Search

Dünyada nüfus artışına bağlı olarak enerji tüketimi de artmaktadır. Ülkemiz enerji talebi artışında Çin’den sonra ikinci sırada yer almaktadır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı, kremayer dişli sistemi kullanılarak hız kesiciden DC elektrik enerjisi üreten bir prototip tasarlanıp gerçekleştirmektir. Sistemin çalışma prensibi şu şekilde gerçekleşir: Platform üstünden geçen araçların ağırlıklarından kaynaklı kuvvet yaylara aktarılır ve bu kuvvet kremayer dişlinin öteleme hareketi yapmasını sağlar. Sistemde yayların kullanılma amacı mekanizmanın uzun vadede zarar görmesini engellemektir. Bir diğer amacı ise çok yüksek kuvvet oluşturabilecek (tır, kamyon, iş makinesi vb.) araçların sisteme ani yüklenmeler yaparak mekanizmadaki parçaların kırılmasını engellemektir. Kremayer dişli, düz dişli mekanizmasını harekete geçirir ve öteleme hareketi dönme hareketine dönüşür. Kremayerin bağlı olduğu dişli ise dişli kutusuna bağlıdır. Dişliler döndükçe dişli mekanizma çalışır ve milin dönme hızı artar. Dişli kutusunun iletim oranı 6’dır. Son olarak çıkış mili DC dinamo motoruna bağlanır ve mekanik enerji, DC elektrik enerjisine dönüştürülür. Örneğin bir otomobilin hız kesiciden geçmesiyle 18-20 W, otobüsün geçmesiyle 28-30 W, tırın geçmesi ile 55-60 W güç elde edilir. Dinamo çıkış gerilimi 24 V’dur. Üretilen DC enerji trafik lambalarında, aydınlatma sistemlerinde, şarj istasyonlarında vb. kullanılmak üzere depolanır. Sistem yaygın olarak kullanıldıkça üretilen enerji miktarı artacak ve Türkiye’nin enerji talebine katkı sunulacaktır., In the world, energy consumption is increasing due to the increase in population. Our country ranks second after China in the increase in energy demand. In this direction, the aim of the study is to design and realize a prototype that generates DC electrical energy from the speed breaker using the rack gear system. The working principle of the system is as follows: The force originating from the weight of the vehicles passing over the platform is transferred to the springs, and this force enables the rack gear system to make a translational motion. The purpose of using springs in the system is to prevent the mechanism from being damaged in the long run. Another purpose is to prevent the parts in the mechanism from breaking by making sudden loads on the system of vehicles (trailer, truck, construction equipment, etc.) that can generate very high forces. The rack gear drives the spur gear mechanism and the translational motion turns into rotational motion. The gear is connected to the gearbox. As the gears rotate, the gear mechanism works, and the rotational speed of the shaft increases. The transmission ratio of the gearbox is 6. Finally, the output shaft is connected to the DC dynamo motor and the mechanical energy is converted into DC electrical energy. For example, 18-20 W power is obtained when a car passes the speed limiter, 28-30 W is obtained when a bus passes, and 55-60 W is obtained when a truck passes. The dynamo output voltage is 24 V. The DC energy produced is used in traffic lights, lighting systems, charging stations, etc. stored for use. As the system is widely used, the amount of energy produced will increase and contribute to Turkey's energy demand.

Ehl-i sünnet çatısı altında birleşen Mâtürîdiyye ile Eşꜥariyye’nin bazı konularda fikir ayrılığına düştükleri bilinmektedir. İşbu ilk mezhebin ikincisinden farklı düşündüğü konular arasında kâfirin affının aklen cevazı meselesi de yer almaktadır. Bu hususta Mâtürîdiyye olumsuz bir tavır alırken, Eşꜥariyye ise buna imkân tanımıştır. İlgili naslar itibariyle böyle bir şeyin mümkün olmadığında ittifak eden mezhepler, diğer kimi konulardaki yaklaşımlarına bağlı olarak işin akli cevaziyetinde ihtilafa düşmüşlerdir. Küfrün şerꜥi boyutu dışında akli planda da affa konu olamayacağını savunan Mâtürîdîler, bu bağlamda muhtelif delillere başvurmuşlardır. Çoğu bizzat İmam Mâtürîdî tarafından ortaya konulan ilgili deliller, temel itibariyle Allah’ın hakîm olmasına, buna bağlı olarak da hikmetsizlik barındıran küfrün affının, O’nun tarafından gerçekleştirilmeyeceği anlayışı üzerine bina edilmiştir. Meselenin ayrıntısına inildiğinde ise, küfrün hiçbir hayır barındırmaması, ebedi bir inanç pozisyonunda bulunması, özü itibariyle kabih olup yasağının kalkmasının düşünülememesi, bağışlanmasının uygun bir af konumunda olmaması ve söz konusu affın iyi ile kötüyü eşit bir konuma getirecek olması gibi gerekçelere dayanılmıştır., It is known that Maturidiyya and Ashꜥariyya, who united under the umbrella of Ahl al-Sunnah differed on some issues. Among the issues that this first sect considers different from the second is the mental permissibility of the disbeliever’s forgiveness. While Maturidiyya took a negative attitude in this regard, Ashꜥariyya allowed this. The sects, who allied themselves when such a thing was not possible in terms of the relevant texts, disagreed on the rational possibility of the matter, depending on their approaches on some other issues. Maturidis, who argue that blasphemy cannot be the subject of amnesty in the mental plan, except for the religious dimension, have applied to various evidences in this context. The relevant evidence, most of which was put forward by Imam Maturidi himself, is basically based on the understanding that Allah is wise, and accordingly the forgiveness of unbelief, which is unwise, cannot be performed by Him. In detail, it was based on reasons such as the fact that unbelief does not contain any good, that it is in an eternal position of faith, that it is qubh in essence and that its prohibition cannot be considered to be lifted, that its forgiveness is not in an appropriate position of forgiveness, and the aforementioned amnesty will put good and evil in an equal position., ومعلوم أن الماتريدية و ا الاشعرية اللذان اتحدتا تحت مظلة أهل السنة اختلفا في بعض الأمور. ومن الأمور التي تعتبرها هذه الطائفة غير الثانية: الجواز العقلي لعفو الكافر بينما اتخذت الماتريدية موقفا سلبيا في هذا الصدد سمحت الأشعرية بذلك. اختلفت الطوائف ، التي تحالفت عندما لم يكن هذا الأمر ممكنًا من حيث النصوص ذات الصلة ، في امكان الامر عقلا اعتمادًا على مناهجها في بعض القضايا الأخرى. الماتريدية ، الذين يجادلون بأن ,الكفر لا يمكن أن يكون موضوع العفو في الخطة العقلية ، مع البعد الديني ، قد طبقوا أدلة مختلفة في هذا السياق. الأدلة ذات الصلة ، والتي قدم معظمها الإمام الماتوريدي نفسه ، تستند أساسًا إلى فهم أن الله هو الحكيم , وبالتالي لا يمكن أن يقوم بغفران الكفر الذي يحيط السفه من ذاته . عندما يتعلق الأمر بتفاصيل القضية ، فهي تستند إلى أسباب مثل حقيقة أن الكفر لا يحتوي على أي خير ، وله عقيدة أبدية ، وهو أمر سيء في جوهره . لا يمكن التصور لرفع تحريمه، ولا غفرانه في وضع عفو مناسب ، والعفو المذكور أعلاه سيجلب الخير والشر إلى مكانة متساوية

Juwaynī, one of the most important scholars of the Islamic world, revealed his scientific identity, among other issues, against the Ahl Al-Kitab, who put forward views contrary to the basic belief principles of the religion he was a member of. In this context, he also tried to refute the arguments of the Jews who rejected the prophethood of Muhammad starting from the impossibility of naskh/abrogation. In this regard, he first revealed the truth of abrogation and the understanding of naskh, which he thought was wrong, and then discussed the approach of the Jews. He stated that the Jews who denied the existence of abrogation basically based it on rational and religious reasons. He also noted that they produced proofs that the understanding of naskh resembles the bada, which cannot be thought about Allah, that this abrogation makes him renege on his first commandment or prohibition, and that the maslaha of the servant is turned into harm in this. The author, who examined the evidence in question in a special way, chose to answer them separately. He resolved the issues that the Jews pointed out as obstacles to the permissibility of abrogation. In this way, he first proved the possibility of abrogation in the theoretical plan, and then revealed its practical reflections with examples showing that it actually took place., İslâm dünyasının en önemli âlimlerinden olan Cüveynî, ilmi kimliğini, diğer konuların yanı sıra mensubu olduğu dinin temel inanç ilkelerine aykırı görüşler ortaya koyan Ehl-i kitab’a karşı da izhar etmiştir. O, bu meyanda neshin imkânsızlığından hareketle Hz. Muhammed’in nübüvvetini reddeden Yahudilerin konuyla ilgili argümanları da ele alıp çürütmeye çalışmıştır. Bu konuda önce neshin hakikatini ve yanlış olduğunu düşündüğü nesih anlayışını ortaya koymuş, peşi sıra Yahudilerin yaklaşımını ele almıştır. Neshin varlığını inkâr eden Yahudilerin bunu temel itibariyle aklî ve şerʽî gerekçelere dayandırdıklarını belirtmiştir. Ayrıca nesih anlayışının, Allah hakkında düşünülemeyecek olan bedâya benzediği, yine bu neshin O’nu ilk emir yahut yasağında sözünden dönme konumuna getirdiği, ayrıca bunda kulun maslahatının mefsedete çevrildiği gibi argümanlar ürettiklerini kaydetmiştir. Söz konusu kanıtları hususi mahiyette inceleyen müellif, onları ayrı ayrı cevaplandırma yoluna gitmiştir. Yahudilerin neshin cevazı önündeki engeller olarak gösterdiği hususları çözüme kavuşturmuştur. Bu şekilde ilkin neshin teorik plandaki imkânını kanıtlarken, sonrasında onun fiilen vuku bulduğunu gösteren örnekler ile de pratik yansımalarını ortaya koymuştur.

Mâtürîdî kelâm düşüncesinin simge isimlerinden biri olan, yazdığı akaid risalesiyle İslâm dünyasında haklı bir şöhrete kavuşan Ömer Nesefî, bu alandaki görüşlerini daha çok tefsir eseriyle ortaya koymuş bir şahsiyettir. Bu manada onun temas ettiği konulardan biri de şefaat meselesi olmuştur. Ehl-i sünnet çizgisi içerisinde konuyla ilgili görüşlerini beyan eden müellif, şefaati mutlak şekilde reddeden ayetlerle, ona şartlı şekilde izin veren ayetleri birbiriyle bağlantılı şekilde değerlendirmiştir. Söz konusu ayetlerin yorumunda zaman zaman hadisleri de kullanmıştır. O, bu iki temel kaynaktan hareketle şefaatin kapsamına günahkâr müminleri dâhil etmiş, bu hakka sahip olmanın yegâne kriterini iman olarak belirlemiştir. Buna bağlı olarak kâfirlerin ne şefaat etme ne de şefaat edilme hakkına sahip olamadığını savunmuştur. Kimi Ehl-i sünnet kaynaklarında şefaati reddettiği kimilerinde ise onu sadece müminlerin derecelerinin yükseltilmesine tahsis ettiği belirtilen Mu‛tezile’ye ilk yaklaşımı nispet etmiş, onlara yönelik eleştirilerini de bu anlayış üzerinden şekillendirmiştir. Konuyla ilgili getirdiği kimi açıklamalarda selefi olan ulemadan istifade ettiği gibi, bazı izahlarında ise halefi olan ilim ehline esin kaynağı olmuştur., ‛Umar Nasafī, who is one of the symbol names of the Māturīdī Kalām idea and gained a well-deserved fame in the Islamic world with his ʿaqāʾid treatise, is a person who has put his views in this field more with his tafsir. In this sense, one of the issues he came into contact with was the matter of intercession. The author, who has expressed his views on the subject within the Ahl al-Sunna line, has evaluated the verses that absolutely reject intercession and the verses that conditionally allow it in connection with each other. He has also used hadiths from time to time in his interpretation of these verses. He has included sinful believers in the scope of intercession based on these two primary sources, and has determined the sole criterion of having this right as faith. Accordingly, he argued that the infidels had neither the right to intercede nor to be intercede. He opposed the initial approach to Mu‛tazila, which was stated in some Ahl al-Sunna sources that he rejected intercession, and others that he only assigned it to the promotion of the degrees of believers, and shaped his criticism towards them through this understanding. As well as benefiting from his predecessor, the ulama in some of the statements he brought about on the subject, he inspired his successor, the scholars in some of his explanations.

Purpose: The aim of this article is to show the expression and methylation levels of matrix metalloproteinases (MMPs), tissue inhibitors of metalloproteinases (TIMPs) and vascular endothelial growth factor (VEGF)genes in patients diagnosed with childhood acute lymphoblastic leukemia (ALL) and their relationship with clinical findings.Materials and Methods: In this study, we determined the expression level and methylation percentage of MMP2, MMP9, TIMP1, TIMP2 and VEGF-A genes between patients with childhood ALL and healthy children. Expression and methylation analyzes were performed by RT-PCR. The results of MMP2, MMP9, TIMP1, TIMP2, VEGF-A and other clinical parameters were compared between the two groups.Results: The expression levels of MMP2 (2.55-fold), MMP9 (5.06-fold), TIMP1 (2.91-fold) and VEGF-A (4.76-fold) was significantly higher in the patients, but the same results were not found for TIMP-2. The methylation levels of MMP2 (29.74%), MMP9 (30.98%), TIMP2 (11.91%) and VEGF-A (6.55%) were significantly higher in the patients than in the controls. Conclusion: MMP2, MMP9 and VEGF-A genes have high expression and methylation levels. These results make this complex structure intriguing in childhood ALL for further studies and reinforce the emphasis that it should be investigated., Amaç: Bu makalenin amacı, çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemi (ALL) tanısı almış hastalarda matriks metaloproteinazlar (MMP'ler), doku inhibitörleri metaloproteinazlar (TIMP'ler) ve vasküler endotelyal büyüme faktörünün (VEGF) genlerinin ekspresyon ve metilasyon düzeylerini ve bunların klinik bulgularla ilişkisini göstermektir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, çocukluk çağı ALL hastaları ile sağlıklı çocuklar arasında MMP2, MMP9, TIMP1, TIMP2 ve VEGF-A genlerinin ekspresyon düzeyini ve metilasyon yüzdesini belirledik. Ekspresyon ve metilasyon analizleri RT-PCR ile yapıldı. MMP2, MMP9, TIMP1, TIMP2, VEGF-A ve diğer klinik parametrelerin sonuçları iki grup arasında karşılaştırıldı.Bulgular: Hastalarda MMP2 (2.55-kat), MMP9 (5.06-kat), TIMP1 (2.91-kat) ve VEGF-A (4.76-kat) ekspresyon seviyeleri anlamlı olarak yüksekti, ancak aynı sonuçlar TIMP-2 için geçerli değildi. Hastalarda MMP2 (% 29.74), MMP9 (% 30.98), TIMP2 (% 11.91) ve VEGF-A (% 6.55) metilasyon düzeyleri kontrollere göre anlamlı derecede yüksekti.Sonuç: Verilerimiz MMP2, MMP9 ve VEGF-A genlerinin yüksek ekspresyon ve metilasyon seviyelerine sahip olduğunu gösterdi. Bu sonuçlar, çocukluk çağı ALL’de bu karmaşık yapıyı daha ileri çalışmalar için ilgi çekici hale getirmekte ve araştırılması gerektiği vurgusunu pekiştirmektedir.

DergiPark: 839727 rumeli Eş?ariyye mezhebinin önemli kelâmcılarından olan Cüveynî, diğer meselelerin yanı sıra tövbe konusunda da kendisinden sonra gelen kelâmcılara etki etmiştir. Bu manada onun görüşlerine sıklıkla atıf yapılmıştır. O, tövbenin mahiyeti, kabulü, zorunluluğu, tüm günahları kapsamayan tövbenin durumu, onun temelini teşkil eden pişmanlığın tecdidi, kâfirin imanının tövbeyle ilişkisi ve nedamet getirdiği günahı yeniden işleyen kişinin konumu gibi meselelere dair fikir beyan etmiştir. Mezkûr konuların bir kısmında Mu?tezilî anlayışa, bir bölümünde ise Bâkıllânî gibi mezhebinin önemli simalarına muhalefet etmiştir. İlkine karşı bu muhalefetini sistemli bir şekilde ortaya koyarken, ikincisinde ise daha çok farklı düşündüğünü ifade ile yetinmiştir. Kendi yaklaşımını desteklemek için ağırlıklı olarak aklî kanıtlara başvurmuş, kimi zamansa naklî delillere dayanmıştır. Konunun bazı boyutları itibariyle ictihada açık olduğunu savunmuş, bu tip yerlerde ılımlı görüşler ortaya koymuştur. Buna bağlı olarak kimi Eş?arî kelamcılar, müellifin fikirlerini benimsemiş, kimisi ise bunlara karşı çıkmışlardır. Değişmeyen gerçek ise onun konuyla ilgili görüşlerinin bir etki bırakması olmuştur. Juwayni?, one of the important theologians of the Ash?ariyya sect, influenced the theologians who came after him on repentance, as well as other issues. In this sense his views were frequently referred to. He expressed his opinion on matters such as the nature of repentance, its acceptance, the necessity, the state of repentance, which does not include all sins, the renewal of repentance that forms its basis, the relationship of the faith of the unbeliever to repentance, and the position of the person who reworked the sin he regretted. In some of the aforementioned issues, he opposed the Mu?tazilı? understanding and in some other important figures of his sect such as B?qill?n?. While he systematically demonstrated his opposition to the former, he was contented with expressing his thoughts differently in the second. He mainly resorted to rational evidence to support his approach, and sometimes based on narrational evidences. He argued that the issue was clear in case law in some dimensions and put forward moderate views in such places. Accordingly, some Ash?ari? theologians adopted the ideas of the author, while others opposed them. The unchanging fact is that his views on the subject have had an impact.

Eş‛ariyye mezhebinin önemli kelâmcılarından olan Cüveynî, diğer meselelerin yanı sıra tövbe konusunda da kendisinden sonra gelen kelâmcılara etki etmiştir. Bu manada onun görüşlerine sıklıkla atıf yapılmıştır. O, tövbenin mahiyeti, kabulü, zorunluluğu, tüm günahları kapsamayan tövbenin durumu, onun temelini teşkil eden pişmanlığın tecdidi, kâfirin imanının tövbeyle ilişkisi ve nedamet getirdiği günahı yeniden işleyen kişinin konumu gibi meselelere dair fikir beyan etmiştir. Mezkûr konuların bir kısmında Mu‛tezilî anlayışa, bir bölümünde ise Bâkıllânî gibi mezhebinin önemli simalarına muhalefet etmiştir. İlkine karşı bu muhalefetini sistemli bir şekilde ortaya koyarken, ikincisinde ise daha çok farklı düşündüğünü ifade ile yetinmiştir. Kendi yaklaşımını desteklemek için ağırlıklı olarak aklî kanıtlara başvurmuş, kimi zamansa naklî delillere dayanmıştır. Konunun bazı boyutları itibariyle ictihada açık olduğunu savunmuş, bu tip yerlerde ılımlı görüşler ortaya koymuştur. Buna bağlı olarak kimi Eş‛arî kelamcılar, müellifin fikirlerini benimsemiş, kimisi ise bunlara karşı çıkmışlardır. Değişmeyen gerçek ise onun konuyla ilgili görüşlerinin bir etki bırakması olmuştur., Juwaynī, one of the important theologians of the Ash‛ariyya sect, influenced the theologians who came after him on repentance, as well as other issues. In this sense his views were frequently referred to. He expressed his opinion on matters such as the nature of repentance, its acceptance, the necessity, the state of repentance, which does not include all sins, the renewal of repentance that forms its basis, the relationship of the faith of the unbeliever to repentance, and the position of the person who reworked the sin he regretted. In some of the aforementioned issues, he opposed the Mu‛tazilı̄ understanding and in some other important figures of his sect such as Bāqillānī. While he systematically demonstrated his opposition to the former, he was contented with expressing his thoughts differently in the second. He mainly resorted to rational evidence to support his approach, and sometimes based on narrational evidences. He argued that the issue was clear in case law in some dimensions and put forward moderate views in such places. Accordingly, some Ash‛arī theologians adopted the ideas of the author, while others opposed them. The unchanging fact is that his views on the subject have had an impact.

Amaç: Bu çalışmada; çocukluk çağı akut lösemi hastalarının sonuçlarının ve akım sitometri sonuçlarının değerlendirilmesi, prognoz ve diğer klinik durumlar ile ilişkisinin araştırılması planlandı.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya, Ocak 2008 ile Kasım 2013 arasında hastanemizde tanı alan 69 akut lenfoblastik lösemi (ALL) ve 24 akut miyeloid lösemi (AML) hastası olmak üzere toplam 93 hasta dahil edildi.Bulgular: Çalışmamızda, ALL hastalarında 5 yıllık genel sağkalım (OS) % 66, AML hastalarında ise % 80 saptandı. Lösemi hastaları, akım sitometrik olarak yüzey antijenlerine (CD) göre sınıflandırıldığında; CD2(+) hastalarda 5 yıllık OS % 77, CD2(-) hastalarda ise % 58 idi. CD10(+) hastalarda, 5 yıllık OS % 82, CD10(-) olan hastalarda ise % 61 idi. Ancak, sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). ALL hastaları, T ve B hücre belirteçleri pozitif ALL olarak iki gruba ayrılarak değerlendirildi; T hücre belirteçleri pozitif ALL hastalarının 5 yıllık OS’leri, B hücre belirteçleri pozitif ALL hastalarına göre daha düşük saptandı (sırasıyla % 59 ve % 75) (p=0.518). AML hastaları ise lenfoid belirteçleri pozitif ve negatif AML olarak iki gruba ayrıldı, lenfoid belirteçleri pozitif AML hastalarının 5 yıllık OS’leri, lenfoid belirteçleri negatif olanlara göre daha yüksek saptandı (sırasıyla % 83 ve %70) (p=0.638). Bu sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sonuç: Lösemi hastalarımızın akım sitometri ile değerlendirilmesinde, CD10(+) olan hastaların 5 yıllık OS’lerinin daha iyi olduğu, CD2(+) olan hastalarda ise daha düşük olduğu saptandı. ALL hastalarında B hücre belirteçleri pozitif hastaların, AML hastalarında ise lenfoid belirteçleri pozitif hastaların sonuçları daha iyi idi., Purpose: In this study, the outcomes and flow cytometry results of childhood acute leukemia patients and their relationship with the prognosis and other clinical conditions was investigated.Materials and Methods: A total of 93 patients, including 69 acute lymphoblastic leukemia (ALL) and 24 acute myeloid leukemia (AML) patients diagnosed at our hospital between January 2008 and November 2013, were included.Results: 5-year overall survival (OS) was 66% in ALL patients and 80% in AML patients. When leukemia patients were classified flow cytometrically according to their cell surface antigens (CD); 5-year OS was 77% in CD2(+) patients and 58% in CD2(-) patients. Five-year OS was 82% in patients with CD10(+) and 61% in patients with CD10(-). However, the results were not statistically significant (p>0.05). ALL patients were divided into two groups as ALL with positive T cell markers and ALL with positive B cell markers in the foreground and evaluated accordingly, and the OS of ALL patients with positive T cell markers in the foreground was lower than ALL patients with positive B cell markers in the 5 year (59% and 75%, respectively) (p =0.518). On the other hand, AML patients were divided into two groups as AML with positive lymphoid markers and AML with negative lymphoid markers, and the 5 year OS of AML patients with positive lymphoid markers was higher than AML patients with negative lymphoid markers (83% and 70%, respectively) (p = 0.638). These results were not statistically significant. Conclusion: In the flow cytometric evaluation of our patients with leukemia, it was found that patients with CD10(+) had a better 5-year OS and patients with CD2(+) had a lower 5-year OS. The results of patients with positive B cell markers were better in ALL patients, and the results of patients with positive lymphoid markers were better in AML patients.

Son dönem Osmanlı kelam âlimlerinden biri olan Mustafa Sabri Efendi, farklı alanlarda görüş beyan etmekle birlikte, fikirlerini daha çok inanç konuları üzerine yoğunlaştırmıştır. Muhafazakâr bir zihin yapısına sahip olan müellif, bununla birlikte kelamla ilgili çeşitli konulara dair farklı açılımlar getirmeyi de bilmiştir. Bu manada çok da sistemli olmayan bir şekilde din hakkındaki görüşlerini de ortaya koyan düşünür, bunu kimi zaman ilahi dinler, çoğu zaman ise İslâm özelinde dile getirmiştir. O, dinin değeri, akıl ve ilim karşısındaki konumu, Müslümanların yaşadığı sıkıntıların mensubu bulundukları dine bağlanmaması gerektiği, İslâm’da köklü değişiklikler yapılmasının yanlışlığı ile onun tabii ve fıtrî din şeklinde değil, akıl ve hikmete uygun din olarak takdimi gibi konular üzerinde durmuştur. İslâm’ın Hıristiyanlık ile mukayesesine de özel bir önem atfeden müellif, onları kutsal kitaplarının sıhhati, peygamberlere bakışı, ilah tasavvurları, akıl-ilim, din-devlet ayrımı karşısındaki konumları ve kadına bakışı gibi konular üzerinden ele almıştır. Ayrıca iki dinin ilim adamlarının akıl ve ilim noktasında aldıkları tavrı da inceleyen müellif, her manada İslâm ve ulemasını yücelten bir neticeye ulaşmıştır.&nbsp

Çerkeşşeyhizāde Mehmed Tevfik Efendi (Cherkessheyhi-Zāde Meḥmed Tawfīq Afandī), who is one of the important figures of the recent Ottoman ulama, was born in Ankara in 1242/1826 as the son of a family with knowledge and tasawwuf. After receiving his first education in the city where he was born, he moved to Istanbul, where he followed the lessons of scholars such as Vidinli Mustafa Efendi (Vidinli Muṣṭafā Afandī) and Hafız Seyyid Efendi (Ḥāfiẓ Sayyid Afandī) and received ijazat from them. He served as a Mawlawiyāt Qadi (the highest judge/qadi) in various parts of the empire, served as a qadi in Madinah, then returned to Ankara and became a professor. Apart from these, he also served in various positions, and was awarded with the rank of Anatolia and then Rumelia Qāḍī-‘askar (highest ranking qadi’s of the Ottoman judiciary) in 1899, respectively. He died in 1901 and was buried in Aksaray, Istanbul. Çerkeşşeyhizde Mehmed Tevfik Efendi, who left behind many works in the style of treatises in the fields of grammar (sarf), nahw (syntax), literature, health, fiqh, logic, philosophy, mysticism and kalām, expressed his views on the most fundamental issues of the Islamic faith. In this sense, he also expressed his opinions on tawḥīd. He tried to prove the existence of the God (ithbat al-wajib), which he will reveal in unity in the way of entry, in this sense, he focused his explanations especially on the rankings of existence consisting of necessary, possible and impossible. He proved the necessity of a necessary being in a rational inferences by depending on the premises he created based on these concepts. After that, he tried to ground that necessity of the existence of a God, based on some verses that indicate the order in the universe. While examining the subject of tawḥīd, the he discussed its nature, the relation between dhāt (essence) and atributes, the possibility of the reason reaching this principle alone and also made an evaluation of the sudūr (emanation) theory of philosophers in the context of the idea of tawḥīd. Regarding these issues, he explained the tawḥīd as the oneness of Allah about being wajib al-wujûd, creator and maʽbood. He also tried to prevent the jeopardise of the doctrine of tawḥīd by expressing that the attributes of Allah are neither the same nor the informal of His dhāt. He argued that the views put forward by Muslim philosophers in the framework of the understanding of sudūr doctrine cause the idea of the eternal of objects, by doing so they have distanced themselves from the understanding of tawḥīd of Islam. The main issue on which he focused on was undoubtedly the proof of tawḥīd. In this sense, he first urged His oneness based on the concept of wajib, which he included at the stage of proving Allah’s existence. At this stage, first of all, he stated that the world needs a necessary being, considering that it is possible being. He then demonstrated the necessity of the wajib being by stating that the idea of His absence causes the dilemmas. Then, he stated that assuming the absence of a second hypothetical deity did not lead to any dilemma, and that it was understood that the wajib being must be only one. Çerkeşşeyhizāde Mehmed Tevfik Efendi focused mostly on the burhān al-tamānuʽ (proof of al-tamānuʽ) among the proofs of tawḥīd. The fact that it originated from the Qur'an and that the predecessor scholars gave weight to it seems to have been effective in this preference. This proof is a arguing the possibility of a conflict between them and its outcome if the existence of a hypothetical deity is accepted in addition to the existence of God. The author conveys the proof in this manner. According to this, if one of the gods wants the movement of a being and the other wants its quiescent, and both say it, this is not possible because it involves the meaning of something to carry on two opposite qualities at the same time. If neither of said fulfilled, this option is out of the question, as there will be an insolvency contrary to divinity. If only one order fulfilled and others didn’t, in this case other’s claim of deityness would weaken. Consequently the first being will be true god since his order fulfilled. The author has expressed his own opinion on whether or not this proof provides certainty. He also opined his objections to some scholars who misrepresent this evidence. Another proof of tawḥīd given by the author on this subject is that mostly identified with the Imam al-Māturīdī. According to this, the miracle shown by the prophet in order to his message is also prove the oneness of that God; while the other hypothetical deity’s silence on this proves that the God is one. He also tries to demonstrate that the God’s oneness based on a some of dilemmas such as ignorance and impotence, which arise if more than one deity claims sovereignty on different scopes. Nevertheless, he presents the options that if more than one deity is accepted, one of them will be either imperfect or equivalent to the other. He eliminates the first possibility with the thesis that the imperfect being cannot be a deity. The author states that if both gods are equal, the world either exist or not; if it exists, there would be conflict between both and this option is not possible as well, since it would eliminate the order of the world. According to him, all these possibilities revealed that God is one. Apart from these proofs, the he also considers and examines the naturalist approach, which contains elements contrary to monotheism and the approach that attributes a son to God. He criticizes the first approach, which imposes a great mission on the concept of nature that contains more uncertainty and their explanation of the order in the universe through nature, which is lack of knowledge, perception and consciousness. As for the son attribute to God, he criticizes with the thesis that the son would be created being whether it is formed through semen or in some other way.

Ermenekli Süleymān Sirrı̄ Efendī, has also copyrighted works in the kalām, as well as other basic Islamic sciences. The author, who has expressed his views on various faith issues, has also made statements on issues related to human acts. He argued that human acts were created by Allāh, and tried to confirm this understanding with various mental and religious proofs. He also addressed the issue of will and capacity, which have important functions in the formation of human actions, and explained them in line with the Māturīdī understanding of which he was a member. He also made contact with the question of taklif ma la yutaq and tried to explain it in a manner that would not put people under obligation in general. Finally, he also addressed the role of their deeds in the going to heaven of the people and followed a balanced path in this regard., Osmanlı’nın son dönem âlimlerinden Ermenekli Süleyman Sırrı Efendi, diğer temel İslam ilimleri yanında kelâm sahasında da eserler telif etmiştir. Çeşitli itikadi konular hakkında görüş beyan eden müellif, insan fiilleri ile alakalı meselelere dair de açıklamalar getirmiştir. İnsan fiillerinin Allah tarafından yaratıldığını savunmuş, bu anlayışı muhtelif akli ve nakli deliller ile teyit etmeye çalışmıştır. Bu konuda aksi düşünceyi savunan Mu‛tezile mezhebine yönelik getirdiği eleştirilerle de kendi yaklaşımını kuvvetlendirmek istemiştir. Beşeri fiillerin oluşumunda önemli fonksiyonları bulunan irade ve kudret meselesine de eğilmiş, onları mensubu bulunduğu Mâtürîdî anlayış doğrultusunda izah etmiştir. Bununla birlikte kimi zaman onlardan farklı bir dil de geliştirmiştir. Kelâmda kudretin bir alt konusu olarak ele alınan teklîf-i mâ lâ yutâk meselesine de temas etmiş, onu genel anlamda kulu cebir altına sokmayacak bir tarzda açıklamaya çaba göstermiştir. Son olarak bir yönüyle kelâm alanını da ilgilendiren kulların cennete gitmesinde amellerinin rolüne de değinmiş, bu konuda dengeli bir yol izlemiştir.

Amaç: Vitamin B12 ve folik asit DNA sentezi, tamiri ve ekspresyonunda önemli görevler alırlar. Bu çalışmada çocukluk çağı kanserleri ile vitamin B12 ve folik asit düzeyleri arasındaki ilişki araştırıldı.Gereç ve Yöntem: Kasım 2013 ve Aralık 2015 arasında yeni tanı alan solid tümörlü 125, lenfoproliferatif/miyeloproliferatif malign hastalığı olan 113 hasta ve 63 kontrol çalışmaya dahil edildi. Vitamin B12 ve folik asit düzeyleri tanısal çalışmaların bir parçası olarak tanı anında ölçüldü.Bulgular: Vitamin B12 ve folik asit düzeyleri malign hastalığı olan çocuklarda kontrol grubuna oranla anlamlı olarak düşük bulundu. Homosistein düzeyleri ise kontrol grubuna göre istatistiksel olarak daha yüksekti. Folik asit düzeyleri lenfoproliferatif/miyeloproliferatif malign hastalığı olanlarda solid tümör grubuna oranla daha düşüktü.Sonuç: Düşük vitamin B12 ve folik asit düzeyleri kanser tanısında destekleyici belirteçler olarak kullanılabilir. Bu ilişkinin gelecekte daha geniş serilerle ortaya konması gerekmektedir., Purpose: Vitamin B12 and folic acid have some basic functions in the synthesis, repair and expression of DNA of which susceptibility to damage is a major concern in carcinogenesis. We have examined the relationship between childhood cancers and vitamin B12 and folic acid levels in the present study.Materials and Methods: Between November 2013 and December 2015 newly diagnosed 125 patients with solid tumors and 113 patients with lymphoproliferative/ myeloproliferative malignant diseases and 63 controls were enrolled into the study. Vitamin B12, folic acid and homocysteine levels were measured as a part of diagnostic evaluation at the time of diagnosis. Results: Vitamin B12 and folic acid levels were found to be significantly lower in children with malignant diseases compared to the control group. Homocysteine levels however were statistically higher than those of the control group. Folic acid levels were significantly lower in lymphoproliferative/myeloproliferative malignant diseases group compared to the solid tumor group.Conclusion: Lower vitamin B12 and folic acid levels can be used as supportive markers at the time of diagnosis of cancer. This relationship needs to be proved in future studies with larger series.