Search

Amaç: KOAH; dünya çapında önemli mortalite ve morbidite sebebi olan kronik enflamatuvar bir hastalıktır. KOAH hastalarının neredeyse tümü bir veya daha fazla komorbid hastalığa sahip olup bunların içerisinde en önemlisi akciğer kanseridir. Akciğer kanseri ve KOAH için en önemli risk faktörü tütün dumanı maruziyeti olmakla birlikte çevresel faktörlerin yanı sıra çoklu genetik faktörlerin ve bunların karmaşık etkileşimlerinin bu iki hastalığın patogenezinde rol oynadığı bilinmektedir. TNF-α; çeşitli hücresel süreçlerde rol oynayan, KOAH ve akciğer kanserinin gelişim sürecinde de rol oynadığı bilinen enflamatuvar bir faktördür. ATF3 ise birçok genin ekspresyonunu düzenleyerek hücresel stres yanıtına dahil olan adaptif cevap genidir ve akciğerdeki enflamatuvar ve immün yanıtın düzenlenmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada akciğer kanseri ve KOAH hastalarında TNF- α ve ATF3 gen polimorfizmlerini inceledik. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza hepsi 40 yaş üzeri erkek cinsiyette olan KOAH ve yeni tanı akciğer kanseri olan 28 hasta, sadece KOAH tanısı olan 30 hasta ve 20 sağlıklı kontrol olmak üzere 78 birey dahil edildi. Bu üç grupta TNF- α ve ATF3 polimorfizmleri Illumina yeni nesil dizileme yöntemi kullanılarak analiz edildi. Rastgele seçilen 9 hasta üzerinden Sanger Sekanslama yapılarak elde edilen sonuçlar valide edildi. Bulgular: Çalışmamızda tüm gruplarda TNF- α ve ATF3'e ait analiz ettiğimiz polimorfizmlerde wild tip aleller baskın idi. Genotip frekansları istatistiksel olarak değerlendirildiğinde KOAH ve akciğer kanseri gelişimi ile ilişkilendirilemedi. Her bir varyant sigara içme durumu ile değerlendirildiğinde polimorfizmler ile sigara içme durumu arasında ilişki tespit edilemedi. Akciğer kanserinin histolojik alt tiplerine göre analizinde ise ATF3-204 polimorfizminin KHAK'de adenokarsinom ve SCC'ye göre anlamlı yüksek çıktığı görüldü. Sonuç: Çalışmamıza göre TNF- α ve ATF3 genlerinin sekansladığımız bölgelerinde KOAH ve akciğer kanseri ile ilişkilendirilecek genotipik değişikliğe rastlanmadı. Ancak yapılacak daha geniş çaplı bir çalışma ile TNF- α ve ATF3 genlerinin genetik varyantlarının KOAH ve akciğer kanseri gelişimi ve prognozu ile ilişkisinin daha doğru bir şekilde değerlendirilebileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, Akciğer kanseri, Yeni Nesil Dizileme, Polimorfizm, TNF alfa, ATF3, Aim : COPD is a chronic inflammatory disease that causes significant mortality and morbidity worldwide. Almost all COPD patients have one or more comorbid diseases, the most important of which is lung cancer. Although the most important risk factor for lung cancer and COPD is tobacco smoke exposure, it is known that environmental factors as well as multiple genetic factors and their complex interactions play a role in the pathogenesis of these two diseases. TNF-α is an inflammatory factor that plays a role in various cellular processes and also plays a role in the development process of COPD and lung cancer. ATF3 is an adaptive response gene involved in the cellular stress response by regulating the expression of many genes and plays an important role in the regulation of inflammatory and immune response in the lung. In this study, we investigated TNF-α and ATF3 gene polymorphisms in lung cancer and COPD patients. Material and Method: Our study included 78 individuals, including 28 patients with COPD and newly diagnosed lung cancer, 30 patients with only COPD diagnosis, and 20 healthy controls, all of whom were men over 40 years of age. TNF-α and ATF3 polymorphisms were analyzed in these three groups using Illumina next-generation sequencing. The results obtained were validated by Sanger Sequencing on 9 randomly selected patients. Results : In our study, wild-type alleles were dominant in all groups in the polymorphisms we analyzed for TNF-α and ATF3. When genotype frequencies were evaluated statistically, they could not be associated with the development of COPD and lung cancer. When each variant was evaluated with smoking status, no relationship could be detected between polymorphisms and smoking status. In the analysis of lung cancer according to histological subtypes, ATF3 c204 C>T polymorphism was found to be significantly higher in SCLC than in adenocarcinoma and SCC. Conclusions: According to our study, no genotypic changes that would be associated with COPD and lung cancer were found in the regions of TNF-α and ATF3 genes that we sequenced. However, we think that the relationship of genetic variants of TNF-α and ATF3 genes with the development and prognosis of COPD and lung cancer can be evaluated more accurately with a larger study. Keywords : Chronic obstructive pulmonary disease, Lung cancer, next generation sequencing, TNF alpha, ATF3, Tez (Doktora-PhD) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı, 2022., Kaynakça var.

Temmuz 2019-Nisan 2020 tarihleri arasında yürütülen bu çalışmada, Isparta İli'nde bulunan Eğirdir Gölü'nün suyunda, sedimentinde, gölde yetişen Phragmites australis ve Typha angustifolia türlerinin kök, gövde ve yaprak kısımlarındaki bazı ağır metallerin (Cd, Cr, Cu, Fe, Mo, Mn, Ni, Pb, Se ve Zn) konsantrasyonlarının mevsimsel olarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Arazi çalışmaları sırasında göl suyunun bazı fiziko-kimyasal parametreleri de ölçülmüştür. Göl suyunda yapılan analizler sonucunda metallerin ortalama değerlerinin Cr < Cd < Mo < Pb < Se< Mn < Cu < Ni < Zn < Fe şeklinde sıralandığı ve en fazla konsantrasyona tüm mevsimlerde Fe'in sahip olduğu tespit edilmiştir. Genel anlamda kıyı istasyonlarındaki metal seviyelerinin kontrol istasyonlarındakinden daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Sedimentte yapılan metal analizleri sonucunda tüm mevsimlerde en fazla birikim gösteren metalin Fe olduğu ve ölçülen ağır metallerin ortalama konsantrasyonlarının Cd < Mo < Se < Cu < Cr < Ni < Zn < Pb < Mn < Fe şeklinde sıralandığı tespit edilmiştir. Sedimentteki metal birikimlerinin genel anlamda yaz ve kış mevsimlerinde artış gösterdiği saptanmıştır. Yapılan çeşitli indeks (EF, Igeo, CF) çalışmaları soncunda Cd, Pb ve Se'un dikkate değer şekilde sedimentte birikim gösterdiği, PLI değerlerine göre ise kirlilik bulunmadığı tespit edilmiştir. Phragmites australis ve Typha angustifolia türlerinde Mo dışındaki tüm metallerin en fazla kök kısmında, Mo'in ise genel anlamda en fazla yaprak kısmında birikim gösterdiği belirlenmiştir. Her iki makrofit türünde de tüm mevsimlerde kökte en fazla birikim gösteren metalin Fe, yaprakta Mn, P. australis türünün gövde kısmında Zn, T. angustifolia türünün gövde kısmında ise Mn olduğu tespit edilmiştir. Genel anlamda makrofitlerde ağır metal konsantrasyonlarının yaz mevsiminde artış gösterdiği belirlenmiştir. Biyoakümülasyon faktörlerine göre her iki makrofit türünün de tüm mevsimlerde yüksek derecede Mo ve Zn akümülasyonu yaptıkları belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Eğirdir Gölü, Ağır metaller, Sediment, Phragmites australis, Typha agustifolia, This study which was carried out between July 2019-April 2020, aimed to determined heavy metal (Cd, Cr, Cu, Fe, Mn, Mo, Ni, Pb, Se, Zn) concentrations seasonally in water, sediment of Eğirdir Lake, root, stem, leaf of Phragmites australis and Typha angustifolia inhabiting the lake. During the field work, some physico-chemical parameters had been measured. As a result of analysis carried out in the water; the average values of metals like as follows; Cr < Cd < Mo < Pb < Se< Mn < Cu < Ni < Zn < Fe and Fe was the highest in all seasons. In general coastal stations had higher heavy metal consantrations than control stations. Fe was the highest metal in sediment in all seasons and average concentrations of metals like as follows; Cd < Mo < Se < Cu < Cr < Ni < Zn < Pb < Mn < Fe. Metals in sediment increased generally in summer and winter. As a result of various index (EF, Igeo, CF) studies, it was determined that Cd, Pb and Se accumulated in the sediment remarkably, and there was no pollution according to PLI values. All metals except Mo were mostly accumulated in root, Mo generally in leaf in P. australis and T. angustifolia. In both macrophyte's most accumulated metal in root Fe, in leaf Mn, in P. australis's stem Zn, in T. angustifolia's stem Mn in all seasons. Generally, heavy metal concentrations in both macrophytes increased in summer. According to bioaccumulation factors, both macrophytes accumulated Mo and Zn at high levels in all seasons. Keywords: : Eğirdir Lake, Heavy metals, Sediment, Phragmites australis, Typha agustifolia, Tez (Doktora-PhD) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2022., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, hem normal koşullar hem de tuz stresi altında çimlendirilen Allium cepa L.'nın tohum çimlenmesi, fide büyümesi (taze ağırlık, radikula sayısı ve radikula uzunluğu), kromozom anormallikleri ve mitotik aktivite üzerine glutaminin etkileri araştırılmıştır. Tek başına glutaminli ortamda çimlendirilen tohumların nihai çimlenme yüzdesi, radikula uzunluğu ile radikula sayısı istatiksel açıdan saf su ortamında çimlendirilen kontrol tohumlarınınkilerle aynı değerleri gösterirken, taze ağırlığı saf su ortamında çimlendirilen kontrol tohumlarınınkilere göre kısmen artmıştır. Ayrıca, tek başına glutaminli ortamda çimlendirilen A. cepa L. tohumlarının kök ucu meristemlerinde mitotik indeks saf su ortamında çimlendirilen kontrol tohumlarınınkilere göre kısmen bir azalma gösterirken, kromozom anormalliklerinin sıklığı kontrolünkilere göre aşırı derecede artış göstermiştir. Diğer taraftan, tuz stresi A. cepa'nın fide büyümesi ve tohum çimlenmesini önemli ölçüde engellemiştir. Dahası, tuz stresi tohumların kök ucu meristematik hücrelerinde mitotik indeksi önemli ölçüde azaltmış, kromozom anormalliklerinin sayısını ise artırmıştır. Halbuki tuz stresinin kromozom anormallikleri, fide büyümesi ve tohum çimlenmesi üzerindeki engelleyici etkisi glutamin uygulaması ile çeşitli önemli ölçüde hafifletilmiştir. Ancak, bu amino asit radikula sayısı ile mitotik index üzerindeki tuz hasarının azaltılmasında etkisiz kalmıştır. Anahtar Kelimeler: Allium cepa L., fide büyümesi, glutamin, kromozom anormalliği, mitotik indeks, tohum çimlenmesi, tuz stresi., In this thesis work, the effects of glutaminine on the seed germination, seedling growth (fresh weight, radicle number and radicle length), chromosomal aberrations and mitotic activity of Allium cepa L. germinated under both normal conditions and salt stress were investigated. The final germination percentages, radicle lengths and radicle numbers of seeds germinated in the medium with glutamine alone statistically showed the same values as ones of the control seeds germinated in pure water medium, while their fresh weights partly increased according to ones of the control seeds germinated in pure water medium. Furthermore, the mitotic index in root tip meristems of A. cepa L. seeds germinated in the medium with glutamine alone partially demonstrated a decrease according to ones of the control seeds germinated in pure water medium while their frequency of chromosomal aberrations excessively increased according to ones of the control. Barely, salt stress significantly inhibited seedling growth and seed germination of A. cepa. Moreover, it significantly decreased the mitotic index in the root tip meristematic cells of the seeds and increased the number of chromosomal abnormalities. However, inhibitive effect of salt stress on the chromosomal abnormalities, seedling growth and seed germination was significantly decreased with glutamine application. But, this amino acid was ineffective in reducing of salt damage on the radicle number and mitotic index. Keywords: Allium cepa L., seedling growth, glutamine, chromosome abnormality, mitotic index, seed germination, salt stress., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Çalışmada 2019-2020 yılları arasında, Kütahya ve Uşak illerinin doğal sınırını oluşturan Murat Dağı' nın Gediz uzantılarının yaprak böceği (Coleoptera: Chrysomelidae) faunası araştırılmıştır. Sonuç olarak Chrysomelidae familyasından 5 alt familyaya ait (Criocerinae, Cryptocephalinae, Chrysomelinae, Galerucinae, Cassidinae) 1166 örnek incelenmiş, 24 cins ve 88 takson tespit edilmiştir. Tespit edilen taksonların tamamı Murat Dağı için, 85'i Kütahya ili için ve 39'u Ege Bölgesi için ilk defa rapor edilmiştir. Chaetocnema aerosa (Letzner 1847), Chaetocnema picipes Stephens 1831, Neocrepidodera motschulskii Konstantinov, 1991 ve Psylliodes ozisiki Leonardi and Arnold, 1995 türleri Türkiye'den ikinci kez bu çalışmayla rapor edilmiştir. Ayrıca, Aeschrocnemis jailensis (Heikertinger, 1922) ve Cryptocephalus pygmaeus pygmaeus Fabricius, 1792 Türkiye faunası için yeni kayıt niteliğindedir. Çalışmada saptanan türler bilinen Dünya ve Türkiye dağılışlarına göre yenileri eklenerek tekrar gözden geçirilmiştir. Ekolojik veri olarak, türlerin tespit edilebilen konak bitkileri ve kişisel gözlemlere dayalı habitat bilgileri verilmiş, ayrıca yükseklik tercihleri değerlendirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Coleoptera, Chrysomelidae, Fauna, Konak Bitki, Murat Dağı, Kütahya-Gediz., Leaf beetles (Coleoptera: Chrysomelidae) collected during 2019-2020 from Murat Mountain localed in the border of Kütahya and Uşak provinces have been investigated in the present study. Consequently, 1166 samples were examined, 24 genera and 88 taxa belonging to 5 subfamilies (Criocerinae, Cryptocephalinae, Chrysomelinae, Galerucinae, Cassidinae) were identified. All the determined taxa are firstly reported from Murat Mountain, 85 of them have been recorded for the first time from Kütahya province, and 39 taxa are new for Ege Region. Chaetocnema aerosa (Letzner 1847), Chaetocnema picipes Stephens 1831, Neocrepidodera motschulskii Konstantinov, 1991 and Psylliodes ozisiki Leonardi and Arnold, 1995 are reported second time from Turkey by this study. Additionally, Aeschrocnemis jailensis (Heikertinger, 1922) and Cryptocephalus pygmaeus pygmaeus Fabricius, 1792 are firstly recorded for the fauna of Turkey. The known world and Turkey distribution range of all species were revised again by adding new ones. Habitat and food plant information of the species were also given as ecological data based on personal observations. The altitude preferences of some species were evaluated as well. Keywords: Coleoptera, Chrysomelidae, Fauna, Host Plant, Murat Mountain, Kütahya-Gediz., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, hem normal koşullar hem de tuz stresi altında çimlendirilen Allium cepa L.'nın tohum çimlenmesi, fide büyümesi (taze ağırlık, radikula sayısı ve radikula uzunluğu), kromozom anormallikleri ve mitotik aktivite üzerine aspartik asitin (C4H7NO4) etkileri araştırılmıştır. Tek başına aspartik asitli ortamda çimlendirilen tohumların nihai çimlenme yüzdesi ile radikula uzunluğu istatiksel açıdan saf su ortamında çimlendirilen kontrol tohumlarınınkilerle aynı değerleri gösterirken, taze ağırlığı ve radikula sayısı saf su ortamında çimlendirilen kontrol tohumlarınınkilere göre kısmen artmıştır. Ayrıca, tek başına aspartik asitli ortamda çimlendirilen Allium cepa L. tohumlarının kök ucu meristemlerinde mitotik indeks saf su ortamında çimlendirilen kontrol tohumlarınınkilere göre kısmen bir azalma gösterirken, kromozom anormalliklerinin sıklığı kontrolünkilere göre aşırı derecede artış göstermiştir. Diğer taraftan, tuz stresi Allium cepa'nın fide büyümesi ve tohum çimlenmesini önemli ölçüde engellemiştir. Dahası, tuz stresi tohumların kök ucu meristematik hücrelerinde mitotik indeksi önemli ölçüde azaltmış, kromozom anormalliklerinin sayısını ise artırmıştır. Halbuki tuz stresinin kromozom anormallikleri, fide büyümesi ve tohum çimlenmesi üzerindeki engelleyici etkisi aspartik asit uygulaması ile önemli ölçüde hafifletilmiştir. Ancak, bu amino asit mitotik index üzerindeki tuz hasarının azaltılmasında etkisiz kalmıştır. Anahtar Kelimeler: Allium cepa L., aspartik asit, fide büyümesi, kromozom anormalliği, mitotik indeks, tohum çimlenmesi, tuz stresi., In this thesis work, the effects of aspartic acid (C4H7NO4) on the seed germination, seedling growth (fresh weight, radicle number and radicle length), chromosomal aberrations and mitotic activity of Allium cepa L. germinated under both normal conditions and salt stress were investigated. The final germination percentages and radicle lengths of seeds germinated in the medium with aspartic acid alone statistically showed the same values as ones of the control seeds germinated in pure water medium, while their fresh weights and radicle numbers partly increased according to ones of the control seeds germinated in pure water medium. Furthermore, the mitotic index in root tip meristems of Allium cepa L. seeds germinated in the medium with aspartic acid alone partially demonstrated a decrease according to ones of the control seeds germinated in pure water medium while their frequency of chromosomal aberrations excessively increased according to ones of the control. Barely, salt stress significantly inhibited seedling growth and seed germination of Allium cepa. Moreover, it significantly decreased the mitotic index in the root tip meristematic cells of the seeds and increased the number of chromosomal abnormalities. However, inhibitive effect of salt stress on the chromosomal abnormalities, seedling growth and seed germination was significantly decreased with aspartic acid application. But, this amino acid was ineffective in reducing of salt damage on the mitotic index. Keywords: Allium cepa L., aspartic acid, seedling growth, chromosomal abnormality, mitotic index, seed germination, salt stress., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Çalışma, 2019-2020 yılları arasında Burdur ili merkez ilçedeki seralar, bahçeler ve açık tarlalarda bulunan sebze alanlarındaki Chrysomelidae familyasına ait türlerin ve konak bitkilerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Toplamda 366 örnek incelenmiş ve sonuçta; Galerucinae altfamilyasından 5 cinse ait 18 tür, Chrysomelinae altfamilyasından 2 cinse ait 2 tür ve Criocerinae altfamilyasından 1 tür tespit edilmiştir. Türlerin her birinin Dünya ve Türkiye dağılış bilgileri verilmiştir. Ayrıca gözlemlere dayalı olarak türlerin belirlenebilen konak bitki ilişkileri veya önceki konaklarına ilişkin literatür bilgileri eklenmiştir. Belirlenen türler arasında Chaetocnema delarouzei (Brisout), Epitrix hirtipennis (Illiger), Epitrix pubescens (Koch), Longitarsus pellucidus (Foudras), Phyllotreta ochripes (Marsham), Gastrophysa polygoni (Linnaeus), Oulema melanopus (Linnaeus) ve Leptinotarsa decemlineata (Say) Burdur'dan ilk kez bu çalışmayla kaydedilmiştir. Anahtar Kelimeler: Coleoptera, Chrysomelidae, Fauna, Sebze Alanları, Konak Bitki, Burdur, The study was carried out between the years 2019-2020 in order to determine the Chrysomelidae species and their host plants in the vegetable fields of greenhouses, gardens, and open fields located in the central district of Burdur province. As a result of 366 samples examined; 18 species belonging to 5 genera from Galerucinae subfamily, 2 species belonging to 2 genera from Chrysomelinae subfamily, and 1 species from Criocerinae subfamily were identified. Information about World and Turkey distributions were added for each species. In addition, host plant relationships of the species that can be determined based on observations or literature information on previous host plants were given. Among the determined species Chaetocnema delarouzei (Brisout), Epitrix hirtipennis (Illiger), Epitrix pubescens (Koch), Longitarsus pellucidus (Foudras), Phyllotreta ochripes (Marsham), Gastrophysa polygoni (Linnaeus), Oulema melanopus (Linnaeus) and Leptinotarsa decemlineata (Say) were recorded for the first time from Burdur province with this study. Keywords: Coleoptera, Chrysomelidae, Fauna, Vegetable Areas, Host Plant, Burdur, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Staphylococcus aureus (S. aureus) insan ve hayvanlarda gıda kaynaklı ciddi enfeksiyonlara neden olabilen önemli patojenlerden birisidir. Açık pazarlarda satışa sunulan süt ve süt ürünlerinin tüketimi S. aureus kontaminasyonu açısından önemli risklere sahiptir. Antibiyotik direncine sahip S. aureus suşları ise, insanları ve hayvanları kolonize etme ve enfekte etme kabiliyeti nedeniyle ciddi bir halk sağlığı sorunu teşkil eder. Bu çalışmada, Isparta ilinde açık pazarlarda satışa sunulan 100 adet süt ve süt ürünü örnekten, S. aureus izolasyonu gerçekleştirilmiştir. İzolatların fenotipik karakterizasyonu için Gram boyama, oksidaz, katalaz, mannitol, koagülaz, lateks aglütinasyon testi ve DNaz testleri yapılmıştır. S. aureus izolatlarının moleküler karakterizasyonu spa geni için Real time PCR ile gerçekleştirilmiş ve izolatların 17 antibitotiğe karşı dirençleri disk difüzyon yöntemi kullanılarak ve biyofilm oluşturma kapasiteleri spektrofotometrik olarak değerlendirilmiştir. Genel olarak 100 süt ve süt ürünü örneğinin 23 tanesinin spa pozitif olduğu belirlenmiştir. S. aureus, 12 adet çökelek örneği (%52.2), 5 adet çiğ süt örneği (%21.7), 2 adet kaşar peyniri örneği (%8.7) ve 4 adet meyveli dondurma örneğinden (%26.1) izole edilmiştir. İzolatların 17 antibiyotik için Okzasiline %100 oranında ve Fusidik asite %47,8 oranında dirençli olduğu, diğer 15 antibiyotiğe ise izolatların %95.65-100 oranında duyarlı olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada izolatlar arasında düşük bir antibiyotik direnci prevalansı belirlenmesine rağmen, bu çalışmanın sonuçları, çiğ sütün işlenmesi veya kontamine süt ürünlerinin tüketimi ile S. aureus bağlantılı enfeksiyon riskinin göz ardı edilmemesi gerektiğini açıkça göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Staphylococcus aureus, süt ve süt ürünleri, antibiyotik duyarlılığı, Staphylococcus aureus (S. aureus) is one of the most important pathogens that can cause serious foodborne infections in humans and animals. Consumption of milk and dairy products for sale in open markets carries significant risks of S. aureus contamination. Antibiotic-resistant S. aureus strains pose a serious public health problem due to their ability to colonize and infect humans and animals. In this study, S. aureus was isolated from 100 milk and dairy product samples sold in open markets in Isparta Province. For phenotypic characterization of the isolates, Gram stain, oxidase, catalase, mannitol, coagulase, latex agglutination test and DNase tests were carried out. Molecular characterization of S. aureus was carried out by Real time PCR for spa gene, resistance of isolates to 17 antibiotics was determined using disc diffusion method and their ability to form biofilms was evaluated using spectrophotometric method. Overall, 23 out of 100 milk and milk product samples (23%) were found to be positive for spa gene. S. aureus was isolated from 12 (52.2%) of cottage cheese, 5 (21.7%) of raw milk, 2 (8.7%)cheddar cheese and 4 (26.1 %) of fruit ice cream samples. The isolates were found to be 100% resistant to oxacillin and 47.8% to fusidic acid for 17 antibiotics, while the isolates were sensitive to 95.65-100% of the other 15 antibiotics. And most of the isolates (82.6 %) possessed moderate or weak and 4 isolates (17.4%) strong biofilm-formation ability. Although we found a low prevalence of antibiotic resistance in isolates in this study, the results of this study clearly indicate, that the risk of S. aureus-associated infection should not be ignored when processing raw milk or consuming contaminated dairy products. Keywords: Staphylococcus aureus, milk and dairy products, antibiotic sensitivity, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2022., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, bıldırcınlarda solunum sisteminin bir parçası olan sirinksin yapısına katılan doku bölümlerinde mast hücrelerinin dağılımı ve heterojenitesinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada 10 adet sağlıklı erişkin bıldırcına (Coturnix coturnix) ait sirinks örnekleri kullanıldı. Alınan sirinks dokuları Bouin, %10'luk formaldehit, Schaudin, Orth ve Alkolik Formalin fiksatif solüsyonlarında tespit edilerek, rutin histolojik doku takibi işlemlerinden geçirildikten sonra parafinde bloklandı. 5 mikrometre kalınlığında alınan seri kesitlere genel histolojik yapının belirlenmesi amacıyla Hematoksilen-Eozin boyama yöntemi, mast hücrelerinin dağılımlarının belirlenmesi için Standart Toluidine Blue (TB) boyama yöntemi ile mast hücrelerinin heterojenitelerinin belirlenmesi amacıyla Thionin ve Alcian Blue/Safranin O (AB/SO) boyama yöntemleri uygulandı. Uygulanan boyama yöntemlerinin sonucunda bıldırcın sirinksinin histolojik yapısı ile bağ dokusu mast hücreleri (BDMH) ve mukozal mast hücrelerinin (MMH) dağılımları ve heterojeniteleri değerlendirildi. Bıldırcın sirinksinin trakenin kaudal bölümündeki son bir trakeal halka ile primer bronşların başlangıçlarındaki ilk dört-beş halkanın modifikasyonu sonucu şekillendiği ve trakeya-bronşiyal tip olduğu ve pessulusun kemikleşmiş olduğu görüldü. MMH'nin kan damarları etrafında kümeler oluşturduğu ve kıkırdak halkalar arasında daha yoğun dağılım gösterdiği tespit edildi. Uygulanan Thionin boyama yönteminde trakeyal ve bronşiyal sirinksteki en yoğun BDMH ve MMH dağılımının Alkolik Formalin fiksasyonunda olduğu tespit edildi. TB boyama yönteminde trakeyal ve bronşiyal sirinksteki bazı mast hücrelerinin metakromazi gösterdiği görüldü. Ayrıca TB boyama yönteminde ideal ve en yoğun boyanmanın Schaudin fiksatifi ile olduğu, bununla birlikte %10'luk formaldehit ve Orth fiksatiflerinde daha az yoğunlukta mast hücresinin boyandığı saptandı. AB/SO boyama yönteminde ise en ideal fiksatiflerin Alkolik Formalin ve Schaudin olduğu belirlendi. Bununla birlikte uygulanan AB/SO boyama yönteminde Orth fiksatif solüsyonu ile tespit edilen dokulardan trakeyal sirinks hariç diğer tüm dokularda mast hücrelerinin sadece zayıf SO boyandığı belirlendi. Yapılan bu çalışma ile bıldırcınların sirinksinde bulunan mast hücrelerinin yerleşim yerleri, dağılımları ve heterojeniteleri de belirlendi. Sonuç olarak kullanılan tespit solüsyonlarına göre uygulanan üç boyama yönteminde de mast hücresi yoğunluklarında farklılıklar oluştuğu ortaya konulmuştur. Anahtar Kelimeler: Bıldırcın, Coturnix coturnix, sirinks, fiksatifler, mast hücresi, heterojenite, In this thesis, it was aimed to determine the distribution and heterogeneity of mast cells in the tissue parts of the syrinx, which is a part of the respiratory system in quails. In the study, syrinx samples of 10 healthy adult quail (Coturnix coturnix) were used. The removed syrinx tissues were fixed in Bouin, 10% formaldehyde, Schaudin, Orth and Alcoholic Formalin fixative solutions, and after routine histological tissue follow-up procedures, they were embedded in paraffin. Serial sections taken at 5 micrometer thickness were applied Hematoxylin-Eosin staining method to determine the general histological structure, Standard Toluidine Blue (TB) staining method to determine the distribution of mast cells, and Thionin and Alcian Blue/Safranin O (AB/SO) staining methods to determine heterogeneity of mast cells. As a result of the staining methods applied, the histological structure of the quail syrinx, the distribution and heterogeneity of connective tissue mast cells (CTMC) and mucosal mast cells (MMC) were evaluated. It was observed that the quail syrinx was formed as a result of the modification of the last tracheal ring in the caudal part of the trachea and the first four-five rings at the beginning of the primary bronchi, and it was the trachea-bronchial type and the pessulus was ossified. It was determined that MMC formed clusters around the blood vessels and showed a denser distribution between the cartilage rings. In the applied Thionine staining method, it was determined that the most intense CTMC and MMC distribution in the tracheal and bronchial syrinx was in Alcoholic Formalin fixation. In the TB staining method, some mast cells in the tracheal and bronchial syrinx showed metachromasia. In addition, in the TB staining method, it was determined that the ideal and most intense staining was with Schaudin fixative, however, less intense mast cells were stained in 10% formaldehyde and Orth fixatives. In the AB/SO staining method, the most ideal fixatives were found to be Alcoholic Formalin and Schaudin. However, in the AB/SO staining method applied, it was determined that mast cells were only weakly stained with SO in all tissues, except for the tracheal syrinx, which were fixed with Orth fixative solution. With this study, the locations, distribution and heterogeneity of mast cells in the syrinx of quail were also determined. As a result, it was revealed that there were differences in mast cell densities in all three staining methods applied according to the fixation solutions used. Keywords: Quail, Coturnix coturnix, syrinx, fixatives, mast cell, heterogeneity, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında Lurus kraepelini türü akrep zehir bezinin histokimyasal yapısının belirlenmesi amaçlandı. Materyal olarak Isparta'nın Aksu ilçesinden toplanan 50 adet Lurus kraepelini'ye ait telsonlar kullanıldı. Zehir kesesinin histolojik yapısı Hematoksilen-Eosin, Masson's Trichrome boyama yöntemleriyle, glikoproteinlerin histokimyasal yapısı ise Alcian Blue (AB), AB pH 0.5, AB pH 0.3 M, AB pH 0.06 M, AB pH 1.0, AB pH 2.5, Aldehid Fuchsin (AF), Periodic Acid Schiff (PAS), Aldehid Fuchsin/Alcian Blue (AF/AB pH 2.5), Periodic Acid Schiff/Alcian Blue (PAS/AB pH 2.5), Potasyum Hidroksit/ Periodic Acid Schiff (KOH/PAS), Best Carmin boyama yöntemleri uygulanarak belirlendi. Zehir bezinin genel histolojik yapısının en dıştan içe doğru kitin, iki loblu zehir keseleri ve bu keseleri iç taraftan çevreleyen kas tabakasından oluştuğu gözlendi. Kitin tabakası epikütikül, ekzokütikül ve endokütikül katmanlarını içermekteydi. Zehir kesesinin iç kısmının bağ dokusundan oluştuğu ve bu bağ dokusu içerisinde zehir salgılayan hücreler, destek hücreleri ve mukus hücrelerinin bulunduğu belirlendi. Histokimyasal boyama yöntemleriyle zehir bezinin sülfatlı ve karboksilli asidik, sialik asitli, nötr ve asidik mukosubstansa sahip olduğu tespit edilerek zehir bezinin her bölgesindeki mukosubstansların farklı karakterlere sahip olduğu anlaşıldı. Sonuç olarak zehir bezinde kitin tabakasının nötr, sülfatlı ve asidik; kas tabakasının ve zehir salgı hücrelerinin nötr; epitel salgı hücrelerinin ise asidik mukosubstansı yoğun olarak içerdiği belirlendi. Buna karşın güçlü sülfatlı, zayıf sülfatlı ve sülfat esterli glikoproteinleri içermediği dikkati çekti. Anahtar Kelimeler: Akrepler, Lurus kraepelini, Zehir bezi, Glikoproteinler, Histokimya., In this thesis, it was aimed to determine the histochemical structure of the Lurus kraepelini scorpion venom gland. Telsons belonging to 50 Lurus kraepelini collected from Aksu district of Isparta were used as material. The histological structure of the venom sac is stained with Hematoxylin-Eosin, Masson's Trichrome staining methods, and the histochemical structure of glycoproteins are Alcian Blue (AB), AB pH 0.5, AB pH 0.3 M, AB pH 0.06 M, AB pH 1.0, AB pH 2.5, Aldehyde Fuchsin (AF) , Periodic Acid Schiff (PAS), Aldehyde Fuchsin/Alcian Blue (AF/AB pH 2.5), Periodic Acid Schiff/Alcian Blue (PAS/AB pH 2.5), Potassium Hydroxide/Periodic Acid Schiff (KOH/PAS), Best Carmin staining methods were determined. It was observed that the general histological structure of the venom gland consisted of chitin, two-lobed venom sacs and the muscle layer surrounding these sacs from the inner side. The chitin layer consisted of epicuticle, exocuticle, and endocuticle layers. It was determined that the inner part of the venom sac consists of connective tissue and that there are cells that secrete venom, support cells and mucus cells in this connective tissue. By histochemical staining methods, it was determined that the venom gland had sulphate and carboxylic acidic, sialic acid, neutral and acidic mucosubstances, and it was understood that the mucosubstances in each region of the venom gland had different characters. As a result, the chitin layer in the venom gland is neutral, sulfated and acidic; neutral of the muscle layer and venom secretion cells; It was determined that epithelial secretory cells contained acidic mucosubstance intensely. On the other hand, it was noted that it did not contain glycoproteins with strong sulfates, weak sulfates and sulfate esters. Keywords: Scorpions, Lurus kraepelini, Venom gland, Glycoproteins, Histochemistry, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2022., Kaynakça var.

İzmir kekiği (Origanum onites L.) tıbbi özellikleri olan ve Türkiye'den ihraç edilen başlıca aromatik bitki türlerinden biridir. Uçucu yağları ve terpenik bileşiklerinden dolayı antiseptik, antibakteriyel, antispazmodik, antifungal, antimikrobiyal, antiinflamatuar ve antikarsinojenik özelliklere sahip olduğu bilinmektedir. Doku kültürü tekniğini kullanarak bitki üretimi, birçok bitki türünde olduğu gibi tıbbi ve aromatik bitkilerin vejetatif olarak hızlı ve büyük miktarlarda çoğaltılmasını sağlayan bir üretim yöntemidir. Strigolaktonlar (SL), tohum çimlenmesi, kök ve sürgün yapılarının oluşumu, besin alımı, simbiyotik ilişkiler ve bitkilerin abiyotik ve biyotik sinyallere cevapları da dahil olmak üzere bitki büyümesi ve gelişimindeki düzenleyici rollerle ilişkilendirilen yeni sınıf fitohormonlardır. Bu çalışma, O. onites L. bitkisinin in vitro ortamda SL uygulamalarının kallus oluşumu ve uçucu yağ bileşenleri (karvakrol ve timol) üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Kallus kültürleri, benzilamino purin (BAP; 2.0 mg/l) ile naftalen asetik asit (NAA; 1.0 mg/l) ve çeşitli konsantrasyonlarda (0.0, 0.1, 0.5, 1.0, 2.0 ve 5.0 µM) SL içeren Murashige ve Skoog (MS) ortamında yaprak eksplantları ile başlatılarak elde edilmiştir. Deneyin her aşamasında, 2.0 mg/l BAP ve 1.0 mg/l NAA ile MS ortamına SL eklenmeden yerleştirilen eksplantlar kontrol grubunu oluşturmuştur. SL'ların farklı uygulamaları sonucu elde edilen kalluslar, kallus oluşum oranı, ağırlık, çapı, rengi ve yapısı, karvakrol ve timol gibi uçucu yağ bileşenleri ile bazı önemli fenolik bileşikler (rosmarinik asit, kuersetin, apigenin, kafeik asit, luteolin, p-kumarik asit ve viteksin) bakımından değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, en fazla kallus oluşum oranı (%93.8), kallus ağırlığı (0.122 g) ve çapı (1.0 cm) 2.0 µM SL uygulamasında görülmüştür. 21 günlük kallus indüksiyonundan sonra, tüm uygulamalarda yaprak eksplantlarının sıkı bir kallus ürettiği bulunmuştur. Kallus rengi ise artan SL uygulamaları ile kahverenginden beyaza doğru açılma göstermiştir. O. onites'ten elde edilen uçucu yağ sonuçlarına göre GC-MS/SPME cihazı ile toplam 72 aromatik bileşik tespit edilmiştir. Aromatik bileşikler, çoğunlukla terpenoidler (monoterpen, seskiterpen) başta olmak üzere, hidrokarbon, aldehit, alkol, keton, karboksilik ve diğer türevleri olarak belirlenmiştir. Karvakrol (%33.02) ve timol (%49.30) en fazla bulunan terpenoidler olup, en yüksek miktarda 5.0 µM SL uygulamasında tespit edilmiştir. HPLC cihazı ile elde edilen sonuçlara göre en fazla tespit edilen fenolik bileşik, rosmarinik asit olup, toplamda 7 farklı fenolik bileşik saptanmıştır. SL uygulamaları rosmarinik asit, kafeik asit, p-kumarik asit ve viteksin fenolik bileşiklerinde artışa neden olurken, apigenin, kuersetin ve luteolin gibi bazı fenolik bileşik miktarlarında ise azalışa sebep olmuştur. Sonuç olarak, SL uygulamalarının İzmir kekiği gibi tıbbi ve aromatik bitkilerin in vitro çalışmalarında olumlu bir etkiye sahip olduğu ve kallus oluşumu, aromatik ve fenolik bileşiklerin üretimini artırmada başarılı bir şekilde kullanılabileceği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: İzmir kekiği, kallus, karvakrol, Origanum onites L.,strigolakton, timol, Izmir Oregano (Origanum onites L.) is one of the main aromatic plant species exported from Turkey with medicinal properties. It is known to have antiseptic, antibacterial, antispasmodic, antifungal, antimicrobial, anti-inflammatory and anticarncinogenic properties due to its volatile oils and terpenic compounds. Plant production using the tissue culture technique is a method of production that enables medicinal and aromatic plants to be reproduced vegetatively rapidly and in large quantities, as in many plant species. Strigolactones (SL) are a new class of phytohormone that are associated with regulatory roles in plant growth and development, including seed germination, root and shoot architecture patterning, nutrient acquisition, symbiotic interactions, as well as mediation of plant responses to abiotic and biotic cues. This study was carried out to determine the effect of in vitro SL applications of O. onites L. plant on callus formation and essential oil components (carvacrol and thymol). Callus cultures were obtained by initiating leaf explant on Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with benzylaminopurine (BAP; 2.0 mg/l) in combination with naphthalene acetic acid (NAA; 1.0 mg/l) and various concentrations (0.0, 0.1, 0.5, 1.0, 2.0 and 5.0 µM) of SLs. In each stage of the experiment, explants placed on MS media with 2.0 mg/l BAP and 1.0 mg/l NAA without the addition of SL were the control. Calluses obtained from different applications of SLs were evaluated in terms of callus formation rate, weight, diameter, color and structure, essential oil components such as carvacrol and thymol and some important phenolic compounds (rosmarinic acid, quercetin, apigenin, caffeic acid, luteolin, p-coumaric acid and vitexin). As a result of the study, the highest callus formation rate (93.8%), callus weight (0.122 g) and diameter (1.0 cm) were observed in 2.0 µM SL application. After 21 days of callus induction, it was found that all the explants produced a compact callus. Callus color, on the other hand, turned from brown to white with increasing SL applications. A total of 72 aromatic compounds were detected in the results of the essential oil obtained from O. onites according to the GC-MS / SPME device. Aromatic compounds have been identified as terpenoids (monoterpene, sesquiterpene), hydrocarbon, aldehyde, alcohol, ketone, carboxylic and other derivatives, with terpeniods being the most of all. Carvacrol (33.02%) and thymol (49.30%) were the most abundant terpenoids, and the highest amount was detected in 5.0 µM SL application. According to the results obtained with the HPLC device, the most detected phenolic compound was rosmarinic acid, and 7 different phenolic compounds were detected in total. SL applications caused an increase in rosmarinic acid, caffeic acid, p-coumaric acid and vitexin phenolic compounds, while it caused a decrease in the amount of some phenolic compounds such as apigenin, quercetin and luteolin. As a result, it has been observed that SL applications have a positive effect on in vitro studies of medicinal and aromatic plants such as Izmir Oregano, and can be used successfully to increase the production of callus formation, aromatic and phenolic compounds. Keywords: Turkish oregano, callus, carvacrol, Origanum onites L., strigolactone, thymol, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Parkinson hastalığı (PH) titrek felç adı altında tanımlanmış olan nörodejeneratif bir hastalıktır. Klinik olarak istirahat tremoru, dişli çark rijiditesi, bradikinezi ve postural reflekslerde bozulma ile karakterizedir. Patolojik olarak beynin Substansiya nigra pars kompakta (SNpc) bölgesindeki dopaminerjik nöronların kaybı ve α-sinüklein (α‑Syn) proteinlerinin birikmesiyle oluşan Lewy cisimcikleri (LB) ile karakterizedir. PH'nın en büyük risk faktörü Pestisitlerdir. Pestisit Rotenone (ROT) mitokondrial kompleks I inhibe ederek ve oksidatif strese yol açarak in vivo ve in vitro koşullarda PH'ya neden olduğu tespit edilmiştir. Pestisit Fluopyram (Flu) ise mitokondriyal kompleks II'yi inhibe ederek PH'ya yol açtığı tahmin edilmektedir. Bu bağlamda ROT ile farelerde Parkinson modeli oluşturduk ve elde edilen sonuçları Flu ile karşılaştırarak PH açısından değerlendirdik. Çalışmamızda erkek ve dişi Swiss albino fareler kullanılarak ROT 2 mg/kg/gün, DMSO ve Flu (0.5, 1 ve 2 mg/kg/gün) dozlar farelere günlük subkutan (SC) olarak uygulanmış ve deney 21 günün sonunda sonlandırılmıştır. Değerlendirmelerde Motor Fonksiyon Testi, Histokimyasal ve İmmunohistokimyasal Çalışmalar, Comet Metodu ve QRT-PCR yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlarımızda bütün gruplarda hayvan ağırlıklarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik gözlemlenmemiştir. Motor fonksiyon testinde ROT grubunda anlamlı olarak azalma görülürken, yüksek dozda uygulanan Flu değerinde de anlamlı olarak azalma tespit edilmiştir. ROT ve Flu grubuna ait beyin dokuları incelendiğinde SN'de LB'leri gibi önemli yapısal değişiklikler görülmüştür. α-β Syn ile işaretlemede ROT ve Flu grubuna ait beyin dokuları incelendiğinde daha fazla miktarda pozitif işaretlenme gözlenirken TH ile işaretlemede ise daha az miktarda pozitif işaretlenme gözlenmiştir. uygulanan ROT kan ve beyin dokusunda DNA hasarına neden olduğu tespit edilmiştir. Flu dozuna bağlı olarak kan dokusunda DNA hasarının arttığı tespit edilmiştir. Beyin doku sonuçlarına göre Flu uygulanan gruplarda DNA hasarı gözlemlenmemiştir ROT uygulandığında SNCA mRNA ekspresyon seviyelerini artırırken, TH ve DJ-1 mRNA ekspresyon seviyelerini azalttığı gözlemlenmiştir. Flu ve ROT sonuçları karşılaştırıldığında, SNCA mRNA ekspresyon seviyeleri artmıştır fakat anlamlı bulunmamıştır. TH ve DJ-1 mRNA ekspresyon seviyelerinin azalmış olduğu tespit edildi ve ROT sonuçlarımızda farklar gözlemlendi. Sonuçlarımızda farelerde Flu dozuna bağlı olarak PH fenotipinin indüklendiği görüldü. Flu ile özelikle yüksek dozlarda ve faklı yöntemler ile daha fazla araştırılma yapılması önerilmektedir., Parkinson's disease (PD) is a neurodegenerative disease defined as shaky stroke. It is clinically characterized by; resting tremor, cogwheel rigidity, bradykinesia, and postural reflex impairment. It is also pathologically characterized by Lewy bodies (LB) and formed by the loss of dopaminergic neurons in the Substantia nigra pars compact (SNpc) region of the brain and the accumulation of α-synuclein (α - Syn) proteins. Pesticides are the hugest risk factor of PD. They cause the formation of PD. by using different mechanisms. They also permanently disrupt the function of the electron transport complex (ETC) located in the mitochondria. Researches show that the pesticide Rotenone (ROT) causes PD in vivo and in vitro conditions by inhibiting mitochondrial complex I and causing oxidative stress. Fluopyram (Flu) is a frequently used pesticide that causes mitochondrial toxicity like ROT. When literature searched, it makes one think about a connection with PD. it seems that there is no available study on Flu and PD. Flu is one of the fungicides utilized in Isparta city at a high rate for all planting types. The Flu is a mitochondrial complex II inhibitor.The inhibition of mitochondrial complexes is the main pathway in the PD mechanism, therefore complex II inhibitor pesticide may lead to the same result. In this context, we created a Parkinson model in mice with ROT and compare the result of Flu with this Rot to be sure whether that lear to Parkinson or not. Swiss albino male and female mice were the testing animals of our study. Positive control (ROT Parkinson model, 2 mg/kg/day), negative control (Solvent only, DMSO), and Flu (0.5,1 and 2 mg/kg/day) were administrated to mice daily doses subcutaneously (SC). The experiment got completed after 21 days. Motor Function Test, Histochemical and Immunohistochemical Studies, Comet Method, and QRTPCR were utilized in the study as well. In our results, no statistically significant changes were observable in animal weights in all groups. In the motor function test, a significant decrease in the ROT group was observable, On the other hand, a significant decrease was detected specifically in the Flu value which was applied at high doses. When the brain tissues that belong to the ROT and Flu tested groups got examined, all-important structural changes such as LBs got observed in the SN. When brain tissues belonging to ROT and Flu groups were examined in α-β Syn labeling, more positive markings were observable. When the brain tissues belonging to the ROT and Flu groups were examined in TH labeling, less positive markings were observed. ROT have been found to cause DNA damage in blood and brain tissues. It has been determined that groups with Flu applied in the brain not have DNA damage. ROT was observed to increase SNCA mRNA expression levels while decreasing TH and DJ-1 mRNA expression levels. Comparing the Flu and ROT results, SNCA mRNA expression levels increased but were not significant. With the detection of decreased TH and DJ-1 mRNA expression levels,the difference were shown in our ROT results The study results have proved that in mice Flu's induce of PD phenotype depends on Flu doses. It is recommended to do more research with Flu especially in high doses and with different methods. Keywords: Parkinson's disease (PD), ROT, Flu, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında hem normal hem de %24 PEG 6000 konsantrasyonu ile oluşturulan kuraklık stresine maruz bırakılan H. vulgare L. Bülbül-89 bitkisindeki fizyolojik (çimlenme yüzdesi, radikula sayısı, radikula uzunluğu, koleoptil uzunluğu, koleoptil yüzdesi ve taze ağırlık) ve moleküler (hücre döngüsü, mitotik aktivite, kromozom davranışları, total protein miktarı) özelliklere dışsal poliaminlerin (Kad, Spd, Put, Spm) etkileri araştırılmıştır. Çimlenme deneyleri için tohumlar sterilizasyonuna tabi tutulmuşlardır. Sterlizasyonu sağlanan tohumlar 50 ml çözelti (distile su, 10 µM Kad, Spd, Put ve Spm) olan erlen kaplarında 24 saat bekletildikten sonra saf su ve PEG 6000 konsantrasyonlarının olduğu petrilere ekilerek etüve alınmıştır. Etüvde bekletilen tohumlardan 7. gün sonunda fizyolojik parametreler ve hücre döngüsü analizleri yapılmıştır. Mitotik indeks ve kromozom davranışlarının belirlenebilmesi için çimlendirilen tohumların kök uçları 0,5-1 cm uzunluğuna ulaştığında kesilerek kök uçlarından preparasyon işlemleri yapılmıştır. Total protein analizleri için çimlendirilen tohumlar viyollere alınarak torf toprağa ekimi yapılmıştır. Daha sonra iklim kabinine alınan bitkilerden kontrol grubu bitkileri üç günde bir 7 ml saf su ile sulanmıştır. Kuraklık uygulanan bitki grubu ise onuncu gün 7 ml %24'lük PEG 6000 ile sulanmıştır. Örnekler 21. gün sonunda iklim kabininden alınmış ve sıvı azot ile parçalanarak -80°C'de depolanmıştır. Tek başına poliaminlerin olduğu ortamda çimlendirilen arpa tohumlarının taze ağırlıkları saf su ortamında çimlendirilen kontrol grubuna kıyasla artmıştır, diğer fizyolojik parametreler kontrol grubu ile benzer etkiler göstermişlerdir. Diğer yandan kuraklık stresi, çimlenme yüzdesi, taze ağırlık, radikula uzunluğu, radikula sayısı, koleoptil yüzdesi ve uzamasını önemli ölçüde engellemiştir. Stresli ortam koşullarında poliaminlerin uygulanması sonucunda taze ağırlık ve radikula sayıları üzerinde engelleyici etkinin devam ettiği belirlenirken, çimlenme yüzdesi, radikula uzaması, koleoptil yüzdesi, koleoptil uzunluğu parametrelerinde Spm en fazla artış sağlayan poliamin olmuştur. Yapılan çalışmada kontrol gruplarına uygulanan poliaminlerin hepsinin mitotik indeksi azalttığı belirlenmiştir. Kuraklık stresi sonucunda mitotik indekste azalma gözlenirken, Kad ve Put bu parametre üzerinde olumlu bir etki gösterememişlerdir. Kuraklık stresi altında Spd ve Spm mitotik indeksi kendi kontrol grubuna göre sırasıyla %20 ve %40 oranında arttırmıştır. Ayrıca kontrol grubuna uygulanan tüm poliaminler, çeşitli tip ve yüzdelerde kromozom anormalliklerine neden olmuştur. Stresli koşullar altında uygulanan tüm poliaminler kromozom anormallikleri üzerinde hafifletici etkiler göstermişlerdir ve Kad'ın bu anormallikleri en aza indiren poliamin olduğu tespit edilmiştir. Hücre döngüsü analizi sonuçlarına göre, Spd uygulaması S fazında kontrol grubuna göre artmış olmasına rağmen, incelenen diğer poliaminlerin azaltıcı bir etkisi olmuştur. G2 fazında ise Kad ve Spm uygulaması artışa neden olmuştur. Tek başına %24 PEG 6000 uygulaması sonucunda G1 ve G2 safhalarında kontrol grubuna göre sayısal değer olarak artış olurken, PEG 6000+Poliamin uygulamaları sonrasında G1 safhasında kendi kontrolüne göre azalma olduğu belirlenmiştir. G2 aşamasında kuraklık stresi Spm ve Spd uygulamalarında istatistiksel olarak anlamlı bir artışa neden olmuştur. Normal şartlar altında tek başına poliaminlerin uygulanması sonucunda, incelenen tüm poliaminlerde kontrole kıyasla toplam protein miktarında belirli bir artış olurken, en yüksek artış %100 ile Kad uygulamasında kaydedilmiştir. Sadece PEG 6000 uygulamasında, kontrol grubuna (saf su) kıyasla toplam protein miktarında 2 kat artış gözlenirken, PEG 6000 + Poliamin uygulamaları kontrolüne kıyasla (%24 PEG 6000) dikkate değer bir artış göstermiştir. Kuraklık stres koşullarında, toplam protein miktarı 1.667 mg / ml seviyesi ile en fazla Spd uygulamasından sonra gerçekleşmiştir. Yapmış olduğumuz çalışmada kuraklık stresi altında tohum çimlenmesi, fide büyümesi gibi fizyolojik parametrelerle, mitotik indeks, hücre döngüsü ve toplam protein miktarları üzerinde poliaminlerin iyileştirici etki gösterdiği ve tüm parametreler ışığında Spm'in en başarılı poliamin olduğu sonucu ortaya çıkmaktadır.Bununla birlikte poliaminlerin, özellikle Spm'in uygun zaman ve dozla birlikte uygulanmasının kuraklık stresinin bitki büyümesi ve gelişmesi üzerindeki olumsuz etkileri büyük ölçüde hafifletebileceği ve kurak arazilerde yetişebilecek bitkiler için kullanılmasının ülkemizin ekonomisine çok yararlı sonuçlar sağlayabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Hordeum vulgare L., poliaminler, kuraklık, mitotik indeks, hücre döngüsü, total protein, fide büyümesi, In this thesis the effects of exogenous polyamines (Cad, Spm, Put, Spd) on physiological (germination percentage, number of radicula, radicular length, coleoptile lenght and fresh weight) and molecular features (cell cycle, mitotic activity, chromosome behaviors, total protein content) parameters in H. vulgare L. Bülbül-89 plant exposed to both normal and drought stress (%24 PEG 6000) were investigated. Seeds were subjected to sterilization for germination experiments. After the sterilise seeds were kept in flask containers with 50 ml of solution (distilled water, 10 µM Cad, Spd, Put ve Spm) for 24 hours, they was planted in petri dishes containing distilled water and PEG 6000 concentrations. Physiological parameters and cell cycle analyzes were performed at the end of the 7th day from the seeds kept in the oven. In order to determine the mitotic index and chromosome behaviors, the root tips of the germinated seeds were cut when they reached 0.5-1 cm length and the preparation was done from the cut root tips. The seeds germinated for total protein analysis were taken to viols and planted in peat soil. Later, the control group plants, which were taken into the climate cabin, were watered every three days with 7 ml of distilled water. On the tenth day, drought treated plants were irrigated with 7 ml of 24% PEG 6000. Samples were taken from the climate cabin at the end of the 21st day and stored at -80° C by breaking down with liquid nitrogen. The fresh weight of seeds germinated in the alone polyamines conditions increased when compared with the control group germinated in the distilled water environment, other physiological parameteres showed similar effects with the control group. On the other hand, drought stress significantly has prevented germination percentage, fresh weight, radicle length, coleoptile percentage and coleoptile length. Result of the application of polyamines under stressful enviroment conditions, while determining that the inhibitory effect on fresh weight and radicula numbers continues, but at the parameters of the germination percentage, radicle elongation, coleoptile percentage, coleoptile length was Spm which provided the highest increase. In these study, it was determined that all of the polyamines applied to the control groups decreased the mitotic index. While a decrease in the mitotic index was observed as a result of drought stress, Cad and Put could not show a positive effect on this parameter. Under drought stress, the Spd and Spm mitotic index increased by 20% and 40%, respectively, compared to their control group. In addition, all polyamines applied to the control group (distilled water) caused chromosome abnormalities of various types and percentages. All polyamines applied under stressful conditions was mitigating effect on chromosome abnormalities and it is determined that Cad is polyamine that minimizes these abnormalities. According to the results of the cell cycle analysis, although the Spd application increased in the S phase compared to the control group, other polyamines studied had a reducing effect. In the G2 phase, Cad and Spm application caused an increase. As a result of 24% PEG 6000 application alone, the G1 and G2 stages increased numerically compared to the control group, while after the PEG 6000 + Polyamine applications, the G1 stage decreased compared to its control. In the G2 phase, drought stress caused a statistically significant increase in Spm and Spd applications. As a result of the application of polyamines alone under normal conditions, there was a certain increase in the total protein amount compared to control in all polyamines studied, while the highest increase was recorded in Cad application at 100%. In PEG 6000 application alone, 2-fold increase in total protein amount compared to the control group (distilled water) was observed, while PEG 6000 + Polyamine applications showed a remarkable increase compared to its control (%24 PEG 6000). In drought stress conditions, total protein amount was realized after the most Spd application with 1.667 mg / ml level. In our study, it is revealed that polyamines have a mitigating effect under the drought stress on physiological parameters such as seed germination, seedling growth, mitotic index, cell cycle and total protein amounts, and Spm is the most successful when all parameters are examined. However, it is thought that the application of polyamines, especially Spm, with appropriate time and dose may greatly alleviate the adverse effects of drought stress on plant growth and development. In our country, it is thought that using Spm for plants that grow in arid region can provide very useful results. Keywords: Hordeum vulgare L., polyamines, drought stress, mitotic index, cell cycle, total protein, seedling growth., Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2020., Kaynakça var.

İnsanlık tarihinde ve kültürümüzde sakızın önemli bir yeri vardır. En çok tüketilen ürünler arasındadır. Osmanlı saraylarında kadınlar sakız kullanımından faydalanmada ve bu kullanım kültürünün topluma yayılmasında öncülük etmişlerdir. Günümüzde sakız (çiklet) kullanımı ve üretimi ciddi bir sektörel bir boyuta ulaşmıştır. Ancak bu sakızların sadece aromasında farklılık bulunmakta, ham maddesi (hamuru) aynı kalmaktadır. Günümüzde kullanılan çikletlerin ham maddeleri; petrol polimeri olan bazı maddelerden temin edilmektedir. Bu yüzden tıbbi herhangi bir faydasından bahsedilememekte hatta zararlı bile olabilmektedir. Halen ülkemizde kenger sakızı, yakı sakızı, çam sakızı vs. üretiminde konar-göçer kültürüne sahip olan halkımızın tecrübeleri bilinmektedir. Ancak bu kültür giderek kaybolmaktadır. Bu tecrübelerden ve flora zenginliğimizden hareketle farklı amaçlara yönelik sakız üretimi hedeflenmiştir. Bu çalışmanın sonunda farklı (tıbbi, diş temizleyici, parlatıcı, ağız kokusunu giderici, çene kaslarını kuvvetlendirici vs.) amaçlı doğal sakızların üretimi için önce laboratuvar çalışmaları yapılmış, daha sonra sanayii sektörüne kazandırılması amaçlanmıştır. Çalışma, 2018-2019 yıllarını kapsayan iki yıllık bir sürede SDÜ. Biyoloji Bölümü bünyesinde bulunan Ekolojik Ürünler Laboratuvarı'nda özgün yöntemlerle 100 civarında yapılmış deneme yapılmıştır. Ham maddeler kendi imkanlarımızla tarlalarımızdaki bitkilerden veya aktarlardan temin edilmiştir. Kimyasal sarf malzemesi ise zaten laboratuvarımızda mevcuttur. Denemelerin sonuçları kaydedilmiştir. Başarılı olduğu düşünülen 5 denemenin ürünleri tüketiciye sunulup anket formu doldurtulmuştur. Bunun için SDÜ Rektörlüğü'nden Etik Kurul izni alınmıştır. Ürünlerde duyusal, fiziksel ve kimyasal analizler yapılmıştır. Sakız üretiminde en önemli sorun; ham maddenin birbirine yapışmamasıdır. Başarının temel kriteri; zerrelerin yapışmasının ve çiğnenmeye karşı direncinin sağlanmasıdır. Anketörlerin ekseriyeti ürünleri acı bulmuştur. Ancak kırsal kesimden gelen ve daha önceden doğal sakız çiğnediğini söyleyenler ürüne daha olumlu bakmaktadır. Sakızda rengin çok fazla önemi yoktur. Renklendirici katılmadığı halde sakızların rengi beğenilmiştir. Mikrobiyolojik testlerden de olumlu sonuçlar alınmıştır. Türkiye'deki sakız bitkileri potansiyeli genel bir derleme olarak tezde sunulmuştur. Deneme kendi alanında bir ilktir ve özgündür. Ticari firmalardan üretimimize talebin fazla olacağı ve ürünlerin ticarileştirilebileceği anlaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Tıbbi sakız, Sakız bitkileri, Çam reçinesi, Damla sakızı, Kenger sakızı, Etnobotanik, Gum has an important place in human history and culture. It is among the most consumed products. In the Ottoman Palaces, the women have pioneered the use of chewing gum and spreading this usage culture to the society. Today, the use and production of chewing gum has reached a serious sectoral dimension. However, there is only a difference in the flavor of commercial gums, the raw material (pulp) remains the same. Raw materials of chewing gum in today are used from petroleum polymer. Therefore, no medical benefits can be mentioned or it may be even harmful. Currently, in our country kenger gum, moxibustion gum, pine gum, etc. the experience of our people who have a nomadic culture in production is known. However, this culture is gradually disappearing. Based on these experiences and richness of flora, it is aimed to produce chewing gum for different purposes. At the end of this study, laboratory studies were performed for the production of natural gums for different purposes (medical, dental cleaner, brightener, odor remover, jaw muscle strengthening, etc.), and then it was aimed to be introduced to the industrial sector. The study was conducted by SDU over a two-year period covering the years 2018-2019. Almost one hundreds of experiment have been carried out in the Ecological Products Laboratory within the Department of Biology with unique methods. The raw materials were obtained from the plants or herbs in our fields by our own means or were sold from attar. Chemical consumables are already available in our laboratory. Approximately 100 trials were conducted and the results were recorded. The products of the 5 trials thought to be successful were presented to the consumer and the questionnaire was completed. It is given permission to the study from Ethic Committee of SDU. Sensory, physical and chemical analyzes were performed on the products. The most important problem in chewing gum production; raw material does not stick together. The basic criterion of success is the adherence of the granules and their resistance to mastication. The majority of anketors said the products to be bitter. However, those who come from rural areas and say that they have previously chewed natural gum are more positive. The color is of no importance in terms of consumption, but the color of the chewing gums was appreciated, although no colorant was added. Positive results were obtained from microbiological tests. Potential gum plant in Türkiye is presented in the thesis as general. The experiment is original in its field. It was understood that the demand for production from commercial companies would be high and the products could be commercialized. Keywords: Medical Gum, Gum Plants, Pine Resin, Mastic Gum, Kenger Gum, Ethnobotany., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2020., Kaynakça var.

Bu çalışma, GUL Herbaryumu'nda bulunan Apiaceae (Umbelliferae) familyası örneklerinin yeniden düzenlenmesi, internet sitesinde veri tabanı hazırlanması, teşhis edilmemiş örneklerin teşhis edilmesi, teşhislilerin mevcut literatür ışığında kontrol edilmesive temel sistematik eserlerdeki tanımlamalara uymayan özellikleri ile endemik taksonların ve tehlike kategorilerinin belirlenmesi esasına dayanmaktadır. Bu çalışma ile GUL Herbaryumu'nda Apiaceae (Umbelliferae) familyasına bağlı 54 cins ve bu cinslere ait 127 türe bağlı 134 takson belirlenmiştir. Bu taksonlardan 24'ü Türkiye için endemiktir. GUL Herbaryumu'ndaki Apiaceae (Umbelliferae) familyasının takson zenginliği yönünden ilk sıradaki cinsleri; Bupleurumve Pimpinella 8, Eryngium 7, Scandix 6, Johrenia, Chaerophyllum, Anthriscus, Prangos, Ferulago, Torilis, Daucus 5 takson olarak sıralanmaktadır. Bunlardan; 4 takson LC, 3 takson NT, 2 takson CD, 3 takson VU, 1 takson EN ve 1 takson ise CR kategorisindedir. 60 takson Türkiye florasındaki çeşitli kareler için yeni kayıttır. Anahtar Kelimeler: Apiaceae (Umbelliferae), GUL Herbaryumu, revizyon, Isparta., This study is based on the rearrangement of Apiaceae (Umbelliferae) family samples which are included in Herbarium GUL, the preparation of database in the website, the diagnosis of the samples which have not been diagnosed, checking the diagnosed ones according to present literature and the properties that don't comply with the definitions in the basic systematic works and determining of the endangered and endemic kinds. With this study, 54 genera in Apiaceae (Umbelliferae) family in Herbarium GUL and 134 taxa belong to these genara have been determined. 24 of these taxa are endemics for Turkey. The genera in term of kind abundance in Apiaceae (Umbelliferae) family in Herbarium GUL are Bupleurum(8 taxa), Pimpinella (8 taxa), Eryngium (7 taxa), Scandix (6 taxa), Johrenia, Chaerophyllum, Anthriscus, Prangos, Ferulago, Torilis, Daucus (5 taxa). 4 taxa belongto LC category, 3 taxa belong to NT category, 2 taxa belong to CD category, 3 taxa belong to VU category, 1 taxa belongs to EN category and 1 taxa belongs to CR category taxon belong to category. 60 taxa is the new record for various squares in the flora of Turkey. Keywords: Apiaceae (Umbelliferae), Herbarium, GUL, revision, Isparta., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2006., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2006., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2006., Kaynakça var.

2012-2013 döneminde gerçekleştirilen bu çalışmada Kovada Gölü’ndeki (Isparta) sakar mekenin (Fulica atra L. 1758); populasyon yoğunluğu, habitat kullanımı, beslenme, üreme, hareket, tür içi ve türler arası davranış ve tehdit faktörleri ele alınmıştır.En fazla birey sayısı 2012 döneminde 659 ve 2013 döneminde 1600 olarak kaydedilmiştir. 1. istasyonda Aralık 2012’de 474, 2. istasyonda Ağustos 2013’de 993 ve 3. istasyonda Aralık 2012’de 240 birey sayılmıştır. Türün yuva alanı tercihleri; % 53,1 oranında 1. istasyon, %43,8 2. istasyon ve % 3.1 3. istasyon olarak belirlenmiştir.1. ve 2. istasyonlardaki yuvaların (n:31 yuva) yola uzaklığı istatistiki olarak önemli bulunmuştur (p, In this study performed in 2012-2013 period; population density, habitat use, feeding, breeding, movement, intra and interspecific behaviors and threat factors of Common coot (Fulica atra L 1758) were studied in the Lake Kovada.We observed the highest number of individuals as 659 in 2012 and as 1600 in 2013. We counted 474 individuals in the station I (December 2012), 993 in the station II (August 2013) and 240 in the station III (December 2012). Nest preference of the species was determined as 53.1% for the station I, 43.8 % for the station II and 3.1% for the station III.Distance of nests to the main road, in I and II stations (n=31) were found statistically significant (p, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Bu çalışma Isparta ili Davraz Dağı'nın Ichneumonidae (Hymenoptera) faunasını belirleme amacı ile gerçekleştirilmiştir. Mayıs 2009-Eylül 2009 ayları arasında yapılan bu araştırmada yüksekliğe bağlı olarak atrap ve Malaise tuzağı ile 3 istasyondan 19 altfamilyaya ait 500 örnek toplanmış ve 13 altfamilyaya ait 34 tür teşhis edilmiştir. Türlerin dağılımı; Tryphoninae ve Pimplinae'den 6.şar tür, Cryptinae ve Diplazontinae'den 4.er tür, Banchinae'den 3 tür, Ctenopelmatinae, Ophioninae ve Tersilochinae.den 2.şer tür, Adelognathinae, Anomaloninae, Collyriinae, Ichneumoninae ve Orthocentrinae'den de 1'er tür şeklindedir. Çalışma kapsamında, tespit edilen her türün, sinonimleri, genel coğrafik dağılışı ve biliniyorsa konakları verilmiştir. Çalışma kapsamında tespit edilen 2 tür Türkiye faunası için yeni kayıttır. Bunlar Enizemum ornatum (Gravenhorst, 1829) ve Lissonota (Lissonota) pectinator Aubert, 1972 olup, ayrıca Enizemum cinsi Türkiye faunasına ilk defa kayıt edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Hymenoptera, Ichneumonidae, Davraz Dağı, fauna, Isparta-Türkiye., This study was carried out to determine fauna of Ichneumonidae (Hymenoptera) in Davraz Mountain in Isparta province. 500 specimens belonging 19 subfamilies were collected at three stations with sweep net and Malaise trap according to altitude between May 2009 . September 2009 and 34 species belonging to 13 subfamilies have been identified. The distribution of species are each of 6 species from Tryphoninae and Pimplinae, each of 4 species from Cryptinae and Diplazontinae, 3 species from Banchinae, each of 2 species from Ctenopelmatinae, Ophioninae and Tersilochinae, each of 1 species from Adelognathinae, Anomaloninae, Collyriinae, Ichneumoninae and Orthocentrinae. The synonyms and general distribution of all species were given on the basis of literatures, as well as known host information. Within this study identified two species are new records for the Turkish fauna. These are Enizemum ornatum (Gravenhorst, 1829) and Lissonota (Lissonota) pectinator Aubert, 1972 also Enizemum genus is recorded for the first time in Turkish fauna. Key Words: Hymenoptera, Ichneumonidae, Davraz Mountain, fauna, Isparta- Turkey., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji, 2010., Kaynakça var.

Nisan 2014-Ocak 2015 tarihleri arasında yapılan bu çalışmada, Isparta sınırları içerisinde bulunan ve Kovada Gölü Milli Parkı içinde yer alan Kovada Gölü'nün suyunda, sedimentinde ve gölde yetişen kamışın (Phragmites australis (Cav.) Trin. ex. Steudel 1841) kök, gövde ve yapraklarındaki bazı ağır metallerin (Cd, Cr, Cu, Fe, Mo, Mn, Ni, Pb, Se ve Zn) konsantrasyonlarının mevsimsel olarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Arazi çalışmaları sırasında sıcaklık, pH, elektriksel iletkenlik ve çözünmüş oksijen gibi bazı fiziko-kimyasal parametreler ölçülmüştür. Suda yapılan analizler sonucunda Cd; ilkbahar, sonbahar ve kış mevsiminde, Cr; tüm mevsimlerde, Mo; kış mevsiminde, Ni; yaz mevsiminde, Pb; ilkbahar ve yaz mevsimlerinde analiz limitinin altında kalmıştır. Cu, Mo ve Zn kış mevsiminde, Mn, Pb ve Se sonbahar mevsiminde, Fe ise ilkbahar mevsiminde artış göstermiştir. Cu, Fe, Mo ve Mn miktarının yaz mevsiminde, Ni, Se ve Zn miktarının ilkbahar mevsiminde, Pb miktarının ise kış mevsiminde azaldığı saptanmıştır. Cd ise sadece yaz mevsiminde tespit edilmiştir. Sedimentte yapılan metal analizleri sonucuna göre Cd, Cu, Fe, Mo, Mn, Se ve Zn ilkbahar mevsiminde, Cr, Ni ve Pb kış mevsiminde en fazla tespit edilmiştir. Cd yaz ve sonbahar mevsiminde, Cr, Cu, Fe, Mo, Ni, Pb, Zn sonbahar mevsiminde, Mn yaz mevsiminde, Se ise kış mevsiminde en düşük miktarda tespit edilmiştir. Bu çalışmada ağır metallerin Phragmites australis bitkisindeki birikim miktarları Cd, Pb ve Zn için; kök > gövde > yaprak şeklinde tespit edilirken, Cr, Cu, Fe, Mo, Mn, Ni ve Se için; kök > yaprak > gövde şeklinde tespit edilmiştir. Kökteki metal birikimi yaz mevsiminde artarken, ilkbahar mevsiminde azalmıştır. Gövdedeki metal seviyesi ilkbahar mevsiminde artarken, yaz mevsiminde azalmıştır. Yapraktaki metal konsantrasyonunun ise sonbahar mevsiminde arttığı, kış mevsiminde azaldığı tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Kovada Gölü, Su, Sediment, Kamış, Ağır metal, This study which was carried out between April 2014-January 2015, aimed to determined heavy metal concentrations seasonally in water, sediment and root, stem and leaf of the reed (Phragmites austrialis (Cav.) Trin.ex Steudel 1841) inhabiting in Kovada Lake which located in Isparta province and in Kovada lake National Park. During the field work, some physico-chemical parameters such as temperature, pH, conductivity and dissolved oxygen was measured. The results were indicated that the concentration of Cd in spring, autumn and winter, Cr concentration in all seasons, Mo concentration in winter, Ni concentration in summer, Pb concentration in spring and summer were below the analysis limits. Cu, Mo and Zn in winter, Mn, Pb and Se in autumn, Fe in spring were found to be increased. Cu, Fe, Mo and Mn in summer, Ni, Se and Zn in spring, Pb in winter had been decreased. Cd had been detected only in summer. According to the results of metal analysis in sediment Cd, Cu, Fe, Mo, Mn, Se and Zn in spring, Cr, Ni and Pb winter had been reached the highest levels. Cd in summer and autumn, Cr, Cu, Fe, Mo, Ni, Pb, Zn in autumn, Mn in summer, Se in winter had been determined as a lowest level. In this study, heavy metal levels in Phragmites austrialis were determined like that; for Cd, Pb and Zn; root > stem > leaf and for Cr, Cu, Fe, Mo, Mn, Ni and Se; root > leaf > stem. Metal accumulation in the roots increased in summer and decreased in spring. Metal levels in the stem increased in spring and decreased in summer. The metal concentrations in leaves increased in autumn, and decreased in the winter. Keywords: Kovada Lake, Water, Sediment, Common reed, Heavy metal, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Bu çalışmada, Isparta il sınırları içinde yer alan Davraz Dağı'dan, 2012-2013 yıllarında toplanan Alticinae (Coleoptera: Chrysomelidae) türleri ve konak bitki ilişkileri araştırılmıştır.Çalışma alanından, Alticinae altfamilyasına ait 7 cinse bağlı 47 tür ve toplamda 1709 birey tespit edilmiştir. Bu türler arasında; Longitarsus brunneus (Duftschmidt, 1825) ve Psylliodes laticollis Kutschera, 1864 Türkiye Alticinae faunası için yeni kayıt olarak verilmiştir. Ayrıca, Chaetocnema aridula (Gyllenhal,1827) Isparta’dan ilk kez rapor edilmiştir.Çalışmada saptanan türler bilinen Dünya ve Türkiye dağılışlarına yenileri eklenerek tekrar gözden geçirilmiştir. Ekolojik veri olarak, türlerin tespit edilebilen konak bitkileri ve kişisel gözlemlere dayalı habitat bilgileri verilmiş, ayrıca yükseklik tercihleri değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler ilgili grafik ve tablolarla sonuç kısmında tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Chrysomelidae, Alticinae, Fauna, Konak Bitki, Davraz Dağı, Isparta, Alticinae (Coleoptera: Chrysomelidae) species collected during 2012-2013, from Davraz Mountain located in the province of Isparta have been investigated in the present study together with their host plant relationships.Consequently, 47 species belonging to 7 genera of the subfamily Alticinae and a total of 1709 individuals have been presented. Among them; Longitarsus brunneus (Duftschmidt, 1825) and Psylliodes laticollis Kutschera, 1864 are given as new records for the Alticinae fauna of Turkey. In addition, Chaetocnema aridula (Gyllenhal,1827) has been reported for the first time from Isparta province.The known world and Turkey distribution range of all species were revised again by adding new ones. Habitat and food plant information of the species were also given as ecological data based on personal observations. The altitude preferences of some species were evaluated as well. All obtained data were discussed in the conclusion with related graphs and tables. Keywords: Chrysomelidae, Alticinae, Fauna, Host plant, Davraz Mountain, Isparta, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Sucul ekosistemler, su kuşları için önemli yaşam alanlarıdır. Bu alanlardaki biyolojik, ekolojik ve kimyasal değişimler türleri doğrudan etkilemektedir. Ülkemizin en büyük tatlı su göllerinden biri olan Beyşehir Gölü.nde yapılan bu araştırmada Kızkalesi Adası Gümüşi Martı (Larus cachinnans Pallas,1811).nın populasyon büyüklüğü, habitat kullanımı, beslenme, üreme, hareket, tür içi ve türler arası davranış özellikleri ile ilgili veriler toplanmış ve türü tehdit eden faktörler ortaya konulmuştur. Bu çalışmada, daha önce tür düzeyinde avifaunistik araştırmanın ele alınmadığı Kızkalesi Adası.nda Gümüşi Martının 2010 yılında 25 aktif 13 pasif yuvası bulunmuştur. 2010 dönemi için en fazla birey sayısı 270 iken; 2011 dönemi için bu sayı 290 olarak tespit edilmiştir. Bireylerin yuva alanı tercihlerinde %72 oranında adanın üst, % 28 kıyı bölgesini kullanırken kıyı ve ada üzerindeki korunaklı alanları % 92 oranında ve % 8 oranında korunaksız alanları kullandıkları tespit edilmiştir. Elde edilen veriler değerlendirildiğinde, türü direkt tehdit eden önemli bir faktör belirlenememiştir. Anahtar Kelimeler: Beyşehir Gölü, Kızkalesi Adası, Larus cachinnans, Gümüşi Martı., Aquatic ecosystems are important life areas for water birds. Biological, ecological and chemical changes in these areas directly affect the species. In this study carried out Lake Beyşehir- one of the largest fresh lakes in our country, data with yellow-legged Gull (Larus cachinnans Pallas,1811).s population size, habitat use, feeding, breeding, movement, intra and interspecific behavioural features in Kızkalesi Island were collected and determined the factors affect the species. In the study, 25 active and 13 passive nests of yellow-legged gull were recorded during 2010 year in Kızkalesi Island where previously no avifaunistical research conducted in species level. The highest number of individuals was 270 for the year 2010 while this number was recorded as 290 for the study year 2011. While preference of individuals in the nesting area was 72% for on the island and 28% for shore, the ratio of individual preference in the protected areas was 92% and 8 % in shore. When the whole data obtained evaluated, no serious a threat factor was determined that directly affect the species. Key Words: Lake Beyşehir, Kızkalesi Island, Larus cachinnans, Yellow-legged Gull., Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında bazı omurgalı ve omurgasız türlerini kontrol altında tutan Kukumavın (Athene noctua) beslenme özellikleri, Aralık 2012 – Kasım 2013 tarihleri arasında Isparta ve ilçelerinde araştırılmıştır. Türün Isparta’daki yaşam alanları belirlenerek peletlerin bırakıldığı alanlar tespit edilmiştir. Her alandan toplanan peletlerin morfometrik ölçümleri alınarak ortalama değerleri ve frekans analizleri belirlenmiştir. Pelet toplanan ilçelerden en fazla Keçiborlu’da 1951 ve en azı Yalvaç’ta 98 birey görülmüştür. Pelet analizinde omurgasızlardan; Coleoptera (% 45), Orthoptera (% 25), Dermaptera (% 23), Pulmonata (% 1), Haplotaxida (% 1) ve Scolopendromorpha (% 0,1) takımlarına ait kalıntılar belirlenmiştir. Omurgalılardan ise; Rodentia (% 4), Insectivora (% 1) ve Passeriformes (% 0,9) takımlarına ait sindirilmemiş kısımlar gözlenmiştir. Toplanan peletlerin analizi sonucunda, ölçümleri büyük olan peletlerin içerisinde omurgalı bireyleri yoğunlukta iken, ölçümleri küçük olan peletlerde omurgasız bireylerinin yoğunlukta olduğu saptanmıştır.Tarımsal ekonomi açısından önemli olan türün biyolojik özelliklerinden elde edilen bulguların bundan sonraki çalışmalara altlık oluşturcağı ve koruma programlarına katkı sağlaması beklenmektedir. Anahtar Kelimeler: Kukumav, Tür biyolojisi, Kuşlar, Isparta., In this study, feeding features of Little Owl (Athene noctua) which controls some vertebrate and invertebrate species were investigated in Isparta centrum and its surroundings during December 2012-November 2013. After determining the habitats of the species, the areas having pellets were defined. We measured morphometric features of each pellet collected in the areas, and determined average values and made frequency analysis of them.Amongst the pellet collected counties, the highest number of individuals was observed as 1951 in Keçiborlu and the fewest number was 98 in Yalvaç. In pellet analysis, we determined that the most of the invertebrate componenents found belong to Coleoptera (45%), Orthoptera (25%), Dermaptera (23%), Pulmonata (1%), Haplotaxida (1%) and Scolopendromorpha (0,1%) ordos. Also, we observed indigested vertabrate parts of Rodentia (4%), Insectivora (1%) and Passeriformes (0,9%) ordos.As a results of the analysis of pellets, it was determined that vertebrate individuals were mostly in the bigger pellets while invertebrates were in smaller ones.We hope that the findings about biological features of this species which holds agricultural importance to provide fundamental base for following studies, and to support conservation programmes. Keywords: Little Owl, Species biology, Birds, Isparta., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında Uluabat Gölü'nden temin edilen kızılkanat (Scardinius erythrophthalmus) türünde sindirim kanalı boyunca Gastrin, Glukagon, Somatostatin, Kolesistokinin peptidlerinin lokalizasyonunun ve yoğunluğunun immunohistokimyasal yöntemle belirlenmesi amaçlanmıştır. Sindirim kanalı peptidleri balık türleri arasında gerek bölgesel yerleşimi gerek-se yoğunluk açısından farklılık göstermektedir. Bu farklılık türün beslenme alışkanlığına, yaşına, bulunduğu suyun özelliklerine göre değişebilmektedir. Gölden temin edilen balıklardan sindirim kanalından materyal alım işlemi ger-çekleştirilip, Gastrin, Glukagon, Somatostatin, Kolesistokinin peptidlerinin immunohistkimyasal açıdan yerleşim bölgeleri ve yoğunlukları belirlenip petidler arası ve bölgeler açısından karşılaştırılması yapılmıştır. Bu tez çalışmasında kolesistokinin immun pozitif hücrelerinin mide bölgesi dı-şında bağırsağın bölümlerinde bulunduğu saptandı. Mide ve orta bağırsak böl-gesinde Gastrin immunreaktif (+) hücrelere rastlanmazken, ilk bağırsak bölge-sinde az miktarda bu hücreler gözlendi. Son bağırsak bölgesinde ise çok az yo-ğunlukta gastrin immun pozitif hücreler belirlendi. Glukagon immun pozitif hücrelerin mide bölgesi dışında bağırsağın bölümlerinde çok azmiktarda bulun-duğu saptandı. Mide bölgesinde somatostatin immunorektif hücreler az yoğun-lukta bulunduğu gözlendi. Bağırsak bölgelerinde ise bu hücrelere rastlanmadı. Genel olarak çalışılan peptidlerin farklı bağırsak bölgelerinde farklı yoğunlukta lokalizeolduğu tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Gastrin, Glukagon, Somatostatin, Kolesistokinin, Kızılkanat, İmmunohistokimya, The aim of this study is to determine the localization and density of Gastrin, Glucagon, Somatostatin and Cholecystokinin peptides along the digestive tract of rudds obtained from Uluabat Lake by immunohistochemical method. Digestive canal peptides differ in fish species in terms of their regional location and density. This difference may vary depending on the feeding habits, age, and characteristics of the water. In this study, it is aimed to identify some peptides in the digestive tract of the rudd (Scardinius erythrophthalmus) species living in the Uluabat lake. From the fish supplied from the lake, the material would be taken from the digestive tract and the immunohistochemically localized regions and densities of Gastrin, Glucagon, Somatostatin, and Cholecystokinin peptides would be determined and compared in terms of interpatias and regions. In this study, it was found that cholecystokinin immune positive cells were found in parts of the intestine outside the stomach. Gastrin immunoreactive (+) cells were not found in the stomach and mid-intestine region, whereas a small amount of these cells were observed in the first intestine region. In the posterior intestine, gastrin immune positive cells were detected at very low density. Glucagon immune positive cells were found to be very small in the intestine except the stomach. It was observed that somatostatin immunoreactive cells were found in low density in the stomach. These cells were not found in the intestine. In general, the peptides studied were localized in different intestinal regions at different concentrations. Keywords: Gastrin, Glucagon, Somatostatin, Cholecystokinin, Rudd, Immunohistochemistry, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Pestisitler, Dünya nüfusunun giderek artması ve buna paralel olarak artan gıda ihtiyacının verimli bir şekilde giderilebilmesi için oldukça önemlidir. Ancak insanlara da toksik olmaları sebebi ile aynı zamanda önemli bir halk sağlığı sorunu oluşturmaktadırlar. Bu sorunların en önemlilerinden biri Parkinson Hastalığıdır. Bazı pestisitlerin Parkinson hastalığı ile bağlantısı kanıtlanmış olmasına rağmen kullanılan binlerce pestisit göz önüne alındığında halen kat edilmesi gereken uzun bir yol bulunmaktadır. Parkinson hastalığı, vakalarının %90 – 95'i idiopatik olarak değerlendirilen progresif nörodejeneratif bir hastalıktır. Sebebi bilinmeyen vakalar ve giderek artan insidans, hastalığın pestisitler ile bağlantılı olabileceği savını kuvvetlendirmektedir. Thiacloprid, Dünya'da en sık kullanılan neonikotinoid sınıfına mensup bir insektisittir ve sinir sistemi üzerinden işlev görür. Parkinson hastalığı ile bağlantısı araştırılmamıştır ve thiaclopride maruziyetin Parkinson hastalığı bakımından risk taşıyıp taşımadığı belirsizdir. Çalışmada 6 – 12 aylık Swiss albino ırk fareler kullanılmış ve 2,5, 5 ve 10 mg/kg/2 gün thiacloprid dozları 21 gün boyunca uygulanmıştır. Fare beyninin histopatolojik ve immünohistokimyasal değişiklikleri, DNA hasarı, alfa sinüklein birikimi, PARK 1, 2, 6, 8 ve TH genlerinin ekspresyonundaki değişiklikler ve motor fonksiyon kaybı değerlendirilmiştir. Thiacloprid uygulaması sonucunda doz bağımsız motor fonksiyonda azalma, en yüksek dozda beyinde DNA hasarı, tüm dozlarda histopatolojik hasar, lewy cisimciği oluşumu, alfa sinüklein birikimi, tirozin hidroksilazda azalma, PARK1 ve 8 genlerinin ekspresyonlarında anlamlı artış ve PARK7 ve TH genlerinin ekspresyonlarında anlamlı azalış olmak üzere oldukça anlamlı sonuçlar elde edilmiştir. Çeşitli metodolojik sınırlıklar olsa da ilk defa yapıldığı düşünüldüğünde ortaya konan sonuçlar Parkinson hastalığı oluşumunda ana yolak olduğu düşünülen gen – çevre ilişkisi açısından önemlidir ve daha detaylı araştırmalar yapılarak etki mekanizması açıklığa kavuşturulmalıdır. Anahtar kelimeler: Alfa sinüklein, Parkinson hastalığı, Rotenone, Thiacloprid, Tirozin hidroksilaz, Pesticides are very important in order to compensate the increasing food need efficiently due to increasing world population. However, as they are toxic to humans, they also pose an important public health problem. One of these problems, perhaps the most important, is Parkinson's disease. Although some pesticides have been proven to be linked to Parkinson's disease, there is still a long way to go, considering the thousands of pesticides used. Parkinson's disease is a progressive neurodegenerative disease and 90-95% of its cases are evaluated as idiopathic. Cases with unknown cause and the increasing incidence strengthens the argument that the disease may be related to pesticides. Thiacloprid is an insecticide belonging to the neonicotinoid class, the most commonly used pesticides in the world, and functions through the nervous system. Its connection with Parkinson's disease has not been investigated and it is unclear whether exposure to thiacloprid poses a risk for Parkinson's disease. In the study, 6 - 12 months old Swiss albino mice were used and doses of 2.5, 5 and 10 mg / kg / 2 days thiacloprid were administered for 21 days. Histopathological changes, DNA damage, alpha synuclein accumulation and changes in the expression of PARK1, 2, 6, 8 and TH genes of mice brain and loss of motor functions were evaluated and quite significant results were obtained. As a result of thiacloprid administration, dose-independent decrease in motor function, DNA damage in the brain at the highest dose, histopathological damage at all doses, formation of lewy bodies, alpha synuclein accumulation, decrease in tyrosine hydroxylase, increase in expression of PARK1 and PARK8 genes and decrease in expression of PARK7 and TH genes were found. Although there are some methodological limitations, considering that it was done for the first time the results are important in terms of the gene-environment relationship which is thought to be the main pathway in the formation of Parkinson's disease and the mechanism of action should be clarified. Keywords: Alpha synuclein, Parkinson's disease, Rotenone, Thiacloprid, Tyrosine hydroxylase, Tez (Uzmanlık-PhD) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında Isparta-Sütçüler'de Gyps fulvus (Kızıl Akbaba) bireylerinin populasyon yoğunluğu, günlük ve mevsimsel aktiviteleri, yuva yeri seçiminde ki kriterleri, davranışları ortaya çıkarılmış ve bu alanda görülen bireylerin morfolojileri ve davranışları illüstre edilmiştir. Araştırmalar bir yıl (Ekim 2007 - Temmuz 2008) boyunca Kızıl Akbabanın (Gyps fulvus) konaklama ve üreme alanlarından biri olan Sütçüler'de (Isparta) toplam 35 arazi gerçekleştirilmiştir. Çalışma sahasında nokta gözlemler için gözlem yerleri belirlenmiştir. Gözlemler günün 3 periyoda bölünmesiyle gerçekleştirilmiştir: Sabah (06:00-11:00), günortası (11:00-15:00) ve öğleden sonra (15:00-19:00). Çalışma sonucunda alandaki Gyps fulvus bireylerinin sayılarının aylara, günlük aktivitelere ve gözlem yerlerine göre dağılımlarında farklılık gösterdiği ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca çalışma alanındaki mermer ocakları ve kimyasal madde kullanımının birey sayısında azalma meydana getirdiği ortaya çıkarılmıştır. Taranan arazilerde 11 pasif, 1 aktif yuva tespit edilmiştir. Yeri belirlenen yuvaların üreme döneminde kullanılıp kullanılmadığı takip edilmiştir. Bunlardan aktif olanı Yazılı Kanyon bölgesindedir. Anahtar kelimeler: Gypsfulvus, Sütçüler, Biyoekoloji, Kuşlar, Akbaba..., In this study, it is determined that in population density, daily and seasonal activity, criteria of in nest selection, and individual behavior of Gyps fulvus (Griffon Vulture) Isparta-Sütçüler and individual morphology and behavior were illustrated. The study was conducted totally 35 locations in Sütçüler (Isparta) that had breeding and resting area of Griffon Vulture during October 2007 - July 2008 periods. Observation locations were selected for point count. Observations were conducted three periods that morning (06:00-11:00), midday (11:00-15:00) and afternoon (15:00-19:00). As result of the study, it was determined that difference amoung individual count according to daily, seasonally and observation location, and marble-quarry and use-chemical materials in agricultural areas effect negative the individuals. One active, Yazılı Kanyon and 11 inactive nests were detected in the area during. The nests whether use or not by the individuals during breeding season were observed. Key Words: Gyps fulvus, Sütçüler, Bioecology, Birds, Vulture., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2008., Kaynakça var.

Hematolojik malignensiler, kemik iliği kökenli hücrelerin sorumlu olduğu neoplazmalardır. Son yıllarda yapılan çalışmalar, hematolojik malignensilerin büyük çoğunluğunun, sayısal ve yapısal kromozomal anomaliler içerdiğini göstermektedir.Bu malignensilerdeki spesifik gen düzeyindeki değişiklikler, hastalığın tanısının konmasında ve prognozunun değerlendirilmesinde önemlidir. Çalışmamızın amacı bu tip genetik değişikliklerden bazılarının hematolojik malignensilerin etiyoloji ve prognozundaki etkisini değerlendirmektir.Çalışmamıza, 2012–2013 yılları arasında Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Hematoloji Bilim Dalı’na başvuran Hematolojik Malignensi ön tanısı ya da tanısı almış 110 hasta dahil edildi. Akut Miyeloid Lösemi (AML), Kronik Miyeloid Lösemi (KML), Kronik Lenfoblastik Lösemi (KLL), Miyelodisplastik Sendrom (MDS), Kronik Miyeloproliferatif Hastalık (KMPH), Malign Plazma Hücreli Neoplazma (MPHN) ve lenfoma olmak üzere yedi hematoloji hasta grubundan alınan kemik iliği kültüründe üç farklı test uygulandı. Hastalara ait örneklerde sayısal ve yapısal kromozomal değişiklikleri sitogenetik kromozom analizi ve Floresan In Situ Hibridizasyon (FISH) yöntemleriyle gözlenirken JAK-2 V617F mutasyonu ise Real Time PCR (RT-PCR) yöntemi ile incelendi.İncelenen mutasyonlar arasında, KML için t(9;22); AML için t(15;17); MDS’de del(5q) ve del(7q); lenfoma, KLL ve MPHN’de del(13q14) ve del(17p13) mutasyonlarının önemli olduğu belirlendi. RT-PCR analizlerine göre JAK-2 V617F mutasyonunun KMPH alt gruplarında %43’ten %92’ye kadar değişen oranlarda etkili olduğu belirlendi.Elde ettiğimiz bulgular ışığında, hematolojik malignensili hastaların, rutinde çalışılan mevcut genetik analizlerine ek olarak belirlediğimiz mutasyonların da incelenmesinin, hastalığın tanı ve prognozunun değerlendirilmesi açısından faydalı olacağını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Hematolojik malignensiler, Moleküler sitogenetik, Floresan In Situ Hibridizasyon (FISH), Moleküler genetik, JAK-2 mutasyonu, Hematological malignancies are neoplasms of bone marrow derived cells.Recent studies show that, most of these malignancies contains numerical and structural chromosomal abnormalities. This specific gene level changes are crucial at diagnosis and prognosis evaluation of these diseases. Our study aims to investigate some of these genetic changes and their effect on the etiology and prognosis of hematological malignancies.110 patients who applied to the Suleyman Demirel University, Medical Faculty, Internal Diseases Division, Department of Hematology within 2012-2013 years and prediagnosed/diagnosed with malignancy were included to our study.Three different analyses applied to the cultured bone marrow tissue samples of seven groups of hematology patients who suffered from Acute Myeloid Leukemia (AML), Chronic Myeloid Leukemia (CML), Chronic Lymphoblastic Leukemia (CML), Myelodysplastic Syndrome (MDS), Chronic Myeloproliferative Disease (CMPD), Malignant Plasma Cell Neoplasm (MPCN) and Lymphoma diseases. Numerical and structural chromosomal changes were observed via cytogenetic chromosome analyses and Florescent in Situ Hybridization (FISH) method while JAK-2 V617F mutation via Real-Time PCR (RT-PCR) method from bone marrow tissue samples of patients.Some mutations were found important in particular diseases such as t(9;22) mutation for CML, t(15;17) for AML; del(5q) and del(7q) for MDS; del(13q14) and del(17p13) mutations for lymphoma, CLL and MPCN. JAK-2 V617F mutations were found effective on CMP disease subgroups at rates changing from 43% up to 92% according to the RT-PCR results.Our findings shows that, indicated mutations should also be added to the routine genetic analyses of patients with hematological malignancies in order to improve evaluation of diagnosis and prognosis of this diseases. Keywords: Hematological malignancies, molecular cytogenetics, Florescent in Situ Hybridization (FISH), molecular genetics, JAK-2 mutation., Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

HIF-1 ilk olarak, hipoksiye cevaben eritropoietinin (EPO) seviyelerinin artmasına sebep olan transkripsiyonel kompleks olarak tanımlanmıştır. Sonraki çalışmalar, hipoksik koşullar altında HIF-1 aktivitesinin çeşitli eritropoietin üretmeyen hücre serilerinde de bulunduğunu göstermiştir. Bu durum, HIF-1’in hipoksiye cevap olarak gen ekspresyonu aktivitesinde genel bir role sahip olduğunu ortaya koymuştur. HIF-1 heterodimer yapıdadır. HIF-1, sürekli eksprese olan HIF-1 β ve hipoksi ile ilişkili HIF-1 α alt ünitelerini içerir. Yapılan çalışmalarda HIF-1’in hedef genlerinin kodladığı protein ürünlerinin, anjiyogenez/vasküler şekil değişikliği, glukoz metabolizması, eritropoez, hücre çoğalması, canlılık, hücre göçü, hormonal regülasyon, transkripsiyonal regülasyonda rol oynadığı gösterilmiştir. HIF-1 α geninde DNA sekans değişimlerinin de tümör anjiogenezi, ilerlemesi ve metastazı, iskemik kardiovasküler bozukluk ve diabetik retinopati gibi hipoksi ile karakterize olan insan hastalıkları ile ilişkili olduğu belirlenmiştir.Biz çalışmamızda, hemoglobin düzeyi 17 g/dl ve üzerinde olan hastalarda HIF-1 α geni üzerinde 12. ezonda bulunan C1772T ve G1790A tek nükeotit polimorfizmlerini ve 2. ekzonda bulunan C111A polimorfizmini PCR-RFLP yöntemini kullanarak araştırdık. Bu üç polimorfizm sırası ile 28. kodonda serinden tirozine, 582. kodonda proliden serine ve 588. kodonda alaninden proline değişim ile sonuçlanmaktadır.Çalışmamız sonucunda, HIF-1 α genine ait C1772T ve G1790A nükleotitlerinde polimorfizm görülürken, C111A nükleotitine ait polimorfizme rastlayamadık. Anahtar Kelimeler: HIF-1 α, Hipoksi, Polimorfizm, Hemoglobin, HIF-1 has firstly defined as a transcriptional complex which increases EPO levels as a response to hypoxia. Subsequent studies have shown that, in hypoxic conditions, HIF-1 activity also occurs in the cells which don’t produce EPO. This situation proved that HIF-1 has a general role on the gene activity as aresult of hypoxia. HIF- 1 has a heterodimer structure. It includes the HIF-1 beta subunit which is expressed continuously and the HIF-1 alfa subunit which is related with hypoxia. In several studies, it has shown that protein pruducts of the genes which HIF-1 targets, have roles on angiogenesis/vascular shape change, glucose metabolism, erythropoesis, cell proliferation, viability, cell migration, hormonal regulation and transcriptional regulation. It has determined that DNA sequence changes on HIF-1 alfa gene is also related with tumor angiogenesis, progress and methastasis, ischemic cardiovasculary disorder and diabetic rethinopathy.In our study, we have researched the C1772T and G179A one nucleotide polimorfisms on the exon 12 and C111A polimorphism on the exon 2 of the HIF-1 alfa gene using PCR-RFLP method, on the patiens whom they have equal or greater than 17 g/dl hemoglobin levels. This three polimorfism respectively result changes from serine to tyrosine on codon 28, from proline to serine on codon 582, and from alanine to proline on codon 588.As a result, we have found the polimorfisms on C11772T and G1790A, but not on c111A. Keywords: HIF-1 α, Hypoxia, Polymorphism, Hemoglobin, Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, doğal dengenin en önemli halkalarından biri olan Kızıl akbaba’nın Gyps fulvus (Hablizl, 1783) biyoekolojik özellikleri araştırılmıştır. Çalışma, Ağustos 2010-Ağustos 2012 tarihleri arasında Kızıl akbaba’nın tüneme ve üreme alanlarından olan Afyonkarahisar, Antalya ve Isparta illerinde gerçekleştirilmiştir.Türün alanlardaki dağılımı yıllara ve alanlara göre farklılık göstermiştir. En fazla birey sayıları sırası ile Afyonkarahisar’da Ağustos 2010’da 44 (ort:33), Ağustos 2011’de 38 (ort:17), Temmuz 2012’de 51 (ort:22,87); Antalya’da Eylül 2010’da 12 (ort: 5,6), Şubat 2011’de 13 (ort: 5,75), Ocak 2012’de 5 (ort: 1,62) ve Isparta’da Kasım 2010’da 6 (ort:1,4), Haziran 2011’de 3 (ort: 0,75), Mart 2012’de 6 (ort:1,5) olarak belirlenmiştir. Afyonkarahisar Akdağ Tabiat Park’ındaki birey sayısı yıllara göre artarken Antalya ve Isparta’da önemli bir düşüş söz konusudur. Yaşanan bu olumsuzlukların en büyük sebepleri; alan tahribatı ve kimyasal madde kullanımı sonucu yaşanan birey ölümleridir.İki yıl boyunca (2010-2012) üreme sezonunda belirlenen 21 yuvanın 19’unda bir yumurta tespit edilmiş ancak üçünde yumurta görülmemiştir. Ortalama yumurta bırakma zamanının şubat-mart olduğu, ortalama kuluçka süresinin 52±4 gün sürdüğü, yumurtadan yavru çıkma döneminin de mart-nisan olduğu belirlenmiştir. Üreme başarısı; Afyonkarahisar’da 2011’de 1, 2012’de 1; Antalya’da 2011’de 0,33 ve 2012’de 0,5 yavru/üreme çifti/yıldır. Üreme başarısı Isparta’da her iki dönemde de sıfırdır. Verimlilik ise Afyonkarahisar’da 2011’de 1 ve 2012’de 1; Antalya’da her iki yılda da 0,5 yavru/bölgesel çift/yıldır. Isparta ise sıfır olarak hesaplanmıştır. Koruma çalışmalarında, gerek verimliliğin gerekse üreme başarısının % 100 olduğu Afyonkarahisar’ın örnek model olacağı düşünülmektedir. Türün üreme ve tüneme alanı seçiminde yuvanın; yönü, eğimi, yükseltisi, yerleşim yerlerine ve yola uzaklığın en etkili faktörler (% 94,9) olduğu tespit edilmiştir. Yuva yerlerinin çoğu çıplak ve kireçli kayalıklardır (% 68,1). Yuvaların yola uzaklığı Afyonkarahisar’da 10633, Antalya’da 2574,5 ve Isparta’da 630 m’dir. Yerleşim yerlerine uzaklık Afyonkarahisar 4836, Antalya 3305 ve Isparta’da 2652 metredir (p < 0.05).Aktif yuvaların yönünin (doğu), pasif yuvalardan farklı olduğu belirlenmiştir (p, Bioecological features of Griffon vulture Gyps fulvus (Hablizl, 1783) which is an important part of the natural balance was studied in this research performed between August 2010 and August 2012 in Afyonkarahisar, Antalya and Isparta cities which are the species’ roosting and breding areas.The species’ distribution showed variance according to subsequent years and the study areas. Highest number of the individuals were observed as 44 (avg. 33) in August 2010, 38 (avg. 17) in August 2011, 51 (avg 22.87) in July 2012 in Afyonkarahisar; 12 (avg. 5.6) in September 2010, 13 (avg. 5.75) in February 2011, 5 (avg. 1.62) January 2012 in Antalya, and 6 in (avg. 1.4) November 2010, 3 (avg. 0.75) in June 2011, 6 (avg. 1.5) in March 2012 in Isparta. While the number of individuals increased in Akdağ Natual Park in Afyonkarahisar according to years, a significant decrease was recorded in Antalya and Isparta. We belive that the decrease in number was caused by habitat degradation and increasing individual mortality due to chemical substance use.We observed one egg in 19 nests among 21 identified in breeding season during two-year period (2010-2012). Also, we determined that the laying date was between February and March, the average incubation period was 52±4 days, and hatching events occurred from March to April. Breeding success was 1 in both 2011 and 2012 years in Afyonkarahisar; 0.33 in 2011 and 0.5 in 2012 in Antalya, and 0 in both 2011 and 2012 years in Isparta based on chicks/breeding pair/year. Breeding productivity was 1 in both 2011 and 2012 in Afyonkarahisar; 0.5 in both 2011 and 2012 in Antalya, and 0 in both 2011 and 2012 in Isparta based on chicks/territorial pair/year. We think that the Afyonkarahisar population which has 100% productivity and breeding success rates will be the model population for conservation studies. We determined that the most important factors (94,9%) for the species when choosing roosting and breeding areas were nests’ orientation, slope, elavation, and distance from both the main road and the settlements. Nest locations were mainly bare limestone cliffs (68.1%). The distance of the nests to the main road is 10633 m in Afyonkarahisar, 2574.5 m in Antalya and 630 m in Isparta.The distance to the settlements were 4836 m in Afyonkarahisar, 3305 m in Antalya and 2652 m in Isparta (p < 0.05).We found that the active nests’ orientation was statistically different from the passive nests (p, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Bu araştırmada yönetici görüşlerine göre ilköğretim okullarındaki öğrencilerin sosyoekonomik düzeyleri, okul teknoloji alt yapısı, okul yöneticilerinin liderlik özellikleri ve okul teknoloji çıktıları, yöneticilerin teknolojik liderliği ile ilişkili olarak yönetici ve öğretmen görüşleri arasında anlamlı fark olup olmadığı ve bu 4 değişken arasındaki ilişki teknoloji çıktıları açısından incelenmiştir. Ayrıca, okul yöneticilerinin teknolojik liderliğini belirlemek için yönetici görüşleri ve öğretmen görüşlerine başvurulmuştur. Yöneticilere 38 ifade ve 4 ayrı bölümden oluşan bir anket, öğretmenlere ise yönetici anketinde kullanılan 21 ifade ve 1 bölümden oluşan bir anket uygulanmıştır. Bu anketin geliştirilmesinde Anderson ve Dexter (2005).ın kullanmış olduğu veri toplama aracı, ilgili literatür ve uzman görüşünden faydalanılmıştır. Araştırmanın evrenini Isparta Merkez İlköğretim okullarındaki yönetici ve öğretmenler oluşturmaktadır. Evrenin tamamına ulaşılması amaçlanarak 81 okul yöneticisine ve 399 öğretmene ulaşılmıştır. Elde edilen veriler aritmetik ortalama, bağımsız örneklem t testi ve regresyon analizleri yapılarak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda yönetici görüşlerine göre ilköğretim okullarındaki öğrencilerin sosyo-ekonomik düzeyleri, okul teknoloji alt yapısı, okul yöneticilerinin liderlik özellikleri ve okul teknoloji çıktıları belirlenmiştir. Yönetici teknolojik liderliğine ilişkin yönetici ve öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Buna ek olarak, bağımsız değişkenler olan girdiler ile bağımlı değişken okul teknoloji çıktıları arasındaki ilişki incelendiğinde yöneticilerin görüşlerine göre öğrencilerin sosyo-ekonomik durumlarının ve okul bilgi iletişim teknolojileri alt yapısının etkili olmadığı; okul yöneticilerinin liderlik özelliklerinin ise tek başına etkili olduğu ortaya çıkmıştır. Anahtar Kelimeler: Liderlik, teknolojik liderlik, bilgi ve iletişim teknolojileri., This study has aimed to determine the primary school students. socio-economic tatus, school technology infrastructure, primary school administrators. technology eadership characteristics, school technology outcomes and their impact relationship on school technology outcomes according to school administrators. In addition, it has aimed to find out whether there is a meaningful difference between administrators and primary school teachers. ideas concerning the primary school administrators. technology leadership characteristics. Thus, the study took the administrators. and teachers. point of views into consideration regarding the administrators. leadership characteristics. A questionnaire that consists of 4 parts and 38 expressions was used for administrators. Another one that is composed of 1 part and 21 expressions as the same as that is used for administrators was used for teachers. While developing the questionnaires, Anderson and Dexter (2005).s data gathering tool, related literature and expert views were utilized. Research population consists of school administrators and teachers of the primary schools in Isparta city centre. Intending to reach the total number of the research population, the data were collected out of 81 administrator and 399 teachers. The data were evaluated using mean, percentages, independent sample t test, and Regression. As a result, a meaningful difference between administrators and teachers has been determined. Also, pertinent to independent variables and dependant variable that is school technology outcomes, technology leadership has been found to be effective though students. socioeconomic status and substructure of the school information and communication technologies have been ineffective. Key Words: Leadership, technology leadership, information and communication Technologies., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji, 2010., Kaynakça var.

2017 yılında 26 Ağustos Tabiat Parkı'nın (Afyonkarahisar) yaprak böcekleri (Coleoptera: Chrysomelidae) faunası araştırılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda 6 altfamilya içinden 23 cinse bağlı 46 türe ait toplam 1060 birey elde edilmiştir. Tespit edilen 46 türün tamamı 26 Ağustos Tabiat Parkı için, 38'i ise Afyonkarahisar ili için ilk defa rapor edilmiştir. Çalışmada Chaetocnema concinna (%17,92), Altica carduorum (%13,01), Chaetocnema mannerheimi (%11,22) ve Gastrophysa polygoni (%10,28) en baskın türler olurken, Labidostomis cyanicornis, Cryptocephalus moraei, Leptinotarsa decemlineata, Aphthona pygmaea, Neocrepidodera ferruginea, Phyllotreta procera, Phyllotreta vittula, Psylliodes circumdata, Psylliodes napi, Galeruca interrupta ve Cassida seraphina %0,09 oran ile en nadir türler olarak belirlenmiştir. Alticini tribusunun üyeleri, alanda en baskın ve en sık görülen taksonlar olmuşlardır. Çalışmada bazı türlerin tespit edilebilen konak bitki tercihleri ve habitat bilgileri kişisel gözlemlere dayalı değerlendirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Coleoptera, Chrysomelidae, Yaprak Böcekleri, 26 Ağustos Tabiat Parkı, Afyonkarahisar., Leaf beetle fauna (Coleoptera: Chrysomelidae) of 26 Ağustos Nature Park were investigated in 2017. As a result of field studies, a total of 1060 individuals belong to 46 species of 23 genera in 6 subfamilies were found. All 46 species were reported for the first time for 26 Ağustos Nature Park and also 38 of them were new records for Afyonkarahisar province. In the study Chaetocnema concinna (%17,92), Altica carduorum (%13,01), Chaetocnema mannerheimi (%11,22) and Gastrophysa polygoni (%10,28) were found as the most dominant species and Labidostomis cyanicornis, Cryptocephalus moraei, Leptinotarsa decemlineata, Aphthona pygmaea, Neocrepidodera ferruginea, Phyllotreta procera, Phyllotreta vittula, Psylliodes circumdata, Psylliodes napi, Galeruca interrupta and Cassida seraphina were determined as the rarest species (0,09%). The most dominant and frequently seen taxa in the area belongs to Alticini tribus. Host plant preferences and habitat informations of some species have been assessed based on personal observations. Keywords: Coleoptera, Chrysomelidae, Leaf-beetle, 26 Ağustos Nature Park, Afyonkarahisar, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Kolorektal kanser dünyada üçüncü en yaygın teşhis edilen kanser ve kansere bağlı ölüme neden olan dördüncü kanser türü olması nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunudur. Son yıllarda, kemoterapötik maddeler ve alternatif bitkisel tedavi yöntemleri kolon kanseri tedavisinde önem kazanmıştır. Kurkumin, Curcuma longa bitkisinin etkili bir özütüdür ve birçok önemli etkisinin yanında kemoterapatik fonksiyona sahiptir. Kurkumin apoptozun indüklenmesi yoluyla anti-kanser etkilerini göstermektedir. İncelediğimiz literatürler ışığında, insan kolon kanseri hücre hattı üzerinde, kurkuminin uygun doz kullanımı ve zaman aralığını belirleyip immünohistokimyasal olarak ve gen ekspresyonu seviyesindeki apoptotik etkisini araştırmayı amaçladık. Kurkumin'in spesifik hedefi olarak bilinen 21 apoptotik geni seçtik ve kültür ortamında kolon kanseri üzerindeki aktivitesini belirledik. Çalışmamızda, CCL-228-SW 480 insan kolon adenokarsinoma hücre dizisi, uygun üretim koşullarında çoğaltılmıştır. Etkili kurkumin konsantrasyonu, deney grupları için 24 saat 50 uM, 48 saat 75 uM ve 72 saat 100 uM olarak belirlendi. Uygulanan dozların proliferasyon ve apoptoz için etkinliği, hücre canlılık testi, Brdu, TUNEL ve ayrıca Quantitive Real Time Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile kurkumin uygulanmayan kontrol grubu ile kıyaslanarak analiz edildi. Sonuç olarak, kurkumin gruplarında kontrol grubuna kıyasla hücre canlılığı ve çoğalmasında belirgin bir azalma olduğunu ve doz ve zamana bağlı olarak apoptotik oranının arttığını bulduk (p˂0,05). Çalışmamızın, kolon kanseri tedavisinde kurkuminin klinik kullanımının geliştirilmesi adına yapılacak olan diğer çalışmaları destekleyeceğine inanıyoruz. Anahtar Kelimeler: Kolon adenokarsinom, kurkumin, in-vitro, Colorectal cancer is an important public health issue because of it is the third most commonly diagnosed cancer in the world and the fourth cancer type that causes cancer-related deaths. In recent yaers, chemotherapeutic agents and alternative herbal treatment methods have gained importance for colon cancer treatment. Curcumin is an effective extract of the plant Curcuma longa and has a chemoterapatic function as well as many other important effects. Curcumin shows anticancer effects mainly through induction of apoptosis. In the light of the literatures, we aimed to investigate the apoptotic effect of curcumin immunohistochemically and at the level of gene expression, by determining the appropriate dose and time interval, on SW-480 colon adenocarsinoma cell line. We choose to study 21 apoptotic genes known as the specific target of curcumin and determine its activity on colon cancer in culture medium. In our study, CCL-228-SW 480 human colon adenocarcinoma cell line was replicated in appropriate production conditions. Effective curcumin concentration was determined as 24 h 50 µM, 48 h 75 µM and 72 h 100 µM for experimental groups. The efficacy of the administered doses for proliferation and apoptosis, were analyzed by cell viability test, Brdu, TUNEL and also Quantitive Real Time Polymerase Chain Reaction with comparison to nontreated control group. As a result, we found that in the curcumin groups, there was a significant decrease in cell viability and proliferation compared to the control groups and there was an increase in apoptotic ratio depending on dose and time (p˂0,05). We believe that our study will support the other study for the development of clinical use of curcumin in the treatment of colon cancer. Keywords: Colon adenocarsinoma, curcumin, in-vitro, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı için organik atıklarıngeri kazanılması son derece önemlidir. Son yılarda organik atıkların geri kazanılarak farklı sektörlerde (kompost, gübre, enerji, vb.) değerlendirilmesi konusunda yürütülen araştırmalar artarak devam etmektedir. Bu tez çalışmasında Eiseniafoetida türünün sindirim kanalının 4 bölgesinde [ağız (1-2. segment), taşlık (7-9. segmentler arası), mide (12-14. segmentler arası), bağırsak (15-24. segmentler arası)] alınan örnekler materyal olarak kullanıldı. Bu tez çalışmasında farklı rasyonlarla beslenen Eiseniafoetida türünün sindirim kanalının farklı bölgelerinde (ağız, taşlık, mide, bağırsak) bulunan glikokonjugtalarınhistokimyasal olarak belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada Burdur bölgesinden temin edilen Eisenia foetida türü solucanlar materyal olarak kullanılmıştır. Brokoli ve muz ilaveli rasyonlarla beslenen solucanlar ile kontrol grubu solucanların ağız örtü epitelindeyoğun AB pH2.5 (+) olduğu tespit edildi. Uygulanan PAS histokimyasal boyama sonucunda çalışılan üç gruptada örtü epitel hücrelerinin yüzeyinde güçlü reaksiyon gözlendi.PAS histokimyasal uygulama sonucunda üç gruptaki solucanların mide epitel yüzeylerindegüçlü reaksiyon saptandı. AB pH1.0 uygulaması sonucunda kontrol grubu hücrelerin yüzeylerinde orta yoğunlukta reaksiyon gözlenirken, diğer gruplara ait bağırsak örtü epitelindeki hücrelerde reaksiyon saptanmadı. AB pH2.5 uygulamasında kontrol grubu solucanlarda hücrelerin yüzeyinde zayıf yoğunluktan güçlüye doğru reaksiyon gözlenirken, muz ekli rasyonla beslenen solucanları ağız örtü epitel hücrelerinin yüzeylerinde orta yoğunlukta reaksiyon saptandı. Brokoli ile beslenen solucanlarda ise hücre yüzeylerinde güçlü reaksiyon belirlendi. KOH/PAS kombine histokimyasal boyaması sonucunda kontrol grubu solucanlarda, muz ve brokoli ilave edilerek beslenen solucan gruplarında reaksiyon şiddetinin hücrelerin yüzeyinde güçlü yoğunlukta olduğu saptandı. AB pH0.5 uygulamasında kontrol grubu ve muz ilavesi ile beslenen gruptaki hücrelerde reaksiyon gözlenmedi, brokoli ilavesi ile beslenen gruptaki hücrelerin yüzeylerinde ise güçlü reaksiyon saptandı. AF/AB uygulaması sonucunda Kontrol grubu solucanların hücrelerinin yüzeylerinde reaksiyon gözlenmezken bazı hücrelerin yüzeylerinde zayıf yoğunlukta AB pH 2.5 (+) reaksiyon saptandı. Muz ilave edilen solucan grubu hücrelerin yüzeyinde zayıf AB pH2.5 (+) reaksiyon belirlendi. Brokoli ilave edilen grup solucanlarda ise hücrelerin yüzeylerinde ise güçlü yoğunlukta AB pH2.5 (+) reaksiyon belirlendi.Kırmızı Kaliforniya solucanı kaliteli gübre üretmesi açısından önemli bir türdür. Bu çalışmanın organik gübre elde edilmesi ile ilgili çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler:Eiseniafoetida, sindirim kanalı, glikokonjugat, histokimyasal yapı, vermikompost, Recovery of organic wastes is extremely important for the sustainable use of natural resources. In recent years, studies on their uses in different sectors (compost, fertilizer, energy, etc.) by recovering the organic wastes have increasingly continued. The red Californian worm is an important species in terms of producing compost of good quality. The aim of this thesis study was to determine the histochemical characterization of glycoconjugates in 4 different regions of the digestive tract (mouth, gizzard, stomach, and intestine) of the species Eisenia foetida. For this purpose, samples taken from four regions including the mouth (1st-2nd segments), gizzard (from 7th to 9th segments), stomach (from 12th to 14th segments), intestines (from 15th to 24th segments) in Eisenia foetida provided from a local producer in Burdur were used as the material. Histochemical results revealed some differences between the examined regions and feeding regimes. Intense AB pH 2.5 (+) staining was detected in the epithelial cells lining the mouth of worms in the control group and of the worms fed on rations supplemented with broccoli and banana. According to PAS histochemical staining, the strong reaction was observed on the surface of epithelium cells covering the gizzard in three groups studied.Surface of gastric epithelial cells of worms in three groups reacted strongly with PAS. In AB pH 1.0 staining, moderate pH reaction was observed on the surface of the intestinal epithelial cells control group, but no reaction was found in the epithelial cells covering the intestine in other groups. In AB pH 2,5 staining, while the weak to strong reaction was observed at the surface of the epithelial cells covering the mouth in the control group worms, moderate staining was detected at the surface of epithelial cells lining the mouth of the worms fed on rations supplemented with banana. The strong reaction was detected on the surfaces of epithelial cells covering the mouth in the worms fed on broccoli. In KOH / PAS combined histochemical staining, the strong reaction was found on the surfaces of epithelial cells of worms in both the control group and the group fed on banana and broccoli. In AB pH 0.5 staining, no reaction was observed in the cells in the control group and in the group fed with bananas, while the strong reaction was detected on the surfaces of the cells in the group fed with broccoli. In AF / AB staining, no reaction was observed on the surface of the cells of worms in the control group. In AB pH 2,5 staining, weak reaction was detected on the surface of some cells. A weak AB pH 2.5 (+) staining was observed on the surface of cells in the worm fed on the banana. In worms fed with broccoli, strong pH 2.5 (+) staining was found on the surface of the cells. This study is thought to make a significant contribution to the studies on the production of organic compost. Keywords: Eisenia foetida, digestive tract, glycoconjugate, histochemical structure, vermicompost., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında bağışıklık sisteminde önemli rolü olan özellikle alerjik reaksiyonlardaki etkisi ile tanınan mast hücrelerinin erişkin bıldırcın kalın bağırsaklarında (kolon, sekum, rektum) dağılımları ve heterojenitelerini belirlemek amaçlanmıştır. Materyal olarak 10 adet erişkin bıldırcına ait kolon, sekum ve rektum bölgelerinden alınan örnekler kullanıldı. Fiksatif olarak; Bouin, %10 Formaldehit, Schaudin, Orth ve Alkolik Formalin kullanıldı. Boya olarak standart Thionin, Toluidine Blue (TB) ve Alcian Blue (AB)/Safranin (AB/SO) boyama yöntemleri uygulandı. Uygulanan tüm fiksatiflerde, thionin boyası uygulanan kesitlerde mast hücrelerinde reaksiyona rastlandı. Bouin ve Alkolik Formalin kullanılan TB boyası uygulanan kesitlerde mast hücrelerinin bazılarının metakromazi gösterdiği bazılarının metakromazi göstermediği belirlendi. %10 Formaldehit, Schaudin ve Orth fiksatifleri kullanılan ve TB boyası uygulanan kesitlerdeyse mast hücrelerinin tamamının mavi boyandığı saptandı. AB/SO boyası uygulamalarında kalın bağırsak bölümlerinin tamamında bağırsak duvarının tüm katmanlarında SO (+) mast hücrelerinin olduğu gözlendi. İncelenen tüm örneklerde lamina propriada AB (+) mast hücresine rastlanmadı. Kolon ve sekumda AB/SO (+) mast hücrelerinin yalnızca submukoza ve tunika muskulariste olduğu gözlendi. Rektum duvarında AB/SO (+) mast hücresine rastlanmadı. Sonuç olarak uygulanan tüm boyalarda mast hücrelerinin kapiller damarların yanı sıra daha büyük kan damarlarının çevresinde de yaygın olarak bulundukları belirlendi. Mast hücrelerinin, sekum mukozasında kolon ve rektum mukozalarına nazaran daha fazla bulundukları belirlendi. Mast hücrelerinin dağılım ve yoğunluğunun bağırsağın her bölümünde farklılık gösterdiği saptandı. Anahtar Kelimeler: Bıldırcın, Kolon, Sekum, Rektum, Mast hücreleri, In this thesis, it was aimed to determine the distribution and heterogeneity of mast cells, which are known for their effect in allergic reactions, and have an important role in the immune system, in the intestine (colon, cecum, rectum) of adult quail. As materials, samples from 10 adult quail colon, cecum and rectum regions were used. As a fixatives; Bouin, 10% Formaldehyde, Schaudin, Orth and Alcoholic Formalin were used. As stains, standard Thionin, Toluidine Blue (TB) and Alcian Blue (AB)/Safranin (AB/SO) staining procedures were applied. In all fixatives applied, reaction was observed in mast cells in sections applied with thionine dye. It was determined that some of the mast cells showed metachromasy and some do not in metachromasy the sections with TB dye using Bouin and Alcoholic Formalin. In the sections where 10% Formaldehyde, Schaudin and Orth fixatives were used and the TB dye was applied, it was determined that all mast cells were stained blue. In AB/SO dye applications, all of the large intestine sections had SO (+) mast cells in all layers of the intestinal wall. AB (+) mast cells were not detected in lamina propria in all samples examined. It was observed that AB / SO (+) mast cells were found only in the submucosa and tunica muscularis in the colon and cecum. AB/SO (+) mast cell was not detected in the rectum wall. As a result, it was determined that mast cells were commonly found around the larger blood vessels as well as capillaries in all dyes. Mast cells were found to be more common in the cecum mucosa than in the colon and rectum mucosae. It was determined that the distribution and density of mast cells differed in each part of the intestine. Keywords: Quail, Colon, Cecum, Rectum, Mast cells, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2020., Kaynakça var.

Bu çalışma Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı'nın Ampulicidae, Crabronidae, Sphecidae (Hymenoptera) faunal türleri saptamak amacı ile gerçekleştirilmiştir. Nisan 2007- Kasım 2007 ve Nisan 2008- Ekim 2008 ayları arasında yapılan bu araştırmada yüksekliğe bağlı olarak atrap ve Malaise tuzağı ile 3 istasyondan 165 örnek toplanmış ve 9 altfamilyaya ait 56 tür saptanmıştır. Türlerin dağılımı; Ampulicinae'den 1, Ammophilinae'den 4, Sceliphrinae'den 2, Sphecinae'den 6, Astatinae'den 3, Bembicinae'den 2, Crabronidae'den 22, Pemphredoninae'den 14, Philanthinae'den 2 tür şeklindedir. 2007 yılında Ammophila sabulosa sabulosa (Linnaeus, 1758) ve Tachysphex pompiliformis (Panzer, 1805) bölgede saptanan en yaygın türlerdir. Dolichurus bicolor Lepeletier de Saint-Fargeau, 1845 Asya Kıtası için yeni kayıttır. Anahtar Kelimeler:, Ampulicidae, Crabronidae, Sphecidae, Hymenoptera, Kasnak Meşesi, Fauna, Isparta-Türkiye., This study was carried out to determine the species of fauna Ampulicidae, Crabronidae, Sphecidae (Hymenoptera) in Kasnak Oak Natural Protect Area. 165 specimens were collected at three stations with atrap and Malaise trap according to altitude between April 2007 - November 2007 and April 2008 - October 2008. As a result of this investigation, a total of 56 species belonging to 9 subfamilies have been recorded in the research area; 1 species from Ampulicinae, 4 species from Ammophilinae, 2 species from Sceliphrinae, 6 species from Sphecinae, 3 species from Astatinae, 2 species from Bembicinae, 22 species from Crabroninae, 14 species from Pemphredoninae, 2 species from Philanthinae. In 2007, Ammophila sabulosa sabulosa (Linnaeus, 1758) and Tachysphex pompiliformis (Panzer, 1805) were the most common species' in the in Kasnak Oak Natural Protect Area Dolichurus bicolor Lepeletier de Saint-Fargeau, this species find as a new record for Asia continental. Key Words: Ampulicidae, Crabronidae, Sphecidae, Hymenoptera, Kasnak Oak, Fauna, Isparta-Turkey., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2009., Kaynakça var.

Bu çalışmada üst gastrointestinal yakınmalı hastaların endoskopi ile alınan mide biyopsi örneklerinde kültür, seroloji, histopatoloji ve PZR yöntemiyle Helicobacter pylori araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada 45 hastanın 23’ünün biyopsi örneklerinde H. pylori belirlenmiştir ve oran % 51,1 olarak gerçekleşmiştir. Yapılan serolojik testlere göre; IgA antikoru 18 hastada (% 78,3) ve IgG antikoru 22 hastada (% 95,7) tespit edilmiştir. IgA'nın duyarlılığı ve özgüllüğü sırasıyla % 78,3 ve % 81,8 iken IgG’nin % 95,7 ve % 72,7 olarak hesaplanmıştır. Bu çalışmada H. pylori suşlarının genotipleri çalışılmış ve bunların hastalıklarla ilişkisi de araştırılmıştır. 23 H. pylori suşunun incelenmesi sonucunda vacA 22, cagA ise 15 suşta pozitif olarak tespit edilmiştir. cagA/vacA genotipinde olan suşların sayısı ise 12 olarak bulunmuştur. Bu çalışmada; vacA s1 allelini taşıyan H. pylori sayısı 10 (% 43,5) iken 12 (% 52,2) suş s2 allelini taşımaktadır. Bununla birlikte; m1 allelini taşıyan 13 (% 56,5), m2 allelini taşıyan 6 (% 26,1) s1/m1 allelini taşıyan 6 (% 26,1), s1/m2allelini taşıyan 2 (% 8,7), s2/m1 allelini taşıyan 8 (% 34,8), s2/m2 allelini taşıyan 8 (% 34,8) suş tespit edilmiştir. Buna göre; vacA, cagA, vacA/cagA, s1/m1, s1/m2, s2/m1, s2/m2 genotiplerine sahip olan suşların gastrit, ülser ya da mide kanseri ile doğrudan bir ilişkisi olmadığı belirlenmiştir. Helicobacter pylori varlığını belirlemede biyopsi kültür sonuçları “altın standart” olarak alındığında bu çalışmada duyarlılığı en yüksek test olarak belirlenen PZR yönteminin; maliyetinin nispeten yüksek olması, uygulanması özel deneyim ve laboratuar donanımı gerektirmesi gibi dezavantajlarına rağmen, kolay ve hızlı bir tanı yöntemi olması, çok küçük materyallerde çok az sayıda bakterinin bile saptanmasına olanak sağlaması ve epidemiyolojik çalışmalarda olası farklı suşları tanımlayabilmesi nedeniyle öncelikle tercih edilebileceği kanısına varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Helicobacter pylori, tanı yöntemleri, REP PZR, RAPD PZR, This study was planned in order to investigate the presence of Helicobacter pylori by culture, serology, histopathology and PCR in gastric biopsy specimens obtained by endoscopy from the patients with upper gastrointestinal tract complaints and to compare the results obtained from the used methods. In this study, 45 patients and 23 biopsy specimens of H. pylori was determined, and the rate was 51.1%. According to the serological tests; IgA antibody in 18 patients (78.3%), and IgG antibody in 22 patients (95.7%) were identified. The sensitivity and specificity of IgA IgG, respectively, 78.3% and 95.7%, while 81.8% and 72.7%. In this study we were investigated H. pylori strains genotypes studied, and their relevance to disease. As a result of analysis of 23 strains of H. pylori vacA 22, cagA positive strains have been identified as a 15. cagA/vacA genotype, while the number of strains were found to be 12. In this study, vacA s1 allele carrying the H. pylori infection with 10 (43.5%), whereas 12 (52.2%) strains are allele s2.However, m1 allele carrying the 13 (56.5%), with 6 m2 allele (26.1%) s1/m1 allele carrying six (26.1%), which s1/m2 alleles2 (8.7%), s2/m1 allele carrying eight (34.8%), with s2/m2 allele 8 (34.8%) strains were identified. vacA, cagA, vacA / cagA, s1/m1, s1/m2, s2/m1, s2/m2 genotype strains were found that have no relationship with gastritis, peptic ulcer or gastric cancer. The results of the biopsy to determine the presence of Helicobacter pylori culture "gold standard" in this study was taken as the PCR method is defined as the highest test sensitivity, the cost is relatively high, in spite of the disadvantages, such as the application requires specific experience and laboratory equipment, diagnostic method is easy and fast, and not too small materials that allow for the detection of a very small number of bacteria, and even in epidemiological studies can be preferred due primarily to identify different strains of the possible. Keywords : Helicobacter pylori, Identification methods, REP PCR, RAPD PCR., Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2002., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, koç testislerindeki mast hücre dağılımı ve yoğunluğunun farklı fiksatifler kullanılarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada altı adet yetişkin koçtan alınan testis kapsülü, epididimis, ductus deferens ve ductuli efferentes örnekleri materyal olarak kullanıldı. Fiksatif olarak, standart fiksatiflerden Bouin, % 10 Formaline, Schaudin, Orth, Alkolik Formalin ve Carnoy, boya olarak ise standart boyalardan Toluidin Blue (TB), Thionin, Alcian Blue (AB), Safranin (AB/SO) kullanıldı. Uygulanan tüm fiksatiflerde ve çalışılan bütün bölgelerden alınan kesitlere Thionin ve toluidine Blue uygulamaları sonucunda reaksiyona rastlandı. Alcian Blue, Safranin(+) ve Alcian Blue/Safranin(+) boyamaları sonucunda ise bölgelere göre anlamlı reaksiyon farklılıkları tespit edildi. Alkolik Formalin fiksasyonu sonucunda, ductus deferens ile ductuli efferentes bölgelerine AB/SO(+) boyası uygulaması sonucunda mukozal ve bağ dokularında bulunan mast hücrelerinde anlamli AB(+) reaksiyon gözlendi. Bouin fiksasyonunda ise ductus deferens bölgesi dışında ayni hücrelerde de benzer sonuçlar elde edildi. Ductus deferens bölgesinde, AB/SO(+) uygulaması ve Orth fiksasyonu sonucunda mukozal ve bağ dokularında bulunan mast hücreleri, Schaudin fiksatifte ise sadece mukozal mast hücrelerinin dışında SO(+) reaksiyon tespit edildi. Ductuli efferentes bölgesinde; %10 Formalin fiksasyonu, mukozal ve bağ dokularında lokalize olan mast hücrelerinde SO(+) reaksiyona rastlanmadı. Carnoy ve Schaudin fiksasyonlarinda ise bağ dokularında bulunan mast hücrelerinde reaksiyon gözlenmedi. Belirtilen bölgeler dışında ise değişen yoğunluklarda AB(+),SO(+) ve AB/SO(+) reaksiyon gösteren mast hücreleri saptandı. Sonuç olarak farklı fiksatiflerin ayni boya ve bölgede verdiği sonuçlarda anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Koç, Testisler, Mast hücre, Heterojenite, Genital Sistem, In this thesis study, determination of distribution and density of mast cells in the testes of the ram by the use of different fixatives was aimed. Regions of testicular capsule, epididimis, ductus deferens and ductuli efferentes taken from six adult rams were used as materials. Bouin, 10 % Formaline, Schaudin, Orth, Alcoholic Formaline and Carnoy from standart fixatives and Toluidin Blue (TB), Thionin, Alcian Blue (AB), Safranin (AB/SO) from standart stains were used. For all the fixatives applied, in all sections there were positive reactions observed for Thionin and Toluidine Blue. There were significant differences determined according to regions by Alcian Blue, Safranin (+) and Alcian Blue/Safranin (+) staining. As the result of Alcoholic Formalin fixation with AB/SO (+) staining, significant AB (+) reaction was found in mucosal and connective tissue mast cells localized in ductus deferens and ductuli efferentes, as in Bouin fixation; similar results were obtained from same type of cells, except ductus deferens. In ductus deferens, with Orth fixation and AB/SO (+) staining, SO (+) reaction was observed in mucosal and connective tissue mast cells, also in Schaudin fixation, there was SO (+) reaction but only in connective tissue mast cells. In ductuli efferentes, with 10 % Formaline fixation, in mast cells localized in mucosal and connective tissue, there were no reactions observed. With Carnoy and Schaudin fixatives, in connective tissue mast cells there were no reactions determined. Mast cells reacts with AB (+), SO (+) and AB/SO (+) at varying densities were found except the indicated regions. As the result; based on the fixative that applied, with same stains significant differences were seen in same regions. Keywords: Ram, Testes, Mast cell, Heterogeneity ,Genital system, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Bu çalışma, Alara Çayı'nın su kalitesinin Ephemeroptera takımına ait organizmalar ile arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla geçekleştirilmiştir. Aralık 2012- Eylül 2013 tarihleri arasında belirlenen 10 istasyondan mevsimsel olarak su kalitesi ve Ephemeroptera takımına ait organizmalar için örneklemeler yapılmıştır. Çalışma sonunda Ephemeroptera takımına ait 8 familya, 12 cins, 25 takson ve 7435 örnek toplanmış ve teşhis edilmiş, fizikokimyasal verilerle incelenen türler arasındaki ilişki belirlenmeye çalışılmıştır. Sıklık, baskınlık ve benzerlik analizleri de yapılarak su kalitesi sonuçları ile değerlendirilmeye çalışılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda Alara Çayı'nda tek su kalitesi basamağı belirlenmiştir. Ayrıca tespit edilen taksonların tamamı akarsu için yeni kayıt durumundadır. Anahtar Kelimeler: Alara Çayı, Ephemeroptera, su kalitesi., This study was conducted to determine the relationship between the water quality of Alara stream and the organisms belonging to Ephemeroptera. Samples were taken between December 2012 and September 2013 and examined for the determination of physicochemical water analysis and Ephemeroptera organisms seasonally at 10 stations. At the end of the study, 8 families, 12 genera, 25 taxa and 7435 samples belonging to Ephemeroptera were collected and diagnosed. Analyzes of frequency, dominance and similarity have been made to evaluate water quality results. As a result of this study the single water quality step was determined in Alara stream. In addition, all of the detected taxa are new record for the stream. Keywords: Alara Stream, Ephemeroptera, water quality., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2018., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2001., Kaynakça var.

Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2008., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında kınalı keklik (Alectoris chukar) ve sülün (Phasianus colchicus)'ün vücut immün sisteminde görevli olan primer lenfoid organlardan bursa Fabricius ve timus dokularının histolojik yönden değerlendirilmesi ve karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmada, Süleyman Demirel Üniversitesi Zootekni Bölümü Kanatlı Hayvan Yetiştirme Biriminden 3 adet, sağlıklı kınalı keklik (Alectoris chukar) ve sülün (Phasianus colchicus) temin edildi. Bursa Fabricius ve timus doku örnekleri diseksiyon ile alındı. Genel histolojik incelemeler için hematoksilen-eosin ve masson trikrom boyamaları, doku ve hücrelerdeki nötral mukosubstansı ve karbonhidrat içeriğini belirleyebilmek için periodic acid schiff (PAS) reaksiyonu, plazma hücrelerini belirlemek için methyl green-pyronin boyaması uygulandı. Timusun major hücreleri için Weigert's hematoksilenli van gieson boyaması gerçekleştirildi. Mast hücrelerini göstermek için ise toludin blue ve alcian blue/safranin O kombinasyon boyama teknikleri yapıldı. Kınalı keklik ve sülün timus ve bursa Fabricius'un korteks ve medulla bölgelerinin, plazmosit, mastosit ve lenfosit büyüklüklerinin ölçümleri yapılıp ortalama değerleri hesaplandı. Ayrıca gerekli görülen preparatların fotoğrafları Leica DM 500 mikroskobunda çekildi. Yapılan histolojik incelemeler doğrultusunda kınalı keklik (Alectoris chukar) ve sülün (Phasianus colchicus) bursa Fabricius ve timus dokuları türler arasında karşıltırıldığında önemli bir farklılığın olmadığı sonucuna varıldı. Anahtar Kelimeler: Bursa Fabricius, histoloji, kınalı keklik, sülün, timus., In this thesis, bursa of Fabricius where is the formation of B lymphocytes and thymus where is the formation of T lymphocytes, which the lymphoid organs is responsible in body's immun system of chukar partridge (Alectoris chukar) and pheasant (Phasianus colchicus), histologically were compared and evaluated. In the study, three chukar partridge and three pheasant were provided from Suleyman Demirel University Department of Animal Science Poultry Breeding Unit. Bursa Fabricius and thymus tissues were taken from the dissection. It was performed hematoxylin-eosin and Masson's trichrome for general histological examination, and periodic acid schiff (PAS) for the neutral mucosubstance and carbohydrate content, methyl green-pyronin staining for the plasma cells. Van gieson with Weigert's hematoxylin staining was performed for major cells of thymus. Toluidine blue and alcian blue/safranin O combination procedure was performed to show the mast cells. The thymus and bursa of Fabricius of cortex and medulla region, lymphocytes, plasma and mast cells were measured and were calculated the average values at chukar partridge and pheasant. Also, the photo was taken in the preparation with Leica DM 500 microscope. As a result, the thymus and bursa of Fabricius tissues were not observed significant differences between the chukar partridge and pheasant species. Keywords: Bursa of Fabricius, histology, chukar partridge, pheasant, thymus., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Dünyada ölümlerin ikinci sebebi kanserdir. Erkeklerde kansere bağlı ölümlerin en sık nedeni olarak yerini alan prostat kanseri, Avrupa ve Amerikalı erkeklerde en sık görülen kanserdir. Türkiye'de 2020 yılında erkeklerde tüm kanser türleri arasında prostat kanseri görülme sıklığı ikinci sırada ve ölüm sıklığı ise dördüncü sırada yer almaktadır. Yaşlanan erkeklerde en yaygın görülen benign neoplazm, benign prostat hiperplazisidir (BPH). BPH, prostat bezinin büyümesi olup 60 yaşındaki erkeklerin >%50'sinde ve 85 yaşındaki erkeklerin ~% 90' ında histolojik olarak tanımlanabilmektedir. Prostat kanserinde de diğer kanserlerde olduğu gibi erken tanı, tedavi yönteminin belirlenmesi ve etkinliği için oldukça önemlidir. Periferik kan mononükleer hücreleri (PKMH), bağışıklık sistemindeki maligniteye karşı ilk savunma hattı olarak hareket ederler. Disfonksiyonları durumunda ise, kanser immünojenitesi veya immün evazyon ortaya çıkabilmektedir. Bu nedenle, PKMH'lerin moleküler profilleri, malignitelerin erken tespiti için yeni biyobelirteçler sağlayabilir. Prostat kanseri ve BPH'ta PKMH üzerine mikroarray yöntemi ile yapılan çok fazla çalışma bulunmamaktadır. Mikro array yöntemi ile bu iki grupta doku ve PKMH'lere ait miRNA çalışması yapılmıştır. Prostat kanseri hastalarında, BPH hastalarına kıyasla doku örneklerinde 37 adet miRNA dowregüle olarak belirlenmiştir. Bunlar içerisinden downregüle ve büyük oranda korunmuş olan miRNA'lar ise hsa-miR-27b-3p, hsa-miR-30a-5p, hsa-miR-22-3p, hsa-miR-99a-5p, hsa-miR-100-5p, hsa-miR-24-3p, hsa-miR-181a-5p, hsa-miR-140-3p, hsa-miR-221-3p, hsa-miR-143-3p olarak belirlenmiştir. Prostat kanseri hastalarında, BPH hastalarına kıyasla PKMH örneklerinde 27 adet miRNA dowregüle olarak belirlenmiştir. Bunlar içerisinden downregüle ve büyük oranda korunmuş olan miRNA'lar ise hsa-miR-451a, hsa-miR-16-5p, hsa-let-7e-5p, hsa-miR-23b-3p olarak belirlenmiştir. Prostat kanseri kesin tanısı için düzenli aralıklarla tekrarlanan multipl biyopsi yönteminin invazif olmasından dolayı, prostat kanserin erken tanısında kullanılmak üzere sensitivite ve spesifitesi daha yüksek yeni biyomarkörlerin arayışı içine girilmiştir. Araştırılan markerlerde olması istenen başlıca özellik sadece prostata spesifik olmayıp BPH ve prostat kanseri arasında ayrım yapabilecek farklı düzeyde miRNA profiline sahip olmalarıdır. Bu amaçla günümüzde genel olarak dünyada yapılan çalışmalar miRNA ekspresyon profil çalışmalarıdır. Anahtar Kelimeler: Prostat Kanseri, Benign Prostat Hiperplazisi, miRNA, Mikroarray, In the world cancer is the second cause of death. Prostate cancer, which is the most common cause of cancer-related death in men, is the most common cancer in European and American men. In Turkey, prostate cancer is in the second place among all cancer types in men in 2020, and the frequency of death is in the fourth place. The most common benign neoplasm in aging men is benign prostatic hyperplasia (BPH). BPH is an enlargement of the prostate gland that can be histologically identified in >50% of men aged 60 years and in ~90% of men aged 85 years. In prostate cancer, as in other cancers, early diagnosis is very important for the determination and effectiveness of the treatment method. Peripheral blood mononuclear cells (PKMH) act as the first line of defense against malignancy in the immune system. In the case of their dysfunction, cancer immunogenicity or immune invasion may occur. Therefore, molecular profiles of PKMHs may provide new biomarkers for early detection of malignancies. There are not many studies with microarray method on PKMH in prostate cancer and BPH. In these two groups, miRNA studies were carried out of tissues and PKMHs by microarray method. In prostate cancer patients, 37 miRNAs were downregulated in tissue samples compared to BPH patients. Among these, downregulated and broadly conserved miRNAs were determined as; hsa-miR-27b-3p, hsa-miR-30a-5p, hsa-miR-22-3p, hsa-miR-99a-5p, hsa-miR-100-5p, hsa-miR-24-3p, hsa- miR-181a-5p, hsa-miR-140-3p, hsa-miR-221-3p, hsa-miR-143-3p. In prostate cancer patients, 27 miRNAs were downregulated in PKMH samples compared to BPH patients. Among these, downregulated and broadly conserved miRNAs were determined as hsa-miR-451a, hsa-miR-16-5p, hsa-let-7e-5p, hsa-miR-23b-3p. Due to the invasiveness of the regularly repeated multiple biopsy method for the definitive diagnosis of prostate cancer, new biomarkers with higher sensitivity and specificity have been sought for use in the early diagnosis of prostate cancer. The main desired feature of the investigated markers is that they are not only prostate specific, but also have different levels of miRNA profiles that can differentiate between BPH and prostate cancer. For this purpose, studies conducted in the world today are miRNA expression profiling studies. Keywords: Prostate Cancer, Benign Prostate Hyperplasia, miRNA, Microarray, Tez (Uzmanlık-PhD) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Mermercilik sektöründe jeolojik mermerlerin yanı sıra kireçtaşı, traverten ve dolomit gibi karbonat kayaçlar da ticari mermer olarak kullanılmaktadır. Yarışlı Gölü çevresinde bulunan Dutdere kireçtaşları cazip renk ve dokusal özellikleri ile mermer endüstrisinde ilk sırada talep gören ticari mermerlerdir. Bu çalışma kapsamında mermercilik sektöründe üst seviyede tercih edilen Yarışlı Gölü çevresindeki kireçtaşı rezervlerinin yapısal, dokusal ve mineralojik karakterizasyonu yapılmıştır. Mermer ocak işletmelerinde fizibilite çalışmalarının önemi örneklerle vurgulanmış ve mermer ocak işletmelerinin çevresel etkileri ortaya konmuştur. Aynı zamanda Yarışlı Gölü çevresindeki mermer sahalarının ekonomik potansiyeli de değerlendirilmiştir. Karbonat kayaç rezervleri Türkiye genelinde oldukça fazla olmasına karşın, mermer sektörünün talep ettiği özellikleri sunan rezervleri sınırlıdır. Bu rezervlerin önemli bir bölümü Toros Dağ kuşağı üzerinde yer almaktadır. Toros Dağ kuşağının batı kesiminde yer alan Yarışlı Gölü çevresindeki Lisiyen Naplarına ait allokton Dutdere kireçtaşları da bu rezervlerin bir bölümüne karşılık gelir. Çalışma alanında Dutdere kireçtaşlarının uygun yapısal, dokusal ve mineralojik özellikler sunan mostralarından mermer blok üretimi gerçekleştirilmektedir. Dutdere kireçtaşlarının şimşek görünümlü çizgisellikler içeren seviyelerinden günümüz mermer endüstrisinde Sandian olarak bilinen ticari mermerler üretilmektedir. Dutdere kireçtaşlarının pürüzsüz krem-bej renkli seviyeleri ise Bayulan olarak bilinen ticari mermerlerdir. Bölge kireçtaşları üzerinde başarısızlıkla sonuçlanmış pek çok mermer ocak işletmesinin varlığı fizibilite çalışmalarının önemini bir defa daha ortaya koymuştur. Yarışlı Gölü çevresindeki mermercilik faaliyetlerinin sonucu olarak bazı olumsuz çevresel etkilerin yaşanması kaçınılmaz olmuştur. Anahtar Kelimeler: Yarışlı Gölü, Ticari Mermer, Kireçtaşı, Ekonomik Potansiyel, Çevresel Etki., In the marble industry, there are limestones, travertines and dolomites that can be named “commercial marbles” in addition to the geological marbles. The Dutdere limestones outcropping around the Yarışlı Lake, have a special color and texture which are very desirable in marble industry. This study has focused on the structural, textural and mineralogical characterizations of dolomite and limestone deposits around Yarışlı Lake. It also emphasises the importance of feasibility studies and the environmental impacts of the marble quarries. The economical potential of marbles around Yarışlı Lake area has also been evaluated. Despite of the huge reserves of carbonate rocks generally in Turkey, there is a limited amount of carbonate reserves that have the desired properties sought after in the marble sector. Taurus mountain belt has one of the important parts of these reserves. The Dutdere limestones that belong to the allochthonous Lycian Nappes around Yarışlı Lake. There is large amount of marble production from the Dutdere limestones that have appropriate structural, textural and mineralogical properties. The limestones, known as ‘’Sandian’’ marble, are the only current source for lightning texture in the marble industry. In this area, there is also known as ‘’Bayulan’’ Dutdere limestones with smoot cream beige color that have industrial marble potential. There are many marble quarries that end in failure with the Dutdere limestones. This situation indicates the importance of prior feasibility work. On the other hand, the marble productions around the Yarışlı Lake has partially environmental impact for the area. Keywords: Yarışlı Lake, Commercial Marble, Limestone, Economical Potential, Environmental Impacts., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.