Search

RIVM rapport:Yersinia enterocolitica kan bij de mens aanleiding geven tot verschillende ziektebeelden. Het meest wordt de acute enterocolitis beschreven, vooral bij zeer jonge kinderen, maar daarnaast zijn ook de acute mesenteriale lymfadenitis en terminale ileitis (pseudoappendicitis) bekend. Dragerschap zou vooral bij convalescenten kunnen voorkomen, maar er bestaat onvoldoende inzicht in de frequentie. De bacterie is niet alleen bij de mens en verschil. diersoorten uit de faeces geisoleerd, maar ook uit div. levensmiddelen en uit het milieu. Het vermogen om bij lage temp. (4oC) te vermenigvuldigen kan van epidemiologische betekenis zijn. Yersiniosis bij de mens moet primair als een voedselinfectie beschouwd worden, waarbij verschil. meest secundaire faecaal besmette voedingsmiddelen een rol spelen. Toch zijn geen goed gedocumenteerde voedselinfecties met deze bacterie door vleesconsumptie beschreven. Gelet op de leemten in de epidemiologische kennis m.b.t. deze bacterie is het niet mogelijk advies te geven t.a.v. het nemen van maatregelen., not available

RIVM rapport:Infecties bij de mens manifesteren zich voornamelijk als wondinfecties of luchtwegaandoeningen. Predisponerende (weerstandverminderende) factoren zijn in de meeste gevallen echter noodzakelijk voor het aanslaan van een infectie. Het microorganisme komt momenteel voor bij tal van zoogdieren en vogels en ook bij de mens, zodat endogene infecties zich kunnen voordoen. Daarnaast treedt besmetting het meest op via beten en krabben van dieren. Er wordt geconcludeerd, dat pasteurellose bij de mens geen belangrijke alimentaire infectie genoemd kan worden waartegen speciale maatregelen getroffen moeten worden om de consument van vlees en vleesprodukten te beschermen, anders dan het uit de consumptie weren van vlees afkomstig van "zieke" dieren. Beschermende maatregelen om wondinfecties te voorkomen bij personen, die bij het slachten werkzaam zijn, zijn uiterwaard wel gewenst. Gelet op het feit, dat zeer weinig bekend is over het voorkomen van dit soort infecties bij de mens in Nederland lijkt nader onderzoek noodzakelijk., not available

RIVM rapport:Coxiella burnetii besmettingen bij de mens kunnen tot uiteenlopende ziektebeelden aanleiding geven. Deze kunnen varieren van een acute septichaemie, al of niet met pneumonie, tot een chronisch ziektebeeld, vaak gepaard gaande met endocarditis, of tot zelfs een subklinisch verloop. Meestal treedt spontaan herstel op na het acute beeld, maar chronische gevallen vergen langdurige antibiotische behandeling. De ziekteverwekker komt bij vele in het wild levende diersoorten en bij teken voor, maar daarnaast ook bij landbuwhuisdieren. De meeste infecties bij dieren verlopen subklinisch, maar kunnen bij drachtige dieren tot abortus leiden. Geboortemateriaal en melk kunnen sterk besmet zijn. De kiem is resistent tegen uitdrogen en kan daarom lang in het milieu overleven. Inhalatie van besmette stof of aerosolen wordt als de belangrijkste besmettingsroute naar de mens beschouwd. Ook orale besmetting is mogelijk, vooral via besmette melk. Vlees kan als potentiele besmettingsbron niet worden uitgesloten., not available

Sinds de eeuwwisseling is bekend dat ademoefeningen en houdingsdrainage zinvol kunnen zijn bij longaandoeningen, onder meer door 5 het werk van William Ewart (1901). Reeds in die tijd werd aandacht besteed aan het probleem van de postoperatieve longcomplicatie. Pasteur beschreef in 1910 de lobaire collaps van de long na buikoperaties. MacMahan publiceerde in 1915 gegevens over ademoefeningen bij oorlogsslachtoffers met thoraxverwondingen. Haight wees in 1941 op het belang van de vermindering van bronchiaalsecreet en verbetering van de hoesttechniek in de postoperatieve fase. Zo zijn er in de literatuur vanaf bet begin van deze eeuw, tot op heden vele -voornamelijk retrospectieve-studies te vinden die betrekking hebben op het probleem van de postoperatieve longcomplicatie, de behandeling en de preventie. Maar nog altijd zijn postoperatieve atelectase en pneumonie belangrijke en frequente complicaties na grote chirurgische ingrepen en vaak mede oorzaak van postoperatieve sterfte (Glenn en Hays, 1955, Neeley e.a. 1970',1971, Beecher, 1954, O'Donahue,l985). De incidentie van postoperatieve longproblemen wordt nogal verschillend opgegeven in de literatuur, zoals blijkt uit het in Tabel I gegeven overzicht (Hansen e.a.l977, Lazlo e.a. 1973, Rudnikoff en Headland, 1951; Martin,1984, Campbell e.a. 1942, Garibaldi e.q. 1981). Het feit dat het begrip longcomplicaties in bet geheel niet is gestandaardiseerd is hier voornamelijk debet aan. Men hanteert in de literatuur dan ook niet te vergelijken diagnostische criteria. Daarnaast is een scala aan factoren betrokken bij het ontstaan van postoperatieve longcomplicaties : het type operatie, pulmonale status geslacht en gewicht. Er is geen consensus

Mycoplasma ovipneumonae est isolé pour la première fois au Sénégal à partir de poumons atteints de pneumonie et prélevés sur le cadavre d'un mouton d'expérience nourri avec du tourteau d'arachide contaminé par l'aflatoxine. Les caractères bactériologiques du germe sont donnés. Les facteurs ayant favorisé cette mise en évidence sont recherchés et discutés.

RIVM rapport:Yersinia enterocolitica kan bij de mens aanleiding geven tot verschillende ziektebeelden. Het meest wordt de acute enterocolitis beschreven, vooral bij zeer jonge kinderen, maar daarnaast zijn ook de acute mesenteriale lymfadenitis en terminale ileitis (pseudoappendicitis) bekend. Dragerschap zou vooral bij convalescenten kunnen voorkomen, maar er bestaat onvoldoende inzicht in de frequentie. De bacterie is niet alleen bij de mens en verschil. diersoorten uit de faeces geisoleerd, maar ook uit div. levensmiddelen en uit het milieu. Het vermogen om bij lage temp. (4oC) te vermenigvuldigen kan van epidemiologische betekenis zijn. Yersiniosis bij de mens moet primair als een voedselinfectie beschouwd worden, waarbij verschil. meest secundaire faecaal besmette voedingsmiddelen een rol spelen. Toch zijn geen goed gedocumenteerde voedselinfecties met deze bacterie door vleesconsumptie beschreven. Gelet op de leemten in de epidemiologische kennis m.b.t. deze bacterie is het niet mogelijk advies te geven t.a.v. het nemen van maatregelen., not available

RIVM rapport:Infecties bij de mens manifesteren zich voornamelijk als wondinfecties of luchtwegaandoeningen. Predisponerende (weerstandverminderende) factoren zijn in de meeste gevallen echter noodzakelijk voor het aanslaan van een infectie. Het microorganisme komt momenteel voor bij tal van zoogdieren en vogels en ook bij de mens, zodat endogene infecties zich kunnen voordoen. Daarnaast treedt besmetting het meest op via beten en krabben van dieren. Er wordt geconcludeerd, dat pasteurellose bij de mens geen belangrijke alimentaire infectie genoemd kan worden waartegen speciale maatregelen getroffen moeten worden om de consument van vlees en vleesprodukten te beschermen, anders dan het uit de consumptie weren van vlees afkomstig van "zieke" dieren. Beschermende maatregelen om wondinfecties te voorkomen bij personen, die bij het slachten werkzaam zijn, zijn uiterwaard wel gewenst. Gelet op het feit, dat zeer weinig bekend is over het voorkomen van dit soort infecties bij de mens in Nederland lijkt nader onderzoek noodzakelijk., not available

RIVM rapport:Coxiella burnetii besmettingen bij de mens kunnen tot uiteenlopende ziektebeelden aanleiding geven. Deze kunnen varieren van een acute septichaemie, al of niet met pneumonie, tot een chronisch ziektebeeld, vaak gepaard gaande met endocarditis, of tot zelfs een subklinisch verloop. Meestal treedt spontaan herstel op na het acute beeld, maar chronische gevallen vergen langdurige antibiotische behandeling. De ziekteverwekker komt bij vele in het wild levende diersoorten en bij teken voor, maar daarnaast ook bij landbuwhuisdieren. De meeste infecties bij dieren verlopen subklinisch, maar kunnen bij drachtige dieren tot abortus leiden. Geboortemateriaal en melk kunnen sterk besmet zijn. De kiem is resistent tegen uitdrogen en kan daarom lang in het milieu overleven. Inhalatie van besmette stof of aerosolen wordt als de belangrijkste besmettingsroute naar de mens beschouwd. Ook orale besmetting is mogelijk, vooral via besmette melk. Vlees kan als potentiele besmettingsbron niet worden uitgesloten., not available

Les auteurs ont procédé dans les zones Nord de la République du Tchad, au-delà du 13e parallèle, à l'autopsie de 132 dromadaires et à de nombreux examens hématologiques et coproscopiques. Les parasites rencontrés comprennent 22 espèces appartenant à 17 genres différents. Les plus fréquentes sont, dans l'ordre décroissant: Cephalopina titillator (72,6 p. 100), Haemonchus longistipes (72 p. 100), divers Anoplocephalidae agents du téniasis (47,1 p. 100), les Kystes d'Echinococcus granulosus (35,6 p. 100), Buckleyuris globulosa (34,8 p. 100), Oesophagostomum columbianum (28 p. 100), Strongyloides papillosus (22,7 p. 100) et de nombreux Trichostrongylidae et Heligmosomatidae (14,4 p. 100) Trichostrongylus vitrinus; Trichostrongylus probolurus; Impalaia nudicollis). Ces parasites sont associés dans 85 p. 100 des cas notamment avec Nématodes gastro-intestinaux. Ils agissent: - en prélevant du sang; - en modifiant certains métabolismes; - en irritant la muqueuse intestinale. Bien souvent helminthes et trypanosomes sont associés. Le taux de morbidité oscille autour de 90-100 p. 100. La mortalité annuelle est estimée à 4 p. 100 dans certaines zones du Nord-Est de la République

In dieser Arbeit wurde versucht in vitro Ergebnisse, beinhaltend Profile von mikrobiologisch erzeugten volatilen organischen Komponenten (VOCs), in die praktische Umgebung einer Intensivstation bei mechanisch beatmeten Patienten mit beatmungsassoziierten Pneumonien (VAP) zu übertragen. Als Probanden dienten dabei mechanisch beatmete neuromorbide Patienten der neurologischen Intensivstation der Medizinischen Universität Innsbruck. Die Diagnose der VAP erfolgte nach angepassten Standards des Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Gemessen wurde jeweils die eingeatmete (2 x 400 ml) und ausgeatmete Atemluft (2 x 400 ml). Die Messung der ausgeatmeten Atemluft erfolgte unter Kontrolle des CO2 Spiegels um nur Luft bronchoalveolären Ursprungs zu erhalten. Die Proben wurden auf 45 °C erwärmt und deren Inhalt auf Adsorptionsröhrchen übertragen. Die Analyse der Proben erfolgte mittels GC-MS. Die Auswertung erfolgte mittels der Software „Agilent Chemstation, GC-MS data analysis“ (Agilent, Waldbronn, Deutschland). Es wurde bei 13 von 14 Patienten eine VAP diagnostiziert. Die häufigsten mikrobiologisch nachgewiesenen Erreger waren Staphylococcus aureus, Candida spp. und Escherichia coli, die bei jeweils 5 Patienten auftraten. Im Vergleich zu den vorangegangenen in vitro Studien, konnten von 32 VOCs, die bei S. aureus nachgewiesen wurden, 13 VOCs in der Atemluft von Patienten, die mit diesem Erreger infiziert waren, abermals nachgewiesen werden. Im Fall von Candida spp. wurden 11 von 38 in in vitro Studien nachgewiesenen VOCs erneut in den in vivo Proben entsprechender Patienten gefunden. Die Atemproben von Patienten mit zweifachen Infektionen von S. aureus und C. albicans enthielten in hohen Konzentrationen VOCs, die auch in in vitro Studien nachgewiesen wurden. Dort waren Acetaldehyd (1417 ppb und 4308 ppb), 2-Methylpropanal (2044 ppb und 2791 ppb) und Essigsäureethylester (5,6 ppb und 645,5 ppb) in hohen Mengen zu detektieren. Als vielversprechendster VOC, zum Nachwe, In this paper the attempt was made to transfer in vitro results, containing profiles of microbiologically produced volatile organic compounds (VOCs), into the environment of an intensive care unit using mechanically ventilated patients with ventilator associated pneumonia (VAP). The test persons studied were mechanically ventilated neuro-morbid patients of the neurological intensive care unit of the Medical University of Innsbruck. The diagnosis of the VAP was made according to adapted standards of the Center for Disease Control and Prevention (CDC). Each patient’s inspired (2 x 400 ml) und exhaled air (2 x 400 ml) was measured. Measurements of the exhaled air were done under control of the CO2 level in order to only obtain air of bronchoalveolar origin. The samples were heated up to the temperature of 45 °C and transferred to adsorption tubes. For the analysis of the samples GC-MS was used. The evaluation was conducted using the software “Agilent Chemstation, GC-MS data analysis“ (Agilent, Waldbronn, Deutschland). 13 out of 14 test persons were diagnosed with VAP. The most frequently detected microbiological pathogens were Staphylococcus aureus, Candida spp. and Escherichia coli, which were found in five patients. 13 out of the 32 VOCs, which could already be found with S. aureus in previous studies, could also be discovered in the end-tidal air of the infected patients in this study. In terms of Candida spp., 11 out of the 38 VOCs detected in in vitro studies could also be found in the in vivo samples of the respective patients in this study. The breath samples of the patients infected with both S. aureus und C. albicans contained high concentrations of VOCs which were also found in in vivo studies. The samples showed acetaldehyde (1417 ppb and 4308 ppb), 2-methylpropanal (2044 ppb and 2791 ppb) as well as ethyl acetate (5,6 ppb and 645,5 ppb) in high quantities. Dimethylsulfide (DMS), which was also prominent in former in vitro studies, turned out to be the most, eingereicht von Simon Lanthaler, Zusammenfassung in deutscher und englischer Sprache, Abweichender Titel laut Übersetzung der Verfasserin/des Verfassers, Masterarbeit Universität Innsbruck 2015

In dieser Arbeit wurde versucht in vitro Ergebnisse, beinhaltend Profile von mikrobiologisch erzeugten volatilen organischen Komponenten (VOCs), in die praktische Umgebung einer Intensivstation bei mechanisch beatmeten Patienten mit beatmungsassoziierten Pneumonien (VAP) zu übertragen. Als Probanden dienten dabei mechanisch beatmete neuromorbide Patienten der neurologischen Intensivstation der Medizinischen Universität Innsbruck. Die Diagnose der VAP erfolgte nach angepassten Standards des Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Gemessen wurde jeweils die eingeatmete (2 x 400 ml) und ausgeatmete Atemluft (2 x 400 ml). Die Messung der ausgeatmeten Atemluft erfolgte unter Kontrolle des CO2 Spiegels um nur Luft bronchoalveolären Ursprungs zu erhalten. Die Proben wurden auf 45 °C erwärmt und deren Inhalt auf Adsorptionsröhrchen übertragen. Die Analyse der Proben erfolgte mittels GC-MS. Die Auswertung erfolgte mittels der Software „Agilent Chemstation, GC-MS data analysis“ (Agilent, Waldbronn, Deutschland). Es wurde bei 13 von 14 Patienten eine VAP diagnostiziert. Die häufigsten mikrobiologisch nachgewiesenen Erreger waren Staphylococcus aureus, Candida spp. und Escherichia coli, die bei jeweils 5 Patienten auftraten. Im Vergleich zu den vorangegangenen in vitro Studien, konnten von 32 VOCs, die bei S. aureus nachgewiesen wurden, 13 VOCs in der Atemluft von Patienten, die mit diesem Erreger infiziert waren, abermals nachgewiesen werden. Im Fall von Candida spp. wurden 11 von 38 in in vitro Studien nachgewiesenen VOCs erneut in den in vivo Proben entsprechender Patienten gefunden. Die Atemproben von Patienten mit zweifachen Infektionen von S. aureus und C. albicans enthielten in hohen Konzentrationen VOCs, die auch in in vitro Studien nachgewiesen wurden. Dort waren Acetaldehyd (1417 ppb und 4308 ppb), 2-Methylpropanal (2044 ppb und 2791 ppb) und Essigsäureethylester (5,6 ppb und 645,5 ppb) in hohen Mengen zu detektieren. Als vielversprechendster VOC, zum Nachwe, In this paper the attempt was made to transfer in vitro results, containing profiles of microbiologically produced volatile organic compounds (VOCs), into the environment of an intensive care unit using mechanically ventilated patients with ventilator associated pneumonia (VAP). The test persons studied were mechanically ventilated neuro-morbid patients of the neurological intensive care unit of the Medical University of Innsbruck. The diagnosis of the VAP was made according to adapted standards of the Center for Disease Control and Prevention (CDC). Each patient’s inspired (2 x 400 ml) und exhaled air (2 x 400 ml) was measured. Measurements of the exhaled air were done under control of the CO2 level in order to only obtain air of bronchoalveolar origin. The samples were heated up to the temperature of 45 °C and transferred to adsorption tubes. For the analysis of the samples GC-MS was used. The evaluation was conducted using the software “Agilent Chemstation, GC-MS data analysis“ (Agilent, Waldbronn, Deutschland). 13 out of 14 test persons were diagnosed with VAP. The most frequently detected microbiological pathogens were Staphylococcus aureus, Candida spp. and Escherichia coli, which were found in five patients. 13 out of the 32 VOCs, which could already be found with S. aureus in previous studies, could also be discovered in the end-tidal air of the infected patients in this study. In terms of Candida spp., 11 out of the 38 VOCs detected in in vitro studies could also be found in the in vivo samples of the respective patients in this study. The breath samples of the patients infected with both S. aureus und C. albicans contained high concentrations of VOCs which were also found in in vivo studies. The samples showed acetaldehyde (1417 ppb and 4308 ppb), 2-methylpropanal (2044 ppb and 2791 ppb) as well as ethyl acetate (5,6 ppb and 645,5 ppb) in high quantities. Dimethylsulfide (DMS), which was also prominent in former in vitro studies, turned out to be the most, eingereicht von Simon Lanthaler, Zusammenfassung in deutscher und englischer Sprache, Abweichender Titel laut Übersetzung der Verfasserin/des Verfassers, Masterarbeit Universität Innsbruck 2015