Search

Afgelopen september kwam Mansveld met een brief naar buiten waar zij een strategie ontvouwde over een zeer drastische vermindering van chemie in de openbare ruimte. Vakblad Stad + Groen plaatste een oproep op haar site om de meningen van groen beheerders te peilen en organiseerde – een week voor kerst - in Leiden een workshop over dit onderwerp. Wat blijkt: groenbeheerders hebben best wel vragen over de implementatie van een mogelijk verbod op korte termijn, maar zien het eerder als een kans en een uitdaging dan een werkelijk probleem.

Met ingang van deze uitgave van het vakblad Boomzorg starten we met de Bomenmonitor. Een initiatief om de belangrijkste vragen, problemen en ziekten rondom bomen in kaart te brengen. Zo’n monitor is natuurlijk niet compleet zonder een aftrap door een aantal bomengoeroes. En wat blijkt: de oplossing van een groot aantal problemen is eigenlijk peanuts: We moeten streven naar meer diversiteit bij de aanplant van bomen in de openbare ruimte.

Eind november zijn tijdens een symposium van Het Aanbestedingsinstituut Bouw & Infra en Stichting Marktwerking Installatietechniek (SMI) de resultaten gepresenteerd van onderzoek naar de effecten van de nieuwe aanbestedingswet. De wet beoogt vooral meer verschillende kwaliteitscriteria gewicht te geven in gunningen. Of dat gelukt is, valt te betwijfelen. Wat het onderzoek vooral aan het licht lijkt te brengen, is dat een lage kostprijs veruit favoriet blijft bij de opdrachtgevers.

De aanschaf van een beheerpakket volstaat niet met het kopen van een stukje software, de organisatie moet ook klaar zijn voor het gebruik ervan. Het pakket is slechts een hulpmiddel om efficiënter te kunnen beheren, dus bij de aanschaf en het gebruik van een beheersysteem dient men verder te kijken dan alleen de eigen vakdiscipline.

Beheer van alle objecten in de openbare ruimte moet altijd gebeuren door aan te tonen dat er volgens de voorschriften onderhoud gepleegd wordt. Dat is nodig vanwege de veiligheid van het publiek en de aansprakelijkheid bij ongevallen of andere calamiteiten. Beheersystemen springen daarop in. Maar tegenwoordig worden niet alleen alle gegevens omtrent de openbare ruimte vastgelegd in beheersystemen, maar worden ook de gegevens over bomen uitgebreid bijgehouden. In totaal telden we zestien leverancier van beheersystemen voor bomen c.q. groen.

Takbreuk bij populieren kan spontaan gebeuren. Althans, dat denken Marc Oerlemans van de gemeente Amsterdam en Dennis de Goederen van Pius Floris Amsterdam. Zij hebben hier onderzoek naar gedaan en reiken handvatten aan voor het minimaliseren van de risico’s van spontane takbreuk in het beheer.

De levende en duurzame buitenruimte stond centraal tijdens het congres dat NL Greenlabel op 14 november organiseerde, samen met partners waaronder Branchevereniging VHG. Ondernemers en bestuurders die actief zijn in de duurzame inrichting van de openbare ruimte waren naar Arnhem gekomen voor kennis en inspiratie. En om Sharon Dijksma, staatssecretaris van Economische Zaken, bouwstenen te overhandigen voor een Roadmap Duurzame Buitenruimte.

Voor mensen die blind of slechtziend zijn, is het niet vanzelfsprekend dat zij op straat of in een groot gebouw zelfstandig van A naar B kunnen gaan. Hiervoor moeten zij zich op een veilige manier door de omgeving kunnen verplaatsen (mobiliteit) en is het nodig dat ze weten waar ze zijn en waar ze naartoe moeten (orientatie). Beperkingen op het gebied van orientatie en mobiliteit behoren tot de belangrijkste problemen die voorkomen als gevolg van een visuele beperking en kunnen een grote invloed hebben op het dagelijks leven en de maatschappelijke participatie. Bij de vraag of blinde en slechtziende mensen zich zelfstandig kunnen verplaatsen en hun weg kunnen vinden spelen naast hun vaardigheden in orientatie en moblliteit ook de hiervoor beschikbare hulpmiddelen en de toegankelijkheid van de omgeving een essentiele rol. De studies die in dit proefschrift worden beschreven gaan in op twee relatief recente ontwikkelingen die direct gerelateerd zijn aan orientatie en mobiliteit van en toegankelijkheid voor blinde en slechtziende mensen. Een van deze ontwikkelingen is de komst van elektronische navigatiehulpmiddelen, zoals GPSapparatuur. Elektronische navigatiehulpmiddelen kunnen blinde en slechtziende mensen voorzien van reisinformatie, zoals de huidige positie en de richting naar de gewenste bestemming, die niet of nauwelijks verkregen kan worden zonder een normaal gezichtsvermogen en die kan helpen bij het orienteren en het vinden van een bestemming. Deze hulpmiddelen vergroten daarmee de mogelijkheden om zelfstandig te reizen in bekende en onbekende omgevingen. De andere ontwikkeling waar het onderzoek zich op richt betreft Shared Space, een relatieve nieuwe trend in het plannen en vormgeven van de openbare ruimte, waarbij het verblijfskarakter van straten en pleinen wordt benadrukt en voetgangers, fietsers en ander verkeer de ruimte met elkaar delen. Vaak wordt hierbij de gebruikelijke structuur van de straat (verkeerslichten, stoepranden, oversteekplaatsen) gemin

De informele economie voorziet in een aanzienlijk deel van stedelijke werkgelegenheid en productie en is de meest dynamische bron van nieuwe stedelijke werkgelegenheid in veel ontwikkelingslanden. Dit proefschrift onderzoekt de rol van de stedelijke informele economie in ontwikkelingslanden vanuit twee invalshoeken: ten eerste, de locatie van informele economische activiteiten, en ten tweede, de banden tussen de formele en informele sector en heterogeniteit van de informele sector. Met betrekking tot de eerste invalshoek poogt dit proefschrift iets te doen aan een bestaande lacune binnen het onderzoek, tussen studies die de tijds- en ruimtelijke dimensie van economische activiteit behandelen maar het bestaan van de informele sector negeren, en studies die de tijds- en sectorale dimensie van informele activiteit behandelen maar juist de ruimtelijke dimensie negeren. Hoofdstuk twee evalueert bestaande antwoorden op twee vragen: ten eerste, kunnen agglomeratievoordelen ontstaan vanuit informele ondernemingen? En ten tweede, kunnen agglomeratievoordelen ontstaan uit de wisselwerking tussen formele en informele ondernemingen? Het hoofdstuk stelt dat de studie van agglomeratie-voordelen niet alleen moet worden gedaan van uit het perspectief van de formele sector, waarbij verondersteld wordt dat informele activiteit in een vacuüm plaatsvindt of dat 'trickle down' effecten altijd optreden. Het stelt een aantal vragen met betrekking tot de studie van de complexe en veranderende stedelijke geografie van productie met zowel formele als informele ondernemingen. Het hoofdstuk introduceert ook het begrip “waardering van de agglomeratie kwaliteit” met betrekking tot het opstellen van beleid voor steden in ontwikkelingslanden.

Ruimte is een schaars goed in de openbare ruimte. Hoe combineer hierin kabels en leidingen, verhardingen, lichtmasten en bomen efficiënt? En hoe hou je voldoende rekening met raakvlakken tussen alle betrokken disciplines? In de CROW-werkgroep ‘Infrastructuur en bomen’ zijn specialisten uit diverse vakgebieden met elkaar aan tafel gegaan om kennis en praktijkervaringen vast te leggen. Het resultaat is CROW-publicatie 280 ‘Combineren van onder- en bovengrondse infrastructuur met bomen’. De publicatie biedt een praktische handreiking voor effectieve integrale oplossingen. Drie leden van de werkgroep gaan dieper in op de achtergrond en het belang van de nieuwe publicatie.

Laten zien dat er al veel meer onkruid op verharding niet-chemisch wordt bestreden dan veel mensen denken. Dat is één van de doelstellingen van de nieuwe Stichting NCO. Voorzitter is Peter van de Haar. Hij legt uit wat de nieuwe organisatie wil en waarom het volgens haar geen probleem is dat glyfosaat op afzienbare termijn verdwijnt.

Iedereen voelt direct aan of het prettig toeven is in een openbare ruimte of niet. En dus is het zonneklaar dat woningen en bedrijven aan een mooi plein of langs een lommerrijke laan meer waard zijn dan dezelfde panden in een minder aantrekkelijke omgeving. Maar hoe stel je dergelijke opbrengsten vast? ‘Baten van de openbare ruimte’, CROW-publicatie 312, geeft een eerste aanzet.

Een geslaagde openbare ruimte herbergt veel functies in zich. Het moet een prettige verblijfsruimte zijn en daar mag het groen niet ontbreken. Maar het combineren van bomen en onder- en bovengrondse infrastructuur is lang niet altijd zonder problemen. Tijdens een open themabijeenkomst van CROW Levende Stad worden praktijkervaringen uitgewisseld.

CROW Levende Stad is een kennisnetwerk waarin professionals van gemeenten nadenken over de openbare ruimte. Door met elkaar van gedachten te wisselen, over uitdagingen, kansen en mogelijkheden die zich daar voordoen, kunnen ze creatieve ideeën op doen.

Om de stad te vergroenen, benoemen we de nuttige, overdadige en overbodige verhardingen. We kiezen voortaan alleen voor verharding, als de voordelen die keuze rechtvaardigen. Daken bieden een uitgelezen kans om de stad te vergroenen.

Digitale publicatie van Platform31 dat onderzocht hoe de gewone publieke ruimte in een tijd van economische schaarste kan verbeteren. De publicatie bevat informatie over aspecten die ertoe doen bij het verbeteren van publieke ruimten.

Installatie van een interactief volkstuinproject in de binnenstad van Den Haag door beeldend kunstenaar Annechien Meier.

Onlangs bracht een delegatie onder leiding van Doeke Faber een bezoek aan Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Qatar om de Nederlandse kansen te verkennen bij de ontwikkeling van ‘groene steden’ in de Arabische Golfregio. De groep omvatte landschapsarchitecten, leveranciers van uitgangsmateriaal, plantgoed, verticale tuinen en daktuinen, evenals een kennisinstelling en de overheid. Tijdens het bezoek is veel energie gestoken in het produceren van één gezamenlijke propositie richting de lokale overheden.

Dakbegroeiing in de stad levert een maatschappelijk voordeel in termen van leefmilieu en waterbuffering, mits toegepast op de juiste plek op grotere schaal. Dit potentieel kan alleen benut worden als de verschillende partijen zich goed organiseren in de samenwerking, en als de kosten en baten zichtbaar gemaakt kunnen worden: voor de eigenaar, de beheerder en de gebruiker van het gebouw, als ook voor planners en stedebouwkundigen. Begroeide daken na 2010 belicht deze grotere schaal en benadert de materie hiermee vanuit een nieuw perspectief. Teeuw en Ravesloot publiceren al sinds 1991 op het onderwerp van begroeide daken en geven met deze publicatie verder richting aan de praktijk en toepasbaarheid van dakbegroeiing in Nederland. This book is sponsored by the OA-fund TU Delft, Architecture, Architecture

De Kop van Isselt in Amersfoort is het meest oostelijke deel van het bedrijventerrein Isselt en kan vandaag de dag getypeerd worden als een onaantrekkelijk niemandsland. Het gebied heeft een strategische ligging aan de rivier de Eem en ligt nabij de Amersfoortse binnenstad, het centraal station en het open Eemlandschap. Op steenworpafstand wordt er hard gewerkt aan de realisering van het Eemplein (grootschalige centrumfuncties), het ziekenhuis MMC (Meander Medisch Centrum) en het Oliemolenkwartier (het toekomstige hart van de creatieve industrie). Zowel de gemeente Amersfoort als de provincie Utrecht zien de potentie van de Kop van Isselt en hebben het gebied aangewezen als één van de belangrijkste transformatiegebieden van de toekomst. Tegelijkertijd is er een groeiend bewustzijn dat duurzame ontwikkeling geen luxe is, maar noodzaak. Toch beperken deze duurzaamheidsinitiatieven zich met name tot ecologische doelstellingen, zoals het verlagen van koolstofemissies en het bevorderen van het gebruik van duurzame energiebronnen. Er wordt nog te weinig naar de fysieke vorm van stedelijke gebieden gekeken. Vanuit dit vertrekpunt zijn er een zevental ontwerpstrategieën uit de stedenbouwkundige literatuur gefilterd, die kunnen bijdragen tot de realisatie van een duurzame stedelijke vorm. De ontwerpstrategieën zijn: compactheid, dichtheid, functiemenging, diversiteit, aanpasbaarheid, duurzame mobiliteit en openbare ruimten. Vervolgens zijn deze zeven ontwerpstrategieën vertaald naar de situatie van de Kop van Isselt, met dit stedenbouwkundig plan als eindresultaat., Studio Urban Regeneration, Urbanism, Architecture

Fundamentele veranderingen in havens en de locatie van deze havens hebben een grote impact op de relatie tussen de stad en de betreffende haven. Deze veranderingen worden meestal veroorzaakt door globalisering. De havens willen hun concurrentiepositie op de markt behouden waardoor technologische innovaties nodig zijn en een verandering in productie nodig zijn. Als gevolg hiervan verplaatsten de havens zich vaak naar gebieden buiten de oude stadscentra waar meer ruimte en mogelijkheden voor groei zijn. Deze evolutie heeft ervoor gezorgd dat er wereldwijd in verscheidene havensteden oud verlaten havengebied nabij de binnenstad is achtergebleven. Hierdoor is de connectie tussen water en de binnenstad verbroken. Deze oude havengebieden bieden echter een grote verscheidenheid aan mogelijkheden voor diverse herontwikkelingsprojecten. Het blijkt dat deze ontwikkelingen een belangrijke rol spelen bij fysieke, materiële en economische ontwikkelingen van havensteden. De waterkant is een uniek fenomeen voor stedelijke ontwikkeling. Het imago van water stimuleert het ontwikkelen van een unieke sfeer. De verandering van de oude havens en van het aanverwant transport in de oud-industriële gebieden, laat toe dat het publiek toegang krijgt tot deze verlaten “stedelijke rand”. Het betreffende gebied kan worden teruggewonnen voor de bewoners van de stad en kan een maatschappelijke betekenis bieden (Breen, 1994). Om de toegang voor de bewoners tot deze oude haven gebieden te voorzien is er een verandering van de stedelijke strategie in de havensteden vereist. Deze strategie dient die zich aan te passen aan de nieuwe stedelijke condities. Men moet een nieuwe visie creëren over het veranderen van de leefomstandigheden, over de groeiende dichtheid van de stad en over de identiteit van de stat als havenstad. Dit soort havensteden zijn op zoek naar nieuwe kansen voor de oude verlaten havengebieden en staan open voor diverse aanpassingen om aantrekkelijke, levendige en onderscheidende stede, Urban regeneration, Urbanism, Architecture

This study examines the daily life in multi-ethnic neighbourhoods, and how people with different ethnic backgrounds live together. My research shows that positive experiences in public spaces contribute to feeling at home in a multi-ethnic neighbourhood. Not only intense and lasting contacts, but also short interactions contribute to feeling at home somewhere. By being in public space, relationships are formed with these spaces and with other people; residents feel at home and as such, integration has taken place. I therefore want to emphasize that politicians should look at the everyday realities in neighbourhoods like Lombok when discussing issues related to multi-ethnic societies. Repeatedly stressing the dichotomy between native and non-native Dutch citizens and focusing on problems, has a negative effect on the everyday lives of people because it produces and reproduces stereotyped images. I believe that integration is not only about non-native Dutch residents adapting themselves to Dutch society: it is also about the extent to which people from various backgrounds live together and feel at home in their neighbourhood.

Hoewel steden de mate van belangrijkheid van culturele evenementen voor de sociale cohesie in de stad erkennen, faalt over het algemeen de strategie tot het implementeren ervan in de stedelijke structuur en de stadsagenda. Hoewel de intentie er is om het stadsbeeld te verbeteren en om de straten meer leefbaar te maken (Richards & Wilson 2004, p.932), laat onderzoek zien (Zukin 1991) dat het hoofddoel van de steden toch vooral is om zoveel mogelijk bezoekers aan te trekken en om de stad op de wereldkaart te zetten. (Zukin 1991, cited in Quinn 2005, p.932). De lokale straten en pleinen worden gebruikt voor festivals en evenementen, maar wanneer er geen festival is, veranderen de plekken in zogenaamde ‘non-places’ (Augé 1995). Deze non-places zijn vaak kale en lege pleinen of parkeerterreinen met weinig randvoorwaarden. Wanneer er geen festival is, wordt de plek een publieke ruimte zonder publiek. Het is te eenvoudig om te zeggen: ‘add culture and stir’ (Quinn 2005, p.928). Een plek moet zowel interessant zijn ten tijde van een festival of evenement als wanneer dit er niet is. In dit project is onderzoek gedaan naar de meerwaarde van zowel groot- als kleinschalige evenementen in de stad om te komen tot multi-bruikbare openbare ruimten in de binnenstad. Het doel was te komen tot een flexibele inrichting van een plein en de omgeving, om te komen tot een aantrekkelijke en levendige publieke ruimte in het hart van de stad. De Rotterdamse Binnenrotte staat bekend als het marktplein, maar tevens als een tochtgat, een kaal plein waar niemand komt wanneer er geen markt. Met de komst van de markthal ontstaat er ruimte voor een nieuw ontwerp van dit plein. Belangrijk was om het plein een eigen identiteit te geven welke niet misstaat in Rotterdam en welke aantrekkelijk is in het alledaagse leven, maar welke ook voldoet als festivalplein., Urban Acupuncture, Urbanism, Architecture

De geschiedenis van meervoudig ruimtegebruik begint ongeveer vijftien tot twintig jaar geleden, voornamelijk met groendaken. Inmiddels zijn groendaken gemeengoed. Groene gevels daarentegen zijn pas van recente datum en moeten zichzelf nog bewijzen. Wat hebben we van het verleden geleerd en hoe ziet de toekomst van meervoudig ruimtegebruik er uit?

InnovatieNetwerk heeft de afgelopen jaren samen met een breed netwerk van partijen grensverleggende concepten ontwikkeld. Innovatieve concepten gericht op het oplossen van (hardnekkige) maatschappelijke vraagstukken en/of op het opsporen van nog ongedachte kansen in de domeinen Landbouw, Voeding en Groene Ruimte. Concepten waarvan de oorsprong veelal ligt bij het op een andere manier bekijken van een maatschappelijk vraagstuk of uitdaging. Veel concepten zijn uiteindelijk in een eerste praktijk gebracht, in de vorm van een pilot, een praktijkexperiment of een innovatieprogramma ten behoeve van verdere doorontwikkeling.

Despite the domination of large-scale farming for export in the Netherlands, urban agriculture is growing in popularity. The reasons for this have not yet been studied systematically, but growing dissatisfaction with the conventional food system plays a part. This article looks at different strategies adopted by urban farmers and considers the implications of urban agriculture for public planning.

De openbare ruimte staat in toenemende mate in de belangstelling. In de eerste plaats is kwaliteit belangrijk voor gebruikers, vanwege de ontmoetingsfunctie en de identiteit van de woonomgeving. Ten tweede is het belangrijk voor gemeenten omdat zij hiermee bewoners aan de stad binden. Ten derde is kwaliteit belangrijk voor ontwikkelaars omdat zij hiermee de afzet van hun vastgoed kunnen bevorderen. In Nederland wordt bij gebiedsontwikkeling al een aantal jaar geëxperimenteerd met het concessiemodel. Het nieuwe hieraan is dat nu de ontwikkelaars verantwoordelijk zijn voor ontwerp en aanleg van de openbare ruimte en niet meer de gemeente. In de literatuur veronderstelt men dat het concessiemodel leidt tot hogere kwaliteit. De vraag rijst dan of en in welke gevallen het concessiemodel kan bijdragen in het realiseren van kwalitatief hoogwaardig gebied. Deze vraag bestaat uit twee delen. De eerste vraag is in welke gevallen het concessiemodel toepasbaar is bij gebiedsontwikkeling. De tweede is of met het concessiemodel in de praktijk inderdaad hoge kwaliteit openbare ruimte wordt gerealiseerd. Voor de toepasbaarheid van het concessiemodel wordt in dit onderzoek een keuzemodel opgesteld waarin partijen kunnen zien of een bepaalde ontwikkeling zich leent voor een concessiematige aanpak. Voor de kwaliteitsrealisatie worden in dit onderzoek vier case studies uitgevoerd, waarin wordt gekeken naar de reden van de keuze voor een concessie, de kwaliteit van de openbare ruimte, de hoogte van de investeringen, het toekomstig beheer en de gang van het proces. Uit het onderzoek blijkt dat het concessiemodel geschikt is in relatief eenvoudige ontwikkelingen die goed in de markt liggen. Tevens blijkt dat er weldegelijk kwaliteit wordt gerealiseerd. Deze kwaliteit is echter wel afhankelijk van een aantal factoren, zoals o.a. de winstgevendheid van het programma. Een uitgebreidere samenvatting (ook in het Engels) is te vinden in het rapport., Real Estate & Housing, Architecture

Het beheer en onderhoud aan de openbare ruimte is een publieke taak die onder andere door de gemeente wordt uitgevoerd. Deze taak vereist veel financi middelen die vaak niet beschikbaar zijn. Dit onderzoek gaat in op de mogelijkheden om de doelmatigheid en doeltreffendheid van het beheer en onderhoud te kunnen meten met prestatie-indicatoren en aan de eisen die gesteld worden aan deze prestatie-indicatoren. Als onderwerp van onderzoek dient het beheer en onderhoud aan de openbare ruimte in de gemeente Tilburg. Na analyse van de huidige toegepaste onderhoudsstrategieen prestatiemetingen op het gebied van de verhardingen wordt een meetmethode opgezet om de doelmatigheid en doeltreffendheid in beeld te brengen., Technology, Policy and Management

Integratie van openbare ruimte en kunst, met de inzet van medebewoners van een jaren vijftig wijk, is de inzet van deze bijdrage. Het kunstenaarsduo Germa Huijbers en Carolina Agelink ontwerpen de openbare ruimte van de wijk het Franse Gat in Veenendaal.

Bij de aanleg én voor het beheer en onderhoud van gemeentelijke infrastructuur is de ondergrond een belangrijke kostenbepalende factor. Voor wegen speelt de draagkracht en vervorming van de bodem hierbij een belangrijke rol. Bijvoorbeeld een weg op een zandondergrond heeft minder intensief onderhoud nodig en heeft een langere levensduur dan op een klei- en veenondergrond. De onderhoudskosten, uitgedrukt in Euro per m2 per jaar, zijn op een zandondergrond dan ook aanmerkelijk lager dan op klei en veen. Voor veel gemeenten met een veenondergrond is de situatie ten aanzien van het onderhoud onbeheersbaar. Door een hoge zettingssnelheid bereikt de drooglegging eerder dan de kwaliteit van de verharding het interventieniveau. Daardoor is niet de kwaliteit van de verharding maatgevend voor de rehabilitatie (ook wel reconstructie genoemd), maar de drooglegging. Het onderhoud wordt hierdoor veelal budgetgestuurd, zodat de kwaliteitslijn in de tijd een dalend verloop heeft. Uiteindelijk resulteert dit in een ‘pappen en nathouden’ aanpak. De onbeheersbare situatie heeft diverse oorzaken, zoals het ontbreken van specifieke technische kaders voor het maken van keuzes of het tekort aan onderhoudsbudget. Dit rapport maakt onderdeel uit van het project “Duurzame Onderhouds Strategie voor voorzieningen op slappe bodem” (verder: DOS). Doel van het DOS project is het leveren van technische know-how voor de afweging van onderhoudsmaatregelen op basis van kosten en maatschappelijke factoren. De technische kaders worden daarmee ingevuld.

OTB Research Institute for the Built Environment

Inspirerende voorbeelden, advies - Vogels, vleermuizen, insecten, planten en struiken. Ze hebben allemaal een plek in ons landschap, zeker ook in het stedelijk landschap. Helaas vinden al deze diersoorten steeds moeilijker een plekje om te foerageren en te nestelen en planten moeten steeds vaker plaatsmaken voor tegels. Natuur in de Wijk is een project waarmee er juist voor deze soorten een betere leefomgeving gerealiseerd wordt. In deze samenvatting voor gemeenten delen we meer informatie over het project, de werkwijze en kansen om samen aan de slag te gaan.

Interactieve tool om de gevolgen van extreme hitte in het bebouwde gebied in beeld te brengen Versie 2.0.

Bekijk de groene oplossingen voor levende tuinen, levende gebouwen en een levende openbare ruimte.