Search

Parental burnout (PB) is a pervasive phenomenon. Parenting is embedded in cultural values, and previous research has shown the role of individualism in PB. In this paper, we reanalyze previously collected data to identify profiles based on the four dimensions of PB, and explore whether these profiles vary across countries’ levels of collectivistic-individualistic (COL-IND) values. Our sample comprised 16,885 individuals from 36 countries (73% women; 27% men), and we used a latent profile approach to uncover PB profiles. The findings showed five profiles: Fulfilled, Not in PB, Low risk of PB, High risk of PB and Burned out. The profiles pointed to climbing levels of PB in the total sample and in each of the three country groups (High COL/Low IND, Medium COL-IND, Low COL/High IND). Exploratory analyses revealed that distinct dimensions of PB had the most prominent roles in the climbing pattern, depending on the countries’ levels of COL/IND. In particular, we found contrast to be a hallmark dimension and an indicator of severe burnout for individualistic countries. Contrary to our predictions, emotional distance and saturation did not allow a clear differentiation across collectivistic countries. Our findings support several research avenues regarding PB measurement and intervention. peerReviewed

Supplemental material, sj-doc-1-jcc-10.1177_00220221211072813 for Gender Equality and Maternal Burnout: A 40-Country Study by Isabelle Roskam, Laura Gall��e, Joyce Aguiar, Ege Akgun, Andrew Arena, Gizem Arikan, Kaisa Aunola, Michel Bader, Elizabeth J. Barham, Eliane Besson, Wim Beyers, Emilie Boujut, Maria Elena Brianda, Anna Brytek-Matera, No��mie Carbonneau, Filipa C��sar, Bin-Bin Chen, G��raldine Dorard, Luciana Carla dos Santos Elias, Sandra Dunsmuir, Natalia Egorova, Nicolas Favez, Anne-Marie Fontaine, Heather Foran, Julia Fricke, Kaichiro Furutani, Myrna Gannag��, Maria Gaspar, Lucie Godbout, Amit Goldenberg, James J. Gross, Maria Ancuta Gurza, Muhammad Aamir Hashmi, Mai Helmy, Mai Trang Huynh, Emerence Kaneza, Taishi Kawamoto, Nassima Kellou, Oussama Medjahdi, Goran Knezevic, Ljiljana B. Lazarevic, Sarah Le Vigouroux, Astrid Lebert-Charron, Vanessa Leme, Gao-Xian Lin, Carolyn MacCann, Denisse Manrique-Millones, Marisa Matias, Mar��a Isabel Miranda-Orrego, Marina Miscioscia, Clara Morgades-Bamba, Seyyedeh Fatemeh Mousavi, Badra Moutassem-Mimouni, Ana Muntean, Hugh Murphy, Alexis Ndayizigiye, Josu�� Ngnombouowo Tenkue, Sally Olderbak, Sophie Ornawka, Daniela Oyarce-Cadiz, Pablo A. P��rez-D��az, Konstantinos V. Petrides, Claudia Pineda-Marin, Alena Prikhidko, Fernando Salinas-Quiroz, Raquel S��nchez-Rodr��guez, Ainize Sarrionandia, C��line Scola, Alessandra Simonelli, Bart Soenens, Emma Sorbring, Matilda Sorkkila, Charlotte Schrooyen, Elena St��nculescu, Elena Starchenkova, Dorota Szczygiel, Thi Minh Thuy Tri, M��lissa Tremblay, Ayse Meltem Ustundag-Budak, Maday Vald��s Pacheco, Hedwig van Bakel, Lesley Verhofstadt, Jaqueline Wendland, Saengduean Yotanyamaneewong and Mo��ra Mikolajczak in Journal of Cross-Cultural Psychology

BACKGROUND: Due to contradictory findings regarding the effects of seeing and holding stillborn infants on women's worsening mental health symptoms, there is a lack of clear of guidance in stillbirth bereavement care. Although some current research examines this phenomenon we are still not certain of the meaning of such experiences to women and what effects there may be on her subsequent parenting. Thus the present study focuses on the meaning of the stillbirth experience to women and its influence on the subsequent pregnancy and subsequent parenting from the mothers' own experiences. METHODS: A purposive sample of six women who experienced a stillbirth during their first pregnancy and who then went on to give birth to a living child after a further pregnancy, took part in email interviews, providing rich and detailed experiential narratives about both the stillbirth itself, and their relationship with their living child. An Interpretive Phenomenological Analysis was carried out in order to focus on mothers making sense of such experiences. RESULTS: Analysis of written accounts led to the development of three overarching themes. In 'Broken Canopy', 'How This Happened' and 'Continuing Bonds', their accounts revealed an ongoing process where women accepted a new 'unsafe' view of the world, re-evaluated their view of self and others, and established relationships with both the deceased and the living infant. CONCLUSIONS: This study provided an insight into the stillbirth experience of mothers and its meaning to them with an existential focus. Typically the mother struggled with the contradictory process of accepting the existence of her deceased baby (this baby once lived) while being aware of the nonexistence (this baby). Meeting the dead baby was a crucial point at which the mother started processing her grief. The importance of individual differences in dealing with stressful situations was highlighted in terms of attachment strategies. Subsequent parenting experiences of mothers were very much influenced by their own previous experiences. Although some mothers managed to integrate this trauma into their life some remained very concerned and anxious about future and this anxiety then translated into their parenting experiences.

Ebeveynlik, bakım alan kişiden bakım veren kişiye doğru bir dönüşümü içerdiğinden, stresli bir yapıya sahiptir. Bu dönüşümdeki aksaklıklar ebevenlik rolünde Çocuk Bakım Çaresizliği yaşamaya neden olabilir. Bir diğer ana kavram olan Ebeveyn İçsel Düşünme İşlevselliği, ebeveynin, çocuğunun ve kendisinin iç dünyasını ve aralarındaki ilişkiyi, zihinsel durumlar olarak anlaması ve yorumlaması olarak görülen bir kapasite olarak tanımlanır. Araştırmalar, annelerin İçsel Düşünme İşlevselliğinin, çocuklarının davranışları arkasında yatan ihtiyaçlarıyla uyumlu tepki vermeleri için önemli olduğunu göstermektedir. Bunlara ek olarak, Bağlanma Boyutları kişinin kendi çocukluk deneyimleri tarafından şekillenir ve gelecekteki ilişkiler üzerinde etkisi vardır. Ebeveyn çocuk arasındaki iliski de etkilenen ilişkiler içinde yer almaktadır. Son kavram olan Ebeveynlik Stilleri ise kişinin ebeveynlik konusunda sahip olduğu bazı standartlardan bahseder. Mevcut çalışma, 2-6 yaş arası çocuk sahibi olan annelerin, İçsel Düşünme İşlevselliklerinin (Zihin Durumlarına Karşı İlgi ve Merak, Zihinselleştirme Öncesi Zihinleştirmeden Yoksunluk, Zararlı Atıflar ve Zihin Durumları ile İlgili Netlik), Bağlanma Boyutlarının (Kaçınma ve Kaygı) ve Ebeveynlik Stillerinin (Demokratik, Otoriter, Aşırı Koruyucu, İzin Verici) bu annelerin yaşadıkları Çocuk Bakım Çaresizliğiyle (Bakım Veren Olarak Çocuk, Annelik Çaresizliği ve Anne-Çocuk Korkusu) ilişkilendirilebilecek bağlantılarını incelemektedir. Araştırmanın konusu kapsamında, ana amaç annelerin Ebeveyn İçsel Düşünme İşlevselliği ve Çocuk Bakım Çaresizliği arasındaki ilişkinin annelerin Bağlanma Boyutları ve Ebeveynlik Stillerinin aracılık etkisini araştırmaktır.Çalışmaya 134 anne katılımcı olarak dahil olmuşlardır. Katılımcı annelerin yaş ortalaması 23 ile 50 (M=35,28 ) arasındadır. Araştırma kapsamında veri toplamak için Ebeveyn İçsel Düşünme İşlevselliği Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II (YIYE II), Ebeveyn Tutum Ölçeği, Çocuk Bakım Çaresizlik Ölçeği kullanılmıştır. Mevcut çalışmanın sonuçları, Bağlanma Boyutlarının (Kaçınma, Kaygı), Ebeveyn İçsel Düşünme İşlevselliğinin bir alt boyutu olan Zihinselleştirme Öncesi Zihinleştirmeden Yoksunluk alt faktörü ile Çocuk Bakım Çaresizliği arasındaki ilişkiye aracılık ettiğini göstermiştir. Mevcut çalışmanın bulguları mevcut literatür ışığında tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Ebeveyn İçsel Düşünme İşlevselliği, Bağlanma Boyutları, Ebeveynlik Stilleri, Çocuk Bakım Çaresizliği Parenting has a stressful nature, due to its necessity to transform as a caregiver from taking care. Failure of this transformation, could lead to caregiving helplessness for the parenting role. The other main concept is Parental Reflective Functioning. Parental Reflective Functioning refers to the capacity that allow the caregiver to understand the inner worlds, of both their own and of the children, by interpreting their relationship, in order to preform mental constructs. Researches showed it is important that, the mother's reflective functioning, should give an appropriate response to the children's needs, in order to harmonize their behaviors. In addition to this, the attachment dimensions are shaped-up by a person's own experiences of their childhood, which may lead to having different effects in their future relationships. The relationship between a parent and a child is also within the affected relationships. The last concept is the parenting style. It is a concept related to the fact that, the person has some standards in the terms of parenting. The current study aimed to examine the associations between, Parental Reflective Functioning (Pre-Mentalizing Modes, Certainty of Mental States, Interest and Curiosity in Mental States), Attachment Dimensions (Anxiety and Avoidance) , Parenting Styles (Authotarian, Authorative, Permissive and Overprotective) and Caregiving Helplessness (Mother Helplessness and Mother- Child Frightened, Child as Caregiver), for mothers' who have children aged between 2-6. In accordance with this aim, the main purpose of this study is to investigate the mother's Attachment Dimensions and Parenting Styles' mediation role, regarding the relationship between the Parental Reflective Functioning and Caregiving Helplessness. Participants consisted of 134 mothers, who participated in the study. Participant's ages ranged from 23 to 50 (M = 35,28). For the exploration of the research questions, the data collected was completed by the employment of Parental Reflective Functioning Questionnaire (PRFQ), Caregiving Helplessness Questionnaire (CHQ), Experiences in Close Relationships- Revised (ECR-R) and Parents Attitude Scale (PAS). Results of the current study indicated that, the attachment anxiety and avoidance mediated the relationship between Pre-mentalizing (PM) the subfactor of the parental reflective functioning and the caregiving helplessness. Findings of the current study were discussed in the light of an existing literature. Keywords: Parental Reflective Functioning, Attachment Dimension, Parenting Style, Caregiving Helplessness 123

Son yıllarda yapılan çalışmalarda özellikle terapistin kişisel özelliklerinin terapötik ilişkiye katkısı önem kazandı. Psikoterapi literatüründe, sadece doğru tekniği kullanmaktansa, terapi ve hasta arasındaki ilişkinin daha iyileştirici olduğu tartışılmaya başladı. Bu bağlamda çalışmanın amacı, duygu düzenleme stratejilerinin, terapistlerin zor hasta tanımları e kendini açma davranışları ile bağlanma stilleri arasındaki aracı rolünü incelemektir. Bu çalışmaya, Türkiye ve dünyadaki şehirlerden, yaşları 20 ile 56 (Ort = 30.83, SS = 6.18) 173 klinik psikolog, psikolojik danışman ve psikiyatrist katılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre dışavurumcu bastırma kaçıngan bağlanma stili ve duygusal kendi açma arasında ve kaygılı bağlanma stili ve duygusal kendi açma arasında tam aracı rolü oynamaktadır. Anahtar Kelimeler: Bağlanma, duygu düzenleme stratejileri, kendini açma. The contributions of personal characteristics of the therapist to therapeutic relationship gained importance in the recent researches. In the psychotherapy literature, it is discussed that the unique relationship between the therapists and the patients can be more healing than just using the right treatment technique. From this point of view, the aim of the study is to investigate the mediating role of emotion regulation strategies in relationship with therapists' attachment, therapists' definition of difficult patient and therapists' self-disclosure behaviors among 173 clinical psychologists, psychological counsellors and psychiatrist aged between 20 and 56 (M = 30.83, SD = 6.18) from different cities in Turkey and the world. According to current study's results, expressive suppression emotion regulation strategy fully mediated the relationship between attachment avoidance and emotional self-disclosure. In addition, the relationship between attachment anxiety and emotional-self disclosure was mediated by expressive suppression emotion regulation strategy. Key words: Attachment, emotion regulation strategies, self-disclosure. 99

İçselleştirme ve dışsallaştırma davranış problemleri bireylerin yaşamlarında küçük yaştan itibaren kritik bir rol oynamaktadır. Ebeveyn- çocuk ilişkisi kapsamında, ebeveyn ile ilgili faktörler bu davranış problemlerini anlama ve incelemede önemlidir. Ebeveyn tükenmişliği, ebeveynin duygu düzenleme stratejileri, ve psikolojik problemleri; çocuklardaki davranış problemlerinin meydana gelmesinde önemli rolü olan ebeveyn faktörlerinden bazılarıdır. Ayrıca, bu faktörler arasındaki ebeveyn tükenmişliğinin çocuk davranış problemleri ve diğer değişkenlerle karşılıklı ilişkisini incelemek de çalışmanın önemli bir parçası çünkü ebeveyn tükenmişliği literatürde yeni bir kavramdır ve bu değişkenler arasındaki ilişkiyi direkt olarak inceleyen bir çalışma bulunmamaktadır. Bu nedenle, bu çalışma ilk olarak hem anne hem baba için ebeveyn tükenmişliğinin, ebeveynin duygu düzenleme stratejilerinin ve psikolojik problemlerinin küçük yaştaki çocukların içselleştirilme ve dışsallaştırma davranış problemleri üzerindeki rollerini incelemektedir. İkinci olarak, çalışmada ele alınan değişkenler kapsamında ebeveyn tükenmişliğinin yordayıcıları incelenmektedir. Bu çalışmada, veriler 0-3 yaş arası en az bir çocuğu olan 80 anne (ortalama yaş= 33, SS= 4.95, ranj= 21-48 yaş arası) ve 78 babadan (ortalama yaş= 36, SS= 5.54, ranj= 26- 53 yaş arası) toplanmıştır. Ebeveynlerin 75'i çift iken 5 anne ve 3 babanın eşleri çalışmaya dahil olmamışlardır. Ebeveynin yaşadığı ebeveyn tükenmişliğinin, duygu düzenleme strategilerinin, psikolojik problemlerinin ve çocuk ile ebeveynin demografik özelliklerinin çocuğun içselleştirme ve dışsallaştırma davranış problemlerindeki rolü hiyerarşik regresyon ile test edilmiştir. Ayrıca, çoklu regresyon analizi annelerin ve babaların yaşadıkları ebeveyn tükenmişliğinin yordayıcılarını incelemek için kullanılmıştır. Sonuçlar; küçük yaştaki çocukların içselleştirme davranış problemlerinin annenin depresyon seviyesi tarafından yordanırken; dışsallaştırma davranış problemlerinin annenin yaşadığı ebeveyn tükenmişliği ve babanın yaşadığı kaygı seviyesi tarafından yordandığını göstermektedir. Ayrıca, annenin yaşadığı ebeveyn tükenmişliği ve annenin depresyonu tarafından yordanırken babanın yaşadığı ebeveyn tükenmişliği, babanın yaşı ve yaşadığı kaygı seviyesi tarafından yordanmaktadır. Sonuçlardan yapılan çıkarımlar ebeveyn-çocuk ilişkisi bağlamında tartışılmış ve alandaki uzmanlar için öneriler sunulmuştur. Internalizing and externalizing behavior problems takes a crucial role in an individual's life from toddlerhood period to later years. Within the frame of the parent-child relationship, parent-related factors are in understanding and examining these behavioral problems. Parental burnout, emotion regulation strategies, and mental health problems are some of parent-related factors that have a role in the occurrence of children's behavioral problems. It is important to examine the interrelationship between parental burnout and child behavior problems and other parent – related factors because there is no new study on the relationship between parental burnout in the literature and the direct relationship between parental burnout and other factors investigated in this study. This study firstly aimed to investigate the role of parental burnout, emotion regulation strategies, and parent's mental health problems on the toddlers' internalizing and externalizing behavioral problems for both Turkish mothers and fathers. Secondly, this study examines the predictors of parental burnout within the context of related factors. In this research, data were collected from 80 mothers (Mage=33 years old, SD=4.95, range=21-48 years old) and 78 fathers (Mage=36 years old, SD=5.54, range=26- 53 years old) who have at least one child whose age in between 0-3 years. 75 of them were couples whereas spouses of 5 mothers and 3 fathers were not included in the study. The role of parental burnout, emotion regulation strategies, mental health problems, and child's and parent's demographic characteristics on toddlers' internalizing and externalizing behavior problems were tested through hierarchical multiple regression. Also, multivariate linear regression analyses were conducted to examine the predictors of both mothers' and fathers' parental burnout. The result shows that mothers' depression was predicted toddlers' internalizing behavior problems while mothers' parental burnout and fathers' anxiety predicted the externalizing behavior problems of the toddlers. As predictors of parental burnout, mothers' parental burnout was predicted by mothers' depression while fathers' parental burnout was predicted by their age and anxiety level. Implications of the results were discussed with reference to the context of parent-child relationship, and recommendations were provided for professionals in the field. 127

Kadın ve erkeklerin davranışlarının belirleyici motivasyonlarından biri de toplum tarafından belirlenen uygun cinsiyet davranış kalıplarıdır. Bu çalışma toplum tarafından arzu edilen ve arzu edilmeyen kadın ve erkek rollerine ve bu rollerin sınır kişilik örgütlenmesine sahip klinik olmayan populasyonda agresyon ve somatizasyonu yordama rolüne odaklanmaktadır. Çalışma 18-25 yaş arası, 70 erkek, 76 kadın, toplam 146 katılımcı ile tamamlanmıştır. Tüm katılımcılar Borderline Kişilik Envanteri'nde (BPI) kesme puanı 15 ve üstü puan almışlardır. Çalışma sonuçlarına göre, geleneksel arzu edilmeyen erkeksilik cinsiyet rolü özellikleri ve geleneksel kadınsı-erkeksi cinsiyet rolü özellikleri anlamlı ve pozitif yönde agresyonu yordamaktadır. Bir başka deyişle, geleneksel ve arzu edilmeyen erkeksi cinsiyet rollerine veya geleneksel kadınsı-erkeksi cinsiyet rollerine sahip olmanın sınır kişilik örgütlenmesi özellikleri yüksek olan bireylerde agresyonu arttırdığı bulunmuştur. Fakat, çalışma geleneksel cinsiyet rollerine sahip olmanın somatizasyona bir etkisi olmadığını bulmuştur. Çalışma sonuçları, klinik müdahalelere ve gelecek araştırmalara ilişkin çıkarımlar, ve eksiklikler tartışılmıştır. Societal expectations of female and male behaviors are one of the main motivations for human behavior. Present study focuses on desirable and undesirable characteristics of female and male societal given gender roles. And, examines their roles on aggression and somatization in nonclinical population having borderline personality organization. 146 adults (70 male, 76 female) between 18 and 25 years participated in the study. All participants exceeded the cut-off score 15 on the Borderline Personality Inventory (BPI). Result of the study showed that traditional undesirable male gender role and traditional undesirable female-male gender role significantly and positively predicted aggression. The more identifying with traditional negative masculinity gender role and femininity-masculinity gender role, the more he or she showed aggression. However, traditional gender roles did not significantly predict somatization. Implications of the study results, implications for clinical interventions, future research, and limitations of the current study were discussed. 94

Bu tez çalışmasının ilk olarak amacı annelerin çocuk bakımında umutsuzluk, duygu regülasyon stratejileri (bilişsel yeniden değerlendirme, baskılama) ve ruh sağlığı değişkenleri (depresyon, anksiyete semptomları) arasında bağlantıyı incelemektir. Bu çalışmanın ilk kısmı, 12-36 aralığında çocuk sahibi olan 516 anneden (Ortalama yaş=32.11, SS=4.84) oluşmaktadır. Katılımcılar tarafından birtakım öz bildirim ölçekleri doldurulmuştur Çocuk bakımında umutsuzluk, duygu regülasyon stratejileri ve ruh sağlığı değişkenleri arasındaki bağlantıyı saptamak amacıyla yol analizi yürütülmüştür. Araştırma sonuçları, depresyon ve anksiyete semptomlarının; çocuk bakımında umutsuzluğu olumlu olarak yordadığını göstermiştir. Anskiyete semptomlarının bilişsel yeniden değerlendirme duygu regulasyon stratejisi ve çocuk bakımında umutsuzluk ilişkisi arasında aracı bir rolü olduğu bulunmuştur. Ek olarak, araştırmada yetişkin bağlanma kategorilerinin (güvenli, saplantılı, kaçıngan, yönelim sorunlu) çocuk bakımında umutsuzluk, duygu regülasyon stratejleri ve ruh sağlığı değişkenleri bakımından nasıl farklılaştıklarına bakılması da hedeflenmiştir. 12-38 ay arası çocuk sahibi 50 annenin (Ortalama yaş=30.84, SS=5.18) yetişkin bağlanma kategorileri Yetişkin Bağlanma Görüşmesi'nin Türkçe Protokolü aracılığı ile değerlendirilmiştir. Bağlanma kategorilerinin nasıl farklılaştığına bakmak amacıyla bağımsız grup t test analizleri yapılmıştır. Annelerin sahip olduğu yetişkin bağlanma kategorilerinin çocuk bakımında umutsuzluk ve ruh sağlığı değişkenleri bakımından farklılaştığı bulunmuştur. Bu çalışmanın çocuk bakımında umutsuzluk ve yetişkin bağlanma literatürüne katkıda bulunması beklenmektedir. Çalışmanın Türk popülasyonundaki annelere önleyici müdahale programları geliştirmek için önemli bir rol oynaması hedeflenmektedir. The present study firstly aimed to investigate the associations between caregiving helplessness, emotion regulation strategies (expressive suppression, cognitive reappraisal), and mental health (anxiety, depression symptoms) of mothers. The participants of the first study were 552 mothers (M=32.11, SD=4.84) of toddlers (AgeRange=12-46 months). A pack of self-report questionnaires were fulfilled by participants. Path analysis was run in order to show the associations between caregiving helplessness, emotion regulation strategies, depression and anxiety symptoms. Results showed that maternal anxiety and depression symptoms positively predicted caregiving helplessness.The findings also indicated to emotion regulation strategies of mothers can contribute maternal anxiety which may reflect on caregiving helplessness. Based on findings, it can be also suggested that suppression as an emotion regulation strategy mediated the relationship between mothers' socioeconomic status and education level and caregiving helplessness. The current research study also aimed to explore how adult attachment classifications of mothers differed in terms of caregiving helplessness, emotion regulation strategies and maternal mental health. A sample of 50 mothers (M=30.84, SD=5.18) of toddlers (AgeRange=12-38 months) was interviewed by using the Turkish translation of the AAI in order to assess secure, preoccupied, dismissive and unresolved attachment classification. A seris of independent sample t-tests conducted to investigate the differences between adult attachment classifications in those constructs. Findings revealed that significant differences were found among adult attachment classifications in caregiving helplessness and mental health. The current study can make contribution to caregiving helplessness and adult attachment literature and can be critical to intervention programs among Turkish mother of toddlers. 103

Bu çalışmanın amacı olayların merkeziyetinin , travma sonrası stres bozukluğu ve maternal bağlanma üzerinde aracı etkisini incelemektir. Çalışmanın örneklemi 1 ila 6 aylık bebeği olan 98 annedir. Örneklem 53 erken doğum yapan anne, 45 miadında doğum yapan anneden oluşmaktadır. Çalışmanın amacı olayların merkeziyetinin , travma sonrası stres bozukluğu ve maternal bağlanma üzerinde aracı etkisini incelemek ve erken doğum yapan ve miadında doğum yapan anneler arasında demografik bilgileri karşılaştırmaktır. Çalışmanın sonucunda , olayların merkeziyetinin , travma sonrası stres bozukluğu ve maternal bağlanma üzerinde aracı etkisi bulunamamıştır. Ancak, erken ve miadında doğum yapan annelerin bebeklerine maternal bağlanmaları arasında fark bulunmuştur. Ayrıca, doğum tipi bağımsız değişkeni çalışmaya katılmıştır ve olayların merkeziyeti ve acil sezaryan doğum tipinin travma sonrası stres bozukluğu üzerinde ortak etkisi bulunmuştur.Anahtar kelimeler: Erken doğum, travma sonrası stres bozukluğu, maternal bağlanma The present study aimed to investigate the mediating role of centrality of event between posttraumatic stress disorder and maternal bonding. There were total 98 mothers whose babies are aged between 1 to 6 months. 53 of them were premature babies' mothers (M= 29.98 SD=4.65) and 45 of them were full- term babies' mothers (M=31.73 SD=3.84). The study aimed to investigate the mediating effect of centrality of event on the relationship between posttraumatic stress disorder symptoms and maternal bonding. Furthermore, the second purpose of the study was to make a comparison of demographic information between preterm and full-term babies mothers. The results of the study indicated that centrality of event doesn't mediate the relationship between posttraumatic stress disorder symptoms and maternal bonding. However difference in maternal bonding between full-term and premature groups were found. In addition, type of birth was introduced as a main variable to the study and an interaction effect of centrality of event and emergency cesarean delivery on posttraumatic stress disorder symptoms was relvealed. Keywords: Premature birth, posttraumatic stress disorder, maternal bonding 98

Bu araştırma üniversite öğrencilerinde bağlanma stilleri, beden algısı ve öz-anlayış arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın ana hedefi, kaygılı ve kaçıngan bağlanma boyutlarının öz anlayış ve beden algısı ilişkisi üzerindeki aracı rolünün incelenmesidir. Ayrıca çalışmada bağlanma boyutlarının aracı etkisinin kişilerin cinsiyetine göre değişip değişmediği de araştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini yaşları 18 ile 31 arasında değişen 133 üniversite öğrencisi (77 kadın, 56 erkek) oluşturmaktadır. Demografik Bilgi Formu, Vücut Algısı Ölçeği (VAÖ), Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II (YİYE-II) ve Öz-Anlayış Ölçeği (ÖAÖ) araştırma değişkenlerini incelemek üzere katılımcılara uygulanmıştır. Regresyon analizleri kaygılı ve kaçıngan bağlanma boyutlarının öz-anlayış ve beden algısı arasındaki ilişkiyi tüm örneklemde yordadığını göstermiştir. Ek olarak, bağlanma boyutlarının aracılık rolünün cinsiyete göre değiştiği: kadınlarda kaygılı bağlanma boyutunun aracılık rolü istatistiksel olarak anlamlı iken kaçıngan bağlanma boyutunun aracılık rolünün hem kadınlarda hem de erkeklerde istatistiksel olarak anlamlı olmadığı gözlemlenmiştir. The current study aims to investigate the relation between attachment, self-compassion and body image in a sample of university students. The main objective was to analyze the mediation role of attachment dimensions, anxiety and avoidance, on the link between self-compassion and body image. Gender differences were also explored to understand whether the mediator roles of attachment dimensions differ across participants' gender. Our sample consisted of 133 university students (77 females, 56 males), and their age ranged from 18 to 31. A Demographic Information Form and self-report measures of Body Image Scale (BIS), Experiences in Close Relationships-Revised Questionnaire (ECR-R), and Self-Compassion Scale (SCS) were applied participants to analyze the variables of the study. Regression analyses presented that both attachment anxiety and avoidance fully mediated the relation among self-compassion and body image in total sample. In addition, gender differences were observed in which attachment anxiety showed full mediation role on this relationship in females, yet anxious and avoidant attachment did not present mediation effect in both females and males. 128

Çalışmanın amacı, ruminasyon türlerinin, travma sonrası büyüme ve travma sonrası stres bozukluğu ile olayın merkeziyeti arasındaki aracı rolüne bakmaktır. Bu çalışmaya, Türkiye genelinden, yaşları 29 ile 79 (Ort = 47.33, SS = 9.32) 40 meme kanserini yenmiş kadın katılmıştır. Yapılan çalışmada, kasti ruminasyonun, olayın merkeziyeti ve travma sonrası büyüme arasındaki ilişkide kısmi aracı rolü ile aynı zamanda olayın merkeziyeti ve travma sonrası stres bozukluğu arasında kısmi aracı rolü oynadığı ortaya konmuştur. Buna ek olarak, girici ruminasyonun, olayın merkeziyeti ve travma sonrası büyüme arasındaki ilişkide kısmi aracı rolü ile aynı zamanda olayın merkeziyeti ve travma sonrası stres bozukluğu arasında kısmi aracı rolü oynadığı ortaya konmuştur. The aim of the study is to examine the mediating effect of rumination types in relationship with centrality of event and the path of posttraumatic growth and posttraumatic stress disorder symptoms among 40 breast cancer survivors aged between 29 and 79 (M = 47.33, SD = 9.32) from all around Turkey. The results of the current study revealed that deliberate rumination partially mediates the relationship between centrality of event and posttraumatic growth and the relationship between centrality of event and posttraumatic stress disorder. Moreover, the results of the current study revealed that intrusive rumination partially mediates the relationship between centrality of event and posttraumatic growth and the relationship between centrality of event and posttraumatic stress disorder. 114

Annelik sadece akademi içerisinde değil tüm toplum nezdin de üzerine oldukça konuşulan, tartışmalı bir kavramdır. Annelik hakkında oldukça fazla söylem üretilmekle beraber az bilinmekte olan kadınların kendi otantik annelik deneyimlerini anlamlandırma süreçleridir. Bu alanda kalitatif araştırmalar özellikle de yorumlanabilir fenomenolojik yöntem kullanılarak yapılanlar oldukça azdır. Bu bağlamda var olan tezin amacı, Türkiye'de yaşamakta olan, okul öncesi çocuğa sahip, iyi eğitimli, orta-üst sınıf annelerin annelik deneyimlerini nasıl anlamlandırdıklarına dair derinlemesine bir anlayış kazanmaktır. Çalışan anelelerin annelik deneyimlerini çalışan tezin dayandığı sorgulamalar: Kadınlar annelik deneyimlerini nasıl anlamlandırmaktadır? Çocuğu olan kadınlar çocukları ile olan ilişkilerini nasıl görmekte ve anlamlandırmaktadır? Bu bağlamda Türkiye'de çalışan anneler olarak düşünce ve deneyimleri nelerdir? Ve son olarak tüm bu annelik deneyimleri ile erişebildikleri sosyal destek mekanizmaları arasında nasıl bir bağ kurmaktadırlar?Yarı-yapılandırılmış, yüz yüze mülakat biçimi kullanılarak evli, çalışan, iyi eğitimli ve yüksek geliri olan ve sadece bir okul öncesi çocuğu olan 6 kadınla görüşme yapılmıştır. Mülakatların deşifrasyonları yapılmış ve analiz yöntemi olarak `Yorumlanabilir Fenomenolojik Analiz` yöntemi kullanılmıştır. Analizden 3 ana tema elde edilmiştir. Bu temalar I) `Öncesi ya da Sonrası: Anne olmak, 'Ben onun annesi miyim?` II) `İşte Olmak: Annelik yüreğini elinde taşımak` III) `Anneliğin iyilik hali: En iyi anne mutlu annedir!` biçimindedir.Ana temaların tanımlamaları ve ayrıca bu temalarla ilişkili yan temalar çalışma içinde ayrıntılı tartışılacaktır. Analiz sonuçları var olan literatür ve klinik bağlantıları ekseninde tartışılacaktır. Although motherhood is a widely debated concept in both the social science literature and everyday social life, less is know about the meaning-making processes of women regarding their own, authentic mothering experiences. Little qualitative research has been conducted in this area, especially using Interpretative Phenomenological Analysis (IPA). The current thesis therefore aims to gain an in-depth understanding about how well-educated, working mothers in Turkey with preschool-aged children, make sense of their mothering experiences. The study focuses on these women's mothering experiences to explore following issues: their meaning-making about their mothering experiences; how they view and describe their relationships with their children; their thoughts and experiences as working mothers in Turkey; whether they think there is a link between their mothering experiences and the social support mechanisms available to them. Semi-structured, face to face interviews were conducted with six women who were married, working, well-educated, higher income and with only one preschool-aged child. Verbatim transcripts of the interviews were analysed by using Interpretative Phenomenological Analysis (IPA). The analysis revealed three master themes: I) `Before versus After: Becoming a Mum, 'Ben onun annesi miyim?` II) `Being at Work': 'Annelik Yüreğini Elinde Taşımak` III) `Maternal Well Being: 'En İyi Anne Mutlu Annedir!` This thesis presents these master themes and related subordinate themes before considering the results of the analysis were in depth in light of existing theory in order to draw some clinical implications.Key words: Mothering experiences, motherhood, interpretative phenomenological analysis, working mothers. 119

Bu araştırmada Bilinçli Farkındalık Temelli Beceri Programının (BFBP) depresif belirtiler, algılanan stres düzeyi, duygu düzenlemede yaşanan güçlükler, öznel iyi oluş halinin duygusal boyutu, üst-bilişsel inançlar ve bilme hissi kararları üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Çalışmaya depresif belirtiler gösteren 16 üniversite öğrencisi (deney grubu) ve herhangi bir psikolojik rahatsızlığı olmayan 16 üniversite öğrencisi (kontrol grubu) katılmıştır. Araştırma iki aşamadan oluşmuştur. İlk aşamada Bahçeşehir Üniversitesi'nde okumakta olan 1253 öğrenciden Padua Envanteri-Revize (PE-R), Liebowitz Sosyal Kaygı Ölçeği (LSKÖ), Beck Depresyon Envanteri (BDE) ve Beck Kaygı Envanteri (BKE)'nden oluşan bir bukleti doldurmaları istenmiştir. İkinci aşamada, Beck Depresyon Envaterine göre subklinik ve klinik düzeyde olan (ölçekten 10 puandan fazla alan) katılımcılara ve bahsi geçen bukletteki ölçüm araçlarına göre subklinik düzeyin altında olan katılımcılara, bulundukları gruba ait olduklarını teyit etmek amacıyla Mini Uluslararası Nöropsikiyatrik Görüşme (MINI) uygulanmıştır. Buna ek olarak katılımcılardan Algılanan Stres Ölçeğini (ASÖ), Duygu Düzenlemede Güçlükler Ölçeğini (DDGÖ), Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeğini (PNDÖ) ve Üstbiliş Ölçeği'nin 30 maddelik formunu (ÜBÖ-30) doldurmaları istenmiştir. Buna ek olarak katılımcıların bilme hissi kararları olaysal ve anlamsal bellek görevleri kullanılarak ölçülmüştür. Kontrol grubu yalnızca bir kere değerlendirilmiş, deney grubu ise ilk değerlendirmenin ardından Bilinçli Farkındalık Temelli Beceri Programına katılmıştır. Program bittikten sonra deney grubu aynı değerlendirme aşamasından geçerek ikinci defa değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Sonuçlara göre, deney grubunun depresif belirtileri ve algıladıkları stres düzeyleri programı tamamladıktan sonra anlamlı olarak azalmıştır. Buna ek olarak anlamlı olmamakla birlikte duygu düzenlemede daha az güçlük yaşadıkları, üst bilişsel inançlarında azalma olduğu, daha az olumsuz ve daha fazla olumlu duygu deneyimledikleri, gelecekteki bellek performanslarına dair daha olumlu bir tutum geliştirdikleri (bilme hissi kararları) gözlenmiştir. Hatta ASÖ'deki `Yetersiz özyeterlik algısı` alt ölçeğindeki azalmanın anlamlı olarak kontrol grubunun düzeyine indiği gözlenmiştir. Sonuçlar literatürdeki çalışmalar ışığında tartışılmış, ilerideki araştırmalara ve klinik uygulamalara dair önerilerde bulunulmuştur. This study was aimed to investigate the effect of Mindfulness-Based Skills Program (MBSP) on depressive symptoms, perceived stress symptoms, difficulties in emotion regulation (ER), emotional component of subjective well-being including positive and negative affect, metacognitive beliefs and feeling of knowing (FOK) performances. The study was conducted on 16 university students with depressive symptoms (intervention group) and 16 students without psychological disturbance (healthy control group). Participants were chosen from 1253 undergraduate students in Bahçeşehir University. The study was composed of two steps. In the first step, a booklet which is composed of self-report scales including Beck Anxiety Inventory (BAI), Beck Depression Inventory (BDI), The Padua Inventory-Revised (PI-R), and Liebowitz Social Anxiety Scale (LSAS) was given to the students. In the second step, Mini International Neuropsychiatric Interview was applied as a crosscheck to participants within the cut off scores of subclinical or clinical group according to BDI and to participants whose scores were under the subclinical cut off scores of given measures. In addition, participants from both group filled out Perceived Stress Scale (PSS), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), Positive and Negative Affect Schedule Scale (PANAS) and Meta-cognitions Questionnaire-30 (MCQ-30). In addition, participant's FOK performances from both groups were assessed by using episodic and semantic memory tasks. While healthy control group attended only one assessment, intervention group attended a second assessment session after completed MBSP. İntervention group's before and after MBSP scores were compared to the scores of healthy control group. Results revealed that intervention group's depressive symptoms and level of perceived stress significantly decreased after completing MBSP. In addition, decreasing trends were observed in DERS, MCQ-30 and negative affect in PANAS and increasing trend in positive affect in PANAS, in addition to their significant changes in FOK performances. Moreover, it was found that intervention group's post scores of `perceived insufficient self-efficacy` subscale of PSS significantly approached to the scores of healthy control group. Results of the study were discussed under the light of literature. Plus, suggestions for future studies and clinical implications were presented. 200

Bu çalışmanın amacı, kişilerarası duygu düzenlemenin, bağlanma stilleri (kaygılı ve kaçınmalı bağlanma) ve evlilik uyumu arasındaki ilişkideki aracı rolünü incelemektir. Çalışmanın örneklemini yaşları 23 ve 73 arasında olan 123 evli çift (123 kadın, 123 erkek) oluşturmaktadır. Katılımcılar sırasıyla Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II, Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği ve Çiftler Uyum Ölçeği'ni tamamlamıştır. Bu çalışmada kullanılan aracılık analizinde bootstrapping yöntemi kullanılmıştır. Bağımsız değişkenin (kaygılı bağlanma ve kaçınmalı bağlanma), bağımlı değişken (evlilik uyumu) üzerindeki rolüne, aracı değişken (kişilerarası duygu düzenleme) ile bakılmıştır. Bulgulara göre, yatıştırma ve bakış açısı almanın, kaygılı bağlanma ve evlilik uyumu arasındaki ilişkide kısmi aracı rolü oynadığı bulunmuştur. Buna ek olarak, yatıştırmanın, kaçınmalı bağlanma ve evlilik uyumu arasında da kısmi aracı rolü oynadığı ortaya konmuştur. Çalışmanın bulguları, katkıları ve sınırlılıkları literatür kapsamında değerlendirilmiş, gelecek çalışmalara yönelik öneriler tartışılmıştır. Anahtar kelimeler: evlilik uyumu, bağlanma stilleri, kişilerarası duygu düzenleme The present study aimed to investigate the mediating role of interpersonal emotion regulation in the relationship between attachment styles (i.e., attachment anxiety and avoidance) and marital adjustment. The sample of the current study consisted of 123 married couples (123 women, 123 men) aged between 23 and 72 (M = 39.25, SD = 11.84). The participants completed three scales namely, Experiences in Close Relationships-Revised (ECR-R), Interpersonal Emotion Regulation Questionnaire (IERQ) and Dyadic Adjustment Scale (DAS). In the study, a mediation analysis was conducted by using bootstrapped multivariate extension of the INDIRECT test of mediation that measures total, direct and indirect effects of independent variable (i.e., attachment anxiety and attachment avoidance) on dependent variable (i.e., marital adjustment) through a proposed mediator (i.e., interpersonal emotion regulation). According to the results, soothing and perspective taking partially mediated the relationship between attachment anxiety and marital adjustment. Moreover, soothing also partially mediated the relationship between attachment avoidance and marital adjustment. The findings, contributions and limitations of the present study were discussed in the light of the literature and suggestions for future research were provided. Key words: marital adjustment, attachment styles, interpersonal emotion regulation 99