Search

Fryslân is a bilingual province: both Dutch and Frisian are official languages. As such, not only Fryslân but also the role of the Frisian provincial government is special. The province of Fryslân is unique in the Netherlands, due to its extensive language and cultural policies and considerable jursidiction. But what exactly are the European obligations, what is stated in the national laws and governmental agreements, and how is Frisian education organised? "Fryslân from a bird's eye view" provides a concise overview of the laws, agreements and instutions related to Frisian. It is a publication by Mercator European Research Centre on Multilingualism and Language Learning and it is intended for policymakers, administrators, representatives of the people and other interested parties.

Although air transport is indispensable to modern society, we know little about the diplomatic efforts that establish airline services. Nonetheless, aviation features prominently in the spectrum of international relations: in conflicts between states, for example, the suspension of landing rights is one of the first acts to symbolize serious discord. In tracing the unique cooperation between government and industry, this historical study underscores aviation as a prominent, but understudied topic in Dutch foreign relations.

Water is overal om ons heen, een blik vanuit de ruimte laat zien dat het aardoppervlak grotendeels met water is bedekt. Hiervan is slechts een klein deel zoet en toegankelijk. Het merendeel van het zoete water zit diep onder de grond of ligt vast in ijs of gletsjers. Toch zijn we niet heel zuinig op het zoete water, zeker niet in het waterrijke Nederland. Zo essentieel als water is voor ons en het leven om ons heen, zo nonchalant springen we ermee om. We gebruiken er te veel van en we brengen stoffen in het water die niet gezond zijn voor de waterplanten, en waterdieren en onszelf. De Europese Unie waarschuwt regelmatig dat de Nederlandse waterkwaliteit onvoldoende is. Volgt na de stikstofcrisis een watercrisis?

Fryslân is in meartalige provinsje: it Nederlânsk en it Frysk binne beide offisjele talen. Dat makket Fryslân, mar ek de rol fan Provinsjale Steaten, bysûnder. Gjin oare provinsje yn Nederlân hat sa’n wiidfiemjend taal- en kultuerbelied mei safolle eigen foech as Fryslân. Mar wat stiet der eins yn 'e nasjonale wetten, wat binne de Europeeske ferplichtings no krekt, en hoe is it eins regele mei it Frysk yn it ûnderwiis? "Sa leit it lân derhinne" jout in hânsum oersjoch fan de wetten, ôfspraken en ynstellings dy’t mei it Frysk te krijen hawwe. It is publisearre troch Mercator Europeesk Kennissintrum en ornearre foar beliedsmakkers, bestjoerders, folksfertsjintwurdigers en oare belangstellenden.

From the birth of Berlin's railway network to the time when the bombs of the Second World War and the concrete slabs of the Wall changed the city forever, the Prussian and later German capital counted eight major railway stations. These were beacons in the city: impressive monuments, magnificently built for the bygone rituals of arrival and departure, yet tightly woven into a distinct part of town. Railway stations are magical, meaningful places, allowing for escape as well as promise, nostalgia as well as novelty. They process all sorts of people, from well-to-do business types to unfortunates forced to live on the fringes of society. There is a nervous energy around them, created by those looking forward to their journey, others trying to get oriented in a place that is new to them, and some facing the drudgery of yet another commute. And if pre-World War 2 Berlin was anything, it was energetic. Building an adequate transport infrastructure for Europe's fastest-growing city proved to be a continuous challenge that required flexibility and adaptation and touched the city in ways that can still be seen today. This is the history of Berlin's railway stations, the people that used them, and the way the city was shaped by them.

Translation of the charters of the abbey of Kloosterrade between 1108 and 1300, preserved in the archives of Limburg (Netherlands)

Throughout history, across very different types of state and society, petitions and petitioning have been ubiquitous practices and the interaction between petitioners and authority has been a crucial dynamic in exercising and contesting power. Consolidating and advancing a rapidly expanding field of research across history, law, and the social sciences, Petitions and Petitioning in Europe and North America is the first study of these venerable practices from their development in the late medieval period to the emergence of e-petitions in the twenty-first century. With a broad focus on Europe and North America, this ambitious volume breaks new ground by examining the concept, history, and practice of petitions and petitioning across chronological and geographical boundaries, opening up this important topic using an interdisciplinary approach across the humanities and social sciences.

Sinds de Toeslagenaffaire regent het rapporten en commentaren over het probleem van de ontoegankelijke overheid: burgers verdwalen in een woud van uitvoeringsorganisaties. Ze worden geacht zelfredzaam te zijn, maar hun (digitale) geletterdheid is ontoereikend. De overheid heeft haar ‘loketfunctie’ verzaakt en moet haar dienstverlening laagdrempeliger maken. Zij moet zorgen dat iedereen weer mee kan doen. In de Bataafse Republiek, zoals Nederland na de revolutie van 1795 ging heten, bestond er geen Dienst Toeslagen, en ook geen DUO, CBR, IND, SVB, UWV, CIZ of Nationale Ombudsman. Het in 1796 opgerichte parlement fungeerde als het centrale loket voor de meeste nationale overheidstaken. In plaats van de huidige wildgroei aan digitale portalen en communicatiekanalen verliep alle dienstverlening via een uniforme procedure van indiening en beoordeling van verzoekschriften. In de zevende Daendelslezing stelt politiek historicus Joris Oddens zich de vraag wat dit betekende voor de toegankelijkheid van de Bataafse overheid. Wie kon er meekomen in de Bataafse Republiek? Kunnen we, nu vereenvoudiging van de overheidssystemen zo hoog op de politieke agenda staat, iets leren van het rudimentaire Bataafse model?

De Joodse jurist David Simons (1904-1998) bewoog zich zijn hele leven ogenschijnlijk moeiteloos tussen twee werelden. Hij maakte al vóór de Tweede Wereldoorlog carrière in een niet-Joodse omgeving, daarbuiten zette hij zich, gedreven door zionistische idealen, in voor de Joodse gemeenschap. Met zijn gezin overleefde hij de Duitse bezetting onder bescherming van het departement van Binnenlandse Zaken. Na de oorlog pakte hij zijn vooroorlogse leven weer op. ‘Vergeet de trieste dagen…’ schreef hij in maart 1945 aan zijn zuster in Engeland. In plaats van uren over de oorlogsjaren te praten was het beter om vooruit te kijken. Maar de verdrietige dagen van vervolging en verlies lieten zich niet wegwensen. Zijn echtgenote Ida, pianiste en schrijfster, leed eronder, en ook buiten de intimiteit van het eigen gezin was de oorlog nooit ver weg. Hinke Piersma ging in dit boek de uitdaging aan om te schrijven over een man die weinig prijsgaf over zijn leven en zich zelden uit de tent liet lokken., De Joodse jurist David Simons (1904-1998) bewoog zich zijn hele leven ogenschijnlijk moeiteloos tussen twee werelden. Hij maakte al vóór de Tweede Wereldoorlog carrière in een niet-Joodse omgeving, daarbuiten zette hij zich, gedreven door zionistische idealen, in voor de Joodse gemeenschap. Met zijn gezin overleefde hij de Duitse bezetting onder bescherming van het departement van Binnenlandse Zaken. Na de oorlog pakte hij zijn vooroorlogse leven weer op. ‘Vergeet de trieste dagen…’ schreef hij in maart 1945 aan zijn zuster in Engeland. In plaats van uren over de oorlogsjaren te praten was het beter om vooruit te kijken. Maar de verdrietige dagen van vervolging en verlies lieten zich niet wegwensen. Zijn echtgenote Ida, pianiste en schrijfster, leed eronder, en ook buiten de intimiteit van het eigen gezin was de oorlog nooit ver weg. Hinke Piersma ging in dit boek de uitdaging aan om te schrijven over een man die weinig prijsgaf over zijn leven en zich zelden uit de tent liet lokken.

In 'Het Onvoorstelbare Verbeeld' I wrote 'Ten Geleide' & 'Verbeelding van het verleden. Stripverhalen in context'

In de periode na de Tweede Wereldoorlog werd voornamelijk negatief geoordeeld over de rol van ‘Joodse raden’ in bezet Europa. Ze werden gezien als werktuigen in de handen van de Duitse bezetter, die hadden bijgedragen aan het maatschappelijk isoleren en deporteren van de Joden. De vertegenwoordigers van deze organisaties werden en worden vaak nog steeds beschouwd als collaborateurs. In deze eerste omvangrijke vergelijkende studie naar de ‘Joodse raden’ in Nederland, België en Frankrijk laat Laurien Vastenhout zien dat deze geschiedenis in werkelijkheid veel complexer is dan tot nu toe werd aangenomen. Met behulp van een breed scala aan bronnen, zoals persoonlijke getuigenissen, administratieve documenten en procesverslagen, ontrafelt de auteur de wordingsgeschiedenis van deze organisaties. Ze beschrijft hoe de Joodse leiders een weg probeerden te vinden tussen de steeds verdergaande eisen van de bezetter en de wens om Joden hulp te verlenen. Bovenal toont ze dat het functioneren van de ‘Joodse raden’ in de juiste (vooroorlogse) context beschouwd moet worden en geeft ze een grondig inzicht in de persoonlijke contacten die de raden hadden met de Duitse bezetter en clandestiene organisaties. Eind 2023 werd het ‘Joodse raden’ in West-Europa tijdens de Duitse bezetting bekroond met de Yad Vashem International Book Prize for Holocaust Research.

De politiek van de geschiedenis is een essay over de politieke dimensies van de publieke herinneringscultuur en de geschiedschrijving. Daarbij gaat het niet alleen om de al dan niet bewuste inzet van de geschiedenis door politici en overheden, in democratische zo goed als in autoritair geregeerde landen, maar ook om alledaagse omgangsvormen met het verleden, in het onderwijs, de media, de kunsten of de musea. Zelfs de geschiedschrijving, die streeft naar zo aannemelijk mogelijke, wetenschappelijk onderbouwde beelden van het verleden, heeft onvermijdelijk politieke dimensies. Deze argumenten worden geïllustreerd met concrete voorbeelden, zoals de wereldwijde opkomst van gemusealiseerde plaatsen van terreur en de ‘memory wars’, in het oosten van Azië, maar vooral in Oost-Europa en Rusland, waarvan een rechte lijn loopt naar de huidige oorlog in de Oekraïne. In dit krachtenveld is het de taak van de historicus om zich – met alle hindernissen en beperkingen – te verdiepen in het denken en de drijfveren van alle historische actoren. Een dergelijke multi- perspectiviteit is onmisbaar voor een beter begrip van het verloop van historische gebeurtenissen en daarmee voor een overtuigender interpretatie van dat verleden. Geschiedschrijving kan dus niet zonder multiperspectiviteit – een zienswijze die zo oud is als de geschiedschrijving, en geen uitvinding van cultuurmarxisten of woke historici, zoals nationalistische en andere ideologische gelo- vigen verkondigen. Deze tekst is een enigszins bewerkte versie van het openbare college, gegeven op 17 mei 2022 in de Aula van de Universiteit van Amsterdam, ter gelegenheid van het emeritaat van de auteur als hoogleraar Geschiedenis van Oorlog, Geweld en Herinnering aan de Universiteit van Amsterdam en zijn afscheid als directeur van het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies, onderdeel van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen.

This innovative collection is the first of its kind to showcase global perspectives on learning minority languages as second languages, offering unique insights into their acquisition and specific characteristics and raising greater awareness around other languages and contexts where SLA occurs. The volume examines how minority languages are acquired as second languages across a range of geographic settings where these languages are unique minorities; that is, they are spoken in one or more states where they have a minority status. International case studies explore particular features of these languages as well as the challenges of teaching and learning them, including standardization, legal recognition at all educational levels, the dissemination of printed and digital materials and more or less limited language use in the local community. Highlighted languages include Ashaninka, Basque, Frisian, Hawaiian, Irish, Isthmus Zapotec, Quechua Chanka, Tonga and Welsh. Each chapter adopts a consistent structure, with a brief introduction to the sociolinguistic landscape, followed by sections on language use in education, research studies, reflections and discussions related to the learning of minority languages as second languages and the implication of these processes for the revitalization of minority languages. Breaking new ground in second language acquisition research, this book is an indispensable resource for advanced students and researchers in SLA, multilingual education, bilingualism and sociolinguistics.

In het onlangs afgesloten themajaar De herinnering aan kamp Westerbork stonden de vele verschillende betekenissen centraal die het kamp heeft gehad voor de miljoenen bezoekers sinds haar oprichting in 1983. Via historische voorwerpen, beeldende kunst, fotografie, audiovisuele fragmenten of andere interpretaties verbeelden acht gastconservatoren hun connectie met het verleden van kamp Westerbork. Op 13 maart 2024 presenteert Herinneringscentrum Kamp Westerbork de tentoonstellingscatalogus De herinnering aan kamp Westerbork. In dit boek worden de perspectieven die door de conservatoren verbeeld zijn nader belicht door experts van het Herinneringscentrum en door gerenommeerde nationale en internationale wetenschappers en journalisten. Het is een boek vol verhalen en evenzoveel verschillende zienswijzen, ondersteund door oud en nieuw beeld waaronder de foto’s van Breslauer en Elzinga. Verhalen ingekleurd met de schilderijen en kunstwerken uit de tentoonstellingen, zoals het kleurrijke knopenmonument van Jeroen Krabbé waaraan zoveel kinderen meewerkten. Deze met zorg samengestelde bundel maakt duidelijk dat kamp Westerbork een plek van betekenis is en blijft, ook voor nieuwe generaties.

In et eerste deel van dit Jaorboek Nedersaksisch 4 staan de teksten van de lezingen van het Nedersaksisch symposium van 14 oktober 1923. Dat werd gehouden in Kunstcafé Schurer in Assen. Alle bijdragen in dit jaarboek zijn natuurlijk zeer de moeite waard. Een bijzonder belang heeft het voorstel voor de Canon van het Nedersaksisch. Een extra belang heeft ook de sociolinguïstische bijdrage over het Nedersaksisch en het Limburgs. Dat kan worden gesteld zonder de andere titels ook maar een heel klein beetje tekort te doen. Heel informatief is bijvoorbeeld ook de bijdrage over het auteurschap van de Heliand, het beroemde epos van ± 830, geschreven in het Ouldsaksisch. In het tweede deel van dit jaarboek wordt bijzondere aandacht geschonken aan een drietal speciale onderwerpen. Dat betreft de nooit verschenen aflevering 4 van Klaas Heeroma’s Taalatlas van Noord- en Oost-Nederland en aangrenzende gebieden, de afkomst van het Nedersaksische woord dros / drös voor ‘braakliggend’, en, last but not least, constateringen over het Nedersaksisch uit ongeveer 1650, door de Gelderse geschiedschrijver Van Slichtenhorst.

Silver from Latin America and especially from Potosí is at the origin of one of the first waves of globalization. South America contributed between 1493 and 1800 supplied 85% of the world’s silver. The main goal of this book is to offer for English-language readers a comprehensive volume on Potosí and the wider world. This is realized with the collaboration of a select group of twelve scholars from Argentina, Bolivia, Chile, France, Japan, Mexico, Peru, the United Kingdom, and the United States, all of them at the cutting-edge of research on Potosí. The book has a broad introduction of the Editors of the volume. The contributions are organized in three parts: the first one explores the origin of the exploitation and how silver production was conceived and described; the second part analyzes the organization of labour for almost 300 years and the third part examines the flow of silver to Europe and Asia.

ZorgBasics Praktijkgericht onderzoek beschrijft fasen en methoden van praktijkgericht onderzoek en gaat in op verschillende (kwalitatieve en kwantitatieve) methoden om gegevens te verzamelen en te verwerken. In alle hoofdstukken worden voorbeelden beschreven uit de praktijk van ergotherapeuten, fysiotherapeuten, logopedisten of verpleegkundigen. Het laatste deel geeft aanwijzingen voor het schrijven van een verslag of artikel.