Search

Amaç: Acil servisimize parasetamol intoksikasyonu nedeniyle başvuran olgularda demografik ve klinik değişkenlerin hastaların takibi ve laboratuvar bulguları üzerine olan etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Adnan Menderes Üniversitesi, Uygulama ve Araştırma Hastanesi acil servise 01.04.2013-01.04.2015 tarihleri arasında ilaç alımı şikayetiyle başvuran 164 hastanın geriye dönük kayıtları incelendi ve parasetamol alımı olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Sonuç olarak toplam 44 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların kan değerleri ve demografik verileri taranarak kaydedildi. Bu çalışma için Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’nun onayı alındı.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 44 hastanın 29’u (%65,9) acil servis gözlem ünitesinde, 15’i (%34,1) Acil yoğun bakım ünitesinde (AYBÜ) takip edildi. İki grup arasında yaş, cinsiyet ve ek ilaç kullanımı açısından anlamlı bir farklılık izlenmedi. Parasetamol dozu AYBÜ’de yatan hastalarda, acil gözlemde takip edilen hastalara göre anlamlı olarak daha yüksekti (15013±6942; 5351±3382 mg, p, Objective: To evaluate the effects of demographic and clinical features on follow-up period and laboratory parameters in patients with paracetamol intoxication who were admitted to our emergency department. Materials and Methods: One hundred sixty-four patients, who were admitted to the emergency department at Adnan Menderes University Faculty of Medicine between April 2013 and April 2015, were retrospectively evaluated and a total of 44 patients who have ingested paracetamol were enrolled in the study. The demographic and laboratory data of the patients were recorded. The study protocol was approved by the Ethics Committee and Institutional Review Board of Adnan Menderes University Faculty of Medicine. Results: Of the 44 patients, 29 were followed up in the observation unit at the emergency department (OUED), while 15 were followed up in the critical care unit at the emergency department (CCUED). There was no difference in age, sex and additional drug usage between the groups. Paracetamol dose was significantly higher in CCUED group than in OUED group (15013±6942 vs. 5351±3382 mg, p

Objective: The Social Communication Questionnaire (SCQ) is a valid and reliable 40-item scale used to assess pervasive developmental disorders (PDDs). The aim of this study was to determine the validity and reliability of the SCQ-Turkish Form (SCQ-TF). Materials and Methods: The study included 100 children and adolescents aged 4-18 years; 50 were diagnosed as PDD and 50 were diagnosed with intellectual disability (ID) based on DSM-IV-TR criteria. The consistency, test-retest reliability, content validity, and discriminant validity of SCQTF for the groups in the study sample were evaluated. SCQ-TF was compared to the Childhood Autism Rating Scale (CARS), Autism Behavioural Checklist (ABC), and Clinical Global Impression-Severity of Illness (CGI-SI). The most appropriate SCQ-TF cut-off point was determined via ROC analysis. Results: The 4-factor structure of SCQ-TF accounted for 43.0% of the observed total variance. Correlations between SCQ-TF and the other measures were significant. The Cronbach's alpha value for the SCQ-TF total score was 0.80. The intraclass correlation coefficient (ICC) varied between 0.87 and 0.96, and the cut-off point was 15. Conclusion: The findings show that SCQ-TF is valid and reliable for use in Turkey in those aged 4-18 years.

Amaç: Bu çalışmada, acil servise özkıyım amaçlı ilaç alımı ile başvuran pediyatrik olguların sosyodemografik ve psikiyatrik özellikleri araştırılmıştır. Yöntem: Onsekiz aylık sürede özkıyım amaçlı ilaç alan olgular retrospektif olarak hastane kayıtlarından tarandı. Bulgular: Olguların yaş ortalaması; kızlarda 12.9±1.7 yıl erkeklerde 14.7±1.1 yıldı. Özkıyım nedenleri arasında ailevi sorunlar ilk sırada (n=58, %59.2), karşı cins ile olan sorunlar ve okul sorunları diğer sık nedenler arasında yer aldı. Olguların %68’inin (n=67) ilk kez girişimde bulunduğu saptandı. Girişim için seçilen en sık ilaç grubu analjezik-antienflamatuarlardı (%46.7). Sonuç: Ergenlerde görülen nedenlerdendir. Özkıyım girişiminde bulunan olguların biyopsikososyal açıdan değerlendirilmeleri önemlidir., Objective: In this study sociodemographic and psychiatric characteristics of pediatric cases who applied to emergency service because of taking medicine to suicide were investigated. Methods: During a time period of 18 months, cases obtained from hospital records because of taking medicine to suicide were investigated retrospectively. Results: The mean age of female children was 12.9±1.7 and the average age of male children was 14.7±1.1. Familial reasons were the most common reasons of suicide (n=58, 59.2%). Besides problems with opposite sex and problems related to school were other frequent reasons as well. It is determined that 68% of the cases were attempting to suicide for the first time. It is specified that analgesic anti-inflammatory medicine group was the most frequently selected medicine group for suiciding (%46.7). Conclusion: In early adolescents, familial problems, problems with opposite sex and problems related to school were the most common reasons of suicide attempt. Cases those attempted to suicide have to be investigated through a biopsychosocial perspective

Amaç: Bu çalışmada, acil servise özkıyım amaçlı ilaç alımı ile başvuran pediyatrik olguların sosyodemografik ve psikiyatrik özellikleri araştırılmıştır. Yöntem: Onsekiz aylık sürede özkıyım amaçlı ilaç alan olgular retrospektif olarak hastane kayıtlarından tarandı. Bulgular: Olguların yaş ortalaması; kızlarda 12.9±1.7 yıl erkeklerde 14.7±1.1 yıldı. Özkıyım nedenleri arasında ailevi sorunlar ilk sırada (n=58, %59.2), karşı cins ile olan sorunlar ve okul sorunları diğer sık nedenler arasında yer aldı. Olguların %68’inin (n=67) ilk kez girişimde bulunduğu saptandı. Girişim için seçilen en sık ilaç grubu analjezik-antienflamatuarlardı (%46.7). Sonuç: Ergenlerde görülen nedenlerdendir. Özkıyım girişiminde bulunan olguların biyopsikososyal açıdan değerlendirilmeleri önemlidir.

Amaç: Yaygın gelişimsel bozuklukların değerlendirilmesinde pek çok tanısal araç kullanılmaktadır. Yaygın gelişimsel bozuklukların taranmasında yaygın olarak kullanılan, 40 maddeden oluşan Sosyal İletişim Ölçeği (SİÖ, Social Communication Questionnaire [SCQ]) geçerli ve güvenilir bir ölçektir. Otizm sendromu olan çocuklar ile otizmi olmayan gelişimsel olarak engelli çocukları ile otizmi olan çocukları ayırt etmek amacı ile geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, Türkçe Sosyal İletişim Ölçeği Yaşamboyu formunun geçerlik ve güvenirlik analizini gerçekleştirmektir. Bu amaç doğrultusunda, öncelikle Sosyal İletişim Ölçeği'nin çeviri ve geri çevirileri yapılarak Türkçe formu elde edilmiştir. Ölçeğin Türkçe formunun iç tutarlılığı, test-tekrar test tutarlılığı, yapı geçerliği, örneklem grubunun uç grupları için ayırt ediciliği, ölçeğin Çocukluk Otizmi Derecelendirme Ölçeği (ÇODÖ), Otizm Davranış Kontrol Listesi (ABC) ve Klinik Global İzlenim- Hastalık Şiddeti (CGI- SI) ölçeği ile karşılaştırılması yapılmıştır. ROC analizi yapılarak Türkçe Sosyal İletişim Ölçeği için en uygun kesme puanı belirlenmiştir.Yöntem: Çalışma 4-18 yaş arasında, DSM-IV-TR ölçütlerine göre yaygın gelişimsel bozukluk (YGB) tanısını karşılayan 50, zihinsel gerilik (ZG) tanısını karşılayan 50 çocuk ve ergenden oluşan, toplam 100 kişilik bir örneklem ile yapıldı. YGB hastalarına sosyodemografik veri formu, Sosyal İletişim Ölçeği (SİÖ), Çocukluk Otizmini Derecelendirme Ölçeği (ÇODÖ), Otizm Davranış Kontrol Listesi (ABC), Klinik Global İzlenim (CGI), kontrol grubuna ise sosyodemografik veri formu ve Sosyal İletişim Ölçeği uygulandı. Değerlendirmeler klinisyen tarafından yapıldı. Test-tekrar test ölçümü için 50 Yaygın Gelişimsel Bozukluk olgusu aynı klinisyen tarafından 60±10 gün ara ile değerlendirildi.Bulgular: Çalışmamızda elde ettiğimiz bulgular SİÖ'nün geçerli ve güvenilir olduğu konusunda açık kanıtlar sağlamıştır.Güvenirlik bulguları incelendiğinde SİÖ ortalaması için Cronbach alfa katsayısı 0.80, karşılıklı sosyal etkileşim boyutu için 0.77, iletişim boyutu için 0.56, sınırlı, yineleyici ve basmakalıp davranışlar boyutu için 0.69 olarak bulundu.Test-tekrar test tutarlılığı ölçümü amacı ile 50 çocuk aynı klinisyen tarafından 60±10 gün ara ile değerlendirildi, gruplar arası korelasyon katsayısı (Intraclass correlation coefficients-ICC) değerleri 0.87 ile 0.96 arasında bulundu. Birinci ve ikinci görüşmede uygulanan SİÖ maddelerinin anlamlı düzeyde birbirleri ile korelasyon gösterdiği saptandı.Geçerlik kapsamı içinde, yapı geçerliği, ölçüt geçerliği ve ayırt edici geçerlik incelendi. Yapı geçerliğinin değerlendirilmesi amacı ile yapılan faktör analizinde, özdeğer istatistiği 1'den büyük olan dağılımın %73.3'ünü tanımlayan 13 faktör elde edildi. Ölçeğin 3 boyutlu yapısına uygun olarak daha kolay yorumlanabilmesi ve daha anlamlı olduğu için varimax döndürme işlemine göre dağılımın %43.0'ünü açıklayan ve özdeğeri 1'in üstünde olan 4 faktör değerlendirmeye alındı.Ölçeğin kesme puanı 15 olarak belirlendi.Ölçüt geçerliğinin değerlendirilmesi amacı ile SİÖ toplam puanları ÇODÖ toplam puanı, CGI puanı ve ABC toplam puanı ile karşılaştırıldı. Orta derecede korelasyon bulundu. Ölçeğin otizmi olan ve olmayan zihinsel özürlü (ZÖ) grup arasında iyi derecede ayırt ediciliğinin olduğu (p< 0.001) gösterildi.Sonuç: Sosyal İletişim Ölçeği standardize ölçüm aracı özelliklerini taşımaktadır. Sosyal İletişim Ölçeği'nin Yaygın Gelişimsel Bozukluklar alanında yapılan çalışmalara ve klinik uygulamaya katkıda bulunacağı düşünülmüştür. Objective: There are many diagnostic instruments used in the assessment of the pervasive developmental disorders. The Social Communication Questionnaire (SCQ) is a valid and reliable scale that consists of 40 items which is used to differentiate children that have developmental handicaps who do not happen to have autistic syndrome from the ones that have autism. It is commonly used in the diagnosis and the screening of pervasive developmental disorders. The aim of this study is to examine the validity and reliability analysis of The Social Communication Questionnaire. First the translation and retranslation of The Social Communication Questionnaire were made to form the Turkish version. For the Turkish version; the internal concistency, test-retest concistency, content validity, discriminant validity for the end groups in the sample were evaluated. The comparison of the scale with Childhood Autism Rating Scale (CARS), Autism Behavioural Checklist (ABC) and Clinical Global Impression?Severity of illness (CGI-SI) Comparisons was carried out.The appropriate cut-off point was found with ROC analysis.Method: The study is carried out with a sample that consists of 100 children and adolescents in total aged between 4-18 years old, of which 50 diagnosed with Pervasive Developmental Disorder (PDD) and 50 diagnosed with mental retardation (MR) according to the DSM-IV-TR criteria. While the sociodemographic data form, The Social Communication Questionnaire, The Childhood Autism Rating Scale, Autism Behavioral Checklist (ABC) and Clinical Global Impression- Severity of illness (CGI-SI) were applied to the PDD cases, the sociodemographic data form and The Social Communication Questionnaire were administered to the control group. Evaluations were performed by a clinician. As for the test-retest measurement, 50 Pervasive Developmental Disorder cases were evaluated by the same clinician in 60+/- 10 day intervals.Results: The findings within our study reflect definite evidences for the validity and the reliability of SCQ.When the reliability results are examined, the Cronbach alpha coefficient for SCQ mean was found to be 0.80, for reciprocal social interaction domain 0.77, for communication domain 0.56, for restricted, repetitive and stereotyped patterns of behavior domain 0.69.To measure the test-retest consistency, 50 children were evaluated by the same clinician within 60+/-10 day intervals and Intraclass correlation coefficients-ICC was found between 0.87 and 0.96. The SCQ items used in the first and second interviews were shown to correlate significantly with each other.Within the validity scope, content validity, criterion validity and discriminant validity were examined. In the factor analysis that was made to assess content validity, 13 factors were found which identified 73.3% of the distribution with eigenvalue greater than 1. In concistency with the 3 dimensional structure of the scale 4 factors were taken under examination which accounted for 43.0% of the distribution with eigenvalue greater than 1.The cut-off point of the scale was 15.To assess the criterion validity, SCQ total scores were compared to the CARS total scores, the CGI scores and ABC total scores; the correlation coefficients for each one were found to be 0.35, 0.35 and 0.46, respectively.The scale was shown to have a good degree of discrimination (p

Amaç ve hipotez: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısı olan çocuklarda yıkıcı-saldırgan davranışlardan kaynaklanan sosyal sorunlar yaygın olarak görülmekte olup işlevselliği belirgin şekilde bozmaktadır. Buna karşın Yavaş Bilişsel Tempo (YBT)'da sosyal sorunlar içe dönüklük ve akran izolasyonu şeklinde kendini göstermekte olup DEHB'den farklı profildedir. Zihin kuramı becerileri etkin sosyalleşme için öngörücüdür ve DEHB'li çocukların zihin kuramı testlerinden daha düşük puan aldıkları bildirilmektedir. Yazın incelendiğinde DEHB'li çocuklarda YBT ve zihin kuramı arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışmaya rastlanılmamıştır. YBT belirtilerinin sosyal alanda yaşanan sorunlar ile farklı ilişkilerinin bulunması sebebiyle çalışmamızda DEHB tanısı olan çocuklarda sağlıklı kontroller ile karşılaştırmalı olarak YBT semptomlarının zihin kuramı becerileri ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmadaki birincil hipotezimiz, daha düşük zihin kuramı becerilerinin YBT üzerinde olumsuz etkisi olduğudur.Yöntem:Çalışmaya DEHB tanısı olan, 8-14 yaş arası 50 olgu ve 40 sağlıklı kontrol dahil edilmiştir. Katılımcılar ÇDŞG-ŞY-T ve DSM-5'e göre yapılan klinik görüşme ile psikiyatrik tanılar açısından değerlendirilmiş, psikotrop ilaç kullanımı veya eş tanısı olan olgular çalışmadan çıkarılmıştır. Klinik değerlendirme sonrasında ebeveynlere Turgay Çocuk ve Ergenlerde Yıkıcı Davranış Bozuklukları Değerlendirme Ölçeği (T-DSM-IV-Ö) anne-baba formu, Barkley Çocuk Dikkat Anketi (BÇDA) ve davranış değerlendirme ölçeği verilmiş, öğretmenlere T-DSM-IV-Ö öğretmen formu, BÇDA ve öğretmen bilgi formu gönderilmiştir. Çocuklara zihin kuramı testleri (Birinci-ikinci düzey yanlış inanç, Gözlerden Zihin Okuma (GZOT), Beklenmedik Sonuçlar, Kavrama Testleri) klinisyen tarafından uygulanmıştır.Bulgular:Tüm zihin kuramı testlerinde DEHB grubu kontrol grubuna göre daha kötü performans göstermiştir. Regresyon analizlerinde yanlış inanç ve gözlerden zihin okuma testlerinin (GZOT) gruplar arasındaki farkı açıklamada en önemli değişkenler olduğu saptanmıştır. DEHB-dikkatsizlik belirtileri sosyal sorunlar ile, hiperaktivite ise sosyal sorunlar ve dışa yönelim sorunları ile ilişkili bulunurken YBT belirtileri sosyal içe dönüklük/depresyon ile ilişkilidir. Zihin kuramı testlerinden dikkatsizlik ile yalnızca kavrama testi negatif yönde; YBT ise yalnızca beklenmedik sonuçlar testi ile pozitif yönde korele bulunmuştur. Regresyon analizlerinde dikkatsizlik, baba yaşı ve beklenmedik sonuçlar testinin anne-baba tarafından bildirilen YBT'yi bağımsız olarak yordadığı saptanmıştır. Ek olarak ebeveynler tarafından bildirilen sosyal sorunların hiperaktivite, YBT ve 2. Düzey zihin kuramı; öğretmenler tarafından bildirilen sosyal sorunların dikkatsizlik ve 1. Düzey zihin kuramı tarafından etkilendiği bulunmuştur.Sonuç:Çalışmamızda daha kötü zihin kuramı testi performansı yüksek dikkatsizlik belirtileri ile ilişkili bulunurken beklenmedik sonuçlar testindeki daha yüksek puanlar yüksek YBT belirtileri ile ilişkili bulunmuştur. Bu sonuçlara göre zihin kuramının YBT ile, DEHB ile olandan farklı bir ilişki içerisinde olabileceği, sosyal sorunlarda DEHB ve YBT arasında farklı görünümlerin zihin kuramı farklılıklarından kaynaklanabileceği düşünülmüştür. Zihin kuramı, YBT ve yürütücü işlevlerin birlikte değerlendirildiği geniş ölçekli çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.Anahtar Kelimeler: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, sosyal sorunlar, yavaş bilişsel tempo, zihin kuramı Aim and hypothesis: Disruptive and aggressive behaviors in children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) may lead to social problems which cause considerable impairment in psychosocial functioning. Unlike ADHD, social problems in SluggishCognitive Tempo (SCT) are characterized with social withdrawal and peer isolation. Theory of Mind (ToM) skills are predictive for an efficient socialization, and the children with ADHD have lesser scores in ToM Scales. To our knowledge, there is no study examining the relationship between SCT and ToM in children with ADHD. Because of the fact that SCT has a distinct relationship with social problems, in this study, we aimed to compare children with ADHD and healthy controls (HC), with regard to relationship between SCT and ToM skills. Our primary hypothesis was that lower ToM skills had a negative effect on SCT.Method: The sample included 50 children with ADHD and 40 HC, aged between 8 and 14. All participants were assessed with K-SADS-PL and DSM-V, and those with psychotropic drug use history or comorbid psychiatric disorder were excluded. The parents completed Turgay Disruptive Behavior Rating Scale for Parents (T-DSM-IV), Barkley Child Attention Scale (BCAS) and Child Behavior Checklist (CBCL). The teachers filled out T-DSM-IV-teacher form, BCAS and Teacher Report Form (TRF). The children were administered ToM Tasks (first and second order false belief tasks, Reading Mind in the Eyes (RMET), Unexpected Outcomes and Comprehension Tests) by the clinician.Results: ADHD group showed worse performance in all ToM tests than HC. In regression analysis, false belief tasks and RMET significantly predicted the outcome between children withADHD and HC. ADHD-Inattention was significantly associated with social problems, while hyperactivity significantly predicted social problems and externalization. SCT symptoms were related to social withdrawal/depression. Comprehension test was negatively associated with inattention, whereas unexpected outcomes test was positively related to SCT. Inattention, paternal age and unexpected outcomes test significantly predicted parent-reported SCT. Additionally; hyperactivity, SCT and second order false belief tasks significantly predicted parent-reported social problems wheras inattention and first order false belief tasks predicted teacher-reported social problems.Conclusion: Our findings demonstrated that ADHD-Inattention symptoms were negatively associated with ToM test scores, while unexpected outcomes test was positively related to SCT. The different presentations of social problems in ADHD and SCT might be related to different relations of ToM. Further studies with larger samples are required to evaluate the combined effects of ToM, SCT, and executive functions in children with ADHD.Keywords: attention deficit hyperactivity disorder, sluggish cognitive tempo, socialproblems, theory of mind 145

Amaç ve hipotez: Bu çalışmada, Otizm Spektrum Bozukluğu(OSB) tanısı alan çocuklarda oksidatif stres düzeylerinin ölçülmesi, sağlıklı gelişen çocuklarla oksidan ve antioksidan parametreler açısından fark olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Total oksidan ve antioksidan seviyelerinin Otizm Spektrum Bozukluğu olan çocuklarda sağlıklı kontrollerden farklı olduğunu öngörmekteyiz.Yöntem: Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği'ne başvuran, DSM-5 tanı ölçütlerine göre OSB tanısı alan, 2-10 yaş aralığında herhangi bir psikiyatrik eş tanısı ve kronik hastalığı bulunmayan, son altı ay içerisinde ilaç tedavisi almayan, 30 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Kontrol grubuna yaş açısından hasta grubuyla eşleştirilmiş, gönüllü olan 30 sağlıklı çocuk alınmıştır. Ebeveynlerinden gönüllü onamları alındıktan sonra sosyodemografik ve klinik veri formu doldurulmuştur Olgu grubuna tanısal doğrulamayı takiben klinisyen tarafından belirtilerin klinik gözlemi ve aile bildirimlerinden faydalanarak Çocukluk Otizmi Derecelendirme Ölçeği (ÇODÖ) uygulanmıştır.Çalışmaya katılmasına uygun görülen her iki grubun katılımcılarından bir gece açlık sonrası biyokimya tüpüne 10 cc miktarında venöz kan örnekleri alınmıştır. Katılımcıların çocuklardan oluşmasından dolayı gece uyku saatlerini takiben sabah saatlerinde kan örneklerinin toplanmasına özen gösterilmiştir. Toplanan kan örnekleri plazmanın hücrelerden ayrıştırılması maksadıyla bekletilmeden 1000 devir hızında 10 dakika kadar santrifüj edilmiş ve elde edilen plazmalar ayrıldıktan sonra biyokimyasal analize kadar -85°C'de eppendorflar içerisinde muhafaza edilmiştir. Tüm örnekler tek seferde çalışılmıştır. Elde edilen veriler uygun istatistiksel yöntemle değerlendirilmiştir.Bulgular: Çalışmamızda, her iki grup serum oksidatif stres (OS) parametrelerinin düzeyleri karşılaştırıldığında, OSB grubunda serum 8OHdG düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük saptanmıştır (p=0,041). ÇODÖ alt ölçeklerinden 'Tat koku dokunma' ile 8OHdG arasında(p=0,010) ve 'Entelektüel düzey' ile melatonin arasında (p=0,042) anlamlı negatif yönde bir korelasyon; 'Etkinlik düzeyi' ile MDA arasında anlamlı (p=0,024) pozitif yönde korelasyon bulunmuştur. ÇÖDÖ toplam puanına göre OSB tanılı çocuklar hafif-orta ve ağır şiddette olarak iki grupta değerlendirildiğinde ağır şiddette olan grupta MDA düzeyi anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır (p=0.042).Sonuç: Otizm Spektrum Bozuklukları'nda oksidatif stres (OS) birçok kez araştırılmış olmasına karşın çalışmamız melatoninin antioksidan olarak değerlendirildiği ilk çalışmadır. Ayrıca çalışmamız80HdG ve PON1'in OSB de kullanıldığı az çalışmalardan biridir. Bu yönleriyle yazına katkı sağlayacağını düşünmekteyiz. Çalışmamızda OS parametrelerinden 8OHdG kontrol grubunda daha yüksek saptanmış olup diğer oksidan ve antioksidan parametreler arasında iki grup arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. OS ve OSB arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi, bulguların genellenebilmesi için daha geniş örneklem ve daha standardize yöntemlerle yapılacak olan daha fazla hayvan ve klinik çalışmalarına ihtiyaç olduğu düşünülmektedir Aim and hypothesis: The purpose of this study was to determine the levels of oxidative stress in children diagnosed with autism spectrum disorder (ASD) and to determine whether there is a difference in oxidant and antioxidant parameters with healthy children. We predict that total oxidant and antioxidant levels are different from healthy controls in children with Autism Spectrum Disorder.Method: 30 patients who fufill DSM-5 diagnostic criteria for ASD Adnan Menderes University Faculty of Medicine, Child and Adolescent Psychiatry department who included the study. Participants were between 2 and 10 years old, they don't have any psychiatric comorbidity, chronic disease and they weren't on a drug treatment in the last six months.The control group consisted of 30 healthy volunteers who were matched with the patient group. Sociodemographic and clinical data form was filled out after obtaining informed consent from parents. Following the diagnostic confirmation to the case group, Childhood Autism Rating Scale (CARS) was applied by the clinician, taking advantage of clinical observation of the symptoms and family notifications.Venous blood samples of 10 cc were taken from the participants of both groups after one night fasting period. Due to the fact that the participants were composed of children, care was taken to collect blood samples during the morning hours after night sleep. The collected blood samples were centrifuged at 1000 rpm for 10 minutes without waiting to remove the plasma from the cells, and the resulting plasmas were separated and stored in eppendorfs at -85 ° C until biochemical analysis. All samples were studied at once. Obtained data were evaluated by appropriate statistical method.Results: In our study, when serum oxidative stres (OS) parameters of both groups were compared, serum 8OHdG levels in ASD group were found to be significantly lower than control group (p = 0.041). there were significant negative correlations between 8OHdG and 'Taste smell (p = 0.010); significant negative correlation between Intellectual level and melatonin (p = 0.042); significant positive correlation was found between 'Activity level' and MDA (p = 0.024) from CARS subscales. When the children with ASD were evaluated in two groups as mild-moderate and severe severity according to total CARS total score, MDA level was found to be significantly higher in the group with severe severity (p = 0.042).Conclusion: Although oxidative stress has been investigated many times in the Autism Spectrum Disorders, our study is the first study that evaluated melatonin as an antioxidant. In addition, our study is one of the few studies in which 80HdG and PON1 are used in OSB. We think that this way will contribute to the writing. In our study, 8OHdG of OS parameters were found to be higher in the control group and no significant difference was found between the other oxidant and antioxidant parameters. It is thought that more animal and clinical studies are needed to determine the relationship between OS and ASD, to be able to generalize the findings, with larger sample and more standardized methods. 96

Amaç ve hipotez: Tik bozuklukları çocukluk çağının sık görülen nörogelişimsel bozukluklarından biri olmasına rağmen etiyolojisi ve patofizyolojisi hakkındaki kısıtlı bilgiler hastalığa olan ilgiyi artırmaktadır. Tik bozukluklarının etyopatogenezinde genetik, çevresel, biyokimyasal nedenler gibi pek çok faktör rol oynamaktadır. Tik bozukluklarında biyokimyasal nedenlerine yönelik çok az çalışma yapılmıştır.Bu çalışmanın amacı, oksidatif stres parametreleri ile tik bozuklukları arasındaki ilişkiyi incelemektir.Yöntem: Çalışmaya DSM-IV TR tanı ölçütlerine göre tik bozukluğu tanısı almış, ek psikiyatrik ve kronik fiziksel hastalığı olmayan 6-17 yaş arasında 27 olgu ve yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş 27 sağlıklı gönüllü alındı. Olgu grubuna sosyodemografik veri formu, yarı yapılandırılmış 'Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu' (ÇDŞG-ŞY),Yale Genel Tik Ağırlığını Derecelendirme Ölçeği (YGTADÖ)ve sağlıklı gönüllülere sosyodemografik veri formu ve yarı yapılandırılmış '(ÇDŞG-ŞY) uygulanmıştır.Kan örnekleri alınmış hasta ve sağlıklı gönüllülerin serum örneklerinin 2cc'lik kısmından oksidatif stres parametrelerinden malondialdehit (MDA) ve nitrik oksit (NO) ve antioksidan moleküller süperoksit dismutaz-1 (SOD1), glutatyon peroksidaz-1 (GPx1), paraoksonaz-1 (PON1) ve tiyol düzeylerine bakılıp oksidatif stres değerleri açısındanhasta ve sağlıklı kontrol grupları arası farklılıklar ve oksidatif stres değerlerinin hastalık şiddetiyle ilişkisi incelenmiştir. Bulgular: Oksidatif stres parametrelerinden biri olan NO, tik bozukluğu grubunda kontrol grubuna oranla anlamlı derecede yüksek bulundu. Lipid peroksidasyonun göstergesi olan MDA, istatistiksel olarak anlamlı olmasa da tik bozukluğu grubunda kontrol grubuna göre yüksek bulundu. Antioksidan belirteçler SOD-1, GPx, PON-1 ve tiyol düzeyleri açısından gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Oksidatif stres parametreleri ile hastalık şiddeti arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı.Sonuç: Bu çalışma tik bozukluklarında oksidatif stresin incelendiği ilk çalışmadır. Bu çalışma, oksidan ve antioksidan parametrelerin yüksek düzeyde olması nedeniyle tik bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde oksidatif stresin varlığını desteklemektedir. Anahtar kelimeler: Tik bozuklukları, çocuk ve ergen,oksidatif stres. Aim and hypothesis: Though tic disorders is one of the most common neurodevelopmental disorders in childhood, limited information about the etiology and pathophysiology of tic disorders increases the interest in the disorder. Many factors such as genetic, environmental and biochemical factors play a role in the etiopathogenesis of tic disorders.Few studies have been conducted on the biochemical causes of Tic Disorders.The aim of this study is to examine the relationship between oxidative stress parameters and tic disorders.Method: According to DSM-IV TR diagnostic criteria, 27 patients between the ages of 6-17 who had diagnosed tic disorder and had no additional psychiatric and chronic physical illness and age and sex matched 27 healthy volunteers were included in the study. Sociodemographic data form, Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School-Age Children--Present and Lifetime Version (K-SADS-PL) and Yale Global Tic Severity Scale (YGTSS) were applied to the case group and sociodemographic data form andSchedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School-Age Children--Present and Lifetime Version (K-SADS-PL) were applied to healthy volunteers. Malondialdehyde (MDA) and nitric oxide (NO) which are oxidative stress markers levels and superoxide dismutase-1 (SOD-1), glutathione peroxidase-1 (GPx-1), paraoxonase-1 (PON-1) and thiol which are antioxidant molecules levels were investigated in serum samples of blood samples taken from cases and healthy volunteers . The relationship between oxidative stress and disease severity, and differences between the groups oxidative stress level were examined.Results: One of the oxidative stress parameters, NO levels were significantly higher in the tic disorder group (including subgroups, Tourette syndrome and chronic motor tic disorder) than in the control group. Lipid peroxidation indicator, MDA although levels it was not statistically significant, it was found higher in the tic disorder group than in the control group. There was no significant difference between groups in antioxidant markers SOD-1, GPx, PON-1 and thiol levels. There was no significant relationship between oxidative stress parameters and disease severity.Conclusion: This is the first study to examine oxidative stress in tic disorder. This study supports the presence of oxidative stress due to high levels of oxidant and antioxidant parameters in children and adolescents with tic disorder.Key words: Tic disorder, child and adolescent, oxidative stress. 109