyzer. Results: Dexamethasone caused statistically not significant fluctuations in the serum TBARS levels while it did no effect plasma PGM levels. Dexamethasone increased (P0.05) the white blood cell and serum glucose levels. Conclusion: It may be stated that dexamethasone has no distinctive antioxidant and anti-PGM effects in healthy rams; however, different effects of dexamethasone may be observed in the sick situation

Amaç: Mevcut araştırmanın amacı koyunlara Corynebacterium cutis lizatı uygulamasının serum sitokin düzeyleri üzerine etkisi ile birlikte hemogram ve rutin biyokimyasal parametrelere etkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada 10 adet erkek Merinos toklu kullanıldı. Her bir hayvana önerilen dozda (8 mg, 0.4 mL) Corynebacterium cutis lizatı (Ultra-corn Inj. Susp.) subkutan yolla bir kez uygulandı. Uygulamadan önce (0. saat, kontrol) ve sonraki 2, 4, 8, 12, 24, 48, 72 ve 96. saatlerde v. jugularisten kan örnekleri alındı. Elde edilen serumlardan tümör nekrozis faktör alfa (TNF?), interlöykin (IL)-1?, IL-6 ve IL-10 düzeyleri ELISA okuyucusunda belirlendi. Hemogram değerleri (Alyuvar, akyuvar, platelet, hematokrit, hemoglobin) kan hücresi sayım cihazında ve biyokimyasal (Kreatin kinaz-MB, alkalen fosfataz, alanin aminotransferaz, aspartat aminotransferaz, gamma glutamiltransferaz, total protein, albümin, kan üre nitrojen, kreatinin) değerler otoanalizörde ölçüldü. Bulgular: Corynebacterium cutis lizatı uygulamasının sitokin düzeylerinde dalgalanmalara neden olduğu gözlendi (P0.05). Hemogram parametrelerinde istatistiki değişimlere neden olmazken, bazı biyokimyasal değerlerde (Alkalen fosfataz, total protein, albümin, kreatinin) dalgalanmalara neden olduğu tespit edildi (P0.05). Öneri: Erkek toklulara Corynebacterium cutis lizatı uygulamasının sitokin düzeyleri üzerine belirgin etkisinin olmadı- ğı, pasif immunite üzerine olan etkilerinin belirlenmesi için daha detaylı araştırmalara gerek duyulduğu ifade edilebilir, Materials and Methods: In the research, 10 male yearling Merino sheep was used. Recommended dose (8 mg, 0.4 mL) of Corynebacterium cutis lysate (Ultra-corn® Inj.) was administered subcutaneously at a single dose to each animal. Before (0 hour, control) and after the treatments, blood samples were obtained from v. jugularis at 2, 4, 8, 12, 24, 48, 72 and 96 hours. Concentrations of serum Tumor necrosis factor alpha (TNFα), Interleukin (IL)-1β, IL-6 and IL-10 were determined with ELISA reader. Hemogram values (White blood cell, red blood cell, platelet, hematocrit, hemoglobin) were determined with hemocell counter, whereas biochemical values (Creatine kinase-MB, alkaline phosphatase, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, gamma glutamyltransferase, total protein, albumin, blood urea nitrogen, creatinine) were analyzed with autoanalyzer. Results: Corynebacterium cutis lysate caused fluctuations on the cytokine levels (P>0.05). Hemogram parameters did not change statistically significant, while fluctuations were determined (P

Amaç: Mevcut araştırmanın amacı ratlara tek doz intraperitoneal Nerium oleander distilatı uygulamasının serum nitrik oksit düzeyine etkisini araştırmaktır. Ayrıca distilatın tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri, katalaz ve rutin biyokimyasal parametrelere etkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada 20 adet erkek Wistar albino rat kullanıldı. Kontrol (0. saat) olarak 5 adet rat ayrıldıktan sonra diğerlerine 7.5 mL Nerium oleander distilatı intraperitoneal olarak tek seferde uygulandı. Uygulama öncesi (0. saat) ve uygulama sonrasında 2., 4. ve 8. saatlerde ratlar anesteziye alınarak kalplerinden kan örnekleri alındıktan sonra hayvanlar servikal dislokasyon yöntemiyle ötenazi edildi. Serum örneklerinden nitrik oksit, tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri ve katalaz düzeyleri ELISA okuyucusunda, biyokimyasal parametreler (Kreatin kinaz-MB, kreatin kinaz, alkalen fosfataz, alanin aminotransferaz, aspartat aminotransferaz, total protein, albümin, total bilirubin, kolesterol, trigliserit, yüksek dansiteli lipoprotein, düşük dansiteli lipoprotein, kreatinin, ürik asit, kan üre nitrojen) ise otoanalizörde belirlendi. Bulgular: Nerium oleander distilatı uygulamasının nitrik oksit düzeyine etkisinin olmadığı (P0.05), tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeylerini düşürdüğü (P0.05), katalaz düzeyini ise yükselttiği (P0.05) belirlendi. Ayrıca Nerium oleander uygulamasının total bilirubin düzeyini 2. saatte, düşük dansiteli lipoprotein ve kolesterol düzeyini 8. saatte yükselttiği (P0.05) belirlendi. Öneri: Nerium oleander distilatının güçlü antioksidan etkinlik göstererek oksidatif strese bağlı gelişen dejeneratif durumlarda tedaviye destek amaçlı kullanılabileceği ifade edilebilir., Aim: To investigate the effect of intraperitoneally single dose treated with Nerium oleander distillate in rats on the serum nitric oxide level. In addition, effect of distillate on the thiobarbituric acid reactive substances, catalase and routine biochemical parameters was determined. Materials and Methods: Totally 20 male Wistar albino rats were used. After 5 rats were served Control (0. hour), single dose 7.5 mL Nerium oleander distillate was injected intraperitoneally to each rats. Before (0. hour) and after administration, blood samples were collected at 2, 4 and 8 hours from heart under anesthesia. Afterward rats were euthanized by cervical dislocation. Serum nitric oxide, thiobarbituric acid reactive substances and catalase levels were me- asured by ELISA reader, biochemical values (Creatine kinase-MB, creatine kinase, alkaline phosphatase, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, total protein, albumin, total bilirubin, cholesterol, triglyceride, high density lipoprotein, low density lipop- rotein, creatinine, uric acid, blood urea nitrogen) were measured by autoanalyzer. Results: Nerium oleander distillate did not effect (P>0.05) nitric oxide level and decreased (P

Amaç: Mevcut araştırmanın amacı koyunlarda Tarantula cubensis alkolik ekstraktının serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünlerine etkisini değerlendirmektir. Ayrıca hematolojik ve biyokimyasal parametrelere etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Altı adet Akkaraman koyuna tek doz (6 mL/koyun, SC) Tarantula cubensis alkolik ekstraktı uygulandı. Kan örnekleri uygulamadan hemen önce (0 saat, kontrol) ve sonraki 2, 4, 8, 12, 24 ve 48. saatlerde alındı. Serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeyi ELISA okuyucusunda belirlendi. Biyokimyasal ve hematolojik parametreler sırası ile otoanalizör ve kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Tarantula cubensis alkolik ekstraktı koyunlarda serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeyini belirgin şekilde düşürdü, ancak istatistiki fark belirlenmedi. Ayrıca ekstratın hematolojik ve biyokimyasal parametrelere olumsuz etkisi belirlenmedi. Öneri: Tarantula cubensis alkolik ekstraktının antioksidan etkinlik gösterebileceği ve kısa süreli değerlendirilmesi dikkate alındığında koyunlarda güvenli olabileceği ifade edilebilir., Aim: The aim of the current research was to evaluate the effect of alcoholic extract of Tarantula cubensis on serum thiobarbituric acid-reactive species concentrations in sheep. Furthermore, it's effect on the hematological and biochemical values were determined. Materials and Methods: Six Akkaraman sheep were administered single dose (6 mL/sheep, SC) of alcoholic extract of Tarantula cubensis. Blood samples were obtained before (0 hour, control) and 2, 4, 8, 12, 24 and 48 hours after administration. Serum thiobarbituric acid-reactive species concentrations were measured by ELISA reader. The concentrations of biochemical and hemogram values were measured by autoanalyzer and blood cell counter, respectively. Results: Alcoholic extract of Tarantula cubensis dramatically decreased on serum thiobarbituric acid-reactive species concentrations in sheep but no statistically significant. In addition, it had no any negative effect on the hematological and biochemical values. Conclusions: It is stated that alcoholic extract of Tarantula cubensis may cause antioxidant effect and it may be accepted safe in sheep when evaluation of short time duration was considered.

Amaç: Araştırmanın amacı doksorubisinin neden olduğu oksidatif hasar ve diğer yan etkilere Nerium oleander (NO) distilatı- nın etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: NO yaprakları toplandıktan sonra distilasyonu yapılarak liyofilize edildi. Araştırmada 28 adet rat, Kontrol, Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama), NO (1 mg/kg/gün, oral) ve Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama) + NO (1 mg/kg/gün, oral) olmak üzere 4 gruba ayrıldı ve uygulamalar 11 gün süresince yapıldı. Son uygulamadan 24 saat sonra anestezi altındaki ratların kalplerinden kan alındı ve hemen ötenazi edildi. Ayrıca kalp, karaci- ğer ve böbrek organları alınarak homojenize edildi. Organ tiobarbiturik asit türevi reaktif maddeler (TBARS) düzeyleri ELISA, serum biyokimyasal değerleri otoanalizörle ve tam kan değerleri kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Doksorubisin grubunun böbrek TBARS değeri NO distilatı grubundan yüksek (P, Aim: The aim of this study was to investigate that effect of Nerium oleander (NO) distillate on doxorubicin-induced oxidative damage and other side effects. Materials and Methods: NO leaves were collected, distillated and lyophilized. In the current research, 28 rats were divided into 4 groups; Control, Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally), NO (1 mg/kg, SID, PO) and Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally) + NO (1 mg/kg, SID, PO). All treatments were performed 11 days. At 24 hours after the last administration, blood samples were taken from the hearts under general anesthetizes, and euthanized immediately. Also, heart, liver and kidney were taken and homogenized. Tissue thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) levels, serum biochemical and hemogram values were measured by ELISA, autoanalyzer and blood cell counter, respectively. Results: Heart TBARS values of the doxorubicin group were lower (P

Altan F, Elmas M, Er A, Üney K, Çetin G, Traş B, Yazar E. Endotoksemide ilaçların sitokinler, adenozin deaminaz ve 13,14-dihidro-15-keto-prostaglandin F_{2\alpha'nın kinetik değerlerine etkisi: Farklı bir yaklaşım. Eurasian J Vet Sci, 2010, 26, 1, 15-19 Amaç: Lipopolisakkaritle (LPS) oluşturulan deneysel endotoksemide sitokinler, adenozin deaminaz (ADA) ve 13,14-dihidro-15-keto-prostaglandin F_{2\alpha} (PGM)’nın kinetik değerlerine tek başlarına ve/veya kombine uygulanan enrofloksasin (ENR), fluniksin meglumin (FM) ve deksametazonun (DEX) etkilerini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada kullanılan ratlar 7 gruba ayrıldı. Deneysel endotoksemi oluşturmak için pozitif kontrol grubu dahil bütün gruplara LPS uygulandı. Diğer altı gruba ENR, FM, düşük doz DEX, yüksek doz DEX, ENRFMdüşük doz DEX ve ENRFMyüksek doz DEX uygulandı. Uygulama sonrası 0, 1, 2, 4, 6, 8, 12, 24 ve 48. saatlerde kan örnekleri toplandı. Tümör nekroz faktör alfa (TNF_{\alpha}), interlökin-6 (IL- 6), interlökin-10 (IL-10), ADA ve PGM düzeyleri ELISA ile belirlendi. Eğri altında kalan alan (EAA_{0-48}) farmakokinetik programla, plazma veya serum maksimum konsantrasyon (C_{max}) ile maksimum konsantrasyona ulaşma zamanı (t_{max}) direk bakı yöntemiyle belirlendi. Bulgular: Pozitif kontrol (LPS) grubuyla kıyaslandığında EAA_{0-48} değerlerinin; ENR grubunda PGM için artarken (p0.05), IL-6, IL-10 ve ADA için azaldığı (p0.05); FM grubunda IL-6 ve ADA’ya özgü olarak küçüldüğü (p0.05); DEX tek başına veya kombine uygulandığı gruplarda da azaldığı (p0.05) belirlendi. Öneri: Farklı örnekleme zamanlarında çok sayıda ölçülen aynı endotoksemi belirteçlerinin toplu değerlendirilmesinde kinetik parametrelerden özellikle EAA’nin farklı ve akılcı bir yaklaşım olarak dikkate alınabileceği kanaatine varıldı., Altan F, Elmas M, Er A, Uney K, Cetin G, Tras B, Yazar E. Effects of drugs on kinetic values of cytokines, adenosine deaminase and 13,14-dihydro-15-keto-prostaglandin F2a in endotoxemia: A different approach. Eurasian J Vet Sci, 2010, 26, 1, 15-19 Aim: The objective of this study was to determine the effects of enrofloxacin (ENR), flunixin meglumine (FM) and dexamethasone (DEX) on kinetic values of cytokines, adenosine deaminase (ADA) and 13,14-dihydro-15-keto-prostaglandin F2a (PGM) in lipopolysaccharide-induced endotoxemia. Materials and Methods: Rats were divided into seven groups. To induce endotoxemia, lipopolysaccharide (LPS) was injected into all groups, including the positive control. The six other groups received the following drugs: ENR, FM, low-dose DEX, high-dose DEX, ENR FM low-dose DEX and ENR FM high-dose DEX. After the treatments, blood samples were collected at 0, 1, 2, 4, 6, 8, 12, 24, and 48 hours. Serum tumor necrosis factor alpha (TNF_{\alpha}), interleukin- 6 (IL-6), interleukin-10 (IL-10), ADA and plasma PGM levels were determined by ELISA. Area under the concentration time curve (AUC_{0-48}), maximal concentration in plasma or serum (C_{max}) and time to reach (t_{max}) values were determined by pharmacokinetic computer program. Results: ENR increased (p

Er A, Yazar E. Makrolid grubu antibiyotiklerin lipopolisakkarit ile akciğer hasarı oluşturulan ratlarda kan yangı mediatörleri ve organ hasar belirteçlerine etkileri. Eurasian J Vet Sci, 2010, 26, 1, 7-13 Amaç: Lipopolisakkarit ile deneysel akciğer enfeksiyon modeli oluşturulmuş ratların serum/plazmalarında yangı mediatörleri ile organ hasar belirteçlerine veteriner hekimlik alanında kullanılan makrolid antibiyotiklerin etkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Toplam 198 adet rat kullanıldı. 6 adet rat 0. saat örnekleme zamanı için ayrıldı. 192 adet Sprague- Dawley ırkı rat; lipopolisakkarit (Escherichia coli 0111:B4, 0.5 mg/200 ?l, intratraheal), lipopolisakkarit tilozin (10 mg/kg, derialtı), lipopolisakkarit tilmikosin (20 mg/kg, derialtı) ve lipopolisakkarit tulatromisin (2.5 mg/kg, derialtı) uygulama grubu olmak üzere 4 eşit gruba ayrıldı. Uygulamalardan sonraki 0.5, 1, 1.5, 2, 4, 6, 12 ve 24. saatlerde genel anestezi altında kalpten kan örnekleri alındı. Serum tümör nekrozis faktör-?, interlökin-1?, interlökin-6 ve interlökin-10 düzeyleri ve plazma 13, 14-dihydro-15- keto-prostaglandin F_{2\alpha} düzeyleri ELISA ile belirlendi. Serum C-reaktif protein, kreatin kinaz-MB, alkalen fosfataz, aspartat aminotransferaz, alanin aminotransferaz, üre, kreatinin, kolesterol ve trigliserit düzeyleri ise otoanalizörde belirlendi. Eğri altında kalan alan (EAA_{0-24}), maksimum konsantrasyon (C_{max}) ve maksimum konsantrasyona ulaşma zamanı (t_{max}) farmakokinetik programla belirlendi. Bulgular: Makrolid antibiyotiklerin serum tümör nekrozis faktör-? ve 13, 14-dihydro-15-keto-prostaglandin F_{2\alpha} düzeylerini artırdığı belirlendi. Öneri: Veteriner sahada kullanılan makrolid antibiyotiklerin savunma sistemi üzerinde baskılayıcı etkileri olmayabileceği belirlendi. Ancak makrolid antibiyotiklerin immun sistem üzerinde etkilerinin net olarak anlaşılabilmesi için özellikle doza bağlı etkilerinin araştırılması gerektiği kanaatine varıldı., Er A, Yazar E. Effects of macrolide antibiotics on blood inflammatory mediators and organ damage markers in lipopolysaccharide- induced pulmonary damage rats. Eurasian J Vet Sci, 2010, 26, 1, 7-13 Aim: The aim of this study was to determine the effect of macrolide antibiotics using in veterinary area on serum/ plasma inflammatory mediators and organ damage markers in lipopolysaccharide-induced pulmonary damage rats. Materials and Methods: Total 198 Sprague-Dawley rats were used. Six rats were used for a 0th sampling point for all groups. 192 rats were divided into four equal groups as lipopolysaccharide (Escherichia coli 0111:B4, 0.5 mg/200 μl, intratracheal), lipopolysaccharide tylosin (10 mg/kg, subcutaneously), lipopolysaccharide tilmicosin (20 mg/ kg, subcutaneously) and lipopolysaccharide tulathromycin (2.5 mg/kg, subcutaneously). After the treatments, blood samples were collected by cardiac puncture under anesthesia at 0.5, 1, 1.5, 2, 4, 6, 12 and 24 hours. Serum tumor necrosis factor α, interleukin-1β, interleukin-6, interleukin- 10 levels, and plasma 13, 14-dihydro-15-ketoprostaglandin F2α levels were determined by ELISA, while serum C-reactive protein, creatine kinase-MB, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, alkaline phosphatase, cholesterol, triglyceride, blood urea nitrogen and creatinine levels were determined by otoanalyzer. Area under the concentration time curve (AUC_{0-24}), maximal concentration in plasma or serum (C_{max}) and time to reach Cmax (t_{max}) values were determined by pharmacokinetic computer program. Results: Macrolide antibiotics increased serum tumor necrosis factor α and plasma 13, 14-dihydro-15-keto-prostaglandin F_{2\alpha} levels. Conclusion: Macrolide antibiotics used in veterinary area may no shown depression on immune system. Hovewer, investigation is need that especially dose-depended manner effects of macrolide antibiotics on immunosystem.