Η εν λόγω βιβλιογραφική ανασκόπηση στοχεύει να ερευνήσει τη σχέση που παρατηρείται ανάμεσα στην πραγματοποίηση δομημένων προγραμμάτων φυσικής δραστηριότητας μέτριας έως έντονης άσκησης και στην αυτοεκτίμηση των εφήβων επιβιωσάντων από καρκίνο της παιδικής ηλικίας. ΜΕΘΟΔΟΙ: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση μελετών σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων και επιλέχθηκαν ποικίλων ειδών μελέτες, όπως τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές, μελέτη κοόρτης, ανασκοπήσεις, μελέτη παρατήρησης και ποιοτικές έρευνες μέσω ημί- δομημένων συνεντεύξεων, που αφορούν εφήβους και νέους ενήλικες. Η διαδικασία ανασκόπησης και επιλογής των μελετών ώστε να συμπεριληφθούν για την εξαγωγή αποτελεσμάτων και συμπερασμάτων πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το διάγραμμα ροής PRISMA (2020). Επιλέχθηκαν συνολικά 8 μελέτες, μέσω των οποίων εξήχθησαν τα αποτελέσματα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Με βάση τις μελέτες που επιλέχθηκαν, η πλειονότητα των ευρημάτων παρουσιάζει σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στη φυσική δραστηριότητα, την αυτοεκτίμηση και την εικόνα του εαυτού, στοιχεία που εντάσσονται στα ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά του εφήβου. Παράλληλα, κατέστη προφανής η αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση των δύο αυτών μεταβλητών, μέσω της οποίας δύναται η φυσική δραστηριότητα να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα στην πρόληψη και αντιμετώπιση των ενδεχόμενων μακροχρόνιων ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων λόγω της διάγνωσης οποιασδήποτε κακοήθειας σε παιδιά. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο καρκίνος αποτελεί, σαφώς, ένα σημαντικό πρόβλημα της δημόσιας υγείας που απασχολεί από την αρχαιότητα ακόμα όλες τις ηλικιακές ομάδες ατόμων, τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες. Με βάση την αναζήτηση της βιβλιογραφίας έχουν παρατηρηθεί συγκεκριμένες μορφές καρκίνου που εντοπίζονται πιο συχνά στα παιδιά, κυρίως λευχαιμίες και λεμφώματα. Αν και τα ελληνικά δεδομένα για τις κακοήθεις νεοπλασίες γενικότερα είναι ποικίλα, δεν παρατηρείται το ίδιο για το ερευνητικό ερώτημα της παρούσας εργασίας που σχετίζεται με τη φυσική δραστηριότητα και την αυτοεκτίμηση σε εφήβους επιβιώσαντες από καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Μελέτες, ωστόσο, εκτός του ελληνικού ερευνητικού πεδίου, έχουν αναδείξει την σημαντικότητα της άσκηση των εφήβων με σκοπό την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, της αυτό-αποτελεσματικότητα και της συνολικής ψυχοκοινωνικής και συναισθηματικής τους βελτίωσης μετά την διάγνωση, This literature review aims to investigate the relationship observed between undertaking structured moderate-to-vigorous physical activity programs and self-esteem in adolescent childhood cancer survivors. METHODS: Web searching included online databases for studies and selected various types of studies, including randomized clinical trials, cohort study, reviews, observational study and qualitative research through semi-structured interviews, involving adolescents and young adults. The process of reviewing and selecting studies for inclusion to derive results and conclusions was performed according to the PRISMA (2020) flowchart. A total of 8 studies were selected, through which the results were extracted. RESULTS: Based on these studies, the majority of findings showed a significant correlation between physical activity and self-esteem and self-image, elements that are part of the adolescent's psychosocial characteristics. At the same time, the interaction and interdependence of these two variables became evident, through which physical activity can be a decisive factor in the prevention and treatment of the possible long-term psychosocial effects due to the diagnosis of any malignancy in children. CONCLUSIONS: Cancer is, clearly, an important public health problem concerning all age groups of people, both children and adults, since ancient times. Based on the literature search, specific forms of cancer have been observed that are found more often in children, mainly leukemias and lymphomas. Although the Greek data on malignant neoplasms in general are varied, the same is not observed for the research question of the present paper related to physical activity and self-esteem in adolescent survivors of childhood cancer. Studies, however, outside the Greek research field, have highlighted the importance of adolescent exercise in order to strengthen their self-esteem, self-efficacy and overall psychosocial and emotional improvement after diagnosis