Search

Ortadoğu asırlar boyu uluslararası siyasetin merkezinde yer almış, araştırmacı ve siyaset yapıcıların ilgi odağı olmuştur. Bu ilgiye rağmen, 2010 yılında başlayan ve ‘Arap Baharı’ olarak adlandırılan halk ayaklanmaları ve bu çerçevede yaşanan siyasal, ekonomik ve sosyal dönüşümler siyasetçiler ve sosyal bilimciler tarafından öngörülememiş ve mevcut varsayımları derinden sarsmıştır. Bir yandan demokratikleşme hareketleri ve ekonomik bir dönüşüm yaşayan bölge, diğer yandan iç çatışmaların, darbelerin ve vekalet savaşlarının merkezi haline gelmiş, ve tüm bu gelişmeler yeni yaklaşımları ve analizleri gerekli kılmıştır. Bu çerçevede Işık Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü, Arap Baharı’yla başlayan süreçte bölgede gözlemlenen yeni toplumsal, ekonomik, iç ve dış siyasal dinamikleri akademik alanda tartışmaya açmak amacıyla ‘Yeni Ortadoğu’ başlıklı bir konferans düzenledi. Bu konferans çerçevesinde 24-25 Mart 2016 tarihlerinde Maslak Kampüsü’nde bizzat sunulan ve tam metin olarak bize iletilen bildirilerden bu kitabı oluşturduk. Publisher's Version

İslamcı hareketlerin seçimlere ve partileşmeye olan yaklaşımları tarihsel olarak ikircikli bir süreç işlemiştir. Bir yanda seçimlerin ve oy vermenin İslam’a uygunluğu tartışılırken, öte yandan İslamcı hareketlerin bir kısmı partileşmeye çalışmıştır. Arap ayaklanmaları sonrasında ise partileşme sürecinin tabanı genişlemiş ve daha önce siyasal katılımı teolojik düzlemde reddeden gruplar tarafından yeni partiler kurulmuştur. Bu çalışmada ayaklanmalardan önceki partileşme hareketleri ile ayaklanmalardan sonraki İslamcı partiler karşılaştırmalı olarak incelenecektir. Partileşen oluşumların benzerlikleri ve ayrımları ele alınacaktır. Publisher's Version

Yirminci yüzyılda giderek daha çok ülkenin nisbi temsil sistemini benimsemesiyle birlikte koalisyon hükümetleri Batı Avrupa'da en yaygın yönetim biçimi haline gelmistir. Bununla birlikte koalisyon hükümetleri ciddi sekilde elestirilmektedir. Bu tür hükümetlerin kurulmasının ve yönetilmesinin güç olduğu dolayısıyla tek parti hükümetlerine kıyasla daha dayanıksız oldukları iddia edilmektedir. Bu çalısma 1991-2002 yılları arasında Türkiye'de kurulan koalisyon hükümetlerinden yola çıkarak bu elestirilere yanıt vermeyi amaçlamaktadır. Çalısma, tek parti hükümetlerinin ve koalisyon hükümetlerinin ömürlerinin ülkeden ülkeye ve aynı ülke içinde zaman içinde değistiğini göstermektedir. Dolayısıyla, çalısmada temel olarak Türkiye'de siyasi çalkantılara, ekonomik krizlere ve partiler arası çatısmalara karsın neden bazı koalisyon hükümetlerinin uzun ömürlü olduğu buna karsın diğerlerinin neden sadece bir kaç iktidarda kalabildiği sorgulanmaktadır. Hükümetlerin dayanıklılığını belirleyen dinamikler tartısılırken, bir hükümet ömrünün her üç asaması ? kurulus, yönetim ve bitis- arasındaki etkilesim bütünlükçü bir yaklasımla ele alınmaktadır. Çalısma koalisyon siyasetine kesintisiz müzakere süreçleri dizisi olarak yaklasmaktadır. Hükümetlerin sona ermesi bu müzakerelerin tıkanmasıyla gerçeklesmektedir. Bu nedenle, çalısma siyasi aktörler arasındaki iletisime odaklanmaktadır ve müzakere ortamındaki güvensizliği ve bilgi belirsizliğini artıran etkenleri açıklamaya çalısmaktadır. Son olarak, Türkiye'de koalisyon siyasetinin incelenmesi Batı Avrupa demokrasilerindeki çokpartili siyasetle ilgili daha genis bir arastırmanın çerçevesine yerlestirilmektedir.Anahtar Sözcükler: Koalisyon siyaseti, hükümetin devamlılığı, koalisyon kurma süreçleri, koalisyon pazarlığı, uyusmazlık yönetimi Coalition government has been the dominant type of rule in Western Europe in the 20th century as countries increasingly reformed their electoral systems towards proportional representation. However, these governments are heavily criticized. They are argued to be difficult to form and govern, hence less durable compared to the majority party governments. This study aims to respond to these criticisms focusing on the Turkish coalition governments in the period between 1991 and 2002. It shows that the duration of party or coalition governments vary systematically between countries and within each country across time. Hence, the study mainly explores why some governments lasted long despite the political turmoil, economic crises and inter-party conflict, while others remained in power for merely a few months in Turkey. While discussing the dynamics of cabinet durability, it adopts a holistic approach in which all three phases of a government?s life ? formation, maintenance and termination, are analyzed in interaction. The study perceives coalition politics as a set of continuous bargaining processes protraction of which put an end to the governments. Therefore, it also focuses on the communication between the political actors, and attempts to explain the factors that increase the level of mistrust and information uncertainty in the bargaining environment. Finally, the analysis of the coalition politics in Turkey is located within the wider inquiry on the multiparty politics in Western European democracies.Keywords: Coalition politics, cabinet durability, coalition formation processes, coalition bargaining, conflict management 139

Despite the common perception in the Turkish society on the ineffectiveness of opposition, the scholarly work is very few on the opposition movements. This paper aims to contribute by discussing whether there is a real opposition movement at the state/system level in Turkey, by focusing mainly on political Islam. The main argument of the study is that although political Islam is currently the most distinguished oppositional voice, it is also articulated to the state tradition failing to move beyond the founding principles of the state tradition. * I would like to thank Prof. Dr. Hasan Bulent Kahraman and Prof. Dr. Serif Mardin for their constitutive comments.

Bu çalışma, 1990'lı yıllardan bu yana, Türkiye ve Romanya'da sokakta çalışançocukların ortaya çıkışının ve sayılarındaki artışın arkasındaki dinamiklerini, YeniYoksulluk bağlamında incelemeyi amaçlamaktadır. Yoksulluk yeni bir kavramdeğildir; zaman zaman kapsamı daralsa da, çağlar boyunca varlığını sürdüren, yenikoşullara uyum sağlayan dinamik bir süreçtir. Öte yandan, çocuklar yoksulluğunseyrinden en çok etkilenen gruplar arasında yer almaktadır. Ancak sokakta çalışançocuklar, çocuk işçiliğinin geleneksel türlerinden farklı dinamiklere dayalı olarakortaya çıkan yeni bir kavramdır. Bu çalışmada, küreselleşme süreci ve neo-liberalparadigmanın seyri içinde yoksulluğun dönüşüm geçirdiği öne sürülmektedir.Ayrıca, bu süreçte çocukların yoksulluktan etkilenme şeklinin de değişerek sokaktaçalışan çocukların ortaya çıkmasına yol açtığı savunulmaktadır. Çalışmanın anatartışma konusu sokakta çalışan çocuklarla Yeni Yoksulluk kavramı arasındaki ilişkiile ilgilidir. Türkiye ve Romanya, politik, ekonomik, toplumsal ve kültürelözellikleri bakımından benzerliklerinden ziyade farklılıklar taşıyan ülkelerdir;bununla birlikte, sokakta çalışan çocuklar, her iki ülkenin de aynı dönemdekarşılaştığı ortak bir sorun olmuştur. Karşılaştırmalı tarihsel yöntem kullanılarak,ana araştırma sorusu oldukça farklı iki ülke olmalarına karşın neden sokakta çalışançocukların Türkiye ve Romanya'da benzer dönemlerde ortaya çıktığı şeklindegeliştirilmiştir. Giriş bölümünden sonra, İkinci Bölüm, genel anlamda yoksulluğungeçirdiği dönüşümün ve buna bağlı olarak çocuk yoksulluğunun dönüşmesininsokakta çalışan çocukların ortaya çıkmasına yol açmasının tartışılacağı kuramsal birçerçeve sağlamayı amaçlamaktadır. Üçüncü Bölüm Türkiye'ye odaklanırken,Dördüncü Bölüm Romanya'yı ele almaktadır; her iki bölümde de sokakta çalışançocukların ortaya çıkışının arkasındaki dinamikler ile kavramın kapsamı veboyutları araştırılmaktadır. Beşinci bölüm, Yeni Yoksulluk bağlamında sokaktaçalışan çocuklar bakımından Türkiye ile Romanya'nın karşılaştırılmasınaayrılmıştır. Sonuç Bölümü her iki ülkeyle ilgili yapılan çalışmanın bulgularınıtartışarak bulguları teorik çerçevenin içine yerleştirmeye çalışmaktadır.Anahtar Sözcükler: Sokakta Çalışan Çocuklar, Yeni Yoksulluk, Çocuk Yoksulluğu,Türkiye, Romanya This study aims to explore the dynamics behind the emergence and expansion ofworking street children since 1990s in Turkey and Romania, in the context of NewPoverty. Poverty is not a new concept, it is a dynamic process, accommodating tonew circumstances, its scope shrinking from time to time, but surviving ages.Children, on the other hand, are among the groups that are first and foremostaffected from the course of poverty. Nevertheless, working street children is a newnotion different from traditional forms of child labour driven with distinct dynamics.In this study, it is claimed that poverty is transformed in the course of globalizationprocess and neo-liberal paradigm. It is also argued that the way children are affectedfrom poverty changed in this process, leading to emergence of working streetchildren. The main discussion of the study is about the connection between workingstreet children and the concept of New Poverty. Turkey and Romania are countrieswhose political, economic, social and cultural characteristics involve differences atthe expense of similarities; however, working street children have been a commonproblem that both countries have faced at the same period. Employing comparativehistorical methodology, the main research question is developed as why workingstreet children emerged in similar time periods in Turkey and Romania, which aretwo quite different countries. After an introductory chapter, Chapter II aims toprovide a theoretical framework in which transformation of poverty in general andtransformation of child poverty in relation to this process leading to emergence ofworking street children will be discussed. The third chapter focuses on Turkey andthe fourth chapter is on Romania; in both chapters the dynamics leading toemergence of working street children, the scope and dimension of the issue isexplored. The fifth chapter is devoted to the comparison of Turkey and Romania interms of working street children in the context of New Poverty. The conclusionchapter discusses the findings of the study in both countries and tries to locate theminto the theoretical framework.Keywords: Working Street Children, New Poverty, Child Poverty, Turkey, Romania 163

Blog Post titled "Should we be concerned about right-wing extremist infiltration into law enforcement?"at Istanbul Bilgi University PRIME Youth Website.https://bpy.bilgi.edu.tr/en/blog/should-we-be-concerned-about-right-wing-extremist/

Bu araştırma şiddetin eleştirel analizi için; kapsamlı bir literatür taraması yaparak ve kadına yönelik şiddet ile toplumsal cinsiyete dayalı şiddet tanımlarının merkezi kavramsallaştırılmasını sunarak toplumsal cinsiyet, cinsel yönelim, zorunlu göç ve yerinden edilmeye ilişkin pragmatik bir çağrı geliştirmektedir. Bu çalışmada, çalışmanın konusunu ve Suriyeli göçmenlerin yaşantılarını belirleyen süreçleri, normları ve yapısal faktörleri tanımlamak için toplumsal cinsiyet, kesişimsellik ve toplumsal cinsiyete dayalı şiddet araştırılmıştır. Kadına yönelik şiddet söz konusu olduğunda, ilk olarak farz edilen bireye yönelik doğrudan fiziksel eylemdir. Ancak şiddet doğrudan fiziksel şiddetten daha fazlasıdır; normaldir, sıradandır, günlük hayatın bir parçasıdır, semboliktir, meşrudur ve ilk bakışta algılanması zordur. Bu tez şiddetin farklı tezahürlerini toplumsal, idari ve kişilerarası düzeylerde analiz etmek için kesişimselliği bir çerçeve olarak benimsemektedir. Aynı zamanda şiddetin çok yönlü türleri ve Türkiye'deki Suriyeli kadınlar ile LGBTI+'ları hedef alan ayrımcılık da incelenecektir. By giving an extensive literature review and presenting central conceptualization of definitions of violence against women and gender-based violence, this research develops a pragmatic call for critical analysis of violence in relation to gender, sexual orientation, forced migration, and displacement. Gender, intersectionality, and gender-based violence have been explored in this research to describe the processes, norms and structural factors that define the subject and livelihood of Syrian migrants in Turkey. When it comes to violence against women, it is initially presumed as a direct physical act against a person, however, violence is more than direct physical violence, it is subtle, normalized, a component of everyday life, legal, symbolic, and banal. The thesis adopts intersectionality as a framework to analyze the different manifestations of violence at the societal, governmental, and interpersonal levels. As well as to investigate the multifaceted types of violence and discrimination that target Syrian women and LGBTI+ in Turkey. 123

İnsani gelişim ölçütlerinin geleneksel göstergelerine bakıldığında eğitim hedeflerine ulaşılması konusunda azımsanamayacak bir ilerleme kaydedildiğini görülmektedir. Okur-yazarlık düzeyleri ve temel eğitime erişimi olan nüfusun yüzdesi 1950'lerden bugüne çarpıcı ölçüde artmıştır. Ancak bu süreç 1980'lerde sosyal devletin gerilemesiyle birlikte eğitimin metalaşmasına ve eğitimin bir vatandaşlık hakkı olarak değil de bireysel tüketim ürünü olarak algılanmaya başlanmasına tanıklık etmiştir. Eğitimde neoliberalleşmenin etkilerine odaklanan yaklaşımları eleştirenler neoliberal reformlar yapılan diğer alanlarla karşılaştırıldığında eğitimdeki özelleştirmenin sınırlı kaldığını iddia etmektedir. Bu tez bilakis eğitimdeki neoliberal dönüşümün okulların özelleştirilmesinin ötesinde olduğunu savunarak neoliberal dönüşümü eğitimle ve ebeveynlikle ilgili algıları bireyleri piyasanın ihtiyaçlarına göre hazırlama görüşü etrafında şekillendiren daha geniş bir süreç olarak kavramsallaştırmaktadır. Çalışma özel okulların sayısının sınırlı kalmasına rağmen neoliberal politikaların Türkiye'deki eğitim ve ebeveynli algılarını değiştirip değiştirmediğini anlamayı hedeflemektedir. Bu hedef doğrultusunda piyasayla ilgili vasıflardan ziyade okuma yazmayı öğrenme ve temel matematik becerilerini edindirmeyi amaçlayan ilkokul eğitimine odaklanılmaktadır. Benzer sosyo-ekonomik özelliklere sahip ve kültürel-gelir bakımından benzer semtlerde oturan ailelerin ilkokul tercihleri incelenmektedir. Neden bazı aileler evlerinin yakınında kaliteli eğitim veren devlet okulları mevcut olduğu halde çocuklarını özel ilkokullara göndermektedir? Öte yandan neden bazı aileler çocuklarını özel ilkokullara gönderebilecek gelire sahipken devlet okullarını tercih etmektedir? Bu iki grup ailenin eğitim ve ebeveynlikle ilgili algıları arasında ne tür benzerlik ve farklılıklar gözlemlenmektedir? Derinlemesine görüşmeler yoluyla yapılan araştırma eğitim alanındaki özelleştirmenin sınırlı kalmasına rağmen neoliberal politikaların Türkiye'de eğitim ve ebeveynlikle ilgili algıları değiştirdiğini ortaya koymaktadır. Çocuklarını ilkokulda özel okula gönderen ailelerle devlet okuluna gönderen ailelerin eğitim ve ebeveynlikle ilgili algılarının benzer olduğu; her iki grubun da piyasanın ihtiyaçlarına uygun bir eğitim süreci beklentisine sahip olduğu; ancak farklı yöntemlerle hareket ettikleri görülmektedir. It appears that there has been substantial progress in the attainment of the educational goals at a global scale on the basis of the conventional indicators of human development measures. Literacy levels and the percentage of the population which has access to the basic education improved dramatically since the 1950s. However, the same period has also witnessed commodification of the education and the rise of the perception of education not as a right stemming from citizenship but as an individual consumption item with the retreat of the welfare state after 1980s. Critiques of the approaches which focus on the impacts of the neoliberalization of education claim that privatization remained limited in the area of education compared to the other sectors subject to neoliberal reforms. This thesis, on the contrary, argues that neoliberal transformation of education goes beyond privatization of schools; and conceptualizes neoliberal transformation as a wider process, which shapes the perceptions of education and parenting around the notion of preparing the individuals to the necessities of the market. It tries to understand whether neoliberalization policies indeed changed the perceptions of education and parenting in Turkey although the number of private schools remained limited. In accordance with this objective, it focuses on the primary education, which aims to teach how to read, write, and convey basic mathematical skills rather than market-related qualifications. It analyzes the primary school preferences of families with similar socio-economic profiles and living in the neighborhoods with similar cultural and income levels. Why do some parents send their children to the private primary schools despite the availability of qualified public schools in their vicinity? With the same coin, why do some parents prefer the public schools although they can afford private primary schools? What are the similarities and differences between these two groups of families in terms of their perceptions of education and parenting? Research based on in-depth interviews indicate that neoliberal policies indeed changed the perceptions of education and parenting in Turkey despite the fact that privatization in education remained relatively limited. It is observed that the perceptions of education and parenting are similar among the private school and public school parents; that both groups have expectations from education compatible with the market requirements yet they choose different mechanisms. 72

Bu tezin konusu iklim değişikliğinin güvenlikleştirilmesidir. Bu tez yirminci yüzyıldan başlayarak, yirmi-birinci yüzyıla uzanan iklim değişikliği güvenlikleştirilmesi sürecini analiz etmektedir. Her ne kadar tez daha çok yirminci ve yirmi-birinci yüzyıla odaklansa da, bu analizin başlangıç noktası iklim değişikliğinin tarihsel sürecidir. Bu tezin odak noktası bir yandan iklim değişikliği güvenlikleştirme sürecinin önemini analiz ederken, diğer bir yandan da iklim değişikliği konusunda uluslarası işbirliğinin öneminin ve global dünya ülkelerinin zorunlu özverilerinin neden tek bir çözüm noktası olarak görülmesi gerektiğinin altını çizmektir.Bu tez çalışmasında, güvenlikleştirme sürecinin daha iyi anlayabilmek adına, farklı güvenlik yaklaşımları ile birlikte nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. İklim değişikliğinin güvenlikleştirilmesi ile iklim değişikliğinin politikleşmesi arasındaki safha bu tezde farklı veri ve dökümanlar eşliğinde incelenecektir. Bu tez, iklim değişikliği açısından gerekli ve ciddi anlamda önem taşıyan pek çok eylemi, anlaşmayı, konferansı ve iş birliğini bünyesinde barındırdığından dolayı global iklim değişikliği güvenlikleştirilmesinin kritik bir analizi niteliğindedir. The topic of this thesis is securitization of climate change and it seeks to analyse the securitization process of climate change starting from twentieth century until the twenty-first century. Even though this thesis mainly focuses on twentieth and twenty-first century, the historical context of climate change is the starting point of the analysis. The focal point of this thesis is to underline the importance of international cooperation and mandatory commitments of the global world countries and their consideration as the only solution to the climate change while analysing the importance of the securitization process of climate change.For a better understanding of the historical process of securitization, different security approaches and qualitative research methods are used for this thesis. The phase between the politicization of climate change and the securitization of climate change will be examined along with different data, and documentary analysis for this thesis. This thesis is a critical analysis for the process of securitization of global climate change as it involves most of the essential and significantly important acts, agreements, conferences and cooperations within. 78