Search

The main source of livelihood in the Demre plain is greenhouse agriculture and the irrigation water demand is provided by groundwater. Groundwater level is affected by the use of groundwater over time in Demre coastal aquifer. The security of long term water and food production in the plain depends on sustainable use of the alluvium aquifer. In this study, groundwater level is measured at 24 wells located in Demre plain between January 2014 - May 2015 for 6 periods. In addition, electrical conductivity-temperature-level measurements are taken in 4 wells at different periods by automatic data-loggers. When data obtained from the data-loggers are associated with the daily precipitation data, it is determined that groundwater level increases after the precipitation in all wells. The long-term groundwater level rise continuation shows that alluvium aquifer feds firstly by precipitation over aquifer and then later seepage from limestone. When the change of the specific electrical conductivity of groundwater in the Demre coastal aquifer is examined over time, there is no significant change in conductivity in some wells during the year, while in some cases it is determined that there is diluted in groundwater ion concentration when precipitation reached the ground directly or with a short infiltration. In this study, it is determined that Demre coastal aquifer which is fed by precipitation and lateral seepage has quasi steady-state groundwater level in long term. This indicates that aquifer storage is not changed., Demre Ovasında temel geçim kaynağı sera tarımı olup, sulama suyugereksinimi yeraltısuyundan sağlanmaktadır. Demre kıyı akiferinde yeraltısuyuseviyesi zaman içinde yeraltısuyu kullanımından etkilenmektedir. Ovada uzundönemde su ve gıda güvenliği alüvyon akiferin sürdürülebilir kullanımınabağlıdır. Bu çalışma kapsamında; Demre ovasında bulunan 24 kuyuda Ocak 2014 –Mayıs 2015 arasında 6 dönem yeraltısuyu seviye belirleme çalışması yapılmıştır.Ayrıca 4 kuyuda farklı dönemlerde otomatik veri toplar cihazlar ile özgülelektriksel iletkenlik, sıcaklık ve seviye ölçümleri alınmıştır. Veri toplarcihazlardan elde edilen bilgiler günlük yağış verisi ile ilişkilendirildiğindebütün kuyularda yağıştan sonra seviyenin yükseldiği belirlenmiştir. Yağışsonrası su seviyesinde oluşan yükselmelerin uzun süreli devam etmesi besleniminönce alüvyon akifer üzerine düşen yağıştan daha sonra da kireçtaşından yanalbeslenimle devam ettiğini göstermiştir. Demre kıyı akiferinde yeraltısuyununözgül elektriksel iletkenliğinin zaman içinde değişimi incelendiğinde bazıkuyularda yıl içinde iletkenlikte önemli bir değişim olmazken, bazılarındayağışın doğrudan ya da kısa bir süzülmeyle yeraltına ulaşmasıyla yeraltısuyuiyon konsantrasyonunda seyrelme olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada yağış veyanal beslenimle beslenen Demre kıyı akiferinde yeraltısuyu kotunun uzundönemde kararlı bir seyir izlediği belirlenmiş olup bu durum akiferdepolamasının değişmediğini göstermektedir.

IV ÖZET Aşağı Zamantı Havzası'nın karst hidrojeolojisi incelemesini amaçlayan bu çalışmada; Yahyalı (Kayseri), Çamardı (Niğde), Feke ve Karsantı (Adana) yerleşimleri arasında kalan 1909 km2'lik alanda yeraltısuyunun beslenirn, akış ve boşalım özellikleri belirlenmiş, hidrojeoloji birimleri ayırtlanmış ve havzanın 1/100 000, planlanan su yapılarının 1/25 000 ölçekli hidrojeoloji haritaları hazırlanmıştır. Batıda allokton, doğuda otokton konumlu birimlerden oluşan havzanın orta kesiminde uzanan ofiyolit napı birimler arasındaki sının örtmektedir. Allokton ve otokton konumlu birimlerin herikisinde de karstlaşma gözlenmesine karşın; allokton konumlu Beyaz Aladağ formasyonu, Siyah Aladağ formasyonu ve Sırçak kireçtaşı, otokton konumlu Divrikdağı formasyonu içinde karstlaşma ileri derecede gelişmiştir. Ofiyolit napı, ofıyolitli melanj ve Üst Devoniyen yaşlı Gümüşali formasyonu başlıca geçirimsiz birimlerdir. Batıda yer alan Aladağlar'dan beslenen akiferler, sularının bir bölümünü Yeşilhisar ovasına, önemli bölümünü ise ofiyolit napı altındaki basınçlı karst sistemi içinden Zamantı boyunca yüzeylenen Divrikdağı formasyonuna iletirler. Bölgesel, derin karst dolaşımındaki sular Yerköprü I, Yerköprü II ve Yerköprü III karst kaynaklan ile Zamantı 'ya boşalır. Havzadaki başlıca karst kaynaklan Şelale, Yahyalı, Ağcaşar, Göksu, Karapınar, Kapuzbaşı, Barazama, Yerköprü I, Yerköprü II ve Yerköprü III kaynaklandır. İzotopik verilere göre kaynakların beslenim alanı, boşalım noktalarının 800m-1600m üzerindedir. Karst akiferlerinin trityum izotopuyla belirlenen geçiş süreleri 12 yıl ile 25 yıl arasında değişmektedir. Akarsu akımının % 88'ini oluşturan karst yeraltısuyu katkısı en az 31 m3/s düzeyindedir. Havzada yüzey ve yeraltı drenaj sınırlan çoğunlukla çakışmaktadır. Havzanın kuzey yansından güney yansına 318 milyon m3/yıl'lık yeraltısuyu akımı vardır. Planlanan su yapılarından Çamlıca III regülatöründe karstlaşmaya bağlı sorun yoktur. Çamlıca I regülatörünün göl alanında ve enerji tünelinde, Çamlıca II ve Tatlar regülatörlerinin enerji tünellerinde, karstlaşmaya bağlı sorunlar beklenmektedir. Topraktaş, Göktaş ve İndere barajlarının göl alanlarından su kaçma olasılığı zayıf bulunmakla birlikte jeofizik araştınnalarla ve araştırma sondajlanyla bu sonucun kontrol edilmesi gerekmektedir. Göktaş barajının enerji tünelinde aşırı yeraltısuyu ile karşılaşılacağı öngörülmektedir. Alternatif Ballık barajı göl alanından kaçak beklenmemektedir. SUMMARY This study aims to determine the recharge, flow and discharge characteristics of the karst aquifers located in Lower Zamanti Karst basin which is surrounded by Yahyalı (Kayseri), Çamardı (Niğde), Feke and Karsantı (Adana) townships. The 1/100 000 and 1/25 000 scale karst hydrogeological maps of the basin and reservoir areas of planned waterworks have been prepared respectively. The basin is composed of allochthonous units in the west and autochthonous units in the east. The ophiolite nappe lays on the contact of both units. Although the karstification is present both in allocthonous and autocthonous units, it is widespread and extensive in Beyaz Aladağ formation, Siyah Aladağ formation ve Sırçak limestone and in autochthonous Divrikdağı formation. Ophiolite, ophiolitic melange and Late Devonian Gümüşali formation are the primary impervious units in the basin. The major recharge area of karst aquifers is Aladağlar mountains. Groundwater flow is towards Yeşilhisar plain in norhwestern part and towards Zamanti river in remaining areas. The regional, deep karst groundwater flow passes through an artesian system located under the impervious cover of ophiolitic nappe and discharges into Zamanti river through Yerköprü I, Yerköprü II and Yerköprü III springs located in Divrikdağı formation. These springs are easy to distinguish with their typical travertine deposition. The major karst springs of the basin are Yahyalı, Şelale, Ağcaşar, Göksu, Karapınar, Kapuzbaşı, Barazama, Yerköprü I, Yerköprü II and Yerköprü III. Based on the isotopic data, the recharge areas of those springs are estimated to be 800m to 1600m above of orifice elevations. Tritium data from springs suggest that the turnover time for karst aquifers is between 12-25 years. The karst groundwater contributes 88% of total streamflow and its minimum value is 31 cu.m./s. The surface and underground catch ment area boundaries matches each other in the basin. Northern part of the basin recharges the southern part with an amount of 318 x 106 cu.m./year of karst ground water flow. No karstification problem has been observed for the planned Çamlıca III weir. Problems due to the karstification is expected for Çamlıca I reservoir area and energy tunnel, and for energy tunnels of Çamlıca II and Tatlar weirs. The possibility of leakage through karst channels is not expected to be present in reservoirs of Göktaş, Topraktaş and îndere dams, but this decision should be checked by geophysical surveys and drill holes. Extensive groundwater inflow is supposed to be faced within Göktaş dam energy tunnel. No serious leakage problems are anticipated for the Ballık Dam. 182

ÖZET 1V Yukarı Esençay Havzası vs yakın dolayının karst hidrojeo lojisi incelemesini kapsayan bu çalışmadaj bölgede karst su kaynakları potansiyelinin değerlendirilmesine yönelik olarak, yakın gelecekte uygulanabilecek projelerin, planlanmasında ve uygulanmasında gereksinim duyulabilecek ön hidrojeolojik bilgilerin elde edilmesi amaçlanmıştır. Fethiye ilçesinin (GB Anadolu) KD' sunda yer alan inceleme alanı, büyük oranda karstlasmış karbonatlı kayaçlar ile kaplıdır. Bölgede litoloji topluluklarının hidrojeolojik karakteri dikkate alınarak, alttan üste, Karstik alt birim (KA), Geçirimsiz alt birim (GA), Karstik üst birim (Kü ve Yarı gecirimli üst birim (YGü) seklinde dört ayrı hidrojeoloji birimi ayırtlanmıs, bölgenin 1/100 000 öl çekli hidrojeoloji haritası bütünlenmistir. İnceleme alanında ana aki-fer sistemini oluşturan Kü birimin başlıca boşalımı Karanlık boğaz, Seki platosu ve Elmalı ovasında yer alan kaynaklar aracılığı ile olmaktadır. Su bütçesi hesaplamalarına göre, havza yeraltı drenaj alanı yüzey drenaj alanından yaklaşık `/. 50 oranında daha büyüktür. Çekilme eğrisi değerlendirmelerine göre, Kü birimde üç ayrı karstlaşma zonu belirlenmiş olupş maksimum akifer hacminin 1.2x109 m3 olduğu tahmin edilmiş tir. Bu çalışma sonucunda, Seki platosu ovalarının karst kaynaklarının sondaj kuyuları ile geliştirilmesi yoluyla sulanabileceği, ayrıca enerji üretimi için Karanlık boğaz çıkışındaki kesitin baraj inşasına uygun olduğu ve geçirimsizlik açısından önemli bir sorun içermediği belirlenmiştir. V L SUMMARY In the present study that covers the karst hydrogeological investigation o-f the Upper Esencay Basin and its vicinity; it has been aimed, being directed towards the evaluation of the karst water resources potential of the region, to obtain preliminary hydrogeological information which could be needed in the planning and application o-f projects for a near future. The study area which is situated at NW of the Fethiye countyseat (SW Anatolia) is extensively covered by karsti- fied carbonate rocks. Based upon the hydrogeological pro perties of the lithological associations, four hydrogeolo gical units have been differentiated in the region; namely from bottom to top, Karstic lower (KA), Impervious lower (GA), Karstic upper

The Gazipaşa coastal plain is located in the Eastern Mediterranean basin, within the borders of Gazipaşa district of Antalya province. The mainstay of the region is agriculture and the irrigation water demand is provided from surface water and groundwater. The total annual irrigation water demand of the plant species in Gazipaşa plain is 15.78 Million cubic meter (Mcm) and it is estimated that 10.86 Mcm of this demand is provided by groundwater. The surface waters are affected negatively by the droughts that occur for consecutive years. Hence, the groundwater reservoir is an important water security element in view of the sustainable agricultural production. However, information on existing groundwater reserves is rather old and needs to be updated with contemporary research approaches. For this purpose, it is aimed to construct a conceptual hydrogeological model of Gazipaşa coastal plain aquifer based on current geological, hydrological, hydrogeochemical and environmental isotopic data. The plain area is about 38 km2 and the units possessing aquifer character are composed of Quaternary alluvium, Neogene conglomerate and Paleozoic limestone and Cambrian marble. In situ measurement and sampling studies have been carried out to produce hydrochemical and environmental isotopic data in 28 representative sites of the aquifer units during arid and wet periods to characterize the hydrogeological structure. Temperature, pH, dissolved oxygen and specific electrical conductivity values of the water samples were measured in situ and samples were taken in order to determine the major anion-cation, trace element, stable isotope and tritium contents. The major ion contents of the water samples indicate that there are 2 different water types in the study area. The first group represents seawater in the NaCl facies and the second group represents fresh water in the CaCO3 / CaHCO3- facies. According to environmental isotope data, most of the water samples are located on the Local Meteoric Water Line which has a deuterium excess value of +18. Stable isotope data show that the groundwater in coastal aquifer does not mix with the sea water. Some groundwater samples deviate from the local meteoric water line in positive direction because of the evaporation of groundwater at shallow depths. According to groundwater budget of Gazipaşa coastal plain, total annual recharge of 71.1*106 m3 is supplied by precipitation (32.0*106 m3) and by recharge from limestone and marble units (39.1*106 m3) surrounding the alluvium. Groundwater’s discharge components include Evapo-transpiration loss (25.3*106 m3), surface flow (10.6*106 m3), irrigation water use (10.9*106 m3), domestic use (2.4*106 m3), evaporation from groundwater (0-2 m) (1*106 m3), discharge to sea (20.9*106 m3) HÜ BAB FHD-2015-9161 Gazipaşa Kıyı Ovası, Doğu Akdeniz havzasında, Antalya ili Gazipaşa ilçesi sınırları içinde bulunmaktadır. Bölgenin temel geçim kaynağı tarım olup, sulama suyu ihtiyacı yüzey ve yeraltısuyundan sağlanmaktadır. Gazipaşa Ovası’nda bitki türüne bağlı yıllık toplam sulama suyu ihtiyacı 15.78 Mm3 olup, bunun 10.86 Mm3’ünün yeraltısuyundan karşılandığı tahmin edilmektedir. Yüzeysuyu kaynaklarının ardışık yıllar boyu gerçekleşen kuraklıktan olumsuz etkilenmesi nedeniyle ovadaki yeraltısuyu rezervi sürdürülebilir tarımsal üretim açısından önemli bir su güvenliği unsuru oluşturmaktadır. Bununla birlikte, mevcut yeraltısuyu rezervine ilişkin bilgiler oldukça eski olup, bunların güncel araştırma yaklaşımları ile yenilenmesi gerekmektedir. Bu amaç doğrultusunda, bu çalışmada Gazipaşa Kıyı Ovası akiferine ait kavramsal hidrojeolojik modelin güncel jeolojik, hidrolojik, hidrojeokimyasal ve çevresel izotopik veriler ile oluşturulması hedeflenmiştir. Ova alanı yaklaşık 38 km2 olup, akifer özelliği gösteren birimler güncel jeolojik veriler temelinde Kuvaterner alüvyon, Neojen konglomeraları ve Paleozoyik kireçtaşlarından ve Kambriyen mermerlerinden oluşmaktadır. Hidrojeolojik yapının anlaşılması amacıyla anılan akifer birimlerine ait temsil edici toplam 28 yerde kurak ve yağışlı dönemlerde hidrokimyasal ve çevresel izotopik veri üretilmesi amaçlı yerinde ölçüm ve örnekleme çalışmaları yapılmıştır. Su örneklerine ait sıcaklık, pH, çözünmüş oksijen ve özgül elektriksel iletkenlik değerleri yerinde ölçülmüş, majör anyon-katyon, iz element, duraylı izotop ve trityum içeriklerinin belirlenmesi amacıyla örnekler alınmıştır. Su örneklerinin majör iyon içerikleri çalışma alanında 2 farklı su grubu bulunduğunu göstermektedir. Bunlardan 1’inci grup NaCl fasiyesindeki deniz suyunu, 2’nci grup ise CaCO3 / CaHCO3- fasiyesindeki tatlı suları temsil etmektedir. Çevresel izotop verilerine göre su örneklerinin büyük bir kısmı döteryum fazlası değeri +18 olan Yerel Meteorik Su Doğrusu üzerinde yer almaktadır. Duraylı izotop verileri kıyı akiferi yeraltısuyunun deniz suyu ile karışmadığını göstermektedir. Yerel Meteorik Su Doğrusundan pozitif yönde saçılan örneklerin sığ yeraltısuyunun buharlaşmasından kaynaklandığı belirlenmiştir. Gazipaşa Ovası kıyı akiferine ait yeraltısuyu bütçesine göre yıllık beslenim 71.1*106 m3 olup bunun 32.0*106 m3ü yağıştan, 39.1*106 m3ü ise alüvyon akiferi çevreleyen kireçtaşı ve mermer gibi birimlerden sağlanmaktadır. Yeraltısuyu boşalım bileşenleri ise Buharlaşma-terleme kaybı (25.3*106 m3), Yüzeysel akış (10.6*106 m3), Sulama suyu ihtiyacı (10.9*106 m3), Evsel su ihtiyacı (2.4*106 m3), Yeraltısuyundan (0-2 m) buharlaşma (1*106 m3), Denize boşalım (20.9*106 m3) şeklindedir.