This article gives a detailed description of the diagnostic procedure to which every child attending the Albert Einstein Private Primary School in Lublin is subjected. The diagnosis of a child is seen as a system of interrelated elements, reflecting the principles and rules of the diagnostic procedure. The central element of the system is the child who happens to be the object of investigation by the teacher, parents and professionals involved, all of whom are in constant interaction with one another. The text describes the precepts underpinning the holistic system of diagnosis of younger pupils. It involves a comprehensive diagnosis in all spheres of pupil development, along with an examination of the child’s abilities and interests, a monitoring of their educational progress and an investigation of any environmental genetic and biological factors influencing their development. The first step towards a holistic diagnosis of the child is preliminary exploration. At this stage, the teacher, parents and professionals work together to produce a preliminary diagnosis of the child’s development-related opportunities and abilities. This stage of activity includes observation of the child (during diagnostic sessions, educational classes and free play), evaluation of the child’s achievements to date, risk assessment as regards developmental dyslexia, explorations of creativity, evaluation of the abilities and interests of the child, and consultations and interviews with the parents aimed at getting to know the social and educational situation of the child within the family and at diagnosing parental attitudes. All these activities are used to determine the specific goals of work that will be individually tailored to both the child and their parents. The result is an individual work plan and an optimal adjustment of the offer of the school to the needs of each student. This stage thus leads one to undertake specific actions aimed at promoting the comprehensive development of the student. The next step in diagnosis is enrichment of knowledge about the child. This corresponds to a period of intense stimulation of the pupil’s development, through the implementation of the tasks included in the individual plan of work with the child. Changes in the child are continuously monitored and documented. An important diagnostic tool is the student’s portfolio, in which the child collects the results of their creative activities, and which serves as a valuable source of knowledge about the child for all those engaged in executing the diagnosis. The final stage of diagnosis is the evaluation of pupil’s results. This is when an in-depth analysis of changes that have occurred in the child over three years of elementary education is produced. At this stage, any action taken to stimulate the development of the pupil should be subjected to detailed analysis and evaluation., Proponowany tekst stanowi szczegółowy opis procedury diagnostycznej, jakiej poddane jest każde dziecko uczęszczające do Niepublicznej Szkoły Podstawowej im. Alberta Einsteina w Lublinie. W szkole diagnozę dziecka traktuje się jako system wzajemnie powiązanych ze sobą elementów oraz zasad i reguł postępowania diagnostycznego. Centralny element systemu stanowi dziecko będące obiektem poznania nauczyciela, rodziców i specjalistów, którzy są ze sobą w stałej interakcji. W artykule scharakteryzowano założenia systemu holistycznej diagnozy ucznia, która zakłada całościową diagnozę wszystkich sfer rozwojowych ucznia, poznanie jego zdolności i zainteresowań, monitorowanie postępów edukacyjnych oraz zbadanie czynników środowiskowych, genetycznych i biologicznych warunkujących jego rozwój. Pierwszym etapem holistycznej diagnozy dziecka prowadzonej w szkole jest rozeznanie. Na tym etapie nauczyciel, rodzice i specjaliści, współpracując ze sobą, dokonują wstępnej diagnozy możliwości i zdolności dziecka. Pierwszy etap działań obejmuje: obserwacje dziecka podczas zajęć diagnostycznych, dydaktycznych i zabaw swobodnych, ocenę aktualnych osiągnięć dziecka, ocenę ryzyka dysleksji rozwojowej, badanie postawy twórczej, diagnozę zdolności i zainteresowań dziecka, konsultacje i wywiad z rodzicami w celu poznania sytuacji socjalnej i wychowawczej dziecka w rodzinie oraz badanie postaw rodzicielskich. Działania te służą ustaleniu i sformułowaniu celów zindywidualizowanej pracy z dzieckiem i jego rodzicami. Ich wynikiem jest indywidualny plan pracy oraz optymalne dostosowanie oferty szkoły do potrzeb każdego ucznia. Etap rozeznania prowadzi zatem do podjęcia określonych działań ukierunkowanych na wspieranie wszechstronnego rozwoju ucznia. Kolejnym etapem diagnozy jest pogłębianie wiedzy o dziecku. Jest to czas intensywnego stymulowania rozwoju ucznia poprzez realizację zadań ujętych w indywidualnym planie pracy z dzieckiem. Zmiany zachodzące w dziecku są stale monitorowane i dokumentowane. Ważnym narzędziem diagnostycznym jest portfolio ucznia, gdzie dziecko gromadzi swoje wytwory, które są dla osób diagnozujących cennym źródłem wiedzy o nim. Ostatnim etapem diagnozy jest ocena rezultatów ucznia. Jest to moment dogłębnej analizy zmian, jakie zaszły w dziecku na przestrzeni trzech lat edukacji elementarnej. Na tym etapie wszelkie działania podjęte w celu stymulowania rozwoju ucznia zostają poddane szczegółowej analizie i ocenie.