Search

This study was carried out to investigate the immunotoxic and neurotoxic effects of Rheum ribes L. (Rr) plant extract on liver, brain and heart tissues in rats with an experimental obesity model. Wistar albino male rats were used in the study. In this study, 4 groups were formed, one of which was the control group, and each group consisted of 6 rats. The groups were the ''control (CG)'', ''high calorie diet (HCD) control (HCDG)'', 'HCD + Rr (200 mg/kg) (HCDRHE1)'' and ''HCD + Rr (400 mg/kg) (HCDRHE2)''. At the end of the study, acetylcholinesterase (AChE), butyrylcholinesterase (BChE), adenosineaminase (ADA) and myeloperoxidase (MPO) biomarkers were evaluated in tissues. According to the study findings, the ADA and MPO activity levels of the obese group increased significantly compared to the control group, and these enzyme levels in the groups administered Rr plant extract approached the control group levels. On the other hand, the AChE and BChE activity levels of the obese group decreased compared to the control group, and there was a statistically significant increase in the groups administered plant extracts compared to the control group. In conclusion, Rr plant root extract suppresses neurotoxicity and immunotoxicity in rats with obesity induced by a high-calorie diet (HCD).

This study was toinvestigate the antioxidant role of Juglansregia L. (walnut) against ethanol-induced oxidative stress in lung andmuscle tissues. Female Albino36 rats were divided into six groups and treated as follows: I (control), II(20% ethanol), III (10%walnut), IV (20% ethanol + 10%walnut), V (5% walnut) andVI (20% ethanol + 5% walnut). Therats were sacrificed after 50 days of administration and the tissueswere analyzed after isolation. According to the results, it was found that theincreased malondialdehyde (MDA) content owing to the alcohol-induced oxidativestress in both tissues decreased in the walnut treated tissues. In addition alcoholand alcohol + walnut treatment of nutritional supplemented rats changed catalase(CAT), glutathione peroxidase (GPx), glutathione S-transferase (GST) and superoxidedismutase (SOD) content and antioxidant defence system (ADS) componentscompared to control rats. As aresult, ethanol has been shown to cause fluctuations in ADS components as aresult of oxidative stress in rats and it can be said that walnut has acurative effect on the this complications caused by oxidative stress.

Buçalışma kronik immobilizasyon stresi uygulanan sıçanlarda Gundelia tournefortii L. bitkisinin kökünden elde edilen suekstrelerinin hematolojik parametreler üzerine etkilerinin araştırılmasıamacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla “Kontrol (K)”, “Serum fizyolojik su + Kronikİmmobilizasyon (SK)”, “Gundeliatournefortii L. bitki ekstresi (G)”, “Gundeliatournefortii L. bitki ektresi + Kronik immobilizasyon (GK)” ve “Fluoksetin +Kronik immobilizasyon stresi (FK)” olmak üzere toplamda 5 grup oluşturuldu.Canlı ağırlıkları 200-220 gr olan toplam 40 adetWistar – albino ırkı dişi sıçan her grupta 8 sıçan olacak şekilde gruplararasgele dağıtıldı. 30 gün boyunca devam eden uygulama sonunda sıçanlarsakrifiye edilerek kanları alındı. Tam kanda total lökosit (WBC), Eritrosit(RBC), Hemoglobin (HGB), Hematokrit (HCT), Ortalama Alyuvar Hacmi (MCV),Ortalama Alyuvar Hemoglobin Konstrasyonu (MCHC), Ortalama Alyuvar Hemoglobini(MCH) Trombosit (PLT), Lenfosit (LYM),Eritrosit Dağılım Genişliği (RDW) ve Ortalama Trombosit Hacmi (MPV) ölçümleriyapıldı. Yapılan istatistiksel analizler sonucu deney gruplarının RBC, HGB, MCHve RDW parametre değerlerinde kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde farklılık bulundu.Ayrıca deney gruplarının RBC, HGB ve RDW parametre değerlerinin SK grubuna kıyaslaistatiksel olarak önemli bulunmasına karşın MCV, PLT ve LYM parametredeğerlerinde kontrol ve SK gruplarına göre istatiksel olarak önemli birdeğişiklik bulunmadı. Sonuç olarak; stres, bitki ve fluoksetin uygulamalarının hematolojikparametreler üzerine anlamlı sayılabilecek etkilerinin olduğu söylenebilir.

Bu çalışmada, ceviz içinin etanol ile deneysel oksidatif stres oluşturulan sıçanlarda karaciğer koruyucu ve antioksidan rolünün belirlenmesi amaçlanmıştır. 36 adet Wistar albino cinsi sıçanlar 6 deney grubuna ayrılmıştır (kontrol, %20 etanol, %10 ceviz içi, %10 ceviz içi + %20 etanol, %5 ceviz içi ve %5 ceviz içi + %20 etanol). 50 gün muamele sonunda; ceviz içi katılımlı yemin karaciğer koruyucu ve antioksidan rolü için; karaciğer harabiyeti serum enzimlerinden aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), gamma glutamil transpeptidaz (GGT) ve laktat dehidrogenaz (LDH) enzim seviyeleri, beyin, karaciğer, eritrosit, kalp ve böbrek dokularında antioksidan savunma unsurlarından katalaz (CAT), süperoksit dismutaz (SOD), glutatyon peroksidaz (GSH-Px), glutatyon-S-transferaz (GST), glutatyon redüktaz (GR) enzim aktiviteleri ile redükte glutatyon (GSH) seviyeleri ve malondialdehit (MDA) içerikleri tespit edilerek değerlendirilmiştir.Elde edilen sonuçlara göre; %20 etanol grubunun serum AST, ALT, GGT ve LDH enzim seviyeleri kontrol grubuna göre önemli düzeyde artarken, %10 ceviz içi + %20 etanol ve % 5 ceviz içi + %20 etanol grublarında ise bu enzimlerin seviyeleri %20 etanol grubuna göre önemli oranda azaldı. Diğer yandan; 50 gün deneysel muamele sonunda; kontrol grubu ile kıyaslandığında %20 etanol grubu beyin, dalak, kalp ve karaciğer dokularında MDA miktarı anlamlı artarken, %10 ve % 5 ceviz içi ilaveli yem grublarında ise %20 etanol grubuna göre sözkonusu dokularda istatistiki açıdan önemli düzeyde azalma olduğu görüldü.Ayrıca, etanole maruz bırakılan sıçanların farklı dokulardaki oksidatif stres sonucu antioksidan savunma sistem unsurlarının seviyelerinde dalgalanmalara neden olurken, ceviz içinin bu dalgalanmalara karşı kesin iyileştirici etkileri tespit edilememiştir.Sonuçlar gösterdi ki, ceviz içinin %20 etanolün 50 günlük süre boyunca oksidatif hasarına karşı karaciğer koruyucu ve antioksidan rolünün olabileceği sonucuna varılmıştır.Anahtar kelimeler: Ceviz içi, Serum enzimleri, Antioksidan savunma sistemi, Malondialdehit, Sıçan This study was aimed to determine the hepatoprotective and antioxidants effects of walnut against ethanol induced oxidative stres in rats. 36 Wistar albino rats were divided into six experimental groups (control, 20% ethanol, 10% walnut, 10% walnut + 20% ethanol, 5% walnut and 5% walnut + 20% ethanol). At the end of 50 days experiment, the hepatoprotective and antioxidant role of walnut supplementation feed were evaluated by measuring levels of serum liver damage enzymes, aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), gamma glutamyl transpeptidase (GGT) and lactate dehydrogenase (LDH), antioxidant defense systems (ADS), such as catalaz (CAT), superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GSH-Px), glutathione-S-transferase (GST), glutathione reductase (GR) activities, reduced glutathione (GSH) levels and malondialdehyde (MDA) contents in the brain, kidney, spleen, erythrocytes, heart and liver tissues of rats.According to the results, while the levels of AST, ALT, GGT and LDH increased significantly in %20 ethanol group as compared to those of control, some these enzymes were decreased significantly in 10% walnut + 20% ethanol and 5% walnut + 20% ethanol groups with compared to those of %20 ethanol group. On the other hand, while MDA content increased significantly in the brain, spleen, heart and liver tissues of %20 ethanol group in comparison to those of control, the same tissues MDA contents significantly decreased in the 10% and 5% walnut suplementation groups in comparison to those of %20 ethanol group.Furthermore, while ethanol caused the fluctuate of ADS constituents as a result of oxidative stress condition in the rats, it could have not be determined exactly the healing effects of walnut against the fluctuations.These results indicate that constituents present in walnut may possess hepatoprotective effects and antioxidant role against %20 ethanol induced oxidative injury during the period of a 50-day.Key words: Walnut, Serum enzymes, Antioxidant defense system, Malondialdehyde, Rat 152

Bati B, Tiroglobulin Ölçümlerinin Düşük Titrelerdeki Anti-Tiroglobulinle İnterferansının Araştırılması, Y.Y.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Biyokimya Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Van, 2009. Tiroglobulin (Tg), tiroid follikülü için spesifik bir marker olarak kullanılır. Ancak Tg ölçümlerinde ve dolayısıyla klinik olarak değerlendirilmesindeki en önemli zorluk tiroglobulin antikorlarının (TgAb) sebep olduğu interferanstır. Yüksek konsantrasyondaki TgAb'ların serum Tg ölçümünü interfere ettiği bilinmektedir. Bu çalışmada; düşük konsantrasyonda TgAb bulunan serumların ve negatif TgAb'lu otoimmun tiroiditli hasta serumlarının Tg standartlarına ilavesinin Tg ölçümü üzerine interferansının araştırılması amaçlandı. Bu amaçla düşük ve yüksek TgAb konsantrasyonuna sahip serum havuzlarından alınan örnekler Tg standartları içerisine ilave edilerek 1/2, 1/10 ve 1/20 dilüsyonla TgAb konsantrasyonu 5, 10, 20, 40, 60, 80 ve 100 IU/ml olan numuneler hazırlandı. Aynı sulandırma işlemi AgTb negatif serum havuzları için de yapıldı ve örneklerde Tg ölçümleri yapılarak geri kazanımlar (recovery) hesaplandı. AgAb pozitif numunelerdeki recovery sonuçları % 21- % 56 oranında değişirken, TgAb negatif numunelerininki % 88 - % 96 arasında bulundu. Bu çalışmanın sonuçları TgAb mevcudiyetinin düşük titrelerde bile Tg ölçümlerini önemli oranda interfere ettiğini, dilüsyon oranın bu etkiyi değiştirmediğini göstermektedir. Ayrıca TgAb dışındaki diğer otoimmun antikorların Tg ölçümlerinde interferansa sebep olmadığı ya da çok az olabileceğini söyleyebiliriz. Bati B, The Investigation of Interferation of Thyroglobulin Measurement with Anti-Thyroglobulin Antibodies at Low Titers, Yuzuncu Yıl University, Institute of Health Sciences MSc. Thesis in Department of Biochemistry, Van 2009. Thyroglobulin (Tg) is used as a spesific marker for thyroid follicule. But the most important problem in Tg assays and in its clinical evaluation of is interfere that caused by endogenous Tg antibodies (TgAb). It is known that TgAbs with high concentrations interfere with serum Tg assay. In this study it was aimed to search the interference in Tg assays of adding serum with low concentration of TgAb and serum of patients with otoimmune thyroiditis with negative TgAb into Tg standats. For this purpose samples taken from serum pools with high and low TgAb concentration are added into Tg standarts and using 1/2, 1/10 and 1/20 dilutions 5, 10, 20, 40, 60, 80 and 100 IU/ml TgAb samples were prapared. The same dilution was done for AgTb negative serum pools and the recoveries were estimated by doing Tg assays on the samples. While the recover results were variable from 21 % to 56 % in AgAb positive samples, in TgAb negative samples they varied it was from 88 % to 96 %. It can be said from the results of this study that even low titers, of TgAb TgAb existence interferes Tg assays to a great extend and that the dilution rate would not change this effect. And also it can be said that otoimmun antibodies other than TgAb don?t cause interferance in Tg assays or that they can have very little effect. 57

Di(2-etilhekzil) fitalat (DEHP), yaygın olarak kullanılan bir plastikleştiricidir. Bu çalışmada, primer kültürü yapılan gökkuşağı alabalığı (Oncorhyncus mykiss) hepatositleri, DEHP (0, 25, 50, 100 ve 200 µM)'ye 24 saat süre ile maruz bırakıldı ve sitotoksik etkiler, laktat dehidrogenaz salınımı ve antioksidan savunma sistemi biyomarkırları kullanılarak, araştırıldı. Elde edilen sonuçlara göre, DEHP 50, 100 and 200 µM konsantrasyonlarda önemli LDH salınımına sebep oldu. Süperoksit dizmutaz (SOD) aktivitesi, DEHP'nin 25 µM konsantrasyonunda anlamlı bir şekilde artarken, DEHP'nin 100 µM konsantrasyonunda anlamlı bir şekilde azaldı. Katalaz (KAT) aktivitesi, DEHP'nin bütün konsantrasyonlarında artış gösterirken, KAT aktivitesinin DEHP'nin 100 µM konsantrasyonunda, SOD ile eşzamanlı olarak, düştüğü gözlendi. Glutatyon peroksidaz aktivitesinin, DEHP'nin bütün konsantrasyonlarında arttığı belirlendi. İndirgenmiş glutatyon seviyesi, DEHP'nin 50 ve 200 µM konsantrasyonlarında artış gösterdi. Glutatyon-S-transferaz aktivitesi, 25, 50 ve 100 µM konsatrasyonlarda değişmedi ancak 200 µM konsantrasyona maruz bırakılan hepatositlerin GST aktivitesinde anlamlı bir artış gözlendi. Bu sonuçlar, DEHP sitotoksisitesinin, hepatositlerdeki antioksidan yanıtlar ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Çalışma, DEHP ile uyarılan sitotoksisitenin mekanizmasına ışık tutacaktır. Di(2-ethylhexyl) phtalate (DEHP) is a widely used plasticizer. In the present study, primary cultured hepatocytes of rainbow trout (Oncorhyncus mykiss) were exposed to DEHP (0, 25, 50, 100 and 200 µM) for 24 hours and cytotoxic effects were investigated using lactate dehydrogenase (LDH) release and antioxidant defense system biomarkers. According to the results, DEHP caused significant LDH release at concentrations of 50, 100 and 200 µM. Superoxide dismutase (SOD) activity increased significantly at 25 µM DEHP concentration whereas its activity was significantly decreased at 100 µM DEHP concentration. Activity of catalase (CAT) was significantly increased in all concentrations of DEHP while a simultaneous decrease in CAT activity with SOD activity was observed at 100 µM concentration of DEHP. Glutathione peroxidase activity was determined to be increased in all concentrations of DEHP. Levels of reduced glutathione elevated at 50 and 200 µM of DEHP concentrations. Glutathione-S-transferase (GST) activity remained unchanged at 25, 50 and 100 µM concentrations, whereas a significant increase in GST activity was observed at 200 µM treated hepatocytes. The results suggest that DEHP cytotoxicity is involved in antioxidant responses in hepatocytes. The study will offer insight into the mechanism of DEHP-induced cytotoxicity. 62