Search

Giriş: İnce barsak perforasyonları hem hastalar hemde cerrahlar için dünya genelinde önemli cerrahi sorunlardan birisidir. Tedavi seçiminde farklı cerrahi prosedürler uygulanabilmekte olup henüz kesinleşmiş bir seçenek yoktur. Gereç ve yöntemler: Acil ince barsak patolojisine bağlı ameliyat edilen olgular çalışmaya dahil edildi. Olgular yapılan cerrahi tipine göre ince barsak anastomozu yapılan (Grup I), ileostomi açılan (Grup II) ve primer tamir yapılanlar (Grup III) olarak gruplandırıldı. Bulgular: Toplam 107 olgu çalışmaya dahil edildi. Gruplar arası mortalite oranları Grup I’de %23, Grupta II’de %52 ve Grup III’te %39 idi ve aralarında anlamlı farklılık saptandı(p, Introduction: Small intestine perforations are one of the major surgical problems in the worldwide for both patients and surgeons. Different surgical procedures can be applied in the choice of treatment and there is no definite option yet. Materials and methods: The cases who operated due to emergency small intestine pathology were included in the study. The cases were grouped according to the type of surgery: small intestinal anastomosis (Group I), ileostomy opened (Group II) and primary repair (Group III). Results: A total of 107 cases were included in the study. The mortality rates between the groups were 23% in Group I, 52% in Group II and 39% in Group III and there was a significant difference between them (p

The objective of case report is to present a case of ruptured acquired jejunoileal diverticulitis in a patient with acquired small intestinal diverticulosis and Crohn's disease. Acquired small intestinal diverticulosis are extremely rare clinical entities. They only become surgically relevant when the complications such as diverticulitis, perforation and bleeding occurs. Crohn's disease has been reported to be in close association with several small intestine pathologies including Meckel's diverticulum. However, the association between Crohn's disease and acquired small intestinal diverticulosis has not been reported previously. The patient was 35-year-old man. Three days ago before admission, by means of colonoscopy and biopsy, he was diagnosed as having Crohn's disease and begun to use a treatment for this disease. On admission, he complained about abdominal pain. Ultrasonography revealed that there was free fluid in all quadrant of abdominal cavity. The patient was referred for surgery. At laparotomy, there was multiple diverticulosis in small intestine from ileocecal valve to Treitz .One of them was ruptured. We performed segmental small bowel resection and end-to-end anastomosis. He was discharged uneventfully. As a conclusion this case suggests that small intestinal diverticulosis and its complications may be associated with Crohn's disease and should be considered in the differential diagnostic workup and surveillance of patients with gastrointestinal disorders. Imaging studies including entroclysis, technetium scan (for exclusion of Meckel's diverticulum) and computerized tomography may be useful to make a definitive diagnosis of both the Crohn's disease and diverticulosis. However, some patients may require laparotomy not only for a final diagnosis but also for the complications.Keywords: Crohn's disease, diverticulosis, diverticulitis, ruptureÖzetBu olgu sunumunun amacı Crohn hastalığı ve edinsel ince bağırsak divertikülozu olan bir hastada gelişen jejenoileal divertikülit perforosyonunu sunmaktır. Edinsel ince bağırsak divertikülozu oldukça nadir görülen bir klinik durumdur. Cerrahinin gündemine yalnızca divertikülit, perforasyon ve kanama gibi komplikasyonlar ortaya çıktığında gelir. Crohn hastalığını Meckel divertikülü gibi bası ince bağırsak hastalıkları ile olan yakın ilişkisi daha önceden bildirilmiştir. Ancak, Crohn hastalığı ile edinsel ince bağırsak divertikülozu ilişkisi daha önce gösterilmemiştir. Karın ağrısı şikayeti ile başvuran 35 yaşında erkek hastanın hikayesinden üç gün önce kolonoskopi ve biyopsi neticesinde Crohn hastalığı teşhisi konulduğu ve bu hastalığa yönelik tedaviye başlandığı öğrenildi. Yapılan abdominal ultrasonografide batın içi tüm kadranlarda serbest sıvı görülmesi üzerine hasta cerrahi kararı alındı. Laparatomide ileoçekal valfden Treitz ligamanına kadar ince bağırsakda multiple divertiküller görüldü. Bu divertiküllerden birinde rüptür mevcuttu. Hastaya segmenter ince bağırsak rezeksiyonu ve uç uca anastomoz yapıldı. Operasyon sonrası dönem olaysız geçti ve hasta taburcu edildi. Sonuç olarak bu olgu ince bağırsak divertikülozu ve komplikasyonlarının Crohn hastalığı ile ilişkisi olabileceğini gastrointestinal sistem yakınmaları olan hastalara yaklaşımda ve teşhis çalışmaları esnasında bu durumun göz önüne alınması gerektiğini düşündürdü. Entroklisiz, teknesyum taraması ( Mekel divertikülünü dışlamak için) ve abdominal tomografi Crohn hastalığı ve ince bağırsak divertikülozu kesin tanısında yararlı olabilir. Ancak bazı hastalarda gerek tanı gerekse de komplikasyonları tedavi etmek amacı ile laparatomi gerekebilir.Anahtar sözcükler: Crohn hastalığı, divertikülozis, divertikülitis, rüptür, Bu olgu sunumunun amacı Crohn hastalığı ve edinsel ince bağırsak divertikülozu olan bir hastada gelişen jejenoileal divertikülit perforosyonunu sunmaktır. Edinsel ince bağırsak divertikülozu oldukça nadir görülen bir klinik durumdur. Cerrahinin gündemine yalnızca divertikülit, perforasyon ve kanama gibi komplikasyonlar ortaya çıktığında gelir. Crohn hastalığını Meckel divertikülü gibi bası ince bağırsak hastalıkları ile olan yakın ilişkisi daha önceden bildirilmiştir. Ancak, Crohn hastalığı ile edinsel ince bağırsak divertikülozu ilişkisi daha önce gösterilmemiştir. Karın ağrısı şikayeti ile başvuran 35 yaşında erkek hastanın hikayesinden üç gün önce kolonoskopi ve biyopsi neticesinde Crohn hastalığı teşhisi konulduğu ve bu hastalığa yönelik tedaviye başlandığı öğrenildi. Yapılan abdominal ultrasonografide batın içi tüm kadranlarda serbest sıvı görülmesi üzerine hasta cerrahi kararı alındı. Laparatomide ileoçekal valfden Treitz ligamanına kadar ince bağırsakda multiple divertiküller görüldü. Bu divertiküllerden birinde rüptür mevcuttu. Hastaya segmenter ince bağırsak rezeksiyonu ve uç uca anastomoz yapıldı. Operasyon sonrası dönem olaysız geçti ve hasta taburcu edildi. Sonuç olarak bu olgu ince bağırsak divertikülozu ve komplikasyonlarının Crohn hastalığı ile ilişkisi olabileceğini gastrointestinal sistem yakınmaları olan hastalara yaklaşımda ve teşhis çalışmaları esnasında bu durumun göz önüne alınması gerektiğini düşündürdü. Entroklisiz, teknesyum taraması ( Mekel divertikülünü dışlamak için) ve abdominal tomografi Crohn hastalığı ve ince bağırsak divertikülozu kesin tanısında yararlı olabilir. Ancak bazı hastalarda gerek tanı gerekse de komplikasyonları tedavi etmek amacı ile laparatomi gerekebilir.

Aim. The efficacy of modern medical treatment has played an important role in decreased incidence and differentation of the epidemiology of ulcer perforation. But a similar rate of differentiation in mortality and morbidity was not observed. The effect of more simple surgical procedures and the factors associated with mortality and morbidity in ulcer perforation, were the subject of this study. Methods. The files of 126 patients who were operated due to peptic ulcer perforation between 1998 and 2005 were analyzed in retrospective manner. Patients were divided into two groups as primary repair group and definitive surgery group. Factors affecting the choice of surgical treatment, perforation etiology, predisposing factors associated with mortality and morbidity rate were evaluated. Results. A hundred and fourteen 114 (90.5%) patients were male and 12 (9.5%) of them were female. The mean age was 50.7 (± 13.5). Primary repair group included 103 (81.7%) patients whereas definitive surgery group included 23 (18.3%) patients. The overall mortality and morbidity rates in primary repair group and definitive surgery were, 3.9% and 15% respectively. Conclusion. Primary repair has re-gained popularity in time. The factors associated with mortality and morbidity were age, concomitant disease, and delayed admission. Keywords: Urgent surgery, peptic ulcer perforation, acute abdominal pain Özet Amaç. Modern tedavi ile medikal peptik ülser perforasyonu insidansının azalmasına ve ülser perforasyonu epidemiyolojisinin değişmesine karşın, perforasyonlara bağlı ölüm oranlarında benzer azalma sağlanamamıştır. Bu çalışmada peptik ülser perforasyonunda gözlenen morbidite ve mortalite ile ilişkili faktörler ve daha basit cerrahi işlemlerin rolü irdelenmiştir. Yöntem. Ocak 1998-Aralık 2005 yılları arasında peptik ülser perforasyonu nedeniyle opere edilen 126 hasta, arşiv kayıtlarından retrospektif olarak incelendi. Hastalar, primer tamir ve kesin cerrahi uygulananlar olarak ikiye ayrıldı. Uygulanacak cerrahi tipini etkileyen faktörler, perforasyon etyolojisi, mortalite ve morbiditeyi etkileyen faktörler değerlendirildi. Bulgular. Hastaların 114 (%90,5)’ ü erkek, 12 (%9,5)’ si kadın olup yaş ortalaması 50,7 (±13,5) idi. Hastaların 103 (%81,7)’üne primer sütür, 23 (%18,3)’üne kesin ülser cerrahisi uygulandı. Genel mortalite oranı %3,9, genel morbidite oranı ise %15 idi. Hastaların mortalite ve morbidite ile ilişkili risk faktörlerinin yaş (>60), yandaş hastalığın varlığı ve hastaneye geç başvuru olduğu saptandı Sonuç. Peptik ülser perforasyonu cerrahisinde primer tamir zamanla yeniden popular olmuştur. Hastaneye geç başvuru, yaş, eşlik eden hastalık ve operasyon tipi morbidite ve mortalite ile ilişkili faktörler olarak bulundu. Anahtar sözcükler: Acil cerrahi, peptik ülser perforasyonu, akut karın ağrısı, Amaç. Modern tedavi ile medikal peptik ülser perforasyonu insidansının azalmasına ve ülser perforasyonu epidemiyolojisinin değişmesine karşın, perforasyonlara bağlı ölüm oranlarında benzer azalma sağlanamamıştır. Bu çalışmada peptik ülser perforasyonunda gözlenen morbidite ve mortalite ile ilişkili faktörler ve daha basit cerrahi işlemlerin rolü irdelenmiştir. Yöntem. Ocak 1998-Aralık 2005 yılları arasında peptik ülser perforasyonu nedeniyle opere edilen 126 hasta, arşiv kayıtlarından retrospektif olarak incelendi. Hastalar, primer tamir ve kesin cerrahi uygulananlar olarak ikiye ayrıldı. Uygulanacak cerrahi tipini etkileyen faktörler, perforasyon etyolojisi, mortalite ve morbiditeyi etkileyen faktörler değerlendirildi. Bulgular. Hastaların 114 (%90,5)’ ü erkek, 12 (%9,5)’ si kadın olup yaş ortalaması 50,7 (±13,5) idi. Hastaların 103 (%81,7)’üne primer sütür, 23 (%18,3)’üne kesin ülser cerrahisi uygulandı. Genel mortalite oranı %3,9, genel morbidite oranı ise %15 idi. Hastaların mortalite ve morbidite ile ilişkili risk faktörlerinin yaş (>60), yandaş hastalığın varlığı ve hastaneye geç başvuru olduğu saptandı Sonuç. Peptik ülser perforasyonu cerrahisinde primer tamir zamanla yeniden popular olmuştur. Hastaneye geç başvuru, yaş, eşlik eden hastalık ve operasyon tipi morbidite ve mortalite ile ilişkili faktörler olarak bulundu

Objective: Papillary thyroid cancer (PTC) is the most common type of thyroid cancer, and itaccounts for 70-80% of all malignancies of the thyroid gland. The aim of the present study wasto investigate the factors associated with multifocality in PTC.Materials and Methods: The medical records of the patients (patient charts, computerizedpatient registry), who underwent thyroidectomy in our clinics between May 2005 and July 2009and who were found to have PTC, were retrospectively reviewed for the factors affectingmultifocality.Results: A total of 186 cases (26 females [14%] and 160 males [86%]) were included in thestudy. The histopathological examination revealed a single nodule in 67 cases (36%) andmultiple nodules in 119 cases (64%). PTC was unifocal in 137 cases (73.6%) and multifocal in49 cases (26.4%). The tumor diameter was smaller than 1 cm in 103 patients (55.4%) and at orabove 1 cm in 83 patients (44.6%). The tumor diameter range was 0,5-4 cm (M:1,78, SD:1,1).Of 119 patients who were found to have multiple nodules, 49 (41.1%) were found to havemultifocality, and the remaining 67 patients with single nodule did not have any multifocality.There were no significant statistical analysis between age and gender about multifocality. Conclusion: The present study showed that tumor size, gender, nodule size, selected operationtype, capsule, and vascular invasion did not affect multifocality, and the presence of multiplenodules was the most single important factor affecting multifocality. Therefore, the authorssuggest that total thyroidectomy should be performed in patients with multinodular PTCdiagnosed preoperatively due to the possibility of multifocality, Amaç: Papiller tiroid kanseri (PTK) tiroid malignitelerinin en sık görülen tipidir ve tüm tiroidkanserlerinin %70-80’ini oluşturmaktadır. Çalışmamızın amacı PTK’nde multifokalite ile ilişkilifaktörleri araştırmaktır.Yöntem: Kliniğimizde Mayıs 2005 - Temmuz 2009 tarihleri arasında tiroidektomi yapılan vePTK saptanan olgular multifokaliteyi etkileyen faktörler yönünden olgu dosyası ve bilgisayarhasta kayıt sisteminde geriye dönük incelendi. Bulgular: Çalışma kriterlerimize uyan 26 kadın 160 erkek toplam 186 olgu dahil edildi.Patolojik incelemede 67 (%36) olguda tek nodül, 119 (%64) olguda multinodülarite bulundu.PTK 137 (%73.6) olguda unifokal, 49 (%26.4) olguda multifokal idi. Tümör çapı 103 (%55.4)olguda 1 cm’in altında, 83 (%44.6) olguda 1 cm ve üstü olarak bulundu. Tümör çaplarının 0,54 cm (ort:1.78, SD:1.1) arasında değiştiği görüldü. Multinodülarite saptanan 119 olgunun49’unda (%41.1) multifokalite bulunurken tek nodül olan 67 olgunun hiçbirisinde multifokalitebulunmadı (P:0.001) . Yaş grupları ve cinsiyet ile fokalite arasında istatistiksel olarak anlamlıfarklılık mevcut degildi (sırasıyla P:0.9, ve 0.44) .Sonuç: Çalışmamızda tümör boyutunun, cinsiyetin, nodül boyutunun, seçilen operasyon tipinin,kapsül ve vasküler invazyonun multifokaliteyi etkilemediğini; etkileyen en önemli ve tekfaktörün multinodülarite olduğu saptanmıştır. Bu yüzden preoperatif dönemde tanı koyulabilenmultinodüler PTK olgularında multifokalite olasılığı için total tiroidektomi yapılması gerektiğinidüşünmekteyiz

Son yıllarda tiroid nodül saptanma oranı ve prevelansı yıldan yıla artmaktadır. Artan bu tiroid nodülü oranına sekonder olarak da nodül nedeniyle tiroid cerrahisi sayısı hızla artmaktadır. Bu çalışmada nodüler guatr nedeniyle tiroidektomi yapılan olguları analiz ederek hangi durumlarda cerrahi yapmamız gerektiğinin yanısıra gereksiz tiroidektomilerden nasıl kaçınabiliriz sorusunun yanıtını araştırdık. Kliniğimizde Haziran 2012 – Mayıs 2014 tarihleri arasında benign yada malign nedenlerle erişkin yaş grubunda nodüler guatr nedeniyle tiroidektomi operasyonu uygulanan olgular malignite ile ilişkili faktörler araştırılmak üzere retrospektif olarak kaydedildi Çalışmaya yaşları 23-84 arasında değişen 102 kadın 19 erkek olmak üzere toplam 121 olgu dahil edildi. Yaş, ultrasonografide US nodül sayısı ve major nodül çapları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı p>0,05 . Hormonal durum ve nodül yapıları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu p, In the recent years, the incidence and prevalence of thyroid nodules has gradually increased. Due to the increasing occurrence of thyroid nodules, the number of thyroid surgeries has rapidly increased as well. In this study, we analyzed cases that underwent thyroidectomy due to nodular goiter in order to identify the conditions/cases in which surgery became necessary. We thus aimed to determine how unnecessary thyroidectomies can be avoided

Günümüzde H2-reseptör blokerleri ve proton pompa inhibitörlerinin kullanımı sonucu peptik ülser hastalığında elektif cerrahi gereksinimi azalmıştır. Ancak komplikasyonlara bağlı acil cerrahi sıklığında herhangi bir değişiklik olmamıştır. Perforasyon meydana gelen hastalarda morbidite ve mortalite halen büyük bir problemdir. İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği’nde 2008-2013 yılları arasında peptik ülser perforasyonu nedeniyle ameliyat edilen hastaların dosya ve elektronik kayıtları retrospektif olarak incelendi. Toplam 50 hastanın 41 %82 'i erkek 9 %18 'u kadındı. Yaş ortalaması 48.9 idi. Ortalama hastanede kalış süresi 7.8 gündü. Peptik ülser perforasyonu en sık yaz mevsimi %32 ve Ağustos ayında %12 görüldü. Kasım ayında 5yıl boyunca perforasyon görülmedi.Perforasyon en sık, 31 %62 hastada olmak üzere duodenumda görüldü. Bunu 17 %34 hasta ile jukstapilorik ve 2 %4 hasta ile anastomoz hattı perforasyonları izledi. İki hasta tekrarlayan perforasyon nedeniyle ameliyat edildi. Tüm hastalara antibiyotik tedavisi yapıldı. Perforasyon deliği çapı 39 %78 hastada 1cm altı,7 %14 hastada 1-2 cm arası, 4 %8 hastada 2 cm ve üstü olarak bulundu. Ameliyat öncesi, 38 %72 hastada lökositoz, dokuz %18 hastada kreatin yüksekliği ve 11 %22 hastada amilaz yüksekliği tespit edildi. Ameliyat sonrası üç hastada yara yeri infeksiyonu, iki hastada pnömoni, bir hastada deliriyum tablosu, dört hastada akut böbrek yetmezliği, bir hastada sepsis ve bir hastada evisserasyon gelişti. Toplam 4 %8 hasta eks oldu. Morbidite ve mortalite gelişen hastaların çoğu ileri yaş grubunda olup yandaş hastalıklara sahiptiler. Yandaş hastalığa sahip, ileri yaş ve gecikmiş perforasyonu olan hastalarda morbidite ve mortalite oranı artmaktadır. Ameliyat öncesi lökositoz, yüksek amilaz değeri ve kreatin yüksekliği preoperatif dönemde morbidite ve mortalitenin tahmininde kullanılabilinir, Today, as a result of the use of H2-receptor blockers and proton pump inhibitors in peptic ulcer disease has decreased the need for elective surgery. However, there is no change in the frequency emergency surgery due to complications. Morbidity and mortality in patients with perforation occurring is still a major problem. We reviewed retrospectively the patients who underwent surgery for peptic ulcer perforation with files and computer records between 2008- 2013 in İzmir Bozyaka Training and Research Hospital General Surgery Department. Total of 50 patients, 41 82% were male and 9 18% were women. The mean age was 48.9 years. Average hospital stay was 7.8 days. Peptic ulcer perforations were seen most common in summer season and August. There was no perforation for 5 years in November. Perforations were seen most common in duodenum in 31 62% patients. That followed by the perforations of juxtapyloric in 17 34% patients and anastomosis in 2 4% patients. Two patients were operated due to recurrent perforation. All patients were treated with antibiotics. Perforation hole diameter were found in 39 78% patients below 1 cm, in 7 14% patients between 1-2 cm and 4 8% patients 2 cm and above. There was leukocytosis in 38 72% patients, increased creatinine in 9 18% patients and increased amylase in 11 22% patients. There was wound infection in three patients, pneumonia in two patients, delirium in one patient, acute renal failure in four patients, sepsis in one patient, evisceration in one patient after surgery. Total 4 8% patients had died. Most of the patients with morbidity and mortality in the elderly group had concomitant diseases. Morbidity and mortality is increasing in patients with co-morbid disease, advanced age and delayed perforation. Preoperative leukocytosis, increased amylase and increased creatinine can be used to predict morbidity and mortality

Purpose: BI-RADS 3 and 4 constitute the most debated group of the BI-RADS classificationused in the evaluation of breast masses. The aim of the present study was to compare radiologicaland histopathological results of the patients who were radiological determined as BI-RADS 3,4 or 5, and who underwent biopsy, and to review proper approach to such lesions.Methods: The medical charts of the patients who were found to have a breast mass on physicalexamination and/or using radiological investigation between January 2011 and August 2013,and who were classified as BI-RADS 3, 4 or 5 using ultrasonography, mammography, and/ormagnetic resonance imaging, and who subsequently underwent biopsy examination wereretrospectively reviewed.Results: A total of 97 patients were included in the study. Of the cases in BI-RADS 3 group,11% had malignant lesion, 58.8% of the patients in the BI-RADS 4 group had malignant lesion,and all patients in the BI-RADS 5 group had malignant lesion. When the patients in BI-RADS4 were divided into subgroups, the rate of malignant was 23% in the 4A group and 88% in the4C group. Conclusion: The lesions in BI-RADS 3 group often have benign character, but it must beremembered that they may be rarely malignant lesions. In BI-RADS 4 group, the lesions in 4Ahave low malignancy potential and the lesions in 4C group have extremely high malignancypotential, Amaç: Memedeki kitlelerin değerlendirilmesinde kullanılan BI-RADS sınıflamasının en çoktartışılan grubunu BI-RADS 3 ve 4 oluşturmaktadır. Bu çalışmada, radyolojik olarak BI-RADS3, 4 ve 5 grubunda değerlendirilen ve biyopsi yapılan hastaların radyolojik ve histopatolojiksonuçlarını karşılaştırmanın yanı sıra bu kitlelere uygun yaklaşımı tekrar gözden geçirmeyiamaçladık.Yöntem: Ocak 2011 ile Ağustos 2013 tarihleri arasında memede fizik muayene ve/veyaradyolojik olarak kitle saptanan; ultrasonografi, mamografi yada manyetik rezonansgörüntülemeden biri yada birkaçı yapılan hastalardan radyolojik olarak BI-RADS 3, 4 yada 5olan ve biyopsi yapılan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi.Bulgular: Toplam 97 olgu çalışmaya dahil edildi. BI-RADS 3 kategorideki olguların %11’imalign, BI-RADS 4’ün %58.8’i malign iken BI-RADS 5 lezyonların hepsi maligndi. BI-RADS4 alt gruplarına ayrıldığında 4A’ da malignite oranı %23 iken 4C de %88 idi. Sonuç: BI-RADS 3 lezyonlar genellikle benign karekterdedir, nadiren de olsa bunların malignolabileceği akılda tutulmalıdır. BI-RADS 4 kategorideki lezyonlarda 4A’da malignite potansiyelidüşük, 4C’de ise oldukça yüksektir

Akut apandisit en sık gözlenen acil cerrahi hastalıktır. Daha çok gençlerde görülür. Çalışmamızda apendektomi yapılan 60 yaş üstü hastaları sunduk. Akut apandisit öntanısı ile Kasım 2011-Mart 2013 tarihleri arasında apendektomi yapılan 60 yaş üstü hastaların dosya ve bilgisayar kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi.Ameliyat öncesi Alvarado skorları, US ve BT bulguları, morbidite, mortalite ve histopatoloji sonuçları incelendi. Toplam 172 hastaya akut apandisit öntanısı ile apendektomi yapıldı. Bu hastaların 60 yaş ve üzeri olan 13 %7.5 'ü çalışmaya dahil edildi. Hastaların 9 %59.3 'u erkek, 4 %30.7 'ü kadın idi. Yaş ortalaması 67.1 idi. Alvarado skoru 8 %61.5 hastada 7 ve üzerinde, 5 %38.5 hastada 4-7 arasında idi.Ameliyat öncesi 11 hastaya US, 7 hastaya BT yapıldı.Ameliyat sonrasında 1 %7.7 hastada akut böbrek yetmezliği, 1 %7.7 hastada yüzeyel yara yeri enfeksiyonu gözlendi. Mortalite görülmedi. Histopatolojik incelemede 6 %46.1 hasta akut apandisit, 2 %15.3 hasta perfore apandisit, 2 %15.3 hasta flegmonöz apandisit, 1 %7.7 hasta divertikülit perforasyonu, 2 %15.3 hasta ise normal appendiks bulguları olarak değerlendirildi. Negatif laparotomi oranı %15.3 idi. US, pozitif laparotomi yapılan tüm hastalara yapılmıştı. Bunlardan 4 %36.3 ’ünde ultrasonografi bulguları akut apandisit ile uyumlu, kalan7 %63.7 ’sinde uyumlu değildi. BT ise, pozitif laparotomi yapılan hastalardan yedisine yapılmıştı. Bunlardan 5 %71.4 'inde BT bulguları akut apandisit ile uyumlu, 2’sinde %28.6 uyumlu değildi. Negatif laparotomi yapılan 2 hastadan birinin hem USG hemde BT bulguları normal, diğerinde ise akut apandisit ile uyumlu idi. Akut apandisit daha çok genç yaş grubunda görülür. 60 yaş üzerinde daha nadir görülmesi, tanı koymadaki güçlük ve ameliyat sonrasındaki komplikasyonların daha fazla görülmesi nedeniyle tanı koyma sürecinde daha dikkatli olunmalıdır, Acute appendicitis is the most common emergency surgical disease. It is commonly seen in young patients. In this study we present cases who were performed appendectomy over 60 years old. We reviewed retrospectively the patients who were performed appendectomy with the diagnosis of acute appendicitis over 60 years old with files and computer records between November 2011-March 2013 in Izmir Bozyaka Education and Research Hospital, Surgery Clinic. Alvarado score, USG and CT findings, morbidity, mortality, and histopathology reports were analyzed Appendectomy was performed with the diagnosis of acute appendicitis in total of 172 patients. 13 7.5% of these patients who was 60 years of age and above were included in the study. 9 59.3% patients were male and 4 30.7% of them were female. The mean age was 67.1 years. Alvarado score was in 8 61,5% patients 7 and above and in 5 38,5% was between 4-7. In preoperative period US was performed to 11 patients and CT was performed to 7 patients. There was acute renal failure in 1 7,7% patient and there was superficial wound infection in 1 7,7% patient postoperatively. There was no mortality. In histopathological examination there were acute appendicitis in 6 46,1% patients, perforated appendicitis in 2 15,3% patients, phlegmoneus appendicitis in 2 15,3% patients, diverticulitis perforation in 1 7,7% patient, normal appendix findings in 2 15,3% patients. The negative laparotomy rate was 15.3%. US was made to all patients who were performed pozitive laparotomy. In 4 patients 36,3% US findings was compatible with acute appendicitis and in 7 patients 63,7% US findings wasn't compatible with acute appendicitis. CT was performed to 7 patients who were performed positive laparotomy. In 5 71,4% patients CT findings was compatible with acute appendicitis and in 2 28,6% patients CT findings wasn't compatible with acute appendicitis. In 1 of 2 patient who were performed negative laparotomy USG and CT findings were normal and in the other patient USG and CT findings was compatible with acute appendicitis. Conclusion: Acute appendicitis is commanly seen in young patients. Because of they seen rarely over 60 years old, difficulty in diagnosis and postoperative complications are more frequent we should be more careful in the process of diagnosis

Travmatik ekstrahepatik safra yolu yaralanmaları nadir görülüp, tedavileri zor ve tartışmalıdır. Safra yolu yaralanmalarının yönetiminin zorlukları ve eşlik eden yaralanmalar nedeniyle morbidite ve mortalite yüksek olabilmektedir. Şarapnel parçası nedeniyle hepatik kanal bifurkasyon yaralanması olan sağ ve sol kanal komplet ayrışması , vena porta yaralanmasının eşlik ettiği, 55 yaşında erkek olgunun tedavi yönetimini sunuyoruz, Extrahepatic bile duct traumatic injuries are extremely rare and their treatment is difficult and with several controversies. Owing to complexity of bile duct injury management and concomitant injuries, mortality and morbidity could be in highrates. We report a 55 years old man with hepatic duct bifurcation injury complete transection of right and left duct and vena porta injury caused from shrapnel injury and it's management

Akut mezenter iskemi AMİ , erken tanı ve tedavi gerektiren hayatı tehdit edici bir akut karın hastalığıdır. Biz burada AMİ tanısıyla opere edilen olgulardaki morbidite ve mortaliteye etkili faktörleri incelemeyi amaçladık AMİ özellikle kardiyo vasküler hastalığa sahip karın ağrılı hastalarda ayırıcı tanıda mutlaka düşünülmeli ve erken girişim yapılmalıdır, Acute mesenteric ischemia is a life-threatening acute abdominal disease which needs early diagnosis and treatment. Remains associated with high morbidity and mortality rates. Consider the possibility of its clinical and on time reaction can be life saving

Bu çalışmada tiroid nodülü nedeniyle ameliyat edilen hastalarda demografik, laboratuar, görüntüleme ve sitoloji bulgularının histopatoloji sonuçlarıyla ilişkisi araştırıldı. Nodüler guatr tanısıyla ameliyat edilen olgular yaş, cinsiyet, nodül sayısı, nodül boyutu, fonksiyon durumu, hormon profili, ameliyat tipi, sitoloji ve histopatoloji sonuçlarına göre retrospektif olarak değerlendirildi. Toplam 179 olgunun 147 %82.1 ’si kadın, 32 %17.9 ’si erkek idi. Ortalama yaş 51.3 aralık 22- 81 idi. Olguların çoğunluğu %69.3 30-60 yaş grubundaydı. Multinodüler guatr 142 %79.3 , soliter nodül 37 %20.7 olguda mevcuttu. Toplam 41 hastaya İİAB yapıldı. Bunlardan 19 %46.3 ’u yetersiz materyal olarak değerlendirildi. Geri kalan 22 %53.7 olgunun 15’i benign, beşi şüpheli malign ve ikisi malign tanısı aldı. Histopatolojik olarak malignite saptanan 27 %15.09 olgunun; 15 %55.6 ‘inde papiller karsinom, 3 %11.1 ’ünde papiller mikrokarsinom, 6 22.2 ’sında folliküler karsinom, 3 %11.1 ’ünde Hurthle hücreli karsinom tesbit edildi. Bunların 21 %77.8 ’i multinodüler, 6 %22.2 ’sı soliter nodülü olan hastalardı. Histopatoloji sonuçları ile yaş p =0.601 , cinsiyet p =0.790 ,nodül sayısı p=0.829 , nodül boyutu p=0.845 , tiroid fonksiyon durumu 0.744 , hormon profili p=0.206 , sitoloji p=0.227 ve ameliyat tipi p=0.350 arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki tesbit edilmedi. Tiroid nodülü tesbit edilen hastalarda ameliyat gereksinimini azaltmak ve tiroidektominin istenmeyen etkilerinden kaçınmak için cerrah, radyolog ve patolog işbirliği ile sitolojik tetkik uygulama ve değerlendirmede başarı ve beceriyi geliştirmek için gerekli çaba sarfedilmelidir., In this study, we examined the relationship between demographic, laboratory, imaging and cytology results with histopathology results in patients who underwent surgery for thyroid nodules. Patients who underwent surgery for nodular goiter were evaluated retrospectively according to age, gender, number of nodules, nodule size, functional status, hormones, surgery type, cytology and the results of histopathology. A total of 179 patients, 147 82.1% were female and 32 17.9% were male. Mean age was 51.3 range 22-81 years. The majority of patients 69.3% were between 30-60 years of age. There was multinodular goiter in 142 79.3% cases and solitary nodules in 37 20.7% cases. FNAB was performed in 41 patients. 19 46.3% of these patients were evaluated as non diagnostic material. The remaining 22 53.7% were diagnosed 15 cases were benign, five cases were suspected malignant and two caes were malignant. Histopathological examination of 27 patients with diagnosed malignancy, papillary carcinoma, papillary microcarcinoma, follicular carcinoma and Hurthle cell carcinoma were detected in 15 55.6% , 3 11.1% , 6 22.2 and 3 11.1% cases respectively. 21 77.8% of the patients had multinodular goitre and 6 22.2% patients had solitary nodules. There was not found to be statistically significant relationship between the results of histopathology with age p = 0.601 , gender p = 0.790 , number of nodules p = 0829 , nodule size p = 0845 , thyroid function status 0744 , hormonal profile p = 0.206 , cytology p = 0227 and type of surgery p = 0.350 . Surgeons, radiologists, and pathologists should be made to develop the skill in collaboration with cytological examination and evaluation of implementation success and efforts for reducing the need for surgery in patients with thyroid nodules identified and avoiding undesirable effects of thyroidectomy.