Search

12 yaşında kız hasta, ilk doz Pfizer-BioNtech aşısından yaklaşık 10 saat sonra yüzünde başlayan, saatler içinde gövdesine yayılan ürtiker plakları nedeniyle çocuk acil polikliniğine başvurdu. Hastaya feniramin maleat ve metilprednizolon uygulandı. Antihistaminik ile eve taburcu edildi. Hastanın lezyonlarının tekrar nüksetmesi ve rekürren acil başvurularının olması üzerine hasta hospitalize edildi. Feniramin maleat, metilprednizolon ve famotidin tedavisinin 2. gününde lezyonlar kayboldu ve tekrarlamadı. Ürtiker deri ve mukozalarda ani olarak ortaya çıkan, kabarık, kırmızı-pembe, kaşıntılı, ödemli, kısa sürede kaybolan plaklar ile karakterizedir. Şüpheli tetikleyiciler gıdalar, ilaçlar, enfeksiyonlar, fiziksel ve emosyonel stres, içerdiği antijenik yapılar ve stabilizörler nedeniyle aşılar olabilir. Literatürde Pfizer-BioNtech aşısı sonrası cilt reaksiyonları tanımlanmıştır. Literatürde tanımlanan vakaların daha çok yetişkin yaşta olduğu görülmektedir. Hastamız 12 yaşında adolesan bir çocuk olduğu için bu olgumuzla literatüre katkı sağlamak istedik.

COVID-19 disease was declared as a pandemic by the World Health Organization (WHO) on March 11, 2020. Despite the wearing masks, attention to social distance and hygiene rules as well as the isolation of people contacted the infected individuals; the pandemic could not be ended. This situation had a great impact on daily and social life. Vaccination was considered the most appropriate strategy to end the pandemic. Therefore, various COVID-19 vaccines have been started to be developed.With the new vaccines developed against COVID-19 disease, post-vaccine hypersensitivity reactions have also come to the fore. Fear or hesitation about vaccination, especially of people with a previous history of allergic disease or anaphylaxis, will affect herd immunity and prolong the negative effects of the pandemic in terms of social life, economics and health. In addition, healthcare professionals may be reluctant to vaccinate people with allergic diseases. In this review, the hypersensitivity reactions of some vaccines approved for use will be discussed. &nbsp

Severe acute respiratory syndrome coronavirus-2 (SARS-CoV-2) has led to the pandemic, which can be transmitted through respiratory droplets, contact and aerosols, causing large-scale infections worldwide. Nurses, who are fighting against the epidemic at the forefront, experience great physical and psychological distress. This psychological distress may be predominantly sleeping disturbance, anxiety and depression symptoms, post-traumatic stress, inability to make decisions, and even somatic symptoms. In this review, the problems of nurses, who are among the health professionals most affected by the COVID-19 pandemic, are mentioned. It is known that the level of impact of healthcare professionals exceeds psychological and emotional tolerance, and the level of trauma is high. Psychological problems arise among health workers in the face of long work shifts (reaching an average of 16 hours a day), the high risk of contracting a highly contagious disease, and the lack of adequate protection measures. Pandemic brings with it psychological and spiritual problems as well as ethical problems. With the Covid-19 pandemic, the nursing profession and nursing care are on the agenda again on national and international platforms and have become important. When the studies are examined, it is seen that the face of covid 19 reflected on the nurses is mostly psychological. It is important to provide psychological support to nurses during periods of intense work such as pandemics., Şiddetli akut solunum sendromu koronavirüs-2 (SARS-CoV-2), solunum damlacıkları, temas ve aerosoller yoluyla bulaşabilen ve dünya çapında büyük ölçekli enfeksiyonlara neden olan pandemiye yol açmıştır. Salgınla en ön safta mücadele eden hemşireler, fiziksel ve psikolojik sıkıntılar yaşamaktadır. Bu psikolojik sıkıntılar, ağırlıklı olarak uyku bozukluğu, anksiyete ve depresyon belirtileri, travma sonrası stres, karar verememe ve hatta somatik belirtiler olabilmektedir. Bu derlemede COVID-19 pandemisinden en çok etkilenen sağlık profesyonelleri arasında yer alan hemşirelerin sorunlarına değinilmiştir. Sağlık çalışanlarının, etki düzeyinin psikolojik ve duygusal toleransı aştığı, travma düzeyinin yüksek olduğu bilinmektedir. Uzun iş vardiyaları (günde ortalama 16 saate ulaşan), oldukça bulaşıcı bir hastalığa yakalanma riskinin yüksek olması ve yeterli koruma önlemlerinin alınmaması karşısında, sağlık çalışanları arasında psikolojik sıkıntılar ortaya çıkmaktadır. Pandemi, etik sorunlarının yanı sıra psikolojik ve ruhsal sorunları da beraberinde getirmektedir. Covid-19 pandemisi ile hemşirelik mesleği ve hemşirelik bakımı ulusal ve uluslararası platformlarda yeniden gündem olup, önemli hale gelmiştir. Yapılan çalışmalar incelendiğinde covid 19’un hemşirelere yansıyan yüzünün en fazla psikolojik olduğu görülmektedir. Hemşirelere pandemi gibi yoğun çalışılan dönemlerde psikolojik destek sağlanması önem arz etmektedir.

Aralık 2019’da Çin’de başlayan SARS-CoV 2 enfeksiyonu olarak bilinen Coronavirüs pandemisi Dünya Sağlık Örgütü tarafından duyuruldu. Virüsü ile enfekte olan kişinin komorbiditesine göre mortalite oranları %6-10.5 arasında değişiklik gösteren SARS-CoV 2 bilinen üçüncü en yüksek patojeniteye sahiptir.1,2 Coronavirüs ailesine üye tek sarmallı bir RNA virüsüdür. İnsan hücresine anjiotensin dönüştürücü enzim 2 (ACE 2) reseptörü aracılığı ile giriş yapar. Renin anjiotensin sinyal yolağı, oksidatif stress ve hücre ölümü, sitokin fırtınası ve endotelyal disfonksiyon olmak üzere SARS-CoV-2 patogenezinde 4 majör yolak vardır.3 Patogenezin ve dolayısıyla semptomların gelişmesine neden olan bu yolaklar aynı zamanda mevcut tedavide kullanılan ilaçların da etki mekanizması açısından kilit noktadır. SARS-CoV-2’ye karşı etkili tedavi henüz geliştirilemediği için virüsün vücuda potansiyel giriş yollarını ve hastalığın oluşma mekanizmalarını bilmek enfeksiyonu önleme açısından büyük önem taşımaktadır.

Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 is known to cause the new coronavirus disease 2019 (COVID-19), in which many organs and systems such as the lung, heart, and immune system can be severely affected. Currently, the treatment process is generally based on supportive and palliative care. Some potential drugs are being tested for treatment. At this point, perhaps a promising treatment method for many diseases in the future seems to be stem cell therapy in recent times. Stem cell therapy in COVID-19 may be a treatment method that can play an important role, especially in resistant and severe cases. In this review, we summarized the potential mechanisms of stem cell therapy and developments in this treat ment modality.

Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) is an enveloped, single-stranded RNA virus that can also be transmitted from person to person via the droplet (secretions shed when speaking, sneezing, or coughing) route, suspended droplet nuclei, and the mucous membranes of the eyes, nose, and mouth after touching a contaminated surface. It enters the cells through the angiotensin converting enzyme 2 (ACE- 2) receptor. Although non-specific respiratory symptoms such as fever, loss of smell/taste, runny nose, and cough are most common, SARS-CoV-2 can lead to a systemic and multiorgan involvement, including the gastrointestinal tract. The liver is the second most frequently involved organ after the lung. Gastrointestinal symptoms such as diarrhea, anorexia, nausea, vomiting, loss of appetite and abdominal pain are also common. Abnormal liver function enzyme levels may also be observed. The liver is affected by direct infection of hepatocytes, medical therapy of the management, or by indirect means if there is an underlying co-morbid disease. However, there are significant differences between studies in the reporting of gastrointestinal and liver symptoms. The most frequently reported gastrointestinal symptom in COVID-19 disease is diarrhea, reported in 1-36% of patients. In this review, it is aimed to review the current data on the effects of COVID-19 on the liver., Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) insandan insana damlacık yolu (konuşurken, hapşırırken veya öksürürken saçılan sekresyonlar vb.), asılı damlacık çekirdekleri ve kontamine yüzeylere dokunma sonrası gözler, burun ve ağız mukozası ile temas sonrası bulaşabilen zarflı, tek zincirli bir RNA virüsüdür. Hücrelere anjiotensin converting enzim 2 (ACE- 2) reseptör aracılığı ile girmektedir. En sık ateş, koku/tat kaybı, burun akıntısı ve öksürük gibi non-spesifik solunum yolu semptomları görülse de SARS-CoV-2 enfeksiyonu gastrointestinal sistemi de içeren sistemik ve çoklu organ tutulumu ile giden bir tabloya yol açabilir. Karaciğer, akciğerden sonra ikinci sık tutulan organdır. İshal, anoreksi, mide bulantısı, kusma, iştah kaybı ve karın ağrısı gibi gastrointestinal semptomlar da sık görülmektedir. Anormal karaciğer fonksiyon enzim düzeyleri de gözlenebilir. Karaciğer hepatositlerin direk enfekte olmasıyla, tedavide kullanılan ilaçlar üzerinden ya da altta yatan bir ko-morbid hastalık varsa indirek yollar ile etkilenir. Bununla beraber, gastrointestinal ve karaciğer semptomlarının bildirilmesinde, çalışmalar arasında ciddi farklılıklar söz konusudur. COVID-19 hastalığında da en sık bildirilen gastrointestinal semptom ishal olup, hastaların %1-36'sında bildirilmiştir. Bu derlemede COVID-19 hastalığının karaciğer üzerindeki etkilerine ilişkin güncel verilerin gözden geçirilmesi amaçlanmıştır.

Aralık 2019 yılında Çin’in Wuhan şehrinde etiyolojisi bilinmeyen bir pnömoni salgını tüm dünyaya yayıldı. Bu salgın yeni tip koronavirüs olan Şiddetli Akut Solunum Sendromu Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) olarak adlandırıldı ve hastalığa COVID-19 adı verildi. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından global pandemi ilan edildi. COVID -19 hastalığında ateş, öksürük, krup, nefes darlığı, koku alamama gibi semptomların yanında gastrointestinal sistem hastalıkların (GİS) semptomları da bildirilmiştir. SARS-CoV-2, akciğerlerin alveolar epitel hücrelerinde bulunan ACE-2 reseptörlerine bağlanarak pnömoniye neden olur. Ayrıca sadece akciğer hücreleri değil bağırsak epitel hücrelerinin (özellikle enterositler) de ACE-2 reseptörlerini eksprese ettiği gözlenmiştir. Son zamanlarda COVID-19 hastalarının dışkı materyalinde de SARS-CoV-2 RNA izole edilmiştir. Bu durum COVID-19 ve GİS arasında bir ilişki olabileceğini göstermektedir. Şu anda, COVID-19 için kullanılan ilaç ve birden fazla aşı mevcuttur ancak aşı üretimi, aşının etkinliği, saklama koşulları ve taşınmasındaki aksaklıklardan dolayı viral yükü azaltmak için alternatif tedaviler araştırılmaktadır. Probiyotikler, belirli dozlarda insan sağlığı üzerine faydalı etkileri olan canlı mikroorganizmalar olarak tanımlanmaktadır. Bilimsel çalışmalar probiyotiklerin antiviral özelliğini ve genel bağışıklığı güçlendirici etkisini ortaya koymuştur. Bu derleme probiyotiklerin COVID-19 hastalığındaki rolünü, SARS-CoV-2 enfeksiyonu ve mikrobiyota arasındaki olası ilişkiyi tartışmayı amaçlamaktadır., In December 2019, a pneumonia epidemic of unknown etiology spread to the whole world in Wuhan, China. This epidemic was named Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2), the new type of coronavirus, and the disease was named COVID-19. It has been declared a global pandemic by the World Health Organization (WHO). In COVID-19 disease, symptoms such as fever, cough, croup, shortness of breath, and inability to smell have been reported, as well as symptoms of gastrointestinal system diseases (GIS).SARS-CoV-2 causes pneumonia by binding to ACE-2 receptors found in alveolar epithelial cells of the lungs. It has also been observed that not only lung cells but also intestinal epithelial cells (especially enterocytes) express ACE-2 receptors. Recently, SARS-CoV-2 RNA has also been isolated in the stool material of COVID-19 patients. This indicates that there may be a relationship between COVID-19 and GIS.Currently, there are drugs and multiple vaccines used for COVID-19, but alternative treatments are being explored to reduce viral load due to insufficiency in vaccine production, vaccine efficacy, storage conditions and transportation. Probiotics are defined as living microorganisms that, in certain doses, have beneficial effects on human health. Scientific studies have revealed the antiviral properties and general immunity-enhancing effects of probiotics. This review aims to discuss the role of probiotics in COVID-19 disease, the possible relationship between SARS-CoV-2 infection and the microbiota.

DRESS (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) syndrome is an acute drug-induced hypersensitivity reaction. DRESS syndrome can cause morbidity and mortality, characterized by fever, skin rash, lymphadenopathy, hematological abnormalities (eosinophilia, atypical lymphocytes), internal (liver or other) organ involvement. Drugs that most commonly cause DRESS syndrome are anticonvulsants, dapsone, sulfonamides, allopurinol and minocycline. Clinical findings usually develop 1-7 weeks after the initiation of the responsible drug, this period may extend up to three months. There are reports stating that the mortality rate reaches up to 10%, and the most important cause of mortality is liver failure. Diagnostic criteria for DRESS syndrome have been established by the RegiSCAR group. In this article, a pediatric case who developed DRESS syndrome after lamotrigine treatment was presented, and the literature on current diagnosis and treatment approaches was reviewed., DRESS (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) sendromu ilaca bağlı akut bir aşırı duyarlılık reaksiyonudur. DRESS sendromu; ateş, deri döküntüsü, lenfadenopati, hematolojik anormallikler (eozinofili, atipik lenfositler), iç organ (karaciğer veya diğer) tutulumu ile karakterize olarak morbidite ve mortaliteye neden olabilir. DRESS sendromuna en sık neden olan ilaçlar antikonvülzanlar, dapson, sülfonamidler, allopurinol ve minosiklindir. Klinik bulgular genellikle sorumlu ilacın başlamasından 1-7 hafta sonra gelişir, bu süre üç aya kadar uzayabilir. Ölüm oranının % 10'lara kadar ulaştığını ve en önemli ölüm nedeninin karaciğer yetmezliği olduğunu bildiren makaleler vardır. DRESS sendromu için tanı kriterleri RegiSCAR grubu tarafından oluşturulmuştur. Bu yazıda lamotrijin tedavisi sonrası DRESS sendromu gelişen bir çocuk olgusu sunularak güncel tanı ve tedavi yaklaşımları ile ilgili literatür gözden geçirilmiştir.