Search

Tobacco addiction, which causes the death of more than 8.5 million people in the world every year, is a preventable global public health problem. There are 1.1 billion adult smokers worldwide and 60% of them desire or intend to quit but unfortunately, the tobacco industry continues to profit at the expense of people's lives by marketing electronic cigarettes and heated tobacco products as a smoking cessation method and they continue to poison young people with new threat tobacco products, promising a "smoke-free future" Turkish Thoracic Society is actively involved in the implementation of the National Tobacco Control Program to protect public health and has warned and raised awareness of new threats to the youth, such as electronic cigarettes and heated tobacco products. The purpose of this report is to provide information about electronic cigarettes and heated tobacco products and to present TTJ's position on the subject.

OBJECTIVE: To determine the effects of tobacco use on the lungs before respiratory symptoms or basic functional disorders occur. MATERIAL AND METHODS: Forty-six active smokers between June 2018 and June 2019 who did not have any respiratory complaints, had no lung or chronic disease affecting the respiratory system, and consumed at least 20 packs/year were prospectively evaluated. In addition, a control group consisting of 50 non-smokers was formed. After confirming that spirometry and chest radiographs were normal, volunteers were taken to measure carboxymetry, plethysmography, respiratory muscle strength, and diffusion capacity, respectively. The changes in the lungs caused by smoking were analyzed with the data obtained from the measurements. RESULTS: Carbon monoxide values measured by carboxymetry were higher in smokers than non-smokers. Plethysmography tests showed that TLC, TLC%, FRC, FRC%, and RV values were statistically higher in smokers. No significant difference was found between FVC%, FEV1%, PEF, PEF%, MEF75, MEF75%, MEF50, MEF50%, MEF25, MEF25%, sRaw (eff), sRaw (eff%), Raw (eff), Raw (eff%), Raw (tot), Raw (tot%), IC, IC%, ERV, ERV%, RV% values and FEV1/FVC, FEV3/FVC, IC/TLC, and RV/TLC ratios. MIP, MIP%, MEP, MEP% values which measured respiratory muscle strength were similar in smokers and non-smokers. DLCO%, DLCO/VA, DLCO/VA%, DLCOc%, DLCOc/VA, and DLCOc/VA% were found to be lower in the smoker subjects. DLCO and DLCOc values were similar in both groups. CONCLUSION: Smoking causes the accumulation of toxic gas in the lungs, contributes to the development of hyperinflation and disrupts gas exchange. In our study, there was no evidence that airway resistance developed or respiratory muscles were affected.

The present study was aimed at investigating to what extent self compassion of unıversıty students was predicted by their risk taking behavior sub-dimensions. The sample of study included 658 undergraduate students from different faculties of a public university during the 2018-2019 academic year. In order to collect the data in the study, Self Compassion Scale, Risk Behaviors Scale and Personal Information Form are used. Pearson product-moment correlation coefficient and multiple regression analysis were used in the analysis. The results of the study revealed the highest correlation between self compassion scores and suicidal tendency, which is one of the sub-dimensions of risk-taking behavior. In addition, it was found that together with the sub-dimensions of risk taking behavior, it explained 38.2% of the variance in self-compassion scores and It was found that the variable that most predicted self-compassion was suicidal tendency. Findings were discussed and interpreted in the light of literature.

Aim: To investigate the relationship between thrombus localization and the development of chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) in patients with acute pulmonary thromboembolism (PTE) and to determine the risk factors on the development of CTEPH and chronic thromboembolic disease (CTED). Methods: 91 patients who were diagnosed PTE with Computed Thorax Pulmonary Angiography (BTPA) between 2014-2018 and completed at least 3 months of anticoagulant treatment were evaluated. Medical histories, comorbidities, risk factors, symptoms, findings, thrombus localization, medical treatments, venous doppler and echocardiographic examinations, post-treatment symptoms and signs, Troponin-I, NT-proBNP, D-dimer and CRP values were recorded. These data were analyzed for development of CTEPH/CTED and survival. Results: Fifty six (61.5%) of the patients were female. 7 of 91 patients were diagnosed with CTEPH. Right/left ventricular diameter ratio>0.9, 3rd degree tricuspid insufficiency and pulmonary artery pressure (PAP)>36 mmHg has been statistically associated with development of CTEPH within the parameters evaluated at the time of diagnosis(p=0.011,p=0.007,p=0.0001). The thrombus localization in CTPA did not have any effect on survival and development of CTED. Tricuspid insufficiency, NT-proBNP elevation, abnormal findings on chest x-ray after treatment were found statistically significant development of CTED (p=0.009, p Conclusions: Patients with acute PTE should be closely monitored for development of CTEPH and CTED within the follow-up period after initial treatment.

Bu araştırmada TRT Çocuk Kanalı’nda yayınlanan çizgi filmlerin kazanım ve göstergelere göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubu “Kuzucuk”, “Kare” ve “Ege ile Gaga” adlı çizgi filmlerin 30 bölümünden oluşmaktadır. İncelenen çizgi film bölümlerinde hangi gelişim alanlarına ne kadar sıklıkla yer verildiği belirlenmiştir. Araştırma sonucunda “Kuzucuk” çizgi filminde Bilişsel Gelişim alanındaki kazanımlardan en çok K17’ye; Sosyal ve Duygusal Gelişim alanındakilerden en çok K5’e; Dil Gelişimi alanındakilerden en çok K5’e yer verildiği görülmüştür. Motor Gelişim alanındaki kazanımlara bu çizgi filmde rastlanmamıştır. Öz Bakım Becerilerine yönelik 8 kazanımdan 5’ine 1’er kez yer verildiği bulunmuştur. “Ege ile Gaga” çizgi filminde Bilişsel Gelişim alanındaki kazanımlardan en çok K1 ve K2’ye; Sosyal ve Duygusal Gelişim alanındakilerden en çok K5’e; Dil Gelişimi alanındakilerden en çok K5’e yer verildiği belirlenmiştir. Motor Gelişim alanına yönelik kazanımlara bu çizgi filmde de rastlanmamıştır. Öz Bakım becerilerine yönelik ise sadece 1 kazanıma (K7) 2 kez rastlanmıştır. “Kare” çizgi filminde Bilişsel Gelişim alanındaki kazanımlardan en çok K8’e; Sosyal ve Duygusal Gelişim alanındakilerden en çok K5’e; Dil Gelişimi alanındakilerden en çok K5’e yer verildiği bulunmuştur. “Kare” çizgi filminde Motor Gelişimine yönelik 5 kazanımdan 2’sine 1’er kez (K1 ve K2) rastlanmıştır. Öz Bakım becerilerine yönelik ise bu çizgi filmde de sadece 1 kazanıma (K3) rastlanmıştır In this study, it was aimed to evaluate the cartoons broadcasted in TRT Children’s Channel according to learning outcomes and indicators. The study group consists of 30 sections of “Kuzucuk”,“Kare” and “Ege ve Gaga” cartoons. It was determined how often the developmental areas were included in the cartoon sections examined. As a result of the research, in the cartoon “Kuzucuk”, it is determined that most of the learning outcomes in Cognitive Development are K17; that of Social and Emotional Development are K5; that of Language Development are K5. The learning outcomes in the field of Motor Development are not included in this cartoon. It was found that 5 out of 8 learning outcomes for Self Care Skills were included once. In the cartoon “Ege ile Gaga”, it is determined that most of the learning outcomes in Cognitive Development are K1 and K2; that of Social and Emotional Development are K5; that of Language Development are K5. The learning outcomes of the Motor Development area were not found in this cartoon. As for Self Care Skills, only 1 learning outcomes (K7) was found twice. In the cartoon “Kare”, it is determined that most of the learning outcomes in Cognitive Development are K8; that of Social and Emotional Development are K5; that of Language Development are K5. In the cartoon “Kare”, 2 out of 5 learning outcomes for Motor Development were encountered once (K1 and K2) and only 1 learning outcome (K3) of Self Care Skills was found

Lipopolisakkarit (LPS), gram negatif bakteri duvarında bulanan bir endotoksindir ve dokulara girinceakut inflamasyona neden olmaktadır. Ganoderma lucidum (GL) ise antiallerjik, antioksidan, antitümöral ve antiviral bir mantar türüdür.Bu çalışmada LPS 'in akciğer dokusunda oluşturacağı hasar üzerine GL'nin olası etkilerinin incelenmesiamaçlanmıştır.Çalışmada 28 adet Wistar albino cinsi yetişkin dişi sıçan 4 eşit gruba ayrılmıştır (n=7). Gruplar şuşekilde oluşturulmuştur; kontrol grubu; deney süresince 1cc serum fizyolojik uygulanan grup, LPSgrubu; 7,5 mg/kg tek doz intraperitoneal (i.p) LPS uygulanan grup, GL grubu; 10 gün boyunca günlük50 mg/kg kadar gavajla GL verilen grup, GL+LPS grubu; 10 gün boyunca günlük 50 mg/kg kadar gavajlaGL verildikten sonra 7,5 mg/kg tek doz ip. LPS uygulanan grup. LPS uygulamasından 24 saat sonraanestezi altında sıçanların akciğer dokuları çıkarılarak %10’luk formaldehit içine alındı. Daha sonrarutin histolojik doku takibi metodu uygulandı. Hazırlanan parafin bloklardan 5 μm kalınlığında kesitlerehistopatolojik incelemeler için Hematoksilen&Eozin (HE) ve Masson trikrom (MT) boyaması uygulandı.Ayrıca, immünohistokimyasal olarak IL-1α ve TNF-α ekspresyon düzeyleri değerlendirildi.Çalışmada, HE ile boyanmış kesitler histopatolojik olarak değerlendirildiğinde Kontrol ve GL grubundaherhangi bir patoloji gözlenmezken, LPS’nin alveolar duvarda kalınlaşma, hemoraji ve inflamasyon gibipatolojik değişimlere neden olduğu gözlendi. GL+LPS grubunda ise GL ’nin LSP’nin neden olduğupatolojik değişimler üzerinde anlamlı bir koruyucu etkiye sahip olduğu görüldü. Benzer şekilde MassonTrikrom (MT) ile boyanmış preparatlarda, LPS akciğer dokusunda belirgin fibrozise neden olurkenGL+LPS grubunda ise fibrozis alanlarında azalma mevcuttu. IL-1α ve TNF-α immunoreaktiviteyoğunlukları değerlendirildiğinde LPS’nin akciğer dokusunda sitokinleri aktive ederek inflamasyonaneden olduğu, GL’nin ise sitokin ekspresyon düzeyini anlamlı ölçüde azalttığı görüldü.Sonuç olarak, LPS’nin sıçan akciğer dokusunda belirgin patolojik etkilere neden olarak akciğer hasarınayol açtığı, ancak GL uygulamasının oluşan bu hasara karşı koruyucu etki gösterdiği belirlenmiştir.

Kanser tedavisinde kullanılan kemoterapi uygulamasının bilinen birçok yan etkisi bulunmaktadır.Klinik çalışmalarda yaygın olarak kullanılan Doxorubicin (DOX), meme, mesane kanseri ve lenfoma dadahil olmak üzere çeşitli malignitelerin tedavisinde uygulanmaktadır. Selenyum ise temel biyolojikfonksiyonlara sahip bir oligoelement olup, yaygın olarak incelenen kimyasal önleyici bileşiklerdenbiridir. Bu çalışmada DOX’un akciğerde oluşturacağı toksisiteye karşı antioksidan özellikte olan farklıdozlardaki selenyumun olası koruyucu etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 64 dişi sıçanher grupta 8 adet olacak şekilde; kontrol, DOX (5 mg/kg), SEL-1 (0.5 mg/kg), SEL-2 (1 mg/kg), SEL-3(2 mg/kg), DOX+SEL-1 (5 mg /kg+0.5 mg /kg DOX+SEL-2 (5 mg/kg+1 mg/kg) ve DOX+SEL-3 (5mg/kg+2 mg/kg) gruplarına ayrıldı. Deney sonunda, akciğer dokuları eksize edildi, %10’luk formaldehitiçinde fikse edilerek rutin histolojik doku takibi basamaklarından geçirildi ve parafine gömüldü.Hazırlanan parafin bloklardan alınan 5µm kalınlığındaki kesitler histopatolojik değerlendirme içinHematoksilen&Eozin ve Masson Trikrom ile boyanarak ışık mikroskobunda incelendi. Ayrıca, PCNA veNF-kB immunoreaktiviteleri immunohistokimyasal yöntemle gösterildi. Işık mikroskobik bulgularagöre, kontrol grubuna ait akciğer dokularında alveoler hücreler normal histolojik görünüm sergiledi.DOX grubuna ait kesitlerde ise, kontrol ve sadece selenyum uygulanan gruplara göre patolojik bulgularmevcuttu. DOX uygulanan gruplara ait akciğer dokusu kesitlerinde inflamasyon, hemoraji ve alveolerduvarlarda kalınlaşma dikkati çekerken, DOX+SEL-1 ve DOX+SEL-2 gruplarında sadece DOXuygulanan gruba göre dejeneratif değişikliklerin anlamlı düzeyde azaldığı gözlendi. Ayrıcaimmünohistokimyasal olarak değerlendirildiğinde DOX uygulanan grupta PCNA ve NF-kBimmünreaktivitesinde kontrole kıyasla artış görülürken, DOX ve selenyumun birlikte uygulandığıgruplardan DOX+SEL-1 grubu ise kontrole yakın bulgular sergiledi.Sonuç olarak, kemoterapotik bir ilaç olan DOX’un akciğer dokusunda belirgin patolojik değişimlereneden olduğu, anti

Doxorubicin (DOX) çeşitli malignitelerin tedavisinde yaygın olarak kullanılan antrasiklin antibiyotiktir.DOX’un kardiyotoksisiteye yol açtığı ve geri dönüşümsüz hasarlara sebep olduğu bilinmektedir.DOX’un güçlü antioksidan ajanlarla birlikteki kombinasyonu, toksik yan etkilerini azaltmak için uygunbir yaklaşım olabilir. Bu çalışmada DOX’un kalpte oluşturacağı toksisiteye karşı antioksidan özellikteolan farklı dozlarda selenyumun olası koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 64dişi sıçan her grupta 8 adet olacak şekilde; Kontrol, DOX (5 mg/kg ip), SEL-1 (0.5 mg/kg ip), SEL-2 (1mg /kg ip), SEL-3 (2 mg/kg ip), DOX+SEL-1 (5 mg /kg doz ip+0.5 mg /kg i.p.), DOX+SEL-2 (5 mg/kg dozip+1 mg/kg ip) ve DOX+SEL-3 (5 mg/kg ip+2 mg/kg ip) gruplarına ayrıldı. Deney sonunda, kalpdokuları eksize edildi ve %10’luk formaldehit içinde fikse edilerek rutin histolojik doku takibi sonrasıparafin bloklar elde edildi. Hazırlanan parafin bloklardan alınan 5μm kalınlığındaki kesitlerhistopatolojik değerlendirme için Hematoksilen&Eozin ile boyandı. Işık mikroskobik bulgulara göre,kontrol grubuna ait kalp dokularında kas hücreleri normal histolojik görünüm sergilerken DOXgrubuna ait kesitlerde diğer gruplara göre anlamlı dejeneratif değişiklikler mevcuttu. DOX uygulanangruplara ait kalp dokusu kesitlerinde hemoraji, inflamasyon ve intersellüler alanlarda ödem dikkatiçekerken, DOX+SEL-1 ve DOX+SEL-2 gruplarında sadece DOX uygulanan gruba göre dejeneratifdeğişikliklerin anlamlı düzeyde azaldığı gözlendi. Ayrıca immünohistokimyasal olarak DOX uygulanangrupta caspase-3 pozitif apoptotik hücre sayısında artış görülürken apoptotik hücre sayısındaazalmanın en iyi olduğu grup DOX+SEL-2 olarak belirlendi. β-actin immünreaktivitelerine bakıldığındaDOX verilen grup kontrole kıyasla artış gösterirken, DOX ve selenyumun birlikte uygulandığıgruplardan DOX+SEL-1 grubu ise kontrole yakın olarak belirlendi. Çalışmamızdan elde edilen histolojikve immunohistokimyasal sonuçlara göre, antioksidan madde olarak selenyumun toksik etkiyikoruyabilmesi için tercih edilen doz alımının önemli olduğu, fazla alınması durumunda DOX’un nedenolduğu toksisiteyi korumadığı düşünülmektedir.&nbsp

Bu araştırmanın genel amacı, okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık yönelimleri ile annelerininilgi düzeyleri arasındaki ilişkinin tespit edilmesidir. Ayrıca okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlıkyönelimleri ile annelerinin ilgi düzeyleri cinsiyet, çocuğun yaşı, kardeş sayısı, doğum sırası, anne yaşı, anneöğrenim durumu, anne çalışma durumu değişkenleri açısından incelenmiştir. Araştırma, nicel araştırmayöntemlerinden biri olan ilişki tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim ve öğretim yılında İstanbul ilinde okul öncesi eğitim kurumlarına devam etmekte olan 218çocuk ve bu çocukların anneleri oluşturmaktadır. Okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık yönelimdüzeyleri ortalamanın altında; annelerinin ilgi düzeyleri ortalamanın üzerindedir. Çocukların saldırganlıkyönelimleri ile anne ilgileri arasında düşük düzeyde ve negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. The general purpose of this study is to determine the relationship between the aggression_x000D_ tendencies of preschool age children and levels of interest of their mothers. In addition, the aggression_x000D_ tendencies of preschool age children and their mothers' levels of interest were examined in terms of_x000D_ gender, age of the child, number of siblings, birth order, maternal age, maternal education status and_x000D_ maternal working status. The research was carried out with the relationship scanning model which is_x000D_ one of the quantitative research methods. The study group consisted of 218 children and their mothers_x000D_ attending preschool education institutions in Istanbul in the 2018-2019 academic year. The levels of_x000D_ aggression of preschool children are below average; mothers' level of interest is above average. A_x000D_ significant and negative correlation was found between the aggression tendencies of the children and_x000D_ their mother's interests.

Nonilfenol (NP), birçok organizmanın hormonal sistemine müdahale edenendokrin bozucu olarak sınıflandırılan toksik bir ksenobiyotik bileşiktir.Nonilfenollerin üretilmeye başlandığından itibaren üretimi ve kullanımı katlanarakartmaktadır. NP tekstil, deri, kağıt, temizlik ve kozmetik vs. gibi çeşitli endüstrilerdeyaygın olarak kullanılmaktadır. NP, çevreye salınmakta ve yaygın olarak sularda,toprakta ve havada bulunmakta olup daha sonra gıda zincirine girmektedir. Bunedenle, insanlar, tüm yaşamları boyunca yutma, inhalasyon ve dermal yollarlakaçınılmaz olarak NP'ye maruz kalmaktadır. Bizde çalışmamızda sıçan karaciğerindeNP kaynaklı toksisiteye karşı Melatonin’in koruyucu etkisini hem histopatolojik vehem de immunohistokimyasal parametreler ile belirlemeyi amaçladık. Çalışmadatoplam 21 adet Wistar albino cinsi sıçan her grupta 7 adet olacak şekildegruplandırıldı. Kontrol grubuna; herhangi bir uygulama yapılmadı. NP grubu;sıçanlara gavaj yoluyla 50 ul/rat tek doz NP uygulandı. Melatonin+NP grubu; NPuygulanmadan önce, intramuskuler (i.m.) olarak 15 gün boyunca Melatonin (10 mg /kg) enjekte edildi ve daha sonra 50 ul/rat tek doz NP gavaj yolu ile verildi. NPuygulamasından bir gün sonra karaciğer dokuları eksize edildi ve %10formale alındı.Histopatolojik analizler için hematoksilen-eozin (H&E) ve masson trikrom(MT)boyama yöntemleri uygulandı. IL1-β aktivitelerini araştırmak için avidin-biotinperoksidaz yöntemi kullanıldı. Kontrol grubuna ait H&E ile boyalı karaciğerkesitlerinde, portal kanallara ait stromave yapısal bileşenler ile karaciğer histolojisinormaldi. NP grubunda ise hemoraji, hepatositlerde nekroz ve inflamasyon gibipatolojik bulgular mevcuttu. Melatonin+NP grubunda NP grubuna göre patolojiközelliklerin azaldığı görüldü. Masson trikrom ile boyanan kesitlerde, NP grubundaportal alanlarda belirgin fibrozis mevcuttu. Melatonin+NP grubunda ise fibrozisazalmıştı. İmmunohistokimyasal bulgularımıza göre, NP grubunda tüm diğer gruplaragöre artmış IL-lβimmunreaktivitesi gözlenirken, kontrol grubu IL-lβekspresyonyoğunluğu en düşüktü. Melatonin+NP grubunda ise, IL-1βimmünreaktiviteyoğunluğu, kontrol grubuna yakındı. Çalışmamızdan elde edilen histopatolojik veimmunohistokimyasal bulgulara göre NP’nin karaciğerde oluşturduğu toksisiteyekarşı Melatonin’in koruyucu özelliğe sahip olabileceği sonucuna varılmıştır.&nbsp

Bu araştırmada Okul Öncesi Eğitimi bölümünde öğrenim görmekte olan son sınıf öğrencilerin okul tükenmişliği ve okulayabancılaşma düzeylerini incelemek amaçlanmıştır. Örneklemi Okul Öncesi Eğitimi bölümünde öğrenim görmekte olan 300 öğrencioluşturmaktadır. Araştırmada veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Öğrenci Yabancılaşma Ölçeği” ve “Maslach Tükenmişlik EnvanteriÖğrenci Formu” kullanılarak elde edilmiştir. Son sınıftaki okul öncesi öğretmen adayları “orta” düzeyde okul tükenmişliği ve okulayabancılaşma yaşamaktadır. Sonuçlara bakıldığında, devlet üniversitelerinde öğrenim görmekte olan öğrencilerin özelüniversitelerdekilere göre daha yüksek düzeyde duyarsızlaşma ve tükenme yaşadıkları görülmüştür. Öğrencilerin okulayabancılaşma düzeyleri üniversite türüne göre farklılık göstermemektedir. Mezun olunan lise türü değişkenine ait sonuçlarAnadolu öğretmen lisesi mezunlarının genel lise ve meslek lisesi mezunlarına göre daha fazla tükenmiş olduklarını; Anadolu lisesimezunlarının genel lise mezunlarına göre daha fazla yabancılaşmış olduklarını göstermektedir. Ayrıca Anadolu öğretmen lisesi veAnadolu lisesi mezunu öğrencilerin yabancılaşmanın alt boyutu olan anlamsızlık düzeyleri genel lise mezunlarına göre daha yüksekbulunmuştur. Eğitim alınan üniversite sayısına göre öğrencilerin okul tükenmişliği ve okula yabancılaşma düzeyleri farklılıkgöstermemiştir. Öğrencilerin yaşları ile okul tükenmişlik düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır.Öğrencilerin genel okula yabancılaşma düzeyleri ile yaşları arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. In this research, it was aimed to examine the levels of school burnout and alienation from school of the senior students who_x000D_ are studying in the Preschool Education departments. The sample consisted of 300 students who were studying in the Preschool_x000D_ Education departments. The data were obtained by using the "Personal Information Form", "Student Alienation Scale" and_x000D_ "Maslach Burnout Scale Student Form". The preschool teacher candidates in the last class experience school burnout and_x000D_ alienation from school at the “middle” level. When examining the results, it was seen that the students who were studying in_x000D_ public universities experienced a higher level of depersonalization and burnout than the students in private universities. The_x000D_ alienation from school levels of the students did not differ according to the type of university. The results indicated that Anatolian_x000D_ teacher training high school graduates were more exhausted than general high school and vocational high school graduates and_x000D_ Anatolian high school graduates were more alienated than general high school graduates. In addition, according to results,_x000D_ Anatolian teacher training high school and Anatolian high school graduates had higher levels of meaningless, which was the subdimension of alienation from school, than general high school graduates. According to the number of universities studied at, the_x000D_ school burnout and alienation from school levels of the students did not differ. There was no statistically significant relationship_x000D_ between age of students and school burnout levels. There was a negative relationship between the general level of alienation from school and age of the students.

The aim of this study is to evaluate of microbiological and inflammatory characteristics of exacerbations in COPD patients with previously undiagnosed radiographic bronchiectasis and the impact of bronchiectasis on exacerbation course. We enrolled 160 patients with COPD exacerbation. High-resolution computed tomography (HRCT) of chest was performed, and the presence of bronchiectasis was evaluated. The patients were classified into two groups: COPD with bronchiectasis and COPD without bronchiectasis. Serum CRP, procalsitonin and IL-8 concentration were measured. Sputum microbiological anaysis were performed. Microbiological and inflammatory characteristics of both groups were compared. The mean age of the patients was 66.57 ± 8.6 years. Bronchiectasis was diagnosed in 43 (26.8%) patients by HRCT. Sputum and purulent sputum symptoms were common in exacerbations of COPD with bronchiectasis group to without bronchiectasis group (p=0.001). Compared with those without bronchiectasis, COPD patients with bronchiectasis had a higher proportion of sputum culture positivity (55.8% vs 24.7%, p In conclusion, COPD exacerbations in patents with comorbid bronchiectasis is associated with more bacteriological load, an increase in both local and systemic inflammation and worse exacerbation course.

Ahmet Hamdi Tanpınar is an important writer who has produced novels, stories, essays and criticisms in Turkish Literature. Tanpınar’s work, History of 19th Century Turkish Literature, is one of the studies that should be given in Turkish Press History as well as in History of Literature. In this study, firstly Ahmet Hamdi Tanpınar’s place in the Turkey’s intellectual life is examined, then 19th Century Turkish Literature’s importance in Turkish Press History is evaluated by Tanpınar’s views on newspapers and journalists and Tanpınar’s mode is revealed.According to the findings, Tanpınar’s findings regarding the history of the press are shaped within the framework of three characteristics; holistic perspective, emphasis on journalist identity, dialogue. It is understood that Tanpınar used a holistic perspective when dealing with the journalists of the early period and considered these writers together with their literary connections and observed the mutual interaction between their works. For Tanpınar, it is more important who created them, rather than how the periodicals were formed. With his emphasis on the identity of journalists, he emphasized the effects of the writers of the literary background on newspapers, and attributed a great role to newspapers especially in the name of changing / transforming society. While making all these evaluations, Tanpınar tried to develop a dialogue with the authors; he tried to understand the writers according to the conditions of their time and criticized them according to their aesthetic, philosophical, political, ideological and social concerns., Ahmet Hamdi Tanpınar,Türk Edebiyatı içerisinde roman, hikâye, deneme ve eleştiri türlerinde eserlerortaya koyan önemli bir yazardır. Tanpınar’ın 19. Yüzyıl Türk Edebiyatı Tarihiadlı çalışması, Türkiye Edebiyat Tarihi içerisinde olduğu kadar Türkiye BasınTarihi içerisinde de önem verilmesi gereken çalışmalardan birisidir. Buçalışmada öncelikli olarak Tanpınar’ın Türkiye düşünce hayatındaki yeriirdelenmekte, sonrasında ise 19. Yüzyıl Türk Edebiyatı Tarihi adlı çalışmanınTürkiye basın tarihi içerisindeki önemi Tanpınar’ın gazeteler ve gazetecilereyönelik tespitleri üzerinden değerlendirilerek, Tanpınar’ın üslubu ortayakonmaktadır. Elde edilen bulgularagöre, Tanpınar’ın basın tarihine yönelik tespitleri üç özellik çerçevesindeşekillenmektedir; bütüncül perspektif, gazeteci kimliğine vurgu, diyalog.Tanpınar’ın ilk dönem gazetecilerini ele alırken, bütüncül bir perspektifkullandığı, bu yazarları edebi bağlantılarıyla birlikte ele alarak eserleriarasındaki karşılıklı etkileşimi gözettiği anlaşılmaktadır. Tanpınar için dönemgazetelerinin nasıl oluştuklarından ziyade, onları kimin oluşturduğu önemlidir.Gazeteci kimliğine yaptığı vurgu ile dönemin edebiyat kökeninden gelenyazarlarının gazeteler üzerindeki etkilerine vurgu yapmış, gazetelere ise özellikletoplumu değiştirme/dönüştürme adına büyük bir rol atfetmiştir. Tanpınar bütünbu değerlendirmeleri yaparken, yazarlarla bir diyalog geliştirmeye çalışmış;yazarları hem kendi dönemlerinin koşullarına göre değerlendirmiş, hem de onlarıkendi döneminin estetik, felsefi, siyasi, ideolojik, toplumsal kaygılarına göreeleştirmiştir.

The current study examines communication networks in the last period of the Ottoman Empire based on the book “Değirmen” published by Reşat Nuri Güntekin in 1944. The aim of the study is to examine the elements of the information networks of the last period of the Ottoman Empire through “Değirmen” and to expand the literature by using literary-artistic products as a source for accessing historical information networks. The study primarily focuses on the literary identity of Reşat Nuri Güntekin and general features of “Değirmen”. Further, the political and social structure of the Ottoman Empire in the 19th century and the sharing of knowledge in this period were briefly emphasised. Data were examined through thematic analysis under the titles of power, rural/center, press and women. Findings indicate that the establishment of communication networks, power and other authority centers are of great importance; however, the structures of power and authority had difficulty in communicating with the environment outside the center. Those living in the center have difficulty in communicating with the countryside and this lack of communication causes conflicts between the countryside and the center. There is a loose communication network between the provinces and the center, and those living in the provinces are more unequal in terms of access to privileges such as education, health and culture than those living in the center. It is understood that the centers of power have an impact on the provinces and that authority is provided through these institutions. It is seen that the press does not present a considerable difference in the distinction between the centre and the countryside and that journalists are both curious and fearful. The presence of journalists and the way they do business bother the people living in the countryside and in the center. It is understood that women are in a more disadvantaged position in the network than men., Bu çalışmada Reşat Nuri Güntekin’in 1944 senesinde yayımladığı Değirmen kitabından hareketle, Osmanlı Devleti’nin son dönemindeki iletişim ağları incelenmiştir. Yapılan çalışma ile Osmanlı Devleti’nin son döneminin bilgi ağları ile ilgili unsurları Değirmen kitabı üzerinden irdelemek ve edebi-sanatsal ürünleri geçmişe yönelik bilgi ağlarına erişmede kaynak olarak kullanarak literatürü genişletmek amaçlanmıştır. Çalışmada öncelikli olarak Reşat Nuri Güntekin’in edebi kimliğine değinilmiş ve Değirmen kitabının genel özellikleri ortaya konulmuştur. Bunun ardından Osmanlı Devleti’nde 19. yüzyılda bilginin paylaşımı üzerinde kısaca durulmuş, sonrasında ise elde edilen veriler tematik analiz yöntemiyle “iktidar, taşra-merkez, basın ve kadın” başlıkları üzerinden incelenmiştir. Sonuç olarak iletişim ağlarının kurulmasında iktidarın ve diğer otorite merkezlerinin büyük bir önem taşıdığı; ancak iktidar ve otorite yapılarının merkezin dışında kalan çevreyle iletişim kurmada zorlandığı görülmüştür. Merkezde yaşayanlar taşra ile iletişim kurmakta zorluk yaşamaktadırlar ve bu iletişim eksikliği taşra ile merkez arasında anlaşmazlıklara sebep olmaktadır. İktidar merkezlerinin taşra üzerinde etkili olduğu ve otoritenin bu kurumlar aracılığıyla sağlandığı anlaşılmaktadır. Merkez ve taşra ayrımında basının belirgin bir fark göstermediği, gazetecilerin hem merak uyandıran hem de korku yaratan bir kesim oldukları görülmektedir. Gazetecilerin varlığı ve iş yapma biçimleri hem taşrada hem de merkezde yaşayanları rahatsız etmektedir. Kadınların ise iletişim ağı içerisinde erkeklere göre daha dezavantajlı bir pozisyonda oldukları anlaşılmaktadır.

Doxorubicin, meme kanseri, mesane kanseri ve lenfoma da dahil olmak üzere çeşitli malignitelerin tedavisinde yaygın olarak kullanılan antrasiklin türevi bir ilaçtır. Selenyum ise temel biyolojik fonksiyonlara sahip bir oligoelement olup, en yaygın olarak incelenen kimyasal önleyici bileşiklerden biridir. Bu çalışmada doxorubicinin ovaryumda oluşturacağı toksisiteye karşı antioksidan özellikte olan selenyumun farklı dozlarının olası koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 64 adet dişi sıçan her grupta 8 adet olacak şekilde; kontrol, DOX (5 mg/kg ip), SEL-1 (0.5 mg/kg ip), SEL-2 (1 mg/kg ip), SEL-3 (2 mg/kg ip), DOX + SEL-1 (5 mg /kg dox ip + 0.5 mg/kg sel ip), DOX + SEL-2 (5 mg/kg dox ip + 1 mg/kg sel ip) ve DOX + SEL-3 (5 mg/kg dox ip + 2 mg/kg sel ip) gruplarına ayrıldı. Deney sonunda, ovaryum dokuları eksize edildi ve %10'luk formaldehit içinde fikse edilerek rutin histolojik doku takibi basamaklarından geçirilerek parafin bloklar hazırlandı. Dokulardan 5µm kalınlığında seri kesitler alınarak histopatolojik değerlendirme için Hematoksilen&Eozin ve Masson trikrom ile boyanarak ışık mikroskobunda incelendi. Ovaryum dokularında AMH, IL1- ve TNF- immünreaktiviteleri immunohistokimyasal metod ile belirlendi. Caspase-3 primer antikoru ile apoptotik hücreler sayıldı. MDA, CAT, SOD ve GSH-Px düzeyleri ise ELISA yöntemi ile belirlendi.Histopatolojik bulgular DOX'un oluşturduğu ovaryum hasarı üzerine farklı doz selenyum uygulanan gruplardan DOX+SEL-2'nin hem histopatolojik hem de folikül rezervi üzerine daha koruyucu özellik sergilediğini gösterdi. Ayrıca DOX, gelişmekte olan foliküllerde AMH immünreaktivitesinde düşüşe sebep olurken, IL1- ve TNF- immünreaktivitelerinde ve Caspase-3 pozitif apoptotik hücre sayısında ise artışa neden olarak ovaryumda hasara yol açtığı görüldü. DOX ve selenyumun birlikte uygulandığı gruplarda DOX+SEL-2 grubunda IL1- ve TNF- immünreaktivite yoğunlukları kontrole yakın olarak gözlenirken, Caspase-3 pozitif apoptotik hücre sayısındaki en belirgin azalış DOX+SEL-1 grubu olarak belirlendi. Biyokimyasal bulgularımız DOX verdiğimiz sıçanlarda oksidatif stres faktörlerinin artmasına bağlı olarak CAT, SOD ve GSH-Px gibi antioksidan olan enzimlerinin sentezinin azaldığı, buna rağmen MDA düzeyinin ise arttığını gösterdi.Çalışmamızdan elde edilen histolojik, immunohistokimyasal ve biyokimyasal sonuçlara göre, kemoterapi tedavisi sırasında antioksidan olarak selenyum alımının oluşabilecek serbest radikalleri en az düzeye indirerek, ovaryum histolojisinin korunmasında önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Ayrıca yüksek doz selenyum uygulamasının ovaryumda toksik etkiye yol açtığı gösterilmiştir.Anahtar kelimeler: Doxorubicin, Selenyum, Ovaryum, Sıçan Doxorubicin is one of the commonly used anthracycline for the treatment of various malignancies, including breast cancer, bladder cancer and lymphoma. Selenium is an oligoelement with basic biological functions and is one of the most widely studied chemical inhibitor compounds. The aim of this study was to determine the possible protective effect of antioxidant different doses of selenium against toxicity which Doxorubicin will produce in the ovary.In this study, 64 female rats were 8 in each group; control, doxorubicin (5 mg/kg ip), selenium-1 (0.5 mg/kg ip), selenium-2 (1 mg/kg ip), selenium-3 (2 mg/kg ip), doxorubicin+selenium-1 (5 mg/kg dox ip+0.5 mg/kg sel ip), doxorubicin+selenium-2 (5 mg/kg dox ip+1 mg/kg sel ip) and doxorubicin+selenium-3 (5 mg/kg dox ip+2 mg/kg sel ip) divided into groups. The tissues were excised and fixed in 10% formaldehyde and embedded in paraffin blocks through routine histological follow-up steps. Sections of 5 µm thickness were stained with Hematoxylen&Eosin and Masson trichrome for histopathological evaluation and there were examined by light microscope. AMH, IL1- and TNF- immunoreactivities were determined by immunohistochemical methodology.Histopathological findings revealed DOX-induced ovarian damage and groups of DOX + SEL-2 with different saturation and this study was showed both histopathological and follicular reserve and more protective properties. In addition, DOX, AMH immunoreactivity is occurring, TNF- and IL1- immunoreactivity and caspase3 apoptotic positive cells caused by the increase in number of, they saw ovarian damage caused. In groups where DOX and selenium are applied together, IL1- ve TNF- immunoreactivity concentrations were close to the control in the DOX+SEL-2 groups and most significant decrease in Caspase-3 positive apoptotic cells was determined as DOX+SEL-1 group. Biyochemical findings indicated which DOX was given, the synthesis of antioxidant enzymes such as CAT, SOD and GSH-Px decreased although increased of oxidative stress factors in rats, and MDA levels increased.According to the histological, immunohistochemical and biochemical results obtained from in this study, chemotherapy treatment expressed the use of everyone in the preservation of ovarian histology by minimising the free radicals that can provide antioxidant and selenium intake. In addition, high dose selenium administration has been shown to cause toxic effects in ovarian.Key words: Doxorubicin, Selenium, Ovary, Rat 80

TEZ12544 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 55-58) var. XV, 59 s. :_res. (gnl. rnk.), hrt. tablo ;_29 cm. Bu tez çalışmasında C. coum ve C.persicum türlerinde, yaprak ve yaprak sapı ve yumru eksplantları kullanılarak organogenesis yöntemi ile rejenerasyon araştırılmıştır. C.coum ve C.persicum türlerinde kallus ve sürgünlerin elde edilmesi için farklı konsantrasyon ve kombinasyonlarda GA3, Prolin, Spermin, NAA, IBA, BA ve Kinetin içeren yedi farklı bitki büyüme düzenleyicileri ve MS,B5, ROM ve WPM ortamları denenmiştir. Kallus ve sürgün oluşumu, GA3, Prolin, Spermin, NAA ve Kinetin içeren ortamlarda görülürken, IBA ve BA içeren ortamlarda görülmemiştir. En yüksek rejenerasyon oranları in vitro’da muhafaza edilen C.persicum ve tohumdan çimlendirilen C.coum bitkiciklerden alınan eksplantlar ile kurulan denemeden elde edilmiştir. Bu denemede, C.persicum türünde kallus oluşum oranları, yaprak sapında %15.6, yaprak eksplantlarında, %13.5 ve yumru eksplantından %23.9’dur. C.persicum türünde kallus oluşumunda en başarılı ortam ve eksplant interaksiyon sonuçları ise MS ortamı ve yumru eksplantından ( %39.6), sürgün oluşumunda ise WPM ortamı ve yaprak sapı eksplantından (%14.58), kök oluşumunda da WPM ortamı ve yaprak sapı eksplantından (%12.5) elde edilmiştir. C.coum türünde kallus oluşum oranları yaprak sapı eksplantlarında %20.8, yaprak eksplantlarında %12.5 ve yumru eksplantında %32.3 şeklinde gelişme göstermiştir. C.coum türünde kallus oluşumunda en başarılı ortam ve eksplant interaksiyon sonuçları ise WPM ortamı ve yumru eksplantından (%45.8), sürgün oluşumunda B5 ortamı ve yumru eksplantından (%16.6) ve kök oluşumunda ise ROM ortamı ve yaprak eksplantından (%60.42) elde edilmiştir. Her iki türde de 0.5 mg/l GA3, 1 mg/l prolin, 0.05 mg/l spermin, 3 mg/l Kinetin ve 1 mg/l NAA hormonları ve 1/2 MS ortamında kallus oluşumu görülmüştür. Elde edilen kallusların sürgün ve köke dönen gelişim aşamaları mikroskop ile görüntülenmiştir ve aşamalara ait farklılıklar incelenmiştir. In this thesis, regeneration by organogenesis technique was searched using leave, petiole and rhizome explants of C. coum and C. persicum species. Different combination and concentrations of 7 different plant growth regulators (GA3, Prolin, Spermin, NAA, IBA, BA ve Kinetin) and MS,B5, ROM ve WPM media were tested to get callus and shoot structures in C.coum ve C.persicum species. Callus and shoot formation were observed from the media with GA3, Prolin, Spermin, NAA and Kinetin. Nothing was observed from the media with IBA ve BA. The highest regeneration ratio was obtained from the experiments coming from in vitro C.persicum plants and C.coum germinated from seeds. In this experiment, callus formation ratios were obtained from petiole, leave and rhizome explants as 15.6%, 13.5% and 23.9%. In C.persicum, the best interaction between media and explant was observed from MS medium and rhizome explants (39.6%) for callus formation, WPM medium and petiole (14.58 %) for shoot formation, WPM medium and petiole (12.5 %) for root formation. In C.coum, callus formation ratios were obtained from petiole, leave and rhizome explants as 20.8%, 12.5% and 32.3%. In C.coum, the best interaction between media and explant was observed from WPM medium and rhizome explants (45.8 %) for callus formation, B5 medium and rhizome (16.6 %) for shoot formation, ROM medium and leave explant (12.5 %) for root formation. Callus formation was observed from 1/2 MS media with 0.5 mg/l GA3, 1 mg/l prolin, 0.05 mg/l spermin, 3 mg/l Kinetin ve 1 mg/l NAA in both C.persicum and C. coum species.

In this research, it was aimed to examine the levels of school burnout and alienation from school of the senior students who are studying in the Preschool Education de-partments. The sample consisted of 300 students who were studying in the Preschool Education departments. The data were obtained by using the "Personal Information Form", "Student Alienation Scale" and "Maslach Burnout Scale Student Form". The preschool teacher candidates in the last class experience school burnout and alienation from school at the “middle” level. When examining the results, it was seen that the students who were studying in public universi-ties experienced a higher level of depersonalization and burnout than the students in private universities. The alie-nation from school levels of the students did not differ ac-cording to the type of university. The results indicated that anatolian teacher training high school graduates were more exhausted than general high school and vocational high school graduates and anatolian high school graduates were more alienated than general high school graduates. In addition, according to results, anatolian teacher training high school and anatolian high school graduates had hig-her levels of meaningless, which was the sub-dimension of alienation from school, than general high school graduates. According to the number of universities studied at, the school burnout and alienation from school levels of the students did not differ. There was no statistically significant relationship between age of students and school burnout levels. There was a negative relationship between the gene-ral level of alienation from school and age of the students., Bu araştırmada Okul Öncesi Eğitimi bölümünde öğre-nim görmekte olan son sınıf öğrencilerin okul tükenmişliği ve okula yabancılaşma düzeylerini incelemek amaçlanmış-tır. Örneklemi Okul Öncesi Eğitimi bölümünde öğrenim görmekte olan 300 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Öğrenci Yabancılaşma Ölçeği” ve “Maslach Tükenmişlik Envanteri Öğrenci For-mu” kullanılarak elde edilmiştir. Son sınıftaki okul öncesi öğretmen adayları “orta” düzeyde okul tükenmişliği ve okula yabancılaşma yaşamaktadır. Sonuçlara bakıldığında, devlet üniversitelerinde öğrenim görmekte olan öğrencilerin özel üniversitelerdekilere göre daha yüksek düzeyde duyar-sızlaşma ve tükenme yaşadıkları görülmüştür. Öğrencilerin okula yabancılaşma düzeyleri üniversite türüne göre farklı-lık göstermemektedir. Mezun olunan lise türü değişkenine ait sonuçlar anadolu öğretmen lisesi mezunlarının genel lise ve meslek lisesi mezunlarına göre daha fazla tükenmiş ol-duklarını; anadolu lisesi mezunlarının genel lise mezunları-na göre daha fazla yabancılaşmış olduklarını göstermekte-dir. Ayrıca anadolu öğretmen lisesi ve anadolu lisesi mezu-nu öğrencilerin yabancılaşmanın alt boyutu olan anlamsız-lık düzeyleri genel lise mezunlarına göre daha yüksek bu-lunmuştur. Eğitim alınan üniversite sayısına göre öğrencile-rin okul tükenmişliği ve okula yabancılaşma düzeyleri fark-lılık göstermemiştir. Öğrencilerin yaşları ile okul tükenmişlik düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Öğrencilerin genel okula yabancılaşma düzeyleri ile yaşları arasında negatif yönlü bir ilişki bulun-muştur.

Modern zamanlarla beraber geleneksel sanat türlerine eklenen ve yedinci sanat adıyla da bilinen “sinema sanatı”, temelde izleyicileri eğlendirecek popüler bir anlatı şeklinde yorumlanmaktadır. Ancak sinema sanatı, aynı amanda politik bir üründür ve var olan kurumların yerleşmesi ya da sistemin kendini tekrar tekrar üretmesi bakımından ideolojik bir araç olarak ele alınabilir. Sinema sanatının ürünleri olarak filmler, egemen siyasal kültürün yeniden üretiminde başat bir rol oynayabileceği gibi, karşı-hegemonik düşünce ve anlatıları da kapsayabilir. Nitekim politik sinema, kendi içerisindeki farklılıklarla beraber bu türden süreçlerin ürünü olagelmiştir.Özcan Alper’in senaryo yazımını ve yönetmenliğini üstlendiği; Onur Saylak, Megi Kobaladzade, Raife Yenigül, Serkan Keskin gibi oyunculara sahip olan “Sonbahar” (2008) filmi, Türkiye’de son dönemde üretilen politik filmlere bir örnek olarak değerlendirilebilir. 19 Aralık 2000 tarihinde yapılan “Hayata Dönüş Operasyonu” sonrasında, sağlık sorunları nedeniyle tahliye edilen Yusuf’un kalan ömrünü memleketi Artvin’e dönerek geçirmesini ve burada arkadaşı ile birlikte gittiği bir meyhanede Gürcü kızı Eka ile karşılaşmasını konu edinen film, bireysel ve politik direniş unsurlarını birleştirmiştir.Sonbahar filmi, gelenekselleşmiş politik film örneklerinden farklı olarak, yeni-politik sinemaya uygun bir dil geliştirmiş, toplumsalın yanı sıra bireylerin öykülerini de “sloganlaşmayan” bir dil ile seyirciye aktarmıştır. Sonbahar’ın konusu, devletin kendi elleriyle ya da baskı ve ideolojik aygıtlarının eliyle ayıklamaya çalıştığı, Yusuf ve Eka karakterleri başta olmak üzere, ayrık otlarının hayatlarıdır. Çalışmamız, Sonbahar filmini, filmleri içinde üretildikleri toplumsal yapıların bir ürünü olarak incelemeyi öneren sosyolojik film analizi çerçevesinde ve Zygmunt Bauman’ın “bahçıvan devlet” kavramsallaştırması yardımıyla ele almaktadır.