Search

50

Kırk dört yaşında erkek hasta sağ tarafında kulak altında şişlik yakınması ile kliniğimize başvurdu. Öyküsünden hastanın dört aydır kitlenin farkında olduğu ve her- hangi bir ağrı ya da hassasiyet hissetmediği anlaşıldı. Bilgisayarlı tomografi incelemesinde prestiloid ve post- stiloid parafarengeal mesafeyi tutan, homojen, düzgün yüzeyli bir kitle saptandı. Kitlenin yoğunluğu yağ doku- suyla uyumluydu ve bu yüzden infiltran parafarengeal lipoma olarak değerlendirildi. Ameliyat sonrasındaki patolojik tanı da benzer sonucu gösterdi. İnanıyoruz ki bilgisayarlı tomografi prafarengeal bölge tümörlerinin tanısında oldukça etkili bir yöntemdir ve bu alandaki tümörlerin tedavisinde transparotid yaklaşım hem fasi- al sinir fonksiyonlarının korunmasında hem de kitlenin ekspoze edilmesinde değerli bir yöntemdir. Bu makale- de parotid glandın derin lobunu hafifçe invaze eden bir parafarengeal lipoma olgusu sunuldu, A 44-years-old male presented with right infraauricular swelling. It had been four months since he was aware of the mass. He had not felt any pain or tenderness. Computed tomograpy demonstrated a homogenous, regular surfaced mass located in the prestyloid and poststyloid parapharyngeal space. Its density was concordant with lipomatous tissue, so it was considered to be an infiltrating parapharyngeal lipoma. Postoperative diagnosis revealed a similar result. We believe that computed tomograpy is an effective method of diagnosing parapharyngeal space tumors and tansparotid approach for this localization is very useful for both preserving facial nerve functions and exposing the mass clearly. We report a case of parapharyngeal lipoma slightly invading the deep lobe of the parotid gland.

Lipomalar herhangi bir yerleşimde olabilen ve en sık görülen benign tümörlerdendir. Baş boyun lipo- maları hakkında literatür bilgileri sınırlıdır ve başlıca veriler olgu sunumu şeklindedir. Lipomalar nadir olarak dev boyutlara ulaşabilir veya iskelet kası başta olmak üzere çevre dokuları invaze edebilir ve bu durumda infiltran lipomalar olarak adlandırı- lırlar. Bu makalede, -bildiğimiz kadarıyla literatürde ilk olarak- karotis arter invazyonu gösteren bir dev lipoma olgusunda karotis arteri greftleyerek uygula- dığımız tanı ve tedavi protokolü, literatür eşliğinde sunuldu, Lipomas are one of the most frequently encountered benign tumors in any location. There is limited information about head and neck lipomas in the litetature and most data is in the form of case reports. Lipomas can rarely reach gigantic sizes and can invade surrounding tissues, especially skeletal muscles, and in this case they are called infiltrating lipomas. In this manuscript we report a case of cervical giant lipoma surrounding and infiltrating the common carotid artery which was treated by grafting carotid artery, and our diagnostic work-up and treatment procedure are discussed in the light of the literature.

Functional endoscopic sinus surgery FESS is preferred for patients who have illness like chronic sinusitis, nasal polyposis or papilloma. Ophthalmic complications associated with FESS are very rare. The most common complications are bleeding, nasolacrimal duct injury, or fracture of the lamina papricea. Acute periorbital edema and chemosis are rarely. Early diagnosis and treatment reduce morbidity. The clinical approach and treatment of periorbital edema and chemosis developing during FESS in a 28-year-old male patient without systemic disease or drug use was evaluated, Fonksiyonel endoskopik sinüs cerrahisi FESC kronik sinüzit, nazal polipozis, papilloma gibi birçok hastalığın tedavisinde artık yaygın olarak kullanılmaktadır. FESC ile ilişkili oftalmik komplikasyonlar oldukça nadirdir. En sık görülen komplikasyonlar burun kanaması, nazolakrimal ductus yaralanması veya lamina parisea kırığıdır. Akut periorbital ödem ve kemozis nadir görülür. Erken tanı ve tedavi morbiditeyi azaltır. Sistemik hastalığı veya ilaç kullanım öyküsü olmayan 28 yaşında bir erkek hastada FESCʼte gelişen sol periorbital ödem ve kemozisin klinik yaklaşım ve tedavisi değerlendirildi

Objective: Palatin tonsils and adenoid tissue are major components of the Waldeyer ring. The validity of the notion that the removal of these two organs, which constitute the first defense mechanism of the upper airway, has negative effects on the immune system is still debated. The aim of this study was to determine whether adenotonsillectomy has any effect on humoral immunity.Material and Methods: This study was carried out at the Akdeniz University Faculty of Medicine's Departments of ENT Diseases and Biochemistry. Children with chronic tonsillitis, tonsillar hypertrophy and adenoid hypertrophy were included in the patient group. The control group consisted of children who presented to our clinic and were found to be completely healthy.Results: The patient group consisted of 29 60.04% boys and 13 39.96% girls. The control group consisted of 14 51.85% girls and 13 48.15% boys. There was no statistically significant difference between salivary Ig M and Ig G values of the control group and the patient group p>0.05 , but preoperative salivary Ig A values of the patient group were significantly higher than in the control group Conclusion: Adenotonsillectomy is highly effective against chronic infection-related complications. However, there are still doubts that an immune defect will develop in the patients after this operation. In our study, we found several changes in saliva and serum IgM, IgG and IgA levels. Although the decrease in immunoglobulin levels in the postoperative period suggests a negative effect on the immune system, the fact that immunoglobulin levels do not show any difference with the healthy control group suggest that the operation does not cause a humoral immunity defect., Amaç: Palatin tonsiller ve adenoid doku Waldeyer halkasının majör komponentleridir. Üst hava yolunun ilk savunma mekanizması olan bu iki organın çıkarılmasının immün sistem üzerine olumsuz etkileri olup olmadığı halen soru işaretleri taşımaktadır. Çalışmanın amacı adenotonsillektominin humoral immünite üzerine herhangi bir etkisinin olup olmadığının ortaya konulmasıdır.Gereç ve Yöntemler: Çalışma Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB Hastalıkları Anabilim dalı ve Biyokimya Anabilim dalında yapıldı. Hasta grubuna kronik tonsillit, tonsiller hipertrofi ve adenoid hipertrofi nedeni ile adenotonsillektomi endikasyonu konmuş çocuklar dahil edildi. Kontrol grubu ise kliniğimize başvuran, tamamen sağlıklı olduğu belirlenen çocuklardan oluşturuldu. Bulgular: Hasta grubu 29 %60,04 erkek ve 13 %39,96 kız çocuğundan oluştu. Kontrol grubu ise 14 %51,85 kız çocuğu ve 13 %48,15 erkekten oluştu. Kontrol grubunun tükürük Ig M ve Ig G değerleri ile hasta grubu IgM ve Ig G değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı p>0,05 ancak hasta grubunun preoperatif tükürük Ig A değerleri kontrol grubu tükürük IgA değerlerinden anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Sonuç: Adenotonsillektominin kronik enfeksiyonlara bağlı gelişen birçok komplikasyona karşı oldukça etkin bir tedavi yöntemi olduğu artık çok iyi bilinmektedir. Ancak halen bu operasyon sonrası hastalarda immün defektin ortaya çıkabileceği konusunda şüpheler mevcuttur. Çalışmamızda tükürük ve serum IgM, IgG ve IgA düzeylerinde çeşitli değişiklikler saptadık. Özellikle postoperatif dönemde immünglobulin düzeylerinde düşüş olması immün sistem üzerine olumsuz bir etki olduğunu düşündürse de, immünglobulin düzeylerinin sağlıklı kontrol grubu değerleri ile bir fark göstermemesi ameliyatın humoral immünite defektine yol açmadığını düşündürmektedir

Yirmi yaşında kadın hasta boyunda şişlik ve ağrı, ağzını açmada güçlük, nefes darlığı, bulantı, ateş, titreme yakınmalarıyla başvurdu. Öyküsünden, has- tanın diş enfeksiyonu nedeniyle bir hafta amoksisilin kullandığı ve iki gün önce de aynı tarafta alt molar diş çekimi uygulandığı öğrenildi. Boyun muayenesinde, karotis üçgen bölgesinde yaklaşık 2x3 cm boyutla- rında, cilt üzerinde minimal hiperemiye yol açan şiş- lik saptandı. İnternal juguler ven tromboflebiti tanısı ile parenteral antibiyoterapi yanı sıra antitrombotik tedavi uygulandı. Tedavinin 15. gününde patolojinin tamamen düzeldiği gözlendi. Tedavi sonrası sekizin- ci ayda hastanın yakınması yoktu, A 20-year-old female patient presented with swelling and pain in the neck, difficulty in opening her mouth, dyspnea, nausea, fever, and shivering. She was prescribed amoxicillin for one week due to a teeth infection and had lower molar tooth extraction on the same side two days before. Neck examination showed a swelling, 2x3 cm in size, in the carotid triangle and minimal hyperemia on the skin. A diagnosis of internal jugular venous thrombophlebitis was made and parenteral antibiotherapy was administered along with antithrombotic therapy. Complete improvement was observed after 15 days and the patient was symptomless in the eighth month.

Sigara ve alkol kullanımının larenks skuamöz hücreli kanser oluşumundakietyolojik değeri bilinmektedir. Son yıllarda enfeksiyöz etkenlerin, özellikle deHPV enfeksiyonunun larenks skuamoz hücreli kanser gelişiminde bir etyolojikfaktör olduğu ile ilgili çalışmalar mevcuttur.Larenks skuamöz hücreli kanserinde Human Papillomavirüs (HPV)'ninetyolojik rolünün belirlenmesi ve diğer risk faktörleri ile karşılaştırılmasıamacıyla Ocak 2009- Aralık 2009 tarihleri arasında Akdeniz Üniversitesi TıpFakültesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı'nda larenks skuamoz hücreli kansertanısı almış ve bu nedenle parsiyel ya da total larenjektomi uygulanmış 20 hastaçalışmaya dahil edildi.Geriye yönelik dosya incelemesi ile birlikte hastaların patolojik örnekleriPCR tekniğiyle HPV-DNA açısından incelendi.20 hastanın patolojik örneklerinin hiçbirinde PCR tekniğiyle HPV-DNApozitifliği saptanmadı. 8/20 (%40) hastada ise Glukoz-6- Fosfat Dehidrogenazgen bölgesi saptanabildi.HPV-DNA saptanmasındaki farklılıkların nedenleri Türkiye'deki hastapopülasyonunun yaşam standartlarının diğer ülkelerde yaşayanlardan farklıolması, PCR tekniğinin çevresel faktörlere duyarlı olması, formalin ile fiksasyonişleminin patolojik örneklerdeki nükleik asitleri fragmante etmesi olarakdüşünülebilir. Bu konuda yapılacak daha çok çalışma Türkiye'de larenks skuamözhücreli kanser karsinogenezisinde HPV'nin rolünü anlamaya yardımcı olacaktır. Smoking and alcohol using are well-known etiologic factors indevelopment larynx squamous cell cancer. In the last period, there are somestudies about the infectious agents, especially Human Papillomavirus (HPV)infection as a etiologic factor in larynx squamous cell cancer.To determine of HPV infection's etiologic role in larynx squamous cellcancer and to comparison with the other risk factors, 20 patients diagnosed aslarynx squamous cell cancer and operated with total or partial larengectomy inAkdeniz University Medical Faculty Otorinolaryngology, Head and Neck SurgeryDepartment on January 2009 – December 2009 included to this study. Afterretrospectively patient's history searching patients' pathological specimens haveexamined by PCR technique to determine HPV DNA.HPV DNA did not determine in any studied 20 pathological samples byPCR technique. Glucose-6-Phosphate Dehydrogenase gene region determined in8/ 20 (40 percent) patients.Different living standarts of Turkish patient population's from the othercountries, sensitiveness of the PCR technique to enviromental factors, nucleic acidfragmantation of the nucleic acids after fixation procedure by formaline may bethe reasons of the different results of determining HPV DNA. More studies areneeded in Turkey to understand the role of HPV in larynx squamous cellcarcinogenesis. 61

Supraglottik larinksin zengin lenfatik ağa sahip olması supraglottik larinkskanserlerinin erken dönemde servikal yayılımı için yüksek risk oluşturmaktadır. Bunedenle, klinik olarak No boyunlu supraglottik kanserli hastalarda elektif boyuntedavisi çoğunluğun kabul ettiği standart bir yaklaşımdır. Bununla beraber, her ikiboyun bölgesine rutin bilateral elektif boyun tedavisinin yapılması ile ilgiliyayınlarda hala tartışmalar mevcuttur.Bu çalışmamızda AJCC (2002) evreleme sistemine göre T2-T4 supraglottiklarinks karsinomlarında bilateral boyun diseksiyonunun gerekliliği araştırıldı.Retrospektif çalışmamızda 53 supraglottik larinks kanserli hasta yer aldı.Bunlardan 36 tanesi klinik olarak No boyuna sahip hastalardı. Hastalar primertümörün bölgesine göre 3 farklı gruba ayrıldı. 1. grupta lateral lezyonu olan ortahattı geçmeyen ve karşı tarafta lezyonu bulunmayan 8 hasta mevcuttu. 2. grupta isebir lateral bölgeyi tutan ve orta hattı geçerek karşıya uzanan 25 hasta mevcuttu. 3.grupta iki tarafıda tutan orta hat kaynaklı tümörü olan 20 hasta mevcuttu. Bütünhastalara bilateral boyun diseksiyonu ve değişik tiplerde larenjektomiler uygulandı.53 hastanın 12'sinde histopatolojik incelemelerde okkült metastaz saptandı. Okkültmetastaz oranlarının T parametresi ile orantılı olarak T2'de %33.3 T3'te %46 T4'te%61.9 şeklinde arttığı görüldü. Grup 3'teki santral lezyonu olan 20 hastanın 8'inde(%40) bilateral boyun metastazı izlendi. 2. grupta ipsilateral ve kontralateral lenfnodlarını birlikte tutan 6 (%24) hasta saptandı. Grup 1'deki lateral lezyonu bulunan8 hastanın hiç birinde kontralateral lenf nodu metastazı izlenmedi. Rutin bilaterallenf nodu diseksiyonu bütün supraglottik larinks karsinomlarında cerrahi prosedüredahil edilmeyebilir. Orta hat tutulumu olan, lateral tümörü olup preop ipsilateralklinik olarak pozitif lenf nodu bulunan ve T parametresi yüksek saptanan T4 tümörolan hastalarda bilateral elektif boyun diseksiyonu tercih edilebilir. The supraglottic larynx has a rich lymphatic network that places patients withsupraglottic laryngeal carcinomas at high risk for early dissemination of the diseaseinto the cervical lymphatics. Therefore, elective neck treatment of clinically N0neck in patients with supraglottic carcinomas is widely accepted as a standardapproach. However, the issue whether elective neck treatment should routinely bedirected on both sides of the neck is still controversial. The present study is aimedat determining whether T2–T4 stage supraglottic carcinomas require bilateral neckdissection in the management of N0 necks according to the staging systemrecommended by the AJCC (2002). We designed a retrospective study on 53patients with supraglottic laryngeal carcinoma. Of the 53 patients, 36 wereclassified as No necks. Patients were divided into three groups according to the siteand extension of the primary tumors. Group I consisted of 8 patients withlateralized (clear lateral) lesion reaching but not crossing the midline. Group IIcomprised 25 patients with cancer largely involving one side and crossing to themidline. Group III included 20 patients with carcinoma equally involving bothsides of the larynx or growth into the midline larynx. All patients underwentbilateral neck dissection in conjunction with various types of laryngectomiesselected to the status of the primary. Of the 53 patients, 12 were found to haveoccult regional metastases in pathologic examination. The prevalence of occultmetastases proportionally increased with T stage from 33.3 to 46.2 and 61.9%,respectively, for T2, T3 and T4. Bilateral neck metastases were found in 8 of 20patients (40%) with central lesions. There was 6 patients (24%) with bothipsilateral and contralateral lymph node metastasis in group II. None of the 8patients with lateral lesion (group I) had contralateral neck metastasis. Routinebilateral elective neck dissection may not be a part of the surgical procedure in allsupraglottic laryngeal carcinoma patients. Bilateral neck dissection should be preferred for cases with central tumors, T4 tumors and lateral tumors withpreoperative clinically positive nodes in the ipsilateral side of the neck. 96