Search

The public-private funded project “Ornamentals in the Biobased Economy” was conducted by Royal FloraHolland, Kenniscentrum Plantenstoffen, Wageningen UR, Fytagoras and Prisna. In this project, bioactivity in plant extracts against the most important pests and diseases in greenhouse cultivation were tested. In bioassays, extracts with bioactivity against powdery mildew, botrytis, aphids, spider mite and thrips were found. With LCMS, metabolic profiles of the extracts were generated. Furthermore explorative experiments with plant extracts for crop resilience were conducted, and also plant extracts were tested in a bioassay for fat metabolism in obesitas In het kader van de Topsector Tuinbouw & Uitgangsmaterialen PPS “Sierteelt in de Biobased Economy”, hebben Royal FloraHolland, Kenniscentrum Plantenstoffen, Wageningen UR Glastuinbouw, Wageningen UR Bioscience, Fytagoras en Prisna onderzoek gedaan naar de perspectieven van plantenextracten en -stoffen uit siergewassen als gewasbeschermingsmiddel, als plantversterker en als middel tegen obesitas. De nadruk lag op de effectiviteit van plantextracten tegen de belangrijkste ziekten en plagen in de glastuinbouw. Er zijn een aantal extracten gevonden met werking tegen meeldauw, botrytis, bladluis, spint en trips. Van de extracten zijn metabolietprofielen gemaakt met LCMS. In een oriënterende screening zijn enkele plantextracten gevonden met potentiële werking tegen obesitas.

Dat trips een enorm probleem is in de sierteelt onder glas is geen nieuws meer. In de meeste gevallen gaat het dan om de Californische trips, een soort met een sterke voorkeur voor bloemen. De laatste jaren duikt er steeds vaker een andere polyfage trips op, de Echinothrips americanus. Deze typische bladbewonende trips kan in sierteeltgewassen zoals gerbera en roos behoorlijk schade geven als er niet tijdig wordt ingegrepen. In onderzoek is nog eens nauwkeurig gekeken naar de bestrijding met een aantal soorten roofmijten en roofwantsen.

The public-private funded project “Ornamentals in the Biobased Economy” was conducted by Royal FloraHolland, Kenniscentrum Plantenstoffen, Wageningen UR, Fytagoras and Prisna. In this project, bioactivity in plant extracts against the most important pests and diseases in greenhouse cultivation were tested. In bioassays, extracts with bioactivity against powdery mildew, botrytis, aphids, spider mite and thrips were found. With LCMS, metabolic profiles of the extracts were generated. Furthermore explorative experiments with plant extracts for crop resilience were conducted, and also plant extracts were tested in a bioassay for fat metabolism in obesitas

This study explored new possibilities to control whiteflies in greenhouse ornamental crops with omnivorous predatory bugs and volatiles. Besides the well-known Macrolophus pygmaeus, we tested 4 new species of predatory bugs: Dicyphus errans, Dicyphus eckerleini, Dicyphus maroccanus and Dicyphus tamaninii. We assessed both their potential to control whiteflies and their possible plant damaging effects through plant feeding. The best control of whiteflies was achieved by the species M. pygmaeus, D. tamaninii and D. maroccanus. Significant flower damage was only observed for the predator M. pygmaeus. The degree of flower damage depended strongly on the gerbera cultivar, but damage was observed for both large-flowered and small-flowered types. All 5 species of predatory bugs were able to establish in a winter crop of 2 gerbera cultivars and the exotic plant Lantana camara. The most promising candidate predatory bug for biological control in gerbera is D. maroccanus. This species established well on the 2 tested gerbera cultivars, gave in all cases an excellent control of pests and no significant plant damage was observed. The predatory bugs gave, besides whiteflies, a good control of Echinothrips and in some cases a suppression of aphids and western flower thrips. The volatile limonene showed no significant effect on the oviposition of tobacco and greenhouse whiteflies. Neither did they repel adults of these whiteflies. The mixture of (E)-2-hexenal and 3-hexen-1-ol did not induce a significant attraction response of the adult whiteflies. In dit onderzoek is gekeken naar nieuwe mogelijkheden voor bestrijding van wittevlieg in de sierteelt onder glas met omnivore roofwantsen en geuren. Naast de bekende Macrolophus pygmaeus zijn voor deze studie 4 nieuwe soorten roofwantsen verzameld, namelijk Dicyphus errans, Dicyphus eckerleini, Dicyphus maroccanus en Dicyphus tamaninii. Deze zijn beoordeeld op hun potentie om wittevlieg te bestrijden en tegelijkertijd op hun mogelijke negatieve effecten op de productie van gerberabloemen. Wittevlieg werd het meest effectief bestreden door M. pygmaeus, D. tamaninii en D. maroccanus. Significante bloemschade in gerbera is alleen aangetoond voor de roofwants M. pygmaeus. De schadegevoeligheid blijkt sterk te verschillen tussen cultivars, maar trad op bij zowel groot- als kleinbloemigen. Alle 5 de soorten roofwantsen vestigden zich goed gedurende een winterperiode op gerbera en de kuipplant Lantana camara. Van alle roofwantsen lijkt D. maroccanus de meest interessante kandidaat te zijn voor biologische bestrijding in gerbera. Er was een goede vestiging op de 2 geteste cultivars, in alle gevallen een goede plaagbestrijding en er is géén significante schade geconstateerd. Naast wittevlieg, gaven de roofwantsen een goede bestrijding van Echinothrips en er was een nevenwerking op bladluis en californische trips. De geurstof limoneen had géén significant effect op de eileg of afstoting van kas- en tabakswittevlieg. Ook werden de wittevliegen niet aangetrokken door een mengsel van (E)-2-hexanal en 3-hexen-1-ol.

This study explored new possibilities to control whiteflies in greenhouse ornamental crops with omnivorous predatory bugs and volatiles. Besides the well-known Macrolophus pygmaeus, we tested 4 new species of predatory bugs: Dicyphus errans, Dicyphus eckerleini, Dicyphus maroccanus and Dicyphus tamaninii. We assessed both their potential to control whiteflies and their possible plant damaging effects through plant feeding. The best control of whiteflies was achieved by the species M. pygmaeus, D. tamaninii and D. maroccanus. Significant flower damage was only observed for the predator M. pygmaeus. The degree of flower damage depended strongly on the gerbera cultivar, but damage was observed for both large-flowered and small-flowered types. All 5 species of predatory bugs were able to establish in a winter crop of 2 gerbera cultivars and the exotic plant Lantana camara. The most promising candidate predatory bug for biological control in gerbera is D. maroccanus. This species established well on the 2 tested gerbera cultivars, gave in all cases an excellent control of pests and no significant plant damage was observed. The predatory bugs gave, besides whiteflies, a good control of Echinothrips and in some cases a suppression of aphids and western flower thrips. The volatile limonene showed no significant effect on the oviposition of tobacco and greenhouse whiteflies. Neither did they repel adults of these whiteflies. The mixture of (E)-2-hexenal and 3-hexen-1-ol did not induce a significant attraction response of the adult whiteflies.

Mealybugs and armoured scales are major pest species in ornamental crops in greenhouses. The first part of this report focuses on mealybug detection. The research presented here builds on previous study in which it was shown on laboratory scale that the odour profile released by plants after damage by mealybugs differs from the odour profile released by undamaged plants and plants that suffer from spider mite or mechanical damage. In the present study the change of several compounds in response to mealybug infection was shown to depend on a number of different factors: the growth stage of the plant (flowering/non-flowering), the time of the day sampling took place, the mealybug density and the duration of the mealybug infection. Although in each of the laboratory experiments several plant volatiles were found to significantly differ between mealybug-infested plants and control plants, so far no candidate indicator-volatiles have been found that always reacted significantly and in the same manner to a mealybug infection. The screening of new pesticides showed one pesticide to be effective against both the citrus mealybug Planococcus citri and the rose scale Aulacapsis rosae. Several isolates of entomopathogenic fungi were able to infect mealybugs in the laboratory, but results obtained in the greenhouse were disappointing. Lacewing larvae of the species Chrysoperla lucasina were able to control mealybugs when released repeatedly. The addition of Ephestia eggs disrupted this control in some cases. Wol-, en schildluis zijn een toenemend probleem in de sierteelt onder glas. Niet alleen het aantal bedrijven met besmetting neemt toe, ook de bestrijding wordt steeds moeilijker. In dit rapport wordt verslag gedaan van verschillende onderzoeksactiviteiten die gericht waren op de bestrijding en detectie van wol- en schildluis. Al het onderzoek met wolluis is uitgevoerd met de citruswolluis Planococcus citri. De experimenten met schildluis zijn uitgevoerd met de rozenschildluis Aulacapsis rosae.

Dat trips een enorm probleem is in de sierteelt onder glas is geen nieuws meer. In de meeste gevallen gaat het dan om de Californische trips, een soort met een sterke voorkeur voor bloemen. De laatste jaren duikt er steeds vaker een andere polyfage trips op, de Echinothrips americanus. Deze typische bladbewonende trips kan in sierteeltgewassen zoals gerbera en roos behoorlijk schade geven als er niet tijdig wordt ingegrepen. In onderzoek is nog eens nauwkeurig gekeken naar de bestrijding met een aantal soorten roofmijten en roofwantsen.

De Echinothrips americanus is een zeer polyfage tripssoort die de laatste jaren steeds meer komt opzetten in de sierteelt. Dit onderzoek was gericht op het opsporen en evalueren van nieuwe natuurlijke vijanden van Echinothrips. Verschillende soorten roofmijten, roofwantsen en gaasvliegen zijn getest in het laboratorium, in kleinschalige kasproeven en in 2 praktijkproeven in een gerberateelt. De roofmijt Amblydromalus limonicus lijkt een betere predator te zijn van Echinothrips dan Amblyseius swirskii. In het laboratorium werd bij deze roofmijt een hogere predatie van larven van Echinothrips gevonden dan bij A. swirskii, en in gerbera was er een betere vestiging van de roofmijt en betere bestrijding van Echinothrips. Verschillende roofwantsen die behoren tot de Miridae konden Echinothrips goed bestrijden, maar deze wantsen zijn niet geschikt voor elk gewas. Gerbera lijkt een geschikt gewas, maar de mogelijke schade die deze wantsen bij bloemen kunnen veroorzaken moet verder onderzocht worden. Larven van meerder soorten gaasvliegen bleken allemaal in staat te zijn om dichtheden van Echinothrips te reduceren. Loslatingen in de praktijk resulteerde echter alleen een remming in de populatiegroei van Echinothrips.

Californische trips, Frankliniella occidentalis, is een groot probleem in de sierteelt onder glas. In dit rapport zijn de resultaten weergeven van onderzoek aan toplagen voor roofmijten, bankerplanten voor Orius en een “Lure & infect-systeem” voor volwassen tripsen. Toplagen van een mix van bark, zemelen en gist verhoogden populatiedichtheden van roofmijten in zowel de bodem als op het gewas. Dit resulteerde bij alstroemeria en roos in een betere bestrijding van trips ten opzichte van roofmijten zonder toplagen. Inzet van toplagen bij een hoge tripsdruk leidde tijdelijk tot verhoogde tripsdichtheden. Scherpe peper, rode amaranthus en korenbloemen waren geschikte bankerplanten voor Orius. In een situatie waarbij de roofwantsen geen keuze hebben, blijken ze zich het beste te ontwikkelen op korenbloem. In een keuzesituatie bleken de wantsen naast korenbloem ook veel eieren af te zetten op peperplanten. De bestrijding van trips met entomopathogene schimmels was niet succesvol. Bij het testen van een Lure & Infect-systeem met de schimmel Beauveria bassiana, bleek bij terugvangsten van trips niet meer dan 10% van de volwassen tripsen geïnfecteerd te zijn en er werd géén significante bestrijding van trips behaald. Verder liet laboratoriumonderzoek zien dat volwassen tripsvrouwtjes die besmet zijn met schimmels nog enkele dagen eieren blijven leggen, waardoor het effect minder is dan bij directe afdoding door bijvoorbeeld een vangplaat.

De citruswolluis, Planococcus citri, is een hardnekkige en toenemende plaag in de sierteelt onder glas. In dit onderzoek is gekeken of de bestrijding van wolluis met sluipwespen verbeterd kan worden door de levensduur te verlengen met suikers. Het bijvoeren van sluipwespen met suikers (een mix van glucose, sucrose en fructose) verlengde de levensduur aanzienlijk, gemiddeld bleven de wespen van de soort Anagyrus pseudococci 5x zo lang in leven. In kooiproeven werd gevonden dat het toevoegen van suikers aan planten met citruswolluis resulteerde in een grotere populatieopbouw van de sluipwesp A. pseudococci. Blijkbaar hebben deze suikers een betere voedingswaarde dan de honingdauw die door de wolluis zelf wordt afgescheiden. Echter, bij het testen van suikers in een grotere kasproef kon om onduidelijke redenen geen toegevoegde waarde worden aangetoond. Een andere manier om sluipwespen te handhaven in kassen is door ze gastheren aan te bieden voor parasitering. In dit onderzoek is een bankerplantsysteem getest op basis van kalanchoë en citruswolluis. Om de kans op ontsnapping van wolluis naar een teeltgewas te minimaliseren werden deze planten omringd door een plexiglaskoker . Het bleek dat deze bankerplanten gedurende 16 weken honderden sluipwespen van A. pseudococci kunnen produceren. Bij toepassing in een kas werd wolluis sneller en effectiever bestreden door sluipwespen dan in een kas zonder bankerplanten en alleen sluipwespen.

Rouwmuggen zijn zeer algemeen in kassen, en meestal talrijker dan de typische plaag-insecten. De meeste soorten voeden zich met schimmels en met organisch materiaal, en zijn onschadelijke voor planten. Enkele soorten kunnen schadelijk zijn in zaaibedden, aan stekmateriaal en aan jonge planten. Veel breedwerkende insecticiden hebben een effect op de muggen en hun larven, maar het probleem blijft dat de populaties zich echter snel herstellen. De afgelopen jaren zijn er een aantal biologische bestrijders getest als alternatief voor synthetische bestrijdingsmiddelen, waaronder nematoden, bacteriën, bodemroofmijten en kortschildkevers. Dit project has als doel om de biologische bestrijding van rouwmug te verbeteren. Natuurlijke vijanden van rouwmuggen werden verzameld in Nederlandse kassen. Roofvliegen, roofmijten en sluipwespen bleken algemene natuurlijke vijanden van rouwmuggen. Een literatuurstudie over natuurlijke vijanden en vangmethoden werd uitgevoerd. Verschillende strategieën met nematoden werden getest. Nematoden bleken goed toepasbaar te zijn op pluggen in tegenstelling tot wat veel telers denken. De toepassing van nematodes bleek het meest optimaal op een periode van zes weken. penkweeksystemen voor bodemroofmijten werden ontwikkeld om de effectiviteit van deze predatoren te verbeteren. In kasproeven is aangetoond dat de ontwikkelde openkweeksystemen de dichtheid van bodemroofmijten in het gewas vergroten t.o.v. huidige introducties. In praktijkproeven bleken de openkweeksystemen gevoelig voor uitdroging. Deze werden aangepast om dit probleem te vermijden. Fungus gnats are very common in greenhouses and are usually more numerous than any other pests. Most of the species feed on fungi and organic matter and are harmless to plants. Some species can cause damages in seedlings, cuttings and young plants. Many broad spectrum insecticides have an effect on the adult gnats and their larvae, but the problem persists because of the fast recovery of the populations. The last years a number of biological control agents were tested as alternatives to synthetic pesticides, including nematodes, bacteria, soil dwelling predatory mites and rove beetles. This project aimed at improving biological control of fungus gnats. Natural enemies of fungus gnats were collected in Dutch greenhouses. Predatory flies, predatory mites and wasps seemed to be common natural enemies of fungus gnats. A literature study on natural enemies and trapping methods were done. Several strategies with nematodes were tested. Nematodes were found to be effective in plugs contrary to what many growers think. The use of nematodes was the most optimal when these were applied for a period of six weeks. Open rearing systems for soil dwelling predatory mites were developed in order to improve the efficacy of the predators. Greenhouse experiments have demonstrated that the systems increase the density of predatory mites in the growing substrate in comparison with the current introductions of predatory mites. The main problem in the first field trials was moisture loss. The rearing systems have been adapted to solve this problem.

Een organische toplaag op de bodem of het substraat kan de biologische tripsbestrijding in de rozen- en alstroemeriateelt effectiever maken. De toplaag bevat voedsel voor voermijten, die op hun beurt als prooi voor roofmijten dienen. Zo kunnen predatoren langer overleven. Zodra de tripsdruk toeneemt, staat er een leger van roofmijten paraat.

Enkele jaren geleden zette Wageningen UR in op een integrale benadering van plantgezondheid. Onder de noemer ‘Het Nieuwe Doen in Plantgezondheid’ wordt die lijn doorgetrokken. Programmamanager plantgezondheid Helma Verberkt en onderzoeksmanagers Rob Meijer en Willem Jan de Kogel belichten de achtergronden, kansen en knelpunten.

Californische trips, Frankliniella occidentalis, is een groot probleem in de sierteelt onder glas. In dit rapport zijn de resultaten weergeven van onderzoek aan toplagen voor roofmijten, bankerplanten voor Orius en een “Lure & infect-systeem” voor volwassen tripsen. Toplagen van een mix van bark, zemelen en gist verhoogden populatiedichtheden van roofmijten in zowel de bodem als op het gewas. Dit resulteerde bij alstroemeria en roos in een betere bestrijding van trips ten opzichte van roofmijten zonder toplagen. Inzet van toplagen bij een hoge tripsdruk leidde tijdelijk tot verhoogde tripsdichtheden. Scherpe peper, rode amaranthus en korenbloemen waren geschikte bankerplanten voor Orius. In een situatie waarbij de roofwantsen geen keuze hebben, blijken ze zich het beste te ontwikkelen op korenbloem. In een keuzesituatie bleken de wantsen naast korenbloem ook veel eieren af te zetten op peperplanten. De bestrijding van trips met entomopathogene schimmels was niet succesvol. Bij het testen van een Lure & Infect-systeem met de schimmel Beauveria bassiana, bleek bij terugvangsten van trips niet meer dan 10% van de volwassen tripsen geïnfecteerd te zijn en er werd géén significante bestrijding van trips behaald. Verder liet laboratoriumonderzoek zien dat volwassen tripsvrouwtjes die besmet zijn met schimmels nog enkele dagen eieren blijven leggen, waardoor het effect minder is dan bij directe afdoding door bijvoorbeeld een vangplaat.

Rouwmuggen zijn zeer algemeen in kassen, en meestal talrijker dan de typische plaag-insecten. De meeste soorten voeden zich met schimmels en met organisch materiaal, en zijn onschadelijke voor planten. Enkele soorten kunnen schadelijk zijn in zaaibedden, aan stekmateriaal en aan jonge planten. Veel breedwerkende insecticiden hebben een effect op de muggen en hun larven, maar het probleem blijft dat de populaties zich echter snel herstellen. De afgelopen jaren zijn er een aantal biologische bestrijders getest als alternatief voor synthetische bestrijdingsmiddelen, waaronder nematoden, bacteriën, bodemroofmijten en kortschildkevers. Dit project has als doel om de biologische bestrijding van rouwmug te verbeteren. Natuurlijke vijanden van rouwmuggen werden verzameld in Nederlandse kassen. Roofvliegen, roofmijten en sluipwespen bleken algemene natuurlijke vijanden van rouwmuggen. Een literatuurstudie over natuurlijke vijanden en vangmethoden werd uitgevoerd. Verschillende strategieën met nematoden werden getest. Nematoden bleken goed toepasbaar te zijn op pluggen in tegenstelling tot wat veel telers denken. De toepassing van nematodes bleek het meest optimaal op een periode van zes weken. penkweeksystemen voor bodemroofmijten werden ontwikkeld om de effectiviteit van deze predatoren te verbeteren. In kasproeven is aangetoond dat de ontwikkelde openkweeksystemen de dichtheid van bodemroofmijten in het gewas vergroten t.o.v. huidige introducties. In praktijkproeven bleken de openkweeksystemen gevoelig voor uitdroging. Deze werden aangepast om dit probleem te vermijden. Fungus gnats are very common in greenhouses and are usually more numerous than any other pests. Most of the species feed on fungi and organic matter and are harmless to plants. Some species can cause damages in seedlings, cuttings and young plants. Many broad spectrum insecticides have an effect on the adult gnats and their larvae, but the problem persists because of the fast recovery of the populations. The last years a number of biological control agents were tested as alternatives to synthetic pesticides, including nematodes, bacteria, soil dwelling predatory mites and rove beetles. This project aimed at improving biological control of fungus gnats. Natural enemies of fungus gnats were collected in Dutch greenhouses. Predatory flies, predatory mites and wasps seemed to be common natural enemies of fungus gnats. A literature study on natural enemies and trapping methods were done. Several strategies with nematodes were tested. Nematodes were found to be effective in plugs contrary to what many growers think. The use of nematodes was the most optimal when these were applied for a period of six weeks. Open rearing systems for soil dwelling predatory mites were developed in order to improve the efficacy of the predators. Greenhouse experiments have demonstrated that the systems increase the density of predatory mites in the growing substrate in comparison with the current introductions of predatory mites. The main problem in the first field trials was moisture loss. The rearing systems have been adapted to solve this problem.

De Echinothrips americanus is een zeer polyfage tripssoort die de laatste jaren steeds meer komt opzetten in de sierteelt. Dit onderzoek was gericht op het opsporen en evalueren van nieuwe natuurlijke vijanden van Echinothrips. Verschillende soorten roofmijten, roofwantsen en gaasvliegen zijn getest in het laboratorium, in kleinschalige kasproeven en in 2 praktijkproeven in een gerberateelt. De roofmijt Amblydromalus limonicus lijkt een betere predator te zijn van Echinothrips dan Amblyseius swirskii. In het laboratorium werd bij deze roofmijt een hogere predatie van larven van Echinothrips gevonden dan bij A. swirskii, en in gerbera was er een betere vestiging van de roofmijt en betere bestrijding van Echinothrips. Verschillende roofwantsen die behoren tot de Miridae konden Echinothrips goed bestrijden, maar deze wantsen zijn niet geschikt voor elk gewas. Gerbera lijkt een geschikt gewas, maar de mogelijke schade die deze wantsen bij bloemen kunnen veroorzaken moet verder onderzocht worden. Larven van meerder soorten gaasvliegen bleken allemaal in staat te zijn om dichtheden van Echinothrips te reduceren. Loslatingen in de praktijk resulteerde echter alleen een remming in de populatiegroei van Echinothrips.

De citruswolluis, Planococcus citri, is een hardnekkige en toenemende plaag in de sierteelt onder glas. In dit onderzoek is gekeken of de bestrijding van wolluis met sluipwespen verbeterd kan worden door de levensduur te verlengen met suikers. Het bijvoeren van sluipwespen met suikers (een mix van glucose, sucrose en fructose) verlengde de levensduur aanzienlijk, gemiddeld bleven de wespen van de soort Anagyrus pseudococci 5x zo lang in leven. In kooiproeven werd gevonden dat het toevoegen van suikers aan planten met citruswolluis resulteerde in een grotere populatieopbouw van de sluipwesp A. pseudococci. Blijkbaar hebben deze suikers een betere voedingswaarde dan de honingdauw die door de wolluis zelf wordt afgescheiden. Echter, bij het testen van suikers in een grotere kasproef kon om onduidelijke redenen geen toegevoegde waarde worden aangetoond. Een andere manier om sluipwespen te handhaven in kassen is door ze gastheren aan te bieden voor parasitering. In dit onderzoek is een bankerplantsysteem getest op basis van kalanchoë en citruswolluis. Om de kans op ontsnapping van wolluis naar een teeltgewas te minimaliseren werden deze planten omringd door een plexiglaskoker . Het bleek dat deze bankerplanten gedurende 16 weken honderden sluipwespen van A. pseudococci kunnen produceren. Bij toepassing in een kas werd wolluis sneller en effectiever bestreden door sluipwespen dan in een kas zonder bankerplanten en alleen sluipwespen.

Botrytis leidt in snijbloemen nog steeds tot veel uitval. Resistente rassen zijn niet beschikbaar. Wel zijn er duidelijke verschillen in gevoeligheid tussen cultivars aanwezig. Eén van de manieren om planten zich beter te laten weren tegen Botrytis is om de aanmaak van natuurlijke afweerstoffen te activeren. Kennis over het primen van planten in sierteeltgewassen staat echter nog in de kinderschoenen. In dit onderzoek is onderzocht welke genen, afweereiwitten en plantfenolen een rol spelen bij de afweerprocessen tegen Botrytis.

An organic top layer over the soil or substrate can enhance the biological control of thrips in roses and alstroemerias. The top layer contains food for prey mites, which in turn serve as food for predatory mites. In this way the predators survive longer. Thus, as the thrips population increases, an army of predatory mites is already at the ready.

Kaswittevlieg Trialeurodes vaporariorum is voor verscheidene sierteeltgewassen een belangrijke plaag. Naast de inzet van de sluipwesp Encarsia formosa is het lieveheersbeestje Delphasitus catalinae erg geschikt om haarden van kaswittevlieg op te ruimen. Omdat het lieveheersbeestje veel wittevlieg nodig heeft om zich te kunnen ontwikkelen, wordt nagegaan of een andere soort dan kaswittevlieg geschikt is om Delphastus catalinae in grotere aantallen in kassen met sierteelten in stand te houden. De wittevlieg Aleyrodes lonicerae blijkt geschikt als prooi voor Delphastus catalinae. Aleyrodes lonicerae werd gekweekt op zevenblad Aegopodium podagraria en aardbei Fragaria ‘Ellsanta’ maar vestigde zich niet op gerbera, hibiscus. Wel werden eieren gelegd op roos. In roos zou een andere soort wittevlieg kunnen worden toegepast.

Er worden veel spontaan optredende roofmijtsoorten gevonden in de winterperiode in gerberakassen. Onbekend is of deze roofmijten een rol spelen in de bestrijding van weekhuidmijten. Als ze effectief zijn zou het vroegtijdig stimuleren van hun aanwezigheid interessant kunnen zijn in de beheersing van weekhuidmijten. Ze worden nu vaak in november-december in grote aantallen gevonden. Dat is echter te laat om schade te vermijden. Het doel van het project was de effectiviteit van diverse roofmijtensoorten te bepalen op weekhuidmijten, eieren van Duponchelia en larven van fruitvlieg in gerbera. Larven van de fruitvlieg werden door alle geteste roofmijten genegeerd. Weekhuidmijten werden vaak over het hoofd gezien door de grote soorten bodemroofmijten. Amblyseius reductus bleek wel een geschikte kandidaat te zijn tegen weekhuidmijten. De meeste roofmijten uit dit onderzoek kunnen eieren van Duponchelia en soms de jonge rupsen consumeren. Hypoaspis miles, Hypoaspis aculeifer en Macrocheles robustulus tonen echter vaak een voorkeur voor larven van rouwmuggen en trips-poppen

Tripsen vormen een lastig probleem in de sierteelt. Het is gunstig om op minimaal twee punten in te kunnen grijpen in hun cyclus. Alleen roofwantsen kunnen volwassen tripsen uitschakelen. Daarom zouden ze een welkome aanvulling kunnen zijn om de tripscyclus aan te pakken.

Wageningen UR Glastuinbouw onderzocht de effectiviteit en veiligheid van een oxidatief product als gewasbehandeling tegen echte meeldauw op rozen.

Bij bloemmisvorming zonder weekhuidmijten zijn, bij nader onderzoek, in de meeste gevallen in dit project toch weekhuidmijten gevonden. De enige uitzondering gaf ook op het gewas duidelijk afwijkende symptomen. Bij enkele monsters kan trips als oorzaak niet worden uitgesloten. Weekhuidmijten worden waarschijnlijk bij onderzoek en scouten vaak over het hoofd gezien. Het vereist een nauwkeurig onderzoek van symptomen en laboratoriumtechnieken om weekhuidmijtenaantasting vast te stellen. Een loupe volstaat niet. Weekhuidijten kunnen al verdwenen zijn, terwijl de bloemen toch nog schade vertonen. Weekhuidmijten kunnen zich zowel in bloemen, in knoppen, als op ingezonken plekken met bruine beharing op kelkbladeren en steel bevinden, waarbij weekhuidmijten inwendige aantasting in de stengel kunnen geven. De in Gerbera veel voorkomende weekhuidmijtensoorten uit deTarsonemidae familie laten geen sterke bladsymptomen zien. Bij sterk misvormde bloemen is ook inwendig rot gevonden dat ook al in een jong stadium op de bloembodem, net onder de buisbloemen, aanwezig was. Dit kan een aanknopingspunt zijn voor onderzoek naar het ontstaan van rotkoppen.Het Productschap Tuinbouw heeft door een consultancy opdracht dit onderzoek mogelijk gemaakt. Flori Consult Group heeft op 6 bedrijven het probleem vastgelegd, 8 monsters verzameld en de omstandigheden beschreven. Aanvullend heeft Wageningen UR glastuinbouw planten en bloemen in het laboratorium onderzocht.

In dit project is gekeken naar de bestrijdingsmogelijkheden van de rozenschildluis Aulacaspis rosae met insecticiden en met natuurlijke vijanden. Daarnaast werd de ontwikkeling van de plaag in de praktijk nauwkeurig vervolgd. Bij telers zijn twee spontaan optredende sluipwespen gevonden: Arrhenophagus chionaspidis en Adelencyrtus aulacaspidis. Gedetailleerde kooiproeven zijn uitgevoerd om het effect van natuurlijke vijanden te vergelijken en praktijkervaring is opgedaan met de introductie van de commercieel beschikbare predatoren Rhizobius lophantae, Chilocorus nigritus en Karnyothrips melaleucus en de sluipwesp Encarsia citrina. Elk van deze natuurlijke vijanden blijkt in de praktijk een bijdrage te kunnen leveren aan de bestrijding van de schildluis. Het lieveheersbeestje Rhizobius lophantae gaf het beste resultaat. De predator kon zich jaarrond vestigen, mits schildluis aanwezig was en geen breedwerkende middelen werden toegepast. Binnen het project werden de gangbare insecticiden en fungiciden getest op deze predator. Vooral neonicotinoïden en tripsmiddelen zoals Conserve en Vertimec zijn dodelijk voor het lieveheersbeestje. Het in roos veel gebruikte fungicide Meltatox zou alleen bovendoor toegepast moeten worden om de vestiging van Rhizobius niet te storen. Hygiëne en het op tijd signaleren van de plaag blijven de eerste stappen naar de uitroeiing van de plaag. Telers kunnen kiezen voor vroegtijdig spuiten bij lage druk van schildluizen en de verspreiding van schildluis op deze manier beperkt houden. Uitroeiing van de plaag is echter vaak een onmogelijke taak. In een aantal gevallen verspreidt de plaag zich volvelds en is niet meer in te tomen met insecticiden. De rol van natuurlijke vijanden, voornamelijk van Rhizobius lophantae, wordt dan belangrijk in een geïntegreerde aanpak. This project aimed at developing strategies to help rose growers to improve management of the rose scale Aulacaspis rosae. The development of A. rosae in the presence of absence of beneficials was studied on commercial rose farms in a detailed field study. Two spontaneous occurring parasitoids were found at growers: Arrhenophagus chionaspidis and Adelencyrtus aulacaspidis. Commercially available predators Rhizobius lophantae, Chilocorus nigritus and Karnyothrips melaleucus, and the parasitoid Encarsia citrina were released in experimental cages as well as at growers and their efficacy were evaluated. The cocinellid Rhizobius lophantae gave the best results. The project aimed also at gaining a clearer understanding of the incidence of pesticides on some natural enemies of the rose scale. Neonicotinoids and the insecticides against thrips Conserve (spinosad) and Vertimec (abamectine) need to be avoided, as they are both lethal for Rhizobius. Negative side-effects of the fungicide Meltatox (dodemorf) might be reduced by spraying the crop only from above, thereby minimizing the direct contact with predators In the crop. Hygiene and early detection of the pest remain the first steps towards the eradication of the pest. Growers can opt for early sprays at low infestation level of scales and limit in this way the spread of Aulacaspis. But eradication of the pest is often an impossible task. In some cases, the pest spreads in the entire greenhouse and is not controlled anymore with insecticides. The role of natural enemies, aspecially Rhizobius lophantae, is than from great importance in an integrated approach.

De Californische trips, Frankliniella occidentalis , is een van de grootste problemen in de sierteelt onder glas. Vanwege de sierwaarde van bloemen en potplanten worden maar zeer lage dichtheden van trips getolereerd. Dit maakt de biologische bestrijding erg lastig omdat de effecten hiervan vaak onvoldoende zijn om deze zeer lage tripsniveaus te halen. Verder hebben veel bestrijders, zoals roofmijten en roofwantsen, moeite om zich goed te vestigen in sierteeltgewassen. Het aantal selectieve chemische middelen is zeer beperkt. Middelen worden daardoor al snel te intensief gebruikt waardoor resistentie ontstaat en ze niet meer werken. Inzet van breedwerkende chemische middelen is niet wenselijk, omdat dit de biologische bestrijding van andere plagen zoals spint en wittevlieg verstoort. Om tot verbetering van bestrijding te komen is het belangrijk nieuwe beheersstrategieën te ontwikkelen vanuit een systeemaanpak waarbij maatregelen zoveel mogelijk complementair zijn. In dit rapport geeft zijn de knelpunten bij de bestrijding van trips beschreven en worden aanbevelingen gedaan voor verder onderzoek om tot een beter systeem van beheersing te komen. De aanbevelingen zijn ondergebracht is 4 strategische lijnen die beschreven zijn in de PPS (Publiek-Private Samenwerking) “Het nieuwe doen in plantgezondheid”, namelijk (1) weerbaar gewas, (2) robuuste weerbare teeltsystemen, (3) slimme en innovatieve technologieën en (4) effectief duurzaam middelenpakket.

Er worden veel spontaan optredende roofmijtsoorten gevonden in de winterperiode in gerberakassen. Onbekend is of deze roofmijten een rol spelen in de bestrijding van weekhuidmijten. Als ze effectief zijn zou het vroegtijdig stimuleren van hun aanwezigheid interessant kunnen zijn in de beheersing van weekhuidmijten. Ze worden nu vaak in november-december in grote aantallen gevonden. Dat is echter te laat om schade te vermijden. Het doel van het project was de effectiviteit van diverse roofmijtensoorten te bepalen op weekhuidmijten, eieren van Duponchelia en larven van fruitvlieg in gerbera. Larven van de fruitvlieg werden door alle geteste roofmijten genegeerd. Weekhuidmijten werden vaak over het hoofd gezien door de grote soorten bodemroofmijten. Amblyseius reductus bleek wel een geschikte kandidaat te zijn tegen weekhuidmijten. De meeste roofmijten uit dit onderzoek kunnen eieren van Duponchelia en soms de jonge rupsen consumeren. Hypoaspis miles, Hypoaspis aculeifer en Macrocheles robustulus tonen echter vaak een voorkeur voor larven van rouwmuggen en trips-poppen

Bij bloemmisvorming zonder weekhuidmijten zijn, bij nader onderzoek, in de meeste gevallen in dit project toch weekhuidmijten gevonden. De enige uitzondering gaf ook op het gewas duidelijk afwijkende symptomen. Bij enkele monsters kan trips als oorzaak niet worden uitgesloten. Weekhuidmijten worden waarschijnlijk bij onderzoek en scouten vaak over het hoofd gezien. Het vereist een nauwkeurig onderzoek van symptomen en laboratoriumtechnieken om weekhuidmijtenaantasting vast te stellen. Een loupe volstaat niet. Weekhuidijten kunnen al verdwenen zijn, terwijl de bloemen toch nog schade vertonen. Weekhuidmijten kunnen zich zowel in bloemen, in knoppen, als op ingezonken plekken met bruine beharing op kelkbladeren en steel bevinden, waarbij weekhuidmijten inwendige aantasting in de stengel kunnen geven. De in Gerbera veel voorkomende weekhuidmijtensoorten uit deTarsonemidae familie laten geen sterke bladsymptomen zien. Bij sterk misvormde bloemen is ook inwendig rot gevonden dat ook al in een jong stadium op de bloembodem, net onder de buisbloemen, aanwezig was. Dit kan een aanknopingspunt zijn voor onderzoek naar het ontstaan van rotkoppen.Het Productschap Tuinbouw heeft door een consultancy opdracht dit onderzoek mogelijk gemaakt. Flori Consult Group heeft op 6 bedrijven het probleem vastgelegd, 8 monsters verzameld en de omstandigheden beschreven. Aanvullend heeft Wageningen UR glastuinbouw planten en bloemen in het laboratorium onderzocht.

De Californische trips, Frankliniella occidentalis , is een van de grootste problemen in de sierteelt onder glas. Vanwege de sierwaarde van bloemen en potplanten worden maar zeer lage dichtheden van trips getolereerd. Dit maakt de biologische bestrijding erg lastig omdat de effecten hiervan vaak onvoldoende zijn om deze zeer lage tripsniveaus te halen. Verder hebben veel bestrijders, zoals roofmijten en roofwantsen, moeite om zich goed te vestigen in sierteeltgewassen. Het aantal selectieve chemische middelen is zeer beperkt. Middelen worden daardoor al snel te intensief gebruikt waardoor resistentie ontstaat en ze niet meer werken. Inzet van breedwerkende chemische middelen is niet wenselijk, omdat dit de biologische bestrijding van andere plagen zoals spint en wittevlieg verstoort. Om tot verbetering van bestrijding te komen is het belangrijk nieuwe beheersstrategieën te ontwikkelen vanuit een systeemaanpak waarbij maatregelen zoveel mogelijk complementair zijn. In dit rapport geeft zijn de knelpunten bij de bestrijding van trips beschreven en worden aanbevelingen gedaan voor verder onderzoek om tot een beter systeem van beheersing te komen. De aanbevelingen zijn ondergebracht is 4 strategische lijnen die beschreven zijn in de PPS (Publiek-Private Samenwerking) “Het nieuwe doen in plantgezondheid”, namelijk (1) weerbaar gewas, (2) robuuste weerbare teeltsystemen, (3) slimme en innovatieve technologieën en (4) effectief duurzaam middelenpakket.

Wageningen UR Glastuinbouw onderzocht de effectiviteit en veiligheid van een oxidatief product als gewasbehandeling tegen echte meeldauw op rozen.

DUTCH Bij de teelt van Viburnum opulus komt het soms voor dat de groei pleksgewijs langzaam terugloopt. Het gewas lijkt niet ziek, maar het blad wordt stug en donker en de taklengte en bladgrootte worden elk jaar kleiner. In dit consultancy onderzoek is onderzocht wat de oorzaak is van deze symptomen. In gewasmonsters is de schimmel Cylindrocarpon destructans gevonden, maar dit lijkt niet de hoofdoorzaak. Verder zijn ook wortellesie-aaltjes (Pratylenchus penetrans) waargenomen, maar de aantallen waren te laag om de symptomen te kunnen verklaren. Er zijn geen insecten en wortelduizendpoten gevonden in het wortelgestel en er zijn geen fytoplasma’s waargenomen in het gewas. Virussen hebben duidelijkere symptomen en liggen niet voor de hand. Biotoetsen met grond van goede en slechte plekken lieten zien dat fytotoxiciteit op basis van niet levende stoffen zoals plant-eigen wortelexudaten, hormonen of ander stoffen uitgesloten kan worden. Opmerkelijk is dat de grond zeer arm was en het is bekend dat een zeer lage EC kan leiden tot slecht groeiende en ziektegevoelige planten. Mogelijk is de terugloop in groei een gevolg van een combinatie van meerdere oorzaken zoals lage voedingstoestand, Cylindrocarpon destructans en Pratylenchus penetrans. ENGLISH When growing Viburnum opulus, it sometimes happens that growth slowly declines over the years. The crop does not seem sick, but the leaf is stiff and dark and the branch length and leaf size declines every year. In this study the cause of these symptoms was investigated. The fungus Cylindrocarpon destructans was found, but this fungus seems not to be the main cause. Furthermore, root lesion nematodes (Pratylenchus penetrans) were observed, but the numbers were too low to explain the symptoms. There were no root centipedes and insects found in the root system, and no phytoplasmas were observed in the crop. Viruses have clearer symptoms and are not obvious. Bioassays with soil of good and bad spots showed that there was no phytotoxicity based on non-living substances such as root exudates, hormones or other substances. It is noteworthy that the soil was very poor and it is known that a very low EC can lead to poor growing and susceptible plants. It is possible that the decline in growth is the result of a combination of several causes such as low nutritional status, Cylindrocarpon destructans and Pratylenchus penetrans .

Spint, trips en weekhuidmijten. Hardnekkige plagen waarmee ook zomerbloementelers worstelen. Reden voor Wageningen UR Glastuinbouw om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van natuurlijke vijanden in deze gewassen. En wat blijkt? Inheemse roofmijten kunnen een belangrijke rol spelen in de geïntegreerde bestrijding.

Het gebruik van fungiciden vormt een knelpunt. Daardoor stijgt de belangstelling voor alternatieven als elektrochemisch geactiveerd water in de teelt en na-oogst. De actieve stoffen onderchlorig zuur en hypochloriet doden schimmels, bacteriën, algen en virussen in water, lucht of gewas. Dit geactiveerde water is als biocide wel toegestaan, maar een gewasbehandeling via vernevelen en spuiten niet.

DUTCH Bij de teelt van Viburnum opulus komt het soms voor dat de groei pleksgewijs langzaam terugloopt. Het gewas lijkt niet ziek, maar het blad wordt stug en donker en de taklengte en bladgrootte worden elk jaar kleiner. In dit consultancy onderzoek is onderzocht wat de oorzaak is van deze symptomen. In gewasmonsters is de schimmel Cylindrocarpon destructans gevonden, maar dit lijkt niet de hoofdoorzaak. Verder zijn ook wortellesie-aaltjes (Pratylenchus penetrans) waargenomen, maar de aantallen waren te laag om de symptomen te kunnen verklaren. Er zijn geen insecten en wortelduizendpoten gevonden in het wortelgestel en er zijn geen fytoplasma’s waargenomen in het gewas. Virussen hebben duidelijkere symptomen en liggen niet voor de hand. Biotoetsen met grond van goede en slechte plekken lieten zien dat fytotoxiciteit op basis van niet levende stoffen zoals plant-eigen wortelexudaten, hormonen of ander stoffen uitgesloten kan worden. Opmerkelijk is dat de grond zeer arm was en het is bekend dat een zeer lage EC kan leiden tot slecht groeiende en ziektegevoelige planten. Mogelijk is de terugloop in groei een gevolg van een combinatie van meerdere oorzaken zoals lage voedingstoestand, Cylindrocarpon destructans en Pratylenchus penetrans. ENGLISH When growing Viburnum opulus, it sometimes happens that growth slowly declines over the years. The crop does not seem sick, but the leaf is stiff and dark and the branch length and leaf size declines every year. In this study the cause of these symptoms was investigated. The fungus Cylindrocarpon destructans was found, but this fungus seems not to be the main cause. Furthermore, root lesion nematodes (Pratylenchus penetrans) were observed, but the numbers were too low to explain the symptoms. There were no root centipedes and insects found in the root system, and no phytoplasmas were observed in the crop. Viruses have clearer symptoms and are not obvious. Bioassays with soil of good and bad spots showed that there was no phytotoxicity based on non-living substances such as root exudates, hormones or other substances. It is noteworthy that the soil was very poor and it is known that a very low EC can lead to poor growing and susceptible plants. It is possible that the decline in growth is the result of a combination of several causes such as low nutritional status, Cylindrocarpon destructans and Pratylenchus penetrans .

Trips is nog steeds hét probleem in de gewasbescherming van chrysant; 100% chemie is geen oplossing, want dan doemt spint als probleem op. Maar jaarrond geïntegreerde bestrijding lukt ook nog niet. Met name in het najaar moeten telers alle zeilen bijzetten om de trips onder de duim te houden, om tripsvrij de winter in te gaan voor een schone start in het voorjaar. Entomoloog Anton van der Linden van Wageningen UR in Bleiswijk zoekt naar nieuwe roofmijten die beter bij chrysant passen en gelooft in een combinatie van bestrijders, bijvoorbeeld met de roofwants Orius majusculus.

Er is een breed scala bestrijders beschikbaar voor siertelers in Nederland. Steeds meer telers zetten ze in tegen plagen of gaan ermee experimenteren. Ondertussen komen via onderzoekers en fabrikanten nog steeds nieuwe beestjes of toepassingen in beeld. Naar verwachting zetten deze ontwikkelingen door.

Bestrijding van wolluis is moeilijk. Het kan verbeteren met behulp van natuurlijke vijanden. Steeds meer rozentelers raken daarvan overtuigd. Panklare oplossingen zijn er nog niet, maar de telers zijn in voor alternatieven naast chemische bestrijding. De laatste ervaringen, inzichten en ontwikkelingen uit onderzoek en praktijk.

Spint, trips en weekhuidmijten. Hardnekkige plagen waarmee ook zomerbloementelers worstelen. Reden voor Wageningen UR Glastuinbouw om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van natuurlijke vijanden in deze gewassen. En wat blijkt? Inheemse roofmijten kunnen een belangrijke rol spelen in de geïntegreerde bestrijding.

Phytophthora infestans is de veroorzaker van de beruchte aardappelziekte. In glasteelten wordt alleen tomaat incidenteel door deze ziekteverwekker aangetast. Maar een groot aantal gewassen in de glastuinbouw is wel gevoelig voor andere Phytophthora-soorten, zoals paprika, tomaat, aardbei, cymbidium, bloeiende potplanten, groene en bonte planten, snijhortensia, rozen en lelie.

Telers hebben de laatste tijd veel interesse in elektronisch geactiveerd water. Dit wordt door diverse leveranciers op de markt gebracht. Wat doet het en wat zijn de verschillen tussen de producten?

Whiteflies are an increasing problem in ornamental crops using Integrated Pest Management. According to the growers, the available beneficials are particularly lacking efficacy in the wintertime at lower greenhouse temperatures. The parasitoid Encarsia tricolor shows potential for crops grown at low temperatures in the wintertime like gerbera and poinsettia. The species was collected in 2009 in a strawberry crop grown in greenhouse and reared at Wageningen UR Glastuinbouw. This species parasitizes the cabage whitefly, the tabacco whitefly and the greenhouse whitefly. The rearing of E. tricolor was enlarged for cage trials in 2010 in which the parasitism rate of the species was compared with those of Encarsia formosa, Eretmocerus eremicus and Eretmocerus mundus. The trials took place at two temperature regimes: a constant temperature of 20 oC and a day/night regime of 18/15 oC on gerbera with Trialeurodes vaporariorum and at the day/ night regimes 21/18 oC and 16/14 oC on poinsettia with Bemisia tabaci. Eretmocerus mundus and Eretmocerus eremicus were the least effective species at high temperature regimes. Encarsia tricolor performed as well as Encarsia formosa. At the lowest temperature regimes none of the parasitoids controlled the pest. The parasitism rates varied from 2 to 18%.

Vanuit de gangbare teelten is er veel belangstelling voor middelen die de weerbaarheid van de bodem en het gewas verhogen. Daarvan zijn er tientallen op de markt, al dan niet toegelaten. Wat werkt en wat niet? Een consortium van onderzoeksinstellingen gaat het kaf van het koren scheiden.

Whiteflies are an increasing problem in ornamental crops using Integrated Pest Management. According to the growers, the available beneficials are particularly lacking efficacy in the wintertime at lower greenhouse temperatures. The parasitoid Encarsia tricolor shows potential for crops grown at low temperatures in the wintertime like gerbera and poinsettia. The species was collected in 2009 in a strawberry crop grown in greenhouse and reared at Wageningen UR Glastuinbouw. This species parasitizes the cabage whitefly, the tabacco whitefly and the greenhouse whitefly. The rearing of E. tricolor was enlarged for cage trials in 2010 in which the parasitism rate of the species was compared with those of Encarsia formosa, Eretmocerus eremicus and Eretmocerus mundus. The trials took place at two temperature regimes: a constant temperature of 20 oC and a day/night regime of 18/15 oC on gerbera with Trialeurodes vaporariorum and at the day/ night regimes 21/18 oC and 16/14 oC on poinsettia with Bemisia tabaci. Eretmocerus mundus and Eretmocerus eremicus were the least effective species at high temperature regimes. Encarsia tricolor performed as well as Encarsia formosa. At the lowest temperature regimes none of the parasitoids controlled the pest. The parasitism rates varied from 2 to 18%. De laatste jaren is tabakswittevlieg, Bemisia tabaci, een oprukkend probleem in poinsettia en wordt kaswittevlieg, Trialeurodes vaporariorum, een steeds belangrijkere plaag in de sierteelt. De roofkever Delphastus catalinae kon in dit project geen haarden elimineren. Onderzocht zou moeten worden hoe de handhaving van de predator gestimuleerd kan worden bij lage wittevliegdichtheid. De voorkeur gaat momenteel nog naar herhaalde introducties van sluipwespen bij een laag aantastingsniveau, in combinatie met pleksgewijze correctiebespuitingen met selectieve insecticiden. De wespen zijn echter gevoelig voor zwavel en voor residuen van veel insecticiden. Telers vinden ook dat de beschikbare natuurlijke vijanden vooral in de winterperiode slecht presteren. De sluipwesp Encarsia tricolor zou geschikt kunnen zijn voor parasitering bij lagere temperaturen. In 2009 werd de soort door onderzoeker Anton van der Linden verzameld in een aardbeienkas en door Wageningen UR Glastuinbouw gekweekt. Deze soort parasiteert zowel koolwittevlieg, tabakswittevlieg als kaswittevlieg. De kweek van E. tricolor werd opgeschaald voor proef-doeleinden. In 2010 werd de sluipwespsoort in kooiproeven bij lagere temperaturen vergeleken met Encarsia formosa, Eretmocerus eremicus en Eretmocerus mundus. Bij gerbera werd gekozen voor kaswittevlieg bij 20°C constant en bij een dag/nachtregime van 18/15°C en bij poinsettia tabakswittevlieg bij dag/nachtregimes van 21/18°C en 16/14°C. Eretmocerus mundus en Eretmocerus eremicus bleken bij de hogere temperatuurregimes het minst te voldoen. Encarsia tricolor daarentegen presteerde even goed als Encarsia formosa. Bij de laagste temperatuurregimes kon geen van de sluipwespen de plaag onder controle houden. Er werd slechts tussen 2 en 18% parasitering gevonden. Voor de bestrijding van wittevliegen bij lage temperaturen moeten andere soorten sluipwespen of andere natuurlijke vijanden worden gezocht die zich bij lagere temperaturen handhaven. Gedurende de praktijkproef werden vaak beschimmelde wittevliegen gevonden. De omstandigheden in dit gewas lijken soms gunstig voor insectenpathogene schimmels. Er is behoeft aan meer kennis over hun compatibiliteit met fungiciden en zwavel.

De belangstelling voor elektrochemisch geactiveerd water is groot. Dat bleek uit een grote opkomst bij de Arenasessie over dit onderwerp, vorige week donderdag in het GreenQ Improvement Center. Meer dan 80 toehoorders zaten schouder aan schouder te zweten in de luchtdicht afgesloten presentatieruimte.

Myrothecium roridum komt veel voor bij de teelt van pot- en perkplanten, bij sierteelt in de grond zoals lisianthus en antirrhinum en soms ook bij teelten op substraat (bouvardia). De schimmel manifesteert zich op de bladeren, stengel en overgang tussen lucht en grond of substraat en verspreidt zich snel onder warme en vochtige omstandigheden via enorme aantallen sporen die gemakkelijk kiemen.

Phytophthora infestans is de veroorzaker van de beruchte aardappelziekte. In glasteelten wordt alleen tomaat incidenteel door deze ziekteverwekker aangetast. Maar een groot aantal gewassen in de glastuinbouw is wel gevoelig voor andere Phytophthora-soorten, zoals paprika, tomaat, aardbei, cymbidium, bloeiende potplanten, groene en bonte planten, snijhortensia, rozen en lelie.

Myrothecium roridum komt veel voor bij de teelt van pot- en perkplanten, bij sierteelt in de grond zoals lisianthus en antirrhinum en soms ook bij teelten op substraat (bouvardia). De schimmel manifesteert zich op de bladeren, stengel en overgang tussen lucht en grond of substraat en verspreidt zich snel onder warme en vochtige omstandigheden via enorme aantallen sporen die gemakkelijk kiemen.

Een organische toplaag op de bodem of het substraat kan de biologische tripsbestrijding in de rozen- en alstroemeriateelt effectiever maken. De toplaag bevat voedsel voor voermijten, die op hun beurt als prooi voor roofmijten dienen. Zo kunnen predatoren langer overleven. Zodra de tripsdruk toeneemt, staat er een leger van roofmijten paraat.

Enkele jaren geleden zette Wageningen UR in op een integrale benadering van plantgezondheid. Onder de noemer ‘Het Nieuwe Doen in Plantgezondheid’ wordt die lijn doorgetrokken. Programmamanager plantgezondheid Helma Verberkt en onderzoeksmanagers Rob Meijer en Willem Jan de Kogel belichten de achtergronden, kansen en knelpunten.

An organic top layer over the soil or substrate can enhance the biological control of thrips in roses and alstroemerias. The top layer contains food for prey mites, which in turn serve as food for predatory mites. In this way the predators survive longer. Thus, as the thrips population increases, an army of predatory mites is already at the ready.