Search

Yeryüzündeki kültürler, önce sözlü kültürde var olmuşlardır. Teknolojik gelişmeler ışığında yeni kültür ortamları ortaya çıkmıştır. İkincil kültür ortamı olarak adlandırılan yeni ortamlar oluşurken sözlü kültürden faydalanmış ve onun geleneksel yapısını güncelleyerek kendi içinde kullanmış/korumuştur.Bu çalışmada sanal ortam veya genel ağ, yeni kültürel ürünlerin oluşturulduğu ve kimliklerin yaratıldığı, kültürel unsurların yeniden kurgulanarak yaratıldığı, tüketildiği ve bunların bir anda hızla yayıldığı teknolojik bir kültürel mekân olarak ele alınmıştır. Tezin amacı sözlü ürünlerin genel ağda nasıl kurgulandığı, hangi geleneksel unsurlarından faydalanıldığı, değişimin sanal ortamla ilişkisi tespit edilmiş ve atasözü, deyim, fıkra, mani, alkış ve kargış türlerinin sanal kültür ortamında icra, mekân, icracı, dinleyici, bağlam açısından yeniden kurgulanış biçimleri bütüncül bir yaklaşımla irdelenmiştir.Anahtar Sözcükler1.Sözlü Kültür Ortamı2.Yazılı Kültür Ortamı3.Elektronik Kültür Ortamı4.Sanal Kültür Ortamı5.Sözlü Ürünler ve Dönüşümü Cultures on earth first existed on verbal culture. New culture media appeared in the light of new technological developments. A new media called second culture media benefited from verbal culture while being created and protected by activating its traditional form.In this study, virtual media or general network has been discussed as a technological cultural media where cultural elements are rebuilt, spread and consumed fast. In the study how verbal products are built, what kind of traditional elements affect them and the relation between the change and virtual media have been determined. Proverbs, sayings, jokes, anecdotes, and short poems have been criticized in terms of performance, environment, performers and listeners through the study as well.Keywords1. Verbal Culture Media2. Written Culture Media3. Electronic Culture Media4. Virtual Culture Media5. Verbal Products and Their Transition 122

Tür odaklı çalışmalar, araştırma teknikleri ve bakış açıları halkbilimi çalışmalarının başlangıcından beri 1812 yılından bu yana bu disipline hâkimdir. Aynı durum Türk halkbilimi çalışmaları için de ortaya çıktığı 1913 yılından bu yana geçerlidir. Bu bakış açısıyla yapılan ??ideal tür? tanımları ve buna bağlı incelemeler, halkbiliminin verilerinin bütüncül olarak anlaşılmasını sağlayacak halk felsefesinin en küçük birimleri olan ?halk fikirleri?nin ortaya konulmasını imkânsızlaştırmaktadır. İdeal tür tanımının akademik çalışanlarca yapılan tanımlamalara uymayan örnekleri dikkate almamaları bunun en büyük nedeni olarak ortaya çıkmaktadır. Bu bağlamda bu çalışma Türk Halkbiliminde nasihat anlatım tutumuna göre kullanılan konuşmalık türlere üzerine yapılan ilk tahlil denemesidir. Bu bağlamda sözlü kayaklardan derlenen nasihat anlatım tutumuna göre oluşturulmuş konuşmalık türler ki bunlar, atasözleri, deyimler, alkışlar, kargışlar, efsaneler, memoratlar, fıkralar, hikâyeler ve kişisel anlatılar olarak sıralanabilir. Bu türlerin kullanıldıkları konuşma durum ve bağlamı gözönünde bulundurularak tematik, işlevsel, bağlamsal ve yapısal özellikleri, sosyal değerlerle olan ilişkilerine de özellikle dikkat edilerek tespit edilmiştir.Anahtar kelimeler: Geleneksel Sözlü Nasihatler, Anlatım tutumu olarak Nasihat, Konuşmalık Türler, Türk Halk Edebiyatı. Genre oriented studies and research aproaches domitated Folkloristics since 1812 which is one of the official startting date of the discipline. The discipline of Turkish Folklore also has exactly the same situation. It is genre oriented since its started in 1913. However genre oriented studies do not let to work on ?folk ideas? which are the essential base of folk philosophy that is the real goal of folklore studies. Genre oriented studies make impossible to work on folk ideas because its concept of genre based on the ?ideal type of genre?. The concept of ?ideal type of genre? do not care examples of a genre which do not fix the academic descriptions. In this context this study is one of the first attemp to analyse the conversational genres which are used and collected in Turkish actual socio-cultural contexts according to attitute of advice. In other words, the purpose of this study is to make a folkloristic description of Turkish advices as an attitude of expression which is the goal orientation of many conversational genres like proverbs, legends, memorates, tales, anectods, stories and personel narratives. The characteristic features of conversational genres which produced by traditional Turkish advices as an attitude of expression is evaluated by their thematic, structural, functional and contextual characteristics with a special attention was given their relationship with social values.Key Words: Verbal Advices, Traditional Attitude of Exressions, Conversational Genres, Turkish Folk Literature 220

This dissertation analyzes ways in which ethnic identity is construed in the oral discourse of the older members of the Serbian speech community from Szigetcsép, Hungary. The Szigetcsép speech community, with fewer than a hundred members at the moment, represents an example of a small scale traditional community facing language shift from Serbian to Hungarian. Thus, a sociolinguistic description of the minority language situation and the Serbian language use in Hungary is presented followed by the discourse analysis. The discourse analysis is based upon the transcripts of the interviews conducted with interlocutors from Szigetcsép. Ethnic identity is viewed as a special form of social practice in which discursive practices play a central role in its formation and expression. The discursive construction of ethnic identity is associated with a narrative genre and concept of the so called (personal, ethnic or national) narrative identity. Therefore, the present analysis attempted to distinguish themes, linguistic means, and forms that were used in the narrative identity construction by the interlocutors. The internal dialogicity between authoritative and internally persuasive discourse, as well as between collective and individual ideology, was explored. When analyzing the discourse, a particular focus was placed on oral narratives, which served to affirm and support collective belonging. They were both construed and reiterated by many members of the community. Based on the Szigetcsép case study, it was hypothesized that these narratives, which were dubbed “collective narratives”, should be treated as some of the most important linguistic means employed to construct ethnic narrative identity. У докторском раду се анализира конструкција етничког идентитета у усменом дискурсу припадника српске говорне заједнице из Чипа (мађ. Szigetcsép) у Мађарској. Након Другог светског рата, чипска говорна заједница улази у процес замене језика од српског ка мађарском. Стога, дискурс анализи претходи опис социолингвистичке ситуације мањинских језика у Мађарској и, посебно, употребе српског језика. Дискурс анализа је заснована на транскриптима интервјуа који су са саговорницима вођени током теренских истраживања у Чипу. Указује се да у конструкцији етничког идентитета, као посебне социјалне праксе, дискурс има централну улогу. Дискурзивна конструкција етничког идентитета се повезује са наративним жанром и концептом (личног, етничког, националног) „наративног идентитета“. У складу с тим анализирају се теме, лингвистичка средства и форме које саговорници користе у конструкцији етничког наративног идентитета. Испитује се унутарња дијалогичност ауторитарног и унутарњег убеђивачког дискурса, односно дијалогичност између колективне и индивидуалне идеологије. У фокусу анализе се посебно налазе усмени наративи које већина саговорника конструише и понавља, а који имају идеолошку функцију изражавања колективне припадности. На основу студије чипског дискурса, поставља се хипотеза да се ове досад неиспитане наративне форме, које су назване „колективним наративима“, могу убројити у најважнија лингвистичка која се користе у конструкцији етничког наративног идентитета. Ментор: проф. др Весна Половина Филолошки факултет Универзитета у Београду Чланови комисије: виши научни сарадник др Биљана Сикимић Балканолошки институт САНУ проф. др Јелена Филиповић Филолошки факултет Универзитета у Београду Одбрана: 3.12.2010. Филолошки факултет Универзитета у Београду Стечено звање: доктор лингвистичких наука

Bres Jacques - "Producing identity by the telling of a camivalesque action". Oral narrative is a tale of identity: whilst developing the plot of an event and in relation to the interaction which the narrator sketches with his listeners, the teller talks about his identities which he contributes to produce in the process. Two narratives of an identical camivalesque action related by two different narrators are studied: in the first, the sexual identity of the female narrator supports the social identity production in relation to the camivalesque script ; in the second, the sexual identity of the male narrator neutralises this production by condemning it., Le récit oral est fable d'identité : dans une mise en intrigue de l'événement que réalise le narrateur comme dans l'espace de l'interaction qu'il dessine avec ses narrataires, le sujet parle de ses identités qu'il contribue ce faisant à produire. Cette proposition est illustrée par l'étude de deux récits d'une même action carnavalesque, racontée par deux narrateurs différents : dans le premier, l'identité sexuelle de la narratrice appuie la production d'identité sociale dans la célébration du script carnavalesque ; dans le second, l'identité sexuelle du narrateur la neutralise dans sa condamnation., Bres Jacques. De la production d'identité dans la mise en récit d'une action carnavalesque. In: Langage et société, n°62, 1992. pp. 5-25.

Cet article (1) décrit les énoncés complexes du coréen et du français dans l’optique de la typologie universelle des types de lien propositionnel de Foley &Van Valin (1984) ; (2) examine, dans une perspective typologique et fonctionnelle, le développement des énoncés complexes dans les récits produits à partir de l’histoire Frog Where are you ? (Mayer, 1969). On a analysé les productions de 30 enfants bilingues de 5 à 10 ans à deux stades de leur acquisition bilingue consécutive (de Houwer, 1995) : un stade précoce (GA) pendant lequel le coréen est la langue forte (LF), et un stade ultérieur (GB) où la LF est le français. Les résultats des analyses montrent que l’augmentation des constructions multipropositionnelles et leur développement s’effectuent, dans les deux langues, au niveau de la diversité des types de lien (au sens de la « complexité syntaxico-sémantique » de Van Valin, (1993). Mais seuls les récits en coréen (notamment ceux des enfants bilingues du GA ayant le coréen comme LF) tendent à montrer une augmentation du nombre de propositions. Cet effet est probablement dû à la spécificité typologique de la langue coréenne dont sérialisation permet une granularité fine (Noyau, 1997), dont un plus grand nombre de propositions à l’intérieur de l’unité prédicative (condensation forte). On observe, au fur et à mesure de l’acquisition de ces constructions prédicative. Nous pouvons interpréter les résultats de notre analyse dans le sens de Slobin (1991,1996) : dans l’acquisition bilingue de deux langues typologiquement très différentes, la langue forte influence la façon dont les enfants portent leur attention aux procès qu’ils doivent verbaliser. Ainsi, suivant en cela la spécificité coréenne, les enfants dont cette langue est la langue forte exploitent davantage la manière dont l’action se déroule et les possibilités de découpage plus fin de procès en micro-evénements. This article (1) describes the complex sentence constructions of French and Korean in terms of Foley & Van Valin’s (1984) taxonomy of clause linkage; (2) examines, from a typological and functional perspective, the development of complex sentences in the oral narrative discourse (elicited from the picture book Frog where are you?) of 30 French-Korean bilingual children from 5 to 10 years of age at two different stages of consecutive (or successive) bilingualism (De Houwer 1995) : an early stage (GA) where Korean is the dominant language, and a later stage (GB) where the dominant language is French. The results of the analysis show that the increase in multipropositional constructions, and their development, can be seen in the both languages by the diversity of the types of junction attested (according to the syntactic-semanti c complexity criterion of Van Valin, 1984). However, only the Korean productions, in particular the narratives of the bilingual children having Korean as the dominant language, show an increase in the number of propositions. This effect is probably due t the specifics of Korean : this language’s verbal serialisation constructions allow for fine granularity (Noyau 1997), resulting in a high number of propositions within the complex predicate (higher condensation). As these serialisation constructions are acquired, so the overall number of propositions increases. We can interpret our results in the sense of Slobin (1991, 1996), in the case of bilingual acquisition of two typologically very different languages, the dominant language influences the way children pay attention to the events to be formulated. Thus, following the specificities of Korean, the Korean-dominant bilingual children tend more to express the manner of action, and to segment events into micro-events.

Recognising the unavoidable bias of colonial sources, the article reassesses the personality and career of Shaka by means of oral tradition alone. In doing so, it explicitly rejects the opinion, currently prevalent in South African studies, that oral historical narratives are nothing more than a variant of oral narratives generally in favour of the view that oral historical narratives possess underlying invariant structural elements. The body of the article consists of a structural analysis of the oral historical narratives concerning Shaka's accession to power and his role in the death of his mother Nandi. Shaka emerges from this analysis as a distinctive figure who intervened decisively in the history of the Zulu kingdom. The extraordinary violence of his reign and the abrupt break with social norms inherent in his abolition of circumcision must be explained in terms of his ultimate objective of destroying the family and replacing it with an entirely new social organism based on the state. Dingane, by assassinating Shaka, prevented him from realising his ambitions, and it is Dingane, not Shaka, who must be seen as the true founder of the mature Zulu state. Hierdie artikel erken dat koloniale bronne onvermydelik bevooroordeeld is, en gaan dan voort om die persoonlikheid en loopbaan van Shaka te herevalueer, gebaseer op slegs mondelinge oorlewering. Deur dit te doen, verwerp die artikel op duidelike wyse die opinie wat tans so algemeen in Suid-Afrikaanse studies voorkom, naamlik dat mondelinge historiese oorleweringe niks meer is as 'n variasie van mondelinge oorleweringe nie. Dit betoog ten gunste van die mening dat mondelinge historiese oorleweringe onderliggende onveranderlike strukturele elemente besit. Die hoofdeel van die artikel bestaan uit n strukturele analise van die mondelinge historiese oorleweringe rakende Shaka se magsoorname en die rol wat hy in sy moeder, Nandi, se dood gespeel het. Shaka tree uit hierdie analise na vore as n uitsonderlike figuur wat op beslissende wyse in die geskiedenis van die Zoeloeryk ingegryp het. Die buitengewoon gewelddadige aard van sy heerskappy en die plotselinge breuk met sosiale norme inherent aan sy afskaffing van besnydenis, moet verduidelik word in terme van sy uiteindelike doelwit om die familiestruktuur te vernietig en met n volkome nuwe sosiale organisme, gebaseer op die staat, te vervang. Deur die sluipmoord op Shaka, het Dingane voorkom dat Shaka in sy voorneme geslaag het en dus is dit Dingane, en nie Shaka nie, wat as die ware stigter van die volwaardige Zoeloestaat beskou moet word.

Halk anlatısını anlamak ve anlamlandırmak için geliştirilen kuram ve yöntemler metinden anlatım ortamına doğru bir seyir takip etmiştir. Folklorun ?iletişimsel bir süreç? olarak kabul edilmesiyle günümüz halkbilimi araştırmalarında en az ürün kadar ürünün ortaya çıktığı bağlam da önem kazanmıştır.Bu tez halk anlatılarının Kastamonu özelinde hangi ortamlarda üretilip tüketildiği üzerinedir. Anlatım ortamında meydana gelen değişim halk anlatısını etkileyeceğinden tezin amacı; Kastamonu'da halk anlatısı ortamlarının sözden yazıya, yazıdan elektronik kültür ortamına geçiş sürecinde incelenerek; anlatım ortamındaki değişim ve dönüşümün belirlenmesi, bu ortamlarda halk anlatılarının varlığının sorgulanmasıdır.Halk anlatılarının anlatım ortamı ve Kastamonu bağlamında halk anlatısı ortamlarının sözden yazıya, yazıdan elektronik kültür ortamına geçiş süreciyle sınırlı olan tezde bağlamsal kuramın bakış açısı benimsenmiştir.?Kastamonu'da Halk Anlatılarının Sözlü Kültür Ortamı? olarak halk anlatısının üretildiği, nakledildiği, tüketildiği geleneksel mekânlar; kahvehane, han, oda, hamam, panayır ve pazar, konak, ev ve diğer mekânlar olarak belirlenmiştir. Bu mekânlarda; ulaşımın kolaylaşması, tarım faaliyetlerinin makineleşmesi, geçim şekillerinin ve günlük hayatın değişmesi, kentleşme, Cumhuriyet modernitesiyle birlikte kadın erkek bir aradalığı, iletişim teknolojisindeki gelişmeler gibi sebeplerle değişim ve dönüşümler olmuştur.Yeni şekillenen kültür ortamları ?Yazılı Kültür Ortamı?, ?Elektronik Kültür Ortamı? olarak belirlenmiştir; elektronik kültür ortamı ise, anlatım ortamında meydana getirdiği etkiler göz önünde bulundurularak, radyo, televizyon ve internet düzleminde ele alınmıştır.Halk anlatıların kuşaktan kuşağa gerçekleşen naklinin, yazılı ve elektronik kültür ortamıyla birlikte seyir değiştirdiği görülmüş; genç kuşağın halk anlatılarını ürettiği, naklettiği, yaşattığı ortamlar Kastamonu özelinde tespit edilmiştir.Tezde ulaşılan sonuç; bir taraftan sözlü kültür ortamlarının değişerek ve dönüşerek devam ettiği, diğer taraftan yazılı ve elektronik yeni ortamların oluştuğu; insanlığın kültürel mirası ve belleği halk anlatılarının yok olmadığı, geleneksel ve yeni ortamlarda değişip dönüşerek bu ortamlar aracılığıyla üretilmeye, yayılmaya ve yaşamaya devam ettiğidir. Developed theories and methods to understand and explain the folk tales follows a progress from text to expression milieu. With adoptation of folklore as ?communicational process?, outputs, nowadays, in folkloric researches has became important as much as the context of the output.This thesis is about folk tales in Kastamonu in which milieu they are generated and exploited. Changes in expression milieu effects folk tales. İn this context, aim of this thesis is to determine the changes and transformations in milieus of expressions, to interrogate the existance of folktales with analyzing changes from oral to written; from written to electronical culture milieus in folk tales.The expression milieu of folk tales in context of Kastamonu, limited with osmosis process from oral to written, from written to electrical culture milieu, this thesis possesses a point of view concenrated on Performance teori.Folktales as ?Oral culture milieu of folktales in Kastamonu? are generated, reported, exploited in traditional locations as coffee houses, public houses, chambers, public baths, fairs and bazaars, mansion hauses, hauses and other locations. İnducements such as easement of access in these locations, agricultural activities which becomes mechanized, urbanization, cohabitation of women and men due to modernity of Republical life style, developments in communication Technologies coused changes and transformations.New shaped cultural milieus are determined as; ?Written Culture Milieu? and ?Electronical Culture Milieu?. Electronical Culture Milieu undertakes the effects of radio, television and internet on context of expressions.İt has been seen that transformation of folk tales from one generation to another had been changed by written and electronical culture milieus and determined that young generation generates, exploits, transforms, perpetuates these milieus in Kastamonu.The result that had been accessed in this thesis is: oral culture milieus continiues to change and transform. On the other hand, new written and electronical contexts occurs. Folk tales has not been dissappeared from cultural heritage and memory of human being. They stil do exist in traditional and new milieus with changes and mutations and continiue to be generated, to span and live. 391

insanlıgın var olusuyla birlikte dogan sözlü anlatılar, günümüze kadaryasamın geregi olarak degisim ve dönüsüm süreci içinde bünyesine birçok farklıözellikler ekleyen ve eskiden barındırdıgı özellikleri yenileriyle degistirerek bir nevicanlı bir organizma gibi her sart ve ortamda varlıklarını sürdüren ve günümüzde deTürk filmlerinde yasamlarına devam eden bir sözlü kültür gelenegidir.Sözün gücünü kesfeden insanoglu, bu gücü son derece iyi kullanmıs,sosyallesmesi için gereken bütün ihtiyaçlarını söz ile karsılamıstır. Neticesinde sözlükültür gelenegini olusturmustur. Yazının icadı ve matbaa teknolojisininyerlesmesiyle bitecegi düsünülen, genelde sözlü kültür ve özelde sözlü anlatılar, tamtersine teknolojinin nimetlerinden faydalanarak degisim ve dönüsüm yasamıs,neticesinde varlıklarını daha da kalıcı hale getirmislerdir. Çagımızda da bu süreçdevam etmis ve anlatının en yaygın biçimde icra edildigi genelde sinema özelde Türkfilmleri sözlü anlatım türlerinin yeni yasam alanları haline gelmistir.Sözlü anlatım türleri varlıklarını Türk filmlerinde devam ettirmelerineragmen bu gerçegi birçok arastırmacı görmezlikten gelmis, bu konuda çalısmayapanlar da makaleden öte derinlemesine bir incelemeye girismemislerdir.Bu sebepler dairesinde masal, destan, menkıbe, halk hikâyesi, efsane vememorat türünde sözlü anlatıların devamı oldugunu düsündügümüz kırk Türk filminiseçerek bu filmleri üç asamada inceleyip sözlü anlatıların devamı olduklarınıgöstermeye çalıstık.Anahtar Sözcükler: Sözlü Anlatılar, Türk Filmleri, Süreklilik. The oral tellings which have been living since the existence of human beingadding a lot of various specialities into inside in case of the process of change andrecycling up to today, changing its all old specialities to the new ones as an aliveorganism living in all conditions and even on Turkish films today are customs of oralculture.Human being who discovered the pover of saying covered his all needs tobecome more social by saying through using it effectively. At last, the custom of oralculture has been built.Oral culture in general and in special have been thought of finishing theirexistences by the invention of writing and the technology of printing. On contrast tothis, they have made some changes inside and recycled themselves. By this way theyhave built ther existence permanently. This process has continued even in our ageand new iving areas have been occured on Turkish films which are oral telling teypesboth in general and special.Although the types of oral telling have been continuing their existences onTurkish films, several researchers couldn?t see this reality. And the ones who makeresearches on this topic couldn?t do any detailed researches even they write somearticles about it. Because of these all reasons; fair tale, epic, legend, public storywhich are the continuation of forty Turkish films have been selected and have beenanalysed in three steps. By doing this, we tried to show that they are theycontinuation of oral tellings.Key Words: Oral Tellings, Turkish Films, Permanence. 257

Bu çalışmada, yönetmen Zeki Demirkubuz'un C Blok, Masumiyet, Üçüncü Sayfa, Yazgı, İtiraf, Bekleme Odası, Kader adlarını taşıyan filmlerinin bir yandan sözel ve görüntüsel yapıdaki örüntülenişi, diğer yandan da söz konusu filmler arasındaki ilişkiler ortaya çıkan anlamsal değerleri açısından incelenmiştir.Bu konu çerçevesinde çalışmada, söz konusu filmlerdeki sözel metinlerin yapısı, bu metinlerin görsel metinlerle nasıl ve hangi yollarla örüntülendiği ortaya konmaya çalışılarak, her filmin biçimsel özellikleri ile tüm anlam arasındaki bağıntıların belirlenmesi ve her filmin kendine özgü işleyiş kuralları ortaya konmuştur. Aynı zamanda filmlerin nasıl bir bütüncül yapıda birleştirildiği çalışmanın amacı doğrultusunda çözümlenmiş; betimlenerek ve gerekçelendirilerek sunulmuştur.Çalışmanın kuramsal çerçeve kapsamında, çalışmada yer alan filmler birer anlatı olarak ele alındığı için öncelikle metin ve anlatı kavramlarına ilişkin kavramlar açıklanmış, daha sonra görüntüsel metinleri bir göstergeler dizgesi olarak ele alan, ?bütün?ün temel birimlerini ve işleyişini ortaya koymayı sağlayan göstergebilim ve çözümleme yöntemlerine yer verilmiştir.Çalışmanın veri tabanının oluşturulması aşamasında filmler araştırmacı tarafından izlenerek çevri yazıyla kayda geçirilmiştir. Veri tabanındaki ilgili sözel ve görsel metinler çözümlenirken kuramsal çerçevede açıklanan göstergebilimsel çözümlemenin temel yöntemlerinden yararlanılmıştır.Yukarıda belirtilen amaç doğrultusunda, çalışma şöyle bir akış içerisinde gerçekleştirilmiştir:Çalışmanın ?Kavramsal Çerçeve? bölümünde çözümlemeye yön veren temel kavramların alan yazınındaki tanım ve kapsamları doğrultusunda tanımları yapılmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümü, kavramsal çerçeve kapsamında veri tabanındaki filmlerin/metinlerin çözümlenişine yönelik bilgileri içermektedir.Çalışmanın sonuç bölümünde ise yapılan çözümlemelerin değerlendirmesine ve bu değerlendirmelere bağlı olarak çalışmanın veri tabanının olanaklı kıldığı vargıların sunumuna ayrılmaktadır. Çalışmanın sonucunda çalışmanın kapsamı içerisinde ele alınan filmlerin kendi anlamsal dizgelerini oluşturmasını yanı sıra birbirleri ile ilişkilendirildiğinde tüm anlamı yansıtan tutarlı bir genel dizge oluşturduğu görülmektedir. In this study, the movies C Blok, Masumiyet, Üçüncü Sayfa, Yazgı, İtiraf, Bekleme Odası, Kader directed by Zeki Demirkubuz are examined in the view of patterning in the verbal and visional structure, on the other hand, the relations of the movies in question are examined in terms of semantic values.Within the frame of this theme, in the study, the verbal texts structures of the movies in question, the relations between morphological features of each movie and the whole meaning and the rules of distinctive process of each movie are presented with the attempt of exposing the way patterning of these verbal text structures and visual texts.Within the theoretical frame of the study, as the movies in the study are discussed narratively, firstly, the terms related to text and narrative, then, the analyzing methods and semiotics which approach to visual texts as sign system and help to present constitutive units of the ?whole? and their processes are discussed.In the process of forming the database of the study, the movies were watched and transcripted by the researcher. As the related vocal and visual texts in the database were analyzed, the principle methods of semiologic analysis expressed in the theoretical frame were used.In the line of the purpose mentioned above, the study process advanced like this:Constitutive terms, which direct analyzing in the ?Theoretical Frame? chapter of the study were described as in the field description and scope. The third chapter of the study includes information about the analysis of the movies / texts according to the theoretical frame in the database.In the final chapter of the study, evaluation of the analysis and presentation of the conclusions are mentioned depending on that analysis. In the conclusion of the study, it is seen that the movies in question form their own semantic system, besides, when they are related to each other, they form a consistent general system which reflects the whole meaning. 335

Bu çalışmada, video kayıtlarından oluşan örnekçe üzerinden, sözcelemsel, tonlama, biçim dizimsel boyutlarda gerçekleştirilen çözümlemeler yoluyla, Fransızca sözlü söylemin yapılanma biçimi, sözcelem kuramları çerçevesinde sunulup, söylem çözümlemelerinin, Fransızcanın yabancı dil olarak öğretilmesindeki yeri ve önemi gösterilmeye çalışılmıştır. Öncelikle, öncü kuramcıların teorileri belirli kavramların ışığı altında açıklandıktan sonra, bu teorilerin, sözlü söylem becerilerinin geliştirilmesinde dilbilimciler ve konuyla ilgili eğitimciler tarafından esas alınması, ve sözlü söylem becerilerine ve dolayısıyla iletişim yeteneğinin gelişmesine katkısı olduğu gerçeğinden yola çıkılarak, iletişimsel ve etkileşimsel yaklaşım çerçevesinde, söylem çözümlemesinin, Fransızcanın yabancı dil olarak öğretiminde yer alması gerektiği sonucuna varılmıştır. Üzerinde çalışmanın yapılmış olduğu video kayıtları ekte ayrıca sunulmuştur. This study tries to show, by presenting the structuring style of the verbal French pronunciation within the framework of the utterance theories, the place and importance of the analysis of pronunciation in teaching French as a foreign language through an analysis which is realized in syntactic, intonative and pragmatic dimensions by using samples from video records. After first explaining the theories of pioneer theoreticians under the light of certain concepts, we will take these theories as base in the development of verbal pronunciation skills and because of the fact that analysis of the pronunciation contributes to the development of verbal pronunciation skills and thus to the development of communication skills in teaching French as a foreign language, we will conclude that linguists and other academicians related to this issue should take it into account in foreign language teaching within the framework of communicational and interactional approach. The video recordings of the study are also presented in the appendix. 173

O presente artigo discorre sobre o reaparecimento do contador de histórias, em sua configuração contemporânea, a partir das últimas décadas do séc. XX. Mostra o que vem acontecendo, principalmente em Florianópolis, em relação a esse movimento. Apresenta as características básicas do seu trabalho e se propõe a analisar se este novo fazer se enquadra nas definições de “profissão” expostas por alguns teóricos da sociologia das profissões.

The second week of the first round of hearings of the South African Truth and Reconciliation Commission took place in Cape Town. On 2 April 1996 four mothers testified that Security Forces killed their sons during an incident that became known as the Gugulethu Seven. One of them was Mrs Notrose Nobomvu Konile. Of the four mothers she testified last and presented a testimony that seemed largely incoherent with very little detail about her son. Using the original Xhosa testimony the authors try to understand Mrs Konile. This essay focuses exclusively on her description of what the authors refer to as the “rock-incident”. The essay uses the original narrative with its embedded cultural contexts as well as a new translation to trace some of the different stages and places where incomprehension had been created. Keywords : Truth and Reconciliation Commission (TRC), translation and interpretation, oral narrative, Gugulethu Seven, strangeness. > Tydskriff vir Letterkunde Vol. 44 (2) 2007: pp. 187-204

Made available in DSpace on 2014-06-11T19:31:45Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2007-02-13Bitstream added on 2014-06-13T20:02:54Z : No. of bitstreams: 1 rodrigues_ib_dr_mar.pdf: 503130 bytes, checksum: 74be9fb12614db585bc3148fc92aab40 (MD5) A noção de tempo é considerada um conteúdo bastante complexo e que apresenta dificuldade de ser apreendido. Da mesma forma, as expressões lingüísticas de tempo apresentam sérias dificuldades em relação ao seu emprego na língua. A questão epistemológica que se coloca é se a aprendizagem desses conteúdos dependem da linguagem verbal. O objetivo dessa pesquisa foi analisar as relações entre o desenvolvimento da noção temporal e as manifestações lingüísticas de tempo e verificar se a estimulação da narrativa oral, conceituada como uma estrutura discursiva disponível na língua que se caracteriza por predicados de ação, favorece essa assimilação. A pesquisa teórica visou compreender como ocorre o desenvolvimento da noção temporal segundo a teoria piagetiana e como se manifesta lingüisticamente a expressão de tempo no português do Brasil. A pesquisa empírica foi realizada com um grupo de cinco crianças de 8 e 9 anos da rede estadual de ensino e constou de três procedimentos, sendo que os procedimentos 1 e 3 foram realizados individualmente com cada criança e o procedimento 2 foi realizado em grupo: (1) avaliação da noção temporal e gravação das narrativas orais expressas por meio de solicitação feita pelo pesquisador às crianças; (2) realização de uma proposta de intervenção em grupo com um total de 56 encontros em um período de nove meses, na qual utilizava a narrativa oral como recurso metodológico para a tomada de consciência da noção de tempo e das manifestações de expressões lingüísticas de tempo; (3) aplicação do procedimento 1 após a intervenção. A análise dos dados coletados identificou que as cinco crianças desenvolveram a noção temporal no decorrer da proposta de intervenção e que também passaram a empregar as expressões lingüísticas de tempo em maior quantidade... The temporal concept is a content difficult to be learned. Linguistic expressions of time also present serious difficulties regarding their use. The epistemological issue which arises is whether learning these contents depend on verbal language. The purpose of this work is to analyse the relationships between the temporal concept and the time linguistic manifestations and investigate whether stimulation of oral narrative that is characterised by action predicates, acts in favour of such an assimilation. The theoretical one aimed at understanding how temporal concept development occurs according to Piaget, and how time expression manifests itself linguistically in Brazilian Portuguese. The empirical phase took place with a group of five children of 8 and 9 years attending a public state school, and consisted of three procedures, the first and the third ones being done with each child and the second with the whole group working together: (1) assessing of temporal concepts and recording of oral narratives expressed by the children; (2) carrying out an intervention scheme in group during 56 meetings lasting for 9 months, in which oral narrative was used as a methodological tool to get the children become aware of the temporal concept and the time linguistic expressions manifestations; (3) application of procedure (1) after intervention. Collected data analysis showed that the children had developed the temporal concept during intervention scheme, and that they had also started to use linguistic expressions of time in greater quantity and in a way much closer to standard Portuguese. Conclusions pointed up that oral narrative favours the development of both the concept of physical time and manifestation of time linguistic expressions as far as it is operated in order to make possible the actions co-ordinations necessary and specific to assimilation of each one of these two acquirements...(Complete abstract, access undermentioned electronic address)

La semiología de la narrativa oral literaria proporciona la metodología adecuada para el estudio del proceso comunicativo que desencadena este peculiar género literario, que puede ser caracterizado sucintamente por el hecho de compartir rasgos propios de la narrativa, referidos al discurso, y elementos específicos de la representación teatral en su actualización., The semiology of oral literary narrative provides us with the adequate methodology to study the communicative process generated in this particular literary genre, which shares both narrative traits, referring to discourse and theatrical elements, concerning performance.

In the Garden of Flowers, a peripheral district of a city of the interior of São Paulo, people interpret their world, among other ways, by telling stories about heaven and earth, and the destruction and recreation of the world. How should one interpret these interpretations? As a way for dealing with this question, Geertz developed the notion of 'thick description,' by which one may distinguish a twitch from a wink. The stories told in the Garden of Flowers are not mere interpretations, however. They emerge from the will to interrupt the very course of the world. As they say something about the world, they also erupt as provocations, with awakening effects, causing one's eyes to close and reopen. By means of tension-filled images, 'thick description' may also acquire the qualities of tense description, provoking astonishment. Perhaps ellipses, incoherencies, and suspicious emendations - where a text seems to come apart - are signs of the 'lower bodily stratum' of the text we call culture. As stories of the Garden of Flowers reveal, it is in these places that one may find the more fertile layers of a text, or, still, its eschatological soil. No Jardim das Flores, na periferia de uma cidade do interior paulista, moradores interpretam o seu mundo por meio de histórias sobre o céu e o inferno, e a destruição e recriação do mundo. Como interpretar essas interpretações? A partir dessa questão a antropologia de Geertz propõe-se a fazer uma "descrição densa" em que seja possível distinguir um piscar de olhos de uma piscadela marota. As histórias que se contam no Jardim das Flores, porém, não são meras interpretações. Nelas se alojam vontades de interromper o próprio curso do mundo. Ao dizerem algo sobre o mundo, elas irrompem como provocações capazes de suscitar um abrir e fechar dos olhos, com efeitos de despertar. Por meio de imagens carregadas de tensões, uma descrição densa também adquire as qualidades de uma descrição tensa, um assombro. Não seriam as elipses, incoerências e emendas suspeitas - onde um texto parece desmanchar - os sinais do "baixo corporal" do texto que chamamos cultura? Talvez nesses lugares, como as histórias do Jardim das Flores revelam, encontrem-se os subsolos mais férteis de um texto, ou, ainda, o seu fundo escatológico.

Presentamos una colección inédita de relatos recopilados en sectores populares urbanos en la ciudad de Bahía Blanca (Argentina). Dos de ellos fueron transmitidos por una mujer que los recuerda como parte de su herencia cultural mapuche; se trata de una nueva versión de las disputas del zorro y el león. El otro cuento señala las características de los gorriones que no pueden vivir en cautiverio. Los dos relatos restantes fueron narrados por una joven que recordó momentos de su pasado. En primer lugar, un hecho destacado de su vida, cuando viajó a Chile a visitar a su familia. En segundo lugar una leyenda urbana que se contaba en Bahía Blanca cuando ella entraba en la adolescencia. Esta leyenda recrea el motivo de la joven muerta que concurre a lugar nocturno., This paper presents a collection of tales recorded among popular urban sectors of the city of Bahía Blanca (Argentina). Two of them were told by a Mapuche woman that remembered them as part of her cultural inheritance: one is a new version of the disputes of the fox and the lion, while the other is about why sparrows can’t live in captivity. The other tales were told by a young woman who remembered moments of her past: an anecdote of her visit to her family in Chile, and an urban legend that she used to hear in Bahía Blanca when she was a teenager. The last legend recreates the motif of the dead young woman that comes back to a certain place during the night.

This study investigates the effectiveness of visuals in the language classroom. Two types of visual aids commonly used in the language classroom, video and still pictures, are used to elicit narratives from L2 English speakers, and these narratives are subsequently compared. The data come from eleven international students from a university English Language Program, who voluntarily participated in two separate 15-minute interviews. In each interview session, they were shown either a series of pictures or a video, both depicting a story. Upon completion of the presentation of each visual, participants were asked a prompt question and their narration of the events portrayed in the visuals recorded. The narratives were transcribed and analyzed in order to test (1) if still pictures and video are equally effective in eliciting elaboration in the narratives, defined in this case, as the number of new referents introduced and the number of adjective and verb types produced; and (2) if exposure to still pictures and video elicit narrations of similar length. Both kinds of visuals stimulated learners to create narratives and elaborate on what had been shown in them. The video task elicited narratives roughly 10% longer than the picture task in regards to the raw number of words. When linguistic factors were compared, participants introduced new referents at comparable rates in both tasks while they employed 10% more verb types in the video task. Additionally, the series of still pictures prompted participants to employ a much higher number of adjective types. These observations suggest that a series of still pictures are an effective alternative for video for eliciting narratives. This study provides support for the use of still pictures as an equivalent to videos in situations where videos are less accessible in language classrooms (due to lack of technological access).

Neste trabalho desenvolvemos a idéia de que os Estudos de Gênero inserem-se na nova tradição em ciência, que alguns autores denominam pós-empírica, que questiona a objetividade do conhecimento e a impessoalidade do pesquisador e que toma como importante a dimensão interpretativa da realidade social. Dentro dessa tradição, acreditamos que o uso da narrativa oral e da análise de discurso pode ser um rico e poderoso instrumento para uma melhor compreensão de mulheres e homens e, assim, em muito pode contribuir para os Estudos de Gênero nas Ciências Humanas e Sociais, em geral, e na Psicologia, em particular. In this work we argue that Gender Studies can be seen as part of the new tradition in science, that some authors call post-empirical, which questions the objectivity of knowledge and the impersonality of researchers and which takes the interpretative dimension of social reality as important. In accordance with this tradition, we believe that the use of oral narrative and of discourse analysis can be a rich and powerful instrument to a better understanding of women and men and, thus, can greatly contribute to Gender Studies in Social Sciences, in general, and in Psychology, in particular.

ÖZET Mitler, sözlü kültürden yazılı kültüre ve günümüz kültür ürünlerine dek bir anlatı kalıbını yinelemişlerdir. İlk mitler, toplumsal yaşamda bir işlev yüklenerek, gündelik yaşamın onaylanmasına ve olumlanmasına hizmet etmişlerdir. Yazılı kültür ürünlerinden roman ise, mitlerin tek boyutlu kalıbını ve zaman anlayışını yıkmıştır. Ama `kültür endüstrisi`, kültür ürünlerini standartlaştırmıştır. Kültür ürünleri metalaşmış, popüler türler basitleştirilerek, tek boyutlu `mitsel` öykü kalıplarını kullanmaya başlanmıştır. Bu ise, kültür ürünlerinin, `kımıltısız bir dünya`yı onaylayan, egemen söylem taşıyıcıları olmaları sonucunu doğurmuştur. Polisiye romanlar da, tek boyutlu `mitsel` öykü kalıbını yinelerler. Öykü, `aydınlık-karanlık`, `siyah-beyaz` `iyi-kötü` gibi mitsel tek boyutluluğa dayalıdır. Polisiye roman, `esrar`ı aydınlattığında, aynı zamanda `kımıltısız`, `adil` ya da `değiştirilemez` bir dünya kurmaktadır zihnimizde. İnsanların masal gereksinimine karşılık veriyor polisiye öyküsü. Ama `kahraman`, çıktığı yolculuk sonunda, bizi kestirme yollardan yine başladığımız yere, bu dünyaya döndürüyor. ıı ABSTRACT From orality to literacy culture and to today's culturel products, myths had repeated a narration form. Primitive myths, which were given to function in social life, served to be ratifyed and affirmed the everyday life. Novel which is one of the products of literacy culture destroyed one dimesional form of myths and time understanding. However `culturel industry` had made cultural products standard. Especially popular literature genres had been made simple and in popular genres one dimensional story form (mythic) had been used. This made the culturel products to retify the `static world` and made them the carriers of the dominant pronunciation. Detective fictions repeats the same one dimensional story form. Story is about `bright-dark`, `black-white`, `good-bad` which is myths's one dimensional form. When detective fictions enlighten the mystery, at the same time they made us to think that world is `static`, equitable`, or `unchangable`. Detective fiction gives people's necessity of fairy tales. However after the end of the journey, `hero` turns back us by short-cut to the starting point, where we start which is the real world. Ill 166

ÖZET Bu çalışmanın temel amacı, şizofreni hastalarının metin üretme, anlatı gerçekleştirme edimlerini metindilbilim verileri doğrultusunda, özellikle de Labov'un sözlü anlatı çözümlemesini temel alarak çözümleyerek örnek anlatıların Labov'un öne sürdüğü ve anlatının işlevsel bölümleri olarak adlandırdığı yapılanmaya uygun olup olmadığını sorgulamaktır. Bu çalışmanın verilerini sağlayan örneklem grubunu, GATA Psikiyatri kliniğinde tedavi gören şizofreni tanısı konmuş on ilaçlı hasta oluşturmaktadır. Verilerin toplanması sırasında, ilk olarak anlatıcılara başlarından geçen bir olayı o andaki yoğunluğuyla aktarabilmeleri amacıyla `korktuğunuz, sevindiğiniz ya da hüzne boğulduğunuzu hissettiğiniz, yoğun duygular yaşamanıza neden olan bir olay başınızdan geçti mi?` tarzında sorular yöneltilmiştir. Deneklerden elde edilen veriler teybe kaydedilmiştir. Daha sonra kaydedilen veriler yazıya aktarılmıştır. Bu çalışma kapsamında, şizofren tanısı konmuş on kişilik bir örneklem grubundan elde edilen sözlü anlatı metinlerinin çözümlenmesi sonucunda anlatı retorik yapısının oluşturulmasına ilişkin, metin bağdaşıklığına ilişkin ve önermeler arasındaki küçükölçekli tutarlılık ilişkilerinde sapmalar gözlenmiştir. Bu sapmalar, şizofrenlerde ortaya çıkan formal düşünce bozukluğu, düşünce kayması, çağrışım çözüklüğü ve iletişim bozukluklarına bağlı olarak ortaya çıkan metinsel görünümler olarak değerlendirilmiştir. Bunun yanı sıra, şizofrenik deneklerin konu dışı ve saplantısal bilgiye dayalı çağrışımlar oluşturma eğilimi içinde olmaları nedeniyle metinlerinde Labov'un sözlü anlatı çözümlemesi için anlatının işlevsel bölümlerini belirleyerek oluşturduğu hiyerarşik anlatı yapısı şemasını oluşturamadıkları ve iyi geliştirilmiş bir anlatı metni üretemedikleri vargısına ulaşılmıştır. 166 ABSTRACT The prime aim of this study is to inguire whether the narrative samples are appropriate to the structure that Labov suggests and calls the functional parts of narrative or not by analyzing the performance of schizophrenic patients' texts and narrative productions on the basis of text linguistics' data, especially Labov' s oral narrative analysis.The sample group that provide the data for this study consists of ten schizophrenic patients who are under drug treatment in the GAT A Psychiatric Clinic. During gathering the data, in order to explain an event that occured in their life as if it took place recently, some questions such as ` Have you ever undergone an event that you scared, enjoyed or made you have strong feelings` to the tellers. The data obtained from the subjects were recorded on a tape. Then, these data were transfered into a text. In this study, as a result of analyzing the oral narratives obtained from a sample group of schizophrenia persons, pertinent to forming the rhetorical structure of narrative, cohesion of text and in relations of the local coherence among the propositions, some deviations has been observed. This deviation has been considered as textual appearence caused by the communication, assosiation and formal thought disorders and sliding of thought that appear among the schizophrenias. In addition, since the schizophrenic subjects are prone to form assosiation which is not related to the subject and based on misconceptional knowledge, the conclusion that the subjects are not able to construct the schema of hierarchial oral narrative structure in their texts which Labov constructed by determining the functional parts of oral narrative to analyze the oral narrative; and that they can not produce a well- developed oral narrative text has been reached. 167 167

11 DOKTORA TEZ OZU KAHRAMANIN YOLCULUĞU ÖYKÜ YAPISI Türk Sözlü Anlatı Geleneği ve Yavuz Turgul Senaryoları Üzerine Bir İnceleme GÖKHAN ÖZAYSIN Sinema ve Televizyon Anabilim Dalı Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mayıs 2002 Danışman: Prof. Yalçın DEMİR İnsanoğlunun uygarlık tarihi boyunca anlattığı farklı öyküleri inceleyen araştırmacılar `kahramanın yolculuğu` olarak adlandırılan ortak bir öykü yapısının bulunduğu sonucuna ulaşmışlardır. İnsanoğlunun yaşadığı ortak deneyimlerden ve bilinçdışında biriktirdiği sayısız simgeden beslenen bu öykü yapısının temel ilkelerini özellikle masal, efsane, destan ve halk öyküleri gibi sözlü anlatı türlerini çözümleyerek belirleyen araştırmacılar, uygulamalarını günümüzde öykü anlatmanın yaygın bir biçimi olan sinema alanına da taşımışlar ve bu yapıdan yaralanan filmlerin izleyici ile etkili bir iletişim kurup, başarılı olduklarını ortaya koymuşlardır. Türk halk edebiyatının son derece zengin olmasına ve sözlü anlat geleneğine ait öğelerin sinemada öykü anlatımına rehberlik edebileceğine ilişkin `kahramanın yolculuğu` gibi kuramsal çalışmaların bulunmasına karşın, Türk sinemasında uzun yıllar boyunca tartışılmış, fakat çözümlenmemiş bir senaryo sorununun bulunması bu araştırmanın yapılmasına neden olan temel problem olarak belirmektedir. Dolayısıyla, `kahramanın yolculuğu` öykü yapısı önce Türk sözlü anlatı geleneğinin örneklerinde, sonra da başarılı olduğu kabul edilen Türk filmlerinde sorgulanmış ve edinilen bulgulara göre `kahramanın yolculuğu` öykü yapısının Türk sinemasında varolduğu ileri sürülen senaryo sorununun yapısal olarak çözümlenmesinde rehber görevi üstlenebilecek bir araç olup olamayacağına yönelik verilere ulaşılmıştır.Ill Çalışmanın ilk aşamasında, `kahramanın yolculuğu` örnekçesi kullanılarak dünyadaki en kapsamlı Türk sözlü anlatı arşivi olarak kabul edilen Texas Tech Universitesi'ndeki ATON (Archive of Turkish Oral Narrative) arşivinden seçilen öyküler çözümlenmiştir. Böylece, çok değişik kültürlere ya da tarihin uzak dönemlerine ait olsalar da, bütün öykülerde ortak bir yolculuk motifinin bulunduğu savı Türk sözlü anlatı geleneğine ait örnekler üzerinde sulanmıştır. İkinci aşamada ise senaryo yazarlığını Yavuz Turgul'un yaptığı, sinema alanında uzman kişiler tarafından festivallerde ödüllendirilmiş, edindiği gişe geliri ile rekorlar kırmış ve ulaştığı izleyici sayısından beğeni kazandığı belli olan filmler aynı yöntemle çözümlenmiştir. Böylece, Türk sinemasında başarılı olduğu kabul edilen ve senaryo sorunlarını büyük ölçüde aştığı düşünülen sinema yapıtlarında genelde sözlü anlatı geleneğine, özelde ise `kahramanın yolculuğu` öykü yapısına ait öğelere rastlanıldığı görülmüştür. Sonuç olarak, incelenen bu öykü yapısının Türk sinemasındaki senaryo sorununun çözümlenmesinde rehber görevi üstlenebilecek bir araç olabileceğine yönelik bulgulara ulaşılmıştır. Türk sinemasına ait senaryo sorunun, Türk sözlü anlatı geleneğinin rehberliğinde çözülebileceğinin bulgularını içeren bu araştırma, aslında sinemada öykü yapısına ilişkin evrensel bir sorunun yerel değerlerden hareketle çözülebileceğini önermektedir. Araştırmanın hem sinema ve televizyon alanında çalışan senaryo yazarlarına, hem de bu alana yönelik eğitim görenlere kuramsal temelleri ve uygulamaya yönelik sonuçlan olan yapısal bir rehber görevi sağlaması düşünülmektedir. Anahtar Sözcükler: Sinema, Türk sineması, Yavuz Turgul, senaryo, öykü, öyküleme, masal, mitoloji, kahraman, yolculuk. IV ABSTRACT After examining different stories that have been told by mankind for generations, researchers came up with the theory that there is a universal story structure which is called the `hero 's journey`. The basic elements of this common story structure generate from the common experiences of human beings which are transformed into living symbols of the collective unconsciousness. After identifying the basic elements of this structure in fairy tales, myths, legends and folk tales, researchers began to explore contemporary storytelling forms and realized that the hero's journey story structure can also be found in movies. Although there is a very rich oral tradition in the Turkish culture, which can actually supply the elements of the hero's journey story structure and guide filmmakers, Turkish movies have always been suffering from screenwriting problems. Therefore, this dissertation work develops the idea that solutions for the storytelling problems of Turkish movies may be found in the structural nature of Turkish oral stories. In order to achieve this goal, selected tales form the Archive of Turkish Oral Narrative at Texas Tech University are analyzed according to the hero's journey story structure. Then, Turkish films which have box office and festival successes are examined using the same method. As a result of this, it is proved that both Turkish oral stories and successful Turkish movies contain the basic elements of the hero's journey story structure. This leads us to the conclusion that Turkish oral tradition and the hero's journey story model can supply structural guidelines for solving the storytelling problems of Turkish movies. This research suggests that oral tradition can supply screenwriters and educators the universal and timeless principles of storytelling. It is proved that Turkish oral tradition contains storytelling elements that may offer solutions to the screenwriting problems of Turkish movies. This dissertation work aims to serve as a structural guide for professionals and students who are involved in the storytelling aspect of filmmaking. 171

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yabancı Diller Eğitimi Anabilim Dalı, Kayıt no: 155828, Bu çalışmanın amacı Türk öğrencilerinin kullandığı iletişim stratejilerinin türünü ve kullanım sıklığını ortaya koymaktır. Aynı zamanda çalışmada kullanılan araçların strateji kullanımına etkisini de ele almaktadır. Çalışma, sözcük bazında sözlü anlatımda kullanılan iletişim stratejilerini belirlemeyi amaçlar. Çaışma, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Programına devam eden 60 birinci sınıf öğrencisinin katılımı sonucunda ortaya çıkmıştır. Öğrencilerin kullandıkları iletişim stratejilerini belirlemek için bir konuşma sınavı gerçekleştirilmiştir. Çalışmada kullanılan sınav 3 farklı araç içermektedir. Birincisi mülakat, ikincisi resme dayalı konuşma, üçüncüsü problem çözme aktivitesidir. Sonuçlar kullanılan araçların strateji kullanım sıklığı ile strateji türü seçiminde etkili olduğunu ortaya çıkarmıştır. Elde edilen verilerin sonucunda, öğrencilerin ikinci dile bağlı iletişim stratejilerini, birinci dile bağlı iletişim stratejilerine oranla daha sık kullandıkları gözlenmiştir. Çalışma sonuçları öğrencilerin kullandıkları stratejilerin kullanım sıklığının ve türünün sınavın farklı aktivitelerine bağlı olarak değiştiğini göstermiştir.

Bu araştırma, eğitimde dramada Dorothy Heathcote' un geliştirmiş olduğu `Uzman Rolü Yaklaşımı` nı tanıtmak, Temel eğitim ikinci döneminde, sözlü anlatım becerilerinin geliştirilmesinde `Uzman Rolü Yaklaşımı` nın kullanımına ilişkin kuramsal bir çerçeve çizmek ve işlevsel örnekler vermek amacıyla yapılan tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Çalışmada, Dorothy Heathcote' un, İngiltere' de `Uzman Rolü Yaklaşımı`nı kullanarak, alt sosyo-ekonomik düzeyden 26 çocukla yaptığı 90 dakikalık bir drama dersinin video kasetleri, uygulayıcının ve öğrencilerin kullandıkları sözel dil becerileri açısından analiz edilmiştir. Diğer taraftan, `Uzman Rolü Yaklaşımı`, öğrenme-öğretme kuramları, özellikle de senaryo tabanlı öğrenme kuramı açısından incelenmiştir. Sonuç olarak, `Uzman Rolü Yaklaşımı` temelinde yapılan drama dersinde, uygulayıcının sırasıyla en çok `soru sorma`, daha sonra `bilgi verme` ve `açıklama yapma` etkinliklerini kullandığı sonucu elde edilmiştir. Uygulayıcının, bu sözel dil etkinliklerini büyük oranda, rol içinde gerçekleştirdiği gözlenmiştir. Öğrenciler açısından bakıldığında ise, en çok, `tahmin etme`, etkinliğini kullandıkları daha sonra bunu `soru sorma`, `tartışma` ve `açıklama yapma` etkinliklerinin izlediği sonucuna ulaşılmıştır.Diğer taraftan, `Uzman Rolü Yaklaşımı` nm öğrenme-öğretme kuramları, özellikle de senaryo tabanlı öğrenme kuramı ile `algılama`, `anlama`, ve `bilme` öğeleri açısından benzeşildik gösterdiği sonucu elde edilmiştir. Anahtar Sözcükler: Türkçe Öğretimi, Sözlü Anlatım Becerileri, Eğitimde Drama, Uzman Rolü Yaklaşımı, Senaryo Tabanlı Öğrenme Kuramı. II This descriptive study introduces the approach of `mantle of the expert` by Dorothy Heathcote in drama in education. A theoretical framework for developing verbal skills in the second part of primary school based on `mantle of the expert` is suggested. Functional examples are provided. An analysis of the video casettes of 90 min. Drama lesson based on `mantle of the expert` in which Dorothy Heathcote worked with 26 students from low socio-economic status is done in terms of the teacher's and student's verbal skills. On the other hand, `mantle of the expert` is evaluated with respect to the learning and teaching theories, especially the scenario based learning theory. As a result, it is found that, in the drama lesson based on `mantle of the expert` the teacher used mostly `questioning`, and then `giving information` and `making explanations` respectively. It is observed that the teacher performed these verbal activities mostly as a `teacher in role`. However, from the students point of view; `guessing` is used significantly and this is followed by `asking questions`, `discussing` and `making explanation` Our results, on the other hand, suggest that there are similarities between the learning-teaching theory, especially the scenario based learning at the patterns such as `perception`, `learning`, `understanding` and `knowing`. IllKey Words: Turkish Language Teaching, Verbal Language skills, Drama in Education, Mantle of The Expert Approach, Scenario Based Learning Theory. rv 142

Title : Student Reflections Following Teacher Oral Error Correction Author : Nazlı Dirim Thesis Chairperson : Dr. Necmi Akşit Bilkent University, MA TEFL Program Committee Member : Dr. Patricia N. Sullivan Dr. William E. Snyder Michele Rajotte Bilkent University, MA TEFL Program The teacher's correction techniques can determine how students approach language learning. In order to understand the effect of oral error correction on students, we should know how students feel. The purpose of this study was to investigate one teacher's correction of students' oral errors, the reflections of students on these corrections and the effect of the correction on their perceptions of their own language learning. This study was conducted in a spoken English class, Department of ELT, METU. To collect the data I videotaped four classroom sessions followed by an interview and a reflection session. Having completed the data collection process and transcribed all the recordings, I first analysed the classroom discourse in order to classify and group the correction types the teachers used by considering Chaudron's (1988) model to categorise the data. Secondly, to choose the informants for the interview and reflection session, I reanalysed the transcriptions of the classroom recordings, and selected as informants those students who were corrected more than the other students. In the interview session the informants answered questions, andafterwards viewed the classroom video-recording and reflected on the portions during they were corrected. Having completed the interview and reflection sessions and transcribed the discourse, the data were analysed and grouped in light of the research questions. The results showed that the teacher used six of Chaudron's correction types: Interrupt, Delay, Repetition with Change, Prompt, Loop, Ignore. The results also indicated that the most common form of correction was to interrupt the student and provide the correct form of the utterance. The results of the reflection session revealed that the students believed in the importance of error correction and would prefer being corrected even though they sometimes felt embarrassed and uncomfortable when corrected. 93

151 4.3.3 Zusammenfassung Als Zusammenfassung des Vergleichs der Erzahlungen in beiden Gruppen unter dem Aspekt Kausalitât kann man also sagen, dall die tiirkjschen Erzahler unter den verschiedenen Typen von Kausalitâtsbeziehungen mehr die cause- und purpose- Beziehungen beniitzen, wohingegen die deutschen Erzahler schwachere Typen, reason- und enablement-Relationen bevorzugen. AuBerdem erscheint das Phânomen der voneinander isoliexlen Kausalitiitsketten in deutscher Gruppe in noch ausgeprâgterer Form. Die Ergebnisse deuten also einige Differenzen an, die weitere Untersuchungen lohnenswert erschenein lassen. Daneben lieBen sich jedoch auch spezifische Unterschiede herausstellen. Gleichzeitig konnte auBerdem auf Gemensamkeiten hingevviesen werden. 180

La semiótica narrativa y discursiva ha adquirido en los últimos años una amplitud teórica de gran envergadura y, al mismo tiempo, su operatividad metodológica es hoy suficientemente La semiótica narrativa y discursiva ha adquirido en los últimos años una amplitud teórica de gran envergadura y, al mismo tiempo, su operatividad metodológica es hoy suficientemente

Women in nineteenth century southern Africa used storytelling, especially tales in which tricksters were the central characters, in order to make sense of -and often to critique -rapidly changing social and political orders. The stories they told constitute an underutilised historical source. This article draws from four anthologies compiled by men engaged in missionary endeavours in the region to explore these points. I argue that these tales complicate our understanding of ethnic and gendered identity construction during the period and promise to cast new light on contemporary understandings of social reproduction, especially during times of societal upheaval. Negentiende-eeuse suider-Afrikaanse vroue het stories, veral stories waarin truuksters die hoofkarakters gespeel het, gebruik om sin te maak van vinnig-veranderende sosiale en politieke ordes, en gereeld ook om dit te kritiseer. Die stories wat hulle vertel het, verteenwoordig onderbenutte geskiedkundige bronne. In hierdie artikel maak ek gebruik van vier negentiende-eeuse bundels, saamgestel deur mans wat hulle in sendingwerk gebesig het, om hierdie punte te ondersoek. Ek argumenteer dat hierdie stories die manier waarop ons etniese-en gender-identiteitsformasie verstaan, kompliseer, en nuwe lig mag werp op die wyses waarop daar aan sosiale reproduksie in tye van sosiale wanorde gedink word.