Search

Özet Türkiye’dekişi başına düşen yıllık 1.519 m3su miktarı ile kaynaklarınıtasarruflu kullanmadığı takdirde gelecek yıllarda su sıkıntısı yaşayabilecekülkeler arasında yer almaktadır. Mevcut büyüme hızı, hızlı nüfus artışı, çok sutüketen teknolojilerin terk edilmemesi, su tüketim alışkanlıkları gibi faktörsu kaynakları üzerine önemli baskılar oluşturmaktadırlar. Ayrıca, Türkiye'ninbulunduğu bölgede yaşanan siyasal/sosyal problemler ve savaşlar nedeniyleyaşanan büyük göçler nüfusta öngörülemeyen artışlara sebep olmaktadır. Bu gibietkenler de düşünüldüğünde ülkenin su stresine girmesi çok daha hızlı gerçekleşecektir.Nüfusta öngörülemeyen artışlar sebebi ile sağlık kuruluşlarının hasta yükleride oldukça artmaktadır. Bu ise su tüketimi açısından sağlık kuruluşlarınınincelenmesini ve tasarruf tedbirlerinin alınmasını gerekli kılmaktadır. Amaç:Bu çalışmada, Türkiye'nin sukaynakları ve muhtemel su stresi düşünülerek sağlık kuruluşlarında su tasarrufuaçısından 2 adet Ağız ve Diş Sağlığı merkezi ile 1 adet Ağız ve Diş SağlığıHastanesinde kullanılan suyun girişimsel işlemlere göre karşılaştırılmasının yapılmasıve su israfının önlenmesine yönelik önerilerin sunulması amaçlanmıştır.Bulgular: Araştırmanınbulgularına göre;2016 yılı Ocak-Eylül ayları arasında gerçekleşen suTüketim/Alınan Kredi (m³) miktarlarının ortalama günlük miktarları (litre) incelendiğinde 3 sağlık tesisin günlük ortalama37.072 litre su tükettiği görülmektedir. Hasta sayısının çokluğu nedeni ile ençok su tüketimi 46.197 L/gün ile birinci Ağız ve Diş Sağlığı Hastanesinde, enaz ise 22.621 L/gün ile üçüncü Ağız ve Diş Sağlığı Merkezinde olmasına rağmen, tasarruflusu tüketiminin bir göstergesi olarak hasta başı günlük tüketilen su en düşük 1,38L/hasta ile birinci Ağız ve Diş Sağlığı Hastanesinde, en yüksek ise 3,08 L/hastaile üçüncü Ağız ve Diş Sağlığı Merkezinde bulunmuştur.Sonuç:Su tüketimi azaltmanın bir kültür halinegetirilmesi gerektiği, küçükyatırımlarla su tasarrufu sağlanabileceği, hasta ve hasta yakınlarınahazırlanacak broşür, afişlerle farkındalık oluşturulması sonucu su tüketiminin azaltılabileceğisonucuna varılmıştır.

WOS: 000488458003117, [No abstract available]

PubMed: 29482295 [No abstract available]

AIM: To investigate whether single-dose intravitreal injections of bevacizumab and ranibizumab transfer into milk. METHODS: This study included lactating 12 sheep and a single 3-month old suckling lamb of each sheep. Two groups consisting of 6 sheep and their lambs were constituted; the ranibizumab group and the bevacizumab group before the administration of intravitreal injections, blood and milk samples were obtained from all sheep and, following the injections, blood and milk samples of all sheep and blood samples of all lambs were collected at regular time points. Serum and milk concentrations of bevacizumab and ranibizumab were measured using an enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kit. The limit of determination was 0.9 ng/mL for bevacizumab and 0.62 ng/mL for ranibizumab. RESULTS: At 6h after intravitreal injections, bevacizumab concentration was above the limit of determination in the blood of all sheep. At 3wk, when the study was terminated, bevacizumab concentrations were high in 4 sheep. Even though bevacizumab concentrations in milk showed fluctuations, the drug transferred into the milk of all sheep at detectable concentrations. Ranibizumab drug concentrations in the blood and milk of sheep and those in the blood of lambs were below the limit of determination by the ELISA kit. CONCLUSION: This sheep model study demonstrate that intravitreal injection of ranibizumab, which did not transfer into the milk of sheep and suckling lambs, is safer than bevacizumab during lactation period.

Organic and inorganic pollutants found in municipal landfill leachate lead to severe problems for the environment when directly discharged to water bodies without treatment. Due to the existence of recalcitrant organics in leachate, advanced oxidation processes (AOP) are mostly applied to biologically treated leachate as a polishing step. In this study, the effectiveness of Fenton process on leachate treatment was examined. The Fenton process was applied to both young (untreated) and biologically treated leachate provided from Şile Kömürcüoda Landfill in Istanbul. It was treated by using up flow anaerobic sludge blanket (UASB) reactor and membrane bio-reactor (MBR) processes respectively prior to AOP application. In addition, the combination of Ultraviolet (UV)/Fenton and Ultrasound (US)/Fenton processes were applied to biologically treated leachate to improve the efficiency of Fenton process. The results suggested that, Fenton process is an efficient oxidation method for the treatment of organic matter and color in leachate. It was able to remove 70 % chemical oxygen demand (COD) from the raw leachate, while for biologically treated leachate the COD removal was over 50 %. On the other hand, color removal was observed to be 90 % and 98% in old and young leachate respectively. It was also seen that the additional treatment techniques used in the study did not improve the treatment efficiency of Fenton process., Katı atık depolama sahası sızıntı suyunda bulunan organik ve inorganik kirleticiler arıtılmadan direk olarak su kaynaklarına deşarj edildiğinde ciddi çevresel sorunlara yol açmaktadır. Biyolojik arıtmadan geçmiş sızıntı suyunda bulunan inatçı organikler için ileri oksidasyon yöntemleri çoğunlukla cilalama evresi olarak uygulanır. Bu çalışmada, Fenton prosesinin katı atık depolama sahası sızıntı suyu üzerindeki etkinliği incelenmiştir. Fenton prosesi İstanbul’daki Şile Kömürcüoda katı atık depolama sahasından temin edilen genç (arıtılmamış) ve biyolojik olarak arıtılmış sızıntı suyuna uygulanmıştır. Sızıntı suyu, ileri oksidasyon uygulaması öncesinde sırasıyla anaerobik yukarı akışlı çamur yatağı ve membran biyo-reaktör prosesleri ile arıtılmıştır. Buna ek olarak biyolojik olarak arıtılmış sızıntı suyuna verimi artırabilmek amacı ile ultraviyole/Fenton ve ultrasound/Fenton kombinasyonları da uygulanmıştır. Çalışmalar sonucunda Fenton prosesinin sızıntı suyunda renk ve organik madde arıtımında etkin bir yöntem olduğu ortaya konmuştur. Ham sızıntı suyunda %70 KOİ giderimi elde edilirken biyolojik olarak arıtılmış sızıntı suyunda bu değer %50’nin üzerindedir. Diğer taraftan renk giderimi ham ve biyolojik olarak arıtılmış sızıntı suyunda sırasıyla %90 ve %98 olarak gözlemlenmiştir. Fenton’a ek olarak uygulanan ultraviyole ışın ve ultrasound yöntemlerinin arıtma veriminde artış yaratmadığı belirlenmiştir.

In this report we have described an affected sib in a large Turkish family who appears to have a new distinct dominantly-inherited blindness, scoliosis and arachnodactyly syndrome. The combination of clinical abnormalities in these patients did not initially suggest Marfan syndrome or other connective tissue disorders associated with ectopia lentis. The proband was a 16-year-old boy who was referred to our clinics for scoliosis. He had arachnodactyly of both fingers and toes. He had been suffering from progressive visual loss and strabismus since he was eight-years-old. His 20-year-old brother had severe kyphoscoliosis, and arachnodactyly of fingers and toes. He was 130 cm tall and was bilaterally blind. His 23-year-old sister had only eye findings but no arachnodactyly or scoliosis. His 60-year-old father had mild scoliosis, blindness and arachnodactyly and mother was normal. We performed routine mutation analyses in the genes FBN1, TGFBR1 and TGFBR2, but no mutation has been detected. Our Turkish patients are most likely affected by a hitherto unrecorded condition which is caused by an autosomal dominant gene defect with variable expression but we can not exclude multigenic inheritance. Further studies are needed to assess the contribution of sex influence to the syndrome because the female relative is less affected.

Scoliosis, blindness and arachnodactyly in a large Turkish family is it a new-syndrome?: In this report we have described in affected sib in a large Turkish family who appears to have it new distinct dominantly-inherited blindness. scoliosis and arachnodactyly syndrome. The combination of clinical abnormalities in these patients did not initially suggest Marfan syndrome or other connective tissue disorders associated with ectopia lentis. The proband was it 16-war-old boy who was referred to our clinics for scoliosis. He had arachnodactyly of both fingers and toes. He had been suffering front progressive visual loss and strabismus Since he was eight years old. His 20-year-old brother had severe kyphoscoliosis, and arachnodactyly of fingers and toes. He was 130 cut tall and was bilaterally blind. His 23 year old sister had only eye findings but no arachnodactyly or scoliosis. His 60-year-old father had mild scoliosis, blindness and arachnodactyly and mother was normal. We performed routine mutation analyses in the genes FBN1. TGFBR1 and TGFBR2, but no mutation has been detected. Our Turkish patients are most likely affected by a hitherto unrecorded condition which is caused by an autosomal dominant gene delect with variable expression but wc can not exclude multigenic inheritance. Further studies are needed to assess the contribution of sex influence to the syndrome because the tcruale relative is less affected.

Alternative wastewater treatment methods were developed in recent years. According to experimental and practical applications, scientist’s interest is focus on easy applicable, economical and optimum efficiency methods. In our experiments raw soil sample known as Basyayla region grape molasses soil was used. In this content, we investigated chemical structure of soil sample and its usage in water treatment. This soil which constituted of mostly calcite was used for sedimentation for making grape molasses. Experimental studies were taken place on removal of COD (Chemical Oxygen Demand), SS (Suspended Solid), chromium (VI) and total chromium from composite sample of the tannery wastewater. About 80 percent removal efficiency was obtained for wastewater sample for 2000 mg/L dosage and pH 6, Atık suların arıtılmasında alternatif arıtım yöntemleri her geçen gün artmaktadır. Yapılan çalışmalara ve pratikteki uygulamalarına bakıldığında ilginin uygulanması kolay, ekonomik ve yüksek verime sahip yöntemler üzerinde yoğunlaştığı görülmektedir. Çalışmalarımızda Başyayla yöresi pekmez toprağı olarak bilinen ve pekmez yapımında çöktürme amaçlı olarak kullanılan kalsit ağırlıklı işlem görmemiş toprak numunesi kullanılmıştır. Bu bağlamda yaptığımız çalışmada toprak numunesinin kimyasal yapısı incelenerek arıtmada kullanılabilirliği araştırılmıştır. Deneysel çalışmalarda bir deri endüstrisi atık sularından kompozit olarak alınan numunede, KOİ (Kimyasal Oksijen İhtiyacı), AKM (Askıda Katı Madde), krom (VI) ve toplam krom parametrelerinin giderimi üzerine çalışılmıştır. Atık su numunesinde 2000 mg/L dozda ve pH 6’da %80’in üzerinde verimler elde edilmiştir.

Kasım-1890 üs Tasası s-1991 tarihleri arasında Dicle üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilir. Dalı ise Diyarbakır Devlet Hastanesi Çocuk Cerrahi servisine akut karın ağrısı ile başvuran O-15 yaş grubundaki 63 akut karın15 olgusu ile 36 sağlıklı çocuktan oluşan kontrol grubu Yersinin enfeksiyonu yönünden incelendi. Akut karın tanışa alan S olguda (% 14.3$ Yersinin enterooolitica bakterisi izole edildi-Enfeksiyonun 0-5 yaş grubunda diare ve ateş 6-9 ve 10-14 yaş gruplarında ise karın ağrısı vs bulantı-kusssa semptomları ile seyrettiği saptandı. Yersinia enfeksiyonunun sadece akut appsndisiti taklit eden asszenter lenfadenitte deg tüa akut karan olgularında patoloji nedeni.olabildiği görüldü. %î4.3 oranında Y.enteroooiitica izolasyonu n©deniyi© akut karın olgularında Yersinia enfeksiyonunun araştırı laası gerektiği kanaatine varıldı. Yesisinia enfeksiyonunun tanısında ssîektlf besiyer- Jeri iîe yapılan bakteri izolasyonunun uygun bir tanı yöntemi olduğu görüldü. Kültür-antibiogras sonuçlarına göre enfeksiyonun tedavisinde., kioraafsnikol. aainogîiko- zitîer. tetrasîkî ini er ve triıaetoprîa-sul fa«etoksazoî antibiotikîerindsn birinin kullanı»asının yeterli olacağı belirlendi.

Decolorization of reactive dyes, which are used in textile industry, under batch anaerobic conditions by mixed microbial culture was investigated in this study. Decolorization of C.I. Reactive Black 5 (RB 5), C.I. Reactive Red 24 (RR 24) and C.I. Reactive Blue 49 (RB 49) with initial concentrations ranging from150 to 2400 mg/L was investigated. Decolorization efficiencies obtained were 93.4% for RB 5 and 98.9% for RR 24 both with initial concentration of 2400 mg/L after 24 h incubation period. However, decolorization was lower for the dye of RB 49 than other two dyes in all concentrations despite 72 hincubation period by mixed anaerobic culture. All of the three dyes correlated with 1st order reaction kinetic with respect to decolorization kinetics. The results of the study demonstrated that high decolorization was obtained under anaerobic condition depending on chemical structure of the dye.