Search

DOI: 10.26650/IUITFD.427250Amaç: Radiyal ışın defektleri (RID)1/30.000 prevalansı ile üst ekstremitenin en sık gözlenen konjenitalanomalisidir. Olguların yaklaşık %30’unda RID izole olarak, %70’inde ekanomaliler veya sendromlar ile birlikte gözlenir. Bu nedenle, olgularda tanınınkesinleşmesi, izlemi, ailelere özgün genetik danışma verilmesi ve sonrakigebeliklerinde prenatal tanı seçeneğinin sunulabilmesi için önemlidir. Buçalışma ile RID olgularının ayırıcı tanısında yol gösterici olması, molekülertanıya katkı sağlaması amacıyla yeni nesil dizileme (YND) gen-panelioluşturuldu ve panelin moleküler tanıdaki etkinliği araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, 2004-2014 yılları arasındakliniğimizde RID bulgusu ile değerlendirilen 37 aileden 48 etkilenmiş olgununklinik, moleküler ve sitogenetik bulguları değerlendirildi. Karyotipi normalsaptanan ve moleküler tanısı olmayan 31 ailenin indeks olgusunda 14 farklıfenotip ile ilişkili 43 gen, RID için tasarladığımız hedefe yönelik YND paneliile dizilendi. Bulgular: Sitogenetik analiz ile bir olgudatrizomi 18 ve diğer bir olguda ise ailevi t(2;12)(q31;q24.3) translokasyonusaptandı. Dört ailede ilişkili genlerdeki (SF3B4, SALL4, TBX5, FANCA)mutasyonlar çalışma öncesinde moleküler analizlerle belirlenmişti. Tanısıolmayan 31 indeks olgunun 5’inde (%16), 4 farklı gende (FANCA, NIPBL, ESCO2,BRIP1) 6 farklı mutasyon saptandı. Sonuç: RID nedeniyle değerlendirilen 37ailenin 2’sinde (%5.4) kromozom anomalisi ve 9’unda (%24.3) 7 farklı gende 9farklı mutasyon saptandı. Bulgularımız, RID olgularında özgün tasarlanan yeninesil dizileme panelimizin moleküler tanıya önemli oranda katkı sağladığını; RID’ınetyopatogenezinde kromozom anomalilerinin de yer aldığını, ayırıcı tanıda yeralması ve RID-panel çalışmasından önce kromozom anomalilerinin dışlanmasıgerektiğini gösterdi., DOI: 10.26650/IUITFD.427250Objective: Radial ray defects (RRDs) arethe most common congenital abnormality of the upper extremities, with aprevalence of 1:30,000. 70% of RRDs are syndromic or accompanied by additionalmalformations, whereas 30% are in isolated form. Definitive diagnosis iscritical for follow-up and provides an opportunity for prenatal diagnosis. Theaim of this study was to provide a guide for the differential diagnosis ofpatients with RRD via contributing to their molecular diagnosis by constructinga next-generation sequencing (NGS) gene-panel test.Materials and Methods: 48 probands from 37families, referred for genetic consultation due to RRD, between the years of2004–2014, were evaluated by cytogenetic and molecular tools following clinicalexaminations. 31 probands, with normal karyotype, were screened for 43 RRDassociated genes of 14 syndromes by using in-house-designed targeted NGSgene-panel.Results: Chromosomal abnormalities [atrisomy 18 and a familial reciprocal translocation t(2;12)(q31;q24.3)] in twofamilies and mutations in related genes (SF3B4, SALL4, TBX5, FANCA) in fourfamilies were known before the initiation of this study. In remaining 31probands, five families identified to have six different mutations in fourdifferent genes (FANCA, NIPBL, ESCO2, BRIP1). Conclusion: Chromosomal abnormalities intwo of the 37 families (5.4%) and gene mutations in nine of the 37 families(24.3%) were identified. Our study demonstrated that an in-house-designedtargeted NGS containing 43 genes made considerable contribution to thediagnosis of RRD. Moreover, chromosomal abnormalities must always be consideredin the differential diagnosis and excluded before gene-panel screening.

Amaç: Sendromik (SCS) ve non-sendromik kraniyosinostozlu (NSCS) olgularda, kraniyosinostoz tipleriyle ilişkilendirilmiş genlerde (FGFR1-3, TWIST1, MSX2, POR, FREM1 ve RAB23) mutasyonların araştırılması ve moleküler genetik tanı için akılcı bir akış şeması oluşturulması. Gereç ve Yöntem: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Tıbbi Genetik AD’da kromozom anomalisi dışlanmış, altısı prenatal ve 34’ü postnatal tanı alan, dokuzu NSCS ve 31’i SCS toplam 40 olgu ile 34 sağlıklı ebeveyn çalışmamıza dahil edildi. SCS’li olguların dokuzu Pfeiffer (PS), altısı Crouzon (CRS), beşi Apert (AS), yedisi Saethre-Chotzen (SaCS) ve dördü Muenke (MUS)/Saethre Chotzen (SaCS) idi. Kraniyosinostoz tipine göre mutasyonların en sık gözlendiği gen/ekzon bölgelerinden başlanarak, tüm gen ve ilişkili diğer genler aşamalı olarak Sanger dizileme yöntemi ile incelendi. Mutasyon saptanmayan olgularda incelenen genlerdeki büyük delesyon ve duplikasyonlar Multiplex Ligation-depended Probe Amplification (MLPA) yöntemi ile araştırıldı. Bulgular: Olgularımızın %50’sinde dizi analizi ile ve %2,5’unda MLPA yöntemi ile klinik bulguları destekleyen moleküler genetik sonuçlara ulaşıldı. Moleküler tanı oranı SCS grubunda %64,5, NSCS grubunda %11,1 oldu. Sonuç: Sendromik olgularda moleküler tanı oranı seri ortalamasının üzerinde idi. Birinci basamakta FGFR2 geni ekzon 7-8’de olası mutasyonlar dışlandıktan sonra, ikinci basamaktaki hedef ekzonlara (3, 5, 11, 14-17) ekzon 12 ve 13’ün ilavesi PS’de mutasyon saptama oranını %33 arttırdı. Çalışmamız, moleküler tanı alan ailelere özgün genetik danışma olanağı sağladı. CS olgularında izlenen akış şemasında Sanger dizileme ile 1. ve 2. basamak testlerden sonra mutasyon saptanmayan olguların yeni nesil dizileme tekniği ile klinik ekzom ve yüksek çözünürlüklü mikroarray çalışmasına alınmasının uygun olacağına karar verildi., Objective: Craniosynostosis (CS) associated genes (FGFR1-3, TWIST1, MSX2, POR, FREM1 and RAB23) were investigated in order to determine the mutation rates and establish an effective flow chart for molecular genetic diagnosis for syndromic (SCS) and non-syndromic craniosynostosis (NSCS). Material and Method: A total of 40 cases, including six prenatal cases, with normal karyotypes, and 34 parents were investigated in the Medical Genetics Department of Istanbul Medical Faculty. The clinical diagnosis was NSCS in 9, Pfeiffer in 9 (PS), Crouzon in 6 (CRS), Apert in 5 (AS), Saethre-Chotzen in 7 (SaCS) and Muenke/Saethre Chotzen in 4 (MUS/SaCS) of the cases. According to the clinical diagnosis, the hot spot mutation sites of genes/exons were screened initially and the whole gene and other genes were progressively examined by Sanger sequencing. The Multiplex Ligation-Depended Probe Amplification (MLPA) technique was applied to detect deletions/duplications. Results: Molecular results were achieved in 50% of cases by sequencing and in 2.5% by MLPA. Molecular diagnosis rate was 64.5% in SCSs and 11.1% in NSCSs. Conclusion: Molecular diagnosis rate was higher in the SCS than in the NSCS group. Including exons 12 and 13 to target exons (3, 5, 11, 14-17) of FGFR2 gene increases the mutation rate by 33% in the second step of the molecular investigation in PS cases. Genetic counseling with the families following molecular diagnosis is important. Our results supported the fact that CS cases with un-identified pathogenic variants in the first and second steps of the algorithmic chart, should be followed by clinical exome and high resolution microarray techniques.

Objective/Material and Method: Cryptic chromosomal imbalances contribute significantly to the etiology of multiple congenital anomalies with or without mental retardation (MCA/MR). Current approaches in prenatal diagnosis include targeted high resolution analyses by MLPA and some microarray platforms or a genomewide screening at maximal resolution using oligonucleotide or SNP arrays. The major disadvantages of the latter approach are cost and the inadvertent detection of copy number variation of unknown clinical significance. In this prospective work, fetal DNA samples from 66 fetuses who had pathological antenatal ultrasonography findings with normal karyotype and Multiprobe T-FISH results were tested using commercially available targeted MLPA probe-sets to compare the efficacy and the impact of MLPA testing at prenatal setting.Results: Three submicroscopic deletions (3.66; 4.5%) were detected in the cohort. Two of them were de novo deletions, 18ptel and 7q11.23. The third finding was a 75 kb duplication at 18q, which was maternally inherited and probably a benign copy number variation unrelated to the pathological ultarsonography findings.Conclusion: The observed detection rate by MLPA testing can be considered within the expected range. Furthermore, benign copy number variation was identified with the targeted diagnostic approach as an unexpected finding. This study shows that MLPA is a practical and cost-effective technique to investigate submicroscobic chromosomal aberrations in fetuses.

Araştırma hemşirelerin ve hemşire yöneticilerin, hemşirelerin mesleki özerkliğine ilişkin algılamaları ve uygulamalarına yansıtabilme durumlarının incelenmesini amacıyla metodolojik, tanımlayıcı ve niteliksel olmak üzere sıralı açıklayıcı tasarım ile üç aşamada gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Ankara Kamu Hastaneler Birliği'ne bağlı hastaneler ve üniversite hastanelerde çalışan hemşire ve hemşire yöneticiler oluşturmuştur. Araştırma üç aşamada gerçekleştirilmiştir: Birinci aşamada Hemşirelik Yetki ve Özerklik Ölçeği'nin (Nursing Authority and Autonomy Scale- NAAS) Türkçeye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmıştır (266 hemşire, 160 hemşire yönetici). İkinci aşama, Türkçeye uyarlanan ve psikometrik özellikleri uygun olarak belirlenen Hemşirelik Yetki ve Özerklik Ölçeği 'nin 146 yönetici hemşire ve 400 hemşireden oluşan yeni bir örneklem grubuna uygulandığı tanımlayıcı, niceliksel aşamadır. Üçüncü aşama ise, çalışmanın ikinci aşamasındaki örneklemde yer alan bir grup hemşirenin (n= 21) mesleki özerkliğe ilişkin anlayış ve yaşantılarını irdelemek amacıyla yüz yüze yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak yapılan niteliksel çalışmayı içermiştir. Araştırmanın birinci aşamasında Hemşirelik Yetki ve Özerklik Ölçeği'nin ülkemizde kullanımı için geçerliliği ve güvenilirliği saptanmış ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda yetki, özerklik, yetkinin önemi ve özerkliğin önemi olmak üzere dört alt boyut elde edilmiştir. Araştırmanın ikinci aşamasında hemşireler ve hemşire yöneticiler hemşirelerin mesleki özerkliklerini ortanın üstü düzeyde algıladıkları bulunmuştur. Mesleki dernek üyeliği olan, süreli yayın takip eden, uygulamalarında özerk olduklarını düşünen ve kurumun özerk uygulamaları desteklediğini düşünen, yönetim ile ilgili bir eğitim alan, eğitimde mesleki özerklik konusu yer alan, mevcut pozisyondan memnun olan ve Hemşirelik Kanunu'nun özerkliği desteklediğini düşünen hemşirelerin kendilerini daha özerk algıladıkları saptanmıştır. Araştırmanın üçüncü aşamasında hemşirelerin çoğu mesleki özerkliği hemşirelik bakım uygulamalarına bilgi, yeterlik, yetkinlik ve sorumluluklar çerçevesinde yasa, yönetmelik ve etik ilkelere bağlı kalarak başkalarına bağımlı olmadan, kimsenin kontrolü olmaksızın, bağımsız karar verme ve uygulama olarak tanımlamışlardır. Hemşireler mesleki mesleki özerkliğe sahip olmalarının hasta bakımını geliştireceğini, mesleğin statü ve güç kazanacağını, mesleğin görünürlüğünü arttıracağını, hemşirelerin mesleki doyum sağlayacakları gibi olumlu etkileri olacağını belirtmişlerdir. Ayrıca mesleki özerkliğin ahlaki ve vicdani bir yönü olduğu da ifade edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda Türkçeye uyarlanan ve geçerlik ve güvenirlik çalışması saptanan Hemşirelik Yetki ve Özerklik Ölçeği' nin daha geniş ve farklı bir örneklem üzerinde uygulanması, mesleki özerklik, mesleki özerkliği etkileyen faktörler ve hasta bakım çıktıları arasındaki ilişkisinin incelenmesi önerilmiştir. The study was conducted in sequential explorative design including methodological, descriptive and qualitative with the aim of examining the perception and perspectives of professional autonomy of nurses and how they can exercise their professional autonomy in practice. The population consisted of nurses and nurse managers employed at all hospitals of the Ankara Public Hospital Association and university hospitals. The study was conducted in three phases: In the first methodological phase the Nursing Authority and Autonomy Scale-NAAS was adapted into Turkish and tested its validity and reliability on a sample of 266 nurses and 160 nurse managers. The second phase was the descriptive quantitative study, which included the administration of the Turkish version of Nursing Authority and Autonomy Scale-NAAS with proper psychometric properties to a new sample of 146 nurse managers and 400 nurses. The third phase included a qualitative study through semi-structured interviews with a purposive sampling of nurses (n=21) who had been participated to the second phase of the research to explore their understanding and experiences on professional autonomy. In the first phase, we found that the Nursing Authority and Autonomy Scale is a valid and reliable measurement to be used in our country and the confirmatory factor analyses yielded four sub-dimension, including the authority, autonomy, importance of authority and importance autonomy. In the second phase, we found that nurses and nurse managers perceive their professional autonomy over moderate level. Membership with a professional nursing association, reading periodical publications, believe of organizational support for professional autonomy, education on administration, content on autonomy during education, satisfaction with the current position and confidence on the support of Nursing law to professional autonomy associated with higher perception of professional autonomy. Qualitative data revealed that most of the nurses define professional autonomy as 'independent decision making and implementation of nursing care practices based on professional knowledge, competency, responsibilities within the frame of laws, regulations and ethical principles without being dependent on others or any external control. Nurses stated that having professional autonomy would have several positive outcomes including the improvement of the quality of patient care, increase of professional status and power, the visibility of nursing and increase of nurses' satisfaction from the profession. In addition, they also expressed that professional autonomy has a moral dimension and conscientiously side. According to results of this study, recommendations for further studies included the use of the Nursing Authority and Autonomy Scale on a larger and different sample, and investigation of the professional autonomy and its associations with patient care outcomes and influencing factors. 159

Güç, örgütsel yaşamda hem çalışanların gelişimi hem de kurumun gelişimi için önemli bir kavramdır. Güçlü çalışanlar ve güçlü örgütler oluşturmada çalışanlara ve yöneticilere sorumluluklar düşmektedir. Güç diğer örgütlerde olduğu gibi sağlık bakım hizmeti veren kurumlar ve hemşireler için de çok önemlidir. Bu derlemede; güç kavramı ve güç kaynakları, hemşirelerin bu güç kaynaklarını nasıl kullandıklarına ilişkin örnekler, hemşirelik ve güç ilişkisi, hemşirelerin güç kaynaklarını kullanmasını etkileyen faktörler ile hemşirelerin ve yönetici hemşirelerin güç kaynaklarını geliştirmede rol ve sorumlulukları ele alınmıştır. Anahtar Kelimeler: Güç; güç kaynakları; hemşire; yönetici hemşire

The prenatal diagnosis of DMD a progressively debilitating lethal X linked recessive disorder is critical in order to provide the reproductive option of pregnancy termination of affected males for those families desiring it The purpose of this study is to investigate the efficiency of various methods in determining the carrier risks of females and its effects on decision making for prenatal diagnosis in families with affected children One hundred thirty two different families with 227 DMD patients and 1029 at risk female relatives have been evaluated Pedigree analyses serum CK levels RFLP and Bayesian analyses were used to provide carrier risk estimations Two separate Multiplex gene amplification systems were used to screen 98 DMD patients revealed deletions in 56 57 1 of them In cases where no deletions can be identified carrier detection and prenatal diagnosis was performed by RFLP analysis A total of 158 women were ascertained as definite carriers because of their family histories and elevated serum CK levels Forty four mothers from 65 affected families were found to be informative by linkage analysis using RFLPs and 10 of them were ascertained as carriers The combination of all 3 methods for carrier detection has increased the number of definite carriers to 168 Prenatal diagnosis was carried out in 35 high risk pregnancies and DMD was ascertained in 9 of total 13 male fetuses studied by molecular techniques Key words: Duchenne Muscular Dystrophy Prenatal Diagnosis Carrier Detection, X e bağlı resesif progresif ve letal bir hastalık olan DMD için riskli ailelerde taşıyıcıların belirlenmesi ve bu kadınların yeni gebeliklerinde prenatal tanı uygulanması ailelerin sağlıklı erkek çocuk sahibi olmalarına olanak verir nbsp; Bu çalışmanın amacı DMD li olguların bulunduğu ailelerdeki taşıyıcılık riski olan kadınların belirlenmesinde çeşitli yöntemlerin soy ağacı analizi serum CPK moleküler testler ve Bayesian analizi etkinliğini ve prenatal tanıyı yönlendirmedeki rolünü araştırmaktır nbsp; Bu çalışmada 132 farklı aileden gelen 227 DMD li hasta ve bunların taşıyıcılık riski olan 1029 kadın akrabası incelendi Taşıyıcıların belirlenmesi için aile öyküsü serum CPK düzeyleri RFLP ve Bayes analiz yöntemleri kullanıldı Toplam 98 DMD olgusunda 2 ayrı multiplex gen amplifikasyon sistemi ile yapılan taramada 56 hastada delesyon saptandı 57 1 Pozitif aile öyküsü ve yüksek serum CPK düzeyleri nedeni ile 158 kadının taşıyıcılıkları kesinleşti RFLP ile linkage analizi yapılan 65 ailedeki 44 kadın enformatif bulundu ve bunlardan 10 unun taşıyıcılıkları kesinleşti Böylece üç yöntemin kombine kullanımı ile toplam 168 kadının taşıyıcılıkları kesinleşmiş oldu Yüksek riskli 35 gebelikte prenatal tanı uygulandı Moleküler inceleme yapılabilen 13 erkek fetusdan 9 unun hasta olduğu belirlendi ve bu gebelikler sonlandırıldı Anahtar kelimeler: Duchenne Müsküler Distrofi Prenatal Tanı Taşıyıcılık Tanısı

1498 Numaralı Rize Şer`iyye Sicili'nin bir bölümünün çalışıldığı bu tezde, amacımız, kayıtların günümüz Türkçesine çevrilmesi ve Rize'nin sosyal-ekonomik hayatına dair bir değerlendirme yapmaktır.Çalışmaya konu olan bölüm sicilin 101-200 arası sayfalarıdır. Giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde, kısaca Osmanlı Devleti'nin hukuk sisteminden, Şer`iyye mahkemelerinden, Şer`iyye sicillerinden ve Rize'nin XIX. yüzyıldaki idari yapısından bahsedilmiştir. Birinci bölümde, kayıtlardan yola çıkarak Rize'nin sosyal ve ekonomik hayatına dair bir değerlendirme yapılmıştır. Ayrıca kayıtlarda geçen sülâle ve yer isimleri çıkarılmıştır. İkinci bölümde, belgelerin özeti çıkarılmıştır. Üçüncü bölümde tezimize konu olan kayıtların transkripsiyonu yapılmıştır. Çalışması yapılan kayıtların önemli bir kısmını tereke paylaşımları, vasî tayinleri ve alacak davaları oluşturmaktadır. Bunun yanında boşanma, naib ataması ve nafaka talebi gibi farklı konulu kayıtlarda bulunmaktadır.Anahtar Kelimeler: Rize Şer`iyye Sicilleri, Rize Sülâle İsimleri, Rize Yer İsimleri, Sosyal ve Ekonomik Hayat The aim of this dissertation, in which a part of the Rize court registers numbered 1498 is studied, is to translate the registers into today?s Turkish language and make evaluations about Rize?s socio-economic life. The subject of the part studied are between the pages of 101-200. It consists of an introduction and three chapters. In the Introduction, the judicial system in the Ottoman State, courts and their registers and the administrative structure of Rize in the nineteenth century are briefly explained. In the first chapter, an evaluation is made about Rize?s social and economic life based upon the registers. In addition, the names of the families and the places are removed. In the second chapter, the registers are summarized. In the third chapter, the registers which are subject to the thesis are transcribed. A considerable part of the registers studied are composed of inheritance share, appointments of guardianship and action of debt. Furthermore, there are different registers like divorce, establishing proxy and alimony claim.Key words: Rize, Court Registers, Name of Family, Name of Places, Social and Economic Life 213

Bu araştırma, hemşirelerin sahip oldukları güç ve bu gücü etkileyen faktörlere ilişkin görüşlerini ortaya çıkarmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma Ankara İlinde iki devlet hastanesi, iki üniversite hastanesi ve iki özel hastane olmak üzere toplam altı hastanede yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, bu hastanelerde çalışan 297 hemşire oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından hazırlanan Tanıtıcı Bilgiler Formu ve Güç Soru Formu kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 15.0 Windows paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde; tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U testi ve Kruskall Wallis Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. Bireysel güç açısından; karizmatik güç için hemşirelerin % 41.8'i, ikna gücü için % 53.2'si, özdeşlik gücü için % 43.4'ü ve uzmanlık gücü için % 41.4'ü kendilerini epey güçlü olarak değerlendirmiştir. Kurumsal güç açısından; ödüllendirme gücü için hemşirelerin % 44.1'i, yasal güç için % 34.7'si, ve bilgi gücü için % 32.7'si kendilerini epey güçlü olarak değerlendirmiştir. Ceza gücü için hemşirelerin % 29.6'sı kendilerini orta derecede güçlü olarak değerlendirirken, kaynak gücü için % 48.1'i kendilerini güçsüz olarak değerlendirmiştir. Karizmatik, ikna, özdeşlik gücünü olumlu etkileyen faktörlerin başında ?kişisel faktörler? gelmektedir. Uzmanlık gücünü etkileyen faktörlerin başında ise ?eğitim? gelmektedir. ?Kişisel faktörler? ödüllendirme, ceza, bilgi ve kaynak gücünü olumlu etkileyen faktörlerin de başında gelmektedir. Yasal gücü en fazla olumlu etkileyen faktör, ?eğitim?dir. Hemşirelerin %67.3'ü, bireysel gücün artırılmasına yönelik ?her zaman bir amaç ve hedef belirleme ve bu doğrultuda hareket etme? ile ?bilgi ve becerilerini artırabileceği fırsatları araştırma? önerilerini getirmiştir. Kurumsal gücü artırmaya yönelik ise; hemşirelerin %43.8'i ?kurumsal güç kaynaklarını bilme ve kullanma? ve %38.7'si ?üst yönetim ile iyi ilişkiler geliştirme?yi öneri olarak getirmişlerdir. Araştırma sonuçlarına göre; hemşirelerin güçlendirilmesine yönelik önerilerde bulunulmuştur. This study was designed as a descriptive study to examine nurses? views on their power and affecting factors. The study was conducted at six hospitals including two Ministry of Health hospitals, two university hospitals and two private hospitals. Sample was consisted of 297 nurses. Data was collected through Demographic Data Sheet and Power Question Form which was developed by researcher. SPSS 15.0 was used for statistical analysis. Descriptive statistics, Kruskal Wallis test and Mann-Whitney U test were used for data analysis. % 41.8 of nurses for charismatic power, % 53.2 of nurses for persuasiveness power , % 43.4 of nurses for referent power , % 41.4 of nurses for expertise power assessed themselves as very powerful in terms of personal power. %44.1 of nurses for reward power, % 34.7 of nurses for legitimate power, % 32.7 of nurses for information power assessed themselves as very powerful, % 29.6 of nurses for coercive power assessed themselves as moderately powerful and % 48.1 of nurses for sources power assessed themselves as powerless in terms of positional power. Personal factors were the most positive affecting factor on nurses? charismatic, persuasiveness and referent power. Education was the most affecting factor on nurses? expert power. Personal factors were also most positive affecting factor on nurses? persuasiveness, coercive, information and sources power. Education was the most positive affecting factors on nurses? legitimate power. % 67.3 of nurses suggested ?having always a purpose and objectives and acting accordingly? and ?seeking research opportunities for increasing the knowledge and skills? to increase personal power. %43.8 of nurses suggested ?being aware of and using institutional power sources? and %38.7 of nurses suggested ?developing good relations with top management? to increase positional power. According to results of this study, recommendations were stated for empowering nurses. 113