Search

Bu çalışma da kaybolan av araçlarının gerçekleştirmiş olduğu hayalet avcılık etkisiyle benzer etkiler gösteren, ticari balıkçıların av verimini arttırmak amacıyla ağlarını uzun süre suda bekletmesi yönteminden kaynaklı kontrollü hayalet avcılık etkisine dikkat çekmek amaçlanmıştır. Fanyalı uzatma ağlarından marya ağlarının, balıkçıların kontrolünde av verimini arttırmak için suda uzun süre bekletilerek kullanılması yöntemi, balıkçılık ve ekosistemler için istenmeyen bir durum olan kontrollü olarak hayalet avcılık etkisi yaratmaktadır. Ağların suda ortalama 5 gün bekletilmesi esnasında ilk günlerde ağlara yakalanan türler bazı biyolojik, fiziko-kimyasal ve mekanik etkiler sebebiyle bozularak kokmakta ve ağlara yakalanan balıklar ile beslenen predatör türlerden fener (Lophius piscatorius Linnaeus, 1758), lipsoz (Scorpaena scrofa Linnaeus 1758), ıstakoz (Homarus gammarus (Linnaeus, 1758)) ve böcek (Palinurus vulgaris Latreille, 1804) gibi türler ağa çekilmektedir. Bu durum da ağların sudan kaldırılmasına kadar geçen sürede tekrar tekrar gerçekleşerek, birçok canlının ölümüne ve bozulmasına sebep olduğu için denizel ortamlarda bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. İlave olarak, ekonomik değeri ne olursa olsun, köpek balıkları ve vatozlar gibi kıkırdaklı balıklar ile omurgalı ve omurgasız türlerden birçok canlı ağların suda kalma sürelerinden olumsuz yönde etkilenmektedir. Sonuç olarak; bu çalışma ile ağların suda uzun süre bekletilme süresinin etkileri ve etkilerin azaltılması için, yaptığımız çalışmalar ile balıkçılıkta kontrollü hayalet avcılığa dikkat çekmek amaçlanmıştır. Ticari balıkçıların ekonomik kazançları ve av verimleri de göz önünde bulundurularak, fanyalı uzatma ağlarının suda uzun süre bekletilmesinin sebep olabileceği olumsuz ekolojik etkilerin önüne geçerek stokların korunmasına katkı sağlaması hedeflenmektedir.

Av araçlarının teknik ve operasyonal özellikleri; av verimi ve seçicilik gibi balıkçılık parametrelerini etkilediği için, av araçlarının tanımlanması gerekmektedir. Aynı türü avlayan fakat farklı bölgelerde kullanılan av araçlarında, atadan kalma bilgiden veya av sahasından kaynaklı teknik ve operasyonal farklılıklar görülebilmektedir. Bu doğrultuda, Marmara Denizi’nin Çanakkale-Kemer Bölgesi’ndeki ticari balıkçıların kullandıkların fanyalı uzatma ağlarından marya ağlarının teknik ve operasyonal özellikleri belirlenerek, Marmara Denizi ve Çanakkale Bölgesi’ndeki önceki çalışmalar ile karşılaştırılmıştır. Eylül 2020-Eylül 2021 arasında ticari balıkçıların kullandıkları marya ağlarına ait özellikler, gözlem ve yerinde ölçümler ile kayıt edilerek değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda Çanakkale Kemer Bölgesi’nde, genellikle 20-70 metre derinliklerde, 3-4 güne kadar suda bekletilerek ekonomik değeri yüksek demersal (ıstakoz, sübye, pisi, dil, fener, kırlangıç, lipsoz ve bakalyaro vb.) türleri avlamak için genellikle Aralık-Mayıs arasında kullanılan ağlar, “Marya ağı” olarak tanımlanmıştır. Saha çalışmaları sırasındaki gözlemlerde ticari balıkçıların marya ağlarının 1-14 gün, ortalama 5 gün suda bekletildiği belirlenmiştir. Bölgede en çok 46 mm göz genişliğinde, kırmızı renk, 6 numara ip kalınlığı ve ortalama 51500 metre uzunluğunda marya ağlarının kullanıldığı tespit edilmiştir. Kemer Bölgesi’nde ve Çanakkale ile Marmara Denizi’nde daha önce gerçekleştirilen çalışmalarda, ticari balıkçıların kullandığı marya ağlarının tor göz genişliği, fanya göz genişliği, yükseklik göz sayıları, ip kalınlığı, renk gibi teknik özellikleri ile ağ miktarları, suda bekletilme süreleri gibi operasyonal özelliklerinin farklılaştığı belirlenmiştir. Sonuç olarak; Çanakkale-Kemer Bölgesi’ndeki yoğun kullanılan marya ağları gibi balıkçılık kaynaklarında kullanılan av araçlarının tanımlanması, av gücü ve av baskısının tespit edilmesine katkı sağlarken, uygun balıkçılık yönetim politikaları geliştirmek ve sürdürülebilir balıkçılık açısından oldukça önemlidir., Since the technical and operational features of fishing gears affect important fishing parameters such as the catching efficiency and selectivity, the characteristics of each fishing gear should be well-defined. Fishing gears that are commonly used for a particular species in different locations may differ in technical and operational characteristics due to traditional and ancestral knowledge and differences in fishing grounds. Accordingly, in this study, technical and operational features of marya nets, a type of trammel net used by commercial fishermen, in the Çanakkale-Kemer Region of Marmara Sea were determined and were compared with those of other marya nets used in previous studies in the Marmara Sea and the Çanakkale Region. Data on marya nets were recorded by field observations and measurements and evaluated between September 2020-September 2021. A typical marya net in the Kemer Region of Çanakkale was defined as one which is commonly used between December -May for catching highly economic demersal species (lobster, cuttlefish, flounder, common sole, angler, tub gurnard, red scorpionfish and european hake) with a soaking time up to 3-4 days at depths 20-70 meters. Field observations indicated that soaking time ranged between 1-14 days, average 5 days. Most common marya nets used in this region had a mesh size of 46 mm (bar length), twine thickness of no 6 and an average length of 51500 meters and were red in color. The technical features of the marya nets such as mesh size, mesh height, mesh number, thickness and color as well as operational features such as the number of nets and soaking times were found to differ between the Kemer Region and other regions in previous studies carried out in Çanakkale and the Marmara Sea. As a result, characterization of the fishing gears used in fisheries resources such as marya nets, which are used extensively in the Çanakkale-Kemer Region, contributes to the determination of catch per unit and catch pressure, and it is very important in terms of developing appropriate fisheries management policies and sustainable fisheries.

Bu çalışmada Marmara Denizi, Kemer Koyu’nda dağılım gösteren mollusk türleri 2010 ve 2011 yıllarında mevsimsel olarak (Kasım, Şubat, Mayıs ve Ağustos) belirlenmiştir. Bentik numuneler kuadrat örnekleme aleti kullanılarak 16 istasyondan 0,2 ve 5 m derinlikler arasında farklı biyotoplardan örneklenmiştir. Alınan bentik materyalin değerlendirilmesi sonucunda 3 sınıfa ait (Polyplacophora, Gastropoda ve Bivalvia) toplam 66 mollusk türü tanımlanmıştır. Mevsimlere göre tür ve birey sayıları karşılaştırıldığında, maksimum tür sayısı (46 tür) ve birey sayısı (168825 birey m-2) sırasıyla sonbahar ve ilkbahar mevsimlerinde sayılmıştır. Mytilus galloprovincialis (Lamarck, 1819) ve Mytilaster lineatus (Gmelin, 1791) tüm mevsimlerde en baskın türlerdir. Buna karşın, Bittium reticulatum (da Costa, 1778), Rissoa membranacea (Montagu, 1803) ve Tricolia pullus pullus (Linnaeus, 1758) tüm mevsimlerde en yüksek frekans indeks değeri ile karakterize edilen türler olmuştur., In the present study, mollusc species distributed in the Kemer Bay (Sea of Marmara) were determined seasonally (November, February, May, and August) in the years 2010 and 2011. The benthic samples were collected from different biotopes in 16 stations at depth ranging between 0.2 and 5 m by using a quadrate sampling gear. As a result of the evaluation of collected benthic materials, a total of 66 mollusc species belonging to 3 classes (Polyplacophora, Gastropoda, and Bivalvia) were identified. When the number of species and individuals are compared based on the seasons, maximum number of species (46 species) and individuals (168825 ind. m-2) were counted in autumn and spring, respectively. Mytilus galloprovincialis (Lamarck, 1819) and Mytilaster lineatus (Gmelin, 1791) were the most abundant species in all the seasons. Whereas, Bittium reticulatum (da Costa, 1778), Rissoa membranacea (Montagu, 1803), and Tricolia pullus pullus (Linnaeus, 1758) were characterized as species having the highest frequency index values in all seasons.

Önemli bir tatlı su ticari türü olan sazan balığının (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) üreme biyolojisi konusunda Türkiye'nin bazı gölleri için bilgi eksikliği bulunmaktadır. Bu çalışma, Türkiye'nin batısında yer alan Marmara Gölü'ndeki sazan balıklarının üreme özelliklerinden yumurtlama periyodu ve ilk olgunluk boyunu (Lm50) ilk kez belirlemeyi amaçlamaktadır. Aralık 2015 ile Kasım 2016 arasında toplam 650 balık örneklenmiştir. Cinsiyet oranı (♂:♀), 0,88:1 olarak hesaplanmıştır (p, There is a knowledge gap in some lakes of Turkey regarding the reproductive biology of the common carp (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758), a very important freshwater commercial species. This study aims to determine for the first time the spawning period and length at first maturity (Lm50) from the reproductive characteristics of common carp in Marmara Lake in Western Turkey. A total of 650 individuals were sampled between December 2015 and November 2016. The sex ratio (♂:♀) was calculated as 0.88:1 (p

Angular rough shark is a rare occurrence and one of the critically endangered species. In this study, angular rough shark caught as bycatch with trammel nets was investigated in the Southern coasts of the Marmara Sea, Turkey. The weight of this species, which was caught in these nets, was measured as 212 gr due to the degradation by parasites. The actual weight before degradation was determined as 2623 gr from the length-weight relationship formulation. Morphometric measurements of the species were performed and compared with previous studies. As a result, the population structure and biology of critically endangered species, such as limited information about angular rough shark as bycatch in fisheries should be investigated. Fishing methods will prevent catching angular rough sharks are improved and their survival should be ensured through appropriate protective measures., Domuz köpek balığı, nadir bulunan ve kritik yok olma tehlikesi altında bir türdür. Bu çalışmada Marmara Denizi’nin güney kıyılarında fanyalı uzatma ağları ile tesadüfi olarak yakalanan domuz köpek balığı incelenmiştir. Ağlara yakalanan türe parazitik canlıların zarar vermesi nedeniyle ağırlığı 212 gr ölçülmüştür. Bozulmadan önceki gerçek ağırlığının ise boy-ağırlık ilişkisi formülasyonuna göre 2623 gr olduğu belirlenmiştir. Türün morfometrik ölçümleri gerçekleştirilerek, önceki çalışmalar ile karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak, balıkçılıkta tesadüfi olarak avlanan, hakkında az bilgi bulunan yok olma tehlikesi altındaki domuz köpek balığı gibi türlerin popülasyon yapısı ve biyolojileri araştırılmalıdır. Bu türlerin ağlara yakalanmasının önüne geçecek avlama teknikleri geliştirilerek, uygun koruma önlemleri ile hayatta kalmaları sağlanmalıdır.

Bu çalışma ile sazan avcılığında kullanılan multifilament sade uzatma ağlarının ip kalınlığının, seçicilik ve av verimliliği üzerine etkileri araştırılmıştır. Denemeler, Türkiye’nin batısındaki Marmara Gölü’nde, 140, 150, 160, 180, 200 mm tam göz boyundaki multifilament sade uzatma ağları ile iki farklı ip kalınlığında (210d/2 ve 210d/3), Haziran 2015 ve Aralık 2016 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Kalın ipte (210d/3), aynı göz genişliğindeki ince ipe göre (210d/2) daha yüksek model boyları, daha düşük birim çabaya düşen av miktarı (CPUE) değerleri ve daha düşük oranda yasal yakalama boyu (YYB) altında balık (180 ve 200 mm tam göz boyları hariç) elde edilmiştir. Her iki ip kalınlığında tüm ağ göz genişliklerinde YYB üzerinde model boyları sağlanmıştır. Ancak, tüm ağ boyları birlikte değerlendirildiğinde ince ipte YYB altı balık oranı (%8), toplam av için kabul edilen yasal sınırın (%5) üzerinde çıkmıştır. Sonuç olarak, kalın iple model boyları ve yayılım değerleri artmış, seçicilik ve av verimi azalmıştır., The effects of multifilament gillnet twine thickness on selectivity and catching efficiency for the common carp fishery were investigated in this study. Sampling was carried out with multifilament gillnets of two different twine thicknesses (with 210d/2 and 210d/3) on 140, 150, 160, 180, 200 mm mesh sizes between June 2015 and December 2016 in Marmara Lake, located in Western Turkey. Higher modal lengths and lower catch per unit effort (CPUE) values and lower sub-minimum landing size (MLS) individuals rate (excluding 180 and 200 mm mesh sizes) were obtained in the thick multifilament material (210d/3) with the same mesh size compared to thin material (210d/2). All mesh sizes in both twine thickness provided modal lengths above the MLS. However, the thin twine material had a higher nominal percentage of undersized fish (8%), greater than the 5% accepted limit for total catches when all mesh sizes are considered together. As a result, the modal lengths and spread values increased and the selectivity and catching efficiency decreased with the thicker twine material.

Perineal kasların ayrılması sonucunda pelvik ve abdominal boşluk organlarının bir veya birkaçının perineal bölgede deri altına yer değiştirmesi sonucu bu bölgede değişik büyüklükte, kıvamda ve şekilde şişkinlik oluşturmasına perineal fıtık denir. 10 yaşında, Rottweiller ırkı ve kısırlaştırılmamış erkek bir köpek, perineal bölgede gelişen şişkinlikten dolayı operasyona alındı. Operasyonda 9-10 cm boyutunda ve üzeri damarlı kitlesel bir yapı ile karşılaşıldı. İncelemede yapının prostat olduğu anlaşıldı. Kötü huylu bir büyüme olabileceği şüphesi üzerine total prostatektomi ve sonrasında üretranın kranial ve kaudal uçlarının anastomozu yapıldı. Bölge daha sonra tekniğine uygun olarak kapatıldı. Hastanın postoperatif olarak komplikasyonsuz iyileştiği görüldü. Histopatolojik inceleme sonucunda; papiller kistik prostat hiperplazisi ve adenokarsinomatöz odaklara sahip subakut prostatitis tanısı konuldu. When perineal muscles separates, one or many organs of the pelvic and abdominal cavity displaces beneath skin and form swelling in different sizes, stiffnesses and forms. This is called perineal hernia. 10 years old, unneutered male Rottweiller dog operated because of swelling in the perineal area. In the operation, 9-10 cm structure of vasculated mass had been detected. Structure diagnosed as a prostate gland. Suspicion of malign enlargement leaded to total prostatectomy and after anastomosis of cranial and caudal side of urethra. Area closed (sutured) in appropriate techniques. Patient became healthy without complication postoperatively. Histopathologic examination reveals subacute prostatitis with papillary hyperplasia of prostate and adenocarcinomatous lesions.

Banisi Kanuni Sultan Süleyman'ın, genç yaşta vefat eden oğlu adına 16. yy'da inşa ettirdiği külliye, bulunduğu semtin Şehzadebaşı olarak anılmasını sağlamıştır. Külliye içinde bulunan ve Mimar Sinan'ın çıraklık eseri olarak kabul edilen Şehzade Mehmet Camii ise Osmanlı mimarlık tarihi açısından önemli bir yere sahiptir. Mimar Sinan, bu camide merkezi kubbe sistemini idealize etmiş ve dış yan sofalar ile cepheleri zenginleştirmiştir. Beş asra yaklaşan tarihinde cami, deprem, yangın vb. olaylarla hasar görmüş ve çeşitli dönemlerde onarımlar geçirmiştir. Çalışma kapsamında caminin hasar ve onarımları kronolojik olarak ele alınmış ve son dönem (1986-1999) restorasyonlarına yoğunlaşılmıştır. Çalışmanın ilk bölümde, problem, amaç, kapsam, yöntem ve önem ele alınmıştır. İkinci bölümde, Şehzade Mehmet Külliyesi'nin ortaya çıkış süreci, külliye yapıları mimari açıdan tanımlanmış ve özellikle cami detaylı şekilde ele alınmıştır. Üçüncü bölümde, külliye yapılarının hasar ve onarım kronolojisi oluşturulmuştur. Dördüncü bölümde, Şehzade Mehmet Camii'nin son dönem (1986-1999) restorasyonu arşiv belgelerinin incelenmesi ve yapı üzerindeki verilerin gözlenmesi yöntemiyle ele alınmıştır. Beşinci bölümde, bu uygulamaların günümüzdeki performansları irdelenmiştir. Altıncı bölümde değerlendirme yapılarak sonuçlar ortaya konmuş ve öneriler geliştirilmiştir. Çalışmanın, izlenen yaklaşım ve yöntemler bakımından, Şehzade Mehmet Camii'nin korunması için uygun yaklaşımların geliştirilmesine katkıda bulunması ve benzer kültür varlıklarının korunmasına da katkı sağlaması ümit edilmektedir The complex which gives its name to the quarter where it is located as Şehzadebaşı, was constructed by the Suleiman the Magnificent in the 16th century for his son who deceased at a young age. Prince Mehmet Mosque which is located in the complex and deemed as the apprenticeship work of Mimar Sinan, has an important place in terms of the history of Ottoman architecture. In this mosque, Mimar Sinan idealized the central dome system and enriched the façades with exterior side anterooms. The mosque was damaged by earthquakes, fires and similar events on its history of approximately five centuries and it underwent renovations in various periods. Under the scope of the study, the damages and renovations of the mosque were addressed in chronologically and focused on the recent restorations (1986-1999). In the first chapter of the study, the problem, purpose, scope, method and importance are addressed. In the second chapter, the process of occurrence of Prince Mehmet Complex and complex structures are described in terms of architecture and especially the mosque is addressed in detail. In the third section, the damage and repair chronology of the complex structures are formed. In the fourth chapter, the restoration of Prince Mehmet Mosque in the last period (1986-1999) is addressed with the methods of examining the archive documents and observation of the data on the complex. In the fifth chapter, current performances of these applications are studied. In the sixth chapter, the results were presented and the suggestions were developed. Hopefully this study will contribute to the development of appropriate approaches for the protection of Prince Mehmet Mosque and similar cultural heritage in terms of the approaches and methods followed 342