Search

Üreteropelvik bileşke darlığı (UPD), tanısı ile izlenen çocuk hastaların yönetimi tartışmalıdır ve merkezlere göre değişkenlik gösterir. Bu çalışmada Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji Kliniğinde UPD tanısıyla takip edilen hastaların başvuru ve izlem bulgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji kliniğinde Ocak 2014 ile Ağustos 2021 tarihleri arasında UPD tanısı ile izlenen çocuk hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, başvuruda, izlemde birinci yılda ve son kontrolde çekilen üriner sistem USG bulguları ve başvuruda ve birinci yılda çekilen Mercaptoacetyltriglycine (MAG3) sintigrafi bulguları incelendi. Hastaların 31’i (%70.5) erkek, 13’ü (%29.5) kızdı. Hastaların ortalama takip süresi 47.4 ± 31.1 (24-120 ay) ay olarak saptandı. Hastaların 18’inde (%˜41) UPD’e eşlik eden böbrek anomalisi mevcuttu. On dokuz hastaya piyeloplasti operasyonu uygulandı. Piyeloplasti uygulanan hastaların ilk başvuru USG bulguları ile 1. yıl USG bulguları değerlendirildiğinde parankimde incelme, pelvis ön-arka çapı genişliği bulgularında düzelme olduğu saptandı. Piyeloplasti yapılmayan hastalar arasında 3 hastanın USG bulgularının kötüleştiği görüldü. Veriler tekrar incelendiğinde bu üç hastanın operasyonu kabul etmeyen ailelerin çocukları olduğu saptandı. Piyelopilasti yapılan ve yapılmayan hastaların, ilk başvuru ve izlemde birinci yılda çekilen MAG-3 sintigrafisi bulguları arasında belirgin değişiklik yoktu. Bu çalışmada hem cerrahi hemde konservatif yaklaşım ile izlenen hastaların USG ve MAG3 sintigrafisi bulgularının stabil kaldığı veya iyileştiği saptanmıştır. Bu hasta grubunda USG ve MAG3 sintigrafisi sonuçlarının birlikte yorumlanması önemlidir. Özelikle konservatif yaklaşıma karar vermede ailelerin takip planlarına uyum sağlayıp sağlayamayacakları da göz önüne alınmalıdır., Management of pediatric patients with the diagnosis of ureteropelvic junction obstruction (UPO) is controversial and varies according to centers. In this study, it was aimed to evaluate the admission and follow-up findings of the patients followed up with the diagnosis of UPO in Pamukkale University Pediatric Nephrology Clinic. The data of pediatric patients who were followed-up with the diagnosis of UPO in Pamukkale University Pediatric Nephrology Clinic between January 2014 and August 2021 were evaluated retrospectively. Demographic and clinical characteristics of the patients, urinary system USG findings at admission, at the first year of follow-up, and at the last follow-up, and Mercaptoacetyltriglycine (MAG3) scintigraphy findings at admission and at the first-year follow-up were analyzed. Thirty-one (70.5%) of the patients were male and 13 (29.5%) were female. The mean follow-up period of the patients was 47.4 ± 31.1 (24-120 months) months. Eighteen of the patients (˜41%) had renal anomaly accompanying UPO. Nineteen patients underwent pyeloplasty operation. First admission USG findings and 1st year USG findings of patients who underwent pyeloplasty were evaluated. It was determined that there was an improvement in the findings of thinning of the parenchyma and the width of the anterior-posterior diameter of the pelvis. Among the patients who did not undergo pyeloplasty, the USG findings of 3 patients deteriorated. When the data were re-examined, it was determined that these three patients were children of families who did not accept the operation. There was no significant difference between the MAG-3 scintigraphy findings at the first admission and the first year in the patients who underwent pyelopiplasty and those who did not. In this study, it was determined that the USG and MAG3 scintigraphy findings of the patients followed up with both surgical and conservative approaches remained stable or improved. It is important to evaluate USG and MAG3 scintigraphy results together in the management of this patient group. In particular, it should be taken into account whether families can adapt to follow-up plans when deciding on the conservative approach.

Amaç: İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) çocukluk çağının önemli enfeksiyon hastalıklarından birisidir. Bazı çocuklarda renal skar gelişimine neden olarak uzun dönemde ciddi komplikasyonlara neden olmaktadır. Bu çalışmada akut piyelonefrit kliniği ile başvuran çocuk hastalarda renal hasar gelişimindeki risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Çalışmamızda Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi çocuk nefroloji polikliniğine başvuran idrar yolu enfeksiyonu tanısı ile takipli hastaların dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Akut piyelonefrit tanısı idrar kültürü ve klinik bulgular ile kanıtlanmış ve Dimerkaptosuksinik asit renal sintigrafisi (DMSA) çekilmiş 197 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların başvuru sırasında saptanan ve anamnezden elde edilen klinik (ateş, tekrarlayan İYE, işeme disfonksiyonu vb.), laboratuar (C-reaktif protein (CRP) ve eritrosit sedimentasyon hızı (ESH), beyaz küre sayısı (BK), polimorfonükleer lökosit sayısı (PNL), ortalama platalet hacmi (MPV), trombosit sayısı, serum üre ve kreatinin düzeyleri) ve görüntüleme (üriner sistem ultrasonografi (USG), voiding sistoüretrografi (VSUG) ve DMSA sintigrafisi) bulguları incelendi. Bulgular: Kız hastaların sayısı (n:153) erkek hastaların sayısından (n:44) anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p, Purpose: Urinary tract infection (UTI) is one of the important infectious diseases of childhood age. It causes serious late-term complications by leading to development of renal scarring in some pediatric patients. In the present study, it was aimed to determine the risk factors in development of renal damage in the pediatric patients that admitted with clinical of acute pyelonephritis.Materials and methods: In our study, the medical files of the patients were admitted to the pediatric nephrology polyclinic of Pamukkale University Medical Faculty and followed-up with the diagnosis of urinary tract infection were retrospectively evaluated. The study included 197 patients diagnosed with acute pyelonephritis (confirmed by urine culture and clinical evidence) and undergoing dimercaptosuccinic acid (DMSA) scintigraphic imaging. The clinical evidence (fever, recurrent UTI, voiding dysfunction etc.), laboratory evidence (C-reactive protein (CRP) and erythrocyte sedimentation rate (ESR), white blood cell (WBC) count, polymorphonuclear leukocyte (PNL) count, mean platelet volume (MPV), platelet count, serum urea and creatinine levels) and imaging evidence(urinary tract system ultrasonography (USG), voiding cystourethrography (VCUG) and DMSA scintigraphy) of the patients detected at admission and obtained by anamnesis were evaluated. Results: The number of the female patients (n=153) was found significantly higher than number of the male patients (n=44) (p

Öz: Bu yazıda, böbrek replasman tedavisi olarak sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) ile tedavi edilirken Moellerella wisconsensis'e bağlı peritonit gelişen 16 yaşında bir kız çocuğu sunulmuştur. Moellerella wisconsensis, gram negatif, fakültatif anaerobik bir basildir ve Enterobacteriacea ailesinin bir üyesidir. Doğal yaşam alanı çok iyi bilinmemektedir. Ancak ishal, kolesistit ve bakteriyemili hastalardan izole edilmiştir. Son yıllarda SAPD hastalarında peritonit nedeni olarak beklenmedik bakteriler gözlemlenmektedir ve bu, İngiliz tıp literatüründe CAPD'li bir çocukta Moellerella wisconsensis'e bağlı ilk peritonit olgusudur., In this article, a 16-year-old girl who developed peritonitis due to Moellerella wisconsensis while being treated by continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) as renal replacement therapy is presented. Moellerella wisconsensis is a gram-negative, facultative anaerobic bacillus and a member of the Enterobacteriacea family. Its natural habitat is not well known. However, it has been isolated from patients with diarrhea, cholecystitis and bacteremia. In recent years, unexpected bacteria have been observing as the cause of peritonitis in CAPD patients, and this is the first case of peritonitis due to Moellerella wisconsensis in a child with CAPD in the English medical literature.

Cardiac involvement is very rare in patients with Henoch-Schönlein purpura (HSP). In this case study, we present an 8-year-old girl presenting with HSP-induced myocarditis and thrombus in the right atrium and HSP nephritis. To date, 15 cases of HSP-related cardiac involvement have been reported in the PubMed/MEDLINE, Scopus, and Google Scholar databases. These cases, together with our case, are included in this review. We excluded those patients with other rheumatologic diseases (acute rheumatic fever, acute post-streptococcal glomerulonephritis, Kawasaki disease) accompanied by HSP. Three were children and 13 were adults and all were male except our case. This review revealed tachyarrhythmia, chest pain, dyspnea, murmur, and heart failure as the major signs. Cardiac tests, electrocardiogram (ECG), and imaging methods (echocardiography in all patients, cardiac magnetic resonance imaging (MRI) in three, cardiac biopsy in one, and post-mortem necropsy in three) showed that the cardiac involvements were pericardial effusion, intra-atrial thrombus, myocarditis, coronary artery changes, myocardial ischemia, infarction and necrosis, subendocardial hemorrhage, and left ventricular dilatation. Kidney involvement was not observed in three patients. As the treatment, high-dose prednisolone and cyclophosphamide, oral corticosteroid, azathioprine, nadroparin calcium, ACE inhibitors, calcium antagonists, beta-blockers, and diuretics were used. Eleven patients (all three children and eight of the adults) had a complete cardiac recovery. Cardiac involvement in adults was more likely to be fatal. Death (three patients), ischemia, and infarct have been reported only in adults. We suggested that early and aggressive treatment can be life-saving. MRI examination is effective at identifying cardiac involvement. © 2020, International League of Associations for Rheumatology (ILAR).

AMAÇ: Ürolitiazisli çocukların demografik, klinik özelliklerini ve metabolik risk faktörlerini araştırmak.YÖNTEMLER: Bu retrospektif çalışmada ultrasonografi ile tanı alan ürolitiazisli 98 hasta ( 48 erkek, 50 kız ) çalışmaya alındı. Başvuru yaş ortalaması 59.8 ( 1-192 ) ay ve takip süresi ( 1-27 ) ortalama 5,5 aydı.Klinik ve laboratuvar bulgular olarak cinsiyet, tanı anındaki yaş, ailede üriner taş hikayesi, izleme periyodu, başlangıç semptomları, idrar yolu enfeksiyon öyküsü, mikroskobik veya makroskobik hematüri varlığı, piyüri, üriner metabolik hastalık, kan tetkikleri, taş analizi, tedavi modalitesi ve prognoz belirlendi.BULGULAR: En sık görülen belirti bebeklerde huzursuzluk ( < 1 yaş) ve daha büyük çocuklarda karın veya yan ağrısıydı. Mikrokalkul ( taş çapı < 3mm ) ve kalkül (taş çapı > 3mm ), hastaların sırasıyla % 29.6 ve % 70.4 ‘ünde saptandı. Hiperkalsiüri hastalarda en sık saptanan anormallik olurken, hipomagnezüri 2. sıklıkta onu takip etti. Hiperkalsiüri olgularının yaklaşık yarısı 1 yaş altındaydı. Tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu hastaların yarısında tespit edildi. Dört hastaya extrakorporal şok dalga litotripsi uygulandı, 4 hastaya açık ameliyat yapıldı ve diğer 90 hasta konservatif tedavi ile tedavi edildi. Spontan pasaj 17 hastada görüldü. Taş analizi ile 17 hastanın % 82.4 'ünde kalsiyum oksalat taşı olduğu saptandı. Son kontrolde, konservatif tedavi alan hastaların % 70’inde taşların kaybolduğu veya uygun tedavi ile küçüldüğü saptandı.SONUÇ: Taşların kaybolması veya boyutunun küçülmesi açısından, 1 yaş altındaki çocuklar büyük çocuklara gore daha çok dezavantaja sahip gibi görünmektedir. Çalışmamızda bu vakaların 3/5’inde üriner metabolik anormallik saptanması nedeni ile çocuklarda mikrokalkülün metabolik açıdan değerlendirilmesi önemlidir., OBJECTIVE: To investigate the demographic characteristics, clinical features, and metabolic risk factors of children with urolithiasis.METHODS: This retrospective study included 98 patients (48 boys, 50 girls) with urolithiasis diagnosed by ultrasonography. Mean age at presentation was 59.8 (1-192) months, and mean follow-up period was 5.5 (1-27) months. Clinical and laboratory data including gender, age at diagnosis, presence of family history of renal stone, follow-up duration, presenting symptoms, the history of urinary tract infection (UTI), stone localization, presence of anatomical abnormalities of urinary tract, presence of microscopic or macroscopic hematuria, pyuria, urinary metabolic examinations, blood tests, analysis of stone composition, treatment modality, and prognosis were assessed.RESULTS: The most common symptom was restlessness in infants (

Ambigus genitalya bir kız ya da erkek çocuğun dış genital yapısının tipik anatomik görünüme sahip olmaması olarak tanımlanır. Bu çocuklarda klinik ve metabolik denge sağlandıktan sonra, tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu gibi farklı problemler huzursuzluk nedeni olabilir. Bu yazıda, bakteriler ve mantarların dahil olduğu bir çokmikroorganizmaya bağlı tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu ve XLAG sendromu (46 XY genotipi ile birlikte, X’e bağlı geçişli lizensefali ve ambigus genitalya) tanısı ile izlenen 22 aylık bir süt çocuğu sunulmuştur. Hastanın 10. ayında yapılan ultrasonografi, işeme sistoüretrografisi (İS) ve DMSA’lı böbrek sintigrafisi gibi radyolojik değerlendirmelerinin normal olduğu bildirilmişti. Bununla birlikte, önceki İS tekrar değerlendirildiğinde üretranıntamamı görülemedi. Yeniden çekilen İS’ de tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonlarının nedeni olarak prostatik utrikül gösterildi. İşeme sistoüretrografisi üretra ve mesane anatomisi ile anomalilerini değerlendirmede yeterli olmasına rağmen, üretranın detaylı görüntülenmesi genellikle mesaneden daha az dikkate alınır. Bu olgunun ambigus genitalyalı çocuklarda tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonuna neden olabilen üretral anomalilerin önemini vurgulayan bir hatırlatıcı olduğunu düşünmekteyiz., Ambiguous genitalia is described as the external genitalia that do not have the typical anatomic appearance of either a boy or a girl. After providing clinical and metabolic stability in these children, distinct problems such as recurrent urinary tract infections can also be a cause of irritability. Here, a 22-month-old infant with the diagnosis of XLAG syndrome (X-linked lissencephaly and ambiguous genitalia, with 46XY genotype) whosuffered from recurrent urinary tract infections due to many different microorganisms including bacteria and fungi, is presented. Previous radiologic evaluations of the patient, when he was 10-month-old, such as urinary ultrasonography (US), voiding cystourethrogram (VCUG), and 99mTc-DMSA renal scintigraphy were reported asnormal. However, when previous VCUG examination was re-evaluated, entire urethra could not be seen in the images. A new VCUG examination which performed as retrograde urethrography showed prostatic utricle as a cause of recurrent urinary tract infections. Although VCUG is sufficient for the evaluation of the anatomy andabnormalities of the bladder and urethra, a detailed imaging of the urethra is usually considered less than the bladder. We want to emphasize that this case is a reminder in depicting the importance of urethral anomalies which can be a cause of recurrent urinary tract infections in children with ambiguous genitalia.