Traballo fin de Grao en Veterinaria. Curso 2018-2019 Ao longo da historia houbo un cambio na mentalidade da xente en relación cos animais, pasando en moitas ocasións de ser simples máquinas de traballo ata ser considerados coma un membro máis da familia. Este feito fixo que cada vez nos centremos máis na súa saúde e benestar, prestando unha especial atención nas enfermidades que lles afectan (respiratorias, cardíacas, dixestivas, coxeiras…). Unha destas patoloxías é a displasia de cóbado, unha enfermidade do desenvolvemento da articulación do cóbado que ten predisposición polos cans de razas medianas ou xigantes, ocasionándolles unha coxeira da extremidade afectada. Segundo a “International Elbow Working Group” abarcaría catro procesos patolóxicos (non unión do proceso ancóneo, fragmentación do proceso coronoide, incongruencia articular e osteocondrite condilar disecante), mais esta clasificación non sempre foi así, posto que houbo controversia entre diferentes autores. A detección precoz desta enfermidade, de igual xeito que calquera outra patoloxía, é de gran importancia, posto que permitiría iniciar un tratamento que puidese mellorar a calidade de vida do paciente. Con esta finalidade empréganse unha gran variedade de técnicas de diagnóstico por imaxe, sendo as máis usadas a radiografía e a tomografía computarizada, aínda que tamén existen outras como a ecografía, resonancia magnética ou gammagrafía. A radiografía é considerada a técnica estándar, pero non sempre nos permitirá chegar a un diagnóstico preciso, polo que o uso complementario das demais técnicas podería ser de gran axuda para diagnosticar cada un dos procesos que conforman esta enfermidade. A lo largo de la historia ha ido cambiando la mentalidad de la gente acerca de los animales, pasando en muchas ocasiones de ser simples máquinas de trabajo a ser considerados como un miembro más de la familia. Este hecho ha propiciado que cada vez nos centremos más en su salud y bienestar, prestando especial atención a las enfermedades que les afectan (respiratorias, cardíacas, digestivas, cojeras…). Una de estas patologías es la displasia de codo, una enfermedad del desarrollo de la articulación del codo que tiene predisposición por los perros de razas medianas o gigantes, ocasionándoles una cojera de la extremidad afectada. Según la “International Elbow Working Group” abarcaría cuatro procesos patológicos (no unión del proceso ancóneo, fragmentación del proceso coronoideo, incongruencia articular y osteocondritis condilar disecante), pero esta clasificación no siempre ha sido así, pues ha habido controversia entre los diferentes autores. La detección temprana de esta enfermedad, al igual que la de cualquier otra patología, es de gran importancia, pues permitiría iniciar un tratamiento que pudiese mejorar la calidad de vida del paciente. Para ello, se vienen empleando una gran variedad de técnicas de diagnóstico por imagen, siendo las más usadas la radiografía y la tomografía computarizada, aunque también existen otras como la ecografía, resonancia magnética o gammagrafía. La radiografía es considerada la técnica estándar, pero no siempre aportará un diagnóstico certero, por lo que se entiende que el uso complementario de las demás técnicas podría ser de gran ayuda a la hora de diagnosticar cada uno de los procesos que conforman esta enfermedad. Throughout history, there has been a change in the mentality of people towards animals, from often considering them as simple work machines to being considered as another member of the family. This fact has led us to focus more and more on their health and well-being, paying special attention to the diseases that affect them (respiratory, cardiac, digestive, lameness…). Elbow dysplasia is one of these pathologies, a disease in the development of the elbow joint, which is predisposed in medium-giant breeds of dogs, causing them lameness of the affected limb. According to the “International Elbow Working Group”, these could be subdivided into four pathological processes (ununited anconeal process, fragmented coronoid process, elbow incongruity, osteochondritis dissecans), but this classification has not always been the case, because there has been controversy among the different authors. The early detection of this disease, like in any pathology, is important, because it would allow the introduction of a treatment that could improve the quality of life of the patient. For this reason, there are a wide range of techniques that are being used, the most common being radiography and computed tomography, although there are also others such as ultrasound, magnetic resonance imaging or scintigraphy. Radiography is considered the standard technique, but it will not always provide an accurate diagnosis, so we can understand that the complementary use of other techniques may be helpful in order to diagnose each pathological process of this disease.