Search

Antik dönemlerden itibaren değerli bir madde olarak kabul edilen inci, insanların yaşamlarında yalnızca bir süs eşyası olarak değil, birçok farklı şekilde kendine yer bulmuştur. Bu yüzden de tarih boyunca sürekli olarak denizin derinlerinden çıkarılmış ve ticari faaliyetlerde kullanılmıştır. İnci avcılığı ve ticareti 18. yüzyılın son çeyreğine kadar farklı devletlerin himayesinde yapılmıştır. Bu dönemden itibaren İranlıların Basra Körfezi’nin batı sahillerindeki etkinliklerinin kırılması ile beraber Körfez’de yeni bir sayfa açılmıştır. Arap şeyhler zamanla kontrolü ele almış ve inci avcılığı ve ticaretini kendilerinin ve tüccarların lehine yönlendirmişlerdir. İlk çağlardan itibaren pek fazla değişikliğe uğramadan gelen bir metotla inci avlayan ve sağlıklarını, hatta canlarını tehlikeye atarak geleneksel bir düzen içerisinde hayatlarını idame ettirmeyinci avcılarının elinden ise şeyhlerin ve tüccarların kârlarını artırmak dışında bir şey gelmiyordu. 1820 yılından itibaren İngiltere’nin Basra Körfezi’ndeki yerel idarecilerle ilişkiler kurması ve inci avcılığı ile ticaretinin istikrarını artıracak adımlar atmasıyla birlikte, inci avcıları sistemli bir şekilde sömürülmüştür. İngiltere ise zikrettiğimiz tarihten itibaren, inci ticaretini merkeze alarak yürüttüğü faaliyetler neticesinde, çalışmamızda detaylı olarak bahsedeceğimiz birçok fayda sağlamış ve Körfez’de her alanda söz sahibi olan ana unsur haline gelmiştir. Basra Körfezi inci avcılığı ve ticareti, İngiltere’nin öncülüğünde hayata geçirilen değişikliklerle birlikte, 19. yüzyılın sonuna gelindiğinde artık küresel bir ticari organizasyon haline gelmişti. Bu durumun sonucunda Körfez’deki idareciler ve inci ticaretini finanse eden sermayedarlar önemli bir zenginliğe ulaşmışlardı. Balkan Savaşları ve asıl olarak I. Dünya Savaşı ile birlikte inciler; 20. yüzyılın başında ulaştıkları ve aslında inci ticaret organizasyonunun sonunu hazırlayan suni değerlerini âni şekilde yitirmeye başladılar. Akabinde, 1920’lerde Japonya’da kültür incisinin dünya pazarının ihtiyacını karşılayacak kadar seri şekilde üretilmeye başlaması ve ardından gelen 1929 dünya ekonomik buhranı, Basra Körfezi inci avcılığı ve ticaretine önemli bir darbe vurdu. Bu gelişmelerden sonra Körfez inci endüstrisi ayakta kalmaya çalışsa da II. Dünya Savaşı’nı takip eden yıllarda tarihin tozlu sayfalarına karıştı. Bu çalışmada biz, Basra Körfezi inci avcılığı ve ticaretinin genel olarak nasıl bir tarihi süreçten geçtiğini, inci avcılığının icrasını, inci avcılarının çalışma ve yaşam koşullarını, çıkarılan incilerin ne şekilde bir ticari organizasyonla alıcılara ulaştırıldığını; Körfez’deki siyasi, ekonomik ve sosyal grupların birbirleriyle olan ilişkilerini, İngiltere’nin 1820’den itibaren bölgede attığı adımların kendine ve bölgeye neler getirdiğini inceleyeceğiz. Bununla birlikte Osmanlı Devleti’nin Basra Körfezi ile olan ilişkilerini inci avcılığı ve ticareti bağlamında değerlendireceğiz. Ayrıca son olarak, ekonomik faaliyetlerin şehir yaşantısına olan etkilerine bir örnek olarak inci avcılığı ve ticareti özelinde Basra Körfezi Arap sahillerindeki şehir yaşamını mercek altına alacağız. Pearl, which has been accepted as a valuable material since ancient times, has found a place in people's lives not only as an ornament, but also in many different ways. For this reason, it has been continuously extracted from the depths of the sea and used in commercial activities throughout history. Pearl hunting and trade were carried out under the auspices of different states until the last quarter of the 18th century. As of this period, a new page has been opened in the Gulf with the breaking of the Iranian activities on the western coast of the Persian Gulf. Arab sheikhs took control over time and directed the pearl hunting and trade in favor of themselves and the merchants. Pearl hunters, who hunted pearls with a method that had not undergone much change since the early ages and worked in a traditional way by risking their health and even their lives, could not do anything but increase the profits of the sheikhs and merchants. Pearl hunters have been systematically exploited since 1820, with the British establishing relations with the local authorities in the Persian Gulf and taking steps to increase the stability of pearl fishing and trade. Britain, on the other hand, has provided many benefits, which we will talk about in detail in our study, as a result of its activities by putting the pearl trade at the center, and has become the main factor that has authority in every field in the Gulf. Persian Gulf pearl fishing and trade had become a global trade organization by the end of the 19th century, with the changes implemented under the leadership of Britain and thus, together with the rulers in the Gulf, it brought significant wealth to the capitalists who financed the pearl trade. With the Balkan Wars and mainly the First World War, pearls lost their artificial value, which was one of the factors that led to the extraordinary growth of the pearl trade volume at the beginning of the 20th century and in fact prepared the end of this trade organization, and started to become less popular in the world. Subsequently, the mass production of cultured pearls in Japan in the 1920s to meet the needs of the world market, and the ensuing economic depression of 1929, dealt a significant blow to the Persian Gulf pearl fishing and trade. Although the Gulf pearl industry tried to survive after these developments, it was mixed into the dusty pages of history in the years following World War II. In this study, we will examine the historical process of pearl hunting and trade in the Persian Gulf in general, the execution of pearl fishing, the working and living conditions of pearl hunters, and how the extracted pearls are delivered to the buyers through a commercial organization. In addition, we will take a look at the relations of political, economic and social groups in the Gulf with each other, and what the steps taken by Britain in the region since 1820 have brought to itself and the region. Then, we will evaluate the relations of the Ottoman Empire with the Persian Gulf in the context of pearl hunting and trade. Also, lastly, we will examine the city life in the Arabian coasts of the Persian Gulf, in particular pearl hunting and trade, as an example of the effects of economic activities on city life.

Bu araştırma kapsamında; perakende sektöründe farklı seviyelerde çalışan 299 katılımcıdan toplanan veriler üzerinden algılanan örgütsel adalet ve çalışan iyi oluşu arasındaki ilişki incelenmiştir. Aynı zamanda, bu ilişkide güç mesafesinin düzenleyici rolü test edilmiştir. Yapılan analizlerin sonucunda; algılanan örgütsel adalet ve çalışan iyi oluşu arasında anlamlı ve pozitif yönde ilişki saptanmıştır. Güç mesafesinin çalışan iyi oluşu ve algılanan örgütsel adalet ile anlamlı ve negatif yönde ilişkisi olduğu ortaya çıkmıştır. Buna karşılık bir kültürel eğilim olarak güç mesafesinin bu ilişkideki düzenleyici rolü test edildiğinde düzenleyici etkisi olmadığı ortaya çıkmıştır.

Özet Bu araştırma kapsamında; perakende sektöründe farklı seviyelerde çalışan 299 katılımcıdan toplanan veriler üzerinden algılanan örgütsel adalet ve çalışan iyi oluşu arasındaki ilişki incelenmiştir. Aynı zamanda, bu ilişkide güç mesafesinin düzenleyici rolü test edilmiştir. Yapılan analizlerin sonucunda; algılanan örgütsel adalet ve çalışan iyi oluşu arasında anlamlı ve pozitif yönde ilişki saptanmıştır. Güç mesafesinin çalışan iyi oluşu ve algılanan örgütsel adalet ile anlamlı ve negatif yönde ilişkisi olduğu ortaya çıkmıştır. Buna karşılık bir kültürel eğilim olarak güç mesafesinin bu ilişkideki düzenleyici rolü test edildiğinde düzenleyici etkisi olmadığı ortaya çıkmıştır. Abstract In this research; the relationship between organizational justice and employee well-being was examined through data collected from 299 participants working at different levels in retail sector. At the same time, the moderator role of power distance was investigated in this relationship. According to results; it has found that there is a significant and positive relationship between organizational justice and employee well-being. The findings showed that power distance has a significant and negative relationship with employee wellbeing and perceived organizational justice. On the other hand, it has found that power distance as a cultural trend does not have moderator role of in this relationship.

Çin Halk Cumhuriyeti 1990'lardan bugüne değin yeni bir küresel güç olup olmayacağı ve bu minvalde Çin perspektifinden yeni bir dünya düzeninin nasıl olacağı tartışmaları bağlamında uluslararası ilişkilerin gündemini meşgul etmektedir. Başkan Xi Jinping 2013 yılında Çin'in Asya, Avrupa ve Afrika ile ekonomik, ticari, diplomatik, politik ve kültürel bağlarını artırması öngörülen Kuşak ve Yol İnisiyatifi'ni ilan ettiğinde bu tartışmalar yeni bir boyuta evrilmiştir. Zira Çin uzun yıllar sonra ilk defa küresel bir eylem ve vizyon ortaya koymaktaydı. Bu çalışmada ilk olarak Çin'in ulusal, bölgesel ve küresel stratejik anlayış ve davranışlarının tarihi ve güncel perspektifi Yüksek Strateji kavramından hareketle ortaya konarak Kuşak ve Yol İnisiyatifi, Çin'in küresel güç ve düzen kurucu aktör olma tartışmaları ışığında analiz edilmeye çalışılmaktadır. Sonrasında Türkiye Çin ilişkileri hem tarihi perspektiften hem de Kuşak ve Yol bağlamında öngörüldüğü şekliyle ortaya konarak, girişimin ikili ilişkilerin geleceğinde nelere yol açabileceği değerlendirilmeye çalışılmaktadır. Since 1990s, there have been intense debates about whether People's Republic of China will be a new super power and like what a new world order with Chinese characteristics would look. These debates were taken yet another turn immediately after President Xi Jinping launched in 2013 the Belt and Road Initiative that would strenghten China's multidimensional ties with Asia, Europe and Africa. The debates have taken a new shape due to the fact that China, for the first time after a long while, has launched a global vision and mission proposal. In this work, first of all and through the lens of the notion of grand strategy, it is tried to analyze China's both historical and current national, regional and global strategic propensities and acts in the light of debates about possibility for China to become a super and global rule maker power. Secondly, the possible effects of the Belt and Road Initiative on the future of Turkey-China relations is tried to be evaluated, using data about both the past and current subjects of Turkey-China relations. 169

In general, bacterialpathogens are the focus of mastitis studies. Symptoms of mastitis may be absentin cases of viral infection, because other clinical symptoms are more dominant.Subclinical mastitis cases cannot be generally diagnosed and as a consequence,they are not investigated very well. This may lead to the inability of viralagents to be predicted in bovine subclinical cases. There are many viral agentsassociated with bovine mastitis and which may cause subclinical mastitis indairy cattle. However, since viral infections have not been much investigatedin mastitis studies, strategies developed against subclinical mastitis may beinadequate. Bovine Parainfluenza 3 (BPIV-3), Bovine Papillomaviruses (BPV),Bovine Herpesvirus 1 (BHV-1) could cause clinical and subclinicalmastitis. The aim of the present studywas to investigate the presence and prevalence of BPIV-3, BPV, and BHV-1 viralagents in subclinical mastitis case in Erzurum province. For this purpose, 120 bovine mammary tissueswith no macroscopic lesions were collected and these tissues were examined withhistopathology and immunofluorescence methods. Thereafter, all viruses wereidentified with qRT-PCR in mammary tissues. The end of histopathologic process78 of 120 cases (56 chronic subclinic mastitis, 22 acut mastitis) was foundseverity of inflammatory changes. According to the results ofimmunofluorescence staining for all sections. The immun positive signs forBPIV-3 BPV, and BHV-1 was determined in 50 out of 120 cases. qRT-PCR resultswhich compatible with immunofluorescence results showed that BPIV-3 agent wasdetected by the qRT-PCR in 26/120 samples, BPV-2 agent in 8/120 samples, BHV-1agent in 16/120 samples, and BPV-1 agent in 7/120 samples (only byqRT-PCR). Coinfection with BPIV-3 andBHV-1 was detected in 5/120 samples, BPIV-3, and BPV-1 in 3/120 samples, BHV-1,and BPV-2 in 2/120 samples. According to our results, although the role ofviral agents in mastitis disease has not been clearly elucidated, we have foundthat viral agents are common in mammary tissues with subclinical mastitis., Genellikle etiyolojikmastitis çalışmaları bakteriyel patojenler üzerine odaklanmıştır. Viralenfeksiyon vakalarında mastit belirtileri, diğer klinik semptomlar daha baskınolduğu için gözden kaçabilmektedir. Subklinik mastitis olguları genellikle teşhis edilemediği için çok iyiaraştırılmamıştır. Bu durum sığır subklinik mastitis vakalarında viralajanların önlenememesine yol açabilmektedir. Sığırlarda mastitis ile ilişkilive süt sığırlarında subklinik mastite neden olabilecek birçok viral ajantanımlanmıştır. Bununla birlikte, mastitis çalışmalarında viral enfeksiyonlarçok fazla araştırılmamış olduğundan, subklinik mastitislere karşı geliştirilenstratejiler yetersiz olabilir. Sığır Parainfluenza 3 (BPIV-3), Sığırpapillomavirüsleri (BPV), sığır herpes virüsü 1 (BHV-1) klinik ve subklinikmastitlerde rol aldığı düşünülen viral ajanlardır. Bu çalışmada, Erzurumilindeki subklinik mastitis olgularındaki BPIV-3, BPV ve BHV-1 viral ajanlarınınvarlığının ve prevalansının araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla 120 büyükbaşhayvanın makroskobik olarak lezyon izlenmyen meme doku örnekleri toplandı ve budokular histopatoloji ve immünofloresan yöntemlerle incelendi. Ayrıca, memedokularında belirlenen viral etkenlerin varlığı qRT-PCR ile araştırıldı.Toplanan 120 örneğe yapılan histopatolojik değerlendirme sonucunda (56 kronikmastit, 22 akut mastit) 78 örnekte yangısal değişikliklere rastlandı. Tümdokulara uygulanan immünofloresan boyama sonuçlarına göre 120 olguda kronikmastitis tanısı konan 50 örnekte pozitif reaksiyonlara rastlandı. qRT-PCRsonuçlarına göreimmunfloresanboyama sonuçlarıyla uyumlu olarak toplam 50 (%41.6) örnekte etkenlerin DNAvarlıkları tespit edildi. BPIV-3 etkenine 26/120, BPV-2 etkenine 8/120, BHV-1 etkenine 16/120oranında olduğu tespit edildi. Sadece qRT-PCR yöntemi kullanılarak 7/120oranında BPV-1 etkenine rastlandı. Ayrıca, 5/120 oranında BPIV3 ve BHV-1, 3/120 oranında BPIV-3 ve BPV-1,2/120 oranında ise BHV-1 ve BPV-2 etkenlerine birlikte rastlandı. Yapılançalışmadan elde edilen sonuçlara göre, mastitis hastalığında viral ajanlarınrolü açık bir şekilde aydınlatılmamış olmakla birlikte, viral ajanlarınsubklinik mastitli meme dokularında yaygın olduğunu tespit edilmiştir.

In the presented study, we aimed to investigatefetal wastage and endometritis ratio in slaughterhouses. For this aim, weexamined the uterus and ovarium tissues of slaughtered cattle by usingmacroscopic and histopathological evaluation methods to detect pregnancy andmetritis ratio. Routine histopathological processing was performed for gatheredtissues. All sections were stained with hematoxylin- eosin. After staining allslides were examined under the light microscopy. Out of the 140 cattle, 18 animals were foundto be pregnant at different stages of pregnancy. No histopathological changes wereobserved in 62 uterus organs of 122 non-pregnant cattle and inflammatoryuterine lesions were observed in different characters and intensities in 60uterus organs. In result of this study, we detect the percentage of pregnantanimals which are slaughtered is 12,8%. Besides, the percentage of femaleanimals with no pathological lesions were found to be an obstacle to pregnancyis 44,2%. According to these findings, we were in the belief that these ratesare a significant loss in terms of our local economy., Bu çalışmada; kesime sevk edilen ineklerin, uterusorganlarının makroskobik ve histopatolojik muayenelerinin yapılması, böylecegebe olarak kesime sevk edilen hayvan sayısının belirlenmesi amaçlandı. Ayrıca,toplanan örneklerde yapılacak histopatolojik mueyene ile endometritislihayvanların, uteruslarında yangı olmayan hayvanlara oranının tespit edilmesiamaçlanmıştır. Bu amaçla dişi hayvan kesimleri rutin olarak takip edildi ve buhayvanlara ait uterus organları toplandı. Toplanan bu organlar detaylımakroskobik ve histopatolojik muayeneden geçirildi. Tüm kesitlerhematoksilen-eozin boyama yöntemi ile boyandı ve histopatolojik muayene ışıkmikroskobu kullanılarak yapıldı. Toplam 140 hayvana ait uterus organlarının dışbakısında 18 (%12.8) hayvanın farklı dönemlerde gebe olduğu tespit edildi. Yineuterus organlarına yapılan makroskobik ve histopatolojik incelemeler sonucundagebe olmayan 122 hayvana ait organların 62’ sinde herhangi patolojik birdeğişiklik izlenmedi, 60’ ında ise farklı karakter ve şiddetlerde yangısallezyonlar izlendi. Sonuç olarak kesimesevk edilen dişi hayvanlardan gebe hayvan oranının yöremizde %12.8 olduğu,ayrıca kesilen hayvanların %44.2’ sinde gebeliğe engel teşkil edecek herhangibir patolojik lezyona rastlanmadığı görülmüş ve bu oranların bölgehayvancılığımız açısından önemli bir kayıp olduğu kanısına varılmıştır.

The aim of this study was to investigate immunohistochemically the presence and the prevalence of Parainfluenza-3 (PI-3) in the lungs of cattle breeding in the Erzurum region. For this aim, the lung samples of 600 cattle slaughtered inabattoirs in Erzurum province were examined by collecting and pneumonia was macroscopically observed in 75 (12.5%) lungsamples. 58 interstitial pneumonia, 10 broncho-interstitial pneumonia, 2 catarrhal pneumonia, 2 fibrinous pneumonia, and 3granulomatous pneumonia were observed in the histopathological evaluation of these lungs examined macroscopically.Immunohistochemical staining was performed to pneumonia detected lung sections in terms of PI-3 virus andimmunopositivity was detected in 7 (9.33%) lung samples. Immunopositivity was observed in 6 (10.34%) interstitialpneumonia and 1 (10%) broncho-interstitial pneumonia in lung samples. Immunopositivity in the lungs which were positivefor PI-3 viral antigens was found in the cytoplasm of bronchi and bronchioles epithelium, in inflammation cells in bronchusassociatedlymphoid tissue (BALT) around bronchioles, in the alveoli, in the macrophages in the interstitial area. Furthermore,these positivities were observed in the inflammatory exudate in the bronchial lumen in the broncho-interstitial pneumonialung samples. In conclusion, it was determined that the presence of PI-3 viral antigens has an important place in agents whichoccur pneumonia in cattle in Erzurum region and it is thought that this agent should not be ignored in the protection andtreatment methods against the bovine respiratory disease complex., Bu çalışmada, Erzurum yöresinde yetiştirilen sığırların akciğerlerinde Parainfluenza-3 (PI-3) etkeninin immunohistokimyasal olarak varlığının ve yaygınlığının araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, Erzurum ilinde faaliyet gösteren kesimhanelerde kesimi yapılan 600 sığıra ait akciğer örneği toplanarak incelendi ve makroskobik olarak 75 (%12.5) akciğer örneğinde pnömoni bulgusuna rastlandı. Makroskobik olarak incelenen bu akciğerlerin histopatolojik incelemesinde 58 intersitisyel pnömoni, 10 bronkointersitisyel pnömoni, 2 kataral bronkopnömoni, 2 fibrinli pnömoni ve 3 granulomatöz pnömoni olgusu gözlendi. Pnömoni saptanan akciğer kesitlerine PI- 3 virusu yönünden immunohistokimyasal boyama yapıldı ve 7 (%9.33) akciğer örneğinde immunpozitiflikler belirlendi. İmmünpozitifliklere intersitisyel pnömoni gözlenen 6 (%10.34), bronkointersitisyel pnömoni gözlenen 1 (%10) akciğer örneğinde rastlandı. PI-3 viral antijeni pozitif olan akciğerlerde immunpozitifliklere bronş ve bronşiyol epitellerinin sitoplazmasında, bronşiyol çevresindeki bronşiyoalveolar lenfoid dokudaki (BALT) yangı hücrelerinde, alveollerde, intersitisyel alandaki makrofajlarda rastlandı. Ayrıca bu pozitiflikler bronkointersitisyel pnömoni gözlenen akciğer örneklerinde bronşiyol lümenindeki yangısal eksudatta gözlendi. Sonuç olarak; Erzurum yöresindeki sığırlarda pnömoni oluşturan etkenler içerisinde PI-3 viral antijen varlığının önemli bir yere sahip olduğu belirlenmiş ve sığırlardaki solunum sistemi hastalık kompleksine karşı yapılan koruma ve tedavi yöntemlerinde bu etkenin göz ardı edilmemesi gerektiği düşünülmüştür.

Amaç: Bu çalışmada, üst ekstremitede cilt altı kitle tanısı ile askeri birliklerinden kliniğimize sevk edilen genç erişkin erkek hastalar sunulmaktadır. Gereç ve Yöntem: Aralık 2013 - Aralık 2014 arasında askeri birliklerinden üst ekstremitede kitle ön tanısı ile kliniğimize sevk edilen ve cerrahi müdahale yapılan 20-30 yaş arası erkek hastaların lezyonları histopatolojik tanı, kitle büyüklüğü ve lokalizasyon açısından incelendi. Bulgular: 77 genç erişkin erkek hastadaki toplam 77 lezyon incelendi. Lezyonların %28.6'si epidermal kist, %27.3'ü ganglion kisti, %18.2'si hemajiom, %14.3'ü lipom, %5.2'si tenosinovial dev hücreli tendon kılıfı tümörü, %3.9'u schwannom ve %2.6'sı ekstraskeletal osteokondrom olarak raporlandı. Tümörler lokalizasyonları açısından incelendiğinde lezyonların %13'ü kolda, %13'ü ön kolda, %38.9'u el ayasında ve %35.1'i parmaklarda olduğu tespit edildi. Lezyonlar boyutları bakımından incelendiğinde %49.3'ü 0-1 cm arasında, %22.1'i 1-2 cm arasında, %20.8'i 2-3 cm arasında, %7.8'i 3 cm'nin üzerinde olduğu tespit edildi. Sonuç: Üst ekstremitedeki yumuşak doku kitleleri özellikle askerlik gibi bedensel faaliyetlerin yoğun olarak yapıldığı dönemlerde semptomatik olmakta ve askerlerin hastanelere sevklerinin başlıca nedenleri arasında sayılmaktadırlar. Bu lezyonlar ekstremite distaline doğru daha fazla semptom verdileri için daha küçük boyutlarda bile semptomatik olup eksize edilmektedirler. Bu çalışmada üst ekstremitede cilt altı kitle tanısı ile askeri birliklerinden kliniğimize sevk edilen genç erişkin erkek hastalar sunulmaktadır. Gereç ve Yöntem Bu çalışmada kliniğimize 2013 Aralık- 2014 Aralık arasında askeri birliklerinden üst ekstremitede kitle ön tanısı ile sevk edilen ve cerrahi müdahale yapılan 20-30 yaş arası. Objective: Aim of this study is presenting of young adults which were referred to our clinic from their military units because of their upper extremity soft tissue masses. Materials and Methods: In this study upper extremity soft tissue masses of 20-30 years old young adults who were referred to our clinic between November 2014 and November 2015 from their military units were examined according to histopathological diagnosis, size and localization. Results: 77 lesion from 77 young adults were examined. According to histopathological determination it was reported that 28.6% of lesions were epidermoid cysts, 27.3% of lesions were ganglion cysts, 18.2% of lesions were hemangioma, 14.3% of lesions were lipoma, 5.2% of lesions were tenosynovial giant cell tumor of tendon sheath,3.9% of lesions were schwannomas and 2.6% of lesions were extraskeletal chondroma. According to location of lesions it was seen that 13% of the lesions were located in arm, 13% in forearm, 38.9% in the palmar part of the hand and 35.1% of lesions were on fingers. According to size of the lesions it was measured that 49.3% of the lesions were 0-1 cm, 22.1%; 1-2 cm, 20.8%; 2-3 cm and 7.8% were under 3 cm. Conclusions: Benign soft tissue masses of upper extremity can be symptomatic in intensive physical activity period as military service and these are common reason of referring soldiers to hospitals. These lesions are more symptomatic even in smaller sizes when they appear at the distal part of extremity and may be excised from distal part of extremity.