Search

به­منظور مطالعه شاخص‌های فیزیولوژیک رشد و عملکرد سویا تحت تأثیر جایگذاری قسمتی از نیتروژن همراه با فسفر در شرایط تنش رطوبتی، آزمایشی در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینای همدان به­صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول تنش رطوبتی شامل سه سطح آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس A بود که در کرت‌های اصلی قرار داده شد و در کرت‌های فرعی نیز دو عامل نیتروژن (در دو سطح جایگذاری بخشی از نیتروژن با فسفر و مصرف پخشی) و فسفر (در دو سطح جایگذاری و عدم مصرف) به‌صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که جایگذاری همزمان نیتروژن و فسفر در تمامی سطوح آبیاری اثر معنی‌داری بر روند تغییرات شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و سرعت جذب خالص داشت و سبب افزایش آنها شد. تنش رطوبتی منجر به کاهش سرعت رشد محصول گردید. طبق نتایج مورد بررسی، سرعت رشد محصول، در بازه زمانی 35 تا 45 روز پس از کاشت، روند افزایشی خود را در پیش گرفته و 65 روز پس از کاشت به حداکثر میزان خود رسید. بعد از این مرحله سرعت رشد محصول کاهش یافت و در بازه زمانی 95 تا 100 روز پس از کاشت به سمت صفر میل نمود. بیشترین تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول از تیمار آبیاری پس از 60 میلی‌متر تبخیر و جایگذاری نیتروژن با فسفر به­دست آمد. بر طبق نتایج، جایگذاری نیتروژن با فسفر، اثر منفی تنش رطوبتی را بر شاخص‎های رشد سویا کاهش داد. جایگذاری نیتروژن با فسفر عملکرد دانه را نسبت به مصرف پخشی نیتروژن با فسفر 4/11 درصد افزایش داد و به 8/3855 کیلوگرم در هکتار رسانید. در این پژوهش جایگذاری نیتروژن با فسفر در آبیاری پس از 90 میلی‎متر تبخیر مانع از کاهش معنی­دار عملکرد روغن نسبت به آبیاری پس از 60 میلی‎متر تبخیر گردید.

In order to study yield, yield components and agronomic efficiency of phosphorus in soybean affected by simultaneous placement of nitrogen with phosphorus, an experiment was carried out under moisture stress conditions, at Agricultural Research Station of Bu Ali Sina University, Hamedan, Iran in 2017 in a factorial split plot based on randomized complete block design with three replications. The first factor of moisture stress which was placed in the main plots included three levels of irrigation after 60, 90 and 120 mm evaporation, and two factors of nitrogen (in two levels of placement and no placement) and phosphorus (in two levels of placement and no-application) were appointed to sub plots. The results showed that with nitrogen placement the number of pods per plant and the number of seeds per pod were increased by 8 and 16.21%, respectively. Nitrogen placement with phosphorus increased grain yield by 11.4% compared to non-placement of nitrogen with phosphorus and yielded 3855 kg/ha. Nitrogen placement at irrigation after 60, 90 and 120 mm evaporation increased phosphorus agronomic efficiency by 14.3, 27.6 and 35.4%, respectively. Oil yield was increased by placing nitrogen with phosphorus at irrigation after 60 mm evaporation, by 19.7%, compared to phosphorus alone treatment. In general, nitrogen placing with phosphorus at all irrigation levels increased grain and oil yields and reduced the negative effect of moisture stress on soybeans. [ABSTRACT FROM AUTHOR]