Search

Hypertensive response to treadmill exercise testing (TET) is an early marker of future development of hypertension. In this cross-sectional, case-control study we evaluated the relationship of hypertensive response to TET with aortic elastic properties, endothelial functions, and left ventricular functions. Materials and methods: The study group comprised 33 individuals who underwent TET with suspicion of myocardial ischemia, but no evidence of ischemia and with hypertensive response to TET, and the control group comprised 29 age- and gender-matched subjects. All participants underwent echocardiographic examination, brachial artery ultrasonography, and aortic ultrasonography for the assessment of left ventricular functions, endothelial functions by determining brachial artery flow-mediated dilatation and trinitroglycerine-mediated dilatation, and aortic elastic properties by measuring the aortic diameter 3 cm proximal to the aortic valve. Results: There was no difference between the groups in terms of echocardiographic left ventricular functions and baseline brachial artery diameters. Flow mediated dilatation showed 46% impairment in the study group compared with control (P < 0.05). Endothelium-independent trinitroglycerine dilatation did not differ in the groups (P > 0.05). Aortic elastic properties demonstrated impairment in the study group compared to the controls. Conclusion: Flow mediated dilatation assessed with ultrasonography and echocardiographic variables demonstrated impairment for both endothelial function and aortic elastic properties in the study group in terms of early vascular development of atherosclerosis., Amaç: Treadmill egzersiz testi (TET)’ne hipertansif yanıt gelecekteki hipertansiyon gelişiminin erken belirtisidir. Bukesitsel vaka kontrol çalışmasında TET’ne hipertansif yanıtla aortun elastik özellikleri, endotel fonksiyonları ve solventrikül fonksiyonları arasındaki ilişkiyi değerlendirdik.Yöntem ve gereç: Çalışma grubunu miyokardiyal iskemi şüphesi ile TET uygulanan ancak herhangi iskemi bulgusuolmayan ve TET’ne hipertansif yanıt gösteren 33 hasta ve kontrol grubunu yaş ve cinsiyetleri uyumlu 29 sağlıklıbirey oluşturdu. Tüm katılımcılarda sol ventrikül fonksiyonlarını değerlendirmek için Doppler ve doku Dopplerekokardiyografi , endotel fonksiyonlarını değerlendirmek için brakiyal arter ultrasonografi siyle akım aracılı dilatasyonve trinitrogliserin aracılı dilatasyon ve aortun elastik özellikleri aort kapağın 3 cm proksimalinden aort çapı ölçülerekbelirlendi.Bulgular: Her iki grup arasında ekokardiyografi k sol ventrikül fonksiyonları ve istirahat brakiyal arter çapında farkyoktu. Çalışma grubunda kontrol grubuna gore brakiyal arter akım aracılı dilatasyonda % 46 bozulma gözlendi (P 0,05). Aortun elastik özelliklerikontrol grubuyla karşılaştırıldığında çalışma grubunda bozulmuştu.Sonuç: Ultrasonografi yle belirlenen akım aracılı dilatasyon ve ekokardiyografi k değişkenler TET’ne hipertansif yanıtgösteren grupta ateroskleroz gelişiminin erken bulgusu olan hem endotel fonksiyonlarının hem de aortun elastiközelliklerinin bozulduğunu göstermektedir.

Aim: To simplify proximal isovelocity surface area (PISA) method for mitral valve area (MVA) calculation that does not necessitate the usage of a calculator and angle correction, and to compare values estimated using this novel method with the values obtained by the conventional PISA, planimetry and pressure half-time (PHT) methods. Methods: We evaluated patients with a wide range of mitral stenosis (MS) severity. The MVA was measured by the methods of PHT (MVA PHT), planimetry (MVApl), conventional PISA (MVAC-PISA) and the novel method of simple PISA (MVAS-PISA). Application of simple PISA was performed subsequently by division of the peak mitral inflow velocity by four; measurement of the radius by adjusting the aliasing velocity to this value; square of the radius gives the MVAS-PISA. Results: Twenty patients were enrolled in the study. Peak and mean pressure gradients of patients were 20 ± 6 mmHg and 10 ± 4 mmHg, respectively. The average values of MVApl, MVAPHT, MVAC-PISA, and MVA S-PISA were 1,54 ± 0,41, 1,65 ± 0,40, 1,58 ± 0,42, 1,57 ± 0,44 cm2, respectively. MVAS-PISA had a strong correlation with the MVAC-PISA, MVApl and MVAPHT . Furthermore, there was no significant difference between simple PISA and the other methods. The agreement between planimetry and simple PISA methods for detecting severe mitral stenosis (MVA

Aim: To investigate elastic characteristics of the aorta in patients with epilepsy. Methods: Seventy five patients with a diagnosis of epilepsy through clinical and EEG findings and age and sex matched, 50 healthy controls were included. Systolic and diastolic blood pressures plus systolic and diastolic diameter of the aortic root was measured. Aortic strain (AS) and aortic distensibility (AD) and aortic distensibility index (BSI) were calculated. Results: The average age of the epilepsy group was 23.8.8 +/- 8.2 years, and of the control group it was 24.1 +/- 6.2 years (p > 0.05). AS and AD were lower in the epileptic group while the aortic stiffness index was higher (10.4 +/- 4.2 vs 16.9 +/- 0.2, p: 0.001, for AS; 8.7 +/- 4.0 vs 17.2 +/- 0.1, p: 0.001, for AD and 20.1 +/- 0.1 vs 3.5 +/- 1.2, p: 0.001 for BSI). Conclusion: Elastic characteristics of the aorta change in epileptic patients, with a decrease of the distensibility of the aorta and an increase of the stiffness. After this preliminary study, new controlled studies are needed.

Apical hypertrophic cardiomyopathy (HCM) may be overlooked during routine echocardiography. A 54-year-old male patient with dyslipidemia and positive family history presented with atypical chest pain. The 12-lead electrocardiogram showed increased QRS voltage and deep T-wave inversions in precordial leads. Transthoracic echocardiography performed with poor echocardiographic windows demonstrated normal findings. Coronary angiography showed normal coronary arteries. Left ventriculography revealed a spade-like deformity (ace of spades), typical for apical HCM. Cardiac magnetic resonance imaging confirmed the diagnosis.

AMAÇ: Sigaranın erişkin bireylerde önemli kardiyovasküler risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Aterosklerozun erken yaşlarda başladığı gerçeğinden yola çıkarak bu çalışmada genç yaştaki bireylerde sigara içiminin aterosklerozu hızlandıran diğer risk faktörleri üzerine etkisini ortaya koymayı amaçladık. YÖNTEM: Çalışmaya 164 genç birey (21,14±2,06) dahil edildi. Bireyler sigarayı kullanma sıklığına göre; hiç içmeyen (n=48), bırakmış (n=30), günde 1-3 adet (n=26), günde yarım paket (n=26) ve günde bir paket kullanan (n=34) şeklinde gruplandırıldı. Bireylerin vücut kitle indeksleri (VKI) hesaplandı. Sistolik ve diyastolik kan basıncı (SKB, DKB) ölçümleri yapıldı. Logic 5 Pro Renkli doppler cihazıyla karotid-intima media kalınlığı (KIMK) ölçümleri yapıldı. 12 saatlik açlık serum örneklerinden toplam kolesterol, LDL, HDL kolesterol düzeyleri ile trigliserid düzeyleri ölçüldü. İstatiski analizler One way ANOVA testi ile SPSS 11.0 kullanılarak yapıldı BULGULAR: Gruplar arasında VKI, SKB, DKB açısından anlamlı fark izlenmemiştir. Günde bir paket sigara içen grupta HDL kolesterol düzeyi anlamlı derecede azalmış, LDL kolesterol düzeyi de anlamlı derecede artmış olarak bulundu. Karotis intima mediya kalınlığı ise günde 1 paket içenlerde artmış ancak sonuç istatistiki anlamlı düzeye ulaşmamıştır. Aynı grupta trigliserid düzeyleri ise azalmış olarak izlenmiştir. SONUÇ: Sigara içimi özellikle genç yaşlardan itibaran aterosklerotik risk faktörlerini olumsuz yönde etkilemektedir. Dolayısı ile kalp ve damar hastalıkları prevalansını azaltmak için genç yaşlardan itibaren sigara faktörünün ortadan kaldırılması gerekmektedir., AIM: It was documented that smoking was a significant atherosclerotic risk factor for adults. However reality of the initiation of atherosclerosis at childhood guided us to evaluate the probable effects of smoking on other atherosclerotic risk factors at young ages. METHODS: One hundred sixty four young subjects (age 21.14± 2.06) were enrolled. Participants were grouped as not smoking (n=48), ex-smoking (n=30), 1-3 cigarettes/day (n=26), a half package/day (n=26), a package/day (n=34). Body mass index (BMI) of subjects were calculated. Systolic and diastolic blood pressures (SBP, DBP) were measured. Carotid intima media thickness (IMT) was measured by Logic5 pro Colour Doppler Device. Total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol, and triglyceride levels of subjects were measured from the serum obtained at 12 hour fasting state. IMT and IVSd were measured by transverse and 3S probes using. Statistical analysis was performed by One-way ANOVA test using SPSS 11.0 for Windows. RESULTS: BMI, SBP, and DBP were not different between groups (p=0.16). HDL cholesterol was significantly lowered whereas LDL cholesterol was significantly increased in group smoking one package/day. Also carotid IMT was increased in patients smoking one package/day compared to others but data was not statistically significant. Triglyceride level group. CONCLUSION: Smoking effects atherosclerotic risk factors unfavorably even at young ages. Thus smoking should be eradicated since earlier ages in order to reduce the prevalence of cardiovascular diseases.

Objectives: We investigated whether coronary calcification detected by multislice computed tomography (MSCT) was correlated with plasma osteopontin, serum fetuin-A, and visfatin levels. Study design: The study included 64 consecutive patients (51 males, 13 females; mean age 49.5+/-10.9 years; range 33 to 78 years) who underwent MSCT for suspected coronary artery disease. Coronary artery calcification (CAC) scores of the patients were calculated using the Agatston scoring method. Plasma osteopontin, serum fetuin-A, and visfatin levels were measured from fasting blood samples and correlations were sought with calcium scores. Results: Coronary calcification was detected in 32 patients (50%). The mean CAC score was 146.5+/-333.7 Agatston units (AU), indicating an intermediate risk for coronary artery disease. In 10 patients (15.6%), the CAC score exceeded 400 AU. The mean fetuin-A, visfatin, and osteopontin levels were 25.6+/-6.4 ng/ml, 19.7+/-47.2 ng/ml, and 20.4+/-16.1 ng/ml, respectively. Serum visfatin (r=0.15, p=0.37) and fetuin-A (r=0.17, p=0.22) were not correlated with the CAC score, whereas plasma osteopontin level showed a moderate correlation with the CAC score (r=0.35; p=0.008). In ROC analysis, the area under the curve for identification of CAC was greatest for osteopontin (0.741; p=0.004), followed by fetuin-A (0.574; p=0.31), and visfatin (0.580; p=0.27). The cut-off value was 18.45 ng/ml for osteopontin, with a sensitivity of 72% and specificity of 73%. Conclusion: Our results suggest that there might be an association between CAC and plasma osteopontin levels. Research should continue to find out a metabolic parameter that will strongly indicate coronary calcification.

Amaç: Karotis intima mediya kalınlığı (IMT) aterosklerotik risk faktörü olarak kabul edilmektedir. IMTdiyet alışkanlıkları, yaşam tarzı ve diğer risk faktörleri varlığı ile ilişkilidir. Bu çalışmada da kentte vekırsal alanda yaşayan gençlerde IMT açısından bir fark olup olmadığını ortaya koymaktır.Gereç ve Yöntem: Toplam 164 genç birey (21.14±2.06) çalışmaya alındı. Gençlerin yaşadıkları yerleşim alanı özellikleri kayıt edilerek Şehirde ve Kırsal alanda yaşayanlar olarak gruplandırıldı. Logic5ProRenkli Doppler Cihazı ile karotis incelemeleri yapıldı. Kolesterol ve trigliserid düzeyleri, VKİ'leri,IMT'ları, sistolik ve diyastolik kan basınçları kayıt edilerek gruplar arasında karşılaştırmaları yapıldı.İstatiski analiz Independent Samples t testi ile SPSS 11.0 kullanılarak yapıldı. Bulgular: IMT kentte yaşayan gençlerde kırsal alanlarda yaşayanlara göre anlamlı derecede artmıştır(0.47 ± 0.054 vs 0.43 ± 0.047, p, Aim: Carotid intima media thickness (IMT), an atherosclerotic risk factor, can be effected by the environmental factors. We aimed to evaluate probable differences in IMT due to be living in urban or rural area. Material and Method: Totally, 164 young individuals (age 21.14±2.06) were enrolled. Subjects were grouped as subjects living in urban and rural areas. Measurement of IMT was performed by Logic5 Pro Color Doppler Device. BMI, IMT, systolic and diastolic blood pressure, cholesterol levels, and triglyceride levels were compared. Statistical analysis was performed by independent samples t test using SPSS.11.0 for Windows. Results: IMT was significantly increased in subjects living in cities compared to the subjects living in rural areas (0.47±0.054 vs 0.43± 0.047, p

Amaç: Yüksek duyarlıklı C reaktif protein (hsCRP) ve fibrinojen ateroskleroz ile yakından ilişkilidir. Bu çalışmada çok kesitli bilgisayarlı tomografide (ÇKBT) elde edilen koroner kalsifikasyon skoru ile fibrinojen ve hsCRP düzeyleri arasındaki ilişkiyi araştırdık. Gereç ve Yöntem: Koroner arter hastalığı ön tanısı ile ÇKBT incelemesi yapılan ardışık 64 hastanın (49,5±10,9, 51 erkek, 13 bayan) koroner kalsifikasyon skorları belirlendi. Hastaların demografik özellikleri kayıt edildi. Hastaların 12 saat açlık kanından Total kolesterol, HDL ve LDL kolesterol, trigliserid, hemoglobin düzeyi, hsCRP ve fibrinojen düzeyleri ölçüldü. Agatston skoru ile belirlenen koroner arter kalsifikasyon skorları ile serum fibrinojen ve hsCRP düzeyleri arasındaki ilişki incelendi. Bulgular: Ortalama koroner kalsifikasyon skoru 146,5±333,7 Agatston birimi idi. Fibrinojen ve hsCRP düzeyleri sırasıyla 456,5±97,0 mg/dl, 2,84±2,48 mg/dl olarak belirlendi. hsCRP düzeyi ile koroner kalsifikasyon skoru arasında anlamlı ilişki yoktu (p>0.05). Ancak fibrinojen düzeyleri ile koroner kalsifikasyon skoru arasında iyi düzeyde pozitif korelasyon bulduk (r=0,49, p, Aim: High sensitive C-reactive protein (hsCRP) and fibrinogen are closely associated with atherosclerosis. We evaluated the correlation of hsCRP and fibrinogen levels with coronary calcification (CAC) score determined by multi sliced computerized tomography (MSCT). Material and Method: CAC scores of 64 patients (age 49.5±10.9, 51 male,13 female) with preliminary diagnosis of coronary artery disease were consecutively determined by MSCT . Demographics of patients recorded. Levels of hsCRP, fibrinogen, total cholesterol, HDL- and LDL-cholesterol, triglyceride, and Hemoglobin were determined from the serum obtained at a 12 hour fasting state. Correlation of CAC score expressed as Agatston score with serum levels of fibrinogen and hsCRP was evaluated. Results: Average of CAC score was 146,5±333,7 Agatston units. Mean levels of fibrinogen and hsCRP were 456.5±97,0 mg/dl, 2.84±2.48 mg/dl, respectively. There was no significant correlation betweeen CAC score and hsCRP levels (p>0.05). However we found good positive correlation between CAC score and serum fibrinogen levels (r=0.49, p

Tako-tsubo sendromu tarif edildikten sonra bildirilen vaka sayılarında belirgin artış olmuştur. Çoğunlukla psikojenik stres sonrasında göğüs ağrısı, EKG değişikliği, koroner arter patolojisi olmaması ve tipik apikal balonlaşma görüntüsü ile tanı konur. Maksimum 6 hafta içerisinde normale döner. Ritm bozukluğu nadiren eşlik edebilir. Atriyal fibrilasyon gelişen Tako-tsubo sendromlu bir hastamızı sunuyoruz. Altmış dokuz yaşında kadın hasta, bir hafta kadar önce hasarsız bir trafik kazası geçirmiş. Bu olaydan çok etkilenmiş. Olayın 3. gününde göğsünde baskı tarzında ağrı, soğuk terleme, nefes darlığı şikâyetleri başlamış ve birkaç gün sonra acil servise başvurmuş.

AMAÇ: Hipertansiyon aterosklerotik kalp hastalığının major risk faktörü ve metabolik sendromun bir bileşenidir. Hipertansiyon prevalansı toplumların sosyokültürel düzeyi ile yakından ilişkilidir. Bu çalışmada da toplumumuzun alt ve üst sosyokültürel düzeyli alt gruplarında (ASKT ve ÜSKT) kan basıncı kontrolünü incelemeyi amaçladık. YÖNTEM: İstanbul’da alt ve üst sosyokültürel düzeyli iki semtten 53 ve 36 hastanın tedavi altında iken kan basınçları ölçüldü. Hastaların tedavi altında iken sistolik (SKB) ve diyastolik kan basınçları (DKB), tedavi süreleri, eğitim ve gelir düzeyleri kayıt edildi ve yaşadıkları toplumlara göre karşılaştırmaları yapıldı. İstatistiki analizler Independent samples t testi ve Pearson Ki-kare testi ile SPSS 11.0 kullanılarak yapıldı. BULGULAR: ÜSKT ve ASKT arasında yapılan karşılaştırmada yaş (51,08±5,6 ve 55,5±5,9, BACKGROUND: Hypertension is a major risk factor and also a component of metabolic syndrome. Its prevalence is closely related with social-cultural levels of a society. In this study we aimed to evaluate the blood pressure control in populations from lower (LSC) and higher social-cultural (HSC) subgroups of our society. METHOD: 53 and 36 hypertensive patients from societies with high and low social-cultural level, respectively. Systolic (SBP) and diastolic blood pressures (DBP), duration of the treatment, education and income levels of patients were recorded and analyzed. Independent samples t test and Pearson’s Chi-Square test were used for statistical analyses. RESULTS: Age (51,08±5,6 vs 55,5±5,9

AMAÇ: Esrar kullanımının vücut üzerine akut veya kronik çok çeşitli etkileri olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmada; sigara yolu ile esrar içen gençlerde esrarın pulmoner arter basıncı üzerine etkilerini inceleyerek pulmoner hipertansiyon gelişimi ile ilişkisinin olup olmadığını ortaya koymayı amaçladık. YÖNTEM: Sigara yolu ile esrar içme alışkanlığı (ortalama 6±1,2 yıl) olan 21 genç hasta (yaş 22,3±2,0) ile herhangi bir yakınması olmayan sağlıklı 25 genç (yaş 22,2±1,5) bireye ekokardiyografik inceleme yaptık. Ekokardiyografi ile triküspit yetersizliği akımı üzerinden Sürekli Doppler akımı ile elde edilen pulmoner arter basıncı ile pulmoner akımın akselerasyon zamanı ve pulmoner akselerasyon zamanı/pulmoner ejeksiyon zamanının oranı ölçüldü. Aynı zamanda nefes darlığı yakınması varlığı da sorgulandı. İstatistikî analizler Mann Whitney-U testi kullanılarak yapıldı. BULGULAR: Gruplar arası bireylerin özelliklerin karşılaştırılmasında anlamlı bir farklılık izlenmedi. Esrar kullanan genç hasta grubunda pulmoner arter basıncı yüksek bulunarak pulmoner hipertansiyon gelişmiş olduğu tespit edildi. Bunu destekler şekilde de pulmoner akselerasyon zamanı azalmış, pulmoner akselerasyon zamanının pulmoner ejeksiyon zamanına oranının azalmış olduğu bulunmuştur. Gerek istirahatta gerekse egzersiz esnasında nefes darlığı yakınması esrar kullanan grupta %85 oranında tespit edilmiştir. SONUÇ: Bu çalışmamızda sigara yolu ile esrar kullanan gençlerde pulmoner hipertansiyon gelişimi ekokardiyografik metot kullanılarak yapılan ölçümler ile ortaya konmuştur. Uyuşturucu madde bağımlılığı ile ilgili gençlere yönelik panellerde esrarın akciğer üzerine bu zararlı ve geri dönüşü imkânsız etkileri de vurgulanmalıdır. Bu hastalara aynı zamanda kardiyoloji konsultasyonu alınarak bu konunun araştırılması gerekirse seri ekokardiyografik muayeneler ile takiplerinin yapılması uygun olacaktır., BACKGROUND: Hashish was reported having either acute or chronic many adverse effects on human body. In this study we aimed to evaluate the probable adverse effects of hashish smoking on pulmonary artery pressure and thus relationship to pulmonary hypertension development in youth by using echocardiographic examination method. METHODS: 21 young patient (age 22.3±2.0) addicted to hashish smoking (duration 6±1.2 years) and 25 healthy youths (age 22.2±1.5) were evaluated echocardiographically. Pulmonary artery systolic pressure through tricuspid regurgitation via continuous wave Doppler and pulmonary wave acceleration time and ratio of pulmonary acceleration time to pulmonary wave ejection time was measured via Pulse wave Doppler by using echocardiography. Also presence of dyspnea was interrogated. Data were analyzed statistically by Mann Whitney-U test. RESULTS: In the comparison of definitive features of groups there is not any significant difference. Pulmonary hypertension was diagnosed in youths addicted to hashish because of raised pulmonary artery pressures, supported by diminished pulmonary acceleration time, diminished ratio of pulmonary acceleration time to ejection time when compared to healthy youths. Dyspnea on either exercise or rest was presented in youths addicted to hashish with 85%. CONCLUSION: In the youth addicted to hashish smoking is closely related to develop pulmonary hypertension due to hashish and its smoke. We brought up that with our echocardiographic findings. This adverse effect of hashish smoking on the lung and the respiratory system is to be emphasized on the seminars or panels to the youth. Also those patients should be consultated to the specialist of cardiology. Serial echocardiographic examination is recommended for development or progression of pulmonary hypertension.

Depression is closely associated with cardiovascular disorders via versatile mechanisms. It may have particularly great effects on vascular structures. So we aimed to evaluate the elastic properties of aorta in patients with depression. Forty patients with depression (16 male and 24 female, 32.5±7) and 36 normal subjects (15 male and 21 female, 30.1±3.1) were consecutively performed echocardiographic examination. Indexes of aortic stiffness, aortic distensibility, and aortic strain were calculated by using systolic-diastolic aortic diameters and simultaneously measured systolic-diastolic blood pressures (SBP, DBP). Statistical analysis was performed by Chi-square test and Independent Samples t test using SPSS 11.0 for Windows. Clinical features (heart rate, SBP, etc) and echocardiographic measurements except diastolic blood pressure (78.2±5.1 vs 72.4±7.3, p

Objectives: Uncontrolled blood pressure and nondipping status are closely associated with increased cardiovascular risk. In this study we aimed to evaluate blood pressure control and dipping status in overweighed and obese hypertensive patients. Material and method: Seventy two hypertensive patients (57.4±11.9; 21 male, 51 female) were enrolled. Patients were grouped as with BMI 10% decrease of blood pressures in the nighttime measurements compared to daytime measurements. Statistical analyses were done by Mann Whitney U test and Chi Square test using SPSS 11.0. Results: 24 hour daytime and nighttime SBPs were significantly higher in overweighed and obese patients with the BMI ≥25 kg/m2 compared to patients with BMI 0.05). Distribution of dipping and nondipping was not different between groups, however nondipping status was increased in both of the groups. Conclusions: Targets of optimal blood pressure in overweighed and obese hypertensive patients could not be achieved. Thus hypertensive patients with BMI ≥25 kg/m2 are at risk for cerebrovascular and cardiovascular events due to higher daytime and nighttime blood pressure. Non dipping status is also higher in both groups. Blood pressures should be closely monitored and if necessary, combination therapy should be planned to achieve blood pressure targets and to overcome the nondipping status., Amaç: Kan basıncı kontrolünün olmaması ve nondipping durumu artmış kardiyovasküler risk ile ilişkilidir. Bu çalışmada kilolu ve şişman hipertansif hastalarda kan basıncı kontrolünü ve dipping durumunu incelemeyi amaçladık. Materyal ve Metod: 72 hipertansif hasta (57,4±11,9; 21 erkek, 51 kadın) çalışmaya alındı. Hastalar VKĐ 0.05). Dipping ve nondipping durumunun dağılımı gruplar arasında farklı değildi ancak non dipping durumu her iki grupta da artmış olarak izlendi. Sonuçlar: Optimal kan basıncı hedefleri kilolu ve şişman hastalarda sağlanabilmiş değildir. Dolayısı ile BMI ≥25 kg/m2 olan hipertansif hastalar yüksek gündüz ve gece kan basınçlarından dolayı serebrovasküler ve kardiyovasküler olaylar açısından risk altındadırlar. Nondipping durumu her iki grupta da yüksektir. Kan basınçları yakından takip edilmeli gerekirse kan basıncı hedeflerine ulaşmak ve nondipping durumu düzeltmek için kombinasyon tedavisi planlanmalıdır.

Objectives Nondipping status; probably a result of sympathetic hyperacitivity; is clinically associated with poor prognosis. In this study we aimed to evaluate the variation of daytime and nighttime heart rate among dipper and nondipper patients probably due to sympathetic hyperactivity. Material and Method 116 patients were enrolled and performed 24 hour ambulatory blood pressure monitoring. 24-hour daytime and nighttime systolic and diastolic blood pressures and heart rates were compared between the dipper and non dipper hypertensive patients. Statistical analysis was performed by Independent Samples t test using SPSS 11.0 for Windows. Results Daytime heart rates were higher in nondipper patients than dipper patients (78,3±9 vs 75,2±9, p=0.1>0.05), but the difference was not statistically significant. Also nighttime heart rates were significantly higher in non dipper patients (65,9±8,7 vs 61,7±7,8, p=0.02, Amaç Nondipping durumu olasılıkla sempatik hiperaktivitenin bir sonucu olup klinik olarak kötü bir prognoz ile ilişkilidir. Bu çalışmada nondipper ve dipper hipertansif hastalarda gece ve gündüz kalp hızı değişimini incelemeyi amaçladık. Materyal ve Metod 116 hasta çalışmaya alındı ve 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı monitorizasyonu yapıldı. 24 saatlik gündüz ve gece sistolik ve diyastolik kan basınçları ve kalp hızları dipper ve non dipper hastalar arasında karşılaştırıldı. Đstatistiki analizler Independent Samples t test ile SPSS 11.0 Windows paket programı kullanılarak yapıldı. Bulgular Gündüz kalp hızı nondipper hastalarda dipper hastalara göre yüksek izlendi (78,3±9 ile 75,2±9, p=0.1>0.05) ancak istatistiki olarak anlamlı değildi. Gece kalp hızı ise nondipper hastalarda anlamlı derecede yüksek izlendi (65,9±8,7 ile 61,7±7,8, p=0.02

AMAÇ: Mitral Kapak Prolapsusu hastalarında atipik yakınmaların sık gözlendiği çalışmalarda bildirilmiştir. Bu atipik yakınmalar nonspesifik basit göğüs ağrılarından psikosomatik yakınmalara kadar geniş bir yelpazede karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada da yukarıda bahsedilen şikayetlere yol açabileceğini düşündüğümüz mitral kapak prolapsusu olan hastalarımızın mizaç durum profillerini incelemeyi ve mitral kapak prolapsusu ile ilişkili ortaya çıkabilecek kişilik özelliklerini ortaya koymayı amaçladık. MATERYAL-METOD: Ekokardiyografik olarak mitral kapak prolapsusu tanısı almış 36 hasta ile ekokardiyografik olarak sağlam olan ve kontrol grubu olarak seçilmiş 26 hasta çalışmaya alındı. Hasta ve kontrol grubuna Mizaç Durum Profili (MDP) ölçekleri uygulandı. MDP ölçeği 65 sorudan oluşan ve her biri beş seçenekli bireyin kendisinin doldurduğu bir test olarak uyuglanmıştır. MDP ölçekleri ile bireylerin Şaşkınlık-Hayret; Yorgunluk-Atalet; Gerginlik-Anksiyete; Depresyon-Keder; Öfke-Saldırganlık ve Dinçlik-Aktivite şeklinde duygu durumları sayısal olarak nitelendirildi. İstatistiki analizler Independent Samples t test ile SPSS 11.0 kullanılarak yapıldı. BULGULAR: MVP’lu hasta grubunda Şaşkınlık-Hayret; Yorgunluk-Atalet; Depresyon-Keder alt ölçek puanları normal gruba göre anlamlı derecede yüksek olarak bulunmuş; Gerginlik-Anksiyete; Öfke-Saldırganlık; Dinçlik-Aktivite alt ölçek incelemesinde ise anlamlı bir değişiklik olmadığı görülmüştür (Tablo 1). Gruplar arasında yaş, boy, kilo ve sistolik kan basıncı gibi özelliklerin anlamlı bir fark göstermediği, yalnızca diyastolik kan basıncı MVP’li hastalarda anlamlı derecede yüksek olduğu gözlenmiştir. SONUÇ: Mitral kapak prolapsusu hastalarında MDP ölçek sonuçları şaşkınlık-hayret, yorgunluk-atalet ile depresyon-keder lehine bozulmuştur. Mitral kapak prolapsusunun kronik bir kapak hastalığı olması nedeni ile bu duygu durum bozuklukları MVP’lu hastalarda kronik bir hal almıştır. Mitral kapak prolapsusunun vücutta yol açtığı sempatik aktivite artışı bu duygu durum değişikliklerinin altında yatan temel nedendir. MVP’lu hastalardaki psikosomatik yakınmaların altında yatan nedenin MVP’ye bağlı vücuttaki değişiklikler olduğunun anlatılması kişilerin menanjmanında önemli bir kolaylık sağlayacaktır.

Amaç: Leptin, yağ dokusunda sentez edilen ve başta sempatik sinir sistemi aktivasyonu olmak üzere birçok sisteme etkisi olan bir hormondur. Hipertansif hastalarda leptin düzeylerinin yüksek olduğu bilinmektedir. Amacımız, hipertansif hastalarda sol ventrikül hipertrofisi (SVH) gelişmesinde leptin düzeylerinin etkisi olup olmadığını belirlemektir. Materyal ve Metot: Çalışmaya hipertansif 40 hasta alındı. Hastalar, ekokardiyografik olarak belirlenen sol ventrikül kitle ve kitle indeksine göre iki gruba ayrıldı. Birinci grup, SVH olan 27 hasta (18?i kadın, 9?u erkek ve yaş ortalaması 59,1±7,2 yıl) ve 2. grup ise SVH olmayan 13 hastadan (5?i kadın, 8?i erkek ve yaş ortalaması 62,4±4,9 yıl) oluşturuldu. Hastalardan, ayrıntılı ekokardiyografi incelemesinden sonra, aç durumda kan alındı. Serumları çalışma zamanına kadar -80 0C derin dondurucuda saklandı. Plazma leptin düzeyleri, ?ELİSA? yöntemi kullanılarak belirlendi. İki grubun klinik, ekokardiyografik parametreleri ve plazma leptin düzeyleri karşılaştırıldı. Bulgular: İki grup arasında kullanılan ilaçlar, hipertansiyon süresi, vücut kitle indeksi bakımından anlamlı fark tespit edilmedi. Birinci grubun plazma leptin düzey ortalaması 33,3 ± 15,3 ngr/ml iken, 2. grupta bu değer, 28,3 ± 17,6 ngr/ml şeklindeydi. İki değer karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi (p>0,05). Sonuç: Sonuç olarak, SVH mevcut olan hipertansif hastalarda leptin düzeyi SVH olmayan hipertansif hastalardan farklı değildir. Bu sonuç, leptinin hipertansif hastalarda SVH gelişmesinde belirgin rolünün olmadığını düşündürmektedir., Aims: Leptin, which is a hormone secreted by adipose tissue, has many effects on the sympathetic nervous system and other systems. It is well-known that hypertension is associated with high leptin levels. The aim of this study was to determine whether there is any effect of leptin on the development of left ventricular hypertrophy(LVH) in hypertensive patients. Material and methods: Forty hypertensive patients were enrolled to the study. The study population was divided into two groups according to LVH determined by echocardiography. Group 1 was consisted of 27 hypertensive patients with LVH(m/f: 9/18, the mean age:59.1±7.2yrs) while group 2 was composed of 13 hypertensive patients without LVH (m/f: 5/8,the mean age:62.4±4.9yrs). The blood samples was taken at fasting state and serums were kept at -80 0C until examined. Plasma leptin levels were determined by ELISA. The clinical and echocardiographic parameters and the mean plasma leptin levels were compared to each other. Results: We did not find any statistical significance between groups in terms of the treatment, the duration of hypertension and body mass index. The mean plasma leptin levels was 33.3±15.3 ng/ml in the group 1 whereas this was 28.3±17.6 ngr/ml in the group 2. There was not any statistical difference between them (p>0.05). Conclusion: The plasma leptin levels in hypertensive patients with LVH was not different from that in hypertensive patients without LVH. It may be concluded that there is not any effect of leptin on the development of LVH in hypertension.

A man, 64 years old, was examined by echocardiography. He had suffered from the inferior myocardial infarction in 1994. After infarction, coronary angiography had been performed in the different center and medical treatment had been decided. He has been controlled regularly. During the last control by echocardiography, we detected the large pseudoaneurysm at the basal and mid segments of posterolateral wall of the left ventricle with a large organized thrombus attached to left ventricular wall (F›gure 1).

A Case Report: A Rare Form of Right Ventricular Fibroma

Amaç: Akut inferior miyokard infarktüsü geçiren hastalarda elektrokardiyografik olarak infarktan sorumlu arterin (‹SA) saptanabilmesi amac›yla bu çal›flmay› planlad›k. Yöntem: Akut inferior miyokard infarktüsü tan›s› ile koroner yo¤un bak›m ünitesinde takip ve tedavi edilen toplam 40 hasta çal›flmaya al›nm›flt›r. Hastalar›n 36’s› erkek, 4’ü kad›n olup yafl ortalamalar› 62.1 y›l (29-85) idi. EKG kay›tlar›ndan aVL’deki R/S oran›, ST depresyonu, prekordiyal resiprokal de¤iflikliklerle 1-7. günlerde yap›lan koroner anjiografilerden saptanan ‹SA aras›ndaki iliflkiyi araflt›rd›k. Bulgular: Koroner anjiyografide 40 hastan›n 20’sinde sa¤ koroner arter, 15’inde sirkumfleks arter ve 5 hastada hem sa¤ koroner arter hem de sirkumfleks arterin infarktan sorumlu arter oldu¤u saptand›. Elektrokardiyografik olarak ise infarktan sorumlu arteri sirkumfleks arter olan hastalarda aVL’de R/S>1 (%82 duyarl›l›k, %81 özgüllük) iken, sa¤ koroner arter olanlarda R/S 2mm (%80 duyarl›l›k, %71 özgüllük) olarak belirlendi (p1 (%82 duyarlılık, %81 özgüllük) iken, sağ koroner arter olanlarda R/S 2mm (%80 duyarlılık, %71 özgüllük) olarak belirlendi (p

Objective: The aim of this study is to investigate the role of activated protein C resistance (APCR) as a contributing factor in the pathogenesis of myocardial infarction. Methods: Forty patients with acute myocardial infarction (AMI) who have been followed by the Cardiology Department of Gülhane Military Medical Academy Haydarpaşa Training Hospital and 30 healthy individuals were included in this study. Patient group consisted of 27 males and 13 females, (mean age 47.9 (23-81) control group composed of 16 males and 14 females, (mean age 46.1 (24-63) Whole blood count and routine biochemical work up were performed and activated protein C resistance (APCR) ratio, and activated partial thromboplastin time were evaluated in both groups. Results: Two patients and three controls had APCR. Mean APCR ratio was 2.56 ± 0.56 in the control and 2.74 ± 0.67 in the patient group and there was no statistically significant difference between the two groups (p>0.05). Conclusion: Although APCR is a major risk factor for venous thrombosis, its role in the pathogenesis of AMI is not clearly understood.