Bu makalede; Kur’an’ın korunmuşluğu ve tahrif konusu Ehl-i Sünnet ve İmâmiyye Şiası arasındaki tartışmalar, Kâdî Ebû Bekir Bâkıllânî’nin (öl. 403/1013) el-İntisâr li’l-Kur’an isimli eseri örnekliğinde ele alınmıştır. Makale iki kısma ayrılmıştır. Birinci kısım bazı Şiî âlimlerin Kur’an’ın lafzına yönelik ekleme ve çıkarma iddialarını, ikinci kısımda ise Kur’an’ın ilâhî ve beşerî tedbirlerle korunmuşluğuna yönelik tespitleri içermektedir. Bazı Şiî ulemanın Kur’an metnine yönelik tahrif iddialarının çok boyutlu olduğunu görmekteyiz. Şia’nın özellikle Hz. Ali’nin hilafeti ve Ehl-i Beyt ile alakalı âyet ve sûrelerin mevcut Kur’an’da yer almadığına, yer alanların da tahrif edildiğine, Kur’an’ın hem lafız hem de anlam düzeyinde değiştirildiğine, birtakım ekleme ve çıkarmaların yapıldığına dair iddialar ele alınmıştır. İlk dönem kaynaklarında ve klasik dönem eserlerinde, tahrif iddiasının üzerine inşa edildiği Hz. Ali’nin, Hz. Ebû Bekir’in cem ettiği, Hz. Osman’ın istinsah ederek resmi mushaf haline getirdiği Kur’an nüshasında bu iddialarla alakalı bilgilere ulaşılmaya çalışılmıştır.