Search

Amaç: Kortikosteroidler romatoloji pratiğinde en sık kullanılan ajanların başında gelir. Bilinen en sık yan etkileri hiperglisemi, hipertansiyon, hiperlipidemi ve osteoporoz iken steroide bağlı bradikardi nadir olarak görülür. Literatürde steroide bağlı bra-dikardiler ağırlıklı olarak çok yüksek doz (pulse) metil predni-solonun (MP) üıtravenöz uygulamalarından sonra ortaya çıkmıştır. Bu yazıda 48 mg oral MP sonrası sinüs bradikardisi gelişen ilaç kesildikten sonra düzelen prednisolona (PRED) geçiş sonrası tekrarlayan ve doz azaltımı sonrası düzelen bir hasta sunularak çok sık steroid kullanan romatolog meslektaşlarımızla steroidlerin nadir bir yan etkisi olan bradikardiye dikkat çekilmeye çalışılmıştır. Olgu: 39 yaşında kadın hasta. 2 yıldır ara ara pozisyonla değişen göğüs ağrısı ve eritrosit sedimentasyon hızı yüksekliği nedeniyle değerlendirildi ve Takayasu arteriti tanısı konuldu. Hastaya 52 mg/gün MP, azathioprin 100 mg ve proton pompa mhi-bitörü haşlandı (Tedavi öncesi nabız: 70 atım/dk, TA: 110/70 mm/Hg). Hastanın 24 saat sonra nabzı 48 atım/dk, TA: 90/60 saptandı ancak hastada semptom yoktu. EKG'sinde sinüs bradi-kardisi mevcuttu. Elektrolitleri, magnezyum, kalsiyum düzeyleri ve troponin düzeyi normal ve PAB 30 mm/Hg dışında eko-kardiyografisi normal saptandı. Bradikardi nedeniyle azathioprin ve proton pompa inhibitörü kesildi. Bradikardilerinin devam etmesi üzerme (en düşük 42 atım/dk) nadir de olsa steroi-din bradikardi yapabileceği düşünülerek MP kesildi. MP kesildikten 48 saat sonra hastanın bradikardileri düzeldi. Hastaya bilgi verildi ve MP aynı dozdan tekrar başlandı. 36 saat sonra hastanın nabzı 47'ye geriledi. MP kaynaklı olduğunu gösterdiğimiz yan etki açısından farklı bir steroidin benzer etki göstermeyebileceğini düşünerek hasta bilgilendirilerek PRED 60 mg'a geçildi. Bradikardi devam etti. Doz ve zaman ilişkili olabileceği düşünülerek hastanın PRED dozu 40 mg a inildi (sabah 25 mg, akşam 15 mg). Hastanın bradikardilerinin devam etmesi üzerine PRED sabah tek doz 40 mg olarak verildi. Hastanın bradikardisi en düşük 50 olarak seyretti. Hasta 35 mg steroid ile taburcu edildi. 3-4 gün sonra en düşük nabzının 60 olduğu saptandı. Sonuç: Steroide bağlı ortaya çıkabilecek sinüs bradikardisi nadir bir yan etkidir. Ancak iyi bilinmelidir. Sonuç olarak, roma-toloji pratiğinde hastanın takiplerinde bradikardi gelişmesi durumunda steroidleriıı de bu yan etkiden sorumlu olabileceği bilinmeli ve bu dunun açısından hasta gözden geçirilmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Ailevi Akdeniz ateşi (FMF), en sık görülen otoinflama-tuar hastalıktır. FMF her iki cinsiyette eşit sıklıkta görülür. FMF hastalarında erkek cinsiyetin, artrit varlığının, aile öyküsü ve homozigot M694V mutasyonunun şiddetli hastalık ve ami-loidoz gelişimi ile ilişkisi olduğuna dair veriler mevcuttur. Ancak şu ana kadar cinsiyet ile hastalık şiddeti ilişkisini bire bir değerlendiren çalışma mevcut değildir. Bu çalışmadaki amaç FMF hastalarında cinsiyet ile klinik bulgular, hastalık şiddeti ve tedavi uyumu arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Yöntem: Romatoloji polikliniğinde takipli 100 FMF hastasının klinik bulguları dosyalarından kaydedildi. FMF hastalık şiddeti Demirkaya ve ark tarafından geliştirilen uluslararası FMF hastalık şiddet skor sistemi (ISSF) ile değerlendirildi. İlaç uyumunu değerlendirmek içinde modifiye Morisky tedavi uyum ölçeği anketleri uygulandı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 hastanın 56'sı kadın, 44'ü erkekti. Kadın hastaların ortalama yaşı 34.71±12.31, erkeklerinki 35.29±15.04 idi ve her iki grupta yaşlar arasında anlamlı fark yoktu (p=0.835) (Tablo 1 PS-005). Hastaların klinik bulguları karşılaştırıldığında ateş, peritonit, plörit, vaskülit, artrit, miyal-ji, amiloidoz ve kronik renal yetmezlik gelişimi açısından fark olmadığı (p>0.05) ancak erizipel benzeri eritemin (EBE) kadınlarda (%58.9 vs %29.5, p=0.006) daha sık görüldüğü saptandı (Tablo 2 PS-005). Hastaların FMF şiddet skorları cinsiyete göre karşılaştırıldığında her iki cinsiyet arasında fark olmadığı saptandı (2.93±2.05 vs 3.12±2.21, p=0.716). Çahşma grubunda yer alan hastaların kolşisin dozu ve kullanım sürelerinin cinsiyetler arası fark göstermediği saptandı (p=0.608 ve p=0.868). Morisky ilaç uyum ölçeği ile hastaların bilgi düzeyleri ve motivasyon durumları değerlendirildiğinde kadın erkek arası fark olmadığı görüldü (p=0.112 ve p=0.228). Sonuç: Çalışmamızda FMF hastalarının klinik bulgularının, hastalık şiddetinin, kolşisin kullanımı ve dozunun, ilaç uyumunun cinsiyete göre farklılık gösterip göstermediği değerlendirildi. EBE kadınlarda daha sık görülen bir klinik bulgu iken FMF'in ana klinik özellikleri olan ateş, serözit gibi bulguların her iki cinsiyette de benzer sıklıkta olduğunu saptadık. FMF hastalık şiddetini etkileyen bazı faktörlerden bahsedilse de cinsiyetin bunlardan biri olmadığını ve FMF hastalarının her iki cinsiyette de ilaç uyumunun benzer olduğunu gördük. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Ailevi Akdeniz ateşi (FMF), tekrarlayan ateş ve serozit atakları ile karakterize otoinflamatuar bir hastalıktır. Atakların seyri, sıklığı ve hastalığın şiddeti her hastada farklılık göstermektedir. FMF hastalık şiddetini değerlendirmek için çeşitli skor sistemleri geliştirilmesine rağmen mevcut verilerle hastalık şiddetini öngörmek mümkün değildir. Bu çahşmada FMF hastalarında, hastalık şiddetine etki edebilecek faktörlerin değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Yöntem: Romatoloji polikliniğinde takipli 150 FMF hastasının dosyaları retrospektif olarak incelendi. FMF hastalık şiddeti Demirkaya ve ark tarafından geliştirilen uluslararası FMF hastalık şiddet skor sistemi (ISSF) (2) ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil olan 150 hastanın 87'si (%58) kadın, 44'ü (%42) erkekti ve ortalama yaşları 35.71±13.22 idi. Hastalar ISSF skorlama sistemine göre skoru ≥2=hafif şiddette, 3-5=orta şiddette ve ≥6=ağır şiddette olacak şekilde 3 gruba ayrılarak demografik ve klinik özellikleri karşılaştırıldı. FMF hastalık şiddet skoru ile cinsiyet dağılım arasında korelasyon saptanmadı (p>0.05). Ağır şiddette hastahğı olan grupta semptomların başlama yaşı ve tanı yaşının hafif şiddette hastahğı olan gruba göre daha küçük olduğu saptandı (Tablo 1 PS-004). Hastaların klinik bulguları ile hastalık şiddeti arasındaki korelasyon değerlendirildiğinde plörit, erizipel benzeri eritem (EBE), ar-trit, miyalji, amiloidoz ve KRY'nin hastalık şiddet skoru ≥6 olan grupta hastalık şiddetinin hafif ve orta olduğu gruplara göre daha sık görüldüğü saptandı (Tablo 2 PS-004). Her üç grupta, M694V mutasyonu ile hastalık şiddeti arasındaki ilişki değerlendirildi ve fark saptanmadı (p=0.109). Sonuç: Çalışmamızda FMF hastaları ISSF skor sistemine göre üç gruba ayrıldı. Ağır şiddetli hastalık grubunda semptomların başlama yaşı ve tanı yaşmm daha erken olduğu saptandı ve klinik bulguların hastalık şiddeti arttıkça doktora başvurunun daha erken olmasına bağlandı. Plörit, EBE, artrit, miyalji, amiloidoz ve KRY, hastalığın ağır şiddetli olarak değerlendirildiği grupta daha sık görülmekteydi. Daha önce yapılan çalışmalarda amiloidozlu hastalarda artrit ve plöritdn daha sık olduğu saptanmıştır. Sonuçlarımızdan yola çıkarak, ağır şiddetli hastalıkta plörit, EBE, artrit ve miyalji daha sık saptandığından bu hastalarda inflamatuar yanıtın ve sonucunda amiloidozun daha sık görüldüğü söylenebilir. Bu nedenle hastaların takiplerinde ISSF skoru kullanılarak skoru ≥6 olan hastaların daha yakın takip edilmesi önerilebilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkish Journal of Medical & Surgical Intensive Care Medicine / Dahili ve Cerrahi Yoğun Bakım Dergisi is the property of KARE Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)