Bu çalışmada Osmanlı döneminde Şerḥ’ul-’Aḳâid üzerine yazılan bazı hâşiyeler incelenerek, tekvin konusu bağlamında bu haşiye yazarlarının mezhebî kimlikleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Amacımız Osmanlı medreselerinde Eş’arî kelâm kitaplarının okutulmasından hareketle Osmanlı’nın Eş’arîliği benimsediğine dair kanaatin doğru olup olmadığını tespit etmektir. Sa’deddîn et-Teftâzânî’nin (792/1390) Şerḥ’ul-’Aḳâid adlı eseri Osmanlı Devleti zamanında haşiyeleri ile birlikte okunan önemli bir kelâm kitabıdır. Ömer en-Nesefî’nin (537/1142) görüşlerinin Eş’arîlik perspektifinden şerh edildiği bu kitap, kelamın şerh ve hâşiye döneminin önemli örneklerinden biridir. Teftâzânî bu kitapta hem Mâtürîdî kelâm ekolünü benimseyen Nesefî’nin görüşlerini hem de kendi değerlendirmelerini beraberce anlatmıştır. Kitabın bu yapısı, üzerine hâşiyelerin yazılmasına ve Ehl-i sünnet’in iki kelâm ekolünün görüşlerinin bu kitap üzerinden tartışılmasına yol açmıştır. Bu çalışmada Osmanlı Dönemin meşhur kelâm âlimleri olan Aḥmed b. Mûsâ el-Ḥayâlî (875/1470), Muṣliḥuddîn Muṣṭafa el-Kestelî (901/1496) ve Ramażan b. Muḥammed’in (1017/1608) Teftâzânî’nin tekvin konusundaki görüşleri üzerine yazdığı şerhler incelenmiştir. Ḥayâlî’nin görüşlerinin anlaşılması bakımından Ḳul (veya Ḳavl) Aḥmed b. Ḫıżır el-Kâzerûnî (950/1543) ve Abdülḥakîm es-Siyâlkûtî’nin (1067/1657) açıklamalarına da yer verilmiştir., In this study, some postscripts (Ḥashiyah) written on Sharḥ al-Aqâid in the Ottoman Empire were examined and their sectarian identities were tried to be determined in the context of the Takwīn. Our aim is to determine the correctness of the opinion that the Ottoman Empire adopted the Ash’arism based on the reading of Ash’arian kalâm books in the Ottoman madrasahs. The book of al-Taftâzânî named Sharḥ al-Aqâid is an important kalâm book that was read together with its postscripts in the time of the Ottoman Empire. This book, in which the views of Omar al-Nasafī in his book named Aqâid is evaluated from the perspective of Ash’ari, is one of the important examples of the commentary and postscript period. In this book, al-Taftâzânî explained both the views of al-Nasafī, who adopted the school of Mâturidism, and his own evaluations together. This structure of the book led to the writing of postscripts and to discuss the views of the two theological schools of Ahl al-Sunnah through this book. In this study, the postscripts written by the Ottoman period famous kalâm scholars such as Ahmad b. Mûsâ al-Khayâlî (875/1470), Muṣliḥ al-dîn Moṣtafâ al-Kastalî (901/1496) and Ramaḍân b. Moḥammad (1017/1608) on the views of al-Taftâzânî were examined. In order to understand the views of al-Khayâlî, the postscripts of Ḳûl (or Ḳavl) Aḥmad b. Ḫıżır al-Kâzarûnî (950/1543) and Abd al-Ḥakîm al-Siyâlkûtî (1067/1657) are also included.