Search

ÖZETAmaç: Bu çalışmada ibandronik asit ve kalsiyum- D vitamini kompleksinin osteointegrasyon üzerine olanetkilerini histomorfometrik ve mekanik olarak değerlendirmeyi amaçlamaktadır.Gereç ve Yöntem: Çalışma 45 adet dişi Sprague-Dawley cinsi ratın sol femurları üzerinde yapılmıştır. Cerrahiolarak ratların sol femurlarına intramedüller K teli yerleştirilmiştir. Ratlar rasgele eşit sayıda olacak şekildekontrol grubu, ibandronat alan grup ve Ca+D vitamini alan grup olacak şekilde gruplandırılmıştır. Altı haftasonra sakrifiye edilen ratların femurları mekanik teste ve histomorfometrik inceleme tabi tutulmuştur. Eldeedilen veriler istatistiksel olarak kıyaslanmıştır.Bulgular: Grup A (kontrol) ve Grup B (Ca+D vitamini) arasında ortalama maksimum çekme gücü ve osteointegrasyonendeksi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu (maksimum çekme için p=0,828,OintE için p=0,172). İbandronik asit verilen Grup C için ortalama maksimum çekme gücü ve osteointegrasyonendeksi Grup A ve Grup B ile kıyaslandığında elde edilen değerin istatistiksel olarak anlamlı derecedeyüksek olduğu saptandı (Maksimum çekme gücü için grup A’da p=0,001, grup B’de p=0,001, OintE için grupA’ da p=0,009, grup B’de p=0,016)Sonuç: Bu çalışma ibandronatın metal implant-kemik tutunumu üzerinde belirgin bir olumlu etkiye sahipolduğunu göstermektedir. Ancak, bu deneysel çalışmanın sonuçlarını destekleyecek ileri klinik çalışmalaraihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: Osteointegrasyon; İbandronat; Kalsiyum; D vitaminiABSTRACTObjective: The aim of this study is to evaluate the effects of ibandronate and calcium-vitamin D complex onosteointegration of metal implants histomorphometrically and mechanically.Material and Method: The study was performed on 45 female Sprague-Dawley rats. Rats were divided intothree groups. Intramedullary nailing was performed in all rat’s left femurs with a stainless steel K-wire in 1mm diameter. The rats in Group A, the control group, didn’t receive any medication after the intramedullarynailing of left femur. The rats in Group B received calcium and 25IU vitamin D daily; in Group C receivedsingle dosage ibandronate subcutaneously after intramedullary nailing of left femurs. At the end of sixweeks all the rats were sacrificed. Maximum pull out strenghts were measured for all K wires and the meanmaximum pull out strenghts were calculated for each group. Hystomorphometrically the thickness of thenew bone around the K wire was measured and proportioned to the thickness of the K wire to get the novelosteointegration index(Oint-E) for each group.Results: There were no statistically significantly difference between Group A and Group B with regard toOint-E (p=0,172) and mean pull out strength(p=0,828). The mean pull out strength and Oint-E for GroupC, ibandronate medication group, were higher when compared with Group A and B with a statisticallysignificant difference (for mean pull out strengths p=0,001 for Group A, p=0,001 for Group B; for Oint-Ep=0,009 for Group A, p=0,016 for Group B).Conclusion: The results of this study demonstrated that ibandronate has a significant positive effect onbone metal implant integration. We believe that ibandronate can be used postoperatively to augmentosteointegration of metal implants. However further clinical studies are needed to support results of thisexperimental study.Key Words: Osteointegration; Ibandronate; Calcium; Vitamin D; Implant survival

Giriş: Alkaptonuri homogentisik asit oksidaz enzim eksikliğine bağlı otozomal resesif bir hastalıktır. Homogentisik asit yıkılamaz ve siyahımsı bir pigment yumuşak dokularda özellikle de kıkırdak dokularda birikerek okronozis denilen dejeneratif değişikliklere yol açar. Bu dejeneratif değişiklikler özellikle yük taşıyan kalça ve diz gibi eklemlerde 4. ve 5. onlu yaşlardan başlayan erken dönem osteoartrite yol açar ve bu hastalar genelde dejeneratif artritlere bağlı şikâyetler ile polikliniklere başvurmaktadırlar. Saf mekanik semptomlarla başvuru yok denecek kadar azdır. Bizim sunduğumuz vakada hastamız dizde kilitlenme ve bükmede zorluk gibi sadece mekanik semptomlar ile başvurmuştur. Hasta ve Yöntem: 49 yaşında erkek hasta dizde ağrı ve bükmede zorluk ile polikliniğe başvurdu. Fizik muayene ve MRG sonuçlarına dayanarak hastaya yapılan diz artroskopisinde tüm dokularda kahverengimsi siyahımsı renk değişikliği izlendi. Medial menisküste dejenerasyon ve medial tibia eminensiada osteokondral kırık fragmanı izlendi. Fragman eksize edilerek patolojiye gönderildi. Medial menisküs arka boynuzdaki dejeneratif yırtık için parsiyel menissektomi uygulandı. Hastanın ameliyat sonrası erken dönem kontrolünde mekanik şikayetleri tamamen geçtiği ve diz ağrısının tama yakın azaldığı tespit edildi. Bulgular: Hastamızın eklem çevresi tüm yumuşak dokularında ve menisküslerde siyahımsı renk değişiklikleri göze çarpmaktaydı. Tüm menisküslerde ve kıkırdak yüzeylerde yaşla uyumsuz dejenerasyon ve kırılganlık mevcuttu. Özellikle tibia plato anteriorunda osteokondral fragman ve kıkırdak defekti izlendi. Medial menisküs arka boynuzunda yırtık mevcuttu. Sonuç: Okronozisin genç yaşlarda başlayan eklem dejenerasyonuna yol açtığı ve hastaların bazılarının artroplasti cerrahisi esnasında tanı aldığı bilinmektedir. Ancak sadece mekanik semptomları olan hastalarda da ileride eklem dejenerasyonuna yol açacağı öngörülen değişikliklerin başlangıcı açısından okronozis tanısı akıllarda tutulmalıdır

Osteoporoz; kemik gücünde azalma ile karakterize, kemik kırıklarına yol açan bir hastalıktır. Osteoporoz hastalarında osteoporotik kırıklar sık görülmekte ve hayat kalitesini azaltmaktadır. Zoledronat; en potent bifosfonattır ve remodelizasyon üzerindeki etkilerinden dolayı kırık tamiri ve iyileşmesindeki rolü diğer ilaçlardan daha fazladır. Çalışmamızda; osteoporotik ratlarda oluşturulan kırık modelinin iyileşmesinde zoledronik asit tedavisinin, kemik histolojisine ve kemiğin biyomekanik özelliklerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, ağırlıkları 300- 350 gr olan toplam 48 adet Sprague- Dawley cinsi rat kullanılmıştır. Tüm ratlara overektomi uygulanarak, 1 hafta sonra 2IU/g subkütan heparin tedavisine başlanmıştır. Tedaviye başlamadan önce ve 4 hafta boyunca günlük enjeksiyon tedavisi sonrasında rastgele seçilen 4 ratın vertebra kemik mineral dansitesi ölçülmüş ve süreç sonunda ratlarda preoperatif ölçümlere göre osteoporoz oluştuğu tespit edilmiştir. Osteoporotik ratlar rastgele 4 gruba ayrılmıştır. Bu gruplardan kontrol grubu olan A grubundaki ratlara kırık modeli oluşturulup herhangi bir tedavi verilmemiştir. B grubundaki ratlara kırık modeli oluşturup 6 hafta D vitamini ve kalsiyum kompleksi oral gavaj olarak günlük verilmiştir. C grubundaki ratlara kırık modeli oluşturulup ameliyat sonrası 2. Haftada zoledronik asit 0.1 mgr/kg, subkutan verilmiştir. D grubundaki ratlara ise kırık modeli oluşturduktan sonra hem 6 hafta D vitamini ve kalsiyum kompleksi verilmiş hem 2. Haftada zoledronik asit subkutan enjeksiyonu yapılmıştır. 6 hafta sonra bütün ratlar sakrifiye edilmiştir. Sakrifikasyonun ardından sol tibialar rezeke edilerek çıkartılmış, histopatolojik ve biyomekanik incelemeleri yapılmıştır. Biyomekanik olarak maksimum burulma güçleri ve maksimum burulma açıları ölçülmüş ve burulma sertlikleri hesaplanmıştır. B grubundan 1 , C ve D gruplarından 2 şer adet örnek histopatolojik olarak incelenmiş ve karşılaştırılmıştır.Biyomekanik çalışmaların istatistiksel analizi IBM SPSS Statistics 20 programı kullanılarak yapılmıştır. İstatistiksel değerlendirilmesi için Kruskall Wallis H testi kullanılmıştır. Kruskall Wallis H testi sonuçları anlamlı çıktığında, çoklu karşılaştırma için Bonferroni'nin belirlediği Mann - Withney U testi kullanılmıştır.Zoledronik asit tedavisi alan 3. grubun maksimum burulma gücü değerleri kontrol (grup 1) ve sadece kalsiyum ve D-vitamini alan gruplara (grup 2) göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Zoledronik asit tedavisine ek olarak kalsiyum ve D-vitamini alan grubun (grup 4) maksimum burulma gücü değerleri kontrol grubuna (grup 1) göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Kırılma sertliği değerlendirilmiş ve sonuçta yine Zoledronik asit ve Zoledronik asit ve D vitamini verilen gruplarda kontrol ve kalsiyum ve D vitamini verilen gruplara göre daha yüksek bulunmuş fakat istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır. Sonuç olarak; osteoporotik ratlarda oluşturulan kırık modelinde tek doz zoledronik asit tedavisi kırık iyileşmesini biyomekanik ve histolojik olarak olumlu yönde etkilemiştir. Günlük verilen kalsiyum ve D vitamini ile yapılan tedavi kırık iyileşmesini etkilememiştir. Zoledronik asit tedavisine kalsiyum ve D vitamini eklenmesinin kırık iyileşmesine ek bir katkısı olmamıştır. Klinik kullanımda osteoporotik kırık tedavisi sırasında tek doz zoledronik asit tedavisi verilmesi kırık iyileşmesine olumlu katkıda bulunacaktır. Yapılacak klinik çalışmalar ile tek doz zoledronik asit uygulamasının osteoporotik kırık tedavisininde faydalı olabileceğini düşünüyoruz. Osteoporosis is a disease which decrease bone strength and cause bone fracture. Osteoporotic fractures are common in osteoporotic people and decrease the quality of life. Zoledronat is the most potent bisfosfonate and the role of zoledronate in fracture repair and healing is better than other drugs because of its effect on bone remodelization. Aim of our study is to explore the effects of zoledronate therapy on histological and biomechanical properties of bone healing via a fracture model generated on rats tibiae. İn this study, we used total 48 spraque dawley rat which weight 300- 350gr. Overectomy was performed in all rats, after one week, we started 2IU/gr heparine injection subcutaneously. After 4 weeks of daily injections, 4 rats were randomly chosen and bone mineral dansity were measured. Osteoporosis was defined according to preoperatively measured bone mineral dansity. Osteoporotic rats were seperated in to four groups randomly. Rats in group A deserved as a control in which only fracture model was made and no treatmentwas given. Rats in group B received oral gavage containing calcium and vitamine D daily for six weeks. Rats in group C received 0,1 mgr/kg Zoledronat acid subcutaneously at the second week of the index operation namely ovariectomy. Rats in group D, had combination of the treatment modalilities in group B and C. Postoperatively at week six rats were sacrified and then left tibias were resected and preserved for the study. . Histological and biomecanical test were conducted. Maximum torsion power, maximum torsion angle were measured biomechanically and torsion stiffness was calculated. One sample in group B and two samples group C and group D were evaluated histopatologically. We used IBM SPSS Statistics 20 program for statically analisis for biomechanical studies. Kruskall Wallis H test was used to compare the peak torque, torsion angle and torsional stiffness among groups. When Kruskall Wallis H test result was significant, Bonferroni adjusted Mann-Whitney U test was used in the multiple comparison. We found values of the maximum torsional force in the group C in which Zoledronic asid was given; are significantly higher than control group (group A) and calcium and vitamine D given group (group B). Also we found values of the maximum torsional force in the group D which both Zoledronic asit and calcium and vitamine D were given,are significantly higher than control group (group A). Stiffness values were calculated and stiffness of the tibiae in the group which zoledronic asit and both zoledronic asit and calcium and vitamine D were higher rather than control group and Calcium and vitamine D group, however this result was not statistically significant. In conclusion; single dose Zoledronate treatement improves fracture healing proven with histopatological findings and biomechanical test results in osteoporotic rat fracture model. Daily given calcium and vitamine D treatment had no effect on fracture healing. There is no additional improvement in fracture healing if you give calcium and Vitamine D to Zoledronic asit treatment. In clinical use; zoledronic asit treatement night have positive effect on fracture healing in osteoporotic fracture management. With future clinical studies zoledronic asit will become an important part of osteoporotic fracture treatment. 90

Bireylerin mesleki hayatı, onları sadece ekonomik değil aynı zamanda sosyal olarak da yaşamının tümünü etkilemektedir. Bireyin mutluluğunun iki temel taşı, aile ve meslek/iştir. Ülkemizde meslek seçimi ergenlik döneminin başlangıcı ile gidilen lise ve türüne göre genelde şekillenmektedir. Her okul türü ve dallara göre öğrencilerin seçmiş olduğu meslek tipi hemen hemen belli olabilmektedir. Yapılan birçok araştırmada bu farklılıklar tespit edilmiştir. İmam Hatip Liseleri her geçen gün artan öğrenci ile önemli bir lise öğretim kurumudur. Bu okulda okuyan öğrencilerin mesleki seçimleri ile ilgili araştırma yapılarak onların neye göre ne tip meslek seçtikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada toplam 204 son sınıf İmam Hatip öğrencisine anket uygulanmıştır. Verilerin toplanmasından sonra istatistiki analiz yapılmıştır. Burada genel olarak son sınıf öğrencilerinin istedikleri meslekler, bu mesleklerin genel özellikleri ve öğrencilerin hangi özelliklere göre meslek seçimi yaptıkları araştırılmıştır. Araştırmaya göre; İmam Hatip lisesi son sınıf öğrencilerinden erkeler kızlara göre daha fazla açık alanda çalışmak istediklerini, erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre daha fazla bağımsız çalışacağı meslekleri tercih ettikleri, öğrencilerin %70,6 sının üniformalı bir işte çalışmak istemediği, sosyal bilimler ve eğitim bilimleri alanlarda mesleklerinin olmasını istedikleri bulunmuştur. Professional life of individuals, not only economically but also socially them affects all of your life. The foundation stone of the two individual happiness are family, and career / job. Choice of profession in our country, with the onset of adolescence, and the type of school attended by the general shape. Each type of school and type of occupation almost certain branches may be chosen by the students. These differences have been identified in many studies conducted.Increasing with each passing day Religious Vocational School is a high school student with a major teaching institution. Research related to vocational students in this school making choices according to what they tried to determine what type of career they choose.A total of 204 final-year students were surveyed Religious Vocational School. After collecting the data were statistically analyzed. Here, in general, they want jobs last year students of these professions career choice made by the general characteristics and the characteristics of students were investigated.According to the study, religious high school students last year by boys more than girls wanted to work outdoors, work more independently than male students preferred occupations, 70.6% of students did not want to work a uniform cynical, social sciences and science education in areas profession they want to be found. 79

Yalcinozan, Mehmet/0000-0002-2772-1137 WOS: 000293815300011 PubMed: 21762068 Patellar fractures are uncommon injuries and account for approximately 1% of all fractures. In this article, a 35-year-old male patient who sustained a collision deceleration accident with bilateral comminuted transverse patellar fractures is presented. For this patient, open reduction and internal fixation with tension band technique, using two Kirschner wires and cerclage wire was applied for both fractures. At the first postoperative day, isometric quadriceps and active range of motion exercises were begun and the patient was allowed to walk full weight bearing with two crutches while both extremities were immobilized in a hinged brace allowing maximum 30 degrees of flexion. At postoperative fourth week brace immobilization was terminated. However, the patient was advised to use crutches for two weeks more to prevent any complications that may arise during walking because of the bilaterally of the injury. At six weeks solid union was achieved. During the last visit at postoperative second year, the patient had no complaints and the range of motion was full. In this paper a case of bilateral patella fractures is presented as a consequence of a dashboard injury, and the pathomechanical and therapeutical aspects of such an injury is discussed.

Ausgehend von der in der modernen Fachliteratur vielfach vorherrschenden Vereinnahmung Bedreddins für moderne fortschrittliche Ideologien, will die Arbeit seiner Verankerung im historischen und philosophischen Kontext seiner Zeit nachgehen. Dabei zeigt sich, dass in den relevanten politischen Situationen sein Verhalten wegen ungenügender Quellenlage nicht eindeutig interpretierbar ist. Die vorliegende Arbeit will diese Lücken nicht mit voreiligen Thesen füllen, sondern möchte sie aufzeigen und die sich ergebenden Fragen in der ganzen Bandbreite erörtern. Angesprochen wird damit seine Rolle im Aufstand, seine politische Zielsetzung und seine Beziehung zu seinem Schüler Börklüce Mustafa. In einem zweiten Teil wird die Bedreddin zugeschriebene Schrift „Vâridat“ einer Analyse unterzogen. Der in der Literatur hervorgehobene Aspekt der Toleranz erfährt hierbei seine Bestätigung, nicht aber die häufig gleichfalls vorgenommene Einordnung in ein aufgeklärtes Weltbild. Die Gleichsetzung von Humanität, die Bedreddin nicht abgesprochen werden kann, mit Aufklärung greift zu kurz, erweist sich als anachronistisch und wird als im Zeichen politisch-ideologischer Instrumentalisierung stehend erkannt. Da Aufklärung immer in einem Spannungsverhältnis zur Offenbarungsreligion steht und es in „Vâridat“ um die Auffassung von Religion und die rechte Koranexegese geht, werden in einem dritten Teil beispielhaft an prominenten europäischen Aufklärern deren Syntheseversuche von aufgeklärtem Denken und Religion vorgestellt. Der Abstand zu Bedreddins in der Mystik wurzelndem Denken wird so ins rechte Licht gestellt. In einem Schlusskapitel wird schließlich Bedreddins Bedeutung für das aktuelle alevitische Selbstverständnis nachgegangen.

Patella kırıkları nadir görülen ve tüm kırıkların yaklaşık %1’ini oluşturan yaralanmalardır. Bu yazıda, araç içi deselerasyon yaralanmasına maruz kalan ve iki taraflı parçalı transvers patella kırığı gelişen 35 yaşında bir erkek hasta sunuldu. Bu hastada her iki patella kırığı için de, açık redüksiyon ve gergi bandı tekniği ile iki adet Kirschner-teli ve serklaj teli kullanılarak internal fiksasyon gerçekleştirildi. Cerrahi sonrası birinci günde izometrik quadriseps ve aktif hareket genişliği egzersizleri başlandı ve hastanın her iki ekstremitesi azami 30 derece fleksiyon yapabilecek şekilde kilitli dizlik ile immobilize edilerek, koltuk değneği ile tam yük vererek yürümesine izin verildi. Ameliyat sonrası dördüncü haftada dizlik ile immobilizasyon sonlandırıldı. Ancak hastaya, kırığın iki taraflı olması nedeniyle yürüme sırasında ortaya çıkabilecek komplikasyonları engellemek için iki hafta daha koltuk değneği kullanması önerildi. Altıncı haftada tam kaynama elde edildi. Ameliyattan iki yıl sonra yapılan son kontrolde hastanın yakınması yoktu ve eklem hareket açıklığı tamdı. Bu yazıda, araç torpidosuna çarpmaya bağlı gelişen iki taraflı patella kırığı olgusu sunuldu ve bu tür yaralanmanın patomekanik ve terapötik yönleri tartışıldı. Patellar fractures are uncommon injuries and account for approximately 1% of all fractures. In this article, a 35-year-old male patient who sustained a collision deceleration accident with bilateral comminuted transverse patellar fractures is presented. For this patient, open reduction and internal fixation with tension band technique, using two Kirschner wires and cerclage wire was applied for both fractures. At the first postoperative day, isometric quadriceps and active range of motion exercises were begun and the patient was allowed to walk full weight bearing with two crutches while both extremities were immobilized in a hinged brace allowing maximum 30 degrees of flexion. At postoperative fourth week brace immobilization was terminated. However, the patient was advised to use crutches for two weeks more to prevent any complications that may arise during walking because of the bilaterally of the injury. At six weeks solid union was achieved. During the last visit at postoperative second year, the patient had no complaints and the range of motion was full. In this paper a case of bilateral patella fractures is presented as a consequence of a dashboard injury, and the pathomechanical and therapeutical aspects of such an injury is discussed.

Özet Amaç. Hastalarda görülen kalp kapak darlık ve yetmezliklerinde kalsifikasyonun rolü önemlidir. Bu yüzden valvuler kalsifikasyonun sebeplerinin ayrıntılı tespiti bu patolojilerin ilerlemesini azaltabilir. Bu çalışmada kalp kapak kalsifikasyonu olan hastalarda parathormon (PTH) ve kalsiyum seviyeleri ile ilişkili olup olmadığını araştırmak amaçlanmıştır. Yöntem. Ekokardiografisinde valvuler kalsifikasyon tespit edilen 30 hasta (Grup A), valvuler kalsifikasyon görülmeyen 30 hasta (Grup B), serum parathormon, kalsiyum, iyonize kalsiyum, fosfor, kreatinin, açlık kan şekeri (AKŞ) ve arteriyel tansiyon ölçümleri açısından karşılaştırılmıştır. Bulgular. Gruplar arasında PTH değerleri karşılaştırıldığında valvüler kalsifikasyonu olan hastalarda parathormon düzeyleri (117,9) valvüler kalsifikasyonu olmayan hastalara (53,6) göre daha yüksek bulunmuştur (P0,05) Serum fosfor değerleri de her iki grupta benzer seviyelerde tespit edildi (P>0,05). Her iki grupta da Ca x P düzeyleri 55'in altında bulunmuştur. Grup A'da ortalama 32,1, Grup B'de ortalama 30,8 idi. Kreatin klirensi hipertansiyon ve diyabet açısından anlamlı bir fark tespit edilemedi. Sonuçlar. Çalışmamızda valvuler kalsifikasyonlu olgularda serum parathormon seviyelerinin anlamlı olarak yüksek bulunması, valvuler kalsifikasyonla karşılaştığımızda bu hormonun analizinin de yapılmasının faydalı olabileceğini göstermiştir. Parathormon yüksekliği olanlarda sebep aydınlatılıp tedavi edilmesinin valvüler kalsifikasyonların ilerlemesini önleyebileceği kanaatine varılmıştır.Anahtar kelimeler: Kalp kapak kalsifikasyonu, parathormon, iyonize calsiyumAbstractAim. Calcification has an important role in valvular stenosis and failures that seen in patients. Because of this detailed establishing of valvular calcification reasons can be decreased progression of these pathologies. In this study we aimed to investigate that are there any relationship between parathormone (PTH) and calcium levels in patients which have cardiac valve calcification. Methods. Serum parathormone, calcium (Ca), ionize calcium, phosphor (P), creatinin, hunger blood glucose levels and arterial blood pressure measurements were compared between 30 patients with valvuler calcification in echocardiography (Group A) and 30 patients with no valvular calcification (Group B). Results. When each group compared, PTH levels were high in patients that have valvular calcification (117.9) according to non-calcific patients (53.6) (p< 0.05). Although total calcium and ionize calcium levels was small lower in patients that have valvular calcification, there was no significantly difference as statistical determination (P>0.05). Serum phosphor levels was similarly observed (P>0.05). Ca x P levels were observed under 55 in each group. Mean creatinin clirens was observed 32.1 in Group A, 30.8 in Group B. There was no significant difference in creatinin clirens levels, hypertension and diabetes between each groups. Conclusions. In our study: PTH levels were observed significantly higher in patients who have cardiac valve calcification. That point out observation of this hormone can be useful when we determinated valvular calcification. To our opinion, clarification of reason and application of treatment in cases with high PTH levels can be preventing progression of valvular calcification.Keywords: Cardiac valvular calcification, parathormone, ionize calcium, Amaç. Hastalarda görülen kalp kapak darlık ve yetmezliklerinde kalsifikasyonun rolü önemlidir. Bu yüzden valvuler kalsifikasyonun sebeplerinin ayrıntılı tespiti bu patolojilerin ilerlemesini azaltabilir. Bu çalışmada kalp kapak kalsifikasyonu olan hastalarda parathormon (PTH) ve kalsiyum seviyeleri ile ilişkili olup olmadığını araştırmak amaçlanmıştır. Yöntem. Ekokardiografisinde valvuler kalsifikasyon tespit edilen 30 hasta (Grup A), valvuler kalsifikasyon görülmeyen 30 hasta (Grup B), serum parathormon, kalsiyum, iyonize kalsiyum, fosfor, kreatinin, açlık kan şekeri (AKŞ) ve arteriyel tansiyon ölçümleri açısından karşılaştırılmıştır. Bulgular. Gruplar arasında PTH değerleri karşılaştırıldığında valvüler kalsifikasyonu olan hastalarda parathormon düzeyleri (117,9) valvüler kalsifikasyonu olmayan hastalara (53,6) göre daha yüksek bulunmuştur (P0,05) Serum fosfor değerleri de her iki grupta benzer seviyelerde tespit edildi (P>0,05). Her iki grupta da Ca x P düzeyleri 55’in altında bulunmuştur. Grup A’da ortalama 32,1, Grup B’de ortalama 30,8 idi. Kreatin klirensi hipertansiyon ve diyabet açısından anlamlı bir fark tespit edilemedi. Sonuçlar. Çalışmamızda valvuler kalsifikasyonlu olgularda serum parathormon seviyelerinin anlamlı olarak yüksek bulunması, valvuler kalsifikasyonla karşılaştığımızda bu hormonun analizinin de yapılmasının faydalı olabileceğini göstermiştir. Parathormon yüksekliği olanlarda sebep aydınlatılıp tedavi edilmesinin valvüler kalsifikasyonların ilerlemesini önleyebileceği kanaatine varılmıştır

Bis Ende des 17. Jahrhunderts war im christlichen Europa die Angst vor dem Osmanischen Reich, das sich als Gottesstaat verstand und die Länder der damals bekannten Welt in islamisch dominierte umwandeln wollte, allgegenwärtig. Von Anbeginn haftete diesen gewaltigen Kriegs- und Eroberungszügen der Osmanischen Militärmacht ein starkes religiöses Moment an. Dabei erscheint es auf den ersten Blick paradox, dass das Osmanische Reich gegenüber den Mitgliedern der christlichen und jüdischen Glaubensgemeinschaften als Anhänger einer Buchreligion tolerant auftrat und gemäß dem Grundsatz des Korans, dass es keinen Zwang im Glauben gibt, handelte. Es gilt daher das Osmanische Reich hinsichtlich seiner toleranten Behandlung Andersgläubiger manchen zeitgenössischen Historikern auch heute noch als nahezu perfekter islamischer Staat, in dem es auch den Nichtmuslimen möglich war, ihren Glauben und ihre Identität zu wahren. Dass das Osmanische Reich nicht jener perfekte islamische Staat war, wie von machen behauptet, wird in dieser Arbeit anhand der Unterdrückung und Verfolgung der Aleviten aufgezeigt. Denn die für damalige Maßstäbe außergewöhnliche Toleranz des Osmanischen Reiches gegenüber Christen und Juden galt nicht für jene Muslime, die sich nicht zum sunnitisch-orthodoxen Islam bekannten, der im Osmanischen Reich verpflichtende Staatsreligion für alle Muslime war. Mit der staatlichen Institutionalisierung des sunnitisch-orthodoxen Islam samt dem damit einhergehenden Normen- und Wertesystem wurden die davon abweichenden heterodoxen islamischen Strömungen, die Aleviten, zu Häretikern, die zunächst ins soziale und wirtschaftliche Abseits gedrängt und schließlich als Bedrohung für die Stabilität des osmanischen Herrschaftsgefüges angesehen wurden und mit beispielloser Grausamkeit und Konsequenz verfolgt und ausgerottet werden sollten. Wie tief sich die Gegnerschaft und die Vorurteile der sunnitisch-orthodoxen Mehrheitsgesellschaft gegen die Aleviten in das kollektive Gedächtnis eingegraben haben, lässt sich auch an der Behandlung der Aleviten in der Türkischen Republik ablesen. Nach wie vor dominiert in der „laizistischen“ Türkischen Republik die sunnitisch-orthodoxe Mehrheit den Diskurs, wer nun als rechtgläubiger Muslim anzusehen sei, sodass Aleviten selbst in der „modernen“ Türkei nach wie vor Diskriminierungen ausgesetzt sind.