Search

Abu Nuaym is among the leading Islamic scholars. The sources refer to him as "the crown of the muhaddiths", as he is one of the leading scholars in the field of hadith. They refer to him as a "muverrikh" because of his works on the science of history, and as "great imam", "great hafiz", "superior in terms of memory and memorization", "sufi who combines fiqh and mysticism" due to his other characteristics. Abu Nuaym deals with the lives of around 800 ascetics and sufis in Hilyatu'l-Awliya. Abu Nuaym stated that the zahids he introduced were famous personalities and that the work would be longer if non-famous people were included in the book. Abu Nuaym compiled most of the information in Ḥilyatu'l-Awliya from his teachers and contemporary scholars, and transferred some of them from hadith books, especially the works of Bukhari and Muslim. From time to time, the Prophet Muhammad (PUH) used narrative techniques such as similes, metaphors and allusions in order to effectively convey his messages to his interlocutors. The parable, which allows the interlocutors to understand the subject better and to express the subjects in a concrete way, is one of the forms of expression that forms the style of the Prophet Muhammad (PUH). In this article, some of the examples of parables in Abu Nuaym al-Isfahani's Hilyatu'l-Awliya are given. While writing the article, the classical sources prepared about the life of Abu Nuaym were searched, the programs in the interactive environment also contributed greatly us to reach to the parables that are our subject of study. Brief explanations of the issues deemed necessary in the context of a better and more accurate understanding of the parables were also tried to be included in the article., Ebû Nuaym önde gelen İslâm âlimleri arasında yer almaktadır. Kaynaklar kendisinden Tâcu’l-Muhaddisîn, el-İmâmu’l-Celîl, el-Hâfızu’l-Kebîr, eş-Şeyh, Müverrih ve Muhaddisu’l-Asr şeklinde bahsetmiştir. Konumuzun ana mihverini oluşturan ve 800 kadar zâhid ve sûfînin hayatlarına yer verilen Hilyetü’l-Evliyâ’sı alanının en güzel örneklerinden birisidir. Bu eserinde kitabının hacmini genişletmemek amacıyla sadece meşhur zâhidleri ele almıştır. Ebû Nuaym, Ḥilyetü’l-Evliyâʾdaki malumatın çoğunu üstadlarından ve muasırı diğer ulemadan derlemiş, az bir kısmını da Buhârî ve Müslim’in başını çektiği hadis kaynaklarından aktarmıştır. Müellifimizin eserinde karşımıza çıkan meseller günlük hayatımızda hemen her alanda muhatap olunan bir konudur. Hz. Peygamber, Arap dilinin en üst düzeyde konuşulduğu bir toplumda dünyaya gelmiş ve yetişmiştir. Bu sebeple Arapça’nın inceliklerine vakıf olup konuşmalarında zaman zaman mesellere yer verirdi. Bu noktada da ihtiyaçtan fazla konuşmaz ve göstermelik hareketlere asla başvurmazdı. Resûlullah’ın konunun daha iyi anlaşılması ve kavranması amacıyla meselleri kullandığı malumdur. Burada Ebû Nuaym’ın Hilyetü’l-Evliyâ adlı eserinde yer alan mesellere dair bazı örnekler verilmiştir. Makale yazılırken Ebû Nuaym’ın hayatı ile ilgili olarak hazırlanmış olan klasik kaynaklar taranmakla birlikte interaktif ortamdaki programlar da çalışma konumuz olan mesellere ulaşmamız konusunda büyük katkı sağlamıştır. Mesellerin daha iyi ve doğru anlaşılması bağlamında gerekli görülen hususlarda kısa izahlara da makalede yer verilmeye çalışılmıştır.

Amaç: Parlatma sonrası pürüzlülüğün artması nedeniyle tekrarlayan diş renklenmeleri hastaları ve diş hekimlerini endişelendirmektedir. Bu çalışma, atomik kuvvet mikroskobu (AFM) aracılığıyla farklı polisaj yöntemlerinden sonra süt azı dişlerinin yüzey pürüzlülüğünü değerlendirmektir.Yöntem: Her grupta 22 diş olmak üzere toplam 88 süt dişi rastgele 4 gruba ayrıldı. Polisaj öncesi, AFM ile pürüzlülük ölçümleri ve görselleştirmeleri yapılmıştır. Üreticinin önerileri doğrultusunda dişler dört farklı polisaj pastası (Imipomza®, Septodent Détartrine®, Kerr Cleanic®, Shofu MersaageRegular ®) ile parlatıldı. Parlatma işleminden sonra, yeniden taranan dişlerin yüzey pürüzlülüğünü ifade eden ortalama pürüzlülük değerleri (Ra) ölçüldü. Ra değerleri genelleştirilmiş lineer modeller ile istatiksel olarak test edildi.Bulgular: Gruplarda; grup içinde pürüzlülük değerleri (Ra) açısından anlamlı bir fark bulunmazken (p> 0.05), tüm gruplarda cilalama sonrası numune yüzeylerinde başlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı bir pürüzlülük (Ra) azalması gözlemlendi (p < 0.05).Sonuçlar: Süt dişlerinde renklenme tedavisinde kullanılan tüm polisaj yöntemleri, yüzey pürüzlülüğünü benzer düzeyde azaltarak plak oluşumun ve dolayısıyla yeniden renklenmeyi azaltabilir. Daha ekonomik ve daha kolay ulaşılabilen geleneksel polisaj yöntemi (pomza polisaj fırçası), süt dişlerindeki renklenmelerin giderilmesinde mevcut polisaj pastalarının yerine kullanılmaya devam edilebilir.Anahtar Kelimeler: atomik kuvvet mikroskopisi, parlatma, süt diş, Aim: Recurrent tooth discoloration due to the increase in roughness after polishing is a concern for patients and dentists. This study evaluated the surface roughness of primary molars after different polishing methods through atomic force microscopy (AFM).Methods: A total of 88 primary teeth were randomly assigned to 4 groups, 22 teeth in each group. Before polishing, roughness measurements and visualizations were performed with AFM. The teeth were polished with four different polishing pastes (Imipomza®, Septodent Détartrine®, Kerr Cleanic®, Shofu Mersaage Regular ®) in line with the manufacturer’s recommendations. After polishing, the average roughness values (Ra), which expresses the surface roughness of the re-scanned teeth, were measured. Ra values were tested statistically with generalized linear models.Results: In the groups; while there was no significant difference in terms of roughness values (Ra) within the group (p> 0.05), a statistically significant reduction in roughness (Ra) was observed on the sample surfaces after polishing in all groups compared to the baseline (p Conclusions: All polishing methods used in the treatment of primary tooth discoloration can reduce the plaque formation and thus the amount of recoloring by reducing the surface roughness at a similar level.The traditional polishing method (pumice polishing brush), which is more economical and easy to reach, can continue to be used instead of existing polishing pastes in removing discoloration on primary teeth.Keywords: atomic force microscopy, polishing, primary teeth

© 2022 Clinical Pediatric Dentistry.Objective: Bruxism is defined as a parafunctional activity. It could be in diurnal or nocturnal form, based on the time it occurs. The purpose of the study compares the effectiveness of occlusal splint treatments in children with nocturnal bruxism using the BiteStrip®. Study Design: The muscle activity of children was measured using the BiteStrip®. The groups used occlusal splints during nighttime sleep for three months, at the end of which their muscle activity were measured again through the use of the BiteStrip®. Results: Muscle pain in palpation and pain in the dynamic position of TMJ pain was significantly reduced in patients using soft occlusal splint (p=0.01). There was no significant change in the BiteStrip® score in both group I (p=0.11) and group II (p=0.61). Conclusion: Soft occlusal splints could reduce pain caused by nocturnal bruxism on muscle and TMJ. The relationship between treatment results and BiteStrip® scores of patients using soft occlusal splint or hard occlusal splint are not significantly.

This study was carried out to examine the relationships between the distributions of raphignathoid mite (Acari: Raphignathoidea) species and their temporal and environmental site factors (i.e. season, habitat type, and altitude) in Pülümür Valley and its immediate environs, Turkey. Data was collected from 306 samples from the various locations in the study area. 70 raphignathoid mite species were identified. The most common raphignathoid species, genus, and family are Neognathus terrestris, Eustigmaeus, and Stigmaeidae, respectively. It has been also found that the greatest number of raphignathoid mite specimens has been encountered in autumn, followed by spring, summer, and winter, respectively. Before applying the statistical analysis, rare species (i.e., the species having less than 5% frequency value) were omitted from the data matrix. Thus, the first (original) matrix size was reduced from 70⨉306 to 20⨉242. Elevation is a continuous variable whereas seasons and habitat types are nominal data. Therefore, each of the seasons (winter, spring, summer, and autumn), and each of habitat types [i.e., litter, soil, soil and organic components, mixed material consisting of moss and liken, and the others (manure and ant nest)] were inserted as binary data [present (1), absent (0)] in the data matrix. Canonical Correspondence Analysis (CANOCA) was applied to define the species-site relationships. Findings indicate that Caligonella haddadi, Neognathus terrestris, Cryptognathus lagena, Raphignathus gracilis, and Stigmaeus devlethanensis are significantly associated with moss and lichen habitat whereas litter, grassy and mossy soil are more suitable habitat types for Favognathus amygdalus, F. cucurbita, Raphignathus kuznetzovi, Eustigmaeus dogani, E. pinnatus, E. segnis, Ledermuelleriopsis aminiae, L. ayyildizi, and Storchia robusta. In addition to this, three species Favognathus cucurbita, Eustigmaeus segnis, and Ledermuelleriopsis plumosus are positively and six species Caligonella humilis, Neognathus terrestris, Favognathus amygdalus, Raphignathus gracilis, Raphignathus kuznetzovi and Ledermuelleriopsis aminiae are negatively related to elevation.

Doğan, Salih, Doğan, Sibel (2021): Stigmaeus exilis, a new fusiform species of Stigmaeus Koch (Acariformes: Stigmaeidae) from Sansa, Turkey. Persian Journal of Acarology 10 (1): 19-28, DOI: 10.22073/pja.v10i1.64436

Amaç: Bu çalışmada diş hekimliği öğrencilerinin COVID-19 pandemisi sürecinde hastalık kapma korkularının kariyer planları üzerine etkisi olup olmadığının ve yeni bir ana dal olarak açılan Oral Patoloji dalını seçmeleri üzerine etkisinin olup olmayacağının araştırılması planlandı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmanın amacına yönelik olarak, diş hekimliği öğrencilerinin demografik bilgileri sorgulayan üç sorudan ve öğrencilerin yönelimlerini değerlendirmeyi hedefleyen 9 sorudan oluşan bir anket hazırlandı. Anket internet üzerinden üç faklı diş hekimliği fakültesindeki 967 öğrenciye ulaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya anket formunu eksiksiz dolduran 781 öğrenci dahil edildi. Öğrencilerin % 87’si COVID-19 pandemisi nedeniyle mesleklerini icra ederlerken eskiye kıyasla daha fazla bulaşıcı hastalık kapma korkusu yaşadıklarını belirttiler. Öğrencilerin % 77’si bir diş hekimliği dalında uzmanlık eğitimi almayı planlamaktaydı ve bulaşıcı hastalık kapma korkusu yaşayanların % 24’ünün, hastaları ile daha az yakın temasta olacakları bir uzmanlık dalı arayışında olduğu görüldü. Bu öğrenciler arasında kadınların oranları anlamlı derecede yüksekti (% 26 – % 15, p=0.002). COVID-19 pandemisi nedeniyle bulaşıcı hastalık kapma korkusu yaşadığını bildiren öğrenciler arasında diş hekimliğinde uzmanlık dalı olarak Oral Patolojiyi seçebileceğini belirten öğrencilerin oranı anlamlı düzeyde yüksekti (p=0.021). Oral Patoloji dalını tercih edebilirim ve tercih etmem diyen öğrencilerin oral patoloji uzmanlık dalı hakkındaki bilgi düzeyleri bakımından anlamlı bir farklılık bulunamadı (p=0.161). Sonuç: COVID-19 enfeksiyonu ve bulaşıcı hastalık kapma korkusu, diş hekimliği öğrencilerinin uzmanlık dalı seçimi üzerine etki eden faktörler arasındadır. Ayrıca, Oral Patolojiyi uzmanlık dalı olarak seçmeyi düşünen ve düşünmeyen öğrenciler arasında, bu uzmanlık dalı hakkındaki bilgi düzeyleri bakımından fark bulunamamıştır. Bu da kaçınma eğilimli davranışların diş hekimliğinde uzmanlık dalı seçimine etki eden faktörler arasında yer aldığını düşündürmektedir., Background: It was aimed to investigate whether dentistry students' fear of contracting a disease during the COVID-19 pandemic process has an impact on their career plans and whether it will have an impact on their choice of Oral Pathology, which has been announced as a new specialty branch of dentistry. Methods: A questionnaire was prepared for the purpose of this study which composed of three questions about demographic information and nine questions aiming to evaluate students' orientations. The questionnaire was distributed online to 967 students in three different dentistry faculties. Results: 781 students who filled out the questionnaire completely were included in our study. 87% of the students stated that they experienced more fear of contracting an infectious disease when they were practicing their profession due to the COVID-19 pandemic. 77% of the students were planning to receive specialization training in dentistry, and it was found that 24% of those who had fear of contracting an infectious disease were looking for a specialty branch in which they would have less close contact with their patients. Among these students, the proportion of women was significantly higher (26% – 15%, p=0.002). The proportion of students who stated that they could choose Oral Pathology as a specialty branch was significantly higher among students who reported that they had fear of contracting an infectious disease due to the COVID-19 pandemic (p=0.021). There was no significant difference between the students who said that they would prefer Oral Pathology as a specialty branch and those who did not, in terms of their knowledge levels about oral pathology specialization. (p=0.161). Conclusion: COVID-19 infection and fear of contracting an infectious disease are among the factors that affect dentistry students' choice of specialty. In addition, no difference could be found between the students who think about choosing Oral Pathology and those who do not, in terms of their knowledge levels about this specialty branch. This suggests that avoidanceprone behaviors may also be effective in their selection of a specialty branch.

Travmatik dental yaralanmalar, yüksek prevalansları ve çocukların günlük hayatındaki etkileri nedeniyle toplumsal olarak önemli sağlık problemlerinden biridir. Dento alveolar travmalar sıklıkla düşme, çarpma, kavga, spor yaralanmaları ya da trafik kazaları sonucunda ev, okul veya sokak gibi farklı ortamlarda gerçekleşmektedir. Hastanın, tedavisinin başarılı şekilde gerçekleştirilebilmesi için travma hikayesinin bilinmesi, travma tipinin belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmada amacımız, 0-15 yaş arası çocuklarda meydana gelen travmatik yaralanmalarda hangi tip kazaların daha sıklıkla ne tür diş yaralanmalarına neden olduğunun tespit ve gerekli önlemlerinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Travmatik yaralanma bulgusu ile başvuran 0-15 yaş arası (ortalama yaş: 8,41) 534 hastada travmaya uğramış 727 diş ile gerçekleştirilmiştir. Kayıtlardan hastanın cinsiyeti, yaşı, travma nedeni, yaralanmanın hangi dentisyon ve dişlerde olduğu, travmanın meydana geldiği ortam, travmanın tipi kaydedilmiştir. Travma tipleri Andreasen & Andreasen sınıflanmasına göre gruplanmıştır. Bulgular: Travmatik 727 diş yaralanması, 223 kız ve 311 erkek hastada kaydedilmiş olup, hastaların yaş aralığı 1-15 (ortalama: 8,4) arasındadır. Dentisyon tipine göre incelendiğinde ise yaralanmaların %24,1’lik kısmı süt dentisyonda gözlenirken, %75,9’u sürekli dentisyonda gözlenmiştir. Dental yaralanmaların sıklıkla düşme neticesinde (%40,3) oluştuğu tespit edilmiştir. Travmaların %56,2 ile en çok okulda meydana geldiği belirlenmiştir. Sonuç: Travmatik dental yaralanmalarda oluş yeri ve sebebi belirlenerek, uygun önlemlerin alınması ile yaralanmaların önüne geçmek ve yaralanma şiddetini azaltmak mümkündür. Traumatic dental injuries are one of the important public health problems because of the impact on children’s daily life and its relatively high prevalence. Dentoalveolar traumas often develop depending on various traumas such as fights, fallings, traffic accidents, sports injuries and game accidents in different places such as home, school or street. It is important to know the history and the type of trauma, circumstances of the injury for successful management of patients. In this study, our aim was to understand which kind of traumatic injuries cause any of which dental injuries and determine necessary precautions. Material and Methods: 534 patients between 0-15 years old (mean: 8.41) with 727 traumatic dental injuries recorded. Gender, age, the reason of trauma, traumatised teeth and dentition, the place trauma occurred and the type of trauma were recorded. Trauma types were grouped according to Andreasen & Andreasen classification. Results: 223 girls and 311 boys between 1-15 years old (mean: 8.4) 727 traumatic dental injuries recorded. 24.1% were recorded in primary dentition and 75.9% were seen in permanent dentition. The mostly seen reason was fall (40.3%). Traumatic dental injuries were mostly occurred in school (56.2%). Conclusion: It is possible to prevent the incidence of traumatic dental treatments and reduce the complications by taking appropriate precautions.

Cryptognathus scutellatus Summers & Chaudhri, 1965 Female (Figs. 1–5) Body ovoid, length (including hood) 306-328, width 206–230. Dorsum (Fig. 1) – Length of hood 51–60. Prodorsal hood with five or six dimples in each longitudinal row, anterior margin of the hood denticulate. Dorsal shield completely reticulated. Each polygonal cell of dorsal reticulum containing 12–30 small pores, all but 2–5 restricted to periphery. No striae on reticular ornamentations. A pair of eyes and a pair of postocular bodies between setae sci and sce. Dorsal shield with eleven pairs of simple setae. Lengths and distances between idiosomal setae as follows: vi 19–22, ve 20–22, sci 26–27, sce 26–27, c 1 26–28, d 1 27–28, e 1 25 –27, e 2 27 –29, f 1 22–26, h 1 23–25, h 2 18–21, vi–vi 38–44, ve–ve 41–48, vi–ve 11–13, sci–sci 65–68, ve–sci 9–10, sce–sce 118–123, sci–sce 30–34, c 1 – c 1 73–77, c 1 – d 1 41–44, d 1 – d 1 103–107, e 2 – e 2 106–114, d 1 – e 1 45 – 50, d 1 – e 2 57 –61, e 1 – e 1 72–77, e 2 – e 1 22 –23, f 1 – f 1 35–36, e 1 – f 1 54–60, e 2 – f 1 45–46, f 1 – h 1 30–32, f 1 – h 2 38–42, h 1 – h 1 20–21, h 2 – h 2 65–70, h 1 – h 2 20–26. Venter (Figs 2–4) – Prosternal apron half-moon shaped. Venter of body incompletely covered with reticulations: the lateral sides of venter distinctive reticulated, but central reticulations indistinctive. Ventral surface striated and with pores, larger than those on dorsum. Venter bearing six pairs of setae (1 a, 3 a, 4 a, ag 1-3), smaller than dorsal body setae (Fig. 2). Coxisternal region striated and with subcuticular reticulations under the striated integument (Fig. 3). Three pairs of genital setae (g 1-3) located outside of the genital shields. Anal shields located at the posterior end of the body, punctuated and bearing three pairs of setae (ps 1-3) (Fig. 4). Legs – All legs with two claws and empodial raylets. Leg segments weakly punctated. Tubercles on the trochanters absent. Lengths of legs: leg I 206–223, leg II 160–175, leg III 166–176, leg IV 192–210. Setal formulae of legs: coxae 2–1–2–1, trochanters 1–1–2–1, femora 4–3–2–2, genua 5(+1Κ)–4(+1Κ)–2–3, tibiae 5(+1φ+1φρ)–5(+1φρ)–4(+1φρ)–3, tarsi 15(+1φρ+1ω)–11(+1φρ+1ω)– 9(+1ω)–9(+1ω). The setae tc on tarsus II different in length. Tarsi III and IV with one proximoventral setae. Gnathosoma – Length of palp 93–98, length of chelicerae 81–85. Palp setal formula (from palptrochanter to palptarsi): 0 – 3 – 2 – 3+1 claw – 4+1ω+4 eupathidia. Palp supracoxal setae elcp nipple-like (Fig. 5A), tibial claw minute (Fig. 5B). Two pairs of adoral setae (ro 1, 2) located on the anterior of the gnathosoma region and a pair of subcapitular setae (m) located on the posterior of the pharynx. Length of setae m 33–38, distance between the setae (m -m) 21–24. Male and immature stages – Unknown. Specimens examined – 1&female; from mixed litter and soil under Quercus sp. and Juniperus sp., 39° 33' 22.0'' N, 40° 03' 55.8'' E, 1443 m a.sl., 18 April 2020, Sansa Gorge, Turkey; 13&female;&female; from litter and soil under Astragalus sp., the same data with previous locality. Distribution – former records: USA (Summers and Chaudhri 1965). Remarks Cryptognathus scutellatus Summers & Chaudhri resembles C. ultrarostratus Summers & Chaudhri and C. aureatus Summers & Chaudhri (Summers & Chaudhri 1965) by the similar dorsal ornamentation: dorsal shield completely reticulate, each cell of dorsal reticulum with small pores, all but 2–5 restricted to periphery. However, it can be easily separated from them by the presence of solenidion Κ on genu II. Crypthognathus scutellatus and C. summersi Robaux are also closely related species (Summers & Chaudhri 1965; Robaux 1975) in having dorsal ornamentation different from that of the venter: dorsal shield completely, ventral shield incompletely reticulate. However; C. summersi differs from C. scutellatus by the lacking each one seta on trochanter III and femur I and by the missing of solenidion φρ on tibia III. Crypthognathus scutellatus was recorded for the first time in this study except for the type locality Green Valley, Solano County, California, USA. The morphological features of the examined specimens are similar to those of the type specimen; differently, ventral surface and coxisternal region in the Turkish specimens are striated (Figs. 2, 4)., Published as part of Doğan, Salih & Doğan, Sibel, 2020, A second record of Cryptognathus scutellatus Summers & Chaudhri (Trombidiformes: Cryptognathidae), pp. 319-326 in Persian Journal of Acarology 9 (4) on pages 320-324, DOI: 10.22073/pja.v9i4.62089, http://zenodo.org/record/5236575, {"references":["Summers, F. M. & Chaudhri, W. M. (1965) New species of the genus Cryptognathus Kramer (Acarina: Cryptognathidae). Hilgardia, 36: 313 - 326. DOI: 10.3733 / hilg. v 36 n 07 p 313","Robaux, P. (1975) Some Actinedida (= Prostigmata) of the soil of North America. III. Description of two new species of Cryptognathus (Acari - Raphignathoidea - Cryptognathidae). Acarologia, 17: 257 - 269 (In French)."]}

Doğan, Salih, Doğan, Sibel (2020): A second record of Cryptognathus scutellatus Summers & Chaudhri (Trombidiformes: Cryptognathidae). Persian Journal of Acarology 9 (4): 319-326, DOI: 10.22073/pja.v9i4.62089

Eustigmaeus capitatus Stathakis, Kapaxidi & Papadoulis D&Idot;&Scedil;&Idot; (&Scedil;ekil 1) Vücut 317 (298-342) µm uzunlu&gbreve;unda, 228 (199-263) µm geni&scedil;li&gbreve;indedir. Gnatozoma 62 (53-67), keliser 76 (65-81), palp 98 (88- 103) µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Subkapitulum k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; m 11 (10-12), n 8 (7-8), m–m 18 (15-20), n–n 21 (19-22), m–n 12 (10-13) µm. Propodozoma pla&gbreve;&imath; üzerinde 9 (9-10) µm Çap&imath;nda bir Çift göz bulunmaktad&imath;r. Propodozoma ve histerozoma plaklar&imath; üzeri noktal&imath; Çokgensi &scedil;ekillerden olu&scedil;an desenlere sahiptir. Propodozoma pla&gbreve;&imath; dört Çift, histerozoma pla&gbreve;&imath; alt&imath; Çift, suranal plak ise iki Çift k&imath;l ta&scedil;&imath;r. K&imath;llar Çal&imath;ms&imath; formda ve uÇlar&imath; tomurcuk &scedil;eklinde hiyalin k&imath;l&imath;fl&imath;d&imath;r (&Scedil;ekil 1). S&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 27 (23-31), ve 30 (29-33), sci 28 (23-33), sce 26 (25- 28), c 1 26 (24-29), c 2 39 (30-43), d 1 27 (26-29), d 2 26 (25- 27), e 1 32 (30-34), e 2 27 (26-29), f 1 47 (41-50), h 1 35 (29- 40), h 2 34 (30-36), vi–vi 37 (33-41), ve–ve 80 (64-94), vi– ve 35 (31-43), sci–sci 142 (122-159), ve–sci 34 (32-40), sce–sce 173 (151-192), sci–sce 35 (33-40), c 1 – c 1 50 (38- 59), d 2 – d 2 185 (167-202), c 1 – d 1 48 (45-50), c 1 – d 2 70 (55- 81), d 1 – d 1 56 (48-61), d 2 – d 1 66 (59-71), e 2 – e 2 157 (137- 169), d 2 – e 2 56 (53-62), d 1 – e 1 69 (60-77), d 1 – e 2 59 (50-66), e 1 – e 1 88 (75-93), e 2 – e 1 46 (42-51), f 1 – f 1 60 (54-66), e 1 – f 1 33 (30-36), e 2 – f 1 81 (70-89), h 1 – h 1 23 (19-29), h 2 – h 2 75 (70-86), h 1 – h 2 23 (22-25) µm. Humeral plaklar, s&imath;rt plaklar&imath;yla ayn&imath; desene sahip ve ta&scedil;&imath;d&imath;&gbreve;&imath; c 2 k&imath;llar&imath; s&imath;rt k&imath;llar&imath;na benzer &scedil;ekildedir fakat hiyalin k&imath;l&imath;f yoktur. Noktal&imath; ve a&gbreve;s&imath; desene sahip koksisternal plaklar tamamen kayna&scedil;m&imath;&scedil;t&imath;r. 1 a, 3 a ve 4 a k&imath;llar&imath; bu plaklar üzerinde yer almaktad&imath;r. Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler s&imath;ras&imath;yla; 1 a 11 (8-14), 3 a 11 (8- 13), 4 a 9 (8-10), 1 a –1 a 26 (25-27), 3 a –3 a 33 (31-35), 4 a – 4 a 21 (20-24) µm. Aggenital plak üÇ Çift aggenital (ag 1-3) k&imath;l, anogenital plak üÇ Çift pseudanal (ps 1-3) k&imath;l ta&scedil;&imath;maktad&imath;r. Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; &scedil;öyledir; ag 1 8 (8-9), ag 2 7 (6- 9), ag 3 10 (8-11), ps 1 12 (11-14), ps 2 11 (10-12), ps 3 10 (9- 11) µm. Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 157 (135-167), II.B 133 (111-143), III.B 142 (119-155), IV.B 148 (130-160) µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; ise &scedil;öyledir; koksa: 2–2–2–2, trokanter: 1–1–2–1, femur: 6– 5–3–2, genu: 3(+1Κ)–3(+1Κ)–1–1, tibiya: 5(+1φ+1φρ)– 5(+1φρ)–5(+1φρ)–5(+1φρ), tarsus: 13(+1ω)–9(+1ω)– 7(+1ω)–7. &Idot;ncelenen Örnekler: 2&female;&female;, me&scedil;e (Quercus sp.) alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°29'52,4''K 39°51'27,6''D, 1610 m, 27.10.2018; 1&female;, kaya kovu&gbreve;undan toprak, 39°11'29,2''K 39°42'50,3''D, 1009 m, 27.10.2018; 2&female;&female;, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü, 39°27'17,3''K 39°54'27,6''D, 1579 m, 27.04.2019; 1&female;, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°30'24,0''K 39°52'24,8''D, 1660 m, 09.06.2019; 1&female;, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°31'43,3''K 39°54'21,7''D, 1719 m, 22.06.2019; 1&female;, Çürümü&scedil; me&scedil;e gövdesi ve üzeri yosun, 39°23'51,4''K 39°46'50,3''D, 1508 m, 22.06.2019; Pülümür Vadisi, Tunceli, Türkiye. Yay&imath;l&imath;&scedil;&imath;: Yunanistan (Stathakis vd., 2016; Fan vd., 2019). Tart&imath;&scedil;ma: &Scedil;u ana kadar sadece tip yeri olan Yunanistan’dan bilinen tür, bu Çal&imath;&scedil;ma kapsam&imath;nda Pülümür Vadisi’nden de kaydedilmi&scedil;tir. &Idot;ncelenen örnekler genel itibariyle tip örneklerine benzemektedir. Farkl&imath; olarak, Pülümür örneklerinde vücut biraz daha küÇüktür ve d 1 – e 1 ’in c 1 – d 1 ’e oran&imath; 1,4 iken bu oran tip örneklerinde 1,2’dir. Tip örneklerinin c 2 ve h 2 k&imath;llar&imath;nda hiyalin k&imath;l&imath;f yoktur. Pülümür örneklerinde de c 2 k&imath;llar&imath;nda hiyalin k&imath;l&imath;f bulunmaz ancak örneklerin baz&imath;lar&imath;nda h 2 k&imath;llar&imath;n&imath;n uÇ kesimlerinde küÇük ve zay&imath;f yap&imath;l&imath; hiyalin k&imath;l&imath;f ay&imath;rt edilebilmektedir., Published as part of Doğan, Sibel & Doğan, Salih, 2020, Türkiye faunası için yeni stigmaeid akarlar (Acariformes: Raphignathoidea: Stigmaeidae), pp. 94-118 in Acarological Studies 2 (2) on pages 95-97, DOI: 10.47121/acarolstud.696796, http://zenodo.org/record/8148269

Eustigmaeus nahidae Gheblealivand & Bagheri D&Idot;&Scedil;&Idot; (&Scedil;ekil 4-9) Vücut 303 (295-311) µm uzunlu&gbreve;unda, 223 (218-230) µm geni&scedil;li&gbreve;indedir. Gnatozoma 81 (79-83), keliser 104 (104-104), palp 98 (95-100) µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Palp be&scedil; segmentlidir. Palp trokanterinden palp tarsusuna do&gbreve;ru k&imath;llar&imath;n say&imath;s&imath; &scedil;u &scedil;ekildedir: 0, 3, 2, 2+1 geli&scedil;mi&scedil; t&imath;rnak+1 diken &scedil;eklinde yard&imath;mc&imath; t&imath;rnak, 5+1ω+1 kaidede kayna&scedil;m&imath;&scedil; uÇta üÇÇatall&imath; öpatidiyum (&Scedil;ekil 4). Subkapitulum k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; m 20 (20-20), n 13 (13-14), m–m 19 (19-19), n–n 18 (17-19), m–n 14 (13-15) µm. S&imath;rt plaklar&imath; Çokgensi ve Çukurluklu hücrelerden olu&scedil;an desene sahiptir (&Scedil;ekil 6). Propodozoma pla&gbreve;&imath; üzerinde bir Çift göz bulunmaktad&imath;r. Propodozoma pla&gbreve;&imath; dört Çift (vi, ve, sci, sce), histerozoma pla&gbreve;&imath; alt&imath; Çift k&imath;l (c 1, d 1, d 2, e 1, e 2, f 1) ta&scedil;&imath;r. Suranal plak vücudun alt k&imath;sm&imath;na kaym&imath;&scedil; olup iki Çift k&imath;ll&imath;d&imath;r (h 1, h 2). S&imath;rt k&imath;llar&imath; Çentikli, hiyalin k&imath;l&imath;fl&imath;, uca do&gbreve;ru geni&scedil;leyen yap&imath;da ve spatülü and&imath;ran bir görünümdedir (&Scedil;ekil 8, 9). h 1 ve h 2 k&imath;llar&imath; di&gbreve;er s&imath;rt k&imath;llar&imath;na göre daha belirgin Çentiklidir. S&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 44 (43-46), ve 47 (45-50), sci 40 (38-42), sce 43 (41-44), c 1 43 (42-44), c 2 40 (39-42), d 142 (42-43), d 2 41 (39-41), e 1 43 (42-44), e 2 42 (42-43), f 1 47 (46-50), h 1 41 (41-42), h 2 32 (31-32), vi–vi 23 (20-25), ve–ve 67 (63-69), vi–ve 44 (43-45), sci–sci 119 (112-122), ve–sci 34 (31-36), sce–sce 159 (156-162), sci–sce 30 (28-32), c 1 – c 1 63 (60- 67), c 2 – c 2 182 (178-184), d 1 – d 1 82 (79-83), d 2 – d 2 186 (181-191), c 1 – d 1 60 (58-61), c 1 – d 2 72 (70-75), d 2 – d 1 55 (51-59), e 2 – e 2 152 (150-157), d 2 – e 2 64 (62-65), d 1 – e 1 66 (61-68), d 1 – e 2 55 (51-60), e 1 – e 1 66 (66-66), e 2 – e 1 46 (43- 49), f 1 – f 1 69 (66-72), e 1 – f 1 42 (38-46), e 2 – f 1 73 (71-76), h 1 – h 1 31 (30-33), h 2 – h 2 64 (59-68), h 1 – h 2 21 (20-22) µm. ve ile f 1, vücudun en uzun k&imath;llar&imath;d&imath;r. Vücudun alt yan taraf&imath;nda humeral plaklar yer almakta ve c 2 k&imath;llar&imath;n&imath; ta&scedil;&imath;maktad&imath;r. c 2 k&imath;llar&imath; s&imath;rt k&imath;llar&imath;na benzemektedir. Koksisternal plaklar bölünmü&scedil; ve üzerinde 1 a, 3 a ve 4 a k&imath;llar&imath;n&imath; ta&scedil;&imath;maktad&imath;r (&Scedil;ekil 7). Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; 1 a 16 (15-17), 3 a 15 (13-16), 4 a 15 (14-16), 1 a –1 a 16 (14-17), 3 a –3 a 26 (22-29), 4 a –4 a 12 (11-13) µm. Aggenital plak üzerinde iki Çift k&imath;l vard&imath;r. Anogenital plaklar üÇ Çift pseudanal k&imath;l ta&scedil;&imath;r. Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; &scedil;öyledir; ag 1 12 (10-13), ag 2 10 (10-11), ps 112 (11-12), ps 2 16 (15-16), ps 3 19 (19-20) µm. Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 174 (172-174), II.B 150 (147-153), III.B 149 (145-154), IV.B 186 (183-188) µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; ise &scedil;öyledir; koksa: 2–2–2–2, trokanter: 1–1–2–1, femur: 6– 5–3–2, genu: 3(+1Κ)–3(+1Κ)–1–1, tibiya: 5(+1φ+1φρ)– 5(+1φρ)–5(+1φρ)–5(+1φρ), tarsus: 13(+1ω)–9(+1ω)– 7(+1ω)–7. I. genudaki Κ solenidiyumu normal k&imath;l &scedil;eklinde, II. genudaki ise küÇük diken &scedil;eklindedir (&Scedil;ekil 5). Iω 14 (14-14), IIω 13 (13-14), IIIω 6 (5-7) µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. IV. tarsusta ω solenidiyumu bulunmaz. &Idot;ncelenen Örnekler: 4&female;&female;, cevizlik alandaki sö&gbreve;üt (Salix sp.) kovu&gbreve;undan Çürümü&scedil; gövde ve toprak, 39°24'28,7''K 39°51'15,7''D, 1491 m, 13.10.2018; Pülümür Vadisi, Tunceli, Türkiye. Yay&imath;l&imath;&scedil;&imath;: &Idot;ran (Gheblealivand vd., 2012; Fan vd., 2016; Stathakis vd., 2016). Tart&imath;&scedil;ma: Bu tür, ülkemizden ilk defa kaydedilmi&scedil;tir. Örneklerimiz genel olarak tip örnekleri ile benzerlik göstermektedir; farkl&imath; olarak, II. tarsusta bir k&imath;l fazlad&imath;r (9+1ω) ayr&imath;ca h 2 k&imath;l&imath; da di&gbreve;er s&imath;rt k&imath;llar&imath; gibi hiyalin k&imath;l&imath;fl&imath;d&imath;r (&Scedil;ekil 9). Tip örneklerinde ise II. tarsus 8+1ω k&imath;ll&imath; olup, h 2 k&imath;l&imath;n&imath;n hiyalin k&imath;l&imath;f ta&scedil;&imath;mad&imath;&gbreve;&imath; belirtilmektedir (Gheblealivand vd., 2012)., Published as part of Doğan, Sibel & Doğan, Salih, 2020, Türkiye faunası için yeni stigmaeid akarlar (Acariformes: Raphignathoidea: Stigmaeidae), pp. 94-118 in Acarological Studies 2 (2) on pages 102-107, DOI: 10.47121/acarolstud.696796, http://zenodo.org/record/8148269

Cryptognathus agapictus Flechtmann, 1971: 47. Favognathus agapictus (Flechtmann) Krisper ve Schneider, 1998: 200; Do&gbreve;an, 2008: 1674; Paktinat-Saeij vd. 2020: 17. Flechtmann (1971) doktora tezinde Cryptognathus agapictus ’u Brezilya’dan yeni tür olarak tan&imath;mlam&imath;&scedil;t&imath;r. Bu Çal&imath;&scedil;ma da Uluslararas&imath; Zoolojik &Idot;simlendirme Yasas&imath;’n&imath;n 8. ve 9. Maddelerine göre zoolojik isimlendirme aÇ&imath;s&imath;ndan yay&imath;mlanm&imath;&scedil; say&imath;lmad&imath;&gbreve;&imath;ndan, daha önce kataloglarda da (Krisper ve Schneider, 1998; Do&gbreve;an, 2008) yer alan “ agapictus ” isminin taksonomik olarak geÇerlili&gbreve;i yoktur. Paktinat-Saeij vd. (2020) taraf&imath;ndan da ICZN’ye göre türün geÇersiz oldu&gbreve;undan söz edilmi&scedil; ve benzer karakterler ta&scedil;&imath;malar&imath; nedeniyle F. insularis (Luxton) ile türde&scedil; olabilece&gbreve;i belirtilmi&scedil;tir. Bilindi&gbreve;i üzere, yüksek lisans ve doktora derecesi alabilmek iÇin genelde tez ad&imath; verilen bilimsel bir yap&imath;t ortaya koymak gereklidir. Bu eserler genelde ö&gbreve;rencilerin sadece tez jüri veya komite üyelerine da&gbreve;&imath;t&imath;lmakta, kütüphanelerde ya da ulusal tez merkezlerinde yazar&imath;n iste&gbreve;ine ba&gbreve;l&imath; olarak süreli veya s&imath;n&imath;rl&imath; eri&scedil;ime aÇ&imath;labilmektedir. Bu durum, tezin taksonomik anlamda geÇerli yay&imath;n olma ölÇütlerini sa&gbreve;lamamaktad&imath;r. Yasan&imath;n (Kodun) 8. Maddesi yay&imath;n ölÇütlerini &scedil;u &scedil;ekilde ortaya koymaktad&imath;r: Kamuya aÇ&imath;k ve kal&imath;c&imath; olarak ar&scedil;ivlenmi&scedil;, ücretsiz veya ücret kar&scedil;&imath;l&imath;&gbreve;&imath;nda edinilebilir, Çok say&imath;da ayn&imath; ve kal&imath;c&imath; kopyalar&imath; üretebilen bir yöntemle ayn&imath; anda elde edilebilir nüshalar iÇeren bir edisyonda üretilmi&scedil; olmal&imath;d&imath;r. Tez Çal&imath;&scedil;mas&imath; iste&gbreve;e ba&gbreve;l&imath; olarak bask&imath;/yay&imath;n formuna dönü&scedil;türülürken editöryal süreÇ belirginse ancak yay&imath;mlanm&imath;&scedil; say&imath;lmaktad&imath;r ve sadece elektronik olarak yay&imath;mlanm&imath;&scedil; ise Çal&imath;&scedil;man&imath;n Zoolojik Nomenklatur Resmi Kay&imath;t Bankas&imath;’na (ZooBank) kaydedilmesi zorunludur. Elektronik olarak düzenlenen ve da&gbreve;&imath;t&imath;lan bir Çal&imath;&scedil;madaki ismin taksonomik olarak geÇerli say&imath;labilmesi iÇin Çal&imath;&scedil;man&imath;n ZooBank’a kay&imath;tl&imath; olmas&imath; ve kayd&imath;n gerÇekle&scedil;ti&gbreve;ine dair kan&imath;t iÇermesi gerekmektedir (ICZN – Madde 8.5.3). Bu husus, Uluslararas&imath; Zoolojik &Idot;simlendirme Komisyonu taraf&imath;ndan Uluslararas&imath; Zoolojik &Idot;simlendirme Yasas&imath;'nda yap&imath;lan bir de&gbreve;i&scedil;iklikle zorunlu hale getirilmi&scedil;tir (ICZN, 2012a,b)., Published as part of Doğan, Salih & Doğan, Sibel, 2020, Türkiye'den yeni bir Favognathus (Acariformes: Cryptognathidae) türü ve cinsin diğer üyeleri hakkında bazı taksonomik yorumlar, pp. 69-76 in Acarological Studies 2 (2) on page 74, DOI: 10.47121/acarolstud.708856, http://zenodo.org/record/8147867, {"references":["Flechtmann, C. H. W. 1971. Alguns Trombidiformes do Brasil e do Paraguai (Acari). PhD Dissertation, Piracicaba (Brasil), 63 pp.","Dogan, S. 2008. A catalogue of cryptognathid mites (Acari: Prostigmata, Cryptognathidae) with the descriptions of a new species of Favognathus Luxton and a newly discovered male of F. amygdalus Dogan & Ayyildiz from Turkey. Journal of Natural History, 42: 1665 - 1686. doi: 10.1080 / 00222930802109132","ICZN - International Commission on Zoological Nomenclature, 2012 a. Amendment of Articles 8, 9, 10, 21 and 78 of the International Code of Zoological Nomenclature to expand and refine methods of publication. ZooKeys, 219: 1 - 10. doi: 10.3897 / zookeys. 219.3944"]}

Favognathus rosulatus sp. nov. Di&scedil;i: Vücut oval, terek dâhil 350 (341-361) μm uzunlu&gbreve;unda ve 213 (199-215) μm geni&scedil;li&gbreve;indedir (&Scedil;ekil 2-4). Palp 97 (96-101) μm, keliser 114 (103-116) μm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. K&imath;llar&imath;n palp parÇalar&imath; üzerindeki da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; trokanterden tarsusa kadar &scedil;u &scedil;ekildedir: 0, 3, 2, 3, 4+1ω+4 öpatidiyum. Tibiyada t&imath;rnak ay&imath;rt edilememi&scedil;tir. Gnathosoman&imath;n ön k&imath;sm&imath;na yerle&scedil;mi&scedil; iki Çift adoral k&imath;l (ro 1,2) ve arka k&imath;sm&imath;na yerle&scedil;mi&scedil; bir Çift subkapitulum k&imath;l&imath; (m) bulunur. &Idot;diozoma tere&gbreve;i 51 (47-56) μm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Tere&gbreve;in ön kenar&imath; di&scedil;Çiksiz olup, boyuna s&imath;rada 6 veya 7 Çukurluk bulunur. S&imath;rt pla&gbreve;&imath; tamamen a&gbreve;s&imath; desenli ve Çizgili yap&imath;dad&imath;r. A&gbreve;s&imath; desenler f 1 ve h 1 k&imath;llar&imath; civar&imath;nda belirgin de&gbreve;ildir. S&imath;rtta ayr&imath;ca seyrek noktalanmalar mevcuttur. Noktalar d 1 k&imath;llar&imath; hizas&imath;nda, 3-5 aras&imath;nda de&gbreve;i&scedil;en say&imath;da a&gbreve;s&imath; hücreler üzerinde toplanarak, bir Çift rozet olu&scedil;turmu&scedil;tur (Tablo 1). sci ile sce k&imath;llar&imath; aras&imath;nda birer Çift göz ve gözard&imath; cisim vard&imath;r. S&imath;rtta üÇ Çift fissür vard&imath;r. Bunlardan ilk Çifti (ia) sce k&imath;llar&imath;n&imath;n hemen a&scedil;a&gbreve;&imath;s&imath;nda, ikinci Çifti (im) e 2 k&imath;llar&imath;n&imath;n d&imath;&scedil; yan kesimlerinde, üÇüncü Çifti ise (ip) h 2 k&imath;llar&imath;n&imath;n d&imath;&scedil; yan kesimlerinde yer al&imath;r (&Scedil;ekil 2A, 4A). S&imath;rtta 11 Çift düz yap&imath;l&imath; k&imath;l bulunur. S&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 26 (22-24), ve 32 (30-33), sci 32 (30-34), sce 36 (35-38), c 1 39 (40-43), d 1 40 (40-43), e 1 38 (40-43), e 2 42 (40-45), f 1 38 (39-44), h 1 37 (36-41), h 2 33 (32-38), vi–vi 36 (32-39), ve–ve 37 (38-40), vi–ve 18 (14-18), ve–sci 16 (13-17), sci–sci 57 (58-63), sce–sce 119 (106-117), sci–sce 32 (30-39), c 1 – c 1 73 (75-81), c 1 – d 1 56 (52-60), d 1 – d 1 121 (122-134), d 1 – e 1 43 (47-51), e 1 – e 1 89 (83-92), e 1 – e 2 24 (24-34), e 2 – e 2 113 (117-124), e 2 – f 1 47 (52-59), e 2 – h 1 77 (83-92), e 2 – h 2 78 (77-85), d 1 – e 2 63 (69-73), e 1 – f 1 58 (59-71), f 1 – f 1 34 (30- 36), f 1 – h 1 32 (31-37), h 1 – h 1 17 (17-20), h 1 – h 2 32 (31-36), h 2 – h 2 79 (79-86) µm’dir. Prosternal apronda say&imath;lar&imath; 12-16 aras&imath;nda de&gbreve;i&scedil;en Çukurluk vard&imath;r (Tablo 1). Kar&imath;n s&imath;rttaki gibi tamamen Çizgili yap&imath;da ve seyrek noktal&imath;d&imath;r. A&gbreve;s&imath; desenler ise yanlarda gözlenir. Koksisternal bölge noktas&imath;z yap&imath;dad&imath;r. Kar&imath;n pla&gbreve;&imath; s&imath;rt k&imath;llar&imath;ndan daha küÇük ve zay&imath;f yap&imath;l&imath; alt&imath; Çift k&imath;l (1a, 3a, 4a, ag 1-3) ta&scedil;&imath;r (&Scedil;ekil 2B, 4B). ih ay&imath;rt edilememi&scedil;tir. Genital pla&gbreve;&imath;n d&imath;&scedil; yanlar&imath;nda iki Çift genital k&imath;l (g 1,2) vard&imath;r. Anal plak vücudun arka uÇ k&imath;sm&imath;ndad&imath;r ve üÇ Çift k&imath;l (ps 1-3) ta&scedil;&imath;r. Bütün bacaklar iki t&imath;rnakl&imath; ve &imath;&scedil;&imath;nl&imath; empodiyumludur (&Scedil;ekil 3). Bacak parÇalar&imath; nokta desenlidir. I. ve II. trokanterler belirgin tüberküllüdür. III. trokanterde de az da olsa tüberkül bulunur ancak IV. trokanterde tüberkül ay&imath;rt edilememektedir. Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 227 (206-222), II.B 174 (165-189), III.B 174 (167-184), IV.B 212 (181-226) µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; &scedil;öyledir; koksa 2–1–2–1, trokanter 1–1–2–1, femur 4–3–2–2, genu 5(+1Κ)–4(+1Κ)–2–3, tibiya 5(+1φ+1φρ)–5(+1φρ)–4(+1φρ)–3, tarsus 15(+1φρ+1ω)– 10(+1φρ+1ω)–9(+1ω)–9(+1ω). II. tarsustaki tc k&imath;llar&imath; &scedil;ekil ve büyüklük bak&imath;m&imath;ndan birbirinden farkl&imath;d&imath;r. Tip Örnekleri: Holotip &female;, Ard&imath;Çl&imath; köyü, Çürümü&scedil; sö&gbreve;üt kütü&gbreve;ü, kabu&gbreve;u ve üzeri yosun ve liken, 39°29'52,4''K 39°51'27,6''D, 1610 m, 27.10.2018; Pülümür Vadisi, Türkiye. Paratipler: 3 &female;&female;, holotip ile ayn&imath; yerden; 1 &female;, GökÇekonak köyü, al&imath;Ç a&gbreve;ac&imath;n&imath;n (Crataegus sp.) alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°24'30,3''K 39°51'56,4''D, 1694 m, 13.10.2018; 1&female;, Tüneller bölgesi, 8. tünel, Hilbe&scedil; köprüsü civar&imath;, Çürümü&scedil; me&scedil;e gövdesi ve üzeri yosun, 39°20'33,3''K 39°47'28,7''D, 1293 m, 14.09.2019; PÜLÜMÜR VAD&Idot;S&Idot;, TÜRK&Idot;YE. Etimoloji: S&imath;rtta rozet &scedil;eklinde desen bulunmas&imath;ndan dolay&imath; türe “ rosulatus ” ismi verilmi&scedil;tir. TartI&scedil;ma: Favognathus rosulatus sp. nov., s&imath;rt deseni bak&imath;m&imath;ndan F. bafranus Do&gbreve;an türüne benzemektedir (Do&gbreve;an, 2008). Bununla birlikte; s&imath;rtta iki Çift yerine, bir Çift rozetin bulunmas&imath; ve prosternal aprondaki Çukurluk say&imath;s&imath;n&imath;n 11’den fazla olmas&imath; bak&imath;m&imath;ndan bu türden ayr&imath;lmaktad&imath;r. Favognathus rosulatus sp. nov., F. distortus Kuznetsov, F. insularis (Luxton) ve F. manisaensi s Akyol KoÇ türlerine de yak&imath;n getirilebilir (Luxton, 1973; Kuznetsov ve Livshitz, 1974; Akyol ve KoÇ, 2017). Bununla birlikte; s&imath;rt pla&gbreve;&imath;n&imath;n tamamen a&gbreve;s&imath; desenli olmas&imath; (F. insularis ’de k&imath;smen a&gbreve;s&imath; desenli), s&imath;rtta bir Çift rozetin varl&imath;&gbreve;&imath; (F. distortus ve F. manisaensi s’de iki Çift), koksisternal bölgenin noktas&imath;z yap&imath;da olmas&imath; (di&gbreve;er türlerde koksalar aras&imath; bölgenin ortas&imath;nda boyuna s&imath;ral&imath; ve II. ile III. koksalar aras&imath;nda Çapraz konumlu noktalanmalar mevcut) gibi kombine/toplu karakterlerle bahsi geÇen türlerden ayr&imath;lmaktad&imath;r., Published as part of Doğan, Salih & Doğan, Sibel, 2020, Türkiye'den yeni bir Favognathus (Acariformes: Cryptognathidae) türü ve cinsin diğer üyeleri hakkında bazı taksonomik yorumlar, pp. 69-76 in Acarological Studies 2 (2) on pages 71-73, DOI: 10.47121/acarolstud.708856, http://zenodo.org/record/8147867, {"references":["Dogan, S. 2008. A catalogue of cryptognathid mites (Acari: Prostigmata, Cryptognathidae) with the descriptions of a new species of Favognathus Luxton and a newly discovered male of F. amygdalus Dogan & Ayyildiz from Turkey. Journal of Natural History, 42: 1665 - 1686. doi: 10.1080 / 00222930802109132","Luxton, M. 1973. Mites of the genus Cryptognathus from Australia, New Zealand and Niue Island. Acarologia, 15: 53 - 75."]}

Favognathus orbiculatus (Livshitz) Bagheri vd., 2015: 44 (yanl&imath;&scedil; te&scedil;his/misidentification). &Idot;ncelenen Örnekler: 1 &female;, Naz&imath;miye, Demirci köyü, So&gbreve;ukme&scedil;e mezras&imath; yolu, me&scedil;e ve ard&imath;Ç alt&imath;ndan kar&imath;&scedil;&imath;k döküntü ve yosun, 39°11'30,3''K 39°44'09,8''D, 1125 m, 13.10.2018; 2 &female;&female;, Do&gbreve;anp&imath;nar Köyü, Mutu mezras&imath;, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°09'28,2''K 39°40'20,6''D, 1297 m, 27.10.2018; 1 &female;, Pülümür, Da&gbreve;yolu (&Scedil;eteri) Köyü, Arma&gbreve;an mezras&imath;, Karata&scedil; mevkii, al&imath;Ç ve me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°35'01,9''K 39°53'00,7''D, 1314 m, 27.10.2018; 1 &female;, Da&gbreve;yolu (&Scedil;eteri) Köyü, Arma&gbreve;an mezras&imath;, Karata&scedil; mevkii, kaya üzeri yosun, 39°35'01,9''K 39°53'00,7''D, 1314 m, 27.10.2018; 1 &female;, Do&gbreve;anp&imath;nar Köyü, Büklü Dede Türbe yolu, sürünür ard&imath;Ç ve geven alt&imath;ndan toprak üzeri yosun, 39°35'19,8''K 39°51'08,7''D, 1404 m, 27.10.2018; 1 &female;, Göneli Kaynak Tuzlas&imath; yolu, adi ard&imath;Ç alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°31'24,1''K 39°50'57,5''D, 1928 m, 27.10.2018; 1 &female;, Ard&imath;Çl&imath; köyü yak&imath;n&imath;, toprak üzeri yosun, 39°29'52,4''K 39°51'27,6''D, 1610 m, 27.10.2018; 1 &female;, Naz&imath;miye, Seyithan köprüsü, türbe yan&imath;, kaya kovu&gbreve;undan toprak, 39°11'29,2''K 39°42'50,3''D, 1009 m, 27.10.2018; 1 &female;, Te&scedil;nik köyü, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve büyükba&scedil; hayvan gübresi, 39°05'43,8''K 39°38'21,4''D, 987 m, 10.11.2018; 1 &female;, Da&gbreve;yolu Köyü, Arma&gbreve;an mezras&imath;, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°35'04,3''K 39°52'42,2''D, 1310 m, 24.11.2018; 1 &female;, Seyit Musa Dede Türbe yolu, me&scedil;e kovu&gbreve;undan döküntü ve toprak, 39°33'22,4''K 39°53'35,8''D, 1559 m, 24.11.2018; 1&female;, Seyit Musa Dede Türbe yolu, maz&imath; (Thuja sp.) alt&imath;ndan döküntü ve yosun, 39°33'22,0''K 39°53'55,8''D, 1704 m, 24.11.2018; 1 &female;, Kutuderesi mevkii, me&scedil;e alt&imath;ndan Çimenli toprak, 39°11'27,8''K 39°41'28,1''D, 972 m, 24.11.2018; 1 &female;, Do&gbreve;anp&imath;nar Köyü yak&imath;n&imath;, geven alt&imath;ndan Çimenli ve yosunlu toprak, 39°35'16,7''K 39°51'19,8''D, 1451 m, 08.12.2018; 1 &female;, Do&gbreve;anp&imath;nar Köyü yak&imath;n&imath;, me&scedil;e ve ard&imath;Çl&imath;k alan, ard&imath;Ç alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°35'16,7''K 39°51'19,8''D, 1451 m, 08.12.2018; 1 &female;, Taht mevkii, Çimenli ve yosunlu toprak, 39°08'03,8''K 39°29'46,1''D, 994 m, 10.02.2019; 1 &female;, K&imath;rm&imath;z&imath;köprü, Çürümü&scedil; me&scedil;e kütü&gbreve;ü ve üzeri yosun, 39°23'34,2''K 39°47'03,2''D, 1526 m, 13.04.2019; 1 &female;, Za&gbreve;ge, IV. Çat köprüsü, Çürümü&scedil; me&scedil;e kütü&gbreve;ü ve kovu&gbreve;u, 39°16'09,7''K 39°46'19,7''D, 1072 m, 09.06.2019; Pülümür Vadisi, Türkiye. YayIlI&scedil;I: &Idot;ran ve Türkiye (Dönel ve Do&gbreve;an, 2011; UluÇay ve KoÇ, 2013; Bagheri vd., 2015; Do&gbreve;an vd., 2015; Bingül vd., 2016; Akyol, 2017; Gül ve Akyol, 2017; Do&gbreve;an, 2019). TartI&scedil;ma: Örneklerimiz türün daha önce verilen örnekleriyle benzerlik göstermektedir. Di&gbreve;er taraftan, Bagheri vd. (2015) taraf&imath;ndan &Idot;ran’dan kaydedilen ve Favognathus orbiculatus (Livshitz) olarak te&scedil;his edilen örneklerin asl&imath;nda bu türe ait oldu&gbreve;u de&gbreve;erlendirilmektedir. &Idot;ran örnekleri Favognathus kamili Dönel ve Do&gbreve;an türün tipik karakterlerini yans&imath;tmaktad&imath;r., Published as part of Doğan, Salih & Doğan, Sibel, 2020, Türkiye'den yeni bir Favognathus (Acariformes: Cryptognathidae) türü ve cinsin diğer üyeleri hakkında bazı taksonomik yorumlar, pp. 69-76 in Acarological Studies 2 (2) on pages 73-74, DOI: 10.47121/acarolstud.708856, http://zenodo.org/record/8147867, {"references":["Dogan, S. 2019. Raphignathoidea (Acari: Trombidiformes) of Turkey: A review of progress on the systematics, with an updated checklist. Acarological Studies, 1 (2): 129 - 151."]}

Favognathus rosetta (Fawzy, Khalil ve Yassin) comb. nov. Cryptognathus (Favognathus) rosetta Fawzy vd., 2011: 849. Fawzy vd. (2011) taraf&imath;ndan M&imath;s&imath;r’dan Cryptognathus (Favognathus) aegyptiaca ve Cryptognathus (Favognathus) rosetta ad&imath;nda iki yeni tür tan&imath;mlam&imath;&scedil;t&imath;r. Yazarlar taraf&imath;ndan verilen tan&imath;mlarda her iki türün prosternal apronlar&imath;n&imath;n Çukurluklu oldu&gbreve;u ve iki&scedil;er Çift genital k&imath;l ta&scedil;&imath;d&imath;klar&imath; anla&scedil;&imath;lmaktad&imath;r. Bunlar Favognathus ’un tipik karakterleri olmas&imath; nedeniyle bu türlerin cinsleri Favognathus olarak yeniden tertip edilmi&scedil;tir. Her iki türün orijinal tan&imath;m ve Çizimleri, di&gbreve;er türlerden ay&imath;rt edilebilmeleri iÇin yeterli de&gbreve;ildir. Çal&imath;&scedil;mada ayr&imath;ca Favognathus aegyptiaca türünün holotipinin birden fazla örne&gbreve;e dayand&imath;r&imath;ld&imath;&gbreve;&imath; da anla&scedil;&imath;lmaktad&imath;r. Bunlar &scedil;imdilik &scedil;üpheli türler (nomina dubia) olarak önerilmemi&scedil; olup, türlere ait örneklerin daha fazla ara&scedil;t&imath;rmas&imath; gerekti&gbreve;i de&gbreve;erlendirilmektedir., Published as part of Doğan, Salih & Doğan, Sibel, 2020, Türkiye'den yeni bir Favognathus (Acariformes: Cryptognathidae) türü ve cinsin diğer üyeleri hakkında bazı taksonomik yorumlar, pp. 69-76 in Acarological Studies 2 (2) on page 74, DOI: 10.47121/acarolstud.708856, http://zenodo.org/record/8147867

Villersia sudetica Willmann (&Scedil;ekil 17-25) Çal&imath;&scedil;ma sahas&imath;ndan türün tüm ya&scedil;am evreleri (ergin erkek hariÇ) (&Scedil;ekil 17-25) elde edilmi&scedil;tir. Daha önce nimf ve ergin evreleri bilinen türün larva evresine (&Scedil;ekil 23-25) ilk defa bu Çal&imath;&scedil;mada rastlanm&imath;&scedil;t&imath;r. LARVA (&Scedil;ekil 23-25) Vücut oval, 172 µm uzunlu&gbreve;unda ve 150 µm geni&scedil;li&gbreve;indedir. Gnatozoma 51, keliser 57, palp 73 µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Subkapitulum k&imath;llar&imath; bulunmamaktad&imath;r. Propodozoma pla&gbreve;&imath; üzerinde üÇ Çift k&imath;l (vi, ve, sci) ve bir Çift göz bulunmaktad&imath;r. sce k&imath;llar&imath; ayr&imath; plaklar üzerindedir. Histerozoma pla&gbreve;&imath; bölünmü&scedil;tür. Merkezi plak üzerinde iki Çift (c 1, d 1), yanal plaklarda birer Çift (d 2), zonal plakta iki Çift (e 1, e 2), interkalar plak üzerinde bir Çift (f 1), suranal plak üzerinde iki Çift (h 1, h 2) k&imath;l bulunmaktad&imath;r (&Scedil;ekil 23, 24). Suranal plaklar kar&imath;n taraf&imath;na kaym&imath;&scedil;t&imath;r. S&imath;rt k&imath;llar&imath; Çentikli yap&imath;da olup, bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 20, ve 29, sci 13, sce 18, c 1 16, c 2 8, d 1 16, d 2 15, e 1 22, e 2 15, f 1 25, h 1 30, h 2 14, vi–vi 20, ve–ve 47, vi–ve 22, sci–sci 80, ve–sci 16, c 1 – c 1 47, c 1 – d 1 33, d 1 – d 1 47, e 2 – e 2 80, e 1 – e 1 42, e 2 – e 1 21, f 1 – f 1 39, h 1 – h 1 13, h 2 – h 2 22, h 1 – h 2 14 µm. Vücudun alt yan taraf&imath;nda humeral plaklar yer almakta ve c 2 k&imath;llar&imath;n&imath; ta&scedil;&imath;maktad&imath;r. Bir Çift kallosit ay&imath;rt edilebilmektedir. Koksisternal plaklar tamamen bölünmü&scedil;, üzerinde 1 a ve 3 a k&imath;llar&imath; bulunmaktad&imath;r. Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler; 1 a 18, 3 a 20, 1 a –1 a 35, 3 a –3 a 44 µm’dir. 4 a k&imath;l&imath; yoktur. Aggenital plak ve aggenital k&imath;llar yoktur. Anogenital plaklar üzerinde üÇ Çift pseudanal k&imath;l (ps 1-3) bulunmaktad&imath;r (&Scedil;ekil 25). Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 118, II.B 94, III.B 87 µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; ise &scedil;öyledir; koksa: 1–0–0, trokanter: 0–0–0, femur: 4–4–3, genu: 2(+1Κ)–2(+1Κ)–0, tibiya: 5(+1φ+1φρ)–5(+1φρ)– 5(+1φρ), tarsus: 12(+1ω)–8(+1ω)–7(+1ω). &Idot;ncelenen Örnekler: 1 protonimf, dere kenar&imath;ndan nemli yosun, 1 protonimf, Çimenli toprak, 39°30'50,5''K 39°51'54,3''D, 1800 m, 09.06.2019; 4&female;&female;, 4 dötonimf, 2 protonimf, 1 larva, dere kenar&imath;ndan nemli yosun, 39°31'08,6''K 39°51'31,1''D, 1914 m, 22.06.2019; Pülümür Vadisi, Tunceli, Türkiye. Tart&imath;&scedil;ma: Daha önce nimf ve ergin evreleri bilinen türün larva evresine ilk defa bu Çal&imath;&scedil;mada rastlanm&imath;&scedil;t&imath;r. Larva ve nimflerde histerozomal plak bölünmü&scedil;tür. Erginde ise bu plak ya k&imath;smen bölünmü&scedil; veya tamd&imath;r. Di&gbreve;er taraftan; di&scedil;i üÇ Çift, dötonimf iki Çift, protonimf bir Çift aggenital k&imath;l ta&scedil;&imath;r. Larvada ise aggenital k&imath;l yoktur. Yay&imath;l&imath;&scedil;&imath;: Çek Cumhuriyeti, Polonya ve Türkiye’den bilinmektedir (Willmann, 1956; KoÇ ve Ayy&imath;ld&imath;z, 1997; Do&gbreve;an, 2007, 2019; Fan vd., 2016)., Published as part of Doğan, Sibel & Doğan, Salih, 2020, Türkiye faunası için yeni stigmaeid akarlar (Acariformes: Raphignathoidea: Stigmaeidae), pp. 94-118 in Acarological Studies 2 (2) on pages 114-116, DOI: 10.47121/acarolstud.696796, http://zenodo.org/record/8148269, {"references":["Willmann, C. 1956. Milben aus dem Naturschutzgebiet auf dem Spiglitzer (Glatzer). Schneeberg. Ceskoslovenska Parasitologie, 3: 236 - 241. [In German]","KoC, K. and Ayyildiz, N. 1997. Stigmaeid mites new to the Turkish fauna (Acari, Prostigmata, Stigmaeidae). Turkish Journal of Zoology, 21: 445 - 459.","Dogan, S. 2007. Checklist of raphignathoid mites (Acari: Raphignathoidea) of Turkey. Zootaxa, 1454: 1 - 26. doi: 10.11646 / zootaxa. 1454.1.1","Dogan, S. 2019. Raphignathoidea (Acari: Trombidiformes) of Turkey: A review of progress on the systematics, with an updated checklist. Acarological Studies, 45 (3): 141 - 147."]}

Mediolata aegyptiaca (Zaher & Soliman) D&Idot;&Scedil;&Idot; (&Scedil;ekil 10) Vücut 274 µm uzunlu&gbreve;unda, 181 µm geni&scedil;li&gbreve;indedir. Gnatozoma 69, keliser 79 µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Subkapitulum k&imath;l&imath; (m) 29 µm uzunlu&gbreve;unda olup aralar&imath;ndaki mesafe (m–m) 16 µm’dir. Palpin uzunlu&gbreve;u 111 μm’dir. K&imath;llar&imath;n palp parÇalar&imath; üzerindeki da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; trokanterden tarsusa do&gbreve;ru &scedil;u &scedil;ekildedir; 0, 2, 2, 2+1 t&imath;rnak, 5+1ω+1 öpatidiyum. S&imath;rt plaklar&imath; nokta desenlidir (&Scedil;ekil 10). Propodozoma pla&gbreve;&imath; üzerinde vi, ve, sci, sce k&imath;llar&imath; ve bir Çift göz ve gözard&imath; cisim bulunmaktad&imath;r. Göz 10, gözard&imath; cisim 16 µm Çap&imath;ndad&imath;r. Metapodozoma pla&gbreve;&imath;nda c 1, d 1, d 2 k&imath;llar&imath; bulunmaktad&imath;r. Opistozoma pla&gbreve;&imath; ikiye bölünmü&scedil; e 1, e 2, f 1 k&imath;llar&imath; yer almaktad&imath;r. Suranal plak bütün halde ve h 1 ile h 2 k&imath;llar&imath;n&imath; ta&scedil;&imath;r. S&imath;rt k&imath;llar&imath; zay&imath;f Çentikli bir yap&imath;ya sahiptir. S&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 24, ve 34, sci 20, sce 36, c 1 25, d 1 29, d 2 25, e 1 30, e 2 35, f 1 42, h 1 33, h 2 28, vi–vi 16, ve–ve 54, vi–ve 25, sci–sci 95, ve– sci 26, sce–sce 134, sci–sce 32, c 1 – c 1 ? (preparasyondan kaynakl&imath; ölÇüm al&imath;namad&imath;), d 2 – d 2 110, c 1 – d 1 48, c 1 – d 2 49, d 1 – d 1 46, d 2 – d 1 28, e 2 – e 2 89, e 1 – e 1 34, e 2 – e 1 31, f 1 – f 1 51, f 1 – h 1 37, f 1 – h 2 31, h 1 – h 1 21, h 2 – h 2 65, h 1 – h 2 20 µm. Koksisternal ve humeral plaklar yoktur. 1 a I. ve II. koksalar aras&imath;nda, 3 a ve 4 a k&imath;llar&imath; ise III. ve IV. koksalar aras&imath;ndaki Çizgili integüment üzerinde yer almaktad&imath;r. Aggenital plak yoktur, Çizgili integüment üzerinde üÇ Çift aggenital k&imath;l bulunmaktad&imath;r. Anogenital plak üzerinde bir Çift genital ve üÇ Çift pseudanal k&imath;l vard&imath;r. ps 3, di&gbreve;er pseudanal k&imath;llara göre daha zay&imath;f yap&imath;l&imath;d&imath;r. Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; 1 a 36, 3 a 29, 4 a 28, 1 a – 1 a 30, 3 a –3 a 34, 4 a –4 a 26, ag 1 13, ag 2 9, ag 3 13, ps 1 16, ps 2 14, ps 3 13 µm. Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 180, II.B 158, III.B 147, IV.B 164 µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; ise &scedil;öyledir; koksa: 2–1–2–2, trokanter: 1–1–1–0, femur: 5–5–2–1, genu: 3–3–1–1, tibiya: 5(+1φρ)– 5(+1φρ)–5(+1φρ)–5(+1φρ), tarsus: 11(+1ω)–9(+1ω)– 7(+1ω)–7(+1ω). ERKEK Vücut 252 µm uzunlu&gbreve;unda, 137 µm geni&scedil;li&gbreve;indedir. Gnatozoma 63, keliser 70, palp 82 µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Palpin k&imath;l da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; di&scedil;ideki gibidir. Subkapitulum k&imath;ll&imath;n&imath;n uzunlu&gbreve;u; m 23 µm’dir. S&imath;rt plaklar&imath;n&imath;n belli s&imath;n&imath;rlarla birbirinden ayr&imath;lm&imath;&scedil; olmas&imath;, deseni ve s&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n yap&imath;s&imath; di&scedil;i bireylerde oldu&gbreve;u gibidir. Gözard&imath; cisim 16 µm Çap&imath;ndad&imath;r. S&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 16, ve 22, sci 27, sce 34, c 1 21, d 1 18, d 2 22, e 1 16, e 2 22, f 1 27, h 1 19, h 2 29, vi–vi 19, ve–ve 46, vi–ve 24, sci–sci 65, ve–sci 20, sce– sce 112, sci–sce 25, c 1 – c 1 42, d 2 – d 2 86, c 1 – d 1 45, c 1 – d 2 42, d 1 – d 1 45, d 2 – d 1 18, e 2 – e 2 71, e 1 – e 1 34, e 2 – e 1 19, f 1 – f 1 62, f 1 – h 1 17, f 1 – h 2 18, h 1 – h 1 31, h 2 – h 2 50, h 1 – h 2 9 µm. Kar&imath;n k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; 1 a 27, 3 a 26, 4 a 16, 1 a –1 a 22, 3 a –3 a 34, 4 a –4 a 15 µm. Aggenital bölgede iki Çift aggenital k&imath;l vard&imath;r. Anogenital plak vücudun arka ucunda olup üÇ Çift pseudanal k&imath;l ta&scedil;&imath;r. Aggenital ve pseudanal k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; ag 1 15, ag 2 19, ps 1 3, ps 2 4, ps 3 6 µm’dir. Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 168, II.B 145, III.B 137, IV.B 143 µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; ise &scedil;öyledir koksa: 2–1–2–2, trokanter: 1–1–1–0, femur: 5–5–2–1, genu: 3–3–1–1, tibiya: 5(+1φρ)– 5(+1φρ)–5(+1φρ)–5(+1φρ), tarsus: 11(+1ω+1ω &male;)– 9(+1ω+1ω &male;)–7(+1ω &male;)–7(+1ω &male;). &Idot;ncelenen Örnekler: 1&female;, me&scedil;e alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°35'18,72''K 39°51'09,35''D, 1459 m, 30.01.2019; 1&male;, Çürümü&scedil; me&scedil;e gövdesi ve üzeri yosun ve liken, 39°22'49,9''K 39°49'42,4''D, 1471 m, 14.09.2019; Pülümür Vadisi, Tunceli, Türkiye. Yay&imath;l&imath;&scedil;&imath;: M&imath;s&imath;r’dan bilinmektedir (Zaher ve Soliman, 1966; Zaher ve Gomaa, 1978, Fan vd. 2016). Tart&imath;&scedil;ma: Mediolata aegyptiaca türü ilk olarak Zaher ve Soliman (1966) taraf&imath;ndan M&imath;s&imath;r’dan verilmi&scedil;, daha sonra Zaher ve Gomaa (1978) taraf&imath;ndan ilave örneklerle yeniden tan&imath;mlanm&imath;&scedil;t&imath;r. Bunun yan&imath;nda, Wafa vd. (1967), Yousef ve Shehata (1971), Rasmy vd. (1972) ve El-Halawany vd. (1986) taraf&imath;ndan da bu türe de&gbreve;inilmi&scedil;tir (Aktaran: Fan vd., 2016). Türkiye’den ilk defa bu Çal&imath;&scedil;ma ile kaydedilen türün bir di&scedil;i ve bir erkek bireyine rastlanm&imath;&scedil;t&imath;r. Örneklerimiz genel olarak türün daha önce verilen örneklerine morfolojik aÇ&imath;dan benzerlik göstermektedir., Published as part of Doğan, Sibel & Doğan, Salih, 2020, Türkiye faunası için yeni stigmaeid akarlar (Acariformes: Raphignathoidea: Stigmaeidae), pp. 94-118 in Acarological Studies 2 (2) on pages 108-110, DOI: 10.47121/acarolstud.696796, http://zenodo.org/record/8148269

Stigmaeus glabrisetus Summers (&Scedil;ekil 11-16) Çal&imath;&scedil;ma sahas&imath;ndan türün di&scedil;i (&Scedil;ekil 11, 12), erkek (&Scedil;ekil 13, 14) ve dötonimf bireyleri (&Scedil;ekil 15, 16) elde edilmi&scedil;tir. Daha önce ergin di&scedil;i ve erkekleri bilinen türün dötonimf evresine ilk defa bu Çal&imath;&scedil;mada rastlanm&imath;&scedil;t&imath;r. DÖTON&Idot;MF (&Scedil;ekil 15, 16) Vücut 297-329 µm uzunlu&gbreve;unda, 182-229 µm geni&scedil;li&gbreve;indedir. Gnatozoma 69-73, keliser 87-89, palp 90-94 µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Palp trokanterinden palp tarsusuna do&gbreve;ru k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; &scedil;u &scedil;ekildedir: 0, 3, 2, 2+1 t&imath;rnak+1 yard&imath;mc&imath; t&imath;rnak, 4+1ω+1 diken &scedil;eklinde subterminal öpatidiyum+1 üÇÇatall&imath; kaidede kayna&scedil;m&imath;&scedil; terminal öpatidiyum. Subkapitulum k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; m 15-18, n 15-17, m–m 25-27, n–n 18-19, m–n 9- 10 µm. &Idot;ntegüment s&imath;rt plaklar&imath; aras&imath;nda Çizgili yap&imath;dad&imath;r (&Scedil;ekil 15). Plaklar zay&imath;f a&gbreve;s&imath; desenlidir. Propodozoma pla&gbreve;&imath;nda üÇ Çift k&imath;l (vi, ve, sci), bir Çift gözard&imath; cisim vard&imath;r. Gözard&imath; cismin Çap&imath; 70-71 µm’dir. Apodemal i&scedil;aret vard&imath;r. sce k&imath;llar&imath; bir Çift küÇük plak üzerinde yer almaktad&imath;r. Merkezi plak iki Çift (c 1, d 1) k&imath;l ta&scedil;&imath;maktad&imath;r. d 2 k&imath;llar&imath; yanal plaklar üzerinde, e 2 k&imath;llar&imath; lateral zonal plaklar üzerinde, e 1 k&imath;llar&imath; median zonal plaklar üzerinde bulunmaktad&imath;r. Çift haldeki interkalar plaklar üzerinde f 1 k&imath;llar&imath; yer almaktad&imath;r. Suranal plak bütün halde ve iki Çift suranal k&imath;l (h 1, h 2) ta&scedil;&imath;maktad&imath;r. S&imath;rt k&imath;llar&imath;ndan ve, c 2, e 2 sivri uÇlu ve düzdür. Di&gbreve;er k&imath;llar ise özellikle uca do&gbreve;ru Çentikli yap&imath;dad&imath;r. S&imath;rt k&imath;llar&imath;n&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; vi 36-36, ve 88-91, sci 21-23, sce 33-34, c 1 25-27, c 2 75-76, d 1 26-28, d 2 36-41, e 1 28 -28, e 2 68-71, f 1 47-49, h 1 42-43, h 2 38-41, vi–vi 21-22, ve–ve 43-44, vi–ve 24-28, sci–sci 122-122, ve–sci 63-66, sce–sce 143-155, sci–sce 10-17, c 1 – c 1 53-60, c 2 – c 2 175-217, d 2 – d 2 142-169, c 1 – d 1 54-56, c 1 – d 2 55-68, d 1 – d 1 51-55, d 1 – d 2 45-61, e 2 – e 2 119-157, d 2 – e 2 51 - 59, d 1 – e 1 42 -46, d 1 – e 2 44 -69, e 1 – e 1 39 -44, e 1 – e 2 42 -58, f 1 – f 1 65-74, e 1 – f 1 29-40, e 2 – f 1 48-61, f 1 – h 1 34-44, f 1 – h 2 25-37, h 1 – h 1 29-32, h 2 – h 2 65-66, h 1 – h 2 15-18 µm. Vücudun en uzun k&imath;l&imath; ve ’dir. e 2 k&imath;l&imath;, d 2 ve f 1 k&imath;llar&imath;ndan daha uzundur. Vücudun alt yan taraf&imath;nda humeral plaklar yer almakta ve c 2 k&imath;llar&imath;n&imath; ta&scedil;&imath;maktad&imath;r. c 2 k&imath;llar&imath; uzun ve sivri uÇludur. Koksisternal plaklar bölünmü&scedil; ve üzerinde 1 a, 3 a ve 4 a k&imath;llar&imath;n&imath; ta&scedil;&imath;maktad&imath;r (&Scedil;ekil 16). Bu k&imath;llar&imath;n uzunluklar&imath; ve aralar&imath;ndaki mesafeler &scedil;öyledir; 1 a 16-16, 3 a 15-17, 4 a 13-18, 1 a –1 a 22-25, 3 a –3 a 26-43, 4 a –4 a 17-37 µm. Aggenital plak üzerinde üÇ Çift k&imath;l (ag 1-3) vard&imath;r. ag 1 15-16, ag 2 15-17, ag 3 17-18, µm uzunlu&gbreve;undad&imath;r. Genital k&imath;llar yoktur. Pseudanal k&imath;llar üÇ Çifttir (ps 1-3). Bacak uzunluklar&imath; s&imath;ras&imath;yla; I.B 175-177, II.B 149-152, III.B 140-145, IV.B 153-167 µm’dir. Bacak parÇalar&imath; üzerindeki k&imath;llar&imath;n da&gbreve;&imath;l&imath;m&imath; ise &scedil;öyledir; koksa: 2–2–2–2, trokanter: 1–1–2–0, femur: 6–4–3–2, genu: 3(+1Κ)– 3(+1Κ)–0–0, tibiya: 5(+1φ+1φρ)–5(+1φρ)–5(+1φρ)– 5(+1φρ), tarsus: 13(+1ω)–9(+1ω)–7(+1ω)–7(+1ω). I. genu üzerindeki Κ solenidiyumu k&imath;l &scedil;eklindedir. &Idot;ncelenen Örnekler: 2&female;&female;, Çürümü&scedil; hu&scedil; a&gbreve;ac&imath; kovu&gbreve;u, kabu&gbreve;u ve üzeri yosun ve liken, 39°34'35,6''K 39°48'45,3''D, 1612 m, 27.10.2018; 1&female;, ard&imath;Ç alt&imath;ndan döküntü ve Çimenli toprak, 39°31'44,0''K 39°53'13,1''D, 1913 m, 24.11.2018; 15&female;&female;, Çürümü&scedil; sö&gbreve;üt kovu&gbreve;undan döküntü ve toprak, 39°23'38,3''K 39°48'03,1''D, 1400 m, 24.11.2018; 3&female;&female;, Çürümü&scedil; ceviz kütü&gbreve;ünün kovu&gbreve;undan döküntü ve toprak, 39°23'38,3''K 39°48'03,1''D, 1400 m, 24.11.2018; 2&female;&female;, sö&gbreve;üt a&gbreve;ac&imath;n&imath;n kabu&gbreve;u ve üzeri yosun, 39°11'27,8''K 39°41'28,1''D, 972 m, 24.11.2018; 1&female;, sö&gbreve;üt a&gbreve;ac&imath;n&imath;n kovu&gbreve;undan döküntü, 39°35'20,9''K 39°48'31,3''D, 1467 m, 11.05.2019; 2&female;&female;, 2 dötonimf, Çürümü&scedil; me&scedil;e gövdesi ve üzeri yosun, 39°31'43,3''K 39°54'21,7''D, 1719 m, 22.06.2019; 1&female;, 1&male;, Çürümü&scedil; me&scedil;e gövdesi ve alt&imath;ndan döküntü ve toprak, 39°22'53,5''K 39°47'23,0''D, 1498 m, 17.07.2019; Pülümür Vadisi, Tunceli, Türkiye. Yay&imath;l&imath;&scedil;&imath;: ABD, Kanada, Polonya ve Türkiye’den bilinmektedir (Summers, 1962; Dönel ve Do&gbreve;an, 2011; Do&gbreve;an vd., 2014; Fan vd., 2016; Do&gbreve;an, 2019). Tart&imath;&scedil;ma: Di&scedil;i bireylerin baz&imath;lar&imath;nda simetrik ve asimetrik varyasyonlar vard&imath;r: ÜÇ di&scedil;i bireyde e 2 k&imath;llar&imath; küt uÇlu ve Çentikli; bir di&scedil;ide sa&gbreve; d 2 küt uÇlu ve Çentikli, sol d 2 sivri uÇlu; bir di&scedil;ide sol d 2 küt uÇlu ve Çentikli, sa&gbreve; d 2 sivri uÇlu; bir di&scedil;ide sa&gbreve; e 2 küt uÇlu ve Çentikli, sol e 2 sivri uÇludur. Örneklerimiz morfolojik olarak türün tipik karakterlerini yans&imath;tmaktad&imath;r. Daha önce Dönel ve Do&gbreve;an (2011) taraf&imath;ndan Türkiye’den verilen örneklerde propodozoma pla&gbreve;&imath;nda apodemal i&scedil;aretin ay&imath;rt edilemedi&gbreve;i belirtilmektedir. &Idot;ncelenen örneklerde bu karakter tip örneklerinde oldu&gbreve;u gibi (Summers, 1962) belirgindir., Published as part of Doğan, Sibel & Doğan, Salih, 2020, Türkiye faunası için yeni stigmaeid akarlar (Acariformes: Raphignathoidea: Stigmaeidae), pp. 94-118 in Acarological Studies 2 (2) on pages 111-114, DOI: 10.47121/acarolstud.696796, http://zenodo.org/record/8148269, {"references":["Summers, F. M. 1962. The genus Stigmaeus (Acarina: Stigmaeidae). Hilgardia, 33: 491 - 537.","Dogan, S. 2019. Raphignathoidea (Acari: Trombidiformes) of Turkey: A review of progress on the systematics, with an updated checklist. Acarological Studies, 45 (3): 141 - 147."]}

Doğan, Salih, Doğan, Sibel (2020): New occurrence of Ledermuelleriopsis aminiae (Acariformes: Stigmaeidae) in Turkey and first descriptions of its nymphal stages. Persian Journal of Acarology 9 (3): 225-232, DOI: 10.22073/pja.v9i3.60205

In this study; (1) A new species, Favognathus rosulatus sp. nov., from Turkey is described. (2) Favognathus dakotaensis is recorded for the first time from Turkey. (3) Two species (Favognathus aegyptiaca comb. nov. and Favognathus rosetta comb. nov.) previously described from Egypt are transferred from Cryptognathus to Favognathus. (4) It has been determined that the names of Favognathus agapictus proposed by Flechtmann (1971) and Favognathus dama proposed by Chaudhri et al. (1979) are not taxonomically valid according to International Code of Zoological Nomenclature (ICZN). The works of Flechtmann (1971) and Chaudhri et al. (1979) are not to be regarded as published for the purposes of zoological nomenclature according to ICZN, and the names of F. agapictus and F. dama in these works are regarded as nomina nuda. (5) It is considered that the specimens given under the name of Favognathus orbiculatus by Bagheri et al. (2015) from Iran should be transferred to Favognathus kamili., Bu çalışmada, (1) Türkiye’den Favognathus rosulatus sp. nov. türünün tanımı yapılmıştır. (2) Favognathus dakotaensis türünün Türkiye’den ilk kaydı verilmiştir. (3) Daha önce Cryptognathus cinsine ait olan ve Mısır’dan tanımlanan iki türün (Favognathus aegyptiaca comb. nov. ve Favognathus rosetta comb. nov.) Favognathus cinsine dâhil edilmesi uygun görülmüştür. (4) Flechtmann (1971) tarafından verilen Favognathus agapictus ile Chaudhri vd. (1979) tarafından verilen Favognathus dama isimlerinin Uluslararası Zoolojik İsimlendirme Yasası’na (ICZN – International Code of Zoological Nomenclature) göre taksonomik olarak geçerliliğinin olmadığı belirlenmiştir. Flechtmann (1971) ve Chaudhri vd. (1979), ICZN'ye göre zoolojik isimlendirme amacıyla yayımlanmış sayılmamalıdır ve bu çalışmalarda geçen F. agapictus ve F. dama çıplak isimler olarak kabul edilmelidir. (5) Bagheri vd. (2015) tarafından İran’dan kaydedilen Favognathus orbiculatus türünün Favognathus kamili türüne aktarılması uygun görülmüştür.

The specimens belonging to the family Stigmaeidae among mite specimens collected from Pülümür Valley (Turkey) have been examined. A total of six stigmaeid mite species from the examined specimens have been identified. Of these, Eustigmaeus capitatus Stathakis, Kapaxidi & Papadoulis, Eustigmaeus nahidae Gheblealivand & Bagheri and Mediolata aegyptiaca (Zaher & Soliman) have been determined as new records for the fauna of Turkey. Also, the deutonymph stages of Eustigmaeus dogani Khanjani, Fayaz, Mirmoayedi & Ghaedi and Stigmaeus glabrisetus Summers, and the larva of Villersia sudetica Willmann are described for the first time in this study. All identified species are reported for the first time from Pülümür Valley. The species are measured, they are re-described based on the collected specimens and their photos are included., Pülümür Vadisi’nden (Türkiye) toplanan akarlar içerisinden Stigmaeidae familyasına ait örnekler incelenmiştir. İncelenen örneklerden toplam altı stigmaeid akar türü bu çalışmada değerlendirilmiştir. Bunlardan; Eustigmaeus capitatus Stathakis, Kapaxidi & Papadoulis, Eustigmaeus nahidae Gheblealivand & Bagheri ile Mediolata aegyptiaca (Zaher & Soliman) Türkiye faunası için yeni olarak tespit edilmiştir. Ayrıca Eustigmaeus dogani Khanjani, Fayaz, Mirmoayedi & Ghaedi, Stigmaeus glabrisetus Summers’ın dötonimf evreleri ile Villersia sudetica Willmann’ın larvası ilk defa bu çalışmada tanımlanmıştır. Tespit edilen bu türler Pülümür Vadisi’nden ilk kez kaydedilmiştir. Türlerin ölçümleri yapılarak tanımları toplanan örnekler üzerinden gözden geçirilmiş ve fotoğraflarına yer verilmiştir.

Türkiye akar faunası için yeni kayıt olan, Molothrognathus bahariensis Ueckermann ve Khanjani (Acari: Caligonellidae)’in, Pülümür Vadisi’nden (Türkiye) alınan yosun örneğinde bulunan iki dişi ve bir deutonimfinin tanımı gözden geçirilmiş ve türün faz-kontrast mikroskobik görüntüleri sunulmuştur.Molothrognathus bahariensis Ueckermann and Khanjani (Acari: Caligonellidae), a new record for the Acarofauna of Turkey, is reviewed based on two females and one deutonymph specimens found in moss, Pülümür Valley (Turkey). Phase-contrast micrographs of this species are also given here.