Search

De huidige studie richt zich op de sociale dynamiek in de kopgroep van de brede praktijk: welke sociale processen vinden daar plaats? Met het verkregen inzicht probeert KaE een versnelling in de introductie van HNT te bewerkstelligen, en daarmee de taakstelling van 2.000 ha HNT in 2020 haalbaar te maken. Voor versnelling van de introductie van Het Nieuwe Telen (HNT), een nieuwe en energiebesparende benadering voor klimaatsturing in de glastuinbouw, kan het beste worden samengewerkt met de zogenoemde ‘gewasgerichte ondernemers’. Deze ondernemers zijn te herkennen aan hun passie voor klimaatsturing, hun voorkeur om te leren met collega’s en hun behoefte om plantgezondheid te borgen. Een extra argument is dat de gewasgerichte ondernemers binnen de glastuinbouw verreweg de grootste deelgroep (circa 50% van populatie met circa 60% van het areaal) vormen. Naast de gewasgerichte ondernemers bestaan marktgerichte en kostengerichte ondernemers. Deze deelgroepen redeneren vanuit andere bedrijfsomstandigheden en andere prioriteiten (Tabel S.1). Zij vergen een eigen benadering bij de introductie van HNT. De marktgerichte ondernemers proberen de maatschappelijke meerwaarde van HNT in de markt te verzilveren. Daar kan de glastuinbouw van leren. De kostengerichte ondernemers wachten op een blauwdruk voor HNT. Zij kunnen leren van de voortschrijdende HNT-inzichten van de gewasgerichte ondernemers.

Samen met studenten werken aan een betere toekomst voor de regio. Dat is regioleren. Ondernemers, overheden en maatschappelijke organisaties bepalen de agenda en werken samen met onderwijs en onderzoek aan oplossingen. Waar liggen de uitdagingen? Voor de instellingen is het een belangrijke uitdaging om aansluiting te vinden bij de regio. Hoe verander je van een onderwijsinstelling in een regionaal kenniscentrum? Hoe wordt je een volwaardige partner in een kenniswerkplaats? Een tweede belangrijke uitdaging ligt in de koppeling van het leren in de regio aan de lerende regio. In het programma Regionale Transitie is deze taak bij de kenniswerkplaatsen gelegd. De kenniswerkplaats is gebaseerd op een gezamenlijke regionale kennisagenda van overheid, ondernemers, maatschappelijke organisaties, onderwijs en onderzoek.

Docenten in het ondernemerschapsonderwijs experimenteren grif met regioleren. Docenten (MBO en HBO) en ondernemers uit verschillende regio’s zijn begonnen met regioleren, en hebben ook al verscheidene successen geboekt: veel betrokkenen (docenten, studenten, ondernemers) zijn enthousiast en tevreden met het resultaat. Arrangementen voor regioleren worden ervaren als potentieel krachtige leeromgevingen voor het ontwikkelen van ondernemerschapscompetenties en tevens worden er resultaten geboekt die waardevol voor de ondernemer/de regio zijn. Maar die experimenten hebben ook een aantal obstakels en uitdagingen aan het licht gebracht.

Je raakt als docent betrokken bij regioleren. Wat betekent het leren in de regio voor jouw rol als docent? Welke nieuwe taken staan je te wachten en welke competenties heb je daarvoor nodig? Deze brochure biedt een overzicht van de nieuwe rollen, taken en competenties.

Is te achterhalen hoeveel onderzoekskennis boeren daadwerkelijk benutten? Ja, laat recent onderzoek zien. Er is zelfs uit op te maken hoe onderzoekers boeren kunnen stimuleren om hun kennis te combineren met eigen ideeën, zodat ze nieuwe toepassingen vinden voor hun eigen bedrijf.

In this article we investigate the different perspectives of sustainable agriculture held by participants of a Dutch innovation programme called TransForum. Using Q-methodology we have systematically elicited individual perspectives on agricultural innovation and extracted their common elements. We have compared these perspectives with existing discourses of rural and sustainable development. Our results show that the use of technology and the agricultural production function of rural landscapes are among the two most contested elements between perspectives. The more radical perspectives reject technology and support a multifunctional landscape in the countryside, while the prosaic perspectives do the complete opposite with a positive attitude towards technology and a preference of the use of the countryside for agricultural production alone. Surprisingly, there is no ecological modernisation perspective of sustainable agriculture. In this article we propose the concept of ‘metropolitan agriculture’ to fill this void.

De regio wordt steeds meer gezien als de plek waar ondernemers, overheden, maatschappelijke organisaties, burgers, onderzoekers, en het onderwijs samen werken aan duurzaamheid en innovatie. Zo ontstaan er netwerken waarin men werkt aan duurzame ontwikkeling en maatschappelijke verandering, oftewel regionale transitie.

Het kenniswerkplaatsmodel als kennisarrangement is niet als een blauwdruk door te vertalen van regio naar regio. Dit vergt een aanpak op maat. Wel kunnen regio's onderling leren van de verschillende aanpakken. Om de continuïteit voor de kenniswerkplaats te borgen is het van belang dat de kennisagenda die leidt tot de uitvoering van projecten, opgehangen wordt aan de kapstok van een regionale langetermijnvisie.

productie- en dienstenketens is het creëren, ontwikkelen en gebruiken van kennis van essentieel belang. Deze kennisprocessen dragen bij aan duurzaamheid en innovatie in economische sectoren. Het in gang zetten en uitvoeren van de verschillende kennisprocessen in maatschappelijke sectoren is verdeeld over de praktijkwereld (bedrijfsleven), de onderzoekswereld (kennisinstellingen) en de beleidswereld (overheid). Het ministerie van EL&I verstrekt regelmatig opdrachten om nieuwe kennis te creëren of om bestaande kennis verder te ontwikkelen. Het inzicht in het nut ervan is echter gebrekkig. Er zijn ook geen methoden beschikbaar om systematisch en betrouwbaar het gebruik van de ontwikkelde kennis te evalueren en vast te stellen of deze kennis heeft bijgedragen aan het bereiken van beleidsdoelen; dus of er doorwerking van kennis is. Daarom heeft het ministerie van EL&I opdracht gegeven om een methode te ontwikkelen waarmee kennisdoorwerking gemeten kan worden. Deze brochure bevat achtergronden en de handleiding bij het gebruik van de methode.

In the project “Images of sustainable development of Dutch agriculture and green space” three PhD candidates studied the topic of images in sustainable development. Frans Hermans focused on the topic of societal images and their role and influence in innovation projects. The title of his subproject was “Social learning for sustainability in dynamic agricultural innovation networks.” Joost Vervoort explored the topic of “visualisation”, that is, using and producing images for specific purposes, in the context of innovation projects and programmes, in a subproject called “Step into the system: interactive media strategies for the exchange of insights on social-ecological change.” Finally, Dirk van Apeldoorn took a complex adaptive systems approach to images. He modelled various agro-ecosystems to compare images of those systems with the behaviour of those systems. His subproject was called “Modeling resilience of agro-ecosystems.”

De groene sector vraagt om professionals die gevoel hebben voor maatschappelijke vraagstukken en die in staat zijn innovaties in gang te zetten. Het onderwijs bereidt daar onvoldoende op voor. Projecten als Value in the Valley geven goede hoop op verandering.

Het project “Kennisbenutting in de Biologische Landbouw” ontwikkelt een methode voor het meten van de benutting van onderzoekskennis door de biologische praktijk. Tegelijk met het ontwikkelen wordt de methode toegepast in verschillende pilots. Zo wordt de aanpak ontwikkeld, toegepast en getest. De eerste pilot gaat over onderzoek naar het verbeteren van de vrije uitloop voor biologische leghennen.

Het domein AgroKetens en Visserij van het ministerie van EL&I ondersteunt verschillende kennisnetwerken die op de een of andere manier bijdragen aan kenniscirculatie en innovatie. Het domein werkt aan een meer strategische aanpak voor kennisverspreiding richting ondernemers. Een weloverwogen inzet van kennisnetwerken maakt hier onderdeel van uit. Het ministerie wil graag leren over het functioneren en de effectiviteit van een aantal geselecteerde kennisnetwerken, namelijk de Melkvee Academie, VarkensNET, Syntens, Bioconnect, en Kennisnetwerk Multifunctionele Landbouw. Het ministerie wil met deze lessen tot een betere inzet van kennisnetwerken komen, zodat die nog beter bijdragen aan de EL&I doelstellingen op het gebied van kenniscirculatie. In deze notitie bespreken we een aantal kenmerken van de Melkvee Academie, VarkensNET, Sbyntens, Bioconnect, en Kennisnetwerk Multifunctionele Landbouw. We bespreken eerst de verschillende innovatie- en kennisdoelen die worden beoogd met netwerken. Dat gebruiken we om de contouren te geven van een categorisatie van netwerken. Dat biedt de context voor onze verdere beschouwing. Vervolgens geven we van elk netwerk een korte introductie, en wat algemene observaties over de overeenkomsten en verschillen. Daarna schetsen we voor elk van die netwerken het doel, de doelmatigheid en effectiviteit, en de relatie met het beleid van EL&I. Vervolgens spiegelen we de netwerken aan de laatste beleidsrichtingen op het gebied van kennis en innovatie.

Het project “Kennisbenutting in de Biologische Landbouw” ontwikkelt een methode voor het meten van de doorwerking van onderzoekskennis in de biologische praktijk. Tegelijk met het ontwikkelen wordt de methode toegepast in verschillende pilots. Zo wordt de aanpak ontwikkeld, toegepast en getest. Deze pilot gaat over onderzoek naar dierenwelzijn in de biologische melkveehouderij (koeien). Het betreft hier een groep van projecten die in een periode van ongeveer vier jaar zijn uitgevoerd. Welzijn van dieren heeft uiteenlopende aspecten die vaak in afzonderlijke projecten zijn onderzocht. In de praktijk van het boerenbedrijf moet de ondernemer een keuze maken hoe hij de diverse welzijnsaspecten met elkaar combineert om tot een aanpak voor zijn eigen bedrijf te komen. De complexiteit van deze casus is dan ook de vertaling van een brede projectenportfolio naar meetbare benutting in de bedrijfspraktijk.

Bij systeeminnovatieve vraagstukken is kennis schaars, de toekomst onzeker en zijn de belangen van diverse partijen groot en uiteenlopend. Juist dan is de noodzaak groot dat zij samen duurzame oplossingen zoeken. Voor het samenbrengen en begeleiden van deze partijen is specifieke kennis en vaardigheid nodig. Dat bleek ook in een gebiedsproces in het Zuidelijk Westerkwartier

Bij systeeminnovatieve vraagstukken is kennis schaars, de toekomst onzeker en zijn de belangen van diverse partijen groot en uiteenlopend. Juist dan is de noodzaak groot dat ondernemers, kennisinstituten, overheden en maatschappelijke organisaties samen duurzame oplossingen zoeken. In kennisarrangementen worden de partijen samengebracht en begeleid. Het begeleiden vergt de nodige kennis en vaardigheid. Aan de hand van een praktijkvoorbeeld wordt duidelijk waar het allemaal om draait

The main advantage to interdisciplinary professional practice is that it can produce novel product designs and problem solutions. However, it requires knowledge sharing and integration to leverage this potential. This paper reports on a study with a method of conceptual analysis to elicit, analyse and compare conceptual models used by individual researchers, with the ultimate aim to facilitate researchers in sharing and integrating their conceptual notions. We build on an earlier study by extending an existing conceptual model with conceptual notions from two additional researchers from an interdisciplinary research project. The results of the present study suggest that the time costs of adding more information to the existing model diminish with each addition to the existing model, and that the method of conceptual analysis can validly represent researchers' conceptual notions. Furthermore, our results offer some indication that conceptual analysis can reduce transaction costs related to grounding.

Theories on knowledge management (KM) have matured to include organizational practices, information systems and knowledge processes. Sharing of knowledge between actors having different (scientific) perspectives has received relatively little attention, whereas this is especially relevant to large-scale multidisciplinary research projects. In such projects, the actors are academics, the knowledge content is diverse and shaped (and often confined) by scientific disciplines, whereas strategies to cross disciplinary boundaries seem to be lacking. These projects face the challenge of overcoming disciplinary and theoretical differences in order to reap the benefits of crossdisciplinary inquiry. This minitrack focuses on the management of knowledge within large-scale multidisciplinary and crossdisciplinary research projects.