Search

The reactions and adaptations of the skeletal muscles at macro and molecular levels to aging, work-out types and some diseases are major factors in plasticity. Together with its significance in exercise physiology, the mechanisms of the muscular plasticity in skeletal muscle diseases such as sarcopenia, trauma or experimental models of spinal cord injuries, alterations in the myosin heavy chains of the muscular fibers due to the strength and power work-outs are subject of more and more clinical and translational studies. Accordingly, the physiological, structural and biochemical properties of the muscle fibers type I, typeIIa ve type IIx are of utmost vitality affecting the skeletal muscle plasticity. The effects of the work-out types on muscles are in close relationship with the mitochondrial variations, Ca++ rates and genetic factors. Regarding the results according to these factors particularly, personalized work-out types and the contents have priorities in terms of exercise physiology. Most of the experiments deal with stroke models and phenotype investigations of the muscles such as soleus and tibialis anterior, in terms of muscle-nerve relation. This review aims to investigate the relations of the alterations due to the skeletal muscle plasticity with various factors and to evaluate its connections particularly with the work-out types., İskelet kaslarının yaşa, egzersiz çeşidine ve bazı hastalıklara verdiği makro ve moleküler düzeydeki tepki ve adaptasyonlar plastisiteye etki eden en önemli faktörlerdir. Egzersiz fizyolojisi temelinde sahip olduğu anlamla birlikte, sarkopeni gibi iskelet kası bozuklukları; travmaya bağlı ya da deneysel modellemelerle oluşan medulla spinalis yaralanmaları; çeşitli dayanıklılık, güç ve kuvvet antrenmanlarıyla ilgili kas liflerinde bulunan miyozin ağır zincir ‘lerinde meydana gelen değişikliklerde musküler plastisite mekanizmaları giderek artan sayıda klinik ve translasyonel çalışmanın konusu olmaktadır. Buna binaen, Tip I, Tip IIa ve Tip IIx kas lifi tiplerinin fizyolojik, yapısal ve biyokimyasal özellikleri insanda iskelet kası plastisitesine etki eden en önemli faktörlerdir. Antrenman çeşitlerinin kaslara etkisi mitokondriyel değişiklikler, Ca++ oranları ve genetik faktörler ile yakından ilişkilidir. Özellikle bu faktörlere bağlı oluşan sonuçlara göre, kişiye özel düzenlenen antrenman çeşitleri ve içerikleri, günümüzde egzersiz fizyolojisinin önceliklerindendir. Bu konuda yapılan deneylerin büyük çoğunluğu inme modellemeleri ve m. soleus, m. tibialis anterior gibi kasların kas-sinir ilişkisine bağlı fenotip incelemeleriyle ilgili çalışmalardır. Bu derlemede, iskelet kaslarındaki plastisiteye bağlı değişikliklerin, çeşitli faktörlerle olan ilişkilerinin incelenmesi ve özellikle egzersiz çeşitleri ile bağlantılarının ortaya konması hedeflendi.

ÖZETBalcıoğlu, H. A. (2006). Aa. Suprarenales'in orijin, dağılım ve sayılarınınmorfolojik değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,İstanbul Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı. Doktora tezi. İstanbul.Arteriae suprarenales morfoloji bilgisi adrenalektomide, böbrektransplantasyonunda, çeşitli radyolojik ve ürolojik prosedürlerde yaşamsalöneme sahiptir. Anatomik diseksiyon yöntemi ile tüm dallarını orijin, dağılım vesayı yönünden inceleyerek arteriae suprarenales anatomisini morfometri vevaryasyon ilişkileri ile de değerlendirip ortaya koymak amacıyla 23 kadavradasağ-sol toplam 45 tarafta çalışıldı. A.suprarenalis superior %100,a. suprarenalis media %89,89, a. suprarenalis inferior %97,78 vardı.A. suprarenalis superior, media ve inferior'un üçü birlikte %86,66 vardı.A. suprarenalis superior %97,77 a. phrenica inferior'dan ve %2,33 a.abdominalis'den çıkıyordu ve en az 3 en fazla 8 adetti. A. suprenalis media%68,88 a. abdominalis'den, %6,66 a. phrenica inferior'dan, %8,88 a.renalis'den, %2,50 superior polar arterden ve %2,50 a. suprarenalis inferior'dançıkıyordu ve en fazla 3 adetti. A. suprarenalis inferior %59,10 a. renalis'den,%18,18 superior polar arterden, %11,36 a. abdominalis'den, %11,36 a. renalisve superior polar arterden çıkıyordu ve en fazla 5 adetti. A. suprarenalissuperior ortalama uzunluğu sağda 13,43±5,77 mm, solda 12,82±6,16 mm; a.suprenalis media sağda 19,15±7,42 mm, solda 20,77±6,88 mm, a. suprarenalisinferior sağda 16,04±9,70 mm, solda 15,50±7,95 mm idi. Arterlerin sağ - solortalama uzunlukları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı(p>0,05). A. suprenalis media ortalama çapını sağda 2,05±0,75 ve solda 2,17±0,70 mm bulduk. Sağ-sol arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark yoktu(p>0,05). Çalışmamızın sonuçlarının özellikle üroloji, genel cerrahi, radyoloji,nefroloji ve ilgili diğer alanlarda klinisyenlere yardımcı olacağını düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Arteria suprarenalis superior, arteria suprarenalis media,arteria suprarenalis inferior, glandula suprarenalis, aorta abdominalis. ABSTRACTBalcıoğlu, H. A. (2006). Morphological estimation of the origin, distribution andthe numbers of suprarenal arteries. Istanbul University, Institute of Health Sciences,Istanbul Faculty of Medicine, Department of Anatomy . Thesis of Doctorate. Istanbul.Knowledge of morphology of suprarenal arteries is vital in adrenalectomy,kidney transplantation, various urologic and radiologic procedures. In order toevaluate the anatomy of arteriae suprarenales with the morphometric and variationalrelations included, all branches of the arteries in 45 sides of 23 cadavers are studiedusing anatomical dissection in terms of origin, distribution and number. Superior,middle and inferior suprarenal artery were present in 100%, 89,89% and 97,78%cases, respectively. Superior, middle and inferior suprarenal artery were found to becoexistent in 86,66% of the cases. In 97,77% cases, superior suprarenal artery arosefrom inferior phrenic artery and arose from abdominal aorta in 2,33% cases. Themaximum and minimum numbers of superior suprarenal artery were detected as 3and 8. Middle suprarenal artery arose from abdominal aorta, inferior phrenic artery,renal artery, superior polar artery, inferior suprarenal artery in 68.88%, 6.66%, 8.88%,2.50%, 2.50% cases, respectively and the maximum number of middle suprarenalartery detected in our study was 3. Inferior suprarenal artery arose from renal artery,superior polar artery, abdominal aorta, both the renal and superior polar artery in59.10%, 18.18%, 11.36%, 11.36%, respectively and the maximum number of inferiorsuprarenal artery detected in our study was 5. The mean lengths of superior, middleand inferior suprarenal artery were respectively 13.43±5.77, 19.15±7.42, 16.04±9.70for the right side and 12.82±6.16, 20.77±6.88, 15.50±7.95 mm for the left side. Therewere no significant differences between the right and left mean lengths of thearteries (p>0,05). Mean diameter of middle suprarenal artery was found to be2,05±0,75 mm at right and 2,17±0,70 mm at left. There were no significantdifferences between the right and left sides (p>0,05). We believe that our results willassist clinicians from urology, general surgery, radiology and nephrology.Keywords: superior suprarenal artery, medial suprarenal artery, inferior suprarenalartery, suprarenal gland, abdominal aort. 76