Search

Contains fulltext : 292849.pdf (Publisher’s version ) (Open Access)

In deze Deltafact wordt ingegaan op ‘vergrijzing’ van grondwater, devoortschrijdende beïnvloeding van de chemische kwaliteit vangrondwater. De betekenis van vergrijzing wordt beschreven en er wordtingegaan op de oorzaken. Hierbij worden onder andere de typen bronnenbeschreven die bijdragen aan vergrijzing. Tenslotte wordenhandelingsperspectieven gegeven om vergrijzing te mitigeren.

Industrial wastes and by-products are increasingly (re-)used as filling material in constructions. To enhance awareness among the geological community of the growing and widespread occurrence of deposits that contain these “novel anthropogenic materials”, this paper reviews three volumetrically important materials: (1) ash remaining from the incineration of household waste (Municipal Solid Waste Incineration bottom ash), (2) slag from steel production, and (3) the stony aggregate fraction of construction and demolition waste. We review their origin, main geochemical weathering reactions, and influence on the natural geogenic environment. These materials have properties that set them apart from the geogenic materials that they replace and overlie. They are formed under high-temperature conditions, are thermodynamically unstable, and may exhibit physical and chemical changes on relatively short timescales, an aspect relatively new for mapping geologists. Because knowledge of deposits in the shallow urban subsurface is increasingly important for urban planning, more articulation and detail in the classification of novel anthropogenic materials is necessary. © 2019 The Author(s)

De stortbranche heeft in 2015 een zogenaamde Green deal afgesloten met het Ministerie van Infrastructuur en Milieu. Het doel is om te onderzoeken of het mogelijk is om de verontreinigingen in stortplaatsen versneld onschadelijk te maken door technische maatregelen zoals beluchting en doorspoeling. Als het experiment slaagt, dan is het mogelijk om de lange termijn nazorg te verminderen. In 2017 zijn pilotproeven gestart op gesloten stortplaatsen, of delen daarvan, in Almere (Braambergen), Bergen op Zoom (de Kragge) en Middenmeer (Wieringermeer). Deze pilotproeven gaan tien jaar duren. Bij deze pilotproeven is onder andere een initiële karakterisering van het afval voorzien. Hiertoe zijn door Afvalzorg N.V. (locaties Braambergen en Wieringermeer) en Attero (locatie de Kragge) monsters genomen van het afval op verschillende plekken (horizontaal) en diepten (verticaal). De deelmonsters zijn vervolgens per diepte samengevoegd tot (horizontale) mengmonsters. De mengmonsters worden op het laboratorium aan uitloogonderzoek onderworpen

The pH-dependent availability and leaching of major and trace elements was investigated for a wide range of biomass ash from different fuels and conversion technologies. A technical and environmental assessment of selected biomass ash for application in soil or cement mortars was performed, using both the total content and leaching of elements. A large variation in biomass ash composition, yet consistent pH dependent leaching patterns were observed for most elements and conversion technologies. Chromium showed a distinct behaviour which was hypothesized to reflect redox conditions during conversion of the biomass. The leaching based approach was found to provide a more realistic assessment of the availability of desired (i.e. nutrients) and undesired elements (i.e. contaminants) in soil systems. When applied to a reference soil at a rate of 2% by weight, the selected biomass ash increased the concentration of particularly Cr, Mo and Zn in soil solution to a level of concern. For cement applications, the release of Ba, Cr and Mo can become of concern during the second life stage, but the release was not attributed to the included biomass ash. Both soil and cement matrixes were found to control the release of elements such as Cu, V and Ni (soil) and As, Cr and Mo (cement) when compared to the released from pure biomass ash, underlining the importance of evaluating the availability and leaching of desired and undesired elements in the application scenario. Given current regulatory criteria, beneficial utilization of biomass ash in cement may be more feasible than in soil, but regulatory criteria based on leaching rather than total content of elements may widen the application potential of biomass ash. A© 2019 Elsevier Ltd

Op 14 juni 2017 is de Verordening (EU) 2017/997 van 8 juni 2017 gepubliceerd, tot wijziging van Bijlage III bij Richtlijn 2008/98/EG wat betreft de gevaarseigenschap HP 14 ecotoxisch. Hiermee wordt invulling gegeven aan de gevaarseigenschap (Hazardous Property) nummer 14 (HP 14) voor het bepalen of een afvalstof op basis van ecotoxiciteit als gevaarlijk afval beschouwd moet worden. De kern van de nieuwe beoordelingsmethode (EU/2017/997) is een rekenmethodiek (ook wel aangeduid als sommatiemethode) die uitgaat van gevaarseigenschappen van specifieke verbindingen die als ecotoxisch zijn gedefinieerd. De uitkomst van deze berekening wordt vervolgens getoetst aan een grenswaarde om te bepalen of een afvalstof al dan niet gevaarlijk is op basis van ecotoxiciteit. Op grond van enkele studies die tot nu toe zijn gedaan, is de verwachting dat de voorgestelde berekeningsmethode voor deze gevaarseigenschap tot gevolg zal hebben dat er meer afvalstromen als gevaarlijk afval zullen worden aangemerkt dan nu het geval is. Een aantal van deze afvalstoffen wordt momenteel als niet-gevaarlijk afval beoordeeld en wordt zonder noemenswaardige problemen als bouwstof toegepast onder het Besluit Bodemkwaliteit (Bbk). De nieuwe berekeningsmethodiek voor HP 14 leidt daarom tot een onnodig strenge beoordeling van afvalstoffen voor ecotoxiciteit die negatieve gevolgen kan hebben voor de recycling van de genoemde materialen. Een belangrijke oorzaak voor de strenge beoordeling is dat de door de Europese Commissie (EC) voorgestelde berekeningsmethodiek technisch onwerkbaar is voor afvalstoffen met een heterogene matrix, zoals afvalverbrandingsresiduen. Voor deze afvalstoffen is het moeilijk om de chemische vorm te bepalen van stoffen die aanwezig zijn in het materiaal. In veel gevallen zal dit leiden tot een overschatting van het milieurisico omdat worst-case aannames noodzakelijk zijn over de aanwezigheid van chemische verbindingen in de afvalstof. Bovendien is het niet duidelijk op welke wijze de door de EC voorgestelde nieuwe rekenmethodiek voor HP 14 recht doet aan de belangrijkste mechanismen die ecotoxiciteit bepalen. Dit rapport verkent twee mogelijkheden voor een alternatieve beoordeling van de gevaarseigenschap ecotoxiciteit, gebaseerd op uitloging. Voordelen van een aanpak gebaseerd op uitloging zijn onder andere dat het een technisch bewezen goed werkbare aanpak betreft, die wetenschappelijk beter te verdedigen is ten aanzien van ecotoxiciteit in de praktijk. Uit dit rapport blijkt dat dit met name geldt voor de oplossingsroute waarbij de instrumenten uit het Besluit Bodemkwaliteit (kolomproef en beoordelingsmethode) gebruikt worden voor de beoordeling van gevaarseigenschap ecotoxiciteit (Optie 2).

Modelberekeningen zijn uitgevoerd door ECN, om het risico in te schatten van bodem- en grondwaterverontreiniging in het geval dat er uitstel wordt verleend voor het aanleggen van een bovenafdichting op stortvak 3 van de stortplaats De Sluiner (Attero). De berekeningsmethodiek sluit zo dicht mogelijk aan bij de door ECN en RIVM ontwikkelde methodiek om emissietoetswaarden (ETW) te bepalen voor duurzaam beheerde stortplaatsen. In de voor de beslissing tot uitstel meest relevante periode tot 25 jaar, en een aangenomen lekdebiet van 50 mm/jaar, vindt alleen een berekende overschrijding plaats van de toetswaarde van het grondwater voor ammonium (22 mg/L, toetswaarde 3,3 mg/L) en chloride (240 mg/L, toetswaarde 180 mg/L). Berekende overschrijdingen voor ammonium en chloride vinden niet plaats als er direct wordt afgedicht. De overige stoffen blijven in alle berekende scenarios onder de lokale toetswaarde van het grondwater.

Dit rapport bevat resultaten van modelberekeningen die zijn uitgevoerd door ECN om het risico in te schatten van bodem- en grondwaterverontreiniging, in het geval dat er uitstel wordt verleend bij het aanleggen van een bovenafdichting op enkele stortvakken (0 t/m 5) van de stortplaats Kanaaldijk (Sortiva). In een eerdere ECN rapportage (rapport ECN-E--15-046) zijn scenario’s doorgerekend die door de Projectgroep Duurzaam Stortbeheer zijn vastgesteld en die naar de mening van de experts ook behoorlijk conservatief zijn. Het bevoegd gezag heeft naar aanleiding van genoemde rapportage extra vragen gesteld over de scenario’s en deze rapportage bevat daarom ook de resultaten van aanvullende berekeningen voor hogere lekdebieten (75 en 100 mm/jaar). Het RIVM heeft informatie aangeleverd zoals de toetswaarden in het grondwater, benodigde bodemgegevens (STONE-profielen), verdunningsfactoren en achtergrondwaarden in grondwater. De methodiek sluit zo dicht mogelijk aan bij de door ECN en RIVM ontwikkelde methodiek om emissietoetswaarden (ETW) te bepalen voor duurzaam beheerde stortplaatsen. In de voor de beslissing tot uitstel meest relevante periode tot 25 jaar vindt alleen een berekende overschrijding plaats van de toetswaarde (TW) voor ammonium (vak 1 t/m 5 bij 50 mm/jaar of hoger, stortvak 0 bij 25 mm/jaar of hoger). Daarnaast wordt voor stortvak 0 berekend dat de TW bereikt wordt voor benzo(a)anthraceen bij een lekdebiet vanaf 75 mm/jaar. In het tijdvak tussen 25 en 500 jaar worden in verhouding tot de periode 0-25 jaar kleine overschrijdingen voor ammonium berekend voor zowel stortvak 1 t/m 5 als stortvak 0. Overige stoffen blijven in alle berekende scenario’s onder de lokale TW. Voor ammonium geldt dat het een stof betreft die van nature voorkomt en niet zeer toxisch is voor organismen in het grondwater. Benzo(a)anthraceen dat bij een aangenomen lekdebiet van 75 mm/jaar in stortvak 0 de toetswaarde bereikt komt niet van nature voor in het grondwater. Zowel ammonium als organische microverontreinigingen zijn onderhevig aan afbraakprocessen, die niet zijn meegenomen in de modelberekeningen. Daardoor kunnen de concentraties van deze stoffen in werkelijkheid lager zijn dan de berekende waarde. De modelresultaten bevatten onzekerheden, en voor mobiele stoffen (waaronder ammonium) zijn deze onzekerheden vooral herleidbaar tot de aangenomen hydrologische factoren zoals het aangenomen lekdebiet, en de (mede daarvan afhankelijke) hydrologische verdunningsfactor. Veel van de aannames in het conceptuele model zijn zeer conservatief, waardoor de benadering als geheel als 'worst case' kan worden beschouwd. De resultaten van deze berekening kan het bevoegd gezag meewegen in haar besluit of de locatie als 'uitstellocatie' kan worden aangemerkt.

Im Fokus der Untersuchungen zum Thema 'Beregnete Fassaden' steht die Frage, welche Stoffe bei Regen aus Putz gelost werden, in die Umwelt gelangen und unter Umstanden schadliche Auswirkungen haben. Derart gross angelegte Versuche habe es bisher in Eurpa nicht gegeben, so der Verband. Entsprechend hoch sei die Aufmerksamkeit.

"Dit rapport bevat resultaten van modelberekeningen die zijn uitgevoerd door ECN om het risico in te schatten van bodem- en grondwaterverontreiniging, in het geval dat er uitstel wordt verleend bij het aanleggen van een bovenafdichting op enkele stortvakken (0 t/m 5) van de stortplaats Kanaaldijk (Sortiva). Het RIVM heeft hiervoor informatie aangeleverd zoals de toetswaarden, benodigde bodemgegevens (STONE-profielen), verdunningsfactoren en achtergrondwaarden in grondwater. De methodiek sluit zo dicht mogelijk aan bij de door ECN en RIVM ontwikkelde methodiek om emissietoetswaarden (ETW) te bepalen voor duurzaam beheerde stortplaatsen. De berekening is gebaseerd op: • een worst-case aanname over lekdebieten in relevante stortvakken • een langjarige representatieve percolaatsamenstelling met een breed stoffenpakket • gegevens over de lokale fysische en chemische bodemeigenschappen en hydrologische situatie • lokale achtergrondwaarden van het grondwater • lokale toetswaarden voor het grondwater. Van het brede stoffenpakket waarvoor de berekeningen zijn uitgevoerd, wordt alleen voor ammonium een overschrijding van de toetswaarde voorspeld in de voor de beslissing tot uitstel meest relevante periode tot 25 jaar. Voor de overige stoffen wordt geen overschrijding van de toetswaarde voorspeld. De berekende overschrijding is beperkt ten opzichte van concentraties die in anaeroob grondwater van nature kunnen voorkomen. Ammonium is niet zeer toxisch voor organismen in het grondwater. Voorts kan ammonium onderhevig zijn aan afbraakprocessen, hetgeen niet is meegenomen bij de onderhavige modelberekening. De concentratie van ammonium kan daardoor in werkelijkheid lager zijn dan de berekende concentratie. De modelresultaten bevatten onzekerheden, en voor mobiele stoffen (waaronder ammonium) zijn deze onzekerheden vooral herleidbaar tot de aangenomen hydrologische factoren zoals het aangenomen lekdebiet, en de (mede daarvan afhankelijke) hydrologische verdunningsfactor. De resultaten van deze berekening kan het bevoegd gezag meewegen in haar besluit of de locatie als “uitstellocatie” kan worden aangemerkt."

Achter de term automatiseringscontract gaat een veelvoud aan juridische constructies schuil. Automatiseringscontracten kunnen betrekking hebben op het in opdracht programmeren van maatwerksoftware, de aanschaf van standaardsoftware, de aanschaf van hardware, advies met betrekking tot automatisering, het aangaan van een ASP-relatie, etc. Bovendien komen deze verschillende vormen van koop en dienstverlening met betrekking tot automatisering ook in combinatie voor. De belangrijkste aspecten waarop gelet moet worden bij dergelijke contracten is doorgaans de aansprakelijkheid van partijen wanneer er schade wordt geleden doordat een partij zijn verplichtingen niet is nagekomen en vraagstukken rond het intellectuele eigendom op de software. Wanneer het hierbij om omvangrijke projecten gaat, is het opstellen van de automatiseringscontracten het werk van gespecialiseerde IT-juristen. Van de onderwerpen waar de IT-jurist op moet letten hebben we in dit hoofdstuk lang niet alles behandeld. Zo zal bij automatiseringsprojecten voor de overheid bijvoorbeeld ook rekening moeten worden gehouden met regels voor aanbesteding. En wanneer een softwarebedrijf een erg dominante positie in de markt krijgt kunnen regels van mededinging een rol gaan spelen. Bij standaardsoftware zouden licentievoorwaarden eventueel als algemene voorwaarden gezien kunnen worden waardoor bij consumenten zich bijvoorbeeld op de zwarte en grijze lijst zouden kunnen beroepen (zie art 6:236-237 BW) waardoor bepaalde licentievoorwaarden vernietigd kunnen worden. Ook kunnen er bij automatisering allerlei internationale aspecten spelen met bijbehorende juridische complicaties. Kortom, over automatiseringscontracten valt nog veel meer te zeggen dan er in dit hoofdstuk kon worden behandeld.

Het adagium voor het beheer van stortplaatsen ‘isoleren, beheersen, controleren (IBC)’ krijgt concurrentie. Althans, een tien jaar durend experiment moet bewijzen dat innovatief en duurzaam stortbeheer zonder milieuhygiënische risico’s mogelijk is. Dit is onderdeel van de Green Deal duurzaam stortbeheer, waar het Ministerie van IenM en de stortbranche zich naar verwachting begin volgend jaar aan committeren.

Dit rapport beschrijft de opzet, evaluatie en resultaten van een modellering van uitloging van metalen en metalloïden uit bodems naar het grondwater. Deze studie had de volgende doelen: 1. het bepalen van representatieve concentraties van metalen en metalloïden in het ondiepe (eerste meter) grondwater; 2. het bepalen van representatieve waarden voor bodemparameters, die de uitloging van metalen en metalloïden bepalen, zoals reactiviteit van opgelost organische koolstof, gehalten aan oxiden en reactiviteit van metalen en metalloïden; 3. het verbeteren van het bestaande modelinstrumentarium voor het modelleren van de uitloging van metalen en metalloïden uit de bodem, inclusief de onzekerheid van deze modellen.

x

er is geen samenvatting beschikbaar

In deze verkennende studie is de uitloging van een aantal anorganische stoffen vanuit de bodem naar het grondwater onderzocht door gebruik te maken van een geochemisch rekenmodel. Het betreft de stoffen antimoon, arseen, barium, cadmium, chroom, kobalt, koper, kwik, lood, molybdeen, nikkel, tin, vanadium en zink. In dit onderzoek is de uitloging berekend uit de drie belangrijkste bodemtypen zand, klei en veen