Search

Giriş: Kesitsel tipteki çalışma, bir gecekondu bölgesinde sağlık hizmet kullanımı ve sağlık hizmet kullanımı üzerinde etkili faktörleri belirlemek amacı ile yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Çalışma Mayıs 2004'te bir gecekondu sağlık ocağı bölgesinde yürütülmüştür. Bölgedeki toplam hane sayısı 3125'dir. Örnek seçiminde "büyüklüğe orantılı küme örnek seçim yöntemi" ile seçilen 228 hanede yaşayan 1086 kişiye ulaşılmış, yapılandırılmış bir anketin yüz yüze görüşme şeklinde uygulanması ile araştırmanın verileri toplanmıştır. Ulaşma oranı %91.0'dir. Veriler, SPSS for Windows istatistik paket programı kullanılarak çözümlenmiş, istatistiksel karşılaştırmalarda ki kare testi ve Mann Wliitney-Utesti kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma grubunun %12.5'i son bir ayda ayakta tanı ve tedavi gerektiren bir sağlık sorunu yaşamıştır. Bu sorunu yaşayan kişilerin %H3.8'i herhangi bir sağlık kuruluşuna başvurmuş olup, en sık tercih edilen sağlık kuruluşu sağlık ocağıdır (%70.2). 1. basamak sağlık kuruluşuna başvuranlarda yakın olması (%S1 .l),2. ve 3. basamak sağlık kuruluşuna başvuranlarda ise sağlık güvencesi nedeniyle tercih (%72.7) en sık ifade edilen tercih nedenleri olarak saptanmıştır. 1. basamakkamu sağlık kurumlarına başvuranlarda diğer sağlık kuruluşlarından yararlananlara göre sağlık kurumuna ulaşma süresi ve kurumda muayene için bekleme süresi daha kısadır (p

İletişim en yalın şekilde, bilgi üretme aktarma ve anlamlandırma süreci olarak tanımlanabilir. Ortaya çıkması ve yaygınlaşması ile insanlar arası iletişime yeni boyutlar getiren kitle iletişimi ve kitle iletişim araçları, bireylerin bilgi düzeylerini, tutum ve davranışlarını etkilemekte hatta belirlemektedir. Ana akım kitle iletişim kuramlarında, kitle iletişiminin toplumun geneli için oldukça faydalı işlevleri olduğu ileri sürülmektedir. Bu araçlara getirilen eleştiriler de ise daha çok kendi başlarına hareket eden bağımsız ‘özneler’ olarak ele alınması ve kitle iletişiminin ise; toplumsal sorumluluk, cinsel ayrımcılık, şiddet, içerik kontrolü, sosyal sorumluluk ve etik gibi etkileri üzerinde durulur. Toplumsal olan her şey gibi kitle iletişimi de toplumsal yapının bir parçasıdır ve tarihsel süreç içerisinde toplumsal yapıda ortaya çıkan değişikliklerinden etkilenmiş ve toplumsal yapıyı da etkilemiştir. Bu çalışmada günümüzde hala en çok tercih edilen kitle iletişim araçlarından biri olan televizyonunun siyasal geri planı açıklanmaya çalışılacaktır. Çalışmanın temel sorusu olarak, “Kitle iletişim araçları hangi geri plan felsefelerine hizmet etmekte ve toplumda ne tür bireylerin yetişmesi gerektiği inancını taşımaktadır?” belirlenmiştir. Çalışmanın amacı ise Türkiye’de toplumun yönlendirilmesi ve şekillendirilmesinde televizyonun etkinliği üzerine farklı siyasal düşünce gruplarına ilişkin argümanların ortaya konulması, televizyon yayınlarının geri plan felsefeleri ile hedeflenen siyasi ve ekonomik amaçların aydınlatılması, Türkiye’de televizyonun gücünü elinde tutanların toplumda yaratmak istedikleri kimlik ve kültür gibi alanlardaki politikalarının yorumlanmasıdır., Communication can be simply defined as the process of producing, transferring and making sense of information. With its emergence and spread, mass communication, which has brought new dimensions to communication between people, affect and even determine individuals' level of knowledge, attitudes and behaviors. In mainstream mass communication theories, it is argued that mass communication is off critically beneficial functions for the general public. The criticisms brought to these tools are that they are mostly handled as independent 'subjects' acting on their own. Mass communication, on the other hand, is focused more on its effects on social responsibility, sexual discrimination, violence, content control and ethics. Mass communication, like everything that is social, is a part of the social structure and has been affected by the changes in the social structure and has affected it in the historical process. This study tries to explain the political background of television, which is still one of the most preferred means of mass media. As the main question of the study, “What background philosophies do mass media serve for and believe in what kind of individuals should be grown for the society?” was determined. The purpose of this study is to lay bare the arguments of different political ideas over the effect of television on directing and shaping the society in Turkey and as well as the background philosophy of television programs to reveal the targeted political and economic purposes and to comment on the policies in the field of culture and identity that power holders of television want to create in the society.

From 2001 to 2003, the food diversity and the accumulation of heavy metals (Cd, Cr, Cu, Pb, Ni, Mn and Fe) in the tissues (kidney, bone, muscle, lungs, liver and heart) and eggs (yolks and eggshells) of White-spectacled Bulbul (Pycnonotus xanthopygos), only spread out in Turkish Mediterranean region, were investigated. We found that the species was nourished omnivorously with 42 species of 20 plant family and 24 species of 13 animal orders. The statistical analysis (ANOVA) showed that there was a statistically significant difference between ratios of heavy metal accumulations in the tissues and the eggs (F 6,1169 = 93.69; PNi>Cu>Mn> Cr> Pb>Cd. It was found that kidney and bones accumulated considerably high levels of heavy metals compared to the other tissues. The population status and the pollution levels were discussed in terms of the conservation of the species. © by PSP 2006.

Turizmde planlama ve politika geliştirmek gün geçtikçe önemini artırmaktadır. Turizm endüstrisi iç içe geçmiş çoklu unsurların zaman içindeki dinamik reaksiyonunu yakalama yeteneğine sahiptir. Bu yüzden müşteri memnuniyeti ve tercihine bağlılığı ile kırılgan oluşu ve sektörleri arasındaki sayısız etkileşimlerden dolayı turizm yönetimi çok boyutlu ve karmaşık olan bir sistemin ürünüdür. Turizm planlaması, politikası ve yönetimi konuları hem dünyada hem de Türkiye’de artan boyutta turizm araştırmacılarının da dikkatini çekmektedir. Ülkelerin makro ve mikro düzeydeki ekonomi politikaları ile direkt olarak ilgi olan turizm endüstrisi Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerinde dengeli kalkınma araçları olarak değerlendirilmektedir. Dünyada son zamanlarda kültür turizmi ve kültür temelli endüstriler turizm endüstrisinin önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Ancak, Türkiye mevcut kültürel zenginliğini özellikle yabancı turist çekiciliği haline dönüştürebilmiş değildir. Bu çalışmanın amacı, Türk turizm endüstrisinin planlanması ve geliştirilmesinde son yarım yüzyıldır Türkiye’nin turizm önceliklerinin belirlenmesinde nelerin öne çıktığını değerlendirmek ve yeni formların neler olabileceği üzerine önerilerde bulunmaktır. Bu amaçla sistematik bir literatür taraması yapılmış, çalışmalar analiz edilerek, öncelik oluşturulması konusunda Türkiye’nin rekabetçi çekiciliklerinden arkeolojik kültürel miras zenginliği ile arkeoturizm potansiyeline odaklanılmıştır. Bu turizm formunun ulusal ya da bölgesel kalkınma planlarında pek yer bulamadığı görülmüştür. Türk ve dünya turizm literatüründe nispeten yeni olan bu alanın Türkiye turizmi için planlama önceliğinin olması gerektiği öngörülmektedir. Bu yüzden, çalışma turizm karar vericilerine ve düzenleyicilerine farklı düzeyde stratejik ve operasyonel politika geliştirme araçları sağlamak için Türkiye’nin önemli kültürel miras zenginliğine ışık tutmayı amaçlamaktadır. Türk turizm endüstrisinin destinasyon algısını bütüncül bir şekilde anlaşılmasını teşvik etmek ve daha etkili politikaların geliştirilmesine yardımcı olmak için önceliklerin belirlenmesi konusunda tavsiyelerde bulunulmuştur. Planning and policy development in tourism is increasing with its significance day by day. The tourism industry is capable of capturing the dynamic reaction of multiple intertwined elements over time. Therefore, tourism management is the product of a multidimensional and complex system due to its commitment to customer satisfaction and preference, its vulnerability, and the numerous interactions between its sectors. Issues of tourism planning, policy, and management attract the attention of tourism researchers to an increasing extent both in the world and in Turkey. The tourism industry, which is directly related to the macro and micro economic policies of the countries, is considered as a balanced development tool in developing countries such as Turkey. Recently, cultural tourism and culture-based industries constitute an important part of the tourism industry in the world. However, Turkey has not been able to transform its existing cultural treasure into a good to attract foreign tourists. The aim of this study is to evaluate what has come to the fore in determining Turkey’s tourism priorities for the last half-century in the planning and development of the Turkish tourism industry and to make suggestions on what new forms can be prioritized. For this purpose, a systematic literature review was made, the studies were analyzed, and the archeological cultural heritage wealth and archaeotourism potential of Turkey, which are among the competitive attractions in the “Atlas Cultural Tourism,” were focused on. It has been observed that this form of tourism has not found any place in national or regional development plans in Turkey’s tourism development policies. It is foreseen that this area, which is relatively new in Turkish and the world tourism literature, should be a planning priority for Turkish tourism. Therefore, the study aims to shed light on Turkey’s significant cultural heritage values to provide different levels of strategic and operational policy development tools to tourism decision-makers and regulators. Recommendations were made on setting priorities to promote a holistic understanding of the Turkish tourism industry’s perception of destinations and to assist in the development of more effective policies.

Bu çalışmada su kuşları ve süzülerek göç eden kuşlar için beslenme, dinlenme, konaklama ve geçiş bölgesi olan Göller Yöresinde kurulu olan İncesu Rüzgâr Enerji Santralinin (RES) kuşlara ve yaban hayatına olan etkileri araştırılmıştır. Buna göre; bölgede yaşayan ve geçiş yapan kuş türlerinin bölgesel statüleri, göçmen türlerin geçiş rotaları, görülme sıklıkları, yerden uçuş yükseklikleri, en yakın türbine göre yatay uçuş mesafeleri, türbin çevresinde yuvalanan kuş türlerin tespiti ve türbinlerle olan etkileşimleri incelenmiştir. Ayrıca türbin altı karkas tarama çalışmaları yapılarak ölü ya da yaralı kuşlara bakılmıştır. Bununla birlikte İncesu RES'in 'habitat kaybı, rahatsızlık etkisi, bariyer etkisi, çarpışma sonucu ölüm ve yaralanma gibi kuşlara olan potansiyeletkileri değerlendirilmiştir. RES sahası ve çevresi ile Karakuyu Sazlıklarını kapsayan yaklaşık 5 kilometrelik alanda 2017 yılında gerçekleştirilen toplam 63 günlük ornitolojik izleme çalışmasında 17 takımdan 33 familyaya ait toplam 108 kuş türü saptanmıştır. Bu türlerden 49'u yerli (Y), 25'i yaz ziyaretçisi (YZ), 17'si kış ziyaretçisi (KZ) ve 17'si de transit göçer (T)'dir. Tespit edilen kuşların 1.574 defada toplam 13.170 bireyi kaydedilmiştir. En fazla tür sayısına mayıs (62 tür) ve ekim (58 tür) aylarında rastlanılmıştır. En az tür de kasım (26 tür) ve aralık (30 tür) aylarında gözlenmiştir. RES sahası içinde gözlenen kuş türlerinin üreme bilgilerine bakılmıştır. Bu türlerden 13'ünün (%16,9) kesin ürediği, 7'sinin (%9,1) kuvvetle olası, 25'inin (%32,5) olası ve 32 (%41,6)kuş türünün de üremediği kaydedilmiştir. Yerden uçuş yükseklikleri ve en yakın türbine olan yatay uzaklıklarına dikkate alınarak bu alan içinde 13 hedef kuş türü belirlenmiş ve detaylı izlenmiştir. Buna göre kuzgun ve kerkenez 56'şar defa ile en fazla gözlem sıklığına sahipken birey sayısı açısından da 172 birey ile en fazla kızılgagalı dağ kargasının izlendiği tespit edilmiştir. Tespit edilen 13 hedef kuş türünden 9'unun çarpışma alanına girdiği belirlenmiştir. Gözlenen hedef türlerinden 237 uçuştan 40'nın (%16,8) ve 537 bireyden 56 (%10,4) bireyinin türbin çarpışma alanına girdiği saptanmıştır. Türbinlere göre en fazla çarpışma riski T1 nolu türbin bölgesindegözlenmiştir. Aylara göre de 7 birey ile en fazla çarpışma risk bölgesine ağustos ayında kuzgunun girdiği tespit edilmiştir. Her iki türbin modeli için rotor süpürme alanından en fazla geçiş yapan kerkenez olduğu hesaplanmıştır. Rotor süpürme alanından geçiş yaparken çarpışma olasılığı en yüksek türün de model 1 için %15,62 iken, model 2 için de bu olasılık %15,73 olduğu saptanmıştır. Hedef türlerin kaçınma davranışı göstermediğinde türbin model 1'e göre 0,38 kuş/yıl ve türbin model 2'ye ise 0,047 kuş/yıl çarparak öleceği teorik olarak hesaplanmıştır. Diğer taraftan, RES sahası içinde uçan hedef türlerin kaçınma davranışı gösterdikleri durumda türbin model 1'e 0,021 kuş/yıl ve türbin model 2'ye ise 0,023 kuş/yıl çarparak öleceği hesaplanmıştır. Türbin altlarında yapılan karkas tarama çalışmalarında ölü ya da yaralı kuşlara rastlanılmamıştır. In this study, the effects of İncesu Wind Power Plant (RES) on birds where is located in Lakes Region and is an important areas for birds for feeding, resting, stop-over and transition region for birds. According to this; regional status of migratory species living in the region, migration routes of migratory species, fligh frequencies, horizontal flight distances to the nearest turbine, detection of bird species nesting around the turbine and their interactions with turbines were investigated. Furthermore, carcass search studies were performed and the dead or injured birds were examined. Besides, Incesu RES's habitat loss, disturbance, barrier effect, and collision effects were evaluated. Nine vintage points and transect surveys were performed using binoculars and cameras with tele-lens. A total of 108 bird species belonging to 33 families from 17 order were detected in a total of 63 days of ornithological monitoring conducted in 2017 in approximately 5 kilometres area of the RES site and surrounding area and Karakuyu Reeds. Of these species, 49 are domestic (Y), 25 are summer visitors (YZ), 17 are winter visitors (KZ) and 17 are transit migrants (T). A total of 13,162 individuals were recorded in 1,574 flights. May was the most active month for bird diversity and 62 species were observed on May and the leastmonth was November and 26 species were observed. The WF site and its surroundings were evaluated including 1.500m buffer zone and 77 bird species detected in this area. Of these species, 13 (16,9%) had certain breeding, 7 (9,1%) were most probably breeding, 25 (32,5%) were probable and 32 (41.6%) were not breeding. Thirteen target species were detected and nine of them were raptors. Raven and kestrel were the most numerous species among the others. Considering the rsky flights, among 237 flight, 40 flights were occurred at rotor swept height (16,8%) and 56 individuals were observed at rotor swept height (10,4%). While the most probable collision type was 15.62% for model 1, it was 15.73% for model 2. It is theoretically calculated that if the target species do not showavoidance behavior, they will die by multiplying 0.38 birds / year according to turbine model 1 and 0.047 birds / year against turbine model 2. On the other hand, it was calculated that if the target species flying in the RES area exhibited avoidance behavior, the turbine model would die by multiplying 0.021 bird / year to model 1 and 0.023 bird / year to turbine model 2 However, no dead or injured individuals were detected. 231

Bu çalışma İzmir İli Bergama İlçesi'nde yer alan BERGRES rüzgâr santrali çevresindeki kuş göç hareketliliğinin gözlenmesi ve bölgede yayılış gösteren diğer kuş türlerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. BERGRES santrali ve yakın çevresinde toplam 45 günlük izleme çalışması yürütülmüştür. Gözlem, inceleme ve değerlendirme çalışmaları sonuçlarına göre, araştırma alanı ve yakın çevresinde 18 takımdan 39 familyaya ait 90 kuş türü saptanmıştır. Bu türlerden 36'sı yerli (Y), 25'i yaz ziyaretçisi (YZ), 17'si kış ziyaretçisi (KZ) ve 12'si transit göçer (T)'dir. Proje sahasında yapılan izleme faaliyetlerinde türbinlerin kanat hareketlerinden etkilenebilecek ve kanat seviyesinin üstünde uçuş yapan kuşlar hedef kuş türleri olarak ayrıntılı izlenmiştir. Bu kapsamda 21 hedef kuş türüne ait toplam 1083 birey gözlenmiştir. Bölgede yerli olan ve 56 uçuşta 235 bireyi ile en fazla gözlenen türün gümüşi martı (Larus michahellis) olduğu saptanmıştır. Bölgedeki gözlemlerde en az gözlenen kuş türlerinin ise 1 uçuşta 1 birey ile ada doğanı (Falco eleonorae), tepeli pelikan (Pelecanus crispus), delice doğan (Falco subbuteo) ve angıt (Tadorna ferruginea) olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanında hedef türlerin tamamının yerden uçuş yükseklikleri ve türbinlere göre yatay uçuş mesafeleride ayrı ayrı kaydedilmiştir. Yerden ortalama uçuş yüksekliği ve ortalama yatay uzaklıkları değerlendirildiğinde yerden uçuş yüksekliği en düşük olan tür 1 m ile küçük batağan ve yerden uçuş yüksekliği en fazla olan türün ise 200 m ile tepeli pelikan olduğu görülmüştür. Ayrıca yatay uçuş mesafesine göre türbinlere en yakın geçiş yapan tür ise ada doğanı (Falco eleonorae)'dır. Türbinlere göre ortalama en uzak mesafede geçiş yapan tür ise 1000 m ile tepeli pelikandır. İzlemeler boyunca türbinlerin yakın çevresinden geçiş yapan 371 uçuşta (geçiş) 934 kuş bireyi kayıt altına alınmıştır. Bu 371 uçuşun (%13) 48'i kanat süpürme alanı içinde olup (%87) 323'ü ise süpürme alanı dışında gerçekleşmiştir. Toplam 934 bireyin ise (%14) 134'ü süpürme alanı içinde geri kalan (%86) 800 birey türbin süpürme alanı dışında tespit edilmiştir. Karkas tarama çalışmalarında çarpışmaya bağlı ölü veya yaralı kuş türlerine rastlanılmamıştır

Arap bülbülü (Pycnonotus xanthopygos) küresel ölçekteki yayılış alanının kuzey sınırı ülkemiz olan ve yayılışını kuzeye doğru genişleten bir ötücü kuş türüdür. Sosyal nomogam olan türün eş beraberliği bir üreme dönemini kapsayabildiği gibi uzun yıllar da devam edebilmektedir. Üreme dönemi dışında ise 5 ile 50 bireye kadar ulaşan sosyal gruplar oluşturabilmektedirler. Türün erkek ve dişileri benzer renklenme göstermekte ve kuyruk altı sarı bölge karakteri eş tercihi ve diğer sosyal davranışlarda rol oynamaktadır. Bu çalışmada, arap bülbülününde eşeysel boyut, dimorfizm, eş ve sosyal tercih, savunak ve eş bağımlılığı, eş dışı çiftleşme, eşeysel ve sosyal davranışlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda, arazi gözlemleri ve kontrollü denemeler gerçekleştirilmiştir. Doğada üreyen çiftlerin incelenmesi için 2013-2014 yılları üreme dönemlerinde birliktelik oluşturan arap bülbülleri takip edierek yavru içeren yuvaları tespit edilmiş ve yetişkin bireyler aliminyum ve renkli plastik halkalar ile işaretlenmiştir. Ayrıca eş dışı çiftleşme analizi için yetişkinler ve yavrularda kan örnekleri alınmıştır. Bununla birlikte, arap bülbülünün eş tercihinin ve sosyal tercihinin belirlenmesi için kafes ortamında kontrollü eş tercihi denemeleri gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda, erkek ve dişilerin kuyruk altı sarı bölge karakteri toksik olmayan boyalar ile daha sarı ve daha az sarı yapılarak manipüle edilmiştir. Ayrıca, tanınırlık olgusunun eş ve sosyal tercihlerde rol oynayıp oynamadığı incelenmiştir. Bu kapsamda artırılmış sarı tanıdık, azaltılmış sarı tanıdık, azaltılmış sarı yabancı ve artırılmış sarı yabancı olmak üzere 4 parametre test, eşeysel ve sosyal anlamda, edilmiştir. Erkek ve dişi arap bülbülleri taşıdıkları renk karakterleri bakımından farklılık göstermemekte ve benzer renklenme gösterseler de boyut olarak erkeklerin daha büyük olduğu istatistiki olarak kanıtlamıştır. Değerlendirilen 13 morfometrik karakterden sadece üçü (gaga uzunluğu, genişliği ve yüksekliği) dışındaki tüm karakterler bakımından erkeklerin daha ağır, büyük ve uzun oldukları ve bu bakımdan eşeysel boyut dimorfizmi gösterdikleri tespit edilmiştir. Bununla birlikte, erkek ve dişilerin rastgele eşleşmediği ve daha uzun kanat ve kuyruk karakterlerine sahip eşeylerin üreme döneminde eşleşdikleri belirlenmiştir. Arap bülbüllerinin tanıdık/yabancı bireyleri ayırbildikleri gibi kuyruk altı sarı bölge ton farklılığını algılayabildikleri belirlenmiştir. Eş tercihi denemeleri sonucunda, dişilerin kuyruk altı sarı bölgesi daha sarı olan yabancı erkekleri tercih ettikleri belirlenirken, erkeklerin sarı bölge ya da tanınırlık bakımından belirgin bir tercihleri olmadığı belirlenmiştir. Sosyal tercih denemelerinde ise, dişilerin tanıdık dişiler ile sosyal olarak tercih etmişlerdir. Erkekler de sosyal olarak tanıdık erkekleri tercih ederken, daha soluk bireyleri tercih etmişlerdir. Elde edilen sonuçlar arap bülbülünde kuyruk altı sarı bölge renklenmesinin ve tanınırlığın önemli özellikler olduğunu, erkeklerde ve dişilerde hem sosyal hem de eşeysel tercih süreçlerinde farklı roller oynadığını göstermektedir.Bu bağldam, eş tercihi için uygulanan yaklaşım ve yöntem sosyal tercihler açısından bilgi verici olmuştur. Bulgular, arap bülbülünde kuyruk altı sarı bölge karakterinin ve tanınırlığın hem eşeysel seçilim hem de sosyal seçilim süreçlerinde rol oynadığını göstermiştir. Arap bülbülünde savunak ve eş bağımlılığı olgularının varlığı tespit edilmiştir. Birliktelik oluşturan çiftlerin bazıları, sonraki yıllarda da aynı savunakta üremektedir. Ancak, eş birlikteliği sonraki yıllarda devam etse de erkeklerin farklı dişilerle çiftleştiği ve farklı yuvalarda da yavrularının olduğu da görülmüştür. Ancak uzun dönem monogam çiftlerin uzun dönem aynı savunağı üreme amaçlı kullandıkları gözlenirken, ikinci kuluçka sadece uzun dönem monogam bir çiftte görülmüştür. Bu anlamda uzun dönem monogami arap bülbülünde savunak tanınırlığı ve ikinci kuluçkayı yapma bakımından doğrudan üreme kazancı sağlamaktadır. Bulgular, ayrıca, arap büllerinin uzun dönem eş birlikteliği gösteren sosyal monogam bir tür olduğunu desteklemektedir.Arapbülbülünde eş dışı çiftleşmenin varlığı ilk kez bu çalışma ile belirlenmiş olup izlenen 26 yuvadaki yavrulardan yaklaşık %23'ünün babasının birliktelik oluşturulan erkekten farklı bir babadan olduğu belirlenmiştir. Birliktelik oluşturup yavru meydana getiren babalardan 4'ünün de kendi yuvasından farklı yuvalarda yavrularının olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, eş dışı yavruların %66'sının erkek olduğu belirlenmiş ve eş dışı çiftleşme gözlenen yuvaların bir kısmında erkek yavruların sayısının daha fazla olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, kaliteli dişilerin daha çok erkek yavru üretme eğilimde olduğu tespit edilmiştir. Bu bakımdan, dişilerin eş dışı çiftleşme yoluyla daha fazla erkek yavru üreterek üreme başarılarını artırabilecekleri gözlenmiştir. The Yellow-vented bulbul (Pycnonotus xanthopygos) is originally described from the Lebanon and found from the Arabian Peninsula to the Turkish Mediterranean region and its range is expected to expand further into northern Anatolia. Yellow-ventedbulbul is a territorial and socially monogamous passerine bird and pair bonds in this species persist throughout the breeding season, over the whole year or frequently through multiple years, which makes the choice of a reproductive partner important. On the other hand, particularly outside the breeding season, bulbuls flock in social units of about 5 to 50 individuals, suggesting that their social environment is important as well. The sexes of the species similarly ornamented and yellow under-tails are important in mate choice and social interactions. In this study, therefore, we examine sexual size dimorphism, mate and social choice, territory and pair fidelity and extra-pair paternity in yellow-vented bulbul. In this context, both field observations and experimental methods were used. The breeding population of the species were observed during 2013-2014 breeding season and pair were marked with aluminum and colored plastic rings to observe birds in the next breeding seasons. Furthermore, blood samples were taken from bıth adults and nestlings to determine extra pair paternity. Moreover, to understand the role and interaction of ornamentation and familiarity in mate choice and social choice in both male and female, experimental tests were performed for preferences for familiarity and/or experimentally manipulated ornaments in an aviary four-choice test. In this sense, four parameters (familiar increased yellow, unfamiliar increased yellow, familiar decreased yellow and unfamiliar decreased yellow) were used in the sexual and social choice experiments. While sexes of the of the species similarly ornamented, sexual size dimorphism in ten morphometric characters, except for bill characters, were detected. Males were heavier, longer and larger than females. Furthermore, it is found that yellow-vented bulbuls were assortatively mating by wing and tarsus length. These means that both sexes attempt to gain the best quality partner possible. We found that yellow-vented bulbuls are able to discriminate between familiar and unfamiliar conspecifics as well as variations in plumage colour intensity in this study. In the mate choice test, females preferred unfamiliar males with increased yellow. However, there were no significant differences in male preferences based on familiarity or intensity of patch colour. In the social choice test, females preferred to associate with familiar females. Males also preferred to associate with familiar males but also significantly preferred to associate with less ornamented males. The results suggest that ornamentation and familiarity are important features, playing different roles in males and females, in both social and sexual selection processes in yellow-vented bulbul.Moreover, we found that pair and territory fidelity in yellow-vented bulbul. Some pairs bred in the same territory in the following breeding periods. On the other hand, we observed that some males divorced and paired other females in the next breeding period in thesame territory. Long-term pairs were used the same territory and only onelong-term pair dah the second clutch. In this context, long-term monogamous pairs gained direct benefits through territory and second clutch. These results also support that yellow-ventedbulbuls are socially monogamous species with long-term pair bonds.The occurrence of the extra-pair paternity in the yellow-vented bulbul (Pycnonotus xanthopygos) is for the first time reported in this study. Although the species forms socially monogamous pair bonds during the breeding season, we found that 16 (22,8%) of 67 offspring had a different father than social father and 11 (42,3%) of 26 nests had an extra pair offspring. Furthermore, four of the socialmonogam males sired extra pair offsprings outside of their social partners. We found that females with the extra pair offspring were produced more males in a clutchandwhen females were in better body condition comparing to their partner, they produced more males in a clutch. These results may imply that females allocate the offsprings sexes through extra-pair copulations. 105

Dünyada son 20 yıldır kullanımı yaygınlaşmakta olan rüzgar enerji santrallerinin yarasalara olan etkileri gün geçtikçe dikkat çekici bir konu haline gelmektedir. Aktif olarak uçan tek memeli grubu oldukları ve basınç değişimlerine duyarlı oldukları için RES'lerden olumsuz etkilenmeleri söz konusudur RES projelerinin kurulum öncesi ve kurulum sonrasında, göç esnasında ve beslenme sırasında yarasalara olan etkileri ve habitat kullanımları farklı uzmanlarca araştırılmaktadır. Zoocoğrafik olarak palearktik bölgede yer alan Türkiye toplam 39 yarasa türüne ait kayıt verilmiştir. Bu bakımdan, Türkiye'de RES'lerin yarasalara etkilerinin incelenmesi oldukça önemlidir. Bu çalışmada Türkiye'de ilk kez bazı rüzgar enerji santrallerinin yarasalara olan etkileri bilimsel bir standart kullanılarak ele alınmıştır. Çalışmalar işletimde olan Yalova RES sahası ve Mersin RES sahası ile henüz kurulum aşamasında olan Akyar RES sahasında yürütülmüştür. Arazi çalışmaları yarasaların aktif olduğu Nisan - Eylül aylarında proje sahaları ve yakın çevresinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma bölgelelerinde doğrudan (birey kaydı) ve dolaylı gözlem (ultrasonik ses kaydı) metodları kullanılarak bölgede bulunan yarasa türleri ve rüzgar türbinleri ile olan etkileşimleri belirlenmiştir. Tüm proje sahaları ve yakın çevresinde yürütülen arazi çalışmaları neticesinde toplam 21 farklı yarasa türü tespit edilmiştir. Yarasaların, rüzgar türbinleri ve çevresini beslenme ve geçiş esnasında kullandığı tespit edilmiştir. Türbin çevresinde yapılan karkas tarama çalışmalarında tamamı vespertilionidae familyasında bulunan yarasa karkasları saptanmıştır. Yalova RES'te dört, Mersin RES'te bir birey erkek yarasa ölüsü kaydedilmiştir. Yarasalardan üçünün türbinle çarpışma diğer ikisinin barotravma sendromu sonucu öldüğü saptanmıştır. Ölü yarasa bireyleri Yalova RES'te temmuz ve ağustos aylarında; Mersin RES'te ekim ayında kaydedilmiştir. Sonuç olarak Türkiye'deki rüzgar enerji santrallerinin de yarasaları etkileyebileceği görülmüş ve yarasaların korunması adına farklı çözüm önerileri sunulmuştur.

Türkiye, Palearktiğin en önemli göç yollarından birisi olarak sonbahar göç dönemlerinde hem Kafkasya‟dan, hem de Avrupa‟dan Afrika‟ya; ilkbahar göç dönemlerinde ise tam tersi istikamette göç eden binlerce kuĢun kullandığı birçok geçide sahiptir. Bunlardan birisi de Hatay‟da bulunan Belen Geçidi‟dir. Belen Geçidi yapı olarak kuĢlar için bir dar boğaz olup 2010‟dan beri Rüzgar Enerji Santralleri‟ne (RES) ev sahipliği yapmaktadır. Bu çalıĢmada Belen RES‟in, Belen Geçidi‟ni kullanan ve süzülerek uçan kuĢlara genel etkileri "Habitat Kaybı", "Rahatsızlık", "Bariyer Etkisi" ve "ÇarpıĢma Sonucu Ölüm" baĢlıkları üzerinden değerlendirilmiĢtir. Sonuçlar göstermektedir ki, bölgeyi uzun süreli kullanan türlerin 2010-2012 yılları arasında sayıları düĢmüĢ, RES sahasında uzaklaĢtıkları görülmüĢtür. Ancak, bu durum 2013‟te değiĢerek sayı tekrar yükselmeye baĢlamıĢtır. Yine, Belen RES sahasının bölgedeki konumu gereği 2011 ve 2012 yıllarında bölgeyi transit geçiĢlerde kullanan kuĢları çevredeki geçiĢ rotalarına doğru sıkıĢtırmıĢtır. Belen RES sahası kuĢlarca yoğun Ģekilde kullanılan bir bölgede olmasına rağmen hiçbir ölüm vakasına rastlanmamıĢtır.

Türkiye önemli kuş göç yollarının geçtiği bir bölge olmasına karşın göç hareketleri ile ilgili yapılan çalışmalar son derece sınırlıdır. Türkiye?de halkalama çalışmalarının yaygınlaşmasıyla birlikte son yıllarda ötücü kuş türlerinin göçleriyle ilgili akademik çalışmalar ve farklı araştırmalar yapılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, Acrocephalus cinsine ait dört farklı kuş türünün, Antalya/Boğazkent?teki 2011 yılı sonbahar (15 Ağustos-8 Ekim) ve 2012 ilkbahar (15 Mart-19 Nisan) dönemlerindeki göç hareketleri araştırılmıştır. Araştırmada kuşların yakalanmasında Japon (sis) ağları kullanılmış, yakalanan kuşlar bacak kalınlıklarına göre uygun alüminyum halkalarla halkalanmış; kanat uzunluğu, 3. el uçma tüyü uzunluğu ölçümünde metal cetvel, ağırlık tartımında 0,1 gr hassasiyette Tangent marka elektronik terazi kullanılmıştır, yağ ve kas miktarı da belirlenen kuşlar daha sonra doğaya serbest bırakılmışlardır. Araştırmada, Acrocephalus cinsine ait Büyük kamışçın (Acrocephalus arundinaceus), Çalı kamışçını (A. palustris), Kındıra kamışçını (A. schoenobaenus), Saz kamışçını (A. scirpaceus) türleri yakalanıp halkalanmıştır. Türlerin sonbahar ve ilkbahar göç zamanları belirlenmiş, tür içi eşeysel farklılıkları olup olmadığını belirlemek amacıyla morfometrik ölçümler de (kanat uzunluğu ve 3. el uçma tüyü uzunluğu) alınmış, ağırlık, yağ ve kas durumları ile birlikte göç takvimleri belirlenmiştir. Buna göre; Büyük kamışçın ve Saz kamışçınının Ağustos sonu sonbahar göçlerine başlayıp, Büyük kamışçın Eylül ortasında göçünü sonlandırırken Saz kamışçınının Eylül sonunda göçünü sonlandırdığı tespit edilmiş, Kındıra kamışçınının Ağustos sonu ve Çalı kamışçınının ise Eylül başı göçüne başlayıp, her iki türün de Eylül sonu göçünü sonlandırdığı bulunmuştur. İlkbahar göçünde ise Büyük kamışçın Nisan ayı başında göçüne başlarken Saz kamışçını Mart ayı sonuna doğru başlamakta olup her iki tür Nisan ayı ortalarında göçünü tamamlamaktadır. Ayrıca Büyük kamışçın ve Saz kamışçınında sonbahar ve ilkbahar göç döneminde ağırlıkları bakımından istatistiksel anlamda farklılık olduğu sonucuna varılmıştır. Sonbahar döneminde halkalanan bireylerin ağırlık, yağ ve kas durumlarının ilkbahara kıyasla daha yüksek olduğu görülmüştür. Çalışma süresince Acrocephalus cinsine ait türlerle birlikte toplamda 35 farklı türden 627 bireye `Turkey? halkası takılmıştır.

Türkiye'de ötücü kuşlar ve göç hareketleri ile ilgili çalışmalar son yıllarda artmaya başlamıştır. Türkiye üç kıtayı birleştiren coğrafi konumu ve iki önemli göç yolunun üzerinden geçmesi nedeniyle kuş göçü açısından son derece önemli olmasına karşın türlerin konaklama ekolojileri ile ilgili sınırlı bilgiler mevcuttur. Dünyada da gerek göç davranışlarının anlaşılması gerekse alanların koruma statülerinin belirlenmesi amacıyla göçmen türlerin konaklama ekolojilerinin araştırılmasına yönelik çalışmalar her geçen gün artmaktadır. Bu çalışma, Kuyrukkakan (Oenanthe spp.) türlerinin konaklama ekolojileri ve göç stratejilerini araştırmak amacıyla 2009 ve 2010 yılları ilkbahar (Mart-Mayıs) ve sonbahar (Ağustos- Ekim) dönemlerinde Boğazkent'te (Serik/ Antalya) gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kuşların yakalanmasında kapanlar kullanılmış, yakalanan kuşlar aluminyum ve renkli plastik halkalarla halkalanmış, konaklama sürelerinin ve ağırlık değişimlerinin tespit edilebilmesi amacıyla doğal ortamda terazi üzerine bir kefe içinde canlı Unkurdu (Tenebrio molitor) larvaları kullanılarak kuşların tekrar yakalanmasına gerek kalmaksızın ağırlık değişimleri kaydedilmiştir. Yakalanan kuşların kanat ve el uçma tüy uzunlukları ölçülmüş, ağırlıkları tartılmış ve yağ-kas miktarları belirlendikten sonra serbest bırakılmıştır. Araştırmada Kuyrukkakan türlerinden Kuyrukkakan (Oenanthe oenanthe), boz kuyrukkakan (O. isabellina), Karakulaklı kuyrukkakan (O. melanoleuca), Çöl kuyrukkakanı (O. deserti) ve Aksırtlı kuyrukkakan (O. finschii) gözlenmiş ve yakalanmıştır. Bunlardan kuyrukkakan, Boz kuyrukkakan ve Karakulaklı kuyrukkakan türlerinin ilkbahar ve sonbahar göç fenolojileri hesaplanmıştır. Buna göre, kuyrukkakanlar Mart başlarında bölgeye gelmeye başlayarak Nisan sonunda ilkbahar, eylül başlarında bölgeye gelmeye başlayarak Ekim sonunda sonbahar göç hareketlerini bölgede tamamlamaktadır. Aynı türlerin 2009 ve 2010 yılları konaklama süreleri ve ortalamaları hesaplanmıştır. İlkbaharda Kuyrukkakan ort 1.80 gün, Boz kuyrukkakan ort 2.31 gün ve Karakulaklı kuyrukkakan ort 2.14 gün konaklamış ve Kuyrukkakan ort 0.040, Boz kuyrukkakan ort 0.025 ve Karakulaklı kuyrukkakan ort 0.031 yakıt yükü artışı olmuştur. Sonbaharda ise Kuyrukkakan ort 3.88 gün, Boz kuyrukkakan ort 4.67 gün ve Karakulaklı kuyrukkakan ort 2.56 gün konaklamış ve Kuyrukkakan ort 0.071, Boz kuyrukkakan ort 0.079 ve Karakulaklı kuyrukkakan ort 0.03 yakıt yükü artışı olmuştur. Çalışmada ilkbahar ve sonbahar dönemlerinde konaklama süreleri ve yakıt yükü artışları açısından türler arası önemli bir farklılık olmamasına karşın, ilkbahardaki konaklama süreleri ve yakıt yükü ile sonbahar dönemindeki konaklama süreleri ve yakıt yükü arasında farklılık vardır. Bu nedenle, Türkiye'de öncelikle Akdeniz kıyı şeridinde yer alan ve kuşlar için beslenme ve konaklama alanları ile diğer bölgelerde yer alan ve yine başta göçmen kuşların göç dönemlerinde yoğun olarak kullandıkları önemli sulak alanların büyük hassasiyetle korunması gerekmektedir.ANAHTAR KELİMELER: Ekoloji, göç, konaklama, kuyrukkakan, Oenanthe spp. Recent years, studies on songbirds and their migrations increased in Turkey. Although Turkey has important geographical position to connecting three continents and two important migration ways, there is restricted information about migratory species and their stopover ecology. On the other hand, there is an increase on studies about migratory birds and to determine the protection statues of natural areas. The aim of this study was to understand the stopover ecology and migration strategies of Wheatear species (Oenanthe spp.) at Boğazkent (Serik/Antalya). In this styudy, birds were captured with spring nets, captured birds were ringed with aluminium and color rings and used meal worms (Tenebrio molitor) to determine the stopover durations and mass differences of caught birds. The wing and primaries were measured, mass weighed, determined fat and muscle scores.As a result, Northern Wheatear (Oenanthe oenanthe), Isabelline Wheatear (O. isabellina), Eastern Black-eared Wheatear (O. melanoleuca), Desert Wheatear (O. deserti) ve Finsch?s Wheatear (O. finschii) were observed and captured. Northern Wheatear, Isabelline Wheatear and Eastern Black-eared Wheatear?s spring and autumn migration phenologies were calculated. So, Wheatears started their spring migration at beginning of March and finish end of April, autumn migration start beginning of September and finish at the end of October. Northern Wheatear stayed in spring 1.80 days, Isabelline Wheatear 2.31 days and Eastern Black-eared Wheatear 2.14 days, Northern Wheatears? DFL 0.040, Isabelline Wheatear 0.025 and Eastern Black-eared Wheatear 0.031, respectively. Northern Wheatear stayed in autumn 3.88 days, Isabelline Wheatear 4.67 days and Eastern Black-eared Wheatear 2.56 days, Northern Wheatears? DFL 0.071, Isabelline Wheatear 0.079 and Eastern Black-eared Wheatear 0.03, respectively.There is no differences between species about their stopover durations and mass difference on both spring and autumn migration periods. On the other hand, between spring and autumn, there is significant differences about their stopover durations and mass difference. For this reason, all the coast line of south Turkey, in which important stopover sites for migrants and also the wetlands in other regions of Turkey that are so important for migratory birds especially in migration periods must be protected sensitively. Besides, there is relatively restricted data about stopover ecologies of different species to determine and protect the important areas and also to understand their migration behaviors.KEY WORDS: Ecology, migration, Oenanthe spp., stopover, wheatear. 127

Bu tez kapsamında Antalya/Boğazkent Mahmuzlu Kızkuşu populasyonunun göç fenolojisi ve kuluçka biyolojisi incelenmiştir. Bu doğrultuda; türün göç takvimi, alandaki birey sayısı, yuva sayısı, bırakılan yumurta sayısı, uçurulan yavru sayısı belirlenmiştir. Yuvaların koordinatları alınarak haritalara işlenmiştir. Yumurta ve yavrulara ait morfometrik ölçümler alınmıştır. Ergin bireyler tel kapanlarla yakalanmış, metal ve renkli halkalarla halkalanmıştır. Alanda türün üreme başarısını etkileyen faktörler tespit edilmiştir.Çalışma kapsamında, türe ait bireylerin Mart ayının ilk haftasında alana geldiği ve ekim ortalarında alandan ayrıldıkları tespit edilmiştir. 2010'da 60, 2011'de 72 birey alanda tespit edilmiş ve bu bireylerden 2010'da 13, 2011'de ise 22 olmak üzere toplam 35 bireye halka takılmıştır. 2010'da 27, 2011'de ise 2'si 2. kuluçka olmak üzere toplam 38 yuva tespit edilmiştir. 2010'da toplam 93 yumurta bırakılmış ve 43 yavru uçurulmuş, 2011'de ise toplam 130 yumurta bırakılmış ve 54 yavru uçurulmuştur. Türün üreme başarısı, açılan yumurta sayısına göre 2010'da %58.1, 2011'de %62.3, uçan yavru sayısına göre 2010'da %79.6, 2011'de %66.7 ve juvenil yavru sayısına göre 2010'da % 44.2 ve 2011'de % 42.6'tür.Bölge'de türün üreme başarısını etkileyen pek çok faktör tespit edilmiştir. Türün doğal predatörü olan karga (Corvus corone), tilki (Vulpes vulpes) gibi türlerin yanı sıra alanda yoğun olan köpekler yumurta ve yavruların zarar görmesine ve yuva terklerine neden olarak, üreme başarısını olumsuz yönde etkilemektedir. Aynı zamanda üreme alanlarının insanlar tarafından işgal edilmesi, yapılaşma, tarla sürülmesi ve sulanması gibi faaliyetler üreme başarısının olumsuz yönde etkilemektedir.Türkiye'de Mahmuzlu Kızkuşu ile ilgili yapılmış çalışmalar oldukça sınırlıdır. Ülkemizde türü ele alarak yapılmış herhangi bir tez çalışması bulunmamaktadır. Gerçekleştirilen bu çalışmayla ülkemizdeki konuyla ilgili boşluk doldurulmaya çalışılmıştır. In this thesis, the migration phenology and breeding biology of Antalya/Boğazkent Spur-wing lapwing population have been investigated. Accordingly, migration phenology of the species, individual numbers, nest numbers, laying egg numbers, hatchling and fledgling numbers were determined. The coordinates of the nests were specified and signed on the map. The morphometric data of eggs and hatchlings were taken. Adults were captured with spring nets and were ringed with aluminium and color rings. Factors affecting the breeding success of the Spur-wing lapwing in the study area were identified.As a result of this study, it was determined that the species arrived at Boğazkent in the first week of March and left from the study area in the middle October. Sixty individuals were observed in 2010 and 72 individuals in 2011, 13 adults were captured and ringed with aluminium and color rings in 2010 and 22 adults in 2011, totaling to 35 adults. In 2010 breeding season 27 nests were found and 38 nests in 201, in total 93 eggs were laid and 43 hatchlings were observed in 2010, as for 2011 130 eggs were laid and 54 hatchlings were observed. According to the hatchling size, the breeding success of the species was 58.1% in 2010 and 62.3% in 2011, according to the fledgling size, the breeding success was 79.6% in 2010 and 66.7% in 2011 and according to the post fledgling size, the breeding success was 44.2% in 2010 and 42.6% in 2011.Many factors affecting the breeding success of the species were determined in the region. Besides foxes (Vulpes vulpes) and hooded crows (Corvus corone) as being the natural predators of the species, the high density of stray dogs damages the nests and also the eggs and affects the breeding success of the species negatively. Furthermore, the invasion of the breeding areas by humans, constructions, plugging, irrigating the farms are the other negative effects on the breeding success.Studies about the Spur-wing lapwing are quite restricted. In Turkey, there is no thesis about this species. With this study, the gap in this area was filled. Also the lack of information about Turkey populations has been covered in the world literature. 101

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010, Bu çalışmanın amacı, sismik yükler gibi tekrar eden karaktere sahip yükler altında çelik çapraz elemanların davranışının incelenmesi ve çapraz elemanın narinliği ile çevrimsel yükler altında yuttuğu enerji arasında bir ilişki kurabilmektir. Bu doğrultuda izlenen yol, deneysel olarak yapılmış çalışmaların sonlu eleman modelleri yapılarak sonlu eleman modellerinin doğrulanması, modelleme tekniğinin ve yönteminin doğruluğundan yola çıkarak araştırma kapsamında parametrelerin belirlenmesi, parametrik çalışma yapmak üzere yeni modellerin üretilmesi, üretilen modellerin analize tabi tutulup çıkan sonuçların parametrelere göre incelenmesi ve yapılan incelemelere göre araştırma amacına yönelik sonuçlara varılıp önerilerde bulunması şeklindedir., The purpose of this research is to investigate the behavior of steel braces under the cycling and repeating loads such as seismic loads and to define the relation between the slenderness of element and energy dissipation of the element. For this goal, finite element models of steel braces those have been investigated by experimental studies have been produced to verify the finite element models. After verifying that finite element models simulate the behavior of brace well enough, parameters of research is defined to study parametric investigation of steel braces. By considering the parameters of the research, new finite element models are produced. Results of the analysis of the finite element models are studied and due to parametric study, conclusions and suggestions are made in the purpose of the research., Yüksek Lisans, M.Sc.

Bu çalışma, Anadolu sıvacısının populasyon çeşitliliğinin, güncel yayılışının ve habitat tercihininin belirlenmesi amacıyla 2005 ? 2007 yılları arasında Türkiye ve Yunanistan'ın Midilli ile Sakız Adalarında 20.980 km yol kat edilerek, ibreli ormanlarda belirlenen 1465 sayım noktasında ve Hatay, Aladağlar, Antalya, Kazdağları, Kartalkaya, Şavşat ve Midilli Adası olmak üzere 7 pilot yakalama alanında gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmalarında, yoğunluk, habitat, morfometrik ve yol kayıt formları doldurulmuş ve elde edilen veriler daha sonra geliştirilen Anadolu sıvacısı Veri Tabanı Programına (ASVT) aktarılmıştır. Arazi çalışmalarının gerçekleştirildiği tüm yollar ve noktalar Uydu Konumlama Sistemleri (GPS) ile kaydedildikten sonra Coğrafi Bilgi Sisteminde (CBS) değerlendirilmek üzere bilgisayar programına aktarılmıştır. ASVT'deki tüm kayıtlar CBS programı ile ilişkilendirilmiş ve kayıtlara ilişkin sorgular, yayılım haritaları ve analizler CBS programı üzerinden yapılmıştır.Aladağlar, Antalya, Kazdağları ve Kartalkaya pilot bölgelerinden yakalanan 65 örnek vücut özellikleri değerlendirilmiştir. Değerlendirmeler sonucunda; türün vücut kütlesi 13,23±0,1 g, kanat uzunluğu 75,22±0,22 mm, 8. el uçma telek uzunluğu 57,79±0,20 mm, kuyruk uzunluğu 37,73±0,21 mm, gaga uzunluğu 17,61±0,11 mm, gaga eni 4,59±0,04 mm, gaga yüksekliği 3,86±0,02 mm, Burun-alın siyahlığı 14,01±0,3 mm, alula uzunluğu 18,85±0,21 mm ve tarsometatarsusu 19,00±0,09 mm olarak tespit edilmiştir.Kanadın en dışında yer alan 10. el uçma teleği en kısa uçma teleği (18,75±0,24 mm) olup, en uzun uçma teleği ise 6. el uçma teleği (59,98±0,25 mm)'dir. Arka tırnak 6,51±0,05 mm ile en uzun tırnak, içte kalan sağ tırnak ise 3,76±0,05 mm ile en kısa tırnak olarak tespit edilmiştir. Beşinci kuyruk teleği en uzun (38,53±0,55 mm), 1. kuyruk teleği (36,29±0,39 mm) ise en kısa olarak bulunmuştur. Onuncu el uçma teleği ile 3. ve 2. el uçma telekleri haricindeki el uçma telekleri arasında pozitif bir korelasyon vardır (p