Mekan yerleşimi, tekil tasarım objelerinin birbirine bağımlı olan yapısından ve küçük boyutlu problemlerde bile yüksek sayıda çözümü olmasından dolayı karmaşık bir mimari problemdir. Bu araştırmanın sorusu bilgisayar destekli mekan yerleşimi yaklaşımlarının gerçek bir mekan yerleşimi problemindeki kullanışlılıklarıdır. Bu soru varolan iki mekan yerleşimini iyileştirme metodu, Karesel Atama Problemi (QAP) ve Çekim Gücü Modeli (AFM) aynı zamanda 'satisficing' metodu, sezgisel yaklaşım kullanılarak test edilmiştir. Bilgisayar destekli mekan yerleşimi yaklaşımlarını test etmek için kullanılan modeller, eşit olmayan boyutlardaki 50'den fazla tasarım ünitesini içeren gerçek bir problemle baş edebilmeleri, basit temsilleri ve ulaşılabilirliklerinden dolayı seçilmiştir. Bütün yaklaşımlar için; değerlendirme metodları için gerekli girdiler, değerlendirme süreçleri ve sonuç mekan yerleşimleri bir tasarımcı tarafından incelenmiştir. Tasarım sürecindeki performansları eleştirilmiş ve bilgisayar destekli mekan yerleşimi yaklaşımlarının mesleki alandaki kullanışlılıklarını artırmak için mümkün gelişimler önerilmiştir. Space layout is a complex architectural problem because of the interdependent structure of individual design objects and the vast number solutions even for small sized problems. The question of this research is the usefulness of computerized space layout programs in an actual problem of space layout. This was tested with two existing space layout optimization methods, Quadratic Assignment Problem (QAP) and Attraction Force Model (AFM) as well as a satisficing method, intuitive approach. The models used for testing computerized space layout approaches were selected because of their capability to handle a space layout of an actual design problem of more than 50 design units of unequal sizes; their basic representations and availability. Necessary inputs for the evaluation processes, the evaluation processes and the resulting space layouts were analyzed for each approach by one designer. Their performance in the design process was criticized and possible improvements were suggested to increase the usefulness of computational space layout approaches in the professional field. 160