Search

Orta İran’ın önemli şehri Rey, İslam hâkimiyeti ile birlikte büyük bir değişim-dönüşüm geçirmiştir. IX. yüzyılın ilk yarısına kadar Arap hâkimiyetinin yaşandığı şehirde, Abbâsîlerin zayıflaması ile birlikte İran asıllı hânedanlar idâreyi eline almışlardır. IX. yüzyılın ikinci yarısı ile X. yüzyılın ilk yarısı arasında genel itibariyle bir karışıklık döneminin yaşanmasının ardından Büveyhîlerin iktidârı ele geçirmesi ile birlikte bu devletin Cibâl kolunun başşehri olmuştur. XI. yüzyılın başına kadar istikrârlı bir şekilde varlığını devam ettiren şehir bu tarihten itibaren Selçukluların şehirdeki hâkimiyetine kadar ki süreçte çalkantılı bir durum geçirmiştir. Öte yandan XI. yüzyılın başlarından itibaren İran’ın, Türkler tarafından fethedilmeye başlanması neticesinde Rey şehri Türklerin hâkimiyetine geçmiştir. Gazneliler ile başlayan bu dönem, Gazneliler içinde yaşanan Türkmen meselesi nedeniyle şehirde bir takım karışıklıklar yaşanmasına sebebiyet vermiştir. Şehirdeki siyasi istikrâr ancak Gaznelileri mağlup ederek ortaya çıkan Selçukluların şehre egemen olması ile başlayacaktır. Bu çalışmada Selçukluların ortaya çıkışı sırasında Rey şehrinin durumu incelenmiş olup, bu bağlamda Rey’deki Büveyhî idaresinin sonu ve Gaznelilerden Selçukluların hâkimiyetine kadar ki dönem ele alınmıştır., Rayy, the important city of Central Iran, experienced a great transformation with the Islamic conquests. İt was dominated by the Arabs until the first half of the 9th century, and then Iranian dynasties took over the administration instead of the Abbasids. There was also such a period of disorder between the second half of the 9th century and the first half of the 10th century, when the Buwayhids seized power. Rayy became the capital of the Jibal branch of this state and preserved its stability until the beginning of the 11th century. Afterwards it went into the turbulent situation from this date until the domination of the Seljukids. On the other hand, as a result of the conquests from the beginning of the 11th century, it began to be ruled by the Turks. This period, which started with the Ghaznavids, caused another disturbance in the city due to the Turkmen trouble among the Ghaznavids. Political stability could only be restored with the efforts of the Seljukids, who emerged subsequent to the Ghaznavids. In this study, the situation of the city of Rayy during the emergence of the Seljukids was examined, and in this context, the end of the Buwayhid administration in Rayy and the period from the Ghaznavids to the domination of the Seljukids were discussed.

Günümüzde İran’ın başkenti Tahran’ın sekiz km. güneydoğusunda yer alan Rey şehri, Orta Asya’yı Anadolu’ya bağlayan İpek Yolu’nun üzerinde bulunmasından dolayı Eski Çağlardan itibaren ehemmiyetli bir konuma sahip olmuştur. Çoğu İslâm coğrafyacısı tarafından Cibâl bölgesinin şehirlerinden biri sayılan Rey, VII. yüzyılın ilk yarısında İslâm hâkimiyetine geçmiş ve ehemmiyetini İslâm döneminde de devam ettirmiştir. Emevîler zamanında şehirde sıkıntılı bir süreç yaşanmasına rağmen, Abbâsî hilafeti döneminde en mühim şehirlerden biri olmuştur. Abbâsîlerin IX. yüzyılda iyice zayıflamasından dolayı şehir mahalli hükümdarlıkların hedefi olmuş ve çatışmaların ortasında kalmıştır. Bu durum X. yüzyılda da devam etmiştir. Bu yüzyılda Rey, şehre hâkim olmak isteyen devletlerin saldırılarına maruz kalmış ve sık sık el değiştirmiştir. Bu çalışmada; X. yüzyılda Rey şehrinin siyasi durumu incelenmiştir. Şehre hâkim olan Sâmânîler, Ziyârîler ve Büveyhîler zamanında Rey şehrinde yaşanan siyasi gelişmeler kategorize edilerek kronolojik olarak ele alınmıştır. Çalışmada birinci elden Arapça ve Farsça kaynakların yanında konu ile ilgili ikincil kaynaklara da müracaat edilmiştir., The City of Rayy, which is located today in eight kilometers from the southeast of Tehran, the capital of Iran, has had an important position since the Ancient Ages because of being a route of the Silk Road connecting Central Asia to Anatolia. Considered by many Islamic geographers as one of the cities of the province of Jibal, Rayy became a part of Islamic rule in the first half of the 7th century and maintained its importance in the Islamic period. Although a troubled process was experienced in the city during the Umayyad period, it was one of the most important cities during the Abbasid period. Due to the weakening of the Abbasid caliphate in the 9th century, the city became the target of the local rulers and remained at the middle of conflicts. This situation continued in the 10th century as well. In this century, Rayy was exposed to the attacks of states that wanted to dominate the city and passed into other hands frequently. In this study, the political situation of Rayy in the 10th century was examined. In this context, through categorization the political developments which occurred at the time of the Sāmānids, Ziyārids and Buwayhids, were chronologically addressed. In the study, apart from the primary Arabic and Persian sources, secondary sources about the issue were also used.

Yaklaşık beş asır boyunca Abbasilere başkentlik yapan Bağdad, 1258 yılında İlhanlı egemenliğine geçti. Bu tarihten itibaren Bağdad'da köklü değişim dönüşümler yaşandı ve Bağdat'ta yerel Arap bürokrasisinin yanında sivil Fars bürokrasisi ve Moğol askeri bürokrasisi hâkim olmaya başladı. İlhanlı Devleti'nin bir eyaleti olarak ele aldığımız şehirde meydana gelen olaylar titizlikle incelenmiştir.Bu tezin ana konusunu, 1258-1335 yılları arasındaki Bağdat'ta yaşanan siyasi, iktisadi, ictimâî, dini ve diğer değişiklikler oluşturmaktadır. Bağdat'ın geçmiş dönemlerdeki durumuna bakıldıktan sonra, ana kaynaklar temel alınarak adı geçen dönemde yaşanan gelişmeler kronolojik olarak ele alınmıştır. Baghdad, the capital city of the Abbasids for approximately five centuries, come under the domination of the Ilkhans in 1258. Henceforth, some radical changes and transformations took place in Baghdad. Persian and Mongol military bureaucracy as well as local Arab bureaucracy began to dominate in the city. The events that took place in Baghdad city, which we regard as a state of the Ilkhans, are meticulously analysed. This thesis aims at analysing political, economic, social, religious, and the other changes in Baghdad city between 1258 and 1335. After the analysis of condition of Baghdad city in former times, the developments in that era are dealt with chronologically by applying for the main sources. 340

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Ana Bilim Dalı, Bursa, Orhangazi ilçesi ve çevresinde yer alan 23 köy mezarlığında bulunan mezar taşları konu olarak seçilmiştir. İncelediğimiz mezar taşları , daha çok Osmanlı dönemine ait olmasından dolayı bu dönemin karakteristik özelliğini göstermektedir. Amaç; Osmanlı dönemine ait olan mezar taşlarının Orhangazi bölgesindeki uzantısını incelemek, gün geçtikçe harap olan bu mezar taşlarını katalog halinde belgelemek ve diğer örneklerle olan bağını belirleyerek; Anadolu içerisindeki tarihi açıdan yerini ve önemini ortaya koymaktır. Bursa, Orhangazi yöresinde yer alan 75 mezar taşı incelenmiştir. Tespit ettiğimiz mezar taşlarının 21'i kadınlara, 50'si erkeklere aittir. Hazirelerde yer alan mezar taşlarının tümünün süslemesi kazıma-oyma tekniğiyle yapılmıştır. Mezar taşlarının en erken tarihlisi 1120/1699 en geç tarihlisi ise 1295/1878 olarak tespit edilmiştir. Toplu ölüm yada hastalık sonucunda ölüm tespit edilmemiştir. Bursa, Orhangazi yöresinde yer alan mezar taşlarında 46 örnekte mermer, 29 örnek de ise taş malzeme kullanılmıştır. Mezar taşlarında ağırlıklı olarak mermer malzeme kullanılmıştır. Hazirede yer alan mezar taşlarının hepsi kitabelidir. Kitabelerdeki yazılar daha çok sülüs hatla işlenmiştir (67). Bir örnekte muhakkak olmak üzere ta'lik hatla işlenen (8) kitabelere de rastlanılmaktadır. Orhangazi hazireliği, diğer mezarlıklara oranla daha bakımlı bir görünümdedir, fakat bazı mezar taşları tahrip edilmiş bir görünüm teşkil etmekte ve mezarlıkta yer alan mezar taşları da kırık, bazı bölümleri eksik bir şekilde günümüze ulaşmıştır. Bu tahribatın bir kısmı doğa faktörüyle bir kısmı ise bilinçsizce yapılmış çalışmalar sonucunda gerçekleştirilmiştir. Beş mezar taşı bu nedenlerden okunamamıştır. Mezar taşlarında yer alan yazılar zamanla dış etkilerin sonucu olarak giderek kaybolur. Sanat ve sosyal açıdan önemli veriler ortaya koyan mezar taşlarının korunmasına yönelik tedbirler alınmadığı takdirde müzelerdeki örnekler dışında gelecek nesillere bir şey kalmayacaktır., The ornamental gravestones in 23 village cemeteries located around Orhangazi in Bursa are chosen as the topic of study. The ornaments on the tombstones represent the characteristic of the period of Ottoman State. Purpose of this study is to examine the extension of this tombstones in Bursa, Orhangazi area, and maket he catalogues of the gravestones which is being ruined as the time pass; to determine the relation with the other examples and to expose their place and importance in Anatolia. In this study around Orhangazi in Bursa, 75 tombstones are investigated. 21 of these tombstones were for females and 50 were for males as Ottoman tombstones for women and men differ in appearance. The oldest tombstone have the time stamp of 1120/1699 and the newest one belongs to 1295/1878. No mark of epidemic disease had been tracked. 46 of the tombstones were marble and of them were stone. All of the tombstones were superscripted. The calligraphy of the inscriptions is mostly sülüs (67), while in the first sample, it is ta'lik (8) in some other samples. Whilst cemeteries of the Orhangazi are in better shape than the others; some tombstones have a subverted view. 5 tombstones are inherited to our age broken or with missing parts. This damage is result of time and nature, but most dominant reason for current state seems to be the haphazard work done at the cemetery itself. The scripts on the tombstones disappear by the external effects by time. It is obvious that if required measures are not taken to protect the tombstones that encapsulate an important aspect of the art and social life of their ages, there won't be much left to future generations besides the examples kept in the museums.