Search

AMAÇ: Diyaliz tedavisi alan doğurgan çağdaki kadınlarda gebelik nadir gözlenmektedir ve kötü sonuçlar ile birliktedir. 1990'lı yıllarda yayınlanan çeşitli çalışmalarda gebelik oranları 0,3-0,5/100 hasta-yılı olarak saptanmış ve bu gebeliklerde canlı doğum oranları düşük kalmıştır. Daha yeni çalışmalar, intensif hemodiyalizin fertiliteyi ve canlı doğum oranını artırdığını göstermektedir. Amacımız evde haftada üç gün nokturnal hemodiyaliz (NHD) tedavisinin klinik ve biyokimyasal parametrelerdeki değişiklikler ile birlikte başarılı gebelik sonuçları ve canlı doğum oranlarına katkısının olup olmadığını değerlendirmektir. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Mevcut tanımlayıcı kohort çalışmasında, Ağustos 2010 ve Ocak 2015 arasında evde NHD tedavisine başlayan üreme çağındaki 60 kadında (14-44 yaş) gebelik sonuçları analiz edildi. BULGULAR: Ortalama 20±11 aylık izlem süresinde evde NHD ile dört gebelik saptandı (4/ 100 hastayılı). Bu dört hastanın, ortalama yaşı gebelik başlangıcında 37,3±4,8 yıl ve ev HD'nde geçirdikleri süre 19±12 ay idi. Haftalık hemodiyaliz seansı gebelik başlangıcında ortalama 23,8±1,8 iken, termde 36,6±0,5 saate çıkarıldı; serum üre düzeyi 50 mg/dl altında ve yüksek eritropoetin dozları ile hemoglobin düzeyi 10 g/dl üzerinde tutuldu. Kan basıncı antihipertansif ilaç kullanılmadan normal sınırlarda seyretti. Üç gebe hasta 38, 35 ve 38. haftalarda herhangi bir maternal ve fetal komplikasyon olmadan sezeryanseksiyo ile üç sağlıklı bebek doğurdu. Doğum ağırlıkları sırayla 2.750, 2.550 ve 3.100 g. idi. Dördüncü hasta (sekonder amiloidoz ve multipl spontan abortus öyküsü olan) 25. haftada erken doğum yaptı ve bebek neonatal ikinci günde exitus oldu. SONUÇ: Çalışmamızda üreme çağındaki kadınlarda evde nokturnal hemodiyaliz tedavisinin yüksek konsepsiyon ve canlı doğum oranları ile birlikte olduğunu gözlemledik., OBJeCTIVe: Pregnancy in women of reproductive age on dialysis is rare and has a poor outcome. Several studies published in the 1990s revealed pregnancy rates of 0.3 to 0.5 per 100 patient-years, but not all pregnancies resulted in live births. More recent studies suggest that intensive haemodialysis increases fertility and successful pregnancies with live births. duration 19±12 months at the beginning of pregnancy. Duration of the weekly haemodialysis session was increased from 23.8±1.8 at baseline to 36.6±0.5 hours at term; serum urea was maintained below 50 mg/dl, and haemoglobin over 10 g/dl with an increase in erythropoietin doses. Blood pressure was within the normal ranges and there was no need for antihypertensive drugs.Three women underwent a caesarean section at 38,35,38 weeks, delivering three healthy newborns without any maternal or fetal complications. Birth weights were 2.750, 2.550 and 3.100 g, respectively. the fourth patient (with a history of secondary amyloidosis and multiple spontaneous abortions) delivered at the 25th week, resulting in neonatal death on the second day.CONCLUSION: We observed that women of reproductive age on NHHD had high rates of conception and live birth.

AMAÇ: Biz prospektif olarak, periton diyalizi(PD) hastalarında artmış ekstrasellüler suyun (boya göre düzeltilmiş) teknik sağkalımı öngörüp öngöremeyeceğini araştırdık. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışmaya halen PD’ine devam etmekte olan doksan beş hasta alındı. Ekstrasellüler su (ESS) miktarı çok frekanslı biyoimpedans cihazı ile ölçüldü.Volüm durumu ekokardiyografi ile ölçülen sol atriyum (SA) ve sol ventrikül endiyastolik (SVED) çap ölçümü ile değerlendirildi. Demografik ve biyokimyasal analiz sonuçları hasta dosyalarından elde edildi. Sıvı yükü olan ve olmayan hastaları ESS/boy oranına göre ayırt etmek için ROC analizinde ekokardiyografi ile ölçülen SA ve SVED çapları doğrulayıcı parametre olarak kullanılarak ESS/boy için en iyi eşik değer saptandı. İzlem sonu teknik sağkalım değerlendirildi. BULGULAR: İzlemde 62 hasta PD’inden çıktı. Bunlardan 36 tanesi hemodiyalize geçti, 12 hasta böbrek nakli, 5 hasta başka merkeze gitti ve 9 hasta öldü. ROC analizinde sıvı yüklenmesi için ESS/boy eşik değerini 10.5 lt/m olarak bulduk. Eşik değerin üstünde ESS/boy oranına sahip olan hastaların teknik sağkalımı eşik değerin altında olan hastalara göre daha kötüydü (p=0.016). Çok değişkenli analizde, haftalık total kreatinin klirensi, serum CRP düzeyi ve eşik değerin üstündeki ESS/boy oranı teknik sağkalımın bağımsız öngörücüleri olarak bulundu. SONUÇ: Sıvı yüklenmesinin göstergesi olarak artmış ESS/boy oranı, PD hastalarında azalmış teknik sağkalım ile ilişkilidir., OBJECTIVE: Most patients on peritoneal dialysis (PD) consume a normal Western diet that contains a large amount of salt. This causes increase in extracellular volume (“fluid overload“) that has to be removed mostly with the dialysis fluid, as residual renal function (if present) cannot cope with it. in the present study, we prospectively investigated whether an increased extracellular volume (corrected for height) predicted technique survival in PD patients. MATERIAL and METHODS: Ninety-five prevalent PD patients from one center (mean age 50±13 years, 10 of them diabetic) were studied. Extracellular water (ECW), total body water (TBW), and intracellular water (ICW) were measured by multi-frequency bioimpedance analysis (m-BIA). Echocardiography was performed in all patients. Volume status was also evaluated by measuring left atrium diameter (LAD) and left ventricular end-diastolic diameter (LVEDD). Demographical, biochemical analyses, peritoneal equilibration test, weekly total Kt/V urea and weekly total creatinine clearance (CCr) results were obtained from patient chart. We identified a cut-off value for ECW/height by drawing ROC curves that differentiate patients with FO and those without, using LAD and LVEDD measured by echocardiography as confirmatory parameters. Technique survival (TS) was defined as the time on PD treatment until transfer to hemodialysis. Technique survival (TS) was assessed at the end of the follow-up and significant predictors of technique survival were investigated. RESULTS: During the follow-up, 62 patients dropped out. Thirty-six patients were switched to hemodialysis (severe peritonitis in twelve, hernia in one, peritoneal leaks in five, inadequate dialysis in seventeen and unwillingness in one patient), twelve patients received transplants, five patients were transferred to other center and nine patients died (4 patients from infection, 4 patients from cardiovascular disease and 1 patient from malignancy). Patients switched to hemodialysis were older and had higher duration of PD treatment, body mass index, ECW/height and LAD than patients that stayed on PD. Patients that switched to HD also had significantly lower weekly total KT/Vurea, weekly total CCr and daily total urine volume than patients that stayed on PD. on ROC analysis, we found a cut-off value for ECW/height of 10.5 liters/m with specificity of 78 % and sensitivity of 75% for the diagnosis of FO. Patients with the ratio of ECW/height values above the cut-off values had significantly worse technique survival than those with ECW/height below 10.5 L/m (mean survival, 28.7±2.6 vs. 35.1± 1.9 months; p=0.016). on multivariate analysis, weekly total CCr, serum CRP level and ECW/height above 10.5 L/m were independent predictors of technique failure. CONCLUSION: An increased extracellular volume corrected for height as a fluid overload marker is associated with decreased technique survival in PD patients.