Search

Background: Intravenous immune globulin (IVIg) is frequently used in some neurological diseases and is also the first-line therapy in Guillain-Barré syndrome, chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy, and multifocal motor neuropathy. We aimed to evaluate the frequency and characteristics of headaches, which is one of the most common side effects of IVIg treatment. Methods: Patients who received IVIg treatment for neurological diseases were prospectively enrolled in 23 centers. Firstly, the characteristics of patients with and without IVIg-induced headaches were analyzed statistically. Then, patients with IVIg-induced headaches were classified into three subgroups determined by their history: no primary headache, tension-type headache (TTH), and migraine. Results: A total of 464 patients (214 women) and 1548 IVIg infusions were enrolled between January and August 2022. The frequency of IVIg-related headaches was 27.37% (127/464). A binary logistic regression analysis performed with significant clinical features disclosed that female sex and fatigue as a side effect were statistically more common in the IVIg-induced headache group. IVIg-related headache duration was long and affected daily living activities more in patients with migraine compared to no primary headache and TTH groups (p = 0.01, respectively). Conclusion: Headache is more likely to occur in female patients receiving IVIg and those who develop fatigue as a side effect during the infusion. Clinicians’ awareness of IVIg-related headache characteristics, especially in patients with migraine, may increase treatment compliance.

Objective: Nutritional status assessment, dysphagia evaluation and enteral feeding decision are important determinants of prognosis in acute neurovascular diseases. Materials and Methods: NöroTek is a point prevalence study conducted with the participation of 87 hospitals spread across all health sub regions of Turkey conducted on 10-May-2018 (World Stroke Awareness Day). A total of 972 hospitalized neurovascular patients [female: 53%, age: 69±14; acute ischemic stroke in 845; intracerebral hematoma (ICH) in 119 and post-resuscitation encephalopathy (PRE) in 8] with complete data were included in this sub-study. Results: Gastrostomy was inserted in 10.7% of the patients with ischemic stroke, 10.1% of the patients with ICH and in 50% of the patients with PRE. Independent predictors of percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) administration were The National Institutes of Health Stroke Scale score at admission [exp (β): 1.09 95% confidence interval (CI): 1.05-1.14, per point] in ischemic stroke; and mechanical ventilation in ischemic [exp (β): 6.18 (95% CI: 3.16-12.09)] and hemorrhagic strokes [exp (β): 26.48 (95% CI: 1.36-515.8)]. PEG was found to be a significant negative indicator of favorable (modified Rankin’s scale score 0-2) functional outcome [exp (β): 0.032 (95% CI: 0.004-0.251)] but not of in-hospital mortality [exp (β): 1.731 (95% CI: 0.785-3.829)]. Nutritional and swallowing assessments were performed in approximately two-thirds of patients. Of the nutritional assessments 69% and 76% of dysphagia assessments were completed within the first 2 days. Tube feeding was performed in 39% of the patients. In 83.5% of them, tube was inserted in the first 2 days; 28% of the patients with feeding tube had PEG later. Conclusion: The NöroTek study provided the first reliable and large-scale data on key quality metrics of nutrition practice in acute stroke in Turkey. In terms of being economical and accurate it makes sense to use the point prevalence method. Amaç: Akut nörovasküler hastalıklarda nütrisyonel durum ve disfaji değerlendirmesi ve enteral beslenme kararı önemli prognoz belirleyicilerindendir. Gereç ve Yöntem: NöroTek, 10 Mayıs 2018’de (Dünya İnme Farkındalık Günü) Türkiye’nin tüm sağlık alt bölgelerine yayılmış 87 hastanenin katılımıyla gerçekleştirilen bir nokta prevalans çalışmasıdır. Hastanede yatan ve bu alt çalışma için toplanan verisi tam olan toplam 972 nörovasküler hasta (kadın: %53, yaş: 69±14 yıl; 845’i akut iskemik inme; 119’u intraserebral hematom ve 8’i post-resüsitasyon ensefalopatisi) analiz edildi. Bulgular: Gastrostomi iskemik inmeli hastaların %10,7, intraserebral kanamalıların %10,1 ve post-resusitasyon ensefalopatisi olanların %50’sine uygulanmıştır. Perkütan endoskopik gastrostomi (PEG) gereksiniminin bağımsız belirleyicileri, iskemik inme grubunda kabul NIHSS [exp (β): 1,09, %95 güven aralığı (GA): 1,05-1,14, puan başına] ile hem iskemik hem de hemorajik inmelerde mekanik ventilasyon uygulanmış olmasıdır [iskemik için: exp (β): 6,18, %95 GA: 3,16- 12,09] ve hemorajik inme için: [exp (β): 26,48, 95% GA: 1,36-515,8]. İnme olgularında PEG uygulaması hastane içi mortalite için bağımsız belirleyici değildi [exp (β): 1,731, 95% GA: 0,785-3,829]. Ancak, PEG uygulanmış olması taburculuk esnasında iyi prognoza (modifiye Rankin skoru 0-2) sahip olabilme için anlamlı bir negatif etmen olarak bulundu [exp (β): 0,032, %95 GA: 0,004-0,251]. Hastanede yatan nörovasküler hastaların yaklaşık üçte ikisinde malnütrisyon ve yutma bozukluğu açısından değerlendirme yapılmıştı. Nutrisyonel status değerlendirmesinin %69’u ve disfaji değerlendirmesinin %76’sı ilk 48 saat içinde gerçekleştirilmişti. Tüple enteral nütrisyon uygulama oranı %39’du. Beslenme tüplerinin %83,5’i ilk 2 gün içinde yerleştirilirken beslenme tüpü olan hastaların %28’ine daha sonra PEG açılmıştı. Sonuç: NöroTek çalışması ile Türkiye’de hastanede yatan akut inme hastalarında nutrisyonel uygulamaların temel kalite ölçütlerine ilişkin ilk güvenilir ve büyük ölçekli veri sağlanmıştır. Ekonomik olması ve doğruluğu açısından nokta yaygınlık yönteminin bu tip verilerin temini için daha fazla kullanılması mantıklıdır.

Araştırmada, okulöncesi öğretmenlerinin öz-yeterlikalgılarının ve sınıf yönetimi stratejilerinin, çocuk-öğretmen ilişkileriüzerindeki etkilerinin öğretmenlerin mesleki deneyimleri, sınıflarındaki çocuksayısı ve cinsiyeti değişkenleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma,MEB’e bağlı bağımsız anaokullarında görev yapmakta olan İzmir’den 70, Çanakkale’dende 28 olmak üzere toplamü 98 okulöncesi öğretmeniyle yürütülmüştür. Öğretmenlerinçocuklarla kurdukları ilişkiyi algılama biçimlerini değerlendirmek içinÖğrenci-Öğretmen İlişki Ölçeği, öğretmenlerin öz-yeterlik algılarınıdeğerlendirmek için Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği,öğretmenlerin istenmeyen davranışlarkarşısında kullandıkları sınıf yönetimi stratejilerinibelirlemek için ise, ÖğretmenStratejileri Soru Formu kullanılmıştır. Bulgulara göre; öğretmenlerinöz-yeterlik algıları ve sınıf yönetimistratejileri ile öğretmenlerin çocuklar ile kurdukları ilişkileri algılama biçimleriarasında farklı alt boyutlarda ve düzeylerde ilişki olduğu saptanmıştır. Çocukcinsiyetinin öğretmenin çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerindefarklılaşma yaratırken, öğretmenin mesleki deneyiminin ve sınıflardaki çocuksayısının çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerinde anlamlı düzeydeetkili olmadığı bulunmuştur.

Background/aim: Limited data on syphilis coinfection in human immunodeficiency virus (HIV) positive cases exist in Turkey. Our aim is to investigate syphilis coinfection and to evaluate the compatibility of the screening Architect Syphilis Tp ELISA with the fluorescent treponemal antibody absorption (FTA-abs) confirmation test in HIV positive cases.Materials and methods: Totally 519 HIV positive patients were included in the study. Enzyme linked fluorescent assay (ELFA) was used as a screening test and positive samples were confirmed by line immunassay (LIA). In order to discriminate acute HIV infection and false ELISA positivity, HIV-1 RNA PCR was performed in ELFA positive and LIA negative samples. Architect Syphilis TP ELISA was used for the detection of total antibodies against Treponema pallidum in HIV positive patients. Positive results were confirmed by the FTA-abs test. Results: Out of 519 HIV-1 positive patients, IgG and IgM positivity, and only IgG positivity was detected as 1.9% and 11.4% in all the samples, respectively. A total of 79 (15.2%) sera were positive with Architect Syphilis Tp ELISA test and 69 (13.3%) were positive with FTA-abs test. Statistically significant, almost perfect agreement was found between Architect Syphilis Tp ELISA and FTA-abs tests (kappa = 0.921 and P < 0.001). Conclusion: Implementation of syphilis and HIV screening tests together among risk groups is considered to be appropriate.

Araştırmada, okulöncesi öğretmenlerinin öz-yeterlik algılarının ve sınıf yönetimi stratejilerinin, çocuk-öğretmen ilişkileri üzerindeki etkilerinin öğretmenlerin mesleki deneyimleri, sınıflarındaki çocuk sayısı ve cinsiyeti değişkenleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, MEB’e bağlı bağımsız anaokullarında görev yapmakta olan İzmir’den 70, Çanakkale’den de 28 olmak üzere toplamü 98 okulöncesi öğretmeniyle yürütülmüştür. Öğretmenlerin çocuklarla kurdukları ilişkiyi algılama biçimlerini değerlendirmek için Öğrenci-Öğretmen İlişki Ölçeği, öğretmenlerin öz-yeterlik algılarını değerlendirmek için Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği, öğretmenlerin istenmeyen davranışlar karşısında kullandıkları sınıf yönetimi stratejilerini belirlemek için ise, Öğretmen Stratejileri Soru Formu kullanılmıştır. Bulgulara göre; öğretmenlerin öz-yeterlik algıları ve sınıf yönetimi stratejileri ile öğretmenlerin çocuklar ile kurdukları ilişkileri algılama biçimleri arasında farklı alt boyutlarda ve düzeylerde ilişki olduğu saptanmıştır. Çocuk cinsiyetinin öğretmenin çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerinde farklılaşma yaratırken, öğretmenin mesleki deneyiminin ve sınıflardaki çocuk sayısının çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerinde anlamlı düzeyde etkili olmadığı bulunmuştur.

Giriş: Epilepsinin primer tedavisi dünya çapında AEİ ile yapılmaktadır. Nöbetler birçok hastada kontrol altına alınsa da bazı ilaca dirençli epilepsisi olan hastalarda işe yaramamaktadır. Temporal lob epilepsisi bu ilaca dirençli epilepsilerin prototipini oluşturmaktadır. Cerrahi tedaviyle temporal lob epilepsisi olan hastalarda %80'lere varan oranlarda nöbetsizlik sağlanmaktadır. Biz bu çalışmada yapısal lezyon ilişkili kronik temporal lob epilepsili hastalarda prognostik faktörlerin, görüntüleme sonuçlarının, patoloji sonuçlarının cerrahi başarı oranlarına etkisini inceledik. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, retrospektif -arşiv taraması çalışması- olarak düzenlendi. 2010-2015 yılları arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Epilepsi Merkezinde dirençli TLE tanısı alan ve cerrahi uygulanan hastalar incelendi. 17 yaş üstü, postoperatif takip süresi en az 2 yıl olan 26 olgu çalışmaya alındı. Tüm hastalara cerrahi öncesi aynı inceleme protokolleri uygulandı. Hastaların demografik özellikleri, görüntüleme sonuçları, uygulanan cerrahi prosedür, patoloji sonuçları ve Engel sınıflaması not edildi. Veri analizinde SPSS for Windows 21 (SPSS Inc.®, Chiago, USA) kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p0,05). Sonuç: Epilepsi cerrahisi, ilaca dirençli TLE hastalarında tercih edilebilecek tedavi yöntemidir. Cerrahi sonuçları etkileyen prognostik faktörler için daha fazla çalışma yapılmalıdır. Anahtar Kelimeler: engel sınıflaması, epilepsi cerrahisi, temporal lob epilesisi Introduction: All around the World, epilepsy's primary treatment is anti epileptic drugs. Even if most of seizures are controlled by AED, useless on some of the drug-resistant epilepsy patients. Temporal lobe epilepsy is the prototype of drug-resistant epilepsies. After epilepsy surgery, 80 % of patients have seizure free episodes. In this study, we aimed to investigate the relationship between demographic characteristics, risk factors, imaging results, pathology results and surgery outcome on structural lesions related intractable temporal lobe epilepsy patients. Material Method: This study designed as retrospective archive research. The patients were investigated, diagnosed intractable temporal lobe epilepsy and performed surgery between 2010-2015 at Gazi Univercity Medical School Epilepsy Center. >17 years old 26 patients were included. The same research protochols were performed for all patients. Patients‟ demographic characteristics, risk factors, imaging results, pathology results, surgery technique and Engel classification was noted. All the statistical analyses were performed using the SPSS for Windows 21 (SPSS Inc.®, Chiago, USA). P values

Objectives: Helicobacter pylori is a microorganism found as related to gastritis, peptic ulcus and gastric cancer. In developed countries H. pylori antigen prevalence was low, but relatively high rates were reported in developing countries. In this study, H. pylori antigen was investigated in the stool samples of the outpatients with dyspeptic complaints. Materials and Methods: H. pylori antigen prevalence in stool samples of 592 outpatients with dyspeptic complaints were evaluated by Helicobacter pylori stool antigen test in the study period November 2009 - June 2010. Results: The stool samples of 149 patients [41 (27.5%) male and 108 (72.5%) female] were found to be positive for H. pylori stool antigen test and overall prevalence was 25.2%. The highest prevalence for antigen test was detected in patient group over 70 years. No significant relationship was found between antigen positivity and gender. Conclusion: H. pylori antigen prevalence in our study group was lower than the studies published before in our country. Antigen positivity ratio was detected to be increased with age., Amaç: Helicobacter pylori gastrit, peptik ülser ve gastrik kanser ile ilişkisi belirlenmiş bir mikroorganizmadır. Gelişmiş ülkelerde H. pylori antijen prevalansı düşük bulunurken gelişmekte olan ülkelerde oldukça yüksek olduğu bildirilmektedir. Bu çalışmamızda dispepsi şikayeti ile polikliniklere başvuran hastaların dışkılarında H. pylori antijeni varlığı araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kasım 2009 - Haziran 2010 tarihleri arasında dispepsi yakınması ile Kırşehir Devlet Hastanesi\'ne başvuran 592 hastanın dışkı örneklerinde H. pylori antijen prevalansı H. pylori dışkı antijen testi ile araştırıldı. Bulgular: H. pylori antijeni 41\'i (% 27.5) erkek ve 108\'i (% 72.5) kadın olmak üzere toplam 149 hastanın dışkısında pozitif bulundu ve antijen prevalansı % 25.2 olarak belirlendi. En yüksek prevalans 70 yaş üzerindeki hasta grubunda görüldü. Antijen prevalansı ve cinsiyet arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmedi (p>0.05). Sonuç: Hasta grubumuzda H. pylori antijen prevalansı ülkemizde önceki yıllarda yapılmış çalışmalara göre daha düşük bulundu. Antijen pozitifliğinin yaşla birlikte arttığı tespit edildi.

Bu çalışmada, okulöncesi öğretmenlerinin öz-yeterlik algılarının ve sınıf yönetimi stratejilerinin, çocuk-öğretmen ilişkileri üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. 98 okulöncesi öğretmeni örneklemi oluşturmaktadır. Çalışmaya MEB'e bağlı bağımsız anaokullarında görev yapmakta olan 70 okulöncesi öğretmeni İzmir'den, 28 okulöncesi öğretmeni de Çanakkale'den katılmıştır. Öğretmenlerin çocuklarla kurdukları ilişkiyi algılama biçimlerini değerlendirmek için Öğrenci-Öğretmen İlişki Ölçeği, öğretmenlerin öz-yeterlik algılarını değerlendirmek için Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği, öğretmenlerin istenmeyen davranışlar karşısında kullandıkları sınıf yönetimi stratejilerini belirlemek için ise, Öğretmen Stratejileri Soru Formu kullanılmıştır. Bulgulara göre; öğretmenlerin öz-yeterlik algıları ve sınıf yönetimi stratejileri ile öğretmenlerin çocuklar ile kurdukları ilişkileri algılama biçimleri arasında farklı alt boyutlarda ve düzeylerde ilişki olduğu görülmektedir. Diğer bir bulgu ise; çocuk cinsiyetinin öğretmenin çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerinde farklılaşma yaratırken, öğretmenin mesleki deneyiminin ve sınıflardaki çocuk sayısının çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerinde anlamlı düzeyde etkili olmadığı yönündedir. Öğretmenlerin öz-yeterlik algıları ile sınıf yönetimi becerileri arasında da yüksek düzeyde anlamlı bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Çalışma sonunda, öz-yeterlik algılarının ve istenmeyen davranışlar karşısında kullanılan sınıf yönetimi stratejilerinin, öğretmenin çocuk ile kurduğu ilişkiyi algılama biçimi üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Bu nedenle, çocuk-öğretmen arasındaki ilişkinin iyileştirilmesi ve geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. This study aims to inversitage the pre-school teachers' self-efficacy beliefs and classroom management strategies effects on child-teacher realtionships. A total of 98 teacher; 70 of them from İzmir, 28 of them from Çanakkale have participated in the study. `Student-Teacher Relationship Scale` was used to examine the teachers' perception of relationship with their chidren. `Teachers' Sense of Efficacy Scale` was used in order to evaluate the teachers' self-efficacy beliefs. `Teacher Strategies Questionnaire` was used to evaluate teachers' classroom management strategies. According to findings, preschool teachers' self efficacy beliefs and classroom management strategies are related with the form of teachers' perception of the relationship established with children in diffrent subscales and levels. Moreover, it is seen that gender is significantly affect the teachers' perception of the relationship established with children. However, teachers' professional experience and number of child in classroom are not significantly affect the teachers' perception of the relationship established with children. There is a significant relationship between teachers' self efficacy beliefs and classroom management strategies. At the end of the study, it has been found that teachers' self efficacy beliefs and the classroom management strategies coping with the unwanted behavior affect their perception of the relationship established with children. Therefore, improving the relationship between teacher and child-development is of great importance. 123

Amaç: Helicobacter pylori gastrit, peptik ülser ve gastrik kanser ile ilişkisi belirlenmiş bir mikroorganizmadır. Gelişmiş ülkelerde H. pylori antijen prevalansı düşük bulunurken gelişmekte olan ülkelerde oldukça yüksek olduğu bildirilmektedir. Bu çalışmamızda dispepsi şikayeti ile polikliniklere başvuran hastaların dışkılarında H. pylori antijeni varlığı araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kasım 2009 - Haziran 2010 tarihleri arasında dispepsi yakınması ile Kırşehir Devlet Hastanesi’ne başvuran 592 hastanın dışkı örneklerinde H. pylori antijen prevalansı H. pylori dışkı antijen testi ile araştırıldı. Bulgular: H. pylori antijeni 41’i (% 27.5) erkek ve 108’i (% 72.5) kadın olmak üzere toplam 149 hastanın dışkısında pozitif bulundu ve antijen prevalansı % 25.2 olarak belirlendi. En yüksek prevalans 70 yaş üzerindeki hasta grubunda görüldü. Antijen prevalansı ve cinsiyet arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmedi (p>0.05). Sonuç: Hasta grubumuzda H. pylori antijen prevalansı ülkemizde önceki yıllarda yapılmış çalışmalara göre daha düşük bulundu. Antijen pozitifliğinin yaşla birlikte arttığı tespit edildi. Objectives: Helicobacter pylori is a microorganism found as related to gastritis, peptic ulcus and gastric cancer. In developed countries H. pylori antigen prevalence was low, but relatively high rates were reported in developing countries. In this study, H. pylori antigen was investigated in the stool samples of the outpatients with dyspeptic complaints. Materials and Methods: H. pylori antigen prevalence in stool samples of 592 outpatients with dyspeptic complaints were evaluated by Helicobacter pylori stool antigen test in the study period November 2009 - June 2010. Results: The stool samples of 149 patients [41 (27.5%) male and 108 (72.5%) female] were found to be positive for H. pylori stool antigen test and overall prevalence was 25.2%. The highest prevalence for antigen test was detected in patient group over 70 years. No significant relationship was found between antigen positivity and gender. Conclusion: H. pylori antigen prevalence in our study group was lower than the studies published before in our country. Antigen positivity ratio was detected to be increased with age.

197 ÖZET İLKÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN KÜLTÜREL ETKİNLİKLERİ İLE ÖZERKLİK DÜZEYİ ARASINDAKİ İLİŞKİ Şener Demir, Tülin Bu çalışmada çocukların kültürel etkinliklerinin neler olduğu belirlenerek sosyoekonomik düzey ve cinsiyet açısından karşılaştırmalar yapılması, aynı zamanda bu etkinlikler ile özerklik düzeyi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Betimsel nitelikte olan araştırmada ilköğretim 4. ve 5. sınıfa devam eden alt SED'den 79, orta SED'den 76 ve üst SED'den 74 olmak üzere toplam 229 çocuk yer almıştır. Araştırma grubuna araştırmacı tarafından geliştirilen Kültürel Etkinlikler Envanteri (KEE) ve Özerklik Anketi uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS programında çözümlenmiştir. Kültürel Etkinlikler Envanterindeki bazı maddeler ANOVA tek boyutlu varyans analizi ile, bazı maddeler ise kaykare yöntemi ile incelenmiştir. Ayrıca kültürel etkinlikler ile özerklik arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayısı hesaplanarak test edilmiştir. Araştırmada anket ve envanterler uygulandıktan sonra her SED'den 6'şar olmak üzere toplam 18 çocukla derinlemesine görüşme yapılmıştır. Bu araştırmadan elde edilen bulgular çocukların kültürel etkinliklerinin çeşidinde ve çocukların bu etkinliklere katılma sıklıklarında sosyoekonomik düzeyler ve cinsiyetler arasında farklılıklar olduğunu, aynı zamanda kültürel etkinliklere katılma ile özerklik düzeyi arasında ilişki olduğunu göstermiştir. 198 SUMMARY THE RELATIONSHIP BETWEEN CULTURAL ACTIVITIES AND AUTONOMY LEVELS OF ELEMENTARY SCHOOL CHILDREN Şener Demir, Tülin The purpose of this study is to determine the cultural activities and autonomy level of 4th and 5th grade elementary school children in terms of socioeconomic status (SES) and gender, and to find out the relationship between cultural activities and autonomy. The research was conducted in three different socioeconomic district schools of Ankara. A total of 229 children (79, 76 and 74 from low, middle and high SESs respectively) were involved in the research. `The Cultural Activities Inventory` (CAI) and `Autonomy Questionnaire` were administered to children, which was developed by the researcher for the purpose of the research. Data was analyzed by Qui Square and one-way ANOVA. The relation between cultural activities and autonomy was analyzed by Pearson Correlation Coefficient. Also in-depth interviews were carried out with 18 of the children (6 children from each SES) and content-analyzed. Post-hoc tests (Tukey HSD) revealed that in most of the activities children in high SES showed significant differences than their peers in middle or low SESs. Gender differences were not marked in the total number of activities, but in the sub-items, there are significant differences between girls' and boys' activities. At the same time, the results of this research showed that there is a relation between cultural activities and autonomy. The study199 provided information about children's daily activities in Ankara and showed the differences and similarities between children from different SESs and genders. However, more research is needed to generalize these activities and to talk about a child culture in Turkey. 250

ÖZETVarlık, öz itibariyle fikir ve sanat dergisidir. İlk kez 15 Temmuz 1933'te Yaşar Nabi Nayır tarafından Ankara'da çıkarılmaya başlanmıştır. Politika, toplum, düşünce, edebiyat, sanat konularının yanında plastik sanatlara da yer veren dergi, Türk Plastik Sanatlarının gelişim ve değişim sürecini gözler önüne sermiştir.Varlık, savaş yılları ve ekonomik güçlükler nedeniyle biçim ve içerik açısından değişime uğramışsa da yayın hayatını günümüze kadar aralıksız sürdürmüştür. Yaşar Nabi 1946'da Ankara'dan İstanbul'a gelerek Varlık Yayınevi'ni kurmuştur. 1960'dan itibaren Varlık Yıllıkları yayınlanmış ve resim sanatı için önemli bir kaynak olmuştur. Yaşar Nabi'nin 1981'de vefatından sonra kızları Ekin ve Filiz Nayır tarafından derginin sürekliliği sağlanmıştır.15 Temmuz 1933'de çıkan ilk sayısından 1999 Aralık ayına kadar taranan dergilerde, 1060 adet plastik sanat yazısı belirlenmiş ve 4 ayrı yöntemle ele alınmıştır.Genel Dizinde, dergideki sanat yazıları kısa özetler halinde tarihsel gelişimine göre sıralanmıştır.Yazar Dizininde, yazarın tüm yazılarının sayfa numaraları verilmiştir. Konu Dizini; sanat yazıları ve plastik sanat yazıları olarak ayrılmış, plastik sanat yazıları da, resim, heykel, mimari, seramik, grafik, konferans ve kaligrafi alt başlıklarında değerlendirilmiştir.Kapak Ressamları Dizini, dergi kapağında resmi olan sanatçıların alfabetik dizilimidir.Ağırlıklı olarak sergi haberlerinin, resim sanatı ile ilgili yazıların ve eleştirilerin yer aldığı bu tezde; İhsan Akay, Nurullah Berk, Mustafa Baydar, Bedri Rahmi, Zahir Güvemli, Kaya Özsezgin, Yaşar Nabi, Gülseli İnal, İbrahim Ersaraç, Melih Cevdet Anday, Nahid Sırrı Örik, Mustafa Aslıer gibi yazar ve sanatçılar ön plana çıkmıştır.SUMMARYVarlık is essentially an art and idea journal. It was published for the first time in 15 july 1933, in Ankara by Yaşar Nabi Nayır . In addition to politics, public, idea, literature and art subjects it has pointed out the development and variation of Turkish Plastic Arts.Altough Varlık had changed in style and content because of war and economical difficulties, it has continued publishing life up to today. Yaşar Nabi came to İstanbul from Ankara in 1946 and established Varlık Publishing House. Sınce 1960, Varlık's yearbooks are established and has become an important source for painting art. After the death of Yaşar Nabi in 1981, his doughters, Ekin and Filiz Nayır provided the journels continuity.1060 pieces plastic art articles is found and examined in four different methods since the first journal published in 15 July 1933, until February, 1999.In general index, page numbers are given to authors all articles. Subject index is seperated as art articles and plastic art articles and evaluated in subtitles of painting, sculpture, architecture, ceramics, graphics, conference, caligrophy.Cover painters index, is the alphabetical index of painters who has paintings on the cover of the journal. In this thesis, the news of exhibitions, the articles of painting art and reviews are especially included and the authors and the artists became to be in the most important as İhsan Akay, Nurullah Berk, Mustafa Baydar, Bedri Rahmi, Zahir Güvemli, Kaya Özsezgin, Yaşar Nabi, Gülseli İnal, İbrahim Ersaraç, Melih Cevdet Anday, Nahid Sırrı Örik, Mustafa Aslıer.

Bu araştırmanm amacı annelerin bakış açısı ile 3-6 yaş çocuklarınınoyuncak gereksinmesini saptamaktadır. Bursa ve Ankara 'dan alt, orta ve üstsosyoekonomik düzeylerden (SED) gelen 666 anne araştırma grubunuoluşturmaktadır. Araştırmanın amacına uygun olarak geliştirilen anket formuannelere uygulanmıştır. Verilerin analizinde yüzdeler ve Â2 testlerikullanılmıştır. Sonuçlar en çok annebabanın birlikte oyuncak satın aldığını,oyuncak satın alırken çocuğun isteğinin en önem verilen özellik olduğunugöstermektedir. Çocukların sahip olduğu oyuncak sayısının farklı SED'lere göredeğiştiği ve alt SED'den üst SED'e gidildikçe arttığı görülmüştür. Kızların veerkeklerin sahip olduğu oyuncak sayısı farklı bulunmazken, erkeklerin dahafazla türden oyuncağı olduğu bulunmuştur. Annelere göre, çocukların oynamaktanen çok zevk aldıkları oyuncak kız çocukları için bebekler / hayvanlar veyumuşak oyuncaklar, erkek çocuklar için manipülatifnesneler olarakbelirlenmiştir.