1. مطالعه فیتوشیمیایی گونههای Plantago major و Plantago lanceolata در شمال ایران
- Author
-
سیده سمیرا امینی نسب, آرمان محمودی اطاقوری, and احسان نظیفی
- Subjects
اسپکتروفتومتری ,بارهنگ ,جمعیتهای منطقه لفور ,کروماتوگرافی گازی-طیفسنجی جرمی ,متابولیتهای گیاهی ,Biology (General) ,QH301-705.5 ,Microbiology ,QR1-502 - Abstract
Plantago major و Plantago lanceolata از گونههای فراوان جنس بارهنگ در شمال ایران بوده که بهعنوان گونههای دارویی با ارزش دارای اثرات ضد باکتریایی، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی شناخته شدهاند. از اینرو، در این پژوهش، هشت جمعیت از این دو گونه از مناطق مختلف شمال کشور جمع آوری و از لحاظ فیتوشیمیایی شامل میزان فنول، فلاونوئید، آنتوسیانین، ساپونین، کلروفیل a و b، کاروتنوئید، قندهای محلول، پروتئین کل بررسی شدند. نتایج نشان داد که به طور میانگین میزان همه متابولیتهای سنجش شده در گونه P. lanceolata بیشتر از گونه P. major بود. تفاوت میانگینها برای فنول، آنتوسیانین، ساپونین، کاروتنوئید و قندهای محلول از لحاظ آماری در سطح 05/0 معنیدار بود؛ بطوریکه بیشترین تفاوت میانگین برای قندهای محلول، ساپونین و فنول بترتیب با مقدار 60/7±84/78، 68/0±83/3 و 85/0±55/3 میلیگرم بر گرم وزن خشک بود. به علاوه، نتایج نشان داد که هر دو گونه منطقه لفور در مقایسه با سایر جمعیتهای خود، فنول، ساپونین و قندهای محلول بیشتری داشتند. آنالیز اسانس جمعیتهای ماسوله نشان داد که متابولیتهای موجود در اسانس این دو گونه نیز متفاوت بودند؛ بطوریکه ترکیبات شاخص گونه P. major شامل پولگون و پالمیتیک اسید و ترکیبات شاخص گونه P. lanceolata شامل دی-کارون و آدیپیک اسید دیاُکتیلاستر بودند. بهنظر میرسد مطالعات فیتوشیمیایی احتمالا میتواند در تاکسونومی این دو گونه و سایر گونههای جنس بارهنگ مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج به انتخاب گونهها و جمعیتهای دارای محتوای متابولیتی بیشتر و به دنبال آن استفاده بهینه در صنایع غذایی، دارویی و بهداشتی کمک شایانی خواهد نمود.
- Published
- 2021
- Full Text
- View/download PDF