Search

PurposeThe aim of this research is to uncover issues that inhibit patients' satisfaction and loyalty and identify factors that could enhance customer retention by government hospitals in the United Arab Emirates (UAE). The mediating impact of outpatient satisfaction on service quality, word of mouth (WoM), hospital image, outpatient–physician relationship and outpatient loyalty were tested.Design/methodology/approachThe sample data used to test the hypotheses were drawn from a pool of patients served by a government healthcare agency in Abu Dhabi. Questionnaires were provided to 418 participants using methods such as short message service, e-mail and face-to-face delivery. The data were analyzed using SmartPLS 3.3.2 software.FindingsThe results indicate that service quality, WoM and outpatient–physician relationship positively impact outpatient satisfaction and indirectly effect outpatient loyalty; that hospital image positively impacts outpatient satisfaction and loyalty and has a partially mediating effect on loyalty; that waiting time satisfaction has no effect on outpatient satisfaction and no moderating effect on the outpatient satisfaction–loyalty relationship and that switching cost has a positive effect on loyalty but no moderating effect on the outpatient satisfaction–loyalty relationship.Research limitations/implicationsThe first limitation of this study concerns the fact that only patients who had previously been served by these hospitals' outpatient units were included. Furthermore, the research was not able to obtain extensive findings related to the various factors that negatively impacted patient satisfaction and loyalty among all of the departments of government hospitals, such as inpatient care and emergency care.Practical implicationsCentered on the findings from this research, increasing switching costs would prevent patients from switching to other healthcare providers. Therefore, it has the potential to create a false loyalty or a hostage customer (Jones and Sasser, 1995). Additionally, making patients feel connected to their treatment plan and engaged in their care by developing a tool to maintain their enthusiasm about their health is important. It is therefore recommended that government hospital care providers and management consider providing online tools that patients can use to self-manage their care.Social implicationsThe results regarding patients' satisfaction level suggest several areas for improvement. The first pertains to waiting area entertainment and comfort because patients indicated that there is not enough entertainment or ways to pass the time when waiting for services. In addition to enhancing the entertainment and comfort of waiting areas, government hospital staff should maintain contact with patients who are waiting to ensure that they are aware of the time they will spend. Another area for improvement is the parking lot. During summer, patients prefer to walk less in the sun, which causes them to seek parking closer to the door. Government hospital management should consider different methods for transporting patients closer to the door, such as golf carts or valet services.Originality/valueThis is the first study to investigate the mediating impact of outpatients' satisfaction between its antecedents and loyalty in the UAE. These results provide an improved understanding of the factors influencing patient choices and establish more accurate methods for increasing patient loyalty to retain more patients.

Rabies is a zoonotic disease caused by Rhabdovirus, which causes severe damage to the central nervous system. Prophylaxis should be administered in case of bite, scratching or contact of saliva from a rabid animal with mucous membranes or open wounds. Since the incubation period in rabies is variable, it is categorized according to the type of contact and appropriate prophylaxis methods are applied according to WHO recommendations and the Ministry of Health Rabies Prophylaxis Guide. 4 or 5 doses of rabies vaccine, tetanus vaccine and RIG are administered in different protocols depending on the severity of the situation. The wound periphery, M. deltoideus and vastus lateralis part of M. quadriceps femoris are preferred as the application site for RIG. Rabies vaccine, tetanus vaccine, and rabies immunoglobulin (RIG) were administered to the case, who was admitted to the hospital as a stage 3 rabies suspect. The patient, aged 30 years and weighing 70 kg, was injected with 2800 IU (40 IU per kg) rabies immunoglobulin (RIG) from the anterolateral thigh to both vastus lateralis. As a result, muscle strength and VAS (Visual Analog Scale), a pain assessment scale, were measured by two different observers. Knee extension was 2+ on Day 1, 3+ on Day 5, and 5 on Day 9. Knee flexion was 2+ on Day 1, 4 on Day 5, and 5 on Day 9. In addition, the VAS in the case was evaluated as 7 immediately after the RIG application, and the VAS was expressed as 0 from the 9th day of follow-up. It is normal to experience some loss of knee extension after an irritating injection here. However, the vastus lateralis muscle has no role in hip flexion. It is not known exactly whether the hip flexion loss in our case is due to the indirect involvement of the femoral nerve or the continuous fascial (fascia profunda) connection of the muscles with each other. We think that clinical tests and measurements on this subject will be useful. No sponsor

Aim: It is important for nurses to have sociotropy-autonomy personality traits, to carry professionalism criteria, and to be able to provide comprehensive and effective care in terms of fulfilling their caregiver roles. The research was conducted to determine the relationship between nurses' sociotropic-autonomy personality traits and their caregiver roles. Material and Methods: This descriptive and relationship-seeking study was carried out with the participation of 274 nurses working at Akdeniz University Hospital between September 20, 54 2021 and January 14, 2022. The data were collected with the "Nurse Introduction Form", "Nurses' Attitude Scale Regarding Caregiver Roles" and Sociotropy Autonomy Scale". The data obtained from the research were evaluated in SPSS environment by applying number, percentage, t test in independent groups, one-way analysis of variance, Bonferroni and Pearson correlation to test the relationship between the scales. Results: Of the nurses participating in the study, 84.3% were women and 78.5% had a bachelor's degree. 41.2% of the nurses work in internal medicine, 15.7% in surgery, 16.8% in outpatient clinics and 26.3% in intensive care/operating room units. According to the sociodemographic characteristics of the nurses, the difference between the sub-dimensions of the sociotropy personality trait, the satisfaction of others only, and the marital status and the clinic they work in, was significant. In the comparison of the scores of the attitude scale and sub-dimensions regarding the caregiver roles, a significant difference was found only with the educational status. It was found that there is a significant and negative relationship between the sub-dimensions of sociotropy, pleasing others, and the attitude sub-dimensions of the nurse's role of protecting the individual and respecting his rights. As nurses' autonomy sub-dimension scores increase, caregiver role attitudes and sub-dimensions increase significantly and positively. Conclusion: It was determined that the sociotropy and autonomy levels of the nurses and their attitudes towards their caregiver roles were moderate. As the autonomy levels of nurses increase, their level of attitude towards their caregiver roles also increases. No sponsor

Göç, sağlığı etkileyebilme potansiyeli olan başlı başına bir risk faktörüdür. Göç ile sağlık sorunları artabilmekte ve göç eden bireyeler tanı, tedavi hizmetlerine, koruyucu sağlık hizmetlerine ve ilaca erişimde önemli sorunlar yaşamaktadır. Hizmet erişimindeki engeller bütüncül bir yaklaşımla değerlendirilmelidir. Göç eden bireylerin sağlık hizmetlerine erişimine etki eden etmenler arasında bireysel özellikleri, yapısal faktörler, sağlık hizmetini sunucularının tutumları yer almaktadır. Bireysel özellikler arasında; cinsiyet, sosyoekonomik durum, meslek, sağlık durumu, sağlık/hastalık hakkında bilgi, sosyal destek, sağlık hakkında inançları, sağlık sistemi hakkındaki bilgi eksikliği, dil, kültür, korku, finansal kaynak, kayıtlı olmaması gibi nedenler yer almaktadır. Özellikle bireylerin kayıtlı olmama sebepleri başvurduğunda sınır dışı edilme korkusudur. Yapılan çalışmalarda sağlık hizmetlerine ulaşmada %65 oranında korkunun bir engel yarattığı belirlenmiştir. Bulunduğu ülkenin sağlık sistemi hakkında bilgi yetersizliği, hangi hizmetlere nasıl ulaşabileceği ve haklarının ne olduğunu bilmemesi gibi durumlar göç eden bireylerin özellikle temel sağlık hizmetlerinden yeterince yararlanamamalarına ve sonuçta önlenebilir sağlık riskleriyle karşılaşmalarına yol açmaktadır. Sağlık hizmeti sunanlardan kaynaklanan engeller arasında; ilgisizlik, ayrımcı uygulamaları, dil, kültürel farklılıklar, göç eden bireylerin özel gereksinimleri konusunda farkındalığının yeterli olması yer almaktadır. İletişimsizlik sağlık bakım hizmetine erişimdeki en önemli engellerdendir. Etkin bir sağlık hizmeti için iletişim kurma ve karşıdaki bireyi anlamaya çalışma önemlidir. Göç eden bireylerin sağlık düzeylerinin ve hizmet sunumunun iyileştirilmesi için temel öneriler şunlardır; malnutrisyon, kronik hastalıklar, toplum sağlığı açısından önemli hastalıkların taranması ve ücretsiz tedaviye ulaşımın sağlanması, bağışıklama ve üreme sağlığı hizmetlerinin ücretsiz ve ulaşılabilir olması, damgalama ve ayrımcılığın önlenmesi riskli gruplara öncelik verilmesi, dil sorununa yönelik çözümler getirilmesidir. No sponsor

Yirmi birinci yüzyıl eğitiminde teknoloji, sürekli gelişmekte ve yenilenmekte olan bir unsur olarak var olmaktadır. Yeni öğretim teknolojileri geliştirildikçe, geleneksel öğrenme yöntemleri dışında farklı öğrenme yöntemleri ve süreçleri oluşmaktadır. Bu yeni gelişen yöntemlerden biri de sanal gerçeklik teknolojisidir. Sanal gerçeklik, bilgisayarda canlandırılan üç boyutlu görüntülerin, bazı cihazların yardımıyla kişilere “gerçek bir dünya” gibi yansıtılmasıdır. Sanal gerçekliğin yaşanmasını sağlayan bu cihazlar; bilgisayar, gözlük, kulaklık ve hareket algılayıcı sensörlerin birleşimiyle oluşan bir donanımdır. Bilgisayar yardımıyla oluşturulan bu alternatif dünya kişiye gerçekmiş hissi vermektedir. Bu sanal dünya kullanıcısına kendini test etme, alıştırmalar yapma ve çevresini değerlendirme imkanı sunmaktadır. Sanal gerçeklik teknolojileri eğitim aracı olarak birçok çalışmada ele alınmış ve çalışmalar sonucunda sanal gerçeklik kullanımının öğrencilerin performansını önemli ölçüde arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Sanal gerçekliğin nesnelerin özgürce incelenmesine izin vermesi yönüyle, aktif öğrenme ortamları sağlayarak öğrencilerin hayal gücünü kullanabileceği ve yaratıcı kavramlar geliştirme yetilerini olumlu yönde etkileyebileceğini vurgulanmaktadır. Sanal gerçeklik uygulamalarının etkili bir şekilde zamandan tasarruf etmesi, eğitim maliyetlerini azaltması ve sağlık profesyonellerinin becerilerinin koordinasyon uygulamasına yardımcı olması nedenleriyle hemşirelik eğitiminde kullanımı yaygınlaşmaktadır. Hemşirelik eğitimi, öğrenciye profesyonel hemşirelik kimliğini kazandırmak ve öğrenciyi mesleki yaşama hazırlamak amacıyla yapılandırılmış, teorik ve pratik eğitimin bir bütün olarak sunulduğu bir eğitim sistemidir. Bu sistemde hemşirelik öğrencilerinden bilişsel, duyuşsal ve psikomotor becerileri iyi bir düzeyde kazanmaları beklenmektedir. Literatürdeki araştırma sonuçları değerlendirildiğinde hemşirelik temel beceri eğitimlerinde kullanılan sanal gerçeklik yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarı ve mesleki beceri performansını arttırmada olumlu etkisi olduğu saptanmıştır. Ayrıca sanal gerçeklik yöntemlerinin öğrenciye üç boyutlu görsel-işitsel animasyonlar ile gerçekmiş gibi bir ortam oluşturmasını, bununla birlikte öğrenciyi deneyerek öğrenmeye yönelterek uygulamalarda aktif olarak rol almasını sağlamasını, komplike bir durumda karar vermesi için düşündürmesi ve gerçeğe çok yakın bir eğitim ortamı oluşturarak öğrencinin klinik ortam öncesi beceri yeterliliğini ve motivasyonunu arttırmasını sağlamaktadır. No sponsor

Amaç: Bu çalışma periferik venöz kateter girişimlerinde ve bakımında kanıta dayalı hemşirelik uygulamasının temellendirilmesi gerekliliğini vurgulamak ve periferik intravenöz kateter uygulamalarında kanıta dayalı gelişmelerden hemşirelerin haberdarlık düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı kesitsel tipte olan çalışma, bir üniversite hastanesinde, tabakalı örneklem yöntemiyle dahili, cerrahi ve yoğun bakım birimlerinde çalışan mevcut hemşirelerle yapılmıştır. Araştırma verileri hemşirelerin demografik özelliklerini içeren “Hemşire Tanıtım Formu” ve araştırmacılar tarafından ilgili literatürden yararlanılarak hazırlanan “Periferik İntravenöz Kateter Yerleştirilmesi ve Bakım Uygulamaları Formu” kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin %82.8’i kadın, %57.5’i bekar, % 78.8’i lisans mezunu, %17.2’ i yoğun bakımda, %57.5’i dahili kliniklerde, %25.4’ü cerrahi kliniklerde çalışmaktadır. Hemşirelerin Periferik İntravenöz Kateter Yerleştirilmesi ve Bakım Uygulamaları Formu’nda yer alan önermelere verdikleri yanıtlar incelendiğinde; “Kateter bölgesinde herhangi bir değişiklik ya da yeni bir rahatsızlık oluşması durumunda hastanın bu durumu sağlık ekibine bildirmesi için teşvik edilmelidir” önermesine en yüksek oranda (% 99.3) katıldıkları görülmüştür. “Hastanın klinik enfeksiyon belirtisi yoksa gazlı bez ve opak pansumanlar çıkarılmamalıdır” önermesine hemşirelerin %40.3’ü katılmadıklarını, %22.4’ü ise “Sadece lipidden oluşan solüsyonların infüzyonları 12 saat içinde tamamlanmalıdır” önermesine bir fikri olmadıklarını belirtmişlerdir. Sonuç ve Önerileri: Araştırma sonucunda pansumanın değiştirilme durumları, tedavi süresine göre kateterin hastada kalma süreleri ve hastaya intravenöz yolla verilen sıvıların özelliklerine göre kateter seçimi konularına ilişkin kanıtlardan haberdar olma oranları düşük bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Kanıta dayalı uygulama; Periferik venöz kateter; Hemşirelik bakımı; Kanıta dayalı hemşirelik Aim: This study was conducted to emphasize the need for evidence-based nursing practice in peripheral venous catheter interventions and care, and to determine the level of awareness of nurses about evidence-based developments in peripheral intravenous catheter applications. Method: The descriptive study was conducted in a university hospital, using the stratified sampling method, with nurses working in internal, surgical and intensive care units. The research data were collected using the "Nurse Introduction Form" containing the demographic characteristics of the nurses and the "Peripheral Intravenous Catheter Placement and Care Applications Form" prepared by the researchers using the relevant literature. Results: 82.8% of the nurses participating in the study are women, 57.5% are single, 78.8% are undergraduate graduates, 17.2% are working in intensive care, 57.5% in internal clinics and 25.4% in surgical clinics. When the responses of the nurses to the suggestions in the Peripheral Intravenous Catheter Placement and Care Applications Form are examined; It was observed that they agreed with the statement “In case of any change or new discomfort in the catheter area, the patient should be encouraged to report this to the healthcare team” at the highest rate (99.3%). 40.3% of the nurses stated that they did not agree with the statement "If the patient does not have clinical signs of infection, gauze and opaque dressings should not be removed", 22.4% of them stated that they had no idea about the proposition "The infusions of only lipid solutions should be completed within 12 hours". Conclusion and Suggestions: As a result of the study, it was found that the low rate of knowing about the evidences on the issues of dressing change, the duration of the catheter in the patient according to the treatment time and the catheter selection according to the properties of the fluids given to the patient intravenously. No sponsor

Bu çalışmanın amacı Hemşirelik Esasları dersinin teorik ve laboratuvar uygulamalarının uzaktan eğitim ile yürütülmesinde kullanılan bir eğitim yaklaşımının sonuçlarının aktarılmasıdır. Covid-19 pandemisi nedeniyle olumsuz etkilenen sektörlerden biri de eğitimdir. Özellikle kuramsal ve uygulamalı öğretimi kapsayan hemşirelik eğitimi bu süreçten önemli ölçüde etkilenmiştir. Bu süreçte bölümümüz 2020-2021 eğitim- öğretim yılını uzaktan eğitimle yürüttü. Hemşirelik Esasları dersi, süresi azaltılmadan, teorik kısmı ters yüz eğitim, çevrim içi sunu ve video kayıtları ile konu anlatımı şeklinde gerçekleştirildi. Dersin laboratuvar uygulamaları ise, çevrim içi olarak, uygulama kontrol listeleri eşliğinde video gösterimi, soru cevap ve tartışma şeklinde yürütüldü. Dersin teorik kısmı çevrimiçi sınav yapılarak değerlendirildi. Laboratuvar uygulamalarının değerlendirilmesinde öğrencilerin ev ortamında gerçekleştirebileceği uygulamalar seçilerek öğrencilere bildirildi ve uygulamayı gerçekleştirmeden önce bilgilendirilmiş onamları alındı. Öğrenciler, uygulamaları evde yaparak video olarak kaydettiler. Bu kayıtlar daha sonra olumlu, hatalı ve eksik uygulamalar yönünden çevrimiçi görüşme yapılarak öğrenciler ile birlikte değerlendirildi. Bu yaklaşım (değerlendirme oturumları) ile uzaktan eğitimin getirdiği sınırlılıklardan biri olan eğitmen-öğrenci arasındaki etkileşim yetersizliğinin azaltılması hedeflendi. Ayrıca öğrencinin hatalı ve eksik uygulamalarını fark etmesini, zayıf ve güçlü olduğu uygulama basamaklarını görebilmesini sağladığı, motivasyonlarının ve memnuniyet oranların olumlu şekilde etkilediği gözlendi. Öğrencilerin Hemşirelik Esasları dersine katılımının %70-100, dersten memnuniyetinin % 89, başarı oranının ise % 80 olduğu tespit edildi. Pandemi dönemindeki zorunlu uzaktan eğitimde Hemşirelik Esasları dersinin etkin bir şekilde yürütülmesi için öğrenci etkileşimi, katılımı ve motivasyonu önemlidir. Bu bağlamda dersin yürütülmesinde laboratuvar uygulamalarının video gösterimi ile çevrim içi ders yapılmasının, tekrar izleyebilmeleri için kaynakların temin edilmesinin, öğrencilerin değerlendirmesinde yaptığı uygulamaları video kaydına almasının ve bu kayıtların öğretim elemanı ile birlikte değerlendirilmesinin öğrencilerin derse katılımını başarısını ve memnuniyetini arttırdığı görülmektedir. Bu yaklaşım uzaktan eğitimin getirdiği, öğrenciyle etkileşim sınırlılığın azalmasına önemli katkı sağlamıştır. Bu doğrultuda uzaktan eğitim sürecinde kullanılmasının, öğrencilerin yaptıkları uygulama videolarının ve değerlendirme oturumlarının yüz yüze eğitimde de kullanılmasının öğrencilerin başarısına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. No sponsor

Ağrı yaşamın her döneminde görülen, tüm bireyler tarafından hissedilen, vücudun herhangi bir yerinde duyulan şiddetli acıdır. Ağrı, bireyin günlük yaşam aktivitelerini yapmasını engelleyen ve ortadan kaldırılmadığı zaman, bireyin hem fiziksel hem de ruhsal durumunu olumsuz etkileyen evrensel bir olgudur. Ağrı yönetiminde hemşirenin hastalarla birebir iletişimde olması, hastanın geçmiş ağrı deneyimlerini ve baş etme yollarını bilmesi nedeniyle hemşireyi diğer sağlık çalışanlarından farklı ve önemli kılan unsurlardandır. Bu nedenle, ağrı kontrolünde büyük sorumlulukları olan hemşirelerin yeterli bilgi ve beceriye sahip olması gerekmektedir. Mevcut çalışmalar ağrı yönetiminde genellikle farmakolojik yöntemlerin uygulanmasını içermektedir. Hemşirelerin ağrı yönetiminde non-farmakolojik yöntemleri kullanmaları sınırlı kalmıştır. Ağrının kontrolünde kullanılan non-farmakolojik yöntemlerden biri olan dikkati başka yöne çekme sanal gerçeklik teknolojileri yerini almaktadır. Dikkati başka yöne çekme, tanı ve tedavi işlemleri yürütülürken hastalarda meydana gelen ağrıyı azaltmada en çok tercih edilen yöntemlerden birisidir. Hastaların dikkatini farklı bir noktaya odaklayarak yaşadıkları semptomları kontrol altında tutmasını ve azaltmasını sağlayan bir yöntemdir. Sanal gerçeklik, bireylerin görsel manzaraya eşlik eden sesleri ve karşılık gelen uyaranları kulaklık aracılığıyla duymalarını ve bu sayede hissetmelerini sağlayan bir bilgisayar simülasyon tekniği olup bilgisayar ortamında oluşturulmuş bir dünyanın parçası olmasına olanak sağlayan, kullanıcılara gerçekmiş hissi veren ve bilgisayarda oluşturulmuş bu ortamla kullanıcı arasında karşılıklı iletişim olanağı tanıyan insan-bilgisayar etkileşiminin gelişmiş bir formudur. Özellikle son yıllarda yapılan çalışmalar sanal gerçekliğin sağlık alanında kullanımının yaygınlaştığını göstermektedir. Ağrı gibi bireylerin yaşam kalitesini olumsuz etkileyen durumlarda sanal gerçekliğin kullanılmasının olumlu etkisi hemşireler tarafından bilinmelidir. Çalışmanın amacı literatüre dayanarak ağrı yönetiminde sanal gerçeklik kullanımının etkinliğini ortaya koymaktır. Pain is the intense pain felt in any part of the body, seen in every period of life, felt by all individuals. Pain is a universal phenomenon that prevents the individual from doing daily life activities and, when not eliminated, negatively affects both the physical and mental state of the individual. In pain management, nurses are one of the factors that make nurses different and important from other healthcare professionals because they are in direct contact with patients and know the patient's past pain experiences and ways of coping. Therefore, nurses who have great responsibilities in pain control should have sufficient knowledge and skills. Current studies generally involve the application of pharmacological methods in pain management. Nurses' use of non-pharmacological methods in pain 48 management has been limited. Distraction virtual reality technologies, one of the non-pharmacological methods used in pain control, are taking their place. Distracting attention is one of the most preferred methods to reduce the pain that occurs in patients while performing diagnosis and treatment procedures. It is a method that allows patients to keep their symptoms under control and reduce them by focusing their attention on a different point. Virtual reality is a computer simulation technique that enables individuals to hear and feel the sounds and corresponding stimuli accompanying the visual landscape through headphones, and allows them to be a part of a world created in a computer environment, and the opportunity of mutual communication between the user and this environment created on the computer. recognition is an advanced form of human-computer interaction. Especially in recent years, studies show that the use of virtual reality in the healthcare field has become widespread. The positive effect of using virtual reality in situations that negatively affect the quality of life of individuals such as pain should be known by nurses. The aim of the study is to reveal the effectiveness of using virtual reality in pain management based on the literature. No sponsor