Search

Discrimination based on ethnic background and the use of terminology like 'Negro Race' in clinical practice guidelines have been criticized, also in this journal. Typical Dutch words 'allochtonen', 'non-western', 'Creools' and 'Hindostan' are unspecific or could also offend people. Nevertheless, there are health risks related to ethnic background. Healthcare improves when health professionals would consider these, contributing to person centred cultural sensitive care. Therefore, we aimed to start a discussion about which acceptable terminologies should be used to describe ethnic differences in guidelines and research. We suggest that terminologies use to describe ethnic minority groups should be as precise as possible and should not be offensive, for instance 'migration background' instead of allochtoon, and 'African-Surinamese' instead of Creool. We invite guideline developers, researchers and people of different ethnic background, to join this discussion.

Additional file 3. Description of the determinants for implementation of healthcare innovations.

Additional file 1. Royal College of General Practitioners Continuity of Care Toolkit.

Additional file 4. Data management plan.

De resultaten van een internationaal vergelijkend onderzoek geven inzicht in de visie van huisartsen op de eerstelijns gezondheidszorg. De zorg in Nederland wordt door Nederlandse huisartsen als goed ervaren maar kan op onderdelen worden verbeterd. Hoewel huisartsen tevreden zijn met het uitoefenen van hun beroep, is de ervaren werkdruk hoog. Mede door substitutie van zorg worden zij geacht extra zorgtaken te verrichten, terwijl de randvoorwaarden vaak nog geregeld moeten worden. Door verzoeken van patiënten, het gebrek aan tijd en uit angst voor klachten wordt soms onnodige zorg geleverd. De covid-19-pandemie heeft geleid tot grote aanpassingen in de huisartsenzorg. Hierdoor liggen er kansen om de Nederlandse huisartsenzorg te verbeteren, bijvoorbeeld door digitale hulpmiddelen verder uit te rollen. Dit vereist extra investeringen, zodat huisartsen kwalitatief goede en efficiënte zorg kunnen blijven leveren.

Additional file 2. Unpublished observations by van Stippend and Schers (2016). The Usual Provider Continuity index (UPC) was calculated among 9 general practices in the Nijmegen area (the Netherlands). The UPC is used to measure personal continuity and is calculated as the number of contacts with the own GP divided by the total number of general practice contacts during the study period. The score of the UPC index varies between 0 (low personal continuity) and 1 (high personal continuity)

Van professionals in de gezondheidszorg wordt verwacht dat zij goede, doeltreffende zorg leveren en dat zij keuzes kunnen verantwoorden en bespreken met andere zorgprofessionals en met patiënten en hun naasten. De moderne zorgprofessional vertrouwt niet meer louter op ervaring, traditie en gezag, maar beroept zich zo veel mogelijk op resultaten uit wetenschappelijk onderzoek. Evidence-based practice (EBP) is een geschikte methode om de keuzes voor doeltreffende zorg te onderbouwen met het beste bewijsmateriaal uit wetenschappelijk onderzoek. Dit bewijs – de ‘evidence’ – wordt gecombineerd met klinische expertise en de voorkeuren van de patiënt. Hierbij worden de volgende vijf stappen gevolgd: (1) Een klinisch probleem vertalen in een beantwoordbare vraag. (2) Efficiënt zoeken naar het beste bewijsmateriaal. (3) Kritisch beoordelen van de gevonden literatuur op validiteit, effecten en toepasbaarheid. (4) Nemen van een beslissing op grond van de beschikbare evidence, de eigen professionele kennis en ervaring, en de voorkeuren, wensen, verwachtingen en mogelijkheden van de patiënt. (5) Regelmatig evalueren van de kwaliteit van dit proces. In dit hoofdstuk wordt nader ingegaan op het nut en de noodzaak van het EBP-gedachtengoed aan de hand van praktijkvoorbeelden en ‘best practices’ uit zowel de eerste als de tweede lijn, alsook op het gebruik van evidence-based richtlijnen bij de toepassing van EBP in de praktijk. Tevens wordt de noodzaak van samenwerking, zowel in interprofessioneel teamverband als in regionale netwerken, belicht. Deze samenwerking gedijt bij transparantie over de zorgdoelen, geprotocolleerd werken, heldere afspraken en communicatie, terugkoppeling van resultaten en openstaan voor verbetering van het zorgproces.