Search

Objective: Our primary aim is to perform the external validation of the current scoring systems in predicting stone-free status (SFS) after retrograde intrarenal surgery (RIRS) for renal stones 2-4 cm and develop a novel scoring system by re-examining possible predictive factors related to SFS.Methods: Patients who underwent RIRS due to renal stones with a cumulative stone diameter of 2-4 cm between January 2017 and March 2021 were retrospectively screened. Residual stones 2 cm. The SFS predictive ability of our new scoring system was higher in > 2 cm stones compared to the other scoring systems. Objetivo: Nuestro objetivo principal es realizar la validación externa de los sistemas de puntuación actuales para predecir el estado libre de cálculos (ELC) después de la cirugía intrarrenal retrógrada (CRIR) para cálculos renales de 2−4 cm y desarrollar un nuevo sistema de puntuación reexaminando los posibles factores predictivos relacionados con el ELC. Métodos: Se evaluaron retrospectivamente los pacientes que recibieron CRIR para el tratamiento de cálculos renales con diámetro acumulado de 2−4 cm, entre enero de 2017 y marzo de 2021. Los cálculos residuales ≤2 mm se definieron como clínicamente insignificantes, y estos casos se consideraron como ELC. Se examinaron los posibles factores predictivos relacionados con el ELC mediante el análisis de regresión logística multivariante. Se elaboró un nomograma y se creó un sistema de puntuación utilizando variables predictivas independientes. Mediante el análisis ROC se evaluó la capacidad de predicción de los sistemas de puntuación actuales y del recién desarrollado. Resultados: Los sistemas de puntuación existentes resultaron insuficientes para predecir el ELC (AUC < 0,660 en todos los casos). Se identificaron como predictores independientes del ELC el área de superficie (OR: 0,991, p < 0,001), la densidad (OR: 0,998, p < 0,001), el número (OR: 0,365, p = 0,033) y la localización de los cálculos (p = 0,037). Utilizando estos marcadores predictivos, se desarrolló un nuevo sistema de puntuación cuyos resultados oscilan entre 4 y 15. El valor AUC de este sistema de puntuación fue de 0,802 (0,734---0,870). Conclusión: Los sistemas de puntuación RUSS, S-ReSC y R.I.R.S. y el nomograma de Ito no lograron predecir el ELC en cálculos de >2 cm. Nuestro nuevo sistema de puntuación tuvo una capacidad predictiva del ELC mayor en cálculos de >2 cm, en comparación con los otros sistemas de puntuación.

Retroperitonealsarkomlar tüm yumu­şak doku sarkomlarının % 15’ini oluşturan nadir tümörlerdir.Sıklıkla insidental olarak tanı alan retroperitoneal sarkomlarda en sıkrastlanan histolojik tip liposarkomdur. Ret­roperitoneal liposarkomlarda yaşamsüresini uzatan majör tedavi şekli geniş cerrahi re­zeksiyondur. Cerrahisonrası lokal rekürrens ve metastaz riskinden dolayı bu hastalarınmultidispliner olarak uzun dönem takip edil­meleri gerekmektedir. Burada ilkoperasyo­nu sonrası takipsiz kalan ve 16 yıl sonra 24 cm’lik devretroperitoneal kitle ile başvuran 72 yaşındaki bir liposarkom olgusuna yakla­şımımızısunduk., Retroperitoneal sarcomas are rare tumors and form 15% of all soft tissue sarcomas. The most common histologic type ofretroperitoneal sarcomas is liposarcoma,which are frequently diagnosed incidentally.Major treatment in retroperitoneal liposarcoma is extensive surgical resection. Because ofthe risk of local recurrence and metastasis after surgery, these patients should be followedup by multidiciplinary for a long time. Postoperative follow-up of the patients should bemultidisciplinary.Herein we presented our approach to a72-year-old liposarcoma case, who was admitted without follow-up after the first ope-ration and was presented with a giant retro-peritoneal mass of 24 cm 16 years later.

Aim: To compare of efficacy and safety bet-ween percutaneous nephrostomy and ureteraldouble J stenting in patients with post-renal acuterenal failure (ARF).Material and Methods: A total of 59 patientswho presented with post-renal ARF due to ureteral obstruction and who underwent percutaneousnephrostomy or ureteral double j stenting between January 2011 and April 2016 in our clinic wereincluded in this study. Patients were divided intotwo groups with ureteral double j stents (Group1) and the other with percutaneous nephrostomy(Group 2). These patients were then evaluated bydaily serum urea and creatinine. Patients werecompared in terms of creatinine reduction rate,total creatinine change and complications.Results: There were 40 patients in Group 1in which renal pelvis drainage performed withureteral double j stent and 19 patients in Group 2with percutaneous nephrostomy drainage. Meanfollow-up time was 6.8 ± 10.3 days and 7.6 ± 4.0days for Group 1 and Group 2, respectively. Descrease rate of creatinine was significantly higherin percutaneous nephrostomy group(p, Amaç: Postrenal akut böbrek yetmezliği(ABY) nedeniyle başvuran hastalarda üreteraldouble j stent (UDjS) takılması ve perkütan nefrostomi (PCN) takılmasının etkinlik ve güvenliliğini karşılaştırmakMateryal ve Metod: Kliniğimizde Ocak2011 ile Nisan 2016 tarihleri arasında üreteralobstrüksiyona bağlı postrenal ABY nedeniylebaşvuran ve acil olarak UDjS veya PCN takılan59 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar UDjStakılanlar(Grup 1) ve PCN takılanlar(Grup 2)olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastalara işlemsonrası günlük üre ve kreatinin takibi yapıldı. İkigrup; kreatinin düşüş hızı, total kretinin değişimi, ve komplikasyonlar açısından karşılaştırıldı.Bulgular: Grup 1 de UDjS yardımıyla renal pelvis drenajı sağlanmış 40 hasta, grup 2de ise PCN ile drenajı yapılan 19 hasta vardı.Ortalama takip süresi Grup 1 ve Grup 2 içinsırasıyla 6.8±10.3 ve 7.6±4.0 gündü. PCN takılan grupta kreatinin düşüşü anlamlı olarakyüksekti(p

ÖZETAmaç: Bu çalışmanın amacı; PSA 2.5- 4 ng/ml arasında olan hastaların verilerini ve bu aralıktakanser saptama oranını değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Ocak 2011-Aralık 2014 tarihleri arasında hastanemizde Prostat Kanseri(PCa) şüphesi olan ve total PSA değeri 2.5-4 ng/ml olan 83 hastadan alınan prostat biyopsisonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. PSA yüksekliği ve/veya anormal rektal muayenebulgusu ile kliniğimize başvuran her hastaya transrektal ultrason eşliğinde prostat biyopsisi uygulandı.Hastaların yaşları, total PSA değerleri, PSAD, prostat volümleri, parmakla rektal muayenelerive prostat biyopsisi sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi.Sonuç: Hastaların ortalama yaşı 64.1±8.3 (43-78) idi. 0rtalama PSA degerleri 3.1±0.8 ng/mlidi. 16 hastada prostat kanseri saptandı. 67 hastada benign patolojiler saptandı. Prostat kanserisaptanan hastaların yaşları, PSA, PSAD, prostat volümleri sırası ile; 63.1±9.4. 3.34±0.37.0.06±0.01, 50.1±9.6 idi. Prostat kanseri saptanmayan grupta ise bu değerler; 64.4±8.6,3.23±0.4, 0.05±0.01, 66.1±17.7 idi. Yalnızca prostat boyutu; prostat kanseri saptanan hastalardaanlamlı olarak küçük saptandı. 22 hastada anormal rektal muayene bulgusu saptandı.16 (%19.2) hastada prostat kanseri saptandı. Hastaların ortalama gleason skoru 6.5 (6-8) idi.Tartışma: PSA 2.5-4 ng/ml aralığında kanser saptama oranımız literatürle uyumlu bulunmuştur.Bu hastaların klinik olarak tedavi edilmesi gerektiğini düşünmekteyiz. Bu nedenle 2.5 ng/mlPSA seviyesinde hastalara prostat biyopsisi yapılması gerektiği düşüncesindeyiz.Anahtar Sözcükler: Prostat spesifik antijen 2.5-4ng/ml; Prostat kanseri; Prostat biyopsisiABSTRACTObjective: The aim of this study; we retrospective analyzed data of the results of prostatebiopsy of patients who had the prostate specific antigen (PSA) levels between 2.5- 4 ng/ml andwe evaluate to the cancer detection rate in this range.Material and Methods: Between January 2011 and December 2014, prostate biopsy resultsfrom 83 patients with a total PSA level of 2.5-4 ng / mL, which were suspected to be PCA inour hospital, were evaluated retrospectively.Each patient underwent transrectal ultrasoundguided prostate biopsy. The age, total PSA, prostate volume, digital rectal examination andpathology result were evaluated for each patient.Results: The mean age of the patients was 64.1 ± 8.3 (43-78). Mean PSA values were 3.1 ±0.8 ng/ml. Prostate cancer was detected in 16 patients. Benign pathologies were detectedin 67 patients. Patients with prostate cancer is detected; Ages, PSA, PSAD, prostate volumes;63.1 ± 9.4, 3.34 ± 0.37, 0.06 ± 0.01, 50.1 ± 9.6, respectively. In the group without prostatecancer, these values were; 64.4 ± 8.6, 3.23 ± 0.4, 0.05 ± 0.01, 66.1 ± 17.7, respectively. Onlysmall prostate size was found significant in prostate cancer patients.Abnormal digital rectalexamination was found in 22(%26) patients .Prostate cancer was detected in 16 (19.2%)patients. Gleason score of Prostate cancer patients were 6.5 (6-8).Conclusion: Our cancer detection rate in PSA range 2.5-4 ng / ml was found to be consistentwith the literature. We think that these cancers should also be treated clinically. For this reasonwe suggest to do prostate biopsy for patients who have PSA level over 2.5 ng / ml.Keywords: Prostate-specific antigen 2.5-4ng/ml; Prostate cancer; Prostate biopsy

Object: We aimed to investigate the effect of preoperative nephrostomy or double J stent insertion on infectious outcomes in patients undergoing percutaneous nephrolithotomy. Materials and Methods: A total of 652 patients who underwent percutaneous nephrolithotomy between January 2012 to January 2016 in our clinic included in this study. There were three groups. Group 1 included 585 patients who underwent concurrent percutaneous renal access during PCNL, group 2 included 34 patients who had nephrostomy drainage before PCNL and group 3 included 33 patients in whom renal pelvis drainage was established with D-J catheter before PCNL operation. Preoperative urine culture, preoperative nephrostomy culture, intraoperative renal pelvis culture, stone culture and postoperative fifteenth day urine culture were obtained from all patients. WBC counting performed preoperative and postoperative first day and followed daily for patients with fever. All patients were followed up postoperatively for signs of systemic inflammatory response syndrome (SIRS) and sepsis. Results: Positive preoperative urine culture and positive postoperative 15th day urine culture was significantly higher in preoperative nephrostomy group. There was no significant difference between the groups in terms of SIRS and sepsis. Hospitalization time is the only factor for postoperative SIRS. Postoperative nephrostomy time, hospitalization time, preoperative (+) urine culture, positive stone culture and irrigation volume was found to be the risk factors for postoperative sepsis. Conclusion: We found that preoperative nephrostomy drainage or preoperative double j stenting does not affect postoperative sepsis and postoperative SIRS in patients undergoing percutaneous nephrolithotomy., Amaç: Perkütan nefrolitotomi yapılan hastalarda preoperatif nefrostomi ve double j stent yerleştirilmesinin infeksiyöz sonuçlara etkisini değerlendirmek. Gereç ve Yöntemler: Kliniğimizde Ocak 2012-Ocak 2016 arasında perkütan nefrolitotomi yapılan 652 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar 3 gruba ayırıldı. Grup 1 de preoperatif herhangi bir stent veya nefrostomi takılmayan 585 hasta, grup 2’de PNL öncesi nefrostomi takılan 34 hasta, grup 3’de ise PNL öncesi double j stent takılan 33 hasta vardı. Preoperatif idrar kültürü, preoperatif nefrostomi kültürü, intraoperatif renal pelvis kültürü, taş kültürü ve postoperatif 15. gün idrar kültürü tüm hastalardan alındı. WBC sayımı preoperatif ve postoperatif 1. gün tüm hastalara, postoperatif ateşi olan hastalara ise günlük olarak yapıldı. Bütün hastalar postoperatif dönemde sistemik inflamatuar cevap sendromu(SIRS) ve sepsis bulguları açısından takip edildi. Bulgular: Preoperatif nefrostomi takılan grupta preoperatif idrar kültürü ve postoperatif 15.gün idrar kültürü anlamlı olarak daha yüksekti. Sepsis oranları grup 1, 2 ve 3’de sırasıyla %3,4, %5,8 ve %6,1 idi. Gruplar arasında SIRS ve sepsis gelişimi açısından anlamlı fark izlenmedi. Hastanede kalış süresi SIRS gelişimi açısından tek risk faktörü olarak bulundu. Postoperatif nefrostomi süresi, hastanede kalış süresi, preoperatif pozitif idrar kültürü, pozitif taş kültürü ve irrigasyon volümü postoperatif sepsis gelişmesi açısından risk faktörleri olarak bulundu. Sonuç: PNL yapılan hastalarda, postoperatif sepsis gelişiminde preoperatif olarak takılan nefrostominin veya double j stent yerleştirilmesinin etkisi yoktur.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada TRUS-PBx’deki ağrı skorları ile hastaların beden kitle indeksleri (BKİ) arasındaki ilişki araştırılmıştır.YÖNTEM ve GEREÇLER: Ekim 2014-Nisan 2015 arasında anormal parmakla rektal muayene bulgusu ve/veya yüksek prostat spesifik antijen (PSA) düzeyi (≥2,5 ng/ml) nedeniyle TRUS-PBx yapılan toplam 198 hasta çalışmaya dâhil edildi. Biyopsi öncesinde tüm hastalara 10 ml %2 prilokainle transperineal periprostatik sinir blokajı uygulandı. Ağrı skorları 10’luk lineer vizüel analog skala (VAS) kullanılarak, ultrason probu rektuma yerleştirildikten hemen sonra (VAS-1) ve biyopsi esnasında iğne girişi sırasında (VAS-2) ağrı düzeyi değerlendirildi. BKİ’ye göre hastalar 2 gruba ayrıldılar: Grup-1 (n=156) BKİBULGULAR: Hastaların ortalama yaşı 64±7.3 yıl ve ortalama PSA değeri 12.5±18.3 ng/dl idi. Prostat kanseri tespit oranı %22.7 idi. Grup-1’deki hastaların VAS-1 skoru grup-2’dekilerden yüksek olmakla birlikte (1.8±2.1 vs 1.3±1.6), aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0.123). Diğer yandan, ortalama VAS-2 skorları grup-1’de 2.7±2.6, grup-2’de 1.9±1.7 idi ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.026).TARTIŞMA ve SONUÇ: BKİ düşük olan hastalar TRUS-PBx işleminde prostat örneklemesi sırasında daha fazla ağrı hissetmektedirler. Bu hastaların konforunu artırmak için alternatif anestezi teknikleri göz önünde bulundurulmalıdır., INTRODUCTION: In this study we assessed the relationship between pain scores during transrectal ultrasound-guided prostate biopsy (TRUS-PBx) and body mass index (BMI) of the patients. METHODS: Between October 2014-April 2015, 198 patients who underwent prostate biopsy with abnormal digital rectal examination findings and/or high PSA levels (≥2,5 ng/ml) were included in this study. Before the biopsy procedure, all patients underwent transperineal periprostatic block with 10 mL of 2% prilocaine. A 10-point linear visual analogue scale (VAS) was used to assess the pain arising from probe insertion (VAS-1) and prostate sampling (VAS-2). According to BMI, patients were divided into 2 groups: Group-1 (n=156) included BMIRESULTS: The mean age of the patients was 64±7.3 years, and the mean PSA value was 12.5±18.3 ng/dl. Prostate cancer detection rate was 22.7%. VAS-1 score was higher in group-1 than group-2 (1.8±2.1 vs 1.3±1.6), however, the difference was not statistically significant (p=0.123). The mean VAS-2 scores were 2.7±2.6 in group-1 and 1.9±1.7 in group-2 and the difference was statistically significant (p=0.026).DISCUSSION AND CONCLUSION: Patients with a low BMI feel more pain at the time of prostate sampling during TRUS-PBx. In these patients alternative anesthesia techniques can be considered in order to increase the patients’ comfort.

BACKGROUND: The aim of this study was to compare the postoperative outcomes and complications of transobturator tape (TOT) procedure in women with mixed urinary incontinence (MUI) and stress urinary incontinence (SUI) in long term follow-up.

Objective: It was aimed to evaluate the incidence of prostate adenocarcinoma in patients treated by cystoprostatectomy for invasive bladder urothelial carcinoma and to demonstrate the histopathological features of prostate cancer cases.

Introduction: We aimed to validate Guy Scoring System(GSS) to predict treatment success and complications in patients who underwent percutaneous nephrolithotomy for kidney stones. Materials and Methods: We retrospectively analyzed 568 patients who underwent PNL from January 2012 to August 2015 at Izmir Bozyaka Research And Training Hospital Urology Department for kidney stones. 60 patients who had multiple (two or more) access tracts were excluded from the study and 1 patient was excluded because of death while operating. All patients were evaluated with non-contrast spiral abdomen computed tomography (CT) scan before the operation. All patients analysed with direct urinary system graphs (DUSG) after one month from the surgery. Patients who had symptoms or opacity in DUSG were evaluated with urinary system USG and patients who had non-opacity stones were evaluated with abdomen CT scan. Patients who had no symptoms or less than 4 mm renal calculi were accepted stone free. All patients evaluated one by one with GSS. Stone-free status, operation time, fluoroscopy time and length of hospital stay were correlated with GSS. Postoperative complications were scored with Modified Clavien scoring systems and correlated with GSS. Results: The mean Guy stone score was 2,08±0,9 Overall stone free rates was 394 (%77.9). The mean stone size is calculated 502,01 ± 517,5 (55-2869) mm.. 112 (%22,1) of the patients had residue stone. There were a positive correlation between GSS with stone-free rates (p, Giriş: Bu çalışmada böbrek taşı nedeniyle perkutan nefrolitotomi uygulanan hastalarda tedavi başarısı ve komplikasyonları öngörmek için kullanılan Guy Skorlama Sistemin(GSS)’nin validasyonunun yapılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2012 ile Agustos 2015 tarihleri arasında İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Üroloji Kliniği’nde perkütan nefrolitotomi(PNL) operasyonu uygulanan 567 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Bu hastalarda 2 (iki) ve üzeri giriş yapılan 60 hasta ile operasyon esnasında exitus gelişen 1 hasta çalışmaya dahil edilmedi. Tüm hastalar operasyon öncesi kontrastsız tüm abdomen spiral bilgisayarlı tomografi (BT) ile degerlendirildi. Hastalar postoperatif 1. aydaki kontrollerinde direkt üriner sistem grafisi (DÜSG) ile değerlendirildi. DÜSG’de şüpheli opasite olan hastalar ve/veya semptomatik hastalar ve taşı opak olmayan hastalar sırasıyla üriner USG (ultrasonografi) ve kontrastsız tüm batın BT (bilgisayarlı tomografi) ile değerlendirildi. Semptomları olmayan ve < 4 mm taşı olan hastalarda taşsızlık sağlandığı kabul edildi. GSS her hastaya tek tek uygulandı. Bu skorlama sistemi ile taşsızlık oranları, operasyon süreleri, skopi süreleri, hastanede kalış süreleri korele edildi. Postoperatif komplikasyonlar modifiye Clavien skorlama sistemine göre sınıflandırıldı ve Guy taş skorları ile ilişkisi değirlendirildi. Bulgular: Ortalama Guy taş skoru 2,08±0,9 olarak saptandı. Toplam taşsızlık saptanan hasta sayısı 394 (%77.9) idi. Ortalama taş boyutu 502,01 ± 517,5 (55-2869) mm² olarak hesaplandı. Perkütan nefrolitotomi uygulanan hastaların 112 (%22,1)’sinde rezidü taş kaldığı tespit edildi. Guy taş skoru ile operasyon süresi (p

Objective: To evaluate the rate of tuberculosis epididymo-orchitis (EO) in patients undergoing radical orchiectomy due to scrotal mass.

Laparoskopik böbrek cerrahisi günümüzde uygulamalardaki deneyimin artması sonucu gittikçe artan sıklıkta uygulanmaktadır. Bu çalışmada kliniğimizde renal kitle, non fonksiyone böbrek, pelvis renalis tümörü, böbrek kisti nedeniyle laparoskopik cerrahi uygulanan hastaların verilerini sunmayı amaçladık. Laparoskopik tamamlanan nefrektomilerden 2 %8 hastaya intraoperatif kan transfüzyonu yapıldı. Hastaların hepsi postoperatif birinci günde mobilize edildi. Hastaların drenlerini ortalama 2,6 günde alındı. Hastanede ortalama kalış süresi 3,4 gün idi. Sonuç: Laparoskopik cerrahi öğrenme eğrisi uzun olan bir cerrahi tekniktir. Sonuçlarının açık cerrahi teknikler ile uyumlu olması ve hastaların postoperatif dönemde yaşam kalitelerinin konvansiyonel yöntemlere göre daha iyi olması nedeniyle daha fazla tercih edilmeye başlamıştır, Laparoscopic renal surgery became more popular and applicable with the increasing experience. We aimed to evaluate the results of patients who were treated by laparoscopically because of renal mass, non-functioning kidney, tumors of pelvis renalis and renal cysts. Transperitoneal laparoscopic renal surgery was performed to 33 patients between March 2012 to December 2014 in our clinic. The mean age was 47 range:32-68 years. Laparoscopic left surgery was performed to 18 54% patients. Laparoscopic right surgery was performed to 15 46% patients. Radical nephrectomy was performed in 6 patients for renal masses, simple nephrectomy was performed in 17 51% patients for nonfunctioning kidney and radical nephroureterectomy was performed in 3 patients for urothelial tumors. Partial nephrectomy was performed in 1 patient who had double collecting system with upper pole hydronephrosis and laparoscopic cyst excision was performed in 6 18% patients. The mean operation time was 132 95-210 min in laparoscopic simple nephrectomy and 118 min in laparoscopic radical nephrectomy. Operation was converted to open surgery in 3 patients; the reason was bleeding in 2 patients and fibrosis in one patient. Intraoperative blood transfusion was performed to 2 8% nephrectomy patients. All of the patients were mobilized in postoperative first day. The drainage catheters were taken in 2,6 range: 1-4 days and the mean hospitilization time was 3,4 range: 2-6 days. Laparoscopic surgery is a surgical technique with a long learning curve. The pathological and surgical results were similar with open surgery. Laparoscopic surgery has began more preferred technique because of better quality of life.