Search

Background: Clinical trials are an integral part of translating new basic science research into therapeutics. It is crucial for those who run clinical trials to realize the gravity of their responsibilities as principal investigators. Methods: This review focuses on the relevant investigator responsibilities under the Code of Federal Regulations Title 21, the contents of Form 1572, FDA inspections, and methods to improve compliance. Results: While responsibility for day-to-day study activities can be delegated to outside entities and to study staff, a clinical principal investigator who has signed US Food and Drug Administration (FDA) Form 1572 is held responsible for noncompliance and misconduct by anyone working on the study. Depending on the infraction, consequences can range from a publicly posted warning letter by the FDA to criminal prosecution and fines or imprisonment. Conclusion: Investigators are not only responsible for producing high-quality, meaningful, scientific research, but they are also responsible for maintaining public trust. If the principal investigator acts with integrity and provides training and oversight of employees, FDA inquiries should go smoothly. Following good clinical practice standards for clinical research will result in quality data collection and facilitate the analysis and publication process.

Obezite, hiperlipidemi, Tip-2 DM, hipertansiyon ve koroner kalp hastalıklarına sebep olan kronik bir hastalıktır ve son yıllarda dünyada ve ülkemizde hasta sayısı hızlı bir şekilde artmaktadır. Obezite, beraberinde ekonomik problemleri de getirmektedir. Tüm bu nedenlerden dolayı araştırmacılar, obezitede farmakoterapiye odaklanmıştır. Güncel olarak Amerikan Besin ve İlaç Dairesi'nin onayladığı, Orlistat, Lorcaserin, Fentermin/Topiramat isimli obezite ilaçları mevcuttur. Ancak bu ilaçların kardiyovasküler ve gastrointestinal yan etkileri olduğu bildirilmiştir. Bu araştırmada, GOAT (Ghrelin O-Açil Transferaz) enziminin obezite üzerine etkisi araştırılmıştır. GOAT enzimini inhibe edecek kimyasal molekül sentezlenmesi, moleküllerin bilgisayar ortamında moleküler modelleme aktivite çalışmaları sonuçlarının değerlendirilmesi, bu sayede obezite ile mücadele etmek için diyet ve egzersize ek olarak GOAT inhibitörlerinin kullanılması ve kilo kontrolü sağlanması amaçlanmıştır. Obezite tedavisi için önemli bir hedef olan ghrelin, kısa süreli olarak iştahı baskılamakta ve kilo kazanımını önlemektedir. Diğer obezite ilaçlarında görülen merkezi sinir sistemi ile ilgili yan etkileri önlemek için, doğrudan ghrelin reseptörü yerine ghrelini aktif hale getiren enzim hedef alınmıştır. Piyasada ghrelin tabanlı bir obezite ilacının bulunmaması bu hormon üzerinde odaklanmamızı sağlamıştır. Tez kapsamında GOAT enzimini inhibe edebilmek için 8 kimyasal molekül laboratuvar ortamında sentezlenmiş, moleküllerin analizi ve karakterizasyonu LC-MS ve NMR ile yapılıp yapıları aydınlatılmıştır. Sentezlenen bu moleküllerin GOAT reseptörüne bağlanma afinitesi moleküler modelleme yöntemleriyle test edilmiştir. Moleküler modelleme sonuçlarına göre laboratuvarımızda sentezlediğimiz ŞRPT-3 kodlu molekül GOAT inhibisyonu gösterebilecek özgün bir ilaç adayı olabileceği tespit edilmiştir. Obesity is a chronic disease that causes hyperlipidemia, Type-2 DM, hypertension and coronary heart diseases and the number of patients in the world and in our country has been increasing rapidly in recent years. Obesity brings with it economic problems. For all these reasons, researchers have focused on pharmacotherapy in obesity. Currently, there are obesity medicines named Orlistat, Lorcaserin, Phentermine/Topiramate, approved by the American Food and Drug Administration. However, these drugs have been reported to have cardiovascular and gastrointestinal side effects. In this study, the effect of GOAT (Ghrelin O-Acyl Transferase) enzyme on obesity was investigated. It is aimed to synthesize chemical molecules that will inhibit GOAT enzyme, to evaluate the results of molecular modeling activity studies in the computer environment, to use GOAT inhibitors in addition to diet and exercise to control obesity and to provide weight control. As an important target for the treatment of obesity, ghrelin suppresses appetite and prevents weight gain for a short time. In order to prevent central nervous system side effects seen in other obesity drugs, the enzyme activating ghrelin was targeted directly instead of ghrelin receptor.The lack of a ghrelin-based obesity drug on the market has enabled us to focus on this hormone. In order to inhibit the GOAT enzyme, 8 chemical molecules were synthesized in the laboratory. Analysis and characterization of the molecules were carried out by LC-MS and NMR. The binding affinity of these synthesized molecules to GOAT receptor was tested by molecular modeling methods. According to the results of molecular modeling, it is determined that the SRPT-3 encoded molecule synthesized in our laboratory may be a unique drug candidate that can show GOAT inhibition. 80

Oral ülserler, ağız içindeki mukozal tabakanın kaybıyla karakterize edilmektedir. Bu kayıp; akut veya kronik, lokalize veya yaygın olabilmektedir. Birinci basamakta ortaya çıkan en yaygın ağız problemlerinden biridir ve bir takım hastalıkların sonucu olarak ortaya çıkabilmektedir. Bunlara neden olabilecek çok çeşitli sistemik bozukluklar olduğu gibi, bu lezyonların oluşmasında orofarenks çevresindeki problemler de sebep olmaktadır. Ağız içinde oluşan ülseratif yaraların topikal tedavisinde, kullanılan formülasyonların ağızda kalış süresi kısa olmaktadır. Çalışmamız, oral ülser tedavisinde kullanılan formülasyonların uygulama bölgesinde daha uzun süre kaldığı, dolayısıyla uygulama sıklığının azaltıldığı, etkin, güvenilir bir formülasyonu sunmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle biyouyumlu, biyoadezif polimerler kullanılarak usnik asit içeren yeni ilaç taşıyıcı sistemler geliştirildi. Dermal yara tedavisinde kullanılan usnik asitin, oral ülser tedavisindeki etkisini araştırılması hedeflendi. Etkin maddenin analizleri yapılarak, kalibrasyon ve validasyon çalışmaları ile çalışmaya başlanması tasarlandı. Nanojel formülasyonları farklı yöntemler ile hazırlandı ve bu formülasyonların zeta potansiyeli, polidispersite indeksi, partikül boyutu gibi karakterizasyon özelliklerine bakılarak optimum formülasyonlar seçildi. Seçilen optimum formülasyonlara usnik asit etkin maddesi yüklendi ve etkin madde yüklenen formülasyonların karakterizasyon çalışmaları, fiziksel özellikleri, reolojik özellikleri, biyoadezif özellikleri, in vitro salım çalışmaları, ex vivo çalışmaları yapıldı. Fiziksel stabilitesi de incelenen ve geliştirilen optimum usnik asit yüklü nanojel formülasyonunun, tavşanların ağız içerisinde oluşturulan ülseratif yara üzerindeki, yara iyileştirici özelliği in vivo olarak incelendi., Oral ulcers are characterized by the loss of the mucosal layer in the mouth. This loss can be acute or chronic, localized or common. Oral ulcer is one of the most common oral problems in primary care and may occur as a result of a number of diseases. As well as a variety of systemic disorders that may cause oral ulcers, problems in the oropharynx surrounding the formation of these lesions are also caused. Commercial formulations used in the topical treatment of ulcerative wounds stay short time in the mouth. Our study aims to present an effective, reliable formulation in which the formulations used in the treatment of oral ulcers remain in the application site for a longer period of time, and therefore the frequency of administration is reduced. Therefore, new drug delivery systems containing usnic acid were developed in the nanogel formulations using biocompatible, bioadhesive polymers. The analysis of the active substance was carried out and it was planned to start with calibration and validation studies. Nanogel formulations were prepared by different methods and the optimum formulations were selected their characterization such as zeta potential, polydispersity index and particle size. Usnic acid was loaded into the selected optimum formulations and characterization studies, physical properties, rheological properties, bioadhesive properties, in vitro release studies, ex vivo studies of the formulations were performed. The optimum usnic acid-loaded nanogel formulation were examined in vivo studies on the ulcerative wound in the mouth of the rabbits.

Burun havanın vücuda girişini sağlayan, solunum sisteminin ilk bölümüdür. Kolay uygulanabilirlik ve geniş yüzey alanı nazal yolun ilaç uygulamaları için önemli bir alternatif olmasını sağlamıştır. İlaçların beyne taşınmasında nazal yolun kullanımı konusunda günden güne artan bir ilgi mevcuttur. Beyne ilaç taşıması için nanopartiküllerin kullanımı güncel yöntemlere önemli üstünlük sağlamaktadır. Nanopartiküllerle ilaç taşıma teknolojisinin en önemli üstünlüğü nanopartiküllerin terapötik ilaç molekülünün kan beyin engeli geçişini arttırmasıdır. Özellikle p-glikoprotein substratı maddelerin hücreden geçişlerinin ve emilimlerinin arttırılmasında nanopartikül ilaç taşıyıcı sistemlerin kullanımı yıllardır çalışılmaktadır. Bu tez çalışması ile beyinde migren hastalığında kullanılan p-glikoprotein substratı olduğu bilinen eletriptan hidrobromürün (EH) nazal yolla uygulanacak nanopartiküler formülasyonları geliştirilerek nazal yolla elde edilen etkinliğin intravenöz yolla uygulanan EH çözeltisi ve nanopartiküllerinin etkinlikleri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.Bu amaçla PLGA polimeri ve stabilizan olarak polivinil alkol (PVA), sodyum seskioleat (SS), pluronik F68 (F68) ve sodyum kolat (SK) kullanılarak EH yüklü nanopartiküller hazırlanmıştır. Hazırlanan nanopartiküller ürün verimi, ilaç yükleme etkinliği, partikül büyüklüğü ve polidispersite indeksi, yüzey yükleri, morfolojik özellikleri, in vitro çözünme hızı açısından değerlendirilmiştir. Kullanılan dört yüzey etken madde ile hazırlanan nanopartiküllerin hücre kültürü çalışmalarıyla etken maddenin sitotoksisitesi ve p-glikoprotein substratı özelliklerinin inhibisyonu üzerine etkileri incelenmiştir. Wistar Albino ratlara intravenöz ve intranazal çözelti halinde veya nanopartikül içerisinde EH uygulanmış, elde edilen kan ve beyindeki etken madde miktarları kıyaslanmıştır. Nanopartikül uygulamasının,eletriptan hidrobromürün beyne ilaç hedefleme etkinliğini % 206,23'ten % 367,57'ye yükselttiğini ve elde edilen en yüksek AUC değerinin intranazal stabilizan olarak PVA içeren nanopartikül formülasyonunun (100,34±29,13) uygulamasıyla olduğu tespit edilmiştir. Ratların beyinlerinin Trigeminal Nucleus Caudalis bölgesinde ölçülen c fos mRNA ve P maddesi miktarlarına göre beyne geçen eletriptan hidrobromür miktarlarına benzer sonuçlar bulunmuştur. Sonuç olarak EH'nin beyinde daha yüksek derişime ulaşması amacıyla nazal uygulama için nanopartikül formülasyonları geliştirilmiş, ancak migren tedavisinde etkinliğinin arttırılmasına yönelik hem kan hem de beyinde etkinliğin arttırılması için yeni çalışmalar planlanması gerektiği sonucuna varılmıştır. The nose is the first part of the respiratory system that allows air to enter the body. Easy application and high surface area make it an important alternative for nasal drug applications.There is a growing interest in use of nasal passages for the transport of medicines to the brain. The use of nanoparticles for drug delivery in the brain provides a significant advantage over current methods. The most important advantage of drug delivery technology with nanoparticles is that the therapeutic drug molecule of nanoparticles increases blood-brain barrier penetration. For many years, the use of nanoparticle drug delivery systems has been studied for increasing the absorption and cellular uptake of p-glycoprotein substrates.This thesis study aims to compare the efficacy of nasal administration of eletriptan hydrobromide (EH) which is known to be a p-glycoprotein substrate used in migraine headache in the brain, with the efficacy of intravenous EH by using both solution and nanoparticles.For this purpose, EH loaded nanoparticles were prepared by using PLGA polymer and Polyvinyl Alcohol (PVA), Sodium Sesquioleate (SS), Pluronic F68 (F68) and Sodium Colate (SK) as stabilizing agent. The prepared nanoparticles were evaluated in terms of product yield, encapsulation efficiency, particle size and polydispersity index, surface charges, morphological characteristics and in vitro dissolution rate. The effects of the nanoparticles prepared with four surface active agents on the inhibition of the cytotoxicity and P glycoprotein substrate properties of the active substance were investigated by cell culture studies. EH was administered intravenously and intranasally to wistar albino rats in solution or in the nanoparticles, and the amounts of active substance in blood and blood obtained were compared.Nanoparticle administration increased the drug targeting activity of the eletriptan hydrobromide to brain from 206.23% to 367.57%, and the highest AUC value obtained was the intranasal application of nanoparticle formulation containing PVA as an stabilizer (100,34 ± 29,13). Similar results were obtained with the amounts of c fos mRNA and Substance P measured in the Trigeminal Nucleus Caudalis region of the brains of the rats. As a result, nanoparticle formulations for nasal application have been developed to achieve higher concentration of EH in the brain, but new studies have been planned to increase the efficacy of migraine treatment in order to increase both blood and brain activity. 165

Bu tez çalışmasında, yeni piperidin türevlerinin sentezlemesi ve bu bileşiklerin olası antidepresan-benzeri aktivitelerinin araştırılması planlanmıştır. Test bileşiklerinin (50 mg/kg) antidepresan-benzeri etkileri kuyruktan asma ve modifiye zorlu yüzme testleri ile incelenmiştir. Ayrıca farelerin spontan lokomotor aktiviteleri aktivite kafesi ölçümleri ile değerlendirilmiştir. 2c-2f kodlu bileşiklerin uygulanmasının kuyruktan asma ve modifiye zorlu yüzme testlerinde farelerin hareketsiz kalma sürelerini anlamlı biçimde azaltmış olması bu türevlerin antidepresan-benzeri etkinlik gösterdiklerine işaret etmiştir. Ayrıca, modifiye zorlu yüzme testlerinde, 2c ve 2e kodlu bileşikler farelerin yüzme sürelerini anlamlı biçimde arttırırken, 2d ve 2f kodlu bileşikler hayvanların tırmanma sürelerini anlamlı biçimde uzatmıştır. Bu bulgular, 2c, 2e ve 2d, 2f kodlu bileşiklerin antidepresan-benzeri etkilerinin ağırlıklı olarak sırasıyla serotonerjik ve katekolaminerjik mekanizmalar ile ilişkili olabileceğini göstermiştir. Hayvanların spontan lokomotor aktivitelerinin değişmemiş olması gözlenen antidepresanbenzeri etkilerin spesifik olduğunu ortaya koymuştur. Mekanistik çalışmalarda, 2c ve 2e kodlu bileşiklerin antidepresan-benzeri etkileri p-klorofenilalanin metil ester (PCPA) ile tersine çevrilirken, 2d ve 2f kodlu bileşiklerin bu etkileri α-metil-para-tirosin metil ester (AMPT) ile ortadan kalkmıştır. Mekanik çalışmalardan elde edilen bu bulgular modifiye zorlu yüzme testinin sonuçlarını desteklemiştir.Anahtar Sözcükler: Piperidin, Antidepresan, Kuyruktan asma testi, Modifiye zorlu yüzme testi, Aktivite kafesi testi. In this thesis study, we planned to synthesize novel piperidine derivatives and investigate possible antidepressant-like activities of these compounds. Antidepressant-like effects of the test compounds (50 mg/kg) were assessed by the tail suspension and modified forced swimming tests. Besides, the spontaneous locomotor activities of mice were evaluated by activity cage measurements. Administration of compounds 2c-2f significantly decreased the immobility time of mice in the tail suspension and modified forced swimming tests, indicating the antidepressant-like effects of these derivatives. Furthermore, in modified forced swimming test, compounds 2c and 2e significantly increased swimming time of mice while compounds 2d and 2f significantly prolonged climbing duration. These findings indicated that antidepressant-like effects of the compounds 2c, 2e and 2d, 2f may be predominantly related to the serotonergic and catecholaminergic mechanisms, respectively. Unchanged spontaneous locomotor activities of the animals revealed that the exhibited antidepressant-like effects were specific. In mechanistic studies, antidepressant-like effects of the compounds 2c and 2e was reversed with p-chlorophenylalanine methyl ester (PCPA) whereas this effect of the compounds 2c and 2e was abolished with α-methyl-para-tyrosine methyl ester (AMPT). These findings obtained from mechanistic studies supported the results of modified forced swimming test.Keywords: Piperidine, Antidepressant, Tail suspension test, Modified forced swimming test, Activity cage test. 120

YENİ SENTEZLENEN BENZAZOL TÜREVLERİNİN OLASI ANTİDEPRESAN ETKİLERİNİN İNCELENMESİGamze TOKGÖZFarmakoloji Anabilim DalıAnadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ağustos 2018Danışman: Doç. Dr. Ümide DEMİR ÖZKAYBu tez çalışmasında, sekiz adet yeni benzazol türevi sentezlenmiş ve antidepresan-benzeri etkileri araştırılmıştır. Test bileşiklerinin antidepresan-benzeri aktiviteleri kuyruktan asma ve modifiye zorlu yüzme testleri ile değerlendirilmiştir. Ayrıca hayvanların spontan lokomotor aktiviteleri aktivite kafesi testi ile incelenmiştir. 4a, 4b, 4e ve 4f kodlu test bileşikleri (50 mg/kg), kuyruktan asma ve modifiye zorlu yüzme testlerinde hayvanların hareketsiz kalma sürelerini önemli ölçüde azaltmıştır. Bu veriler, bu türevlerin antidepresan-benzeri aktivitelerini işaret etmiştir. Ayrıca, modifiye zorlu yüzme testinde aynı bileşiklerin tırmanma sürelerinde herhangi bir değişiklik yapmadan hayvanların yüzme sürelerini artırması gözlenen antidepresan-benzeri etkilerin, katekolaminerjik mekanizmalardan ziyade serotonerjik mekanizmalar ile ilişkili olabileceğini göstermiştir. Aktivite kafesi testlerinde 4a, 4b, 4e ve 4f kodlu test bileşiklerinin uygulanması ile farelerin spontan lokomotor aktiviteleri değişmemiştir. Bu bulgular 4a, 4b, 4e ve 4f kodlu test bileşiklerinin antidepresan-benzeri etkilerinin spesifik olduğunu ortaya koymuştur. Mekanistik çalışmalarda, 4a, 4b, 4e ve 4f kodlu test bileşiklerinin kuyruktan asma testindeki antidepresan-benzeri aktiviteleri p-klorofenilalanin metil ester ve NAN-190 ön-uygulamaları ile ortadan kalkmıştır. Bu bulgular 4a, 4b, 4e ve 4f kodlu test bileşiklerinin antidepresan-benzeri etkilerine sinaptik yarıkta serotonin düzeylerinin artmasının yanı sıra serotonerjik 5-HT1A reseptörleri ile etkileşimin de aracılık ettiğini göstermektedir.Anahtar Sözcükler: Benzazol, Antidepresan, Kuyruktan asma testi, Modifiye zorlu yüzme testi, Aktivite kafesi testi. ABSTRACTINVESTIGATION OF THE POSSIBLE ANTIDEPRESSANT EFFECTS OF NEW SYNTHESIZED BENZAZOLE DERIVATIVESGamze TOKGÖZDepartment of PharmacologyAnadolu University, Graduate School of Health Sciences, August 2018Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Ümide DEMİR ÖZKAYIn this thesis study, eight novel benzazole derivatives were synthesized and their antidepressant-like effects were investigated. Antidepressant-like effects of the test compounds were evaluated by the tail suspension and modified forced swimming tests. In addition, spontaneous locomotor activities of the animals were assessed using activity cage test. Compounds 4a, 4b, 4e and 4f (50 mg/kg) significantly decreased the immobility time of animals in tail suspension and modified forced swimming tests. These data pointed out the antidepressant-like activities of these derivatives. Furthermore, the same compounds augmented the swimming time of animals in modified forced swimming test without any change in the climbing duration indicated that the observed antidepressant-like effects may be related to serotonergic rather than catecholaminergic mechanisms. In the activity cage tests, spontaneous locomotor activities of mice did not change upon the administration of compounds 4a, 4b, 4e and 4f. These findings exhibited that antidepressant-like effects of test compounds 4a, 4b, 4e and 4f were specific. In mechanistic studies, antidepressant-like activities of compounds 4a, 4b, 4e and 4f in the tail suspension test were reversed by p-chlorophenylalanine methyl ester and NAN-190 pre-treatments. These results suggest that the antidepressant-like effects of compounds 4a, 4b, 4e and 4f is mediated through an increase in serotonin levels in the synaptic cleft as well as through interaction with the serotonergic 5-HT1A receptors. Keywords: Benzazole, Antidepressant, Tail suspension test, Modified forced swimming test, Activity cage test. 109

Bu çalışmada budesonidin kolay scale-up (ölçek büyütme) yapılabilir nanoemülsiyon formülasyonun yapay sinir ağları kullanılarak Tasarım ile kalite QbD çerçevesinde geliştirilmesi amaçlanmıştır.Budesonid içeren kendiliğinden emülsifiye olabilen nanoemülsiyon formülasyonlarında; yağ fazı olarak Labrafac Lipophile WL1349, Labrafac PG veya Peceol, sürfaktan olarak Labrasol, Gelucire 48/16 veya Labrafil M 2125 ve ko-sürfaktan olarak Transcutol veya Plurol oleique ile formülasyon denemeleri yapıldı. Sürfaktan/kosürfaktan oranları; 1:1, 1:2, 2:1 ve 1:3 olacak biçimde hazırlanan formülasyonlar su ile titrasyon metoduna göre hazırlandı ve üçgen faz diyagramları oluşturuldu. Hazırlanan kendiliğinden emülsifiye olabilen sistem formülasyonları Neusilin UFL2'ye adsorbe ettirilerek granül haline getirildi ve DR (Delayed Release) kapsüller içerisine dolduruldu. Kapsül formülasyonlarından etkin madde çözünme hızı testi yapılarak en uygun formülasyonun damlacık boyutu ve PDI değerleri, toz akış özellikleri ve sitotoksisite çalışmaları gerçekleştirildi. Son olarak ICH Q8-Q9-Q10 kapsamında bulunan QbD yaklaşımı çerçevesinde formülasyonda kritik olan parametreler tespit Minitab 17 programı ile tasarım alanı çalışması yapılarak tasarım alanları oluşturulmuştur.Elde edilen bulgular değerlendirildiğinde; geliştirilen formülasyonun özel bir prosese ihtiyaç duyulmadan basit bir karıştırma ile üretiliyor olması ile endüstride ölçek büyütmesi kolay alternatif ve ideal sistemler olarak önerilebilir. In this study, budesonide nanoemulsion formulation which can easily scale up was aimed to be developed in QbD framework by using artificial neural networks.Budesonide loaded Self-nanoemulsifying formulations contain; Labrafac Lipophile WL1349, Labrafac PG or Peceol as oil phase, Labrasol, Gelucire 48/16 or Labrafil M 2125 as surfactant and Transcutol or Plurol oleique as co-surfactant. The formulations prepared in the form of Surfactant / cosurfactant ratios; 1: 1, 1: 2, 2: 1 and 1: 3, they were prepared according to the water titration method and triangular phase diagrams were formed. The prepared self-emulsifying system formulations were adsorbed to Neusilin UFL2 and granulated and filled into DR capsules. Dissolution tests were performed on the prepared capsule formulations, and the optimum formulation's droplet size and PDI values, powder flow properties and cytotoxicity studies were performed. Finally, ICH Q8-Q9-Q10 within the framework of the QbD approach to determine the critical parameters in the formulation of the Minitab 17 program design area was created by studying the field of design.When the findings are evaluated; Scale enlargement for the industry can be proposed as easy alternative and ideal systems, since the developed formulation can be manufactured with simple mixing without the need of a special process. 154

Periodontal hastalık gingiva, periodontal ligamentler ve alveolar kemiğin inflamasyon ve dejenerasyonu ile karakterize edilir. Lokal olarak uygulanacak ilaç taşıyıcı sistemlerle daha düşük dozda daha yüksek etki elde edilebilmektedir. Son yıllarda antiinflamatuvar etkileri nedeniyle statin grubu ilaçlar da kullanılmaktadır ve uygun bir taşıyıcı sistemle lokal olarak uygulanması ile etkilerinin artırılması mümkündür. Ancak ağız hareketleri ve tükrük salgısı nedeniyle ilaç uygulama bölgesinden uzaklaşmaktadır. Uygulama bölgesinde istenen süre boyunca kalabilmesi için bioadezif polimerlerden yararlanılmaktadır. Bu polimerler arasında olan kitosan antiinflamatuvar, antimikrobiyal, yara iyileştirici gibi biyoaktif özellikleriyle diş hekimliğinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada periodontitis tedavisinde lokal atorvastatin uygulaması için kitosan bazlı jel formülasyonu geliştirilmiştir. Atorvastatinin farklı polimerlerle (PEG 6000, pluronik F-68, kitosan) katı dispersiyonu hazırlanarak çözünürlüğü artırılmış ve farklı kitosan tipleriyle jel formülasyonları geliştirilmiştir. Formülasyonların antiinflamatuvar etkileri, in vitro olarak gingival fibroblast hücrelerinde (hGF) ve in vivo olarak sıçanlarda ligatürle indüklenmiş periodontitis modelinde incelenmiştir. Bu amaçla proinflamasyon belirteçlerinden IL-1beta, IL-6, IL-8 ve antiinflamatuvar belirteçler olan IL-10, TGF-beta1, TGF-beta2 ve TGF-beta3 sitokinlerinin seviyeleri ölçülmüş ve histolojik olarak osteoklastik aktivite değerlendirilmiştir. Uygulama sonrasında in vitro çalışmalarda sitokin düzeylerinin azaldığı ve kitosan varlığı ile inhibisyonun arttığı gözlenmiştir. In vivo çalışmalarda ilk haftalarda sitokin düzeylerinde azalma ve bununla uyumlu olarak osteaklastik aktivitede de azalma saptanmıştır. Kitosan ile birlikte uygulandığında atorvastatinin antiinflamatuvar etkisinin arttığı görülmüştür. In vitro ve in vivo çalışmalar birbirini desteklemiştir. Atorvastatin içeren kitosan bazlı jel formülasyonlarının periodontitis tedavisinde gerek etkinlik gerekse hasta uyuncu yönüyle ümit verici olduğu sonucuna varılmıştır. Periodontal disease is characterized by inflammation and degeneration in gingiva, periodontal ligaments and alveolar bone. It is possible to deliver the drug at low dose with high efficacy by means of local delivery into the periodontal pocket. Recently statin group drugs which exert inflammatory activity are also used for this purpose. The efficacy of statins can be enhanced by local administration in an appropriate delivery system. However, the delivery system may be removed from the applicatipon site due to the mouth movements and saliva secretion. Bioadhesive polymers are used to provide the retention of the system at the application site for desired period of time. Amongs them is chitosan which is widely used in dental therapy for its anti-inflammatory, antimicrobial, wound healing effects as well. In this study, chitosan based gel formulations for a statin group drug, atorvastatin was developed for local delivery. In order to enhance the solubility of atorvastatin, solid dispersions were prepared using different polymers (PEG 6000, Pluronic F-68, chitosan) and incorporated into gels prepared using chitosans with different properties. The antiinflammatory effect of the formulations were investigated in vitro on gingival fibroblast cells (hGF) and in vivo in rats with ligature induced periodontitis. The leves of proinflammatory cytokines including IL-1beta, IL-6, IL-8 and antiinflammatory cytokines which are IL-10, TGF-beta1, TGF-beta2 ve TGF-beta3 were and osteclastic activity was evaluated histologically. Following the application of formulations, decrease in cytokine levels was observed and this was to be profound in presence of chitosan. In correlation with this result, osteaclastic activity was found to decrease. In general evaluation, the antiinflammatory effect of atorvastatin was found to increase in presence of chitosan. Hence, it is concluded that the developed formulations are promising for the treatment of periodontal disease. 209

Repaglinid ve Metformin HCl etkin maddelerinin sabit doz kombinasyonundan oluşan film tablet, hiperglisemisi diyet, kilo kaybı ve egzersizle yeterli olarak daha uzun süre kontrol edilemeyen Tip 2 diyabetli (İnsüline Bağımlı Olmayan Diyabetes Mellitus (NIDDM)) hastalarda sadece Metformin HCl veya Meglitinid tedavisi ile glisemik kontrolün yeterince sağlanamadığı durumlarda tercih edilmektedir.Metformin HCl ile Repaglinid kombinasyon tedavisi, tip I ve tip II diyabet mellitus tedavisinde sinerjistik terapötik etkinlik göstermektedir. Tip 2 diyabet tedavisinde endike, mono terapiler ile başarı sağlanmayan hastaların tedavisinde, yeterli glisemik kontrolün sağlanması için mono terapide kullanılan iki antidiyabetik etkin maddenin kombinasyonundan oluşan ürünlerin tedavide olması beklenmektedir.Bu çalışmada, Repaglinid ve Metformin HCl etkin maddelerini içeren stabilitesi uygun, Referans ürüne benzer ilaç salım profili gösteren sabit doz kombinasyonunun geliştirilmesi amaçlanmıştır.Repaglinid ve Metformin HCl etkin maddeleri sabit doz kombinasyonundan oluşan film tablet formülasyonununda farklı üretim prosesleri uygulanarak üretimi çok daha kolay, zamandan tasarruf sağlayan, stabilitesi iyi olan film tabletlerin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, referans ürünün formülasyon içeriği dikkate alınarak jenerik bir tablet formülasyonu geliştirilmiştir. Hazırlanan formülasyonların in vitro performansı referans ürün ile karşılaştırılmıştır. Anahtar Kelimeler: Repaglinid, Metformin, Sabit Doz Kombinasyonu, Tablet The treatment with the fixed-dose combination of Repaglinide and Metformin HCl tablets is preferred in patients with Type II diabetes (non insulin dependent diabetes mellitus (NIDDM)) inadequately controlled on exercise, diet and Metformin HCl or Meglitinide alone.Combination therapy of Repaglinide with Metformin HCl shows synergistic therapeutic efficacy in the treatment of type I and type II diabetes mellitus. Combination of two different anti-diabetic agent which are indicated for the treatment of Type II Diebetes expected to be used in the treatment of the patients who have failed monotherapy with either agent alone to provide adequate glycemic control.The objective of this study is to develop a fixed-dose combination drug comprising Repaglinide and Metformin HCl, said combination drug displaying the fast dissolution and immediate drug release profile combined with adequate stability.It was aimed to develop more time-saving, easier to produce and stable formulations of fixed-dose Repaglinide and Metformin HCL film coated tablets with applaying different processes. In this study, a generic tablet formulation has been developed with considering the formulation of reference product. In vitro performance of the formulations have been compared with the reference drug product.Key Words: Repaglinide, Metformin, Fixed-dose combination, Tablet 154

Kanser, sağlıklı hücrelerin doğal yaşam döngüsünün bozulması ve hücrelerin kontrolsüz bir şekilde çoğalması sonucu vücut fonksiyonlarının işlevini yitirmesiyle ortaya çıkan bir olgudur. Bu hücreler sürekli olarak proliferasyona uğrar ve yayılırlar. Dünyada ve ülkemizde kanserli hasta sayısının hızla artması kanser ile ilgili yoğun araştırmalar yapılmasına neden olmaktadır. Kanser tedavisinde kullanılan ilaçların yan etkileri ve tedaviye karşı oluşan dirençten dolayı farklı etki mekanizmalarına sahip yeni ilaçların geliştirilmesi ihtiyacı bulunmaktadır.Son yıllarda özellikle kanser hücrelerinin proliferasyonunu durdurucu yeni ilaç molekülü geliştirilmesi önem kazanmıştır. Literatür çalışmaları incelendiğinde antiproliferatif etkiye sahip moleküller arasında benzimidazol halka sistemi taşıyan moleküllerin de olduğu görülmektedir. Bu moleküller arasından 1., 2. ve 5. konumlarda sübstitüe benzimidazol türevi bileşiklerin dikkat çekici aktiviteye sahip oldukları ve özellikle 2. konumdan sübstitüe türevlerin yüksek aktivite gösterdikleri belirlenmiştir. Bu çalışmada, 2-alkil/alkiloksi köprülü sübstitüebenzimidazol türevi bileşiklerden; 2-(4-Klorobenzil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 5), 2-(4-Hidroksibenzil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 6), 2-(4-Metilbenzil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 7), 2-(4-Klorofeniletil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 11), 2-((4-Hidroksifenil)etil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 12), 2-(4-Metilfeniletil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 13), 2-((4-Klorofenoksi)metil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 17), 2-((4-Hidroksifenoksi)metil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 18), 2-(p-Toliloksimetil)-1H-benzimidazol (Bileşik No 19), 2-Benzil-5(6)-kloro-1H-benzimidazol (Bileşik No 22), 2-((4-Hidroksifenil)metil)-5(6)-kloro-1H-benzimidazol (Bileşik No 23), 2-Fenetil-5(6)-kloro-1H-benzimidazol (Bileşik No 25), 2-((4-Hidroksifenil)etil)-5(6)-kloro-1H-benzimidazol (Bileşik No 26), 2-Fenoksimetil-5(6)-kloro-1H-benzimidazol (Bileşik No 28) ve 2-((4-Hidroksi)fenoksimetil)-5(6)-kloro-1H-benzimidazol (Bileşik No 29) bileşikleri Phillps yöntemine göre sentezlenmiş ve yapıları FT-IR, 1H-NMR ve LC-MS/MS ile aydınlatılmıştır. Benzimidazol türevi bu bileşiklerin sağlıklı HEK 293 hücre hattı ile akciğer (A549), böbrek (A498), serviks (HeLa), insan cildi malign melanom (A375) ve insan karaciğer (HepG2) kanser hücre hatlarına karşı antiproliferatif etkileri MTT (3-[4,5-dimetiltiyazol-2-il]-2,5-difeniltetrazolyum bromür) yöntemiyle araştırılmıştır. Sentezlenen bileşiklerden, Bileşik No 11, 12 ve 18; A549, Bileşik No 12 ve 18; A498, Bileşik No 12, 18 ve 25; HeLa, Bileşik No 12 ve 25; A375 ve Bileşik No 12 ve 18; HepG2 kanser hücre hatlarına karşı güçlü antiproliferatif aktivite gösterdiği belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kanser, benzimidazol, antikanser aktivite, antiproliferatif aktivite, yapı-aktivite ilişkileri. Cancer is a phenomenon that occurs as a result of deterioration of healty cell's natural life cycle and the loss of body functions by uncontrolled cell growth. These cells constantly undergo proliferation and widely spread. The rapid increase in the number of cancer patients in the world and in our country leads to intensive researches about cancer. Due to the side effects of the drugs used in cancer treatment and resistance to the treatments, there is still need to develop novel drugs with different mechanisms of action. In recent years, it has became so important, especially to develop new drug molecules that inhibit the proliferation of cancer cells. When the literature is examined, it is seen that among the molecules having antiproliferative effect, the molecules bearing the benzimidazole ring system are also present. Among these molecules, substitute benzimidazole derivative compounds in the 1, 2 and 5 positions have remarkable activity, and in particular, the 2 position substituent benzimidazole derivatives show high activity. In this study, we synthesized some compounds, which are 2-alkyl/alkoxy substitutedbenzimidazole derivatives, namely; 2-(4-Chlorobenzyl)-1H-benzimidazole (Compound 5), 2-(4-Hydroxybenzyl)-1H-benzimidazole (Compound 6), 2-(4-Methylbenzyl)-1H-benzimidazole (Compound 7), 2-(4-Chlorophenethyl)-1H-benzimidazole (Compound 11), 2-((4-Hydroxyphenyl)ethyl)-1H-benzimidazole (Compound 12), 2-(4-Methylphenethyl)-1H-benzimidazole (Compound 13), 2-((4-Chlorophenoxy)methyl)-1H-benzimidazole (Compound 17), 2-((4-Hydroxyphenoxy)methyl)-1H-benzimidazole (Compound 18), 2-(p-Tolyloxymethyl)-1H-benzimidazole (Compound 19), 2-Benzyl-5(6)-chloro-1H-benzimidazole (Compound 22), 2-((4-Hydroxyphenyl)methyl)-5(6)-chloro-1H-benzimidazole (Compound 23), 5(6)-Chloro-2-phenethyl-1H-benzimidazole (Compound 25), 2-((4-Hydroxyphenyl)ethyl)-5(6)-chloro-1H-benzimidazole (Compound 26), 2-(Phenoxymethyl)-5(6)-chloro-1H-benzimidazole (Compound 28) and 2-((4-Hydroxy)phenoxymethyl)-5(6)-chloro-1H-benzimidazole (Compound 29) by using Phillips method and the structures were elucidated by FT-IR, 1H-NMR and LC-MS/MS. Antiproliferative effects of benzimidazole derived compounds against healthy human embryonic kidney (HEK 293) cell line and lung cancer cell lines (A549), kidney (A498), cervical (HeLa), human skin malignant melanoma (A375) and human liver hepatocellular (HepG2) were investigated by MTT (3-[4,5-dimethylthiazol-2-yl]-2,5-diphenyltetrazolium bromide) method. Some of the synthesized compounds showed the strongest antiproliferative activity; Compound No 11, 12 and 18 against A549 Compound No 12 and 18 against A498, Compound No 12, 18 and 25 against HeLa, Compound No 12 and 25 against A375 and Compound No 12 and 18 against HepG2 cancer cell lines.Key words: Cancer, benzimidazole, anticancer activity, antiproliferative activity, structure-activity relationship. 112

ÖZETBu çalışmada BCS Sınıf II bir non-steroidal antiinflamatuvar ilaç (NSAİİ) olanaseklofenak yüklü ve şişebilen polimer içeren monolitik (basit) ozmotik pompaüretilmiş ve incelenmiştir. Aseklofenak genel olarak osteoartrit, romatoid artrit veankilozan spondilitte ağrı ve inflamasyonun hafifletilmesi amacıyla kullanılmaktadır.Ancak aseklofenakın içerisinde bulunduğu NSAİİ'lerin kolon kanseri tedavisindeetkinliği hakkında da literatürde çok sayıda araştırma bulunmaktadır. Bu çalışmadabeş farklı çekirdek tablet formülasyonu, dört farklı yarı-geçirgen membran (YGM)formülasyonu ve iki farklı delik çapı kullanılarak dokuz seri üretim yapılmıştır.Yapılan formülasyonların fiziksel özellikleri ve pH 6,8 fosfat tamponunda in-vitrodissolüsyon profilleri incelenmiş ve değerlendirilmiştir. Delik çapı, polioksietilenmoleküler ağırlığı, yarıgeçirgen membran kalınlığı ve kaplama çözücüsünün ilaçserbestleşmesi üzerine etkisi gözlemlenmiştir. Bütün formülasyonlardan ilaçserbestleşmesi yaklaşık sıfır derece kinetikle gerçekleşmiştir. Elde edilen sıfır derecekinetik regresyon katsayıları (r2) 0,965 – 0,997 arasında bulunmuştur ve 48 saatsonunda maksimum serbestleşen kümülatif ilaç miktarı %42,24±0.55 olarak eldeedilmiştir. Dissolüsyon testinin ilk altı saati içerisinde maksimum ilaç serbestleşmesien fazla %2,72±0,51 olarak gerçekleştiğinden şişebilen polimer içeren monolitik(basit) ozmotik pompamız kolona özgü ilaç taşınmasında ümit verici olarakbulunmuştur.Anahtar Kelimeler:Ozmotik Pompa, Polioksietilen, Etilselüloz, Sulu Kaplama.SUMMARYIn this study monolithic (elementary) osmotic pump tablets containing swellablepolymer which involve a BCS Class II non-steroidal anti-inflammatory drug(NSAID); Aceclofenac have been generated and studied. Aceclofenac is mainly usedfor the relief of pain and inflammation in osteoarthritis, rheumatoid arthritis andankylosing spondylitis but there are also several researches in literature abouteffectiveness of aceclofenac on colon cancer as well as other NSAIDs. Nine batcheswere produced by using five different compositions of core tablet, four differentcompositions of semipermeable membrane, and having two different orifice sizes.Physical properties and in-vitro dissolution profiles of performed formulations in pH6,8 phosphate buffer were examined and evaluated. The effect of orifice diametersize, molecular weight of polyoxyethylen, thickness of semipermeable membraneand coating solvent to drug release were observed. Drug releases from allformulations showed approximately zero order kinetic. Observed regressioncoefficients (r2) were found between 0,965 – 0,997 for zero order kinetic andmaximum cumulative drug release was observed 42,24%±0,55 at 48 hours.Maximum drug release up to %2,72±0,51 within first six hours in dissolution testswas shown our monolithic (elementary) osmotic pump tablets containing swellablepolymer were promising for oral colonic drug delivery.Keywords: Osmotic pump, Polyoxyethylene, Ethylcellulose, Aqueous coating.

Tiyosemikarbazonlar bakterilere ve viral enfeksiyonlara, tüberküloz, cüzzam ve kansere karşı potansiyel tedavi edici aktivite gösterirler. Yeni sentezlenen tiyosemikarbazon türevlerinin farmakokinetik özelliklerinin belirlenmesi, onların potansiyel bir antikanser ilacı olarak kullanılabilmesinde önemlidir. Bu nedenle üniversitemiz Kimya Mühendisliği Fakültesi B.Ülküseven ve ekibi tarafından sentezlenen ve bir dizi çalışma ile antikanser ilaç olabilme potansiyeli araştırılan ve patent başvurusunda bulunulan tiyosemikarbazonların Fe ve Ni metal komplekslerinin sunulan doktora tezinde farmakokinetik özellikleri araştırılmıştır.Yeni sentez edilen bileşiklerin öncelikle MTT testi ile İK50 değerleri bulunmuştur. Ardından Western blot yöntemi ile ilaçları metabolize eden Sitokrom P450 (CYP) enzimleri ve ilaçların hücre dışına atılımından sorumlu MDR-1, MRP1/2 protein ekspresyon seviyelerine bakılmıştır. Bir başka farmakokinetik parametre olan lipofilisite (LogP) değerleri shake-flask metodu ile hesaplanmıştır. Moleküler tıp uygulamaları çok yeni olan FT-IR spektroskopi yöntemi ile total hücre içeriği incelenmiş ve ilaç uygulamalarının hücredeki değişimleri tespit edilmeye çalışılmıştır.Elde edilen bulgular, maddelerin LogP değerlerinin düşmesiyle İK50 değerlerinin de düştüğünü göstermiştir. Sitokrom P450 ekspresyon seviyeleri her bileşik ve her hücre hattı için spesifik bulunmuştur. FT-IR yöntemi ile P-gp (MDR-1)'lerin western blottan elde edilen en yüksek ekspresyon seviyeleri desteklenmiştir. FT-IR spektrumundaki 966 cm-1 ve ~1470cm-1 bölgelerinin P-gp markırı olabileceği düşünülmüştür. Ayrıca, FT-IR spektumundaki lipit, protein, nükleik asit, karbohidrat ve fosfolipit bölgelerinin intensitelerinin herbir madde ve herbir hücre hattı için özgün olduğu teyit edilmiştir.Sonuç olarak, antikanser ilaç olma potansiyeli olan, yeni sentezlenen tiyosemikarbazon bileşiklerinin oral ilaç olarak kullanılmasında belirleyici olan farmakokinetik özellikleri in vitro incelenmiş ve ileriye dönük in vivo araştırmalar için ışık tutucu bilgiler elde edilmiştir. Thiosemicarbazones are potential therapeutics for bacterial and viral infections and display activity against tuberculosis, leprosy and cancer. The determination of the pharmacokinetic properties of newly synthesized thiosemicarbazone derivatives is important to be used as potential anticancer agents. Therefore, in our university's Chemical Engineering Faculty, B.Ülküseven and his team synthesized a series of thiosemicarbazone Fe and Ni complexes which have anticancer drug potential that patent application had been made and in this presented PhD thesis pharmacokinetic properties of these derivatives are investigated.The newly synthesized compounds were initially found to have IC50 values by MTT assay. Subsequently, the expression levels of cytochrom P450 (CYP) enzymes which are metabolizing drugs and MDR-1, MRP1 / 2 proteins responsible for extracellular excretion of drugs were examined by Western blot. Another pharmacokinetic parameter, lipophilicity (LogP) was calculated using shake-flask method. The total cell content was investigated by FT-IR spectroscopy which is a pretty new application of molecular medicine and the global cell changes of drug applications have been detected.The findings showed that the IC50 values decreased with the decreasing of the LogP values of the substances. Cytochrome P450 expression levels were found specific for each compound and each cell line. The highest expression levels of western blot in P-gp (MDR-1) were supported by FT-IR method. The 966 cm-1 and ~1470 cm-1 regions in the FT-IR spectrum are thought to be P-gp markers. It has also been confirmed that the intensities of lipid, protein, nucleic acid, carbohydrate and phospholipid regions in the FT-IR spectrum are unique for each substance and each cell line.As a result, the pharmacokinetic properties of the newly synthesized thiosemicarbazone compounds, which are potent anticancer drugs, are crucial for the oral administration of the compounds, and provide us information for prospective in vivo studies. 113

Bu çalışmada sülfamoil artığını fenil halkasının 3 konumunda taşıyan yeni 1, 5-(non)sübstitüe 1H-indol-2,3-dion 3-tiyosemikarbazon 8-11 türevlerinin sentezleri, bileşiklerin hedef enzim sistemleri için moleküler modelleme çalışmaları ve insan karbonik anhidraz anhidraz (hCA), insan kaspaz-3 (hCASP3) ve antiviral etkinlik araştırmaları tanımlanmıştır. 1H-indol-2,3-dion 1 türevleri, 1-metil/ etil/ benzil-1H-indol-2,3-dion 2-4 türevlerini elde etmek için 1-metil/ etil/ benzilhalojenür ile etkileştirilmiştir. Diğer taraftan, 3-aminobenzensülfonamid 5' in tiyofosgen reaksiyonu ile (3-sülfamoilfenil)isotiyosiyanat 6 elde edilmiş, 6' nın hidrazin hidrat ile reaksiyonuyla yeni 4-(3-sülfamoilfenil)tiyosemikarbazid 7 kazanılmıştır. Yeni 1H-indol-2,3-dion 3-[4-(sülfamoilfenil)tiyosemikarbazon] 8-11 türevleri, 7' nin 1-4 türevleri ile kondensasyonuyla sentezlenmiştir. Sentezlenen bileşiklerin yapıları elementel analiz ve spektral veriler ile doğrulanmıştır. Bileşiklerin ligand veri bankası hazırlanmış, hCA I ve II, tümör ile ilişkili olduğu düşünülen hCA IX ve XII; apoptoziste rol oynayan hCASP3 ve meme kanseri tedavisinde hedef enzimlerden biri olan insan aromataz enzimi (hCYP19A1) için moleküler modelleme çalışmaları yapılmıştır. Test edilen bileşiklerin hepsi hCA I ve II enzimlerine nanomolar düzeyde inhibitör etki göstermiştir. İn vitro antikanser tarama testlerinde akciğer (A549), endometrium (ECC-1), prostat (PC3) kanseri hücre grupları ve kontrol olarak ise insan dermal fibroblast (PCS-201-01) hücre grubu kullanılmıştır. 9a ve 10a A549 hücre grubunda, 8e ECC-1 hücre grubunda etkili bulunmuştur. Bileşiklerin in vitro hCASP3 tarama testlerinde A549, ECC-1 ve PC-3 kanserli hücre serileri kullanılmıştır. PC-3 kanserli hücre serisinde 8b ve 8d' nin sitotoksik etkilerini hCASP3' ü aktive ederek apoptotik yol üzerinden gösterdiği belirlenmiştir. Antiviral araştırmalarda 10a' nın influenza A/H1N1, A/H3N2 ve B/H3N2 virüslerine, 10g' nin HSV-1 ve HSV-2' e karşı ve 10e' nin sarı humma virüsüne etkili oldukları tespit edilmiştir. This study describes the synthesis of novel new 1, 5-(non)substituted 1H-indole-2,3-dione thiosemicarbazone 8-11 derivatives carrying a sulfamoyl group at 3-position of the phenyl ring, molecular modelling studies for target enzymes and the effects of the compounds on human carbonic anhydrase (hCA), human caspase-3 (hCASP3) and antiviral. 1H-indole-2,3-dion 1 derivatives were reacted with methyl/ ethyl/ benzylhalogenure to obtain 1-substituted 1H-indole-2,3-dione 2-4 derivatives. On the other hand, the reaction of 3-aminobenzenesulfonamide 5 with thiophosgene yielded (3-sulfamoylphenyl)isothiocyanate 6. New 4-(3-sulfamoylphenyl)thiosemicarbazide 7 was obtained by the reaction of hydrazine hydrate with 6. New 1H-indole-2,3-dione 3-[4-(3-sulfamoylphenyl)thiosemicarbazone] 8-11 derivatives were synthesized by condensation of 7 with 1-4. Structures of the synthesized compounds were confirmed by elemental analysis and spectral data. A ligand databank has been prepared for the compounds and molecular modelling studies have been carried out for hCA I and II, hCA IX and XII associated with tumor cells, hCASP3 has a role in apoptosis and human aromatase enzyme (hCYP19A1) one of the targets for breast cancer therapy. The inhibitory effects of the tested compounds were measured in nanomolar level on hCA I and II. Lung (A549), endometrial (ECC-1), prostate (PC3) cancer cell lines and human dermal fibroblast (PCS-201-01) cell line were used in vitro anticancer screen tests. It was determined that 9a and 10a were effective on A549 cell line while 8e was effective on ECC-1 cell line. A549, ECC-1 and PC3 cancer cell lines were used in vitro hCASP3 screen tests. It was determined that the action of 8b and 8d on PC3 cell line demonstrated a cytotoxic effect by activating the apoptotic pathway through activation of hCASP3. In antiviral studies were identified to act on influenza A/H1N1, A/H3N3, and B/H3N2 viruses of 10a, HSV-1 and HSV-2 of 10g, Yellow Fever virus of 10e. 334

FDA-onaylı stimulan olmayan Atomoksetin Hidroklorür seçici bir norepinefrin geri alım inhibitörüdür, çocuklarda ve yetişkinlerde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tedavisinde kullanılmaktadır. Acı tada sahip olması nedeniyle ile Atomoksetin Hidroklorür'ün kapsül ve oral solüsyon formları mevcuttur, ağızda dağılabilen formu bulunmamaktadır. ODT'ler tükrük ile temas ettiğinde hızla dağılarak, suya ve çiğnemeye gerek olmadan oral uygulamaya imkan verirler. Bu sayede hasta uyuncunu artırarak özellikle pediatrik ve geriatrik hastalarda kullanım kolaylığı sağlarlar.ODT'lerde uygun tat maskelemenin sağlaması oldukça önemlidir. Yaygın olarak kullanılan tat maskeleme teknikleri; aromalar kullanılması, kaplama, granülasyon, inklüzyon kompleksleri ya da lipozom oluşturulması, mikroenkapsülasyon, çoklu emülsiyonlar, ön ilaçlar ve iyon değiştirici reçinelerdir. Bu çalışmada, yaş granülasyon tekniği kullanılarak Atomoksetin Hidroklorür'ün tat maskeleyici ODT formülasyonun geliştirilmesi amaçlanmıştır. Granülasyon ajanı (Hidroksipropilmetilselüloz E3, Gellan zamkı, Veegum, Polietilen glikol 20000P) ve etken madde:granülasyon ajanı oranı (1:2, 1:3, 1:4) değiştirilerek farklı formülasyonlar tasarlanmıştır. Her bir formülasyon fiziksel ve kimyasal olarak analiz edilmiştir. Daha sonra in vitro tat değerlendirilmesi elektronik dil sistemi ile yapılmıştır. Her gruptan seçilen formülasyonların (ATX F02, F04, F12) stabilitesi hızlandırılmış stabilite koşullarında (40ºC ± 2 ºC, %75 ± %5 RH) bir ay süresince takip edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, seçilen ATX F04 ve F12 formülasyonları uygun ODT karakteristiklerini sağlamıştır. Bununla birlikte etkin maddenin acı tadının yaş granülasyon metodu ile Gellan zamkı'nın kullanıldığı formülasyonlarda Polietilen glikol 20000P ve Hidroksipropilmetilselüloz E3 kullanıldığı formülasyonlara göre daha fazla maskelenebileceği ortaya konulmuştur. FDA-approved nonstimulant Atomoxetine hydrochloride is a selective norepinephrine reuptake inhibitor used for the treatment of attention deficit/hyperactivity disorder in children as well as in adults. Atomoxetine hydrochloride is available as capsules and oral solutions, yet it does not have orally disintegrating form because of the bitter taste. ODTs are formulated to disintegrate rapidly on contact with saliva and enable oral administration without water or chewing, offer improved patient compliance and ease of administration particularly in pediatric and elderly patients. Appropriate taste masking has much importance for ODTs. Common taste masking techniques are included adding flavors, coating, granulation, formation of inclusion complexes or liposomes, microencapsulation, multiple emulsions, prodrugs and ion exchange resins. In this study, developing a taste-masked ODT formulation containing Atomoxetine hydrochloride produced by wet granulation method was aimed. Different formulations have been designed by changing the granulation agent (Hydroxypropylmethylcellulose E3, Gellan gum, Veegum, Polyethylene glycol 20000P) and active agent:granulation agent ratio (1:2, 1:3, 1:4). Each formulation have been physically and chemically tested. Further in vitro taste assessment has been carried out via an e–tongue system. Stability of chosen formulations (F02, F04, F12) in each group have been observed with accelerated stability conditions (40ºC ± 2ºC, %75 ± %5 RH) for one month. According to the results, chosen formulations ATX F04 and F12 showed appropriate ODT characteristics. Moreover, it was demonstrated that bitter taste of active agent could be masked in formulations with Gellan gum more than Polyethylene glycol 20000P and Hydroxypropyl methylcellulose E3 by wet granulation method. 202

Günümüzde, patojen bakterilerin mevcut antibiyotik ya da antibakteriyel bileşiklere karşı artan direnci, bazı enfeksiyon hastalıklarının tedavisinde ciddi problemler oluşturmaktadır. Bu durum özellikle Gram-pozitif hastane enfeksiyonların da görülmekte olup, birçok ilaca dirençli olma hali mevcuttur. Yine, son on yılda Metisiline dirençli koagülaz negatif stafilakok (MRKNS) ve Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) enfeksiyonları immün sistemin bastırıldığı durumlarında görülmesine neden olmuştur. Antibakteriyel ilaçların gelişi-güzel kullanılmaları ile de suistimaller çok artmıştır. Bu sorun, daha etkin yeni antimikrobiyal bileşiklere olan ihtiyacı ortaya koymaktadır.Benzimidazol halkası DNA bazlarının (pürin ve pirimidin çekirdekleri) temel yapılarının izosteri olduğundan ve Vitamin B12 (Siyanokobalamin) ile triptofan ve serotonin gibi aminoasitlerin doğal olarak yapısında bulunduğundan canlı organizmalar tarafından tanınmaktadır. Pek çok araştırmaylada, benzimidazollerin ve bisbenzimidazollerin antimikrobiyal aktivitleri gösterilmiştir. Daha önce bu konuda yaptığımız çalışmalar, bu grup bileşiklerin antimikrobiyal aktiviteli yeni geliştirilmesi için umut verici olabileceğini göstermektedir. Bu çalışma kapsamında bisbenzimidazol yapıların antimikrobiyal aktivitelerinin in vitro olarak belirlenmesi planlanmıştır. Bu çalışmada 10 adet bisbenzimidazol ana yapısı taşıyan bileşikler ile benzer yapıdaki bileşiklerin sentezi ve makrodilüsyon test metodu ile in vitro antimikrobiyal aktiviteleri araştırılmıştır. Bileşiklerin in vitro antimikrobial aktiviteleri çeşitli Gram-pozitif, Gram-negatif bakteriler ile Candida türü mantarlara karşı minimum inhibisyon konsantrasyonları (MİK) ile belirlenmiştir. En aktif bileşik, Staphylococcus aureus karşı en yüksek inhibitor aktiviteyi gösteren 2,2'-(1,3-Propandiil)bis-1H-benzimidazol (Bileşik 4)'dir. Bileşik 4, Gram pozitif bakterilere karşı Gram negative ve mayalardan daha yüksek aktivite göstermektedir Nowadays, increasing resistance to existing antibiotics or antibacterial compounds of the pathogen bacteria is a serious problem in the treatment of infectious diseases. This is particularly noticeable in the Gram-positive nosocomial infections and It has resistance to multiple drugs. Also, the last decade methicillin-resistant coagulase-negative staphylococci (MRCNS) and Methicillin Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) infections have increased in situations where the immune system is suppressed. With the advent of antibacterial agents has increased dramatically as a result of abuses by the use of good. Abuses and indiscriminate use of antibacterial drugs has increased. Hence there was need to most effective novel antimicrobial compounds.Benzimidazole ring was recognized by organism; because of this ring systems were isosteres of basic structureos of DNA base (purine and pyrimidine moieties) and placed in the natural structure of vitamin B12 (cyanocobalamin), tyrptophane and serotonin amino acids. Additionally, many researches have showed that antimicrobial activities of benzimidazole and bisbenzimidazole derivatives. Our group previous studies have shown that this group compounds can be promising lead compound for further development of novel bisbenzimidazole structure derivatives. Scope of the project was planned to develop new bisbenzimidazole derivatives and to investigate in vitro antimicrobial activity of these compounds.In this study, 10 bisbenzimidazole and related derivatives were synthesized and tested for in vitro antimicrobial activity by macro dilution test methods. The in vitro antimicrobial activity screening of the compounds was carried out minimum inhibitory concentration value against various Gram-positive, Gram-negative bacteria and candida species fungi. The most active compound was 2,2'-(1,3-Propanediyl) bis-1H-benzimidazole (Compound 4) as shown by most inhibitory effect on Staphylococcus aureus. Compound 4 showed better activity Gram-positive bacteria than Gram-negative bacteria and yeast. 38

ÖZETGEN TEDAVİSİ İÇİN TASARLANAN VE PATENT BAŞVURUSU YAPILAN FARMASÖTİKLERİN İNCELENMESİ VE DEĞERLENDİRİLMESİAmaç: Araştırmanın amacı, ruhsatlı ve patent koruması için başvurulan gen tedavi ürünlerini saptamak, bu ürünlerin çeşitleri, uygulama yöntemleri, kullanım alanlarını belirlemek ve bu ürünlerin fikri mülkiyet hakları ile ilişkisini ele almaktır.Gereç ve Yöntem: Öncelikle, ruhsat onaylı gen tedavi ürünleri belirlendi ve ardından Dünya Fikri Mülkiyet Örgütü’nün (WIPO) çevrimiçi patent başvuru veritabanı olan Patenscope adresinden “gen tedavisi” anahtar kelimeleriyle 2007-2014 yılları arasında yayınlanan patent başvuruları tarandı. Ayrıca, vaka raporları, ulusal/uluslararası patent yönetmelikleri ve mevcut uygulamalar ışığında; gen tedavisi ürünlerine patent ile sağlanan korumanın kapsamı ve sınırları analiz edildi. Bu durumun, kamu sağlığı, Ar-Ge, etik anlayış ve ekonomiye etkileri irdelenerek dünyadaki genel bakış ele alındı.Bulgular: Şimdilik, tedavi için onaylı gen ürünleri oldukça sınırlı sayıda olup; bu alanla ilgili çalışmaların çoğunluğu klinik deneme fazındadır. Fakat, patent taraması ile ilgili elde edilen verilere göre, gerek kar amacı gütmeyen kurumlar gerekse endüstri tarafından gen tedavi ürünlerinin klinik alanda kullanımını kısıtlayan problemleri aşmaya yönelik yoğun çalışmaların sürdürüldüğü ve başta kanser olmak üzere kritik ve kronik birçok hastalık için tanısal/tedavisel alanda ileri teknolojik yaklaşımların sergilendiği saptandı. Bununla beraber, bu ürünlerin patentlenmesiyle ilgili toplumsal boyutta etik kaygıların oluştuğu; hukuksal ve araştırma camiası boyutunda ise anlaşmazlıklar ve belirsizliklerin halen mevcut olduğu gözlemlendi. Sonuçlar: Çalışmadan elde edilen veriler, gen tedavisinin yakın gelecekte rutin tedavide çok daha geniş yer bulacağını; yaygınlaşmasıyla beraber de, bu alanda yaşanan sorunların çeşitleneceğini göstermektedir. Bu nedenle, dünyanın önde gelen sağlık ve patent otoriteleri tarafından sağlanan rehber ve düzenlemeler; hastaların güvenli ve etkin gen tedavisine erişimi ile rekabet ve inovasyonun desteklenmesi açısından kritik öneme sahiptir.ANAHTAR SÖZCÜKLER: Gen, DNA dizisi, Gen Tedavisi, Patent, Fikri HaklarABSTRACTPurpose: Goal of the study is identifying gene therapy products licensed and applied for patent protection, determining these products’ types, methods of application, areas of usage and the relation of these products with intellectual property rights. Method and Material: First, licensed gene therapy products were determined and then patent applications from WIPO’s (World Intellectual Property Organization) online patent application database “Patenscope” address were searched. Besides, in the light of case reports, national/international patent regulations and legacy applications, the scope and boundaries of protection provided by gene patents were analyzed. General view in the world was addressed by discussing this stuation’s effects on public health, R&D, ethical approach and economics.Findings: For now, approved gene products for medication are extremely limited numbers and a great majority of studies are in clinical trial phase. However, according to data obtained from patent database searching, great effort made either by non-profit organisations or by industry to overcome problems that restrict gene therapy products to be used in clinical area and high-tech approaches are exhibited in diagnostic/therapeutic areas for critical and chronical diseases, particularly for cancer. Therewith, it’s observed that in social aspect ethical concerns arise from patenting of these products; in legal and research society aspects conflicts and uncertainties are still present. Results: Data obtained from the study show that in near future, gene therapy will be getting widely used, as it becomes prevelant problems about this area would be diversified. Thus, guides and regulations provided by world’s leading health and patent authorities have critical importance in terms of patients’ access to the safer and effective gene therapy and promoting competition and innovation. KEYWORDS: Gene, DNA Sequence, Gene Therapy, Patent, Intellectual Property

Tez (doktora) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmakognozi Anabilim Dalı, Kayıt no: 3223, Günümüzde kardiyovasküler hastalıklardan sonra en çok ölüme neden olan hastalıkların başında kontrolsüz hücre çoğalması ile karakterize kanser gelmektedir. Kanser tedavisinde kullanılan ilaçlar kanserli hücreleri öldürmenin yanında sağlıklı hücrelere de sitotoksik etki göstermektedir. Hem kanserin oluşum mekanizmalarının kompleks oluşu hem de tedavide kullanılan ilaçların terapötik indekslerinin düşük oluşu nedeniyle tedavide kullanılabilecek yeni maddelerin araştırılması önemini korumaktadır. Bu nedenle başta doğal kaynaklı maddeler olmak üzere çeşitli maddelerin olası antikanser etkileri araştırılmaya devam etmektedir. Halk arasında kanserden korunma amacıyla yumruları tüketilen ve 'yılan yastığı' olarak bilinen Arum italicum Miller (Araceae) bitkisi dikkat çekmektedir. A. italicum bitkisi toksik olarak bilinmesine rağmen halk arasında gıda olarak ve tedavi amaçlı kullanılmaktadır. Kaynaklara göre, bazı yörelerde yumrulardan hazırlanan dekoksiyonun dâhilen kanser ve kadın hastalıklarında; balla karıştırılan dilimlenmiş yumruların ise peptik ülser ve kansere karşı kullanıldığı bilinmektedir. fitokimyasal araştırmalarda, saponin, alkaloit, steroidal bileşikler, neolignan ve furan türevi lignanlar gibi biyolojik olarak aktif sekonder metabolitleri A. italicum'dan tanımlanmıştır. Bu bilgilerden hareketle, yumrulardan hazırlanan ekstre 'biyolojik aktivite yönlendirmeli fraksiyonlama' yöntemi kullanılarak fraksiyonlanmış ve meme (MCF-7) ve akciğer (A549) kanser hücre hatları sitotoksik aktivitenin araştırılmasında kullanılmıştır. Elde edilen alt fraksiyonların sitotoksik etkilerini açıklayabilmek amacıyla flow sitometri ile apoptotik ve BrdU kolorimetrik kit ile DNA sentez inhibisyonları üzerine etkileri araştırılmıştır. Ayrıca, olası antioksidan, antikolinesteraz ve anti-LOX aktiviteleri in vitro olarak belirlenmiştir. Bulgular değerlendirildiğinde, E2 kodlu alt fraksiyon pozitif kontrol olan mitoksantron ile kıyaslanabilir ölçüde A549 akciğer kanser hücre hatlarına karşı kayda değer sitotoksik etki göstermiştir. E3 ve E6 kodlu alt fraksiyonların meme ve akciğer kanser hücrelerine karşı iyi sitotoksik etki gösterdikleri belirlenmiştir. Bu üç alt fraksiyonun farklı konsantrasyonlarda DNA sentez inhibisyonu yaptıkları ve hücreleri apoptoza sürükledikleri görülmüştür. Diğer aktivite çalışmalarında kayda değer sonuçlar elde edilememiştir. Her alt fraksiyonun kimyasal bileşimi YBSK/KS-KS yöntemi ile araştırılmıştır. Hidroksisinnamik asit türevleri, lignan türevleri, fenolik aminler, oksilipinler gibi sekonder metabolitler alt fraksiyonlarda belirlenmiştir.

Sağlıklı ve Kadmiyum Uygulanan Ratlarda Theranekronun Testis Dokusu Üzerine EtkisiÇalışmada Theranekron'un sağlıklı ve kadmiyum uygulanarak hasar oluşturulmuş rat testislerinde, herhangi bir etkisi olup olmadığı ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Theranekronun henüz yeni keşfedilmekte olan rejeneratif özelliklerinden yararlanılmaya çalışılırken aynı zamanda tam bilinmeyen yan etkileri de gözlenmeye çalışılmıştır.Sağlıklı ve erişkin 40 adet erkek Wistar albino rat 5 gruba ayrıldı. Birincigrup kontrol grubu olarak kullanıldı. İkinci, 3. ve 4. gruplarda kadmiyum klorür (7 mg/kg) subkutan uygulandı. İkinci gruptaki denekler 24 saat sonra sakrifiye edildi. Üçüncü gruptaki deneklerin 6 gün sonra sakrifikasyonu yapıldı. Dördüncü grupta kadmiyum klorür verildikten 24 saat sonra Theranekron uygulaması (0.3 mg/kg, subkutanöz) yapıldı. Beşinci grupta sadece Theranekron (0.3 mg/kg, subkutanöz) uygulandı. Her iki grupta da 6 gün sonra deneklerin sakrifikasyonu yapıldı. Kan serumunda nitrit, nitrat ve MDA (Malondialdehyde) düzeylerine bakıldı. Deneklerin sperm sayımları ve sperm morfolojileri değerlendirildi. Testis ve epididimisin genel yapısını ortaya koymak amacıyla Crossman'ın modifiye üçlü boyama tekniği kullanıldı. Kadmiyum klorid uygulamasının testis ve epididimiste dejeneratif değişikliklere neden olduğu, Kadmiyum klorid uygulanan deneklerde Theranekron uygulamasının beklenen doku iyileşmesini sağlamadığı gözlendi. Tek başına Theranekron uygulamasında ise testis ve epididimisin normal morfolojik yapılarını korudukları saptandı, herhangi bir bozulmaya rastlanmadı. Theranekron'un dozu ve uygulanma biçimi nedeniyle bu sonuçlar elde edilmiş olabileceğinden, değişik doz ve uygulama yolları farklı sonuçlar oluşturabilir. Bu alanda yapılacak başka çalışmalarla daha ayrıntılı sonuçlar elde edilebilir.Anahtar kelimeler: Theranekron, Kadmiyum, testis, rat, The Effect of the Theranekron on Healthy and Cadmium Induced Testis of RatsIn the study, it was tried to find out if Theranekron had effects on healthy and cadmium induced testicles. Exploring regenerative effects of Theranekron, it was also tried to observe the possible side effects of it. Fourty Wistar male rats were divided into five groups. 1st Group was used as control group. Cadmium chloride (7 mg/kg) was injected subcutaneously (2nd, 3rd and 4th Groups). Sacrification of the rats in the second group were made after 24 hours from Cadmium chloride administration and in the 3rd group rats were sacrifed 6 days later. After 24 hours from the administration of Cadmium chloride, Theranekron was given (0.3 mg/kg, subcutaneously) in the 4th group. In the 5th group only Theranekron (0.3 mg/kg, subcutaneously ) was given and the rats were sacrified after 5 days. Nitrite, nitrate and MDA (Malondialdehyde) levels were commentated in the blood serum. Sperm count and sperm morphology of the objects in the group were also evaluated. Crossman's Modified Triple stain was used to show the general structure of the testicles and epididimys. It was put forward that the Cadmium chloride manipulation caused degenerative changes in the testicles and in the epididimydis, and Theranekron administration did not provide expected tissue recovery after the use of Cadmium chloride. The use of Theranekron only by itself did not cause any morphological changes in the question tissues.These results might be caused by the dosage and administration method of Theranekron, different dosage and administration methods may result different. More detailed results can be obtained by future studies of this field.Key words: Theranekron, cadmium, testis, rat 59

Bu çalışmanın amacı düşük çözünürlük gösteren atorvastatin kalsiyum (AtrCa) ile yenilikçi formülsyonlar geliştirip, bu formülasyonların in vitro salım, permeabilite özelliklerini ticari formülasyon ile karşılaştırmaktır.Tez kapsamında primer hiperkolesterolemi tedavisinde oral yolla kullanılabilecek AtrCa içeren kendiliğinden mikroemülsifiye olabilen ilaç taşıyıcı sistemlerin, mikroemülsifiye sistemlerin katılaştırılması yöntemi ile hazırlanan pellet formülasyonlarının hazırlanışı, kalite kontrolü ve ticari formülasyon ile karşılaştırılma çalışmaları yapılmıştır.Bu amaçla öncelikle, AtrCa'un yüksek basınçlı sıvı kromatografisi ile (HPLC) metot geliştirilip validasyonları gerçekleştirildi. AtrCa'un çeşitli yağ, YEM, YYEM ve tamponlarda çözünürlük çalışması yapıldı. Belirlenen yardımcı maddeler ile üçgen faz diyagramları çizilip en yüksek alan değeri veren üç formülasyona karar verildi. Termodinamik stabilite çalışmalarında faz ayrışması gözlenmeyen formülsyon kararlaştırıldı ve bu formülasyonun fizikokimyasal özellikleri incelendi. SMEDD formülasyonun içerik miktarı tayin edildi. SMEDD formülasyonunun uzun süreli ve hızlandırılmış stabilite çalışmaları altı ay boyunca gerçekleştirildi.AtrCa'un pellet formülasyonu çalışmalarında katı faza emdirilecek mikroemülsiyon bileşenleri çözünürlük çalışmaları ile, su miktarı viskozite değerlerine göre belirlendi. Katı faza emdirilen mikroemülsiyon ile pellet formülasyonları oluşturuldu bu formülasyonda fizikokimyasal özelliklerin belirlenmesi için çalışmalar yapıldı. Stabilite ve içerik miktarı tayinleri yapıldı.AtrCa etkin maddesinin, geliştirilen SMEDD formülasyonu ve pellet formülasyonunun in vitro salım çalışmaları gerçekleştirilip ticari formülasyon ile kıyaslamalar gerçekleştirildi. İn vitro ortamda Caco-2 hücreleri ile yapılan permeabilite çalışmalarında AtrCa etkin maddesinin, SMEDD ve pellet formülasyonunun, ticari formülasyonun geçiş çalışmaları gerçekleştirildi. 0., 24., 48. ve 72. saatlerde SMEDD ve pellet formülasyonunun, AtrCa etkin maddesinin ve ticari formülasyonunun sitotoksisite çalışmaları yapıldı.AtrCa içeren SMEDD ve SMEDD-pellet formülasyonlarının gelecekte yapılacak ileri çalışmalar ile hiperkolesterolemi tedavisinde umut vaat eden formülasyonlar olabileceği sonucuna varıldı. This study aimed develop innovative formulations with low solubility active agent is atorvastatin calcium, formulations of this in vitro release experiment was to compare the permeability properties of commercial formulation.Studies have been conducted for preparation and quality control of atorvastatin calcium containing self micro/nano emulsion drug delivery systems (SMEDDs) and preparation of pellet formulations by the method of solidification of microemulsified systems that can be administered by peroral route for treatment of primary hypercholesterolemia, will be compared with the commercial formulation. Firstly the methods was developed and validated in selected active ingredients by HPLC. Atorvastatin calcium's solubility studies were done in various oil phases, surfactans, cosurfactans and buffers. After working with the solubility studies, triangle phase diagrams were drawn with specified compounds and three formulations were decided that the highest area value. Thermodynamic stability of study results was observed phase separation and examined physicochemical properties of this formulation. The amount of ingredients of SMEDD formulation was performed by HPLC. SMEDD formulation's stability studies were carried out long term and accelerated stability for six months. Pellet formulation studies were conducted with microemulsion components adsorbed solid-phase were determined by solubility studies and the amount of water was determined according to viscosity of microemulsion formulation. Pellet formulations were prepared by solid phase adsorbed microemulsion. Studies were made to specify physicochemical properties of this formulation. Stability and amount of content studies was carried out. The active ingredient of atorvastatin calcium, developed SMEDD formulation and pellet formulations was studied in vitro release studies and compared with the commercial formulation. In vitro permeation studies were carried out with the Caco-2 cells for absorption studies of active ingredient of atorvastatin calcium, the pellet formulation, SMEDD formulations and commercial formulation. Cytotoxicity studies were conducted for atorvastatin calcium, SMEDD formulation, pellet formulation and commercial formulations for 0., 24., 48.,72. hours.As a result of all the studies performed, it was concluded that the findings are SMEDD and SMEDD- pellet formulations containing of the AtrCa, promising in the treatment of hypercholesterolaemia formulations with further studies to be done in the future. 204

Tüm ölüm nedenlerine bakıldığında, kanser hastalıkları, hem erkeklerde hem de kadınlarda ikinci sırayı almaktadır. Kemik kanseriyse diğer kanser türlerine göre daha genç yaşlarda görülen ve göz ardı edilebilen bir kanser türüdür.Çalışmamızda kullanılacak olan Maleik Anhidrit kopolimerinin anti-tümör aktivite, anti-viral aktivite, anti-bakteriyel aktivite, anti-fungal aktivite gibi oldukça fazla biyolojik aktivitesi bulunmaktadır. Apoptoz (fizyolojik hücre ölümü), hücre intiharı olarak da bilinen fizyolojik bir olaydır. Bizim çalışmamızda; Maleik anhidrit alil fenil eter-hidroksiüre konjugatının (MAAFE-HX) antitümör, sitotoksisite ve antimikrobiyal aktivitesi araştırılmıştır. Antimikrobiyal ve antifungal aktiviteyi araştırmak için disk difüzyon yöntemi 5 kontrol mikroorganizma olan S. aureus (ATCC 25923), E. faecalis (ATCC 29212), Meticillin-Resistant Staphylococcus aureus (ATCC 43300), E. coli (ATCC 25922), P. aeruginosa (ATCC 27853), C. albicans (ATCC 10231) üzerinde uygulanmış; kopolimer ilaç konjugatımızın antimikrobiyal aktiviteye sahip olmadığı gözlenmiştir. İlaç(hidroksiüre) ve kopolimer ilaç uygulanan MG-63 kemik kanseri hücrelerine 24 saatlik inkübasyonun ardından XTT hücre canlılığı analizleri yapılmıştır. Konjugatın uygulandığı hücrelerde daha az canlı hücre olduğu görülmüştür. Buna göre konjugatın kemoterapi ilacına göre daha fazla antitümör aktiviteye sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca hücrelerin apoptoza gitme durumlarını belirlemek için ise hedef genlerin ekspresyon seviyeleri gerçek zamanlı kantitatif polimeraz zincir reaksiyonu( rt-PCR) ile belirlenmiștir. Hedef genlerden fazla eksprese olması halinde apoptozu inhibe eden B hücre lenfoma-2(Bcl-2)'nin konjugat uygulanan hücrelerde sadece ilaç uygulanan hücrelere göre daha fazla baskılandığı görülmüştür. Diğer yandan kaspaz 3,7 ve apoptotik peptidaz aktive eden faktör-1(APAF-1) genlerinin ekspresyonlarının ise konjugat uygulanan hücrelerde ilaç uygulananlara göre indüklendiği belirlenmiştir. İlaç ve kopolimer ilaç konjugatı uygulanan hücrelerdeki bu fark ise anlamlı bulunmuştur(p

Günümüzde ilaç, vitamin vb. çeşitli kimyasallar üretmek ve onlardan yararlanmak için biyolojik ya da klinik denemeler dikkate alınmaktadır. Yeni ve etkin ilaçların geliştirilmesi aşamasında denemeler aracılığı ile tolerans limitleri, eşik doz tanımlamaları ve %50 etkin doz (ED50) ya da %50 öldürücü doz (LD50) hesaplanmaktadır. Biyolojik deneme, biyolojik bir canlıya uygulanan herhangi bir fiziksel, kimyasal, biyolojik, farmakolojik veya toksikolojik vb. etkili maddelerin (stimulus) farklı doz düzeylerinin oluşturduğu cevapların incelenmesidir. LD50 değeri, biyolojik denemelerde bir maddenin toksisitesinin göstergesi olarak kullanılmaktadır. ED50 ise tedavi amaçlı kullanılan bir maddenin etkinliğinin/yararlılığını göstergesi olarak kullanılmaktadır. Bir preparatın LD50 değeri elde edilmeden önce deneklere bu preparatın farklı dozları verilmektedir. Bu preparatın etkisi açıkça bilinmediğinde geniş aralıklı dozlar uygulanabilmektedir.Bu araştırmada, klinik ve biyolojik denemelerde medyan letal dozun (LD50) ya da medyan etkin dozun (ED50) tahmin edilmesi için kullanılan bazı yöntemlerin; deneklere uygulanan doz düzeylerinin aralıklarının dar ya da geniş olmasına ve elde edilen tolerans dağılımlarının Normal, Uç değer ve Lojistik dağılım formunda olmalarına göre etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlanmaktadır. Bu çalışma medyan letal dozu tahmin etmede kullanılan Dragstedt-Behrens, Spearman-Kärber, Shuster-Dietrich, Probit ve Lojit yöntemlerini içermektedir. Bu yöntemlerden Probit ve Lojit yöntemleri literatürde bilinen en iyi yöntemlerdir. Ancak bu yöntemler teorik bir dağılım varsayımı içermektedir. Bunun aksine Dragstedt-Behrens, Spearman-Kärber, Shuster-Dietrich yöntemleri ise dağılım varsayımı gerektirmeyen parametrik olmayan yöntemlerdir. Bu nedenle farklı tolerans dağılımları (normal, uç değer ve lojistik dağılım) altında ve doz aralıklarının dar ya da geniş olması durumlarına göre türetilen veri yapılarında bu yöntemlerin etkinlikleri karşılaştırılmıştır. Yöntemlerin etkinlikleri karşılaştırılırken Monte Carlo simülasyon tekniğinden faydalanılmıştır. Simülasyon kodları R studio programı aracılığı ile yazılmıştır. Karşılaştırma ölçütleri olarak hata kareler ortalaması, güven aralığı uzunluğu ve etkinlik değerleri dikkate alınmıştır.Probit ve Lojit Analiz yöntemleri tüm dağılım türlerinde benzer sonuçlar göstermiştir. Dragstedt-Behrens, Spearman-Kärber ve Shuster-Dietrich yöntemleri parametrik olmamalarına rağmen uç değer dağılımında parametrik yöntemlere göre daha yanlı sonuçlar göstermişlerdir. Uç değer ve Lojistik dağılımdan türetilen verilerde Dragstedt-Behrens ve Shuster-Dietrich yöntemlerinin Spearman-Kärber yönteminden daha etkin sonuçlara sahip olduğu görülmüştür. Doz aralıkları genişlediğinde parametrik yöntemlerin etkinlikleri fark edilir düzeyde azalmıştır.Bu çalışmada elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde, doz aralıklarının dar tutulduğu durumlarda Normal ve Lojistik dağılım gösteren verilerin LD50 ya da ED50 değerlerinin hesaplanmasında parametrik yöntemlerden yararlanılması (Probit ve Lojit) önerilmektedir. Ancak bu dağılım türleri için doz aralıkları genişlediğinde parametrik yöntemler etkinliğini kaybetmekte ve Dragstedt-Behrens ile Shuster-Dietrich yöntemleri kullanımı daha uygun hale dönüşmektedir. Uç değer dağılımı için hem dar doz hem de geniş doz aralıklarında bu yöntemler arasından parametrik yöntemler kullanılması daha uygundur.Anahtar Kelimeler: Biyolojik deneme, Doz-cevap eğrisi, Medyan letal doz, LD50, ED50, Probit, Lojit, Dragstedt-Behrens, Shuster-Dietrich, Spearman-Kärber, Tolerans dağılımı. Nowadays, bioassays or clinical trials are taking into consideration to product various chemicals (drug, vitamin etc.) and to take advantage of them. Tolerance limits, definitions of threshold dose and %50 effective dose (ED50) or %50 letal dose (LD50) are calculated during the development new and effective drugs via bioassays.Biological assay is the study of responses to physical, chemical, biological or toxicological etc. substances (stimulus) applied in a biological alive occurring in different dose levels. The value of LD50 is frequently used as the indicator of the toxicity of a substance in bioassays. The value of ED50 is used as indicator of the efficiency of a substance that is used for therapeutic purposes. Before LD50 value of a preparate is obtained, different dosage levels of this preparate are applied to experimental animal. When the effect of preparate is not clearly known, wider spaced dose levels can be applied to test subject. The main purpose of this research was to compare some methods while determining median lethal dose (LD50) and median effective dose (ED50) in clinical and biological assays according to normal, extreme value and logistic distribution types and narrower or wider dose spaced.This study contains Dragstedt-Behrens, Spearman-Kärber, Shuster-Dietrich, Probit and Logit methods that are used to estimate median letal dose. Probit and Logit methods are the best known procedures which are popular in literature. However they require the assumption of a theoretical tolerance distribution. Contrary to this, Dragstedt-Behrens, Spearman-Kärber and Shuster-Dietrich does not contain any assumption of distribution since it is a nonparametric method. That's why we wanted to compare these techniques under different tolerance distribution (which are normal, extreme value and logistic distribution) and narrower or wider dose spaced. Monte Carlo simulation technique is used when efficiencies of methods were compared. Simulation codes were written via R studio package program. Mean square errors (MSE), length of confidence intervals and efficiency was used as comparison criteria.Probit and Logit methods had the same results for all distribution types and sample sizes. Although Dragstedt-Behrens, Spearman-Kärber and Shuster-Dietrich methods are a nonparametric method, they gave more biased for extreme value distributed tolerance values. In extreme value and logistic distribution types, Dragstedt-Behrens and Shuster-Dietrich methods had more unbiased results than Spearman-Kärber. Efficiencies of parametric methods were distinguishably decreasing when the dosage intervals were enlarging.The result of this study shows that in normal and logistic distribution types, parametric methods (Probit and Logit) should be used for narrower dose spaced. However for this distribution types, parametric methods were losing effectiveness of themselves when the dosage intervals were enlarging and Dragstedt-Behrens and Shuster-Dietrich methods were more useful than parametric methods. For extreme value distribution, to use parametric methods are more appropriate for both narrower and wider dose spaced.Keywords: Biological assay, Dose-response curve, Median letal dose, LD50, ED50, Probit, Logit, Dragstedt-Behrens, Shuster-Dietrich, Spearman-Kärber, Tolerance distribution. 68

GST, ekzojen ve endojen kaynaklı, elektrofilik ve hidrofobik bileşiklerin GSH ile konjugasyonunu katalizleyen Faz-II detoksifikasyon enzim ailesidir. GST izozimlerinden en önemlisi olan hGST P1-1'in çok farklı insan kaynaklı tümörde fazla miktarda salgılandığı ve bu sistemle metabolize olan pek çok kanser ilacının metabolizmasını hızlandırarak; ilaçla hedeflenen etkiye ulaşılamamasına, bir başka deyişle çoklu ilaç direnç (MDR) gelişimine sebep olduğu bilinmektedir. Tüm bu nedenlerden dolayı son zamanlarda hGST P1-1 enzimi kanser tedavisi için bir hedef haline gelmiştir.Bu çalışmada benzotiyazol ana yapısına sahip beş tanesi orijinal olan toplam 12 adet sübstitüe benzotiyazol türevi bileşik sentezlenmiştir. Hedeflenen bileşiklere ulaşmak üzere, uygun benzoik asit, SOCl2 ile benzen içerisinde 150 °C sıcaklıkta, 250 PSI basınçta ve 150 W mikrodalga enerjisine 10 dk maruz bırakılmıştır. Oluşan açil klorür 2-amino-4/6-sübstitüe benzotiyazol türevleri ile muamele edilerek sonuç ürünler olan 2-(4′-bromo/metil/nitrobenzamido)-4/6-sübstitüe benzotiyazol türevleri ile 2-(4′-bromo-N′-benzhidrazido)benzotiyazol elde edilmiştir. Sentezlenen bileşiklerin saflıkları İnce Tabaka Kromatografisi ile kontrol edildikten sonra, erime dereceleri saptanmıştır. Bileşiklerin yapıları 1H-NMR, 13C-NMR, Kütle ve Elementel Analiz Yöntemleri kullanılarak aydınlatılmıştır.Sentezlenen 12 adet sübstitüe benzotiyazol türevi bileşiğin hGST P1-1 enzimi üzerindeki IC50 inhibitör etkileri test edilmiştir. Bileşiklerin IC50 değerleri şeklindeki inhibitör etkileri incelendiğinde, test edilen bileşiklerden 2-3, 5, 7 ve 9-10 nolu altı adet benzotiyazol türevi bileşiğin 12 – 38,9 μM değerleri arasında inhibisyon gösterdiği, üç bileşikte (1, 8 ve 12 nolu bileşikler) ise, 100 μM'dan daha büyük inhibisyon değeri gözlenmiştir. Üç bileşikte ise (4, 6 ve 11 nolu bileşikler) çözünürlük sorunu nedeniyle test edilememiştir. Gözlenen bu enzim inhibitör aktivite sonuçları doğrultusunda, hGST P1-1 enzimine karşı inhibitör etkisi kanıtlanmış en etkili iki bileşik (2 ve 5 nolu bileşikler) referans alınarak etkisi test edilen tüm bileşikler üzerinden HipHop yöntemi kullanılarak farmakofor modellerinin hipotezleri oluşturulmuştur. Oluşturulan 10 hipotezden 6. hipotez uygun bulunmuştur. Ayrıca, en yüksek inhibitör etki gösteren 2 nolu bileşik üzerinden, hGST P1-1 enzimi substrat reseptör yüzeyi ile etkileşimini değerlendirmek amacıyla CDocker Yöntemi ile doking çalışması yapılmış ve 2GSS kodlu kristal yapı içindeki EA ile aynı etkileşimleri yaptığı gözlenmiştir.Tüm yapılan çalışmaların ışığında, 2 ve 5 nolu bileşikler yeni hGST P1-1 inhibitörlerinin tasarımında yol gösterir nitelikte bulunmuştur. Bu bileşikler üzerinden yapılacak yeni düzenlemelerle hGSTP1-1 inhibitörü olabilecek daha etkili lider bileşiklere ulaşılması planlanmaktadır. Glutathione S-transferases (GSTs) are Phase II detoxification enzymes that catalyse the conjugation of various electrophilic compounds with glutathione (GSH). Human GST P1-1 is the most important isozyme in MDR as derived from overexpression of hGST P1-1 in a large number of human tumors and is involved in the development of resistance to several anticancer drugs. Because of these reasons, hGST P1-1 enzyme has recently become an important target in cancer treatment.In this study, 12 benzothiazole derivatives were synthesized which five of them were synthesized for the first time. To obtain these compounds; appropriate benzoic acid derivatives and SOCl2 were heated at 150 °C in benzene by using microwave for 10 min. under 250 PSI pressure. Then, prepared acylchlorides were treated with 2-amino-4/6-substitutedbenzothiazole derivatives to obtain 2-(4′-bromo/methyl/nitrobenzamido)-4/6-substitutedbenzothiazole derivatives and 2-(4′-bromo-N′-benzhydrazido)-benzothiazoles. The purity of the synthesized compounds was controlled by TLC and their melting points were determined. Their structures were elucidated by using 1H-NMR, 13C-NMR, Mass, Elemental Analysis Methods.Twelve synthesized benzothiazole derivatives were screened for in vitro inhibition of hGST P1-1 enzyme. Among all of the tested compounds, six compounds (2-3, 5, 7 and 9-10) inhibited hGST P1-1, with an IC50 value of 12 – 38.9 μM; three compounds (1, 8 and 12) exhibited >100 μM inhibitory activity and the other three compounds (4, 6 and 11) were not been able to be tested due to their solubility problem. According to the results of the observed hGST P1-1 enzyme inhibitory activities, the hypotheses of pharmacophore models have been established using HipHop Method. The most active two compounds (Compounds 2 and 5) were used as references during the pharmacophore analysis. The sixth hypothesis was chosen as the best among 10 hypotheses. Additionally, in order to explain the interactions with hGST P1-1 enzyme, compound 2, the most active one, was chosen for the docking studies performed by using CDocker Method.As a result of all studies, Compounds 2 and 5 have been found as the lead compounds in the drug design studies of new hGST P1-1 enzyme inhibitors. Some modifications of these compounds might offer more active compounds. 171

Amaç: Bu tez çalışmasında amaç 4-[5-(2,4/2,5/3,4-Dimetoksifenil)-3-(4-metoksifenil)-4,5-dihidro-1H-pirazol-1-il]benzensülfonamit'lerin yapısında potansiyel sitotoksik/antikanser etkili yeni bileşiklerin sentezlenmesi ve sitotoksik aktivitelerinin incelenmesidir. Kimyasal modifikasyonların amacı kimyasal yapının biyoaktiviteye etkisini araştırmaktır.Materyal ve Metot: Bu çalışmada şalkonlardan hareketle, p-hidrazino benzen sülfonamit kullanılarak etil alkol içinde katalitik miktarda glasiyal asetik asit varlığında geri çeviren soğutucu altında ısıtılarak pirazolin tipi bileşikler sentezlenmiştir. Sentezlenen bileşiklerin sitotoksisitesi bir seri kanserli (Ca9-22, HSC-2, HSC-3, HSC-4) hücre hatları ve normal hücrelere (HGF, HPC, HPLF) MTT yöntemi ile test edilmiştir.Bulgular: Bileşiklerin kimyasal yapıları 1H NMR ve 13C NMR yardımı ile aydınlatılmıştır. Bileşiklere ait deneysel veriler Tablo 3.3.1'de, bileşiklere ait NMR verileri Tablo 4.1.1 ve Tablo 4.1.2'de ve sitotoksik aktivite sonuçları Tablo 4.2.1'de sunulmuştur.Sonuç: Bileşikler (1-8) % 30-84 verimle sentezlenmiştir. Bileşiklerin kimyasal yapıları 1H-NMR, 13C-NMR ile aydınlatılmıştır. Bileşiklere ait NMR spektrumları bölüm 3'te verilmiştir. Söz konusu bileşiklerin TS çalışılan hücre hatlarına karşı ayırt edici olmadığı gözlenmiştir. Aim: The aim of this thesis is to synthesize the potentially cytotoxic/anticancer new compounds carrying 4-[5-(2,4/2,5/3,4-dimethoxy-phenyl)-3-substitutedphenyl-4,5-dihydro-1H-pyrazol-1-yl]benzenesulfonamide structure and studying cytotoxic activity of the compounds. Purpose of the chemical modification was to investigate the effect of the modifications to the chemical structure of bioactivity.Material and Method: In this study starting from chalcones which synthesized by using aromatic aldehyde and ketone structures in basic media with ethyl alcohol, p-hydrazino benzene sulfonamide using a catalytic amount of glacial acetic acid in ethyl alcohol heating under reflux in the presence of pyrazole compounds of type. Cytotoxicity of the synthesized compounds tested against cancer and normal cell lines by MTT assay. The cell lines used; Ca9-22, HSC-2, HSC-3, HSC-4, cancer cell lines, and HGF, HPC, HPLF are normal cells.Results: The chemical structures of the compounds were identified with 1H NMR and 13C NMR. Experimental data of the compound was showed in Table 3.3.1, NMR data in Table 4.1.1 and Table 4.1.2 and cytotoxic activity results in Table 4.2.1.Conclusion: Compounds (1-8) were synthesized with a yield of 30-84. The chemical structure of the compounds was determined by 1H-NMR and 13C-NMR. NMR spectra of the compounds are given in section 3. The TS of the compounds was observed to be indistinguishable against the cell line. 73

Amaç: Bu çalışmada, bosentanın standart çalışma çözeltilerinde ve tabletlerde miktar tayini için UV-Görünür Bölge Spektrofotometri, Birinci Türev Spektrofotometri ve HPLC yöntemlerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Spektrofotometrik ölçümler Thermospectronic çift ışınlı UV-Görünür Bölge spektrofotometresi ile ölçüldü. UV–Görünür Bölge spektrumlar, ışının madde üzerine gönderilmesiyle elde edilen absorbans değerlerinin ışının dalga boyuna karşı grafiğe geçirilmesiyle 271 nm dalga boyunda elde edildi. Birinci Türev Spektrofotometrisi çalışmalarında 285 nm dalga boyunda spektrumlar elde edildi. HPLC yönteminde, hareketli faz olarak metanol-asetonitril-su (20:50:30 v/v/v) çözücü karışımları kullanıldı. Bu çalışmada en iyi ayırım sabit faz olarak kullanılan ters faz C18 (250x4.6 mm,5µm) kolonda elde edildi. Bulgular: UV-Görünür Bölge Spektrofotometri ve Birinci Türev Spektrofotometri yöntemlerinin sırasıyla 10-35 µg ml-1 ve 3-25 µg ml-1, HPLC yönteminin ise 0.25–20 μg ml-1 derişim aralığında doğrusal olduğu belirlenmiştir. Bosentanın kantitatif analizinde her üç yöntem için gün-içi ve günler arası kesinlik değeri % 2.60' dan küçük ve doğruluk değeri % 2.67' den küçük olarak bulunmuştur. Sonuç: Her üç yöntemle gerçekleştirilen çalışmalarda bosentan etkin maddesinin ticari preparatlarda miktar tayini başarılı bir şekilde yapıldı ve bu yöntemler geliştirilip geçerlilik testleri yapıldı.Anahtar Kelimeler: Bosentan, birinci türev spektrofotometri yöntemi, HPLC yöntemi, UV-Görünür bölge spektrofotometri yöntemi, ticari preparat. Aim: In this study, it's aimed to develop and validate first derivative spectrophotometry, the UV –Visible spectrophotometry and the HPLC method for bosentan standards and pharmaceutical preparations.Material and Method: Spectrophotometric determinations were performed by Thermospectronic double-beamed UV-Visible spectroscopy. UV-Visible spectrum is measured at 271nm spectral bandwidth. First-order derivative spectrum is measured at 285 nm spectral bandwidth. In HPLC, methanol-acetonitrile-water (20:50:30 v/v/v) solvent mixture is used as mobile phase. In this study, the reverse phase C18(250X4,6 mm,5µm) colon used as stationary immobile phase is the best.Results: Calibration curves of UV-Visible spectrophotometry and first-order derivative spectrophotometry methods were linear between the concentration range of respectively 10-35µg ml-1 and 3-25 µg ml-1, while the concentration range was between 0.25-20 µg ml-1 in HPLC. For all methods, intra- and inter-day relative standard deviation values were 2.60 % and for all concentrations of bosentan the relative errors were 2.67 %. Conclusion: These three methods were successfully applied onto pharmaceutical preparations containing the active ingredient bosentan and validated.Key Words: Bosentan, first-order spectrophotometry method, HPLC method, pharmaceutical preparations, UV-Visible spectrophotometry method. 84

Amaç: Bu çalışmada, Centaurea kilaea Boiss. (Asteraceae) bitkisinden antiproliferatif aktivite yönlendirmeli aktif bileşiklerin izolasyonu ve yapılarının tayini amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: C. kilaea türünün toprak üstü kısımlarından maserasyonla hazırlanan heptan (H), kloroform (K), metanol (M) ekstrelerinin, üç farklı insan kanser hücre dizilerine (MCF-7: Meme kanseri, Hela: Serviks kanseri, PC-3: Prostat kanseri) karşı antiproliferatif etkileri MTT testiyle incelenerek aktif çıkan kloroform ekstresinden madde izolasyonu yapılmasına karar verilmiştir.Bulgular: K ekstresi, Hela ve MCF-7'ye karşı en yüksek antiproliferatif aktiviteyi sergilerken, K ile M ekstreleri ise PC-3 üzerinde en yüksek aktiviteyi göstermişlerdir. En aktif gözüken K ekstresinin, üç ana fraksiyonu (F4-10, F11-14, F15-20) denenmiş ve F11-14'ün, Hela ve MCF-7'ye karşı en aktif olduğu bulunmuştur. Bu fraksiyondan izole edilen 3-O-metilöpatorin, apigenin, dehidromelitensin, oleanolik asit, öpatorin, pektolinarigenin, salvigenin, sinisin, sirsimaritin, taraksasterol, yaseosidin L-929 (Fare fibroblast hücre dizisi) ve Hela'ya karşı herhangi bir aktivite göstermemiştir. MCF-7'ye karşı, Sinisin oldukça güçlü bir antikanser aktivite gösterirken, dehidromelitensin ve pektolinarigenin orta derecede aktivite göstermişlerdir. PC-3'e karşı ise sirsimaritin güçlü bir antikanser aktivite gösterirken apigenin, dehidromelitensin, oleanolik asit, öpatorin ve sinisin bileşiklerinin orta düzeyde aktiviteye sahip oldukları bulunmuştur.Sonuçlar: C. kilaea türünün antiproliferatif aktivite gösteren K ekstresinin sorumlu bileşikleri ilk kez bu çalışmayla bulunmuştur. Aynı zamanda dehidromelitensin, oleanolik asit, öpatorin, sinisin, sirsimaritin ve taraksasterol bileşikleri ilk kez bu çalışmayla izole edilmiştir. Sinisin bileşiği ile ilk kez aktivitesi bu çalışmayla ortaya çıkarılan sirsimaritin'in sırasıyla meme ve prostat kanserine karşı potansiyel bir antikanser ilaç adayı olabilecekleri görülmektedir. Objective: In this study, it is aimed to isolate and structurally elucidate the active compounds from Centaurea kilaea Boiss. (Asteraceae). Material ad methods: Antiproliferative activity of heptane (H), chloroform (K) and methanol extracts (M) of C. kilaea were measured against three human cancer cell lines (Hela; cervix adenocarcinoma, MCF-7; breast adenocarcinoma, PC-3; prostate adenocarcinoma) using MTT assay and compounds have been determined to be isolated from C exhibiting antiproliferative activity.Results: K exhibited the greatest antiproliferative activity against Hela and MCF-7 cells while K and M showed the highest activity against PC-3 cell. Three main fractions of K (F4-10, F11-14, F15-20) showing the most activity were tested and F11-14 demonstrated the highest activity against Hela and MCF-7 cells. 3-O-methyleupatorin, apigenin, dehydromelitensine, oleanolic acid eupatorin, pectolinarigenin, salvigenin, cnicin, cirsimaritin, taraxasterol, jaseosidin isolated from this fraction did not display any activity against L-929 (mouse fibroblast cell line) and Hela. When Cnicin showed fairly strong activity against MCF-7; dehydromelitensine and pectolinarigenin exhibited moderate activity against it. While Cirsimaritin demonstrated potent activity against PC-3; apigenin, dehydromelitensine, oleanolic acid, eupatorin and cnicin were found to have moderate activity against it.Conclusion: The active compounds of K of C. kilaea showing activity have been found for the first time in this study. Also, Dehydromelitensine, oleanolic acid, eupatorin, cnicin, cirsimaritin, taraxasterol have been isolated for the first time. It is seen that Cnicin and cirsimaritin whose activity was firstly revealed by this study could serve as a potential anticancer drug candidates against breast and prostate cancer, respectively. 240

Bu çalışmanın amacı, solunum yolu enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılan florokinolonlar grubundan bir antibiyotik olan Levofloksasin hemihidrat'ın pulmoner yolla uygulanmak üzere kuru toz inhaler formülasyonlarının geliştirilmesidir. Antibiyotiklerin yüksek dozda sistemik uygulanmasının çeşitli istenmeyen yan etkilere olması, akciğeri direkt hedef alan ve böylece sistemik etkiyi minimum düzeye çekebilecek bir tedavi yöntemine ihtiyaç doğurmuştur. Akciğerlerin, geniş yüzey alanı, ince epitel tabakası, yüksek damarlanma ağı ve ilk geçiş etkisini elimine edilebilmesi gibi, hem lokal hem sistemik tedaviler açısından avantajlara sahip olduğu bilinmektedir. Bu nedenle çalışmamızda, levofloksasin hemihidrat'ın, mikropartiküler sistemlerini içeren kuru toz inhaler formülasyonlarının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Mikropartiküler formülasyonlar çoklu emülsiyon tekniği ile hazırlanmıştır. Formülasyonlarda kullanılmak üzere seçilmiş olan polimerler biyouyumlu olduğu ve toksik olmadığı bilinen PLGA (poli(laktik-ko-glikolik asit) ve PCL (polikaprolakton) kullanılmıştır.Mikropartikül formülasyonlarında polimer tipi, oranları ve miktarı, organik çözücü hacmi, dış su faz hacmi, organik faza ve dış faza eklenen yardımcı maddelerin, partikül büyüklüğü ve dağılımı, enkapsülasyon etkinlikleri, ürün verimi, etkin madde salım profillleri özelliklerine etkisi incelenmiştir. Bulgulara göre F4 ve F6 uygun bulunmuş ve çalışmalara bu formüllerle devam edilmiştir. Seçilen formülasyonların inhalasyonla taşınmasını sağlamak için İnhalac 70, İnhalac 120 ve İnhalac 230 ile belli oranlara fiziksel karışımları hazırlanmış ve mikropartiküllerin aerodinamik özelliklerine etkisi incelenmiştir. Kullanılan yardımcı maddelerin mikropartiküllerin agregasyonunu önlediği ve aerodinamik özelliklerini iyileştirdiği tespit edilmiştir. Seçilen mikropartiküler formülasyonlar üzerinde antimikrobiyal aktivite tayini yapılmış ve formülasyonların mikroorganizmalara karşı aktif olduğu tespit edilmiştir. Çalışmamızda edilen sonuçlar, Levofloksasin hemihidrat'ın inhalasyona yönelik uygun özelliklerde mikropartiküler formülasyonlarının hazırlandığı sonucunu vermiştir. The aim of this work is to develop a dry powder inhaler formulations of lexofloxacin hemihydrate, which is one of the fluoroquinolones used for the treatment of respiratory tract infections.High doses of antibiotics have various undesirable side effects of systemic administration, so a need arised for treatments for targeting the lungs directly for reducing systemic side effects. The lung has some advantages in both local and systemic therapies, like large surface area, thin epithelial layer, high bioavailability, and high first-pass effect can be eliminated. Therefore, in our study, levofloxacin hemihydrate dry powder inhaler formulations had planned to be developed for pulmonary route.Microparticle formulations were prepared by multiple emulsion technique. Polymers that used for microparticle formulations are PLGA (poly (lactic-co-glycolic acid), and PCL (polycaprolactone), which were known as biocompatible and non-toxic.The effect of polymer type, ratio and amount of the organic solvent volume, external water phase volume, excipients that added to the external phase and organic phase, particle size and distribution, encapsulation efficiency, product yield, drug release profile, to microparticle properties was investigated. According to the results, F4 and F6 has been choosen as optimal formulations. In order to improve aerodynamic properties and prevent aggregation of microparticles, a physical mixture of selected formulations was prepared with Inhalac 70, Inhalac 120 and Inhalac 230. Determination of antimicrobial activity on the selected microparticle formulations was investigated. As result, the formulations have animicrobial effiency against tested microorganisms. The results obtained in our study showed that Levofloxacin hemihydrate microparticles with appropriate specifications were prepared. 124

Metil Prednizolon Sodyum Süksinat (MPSS) hidrofilik özellikte sentetik bir glukokortikoiddir. Genellikle antienflamatuvar etki elde etmek için kulanılmasının yanısıra akut omurilik travması (AOT) ile oluşan hasarın tedavisinde etkinliği kanıtlanmış ve klinikte kullanılan tek terapötik ajandır. Uygulanan çok yüksek doza bağlı olarak ortaya çıkardığı ciddi yan etkiler nedeniyle AOT vakalarında kullanımı eleştirilmektedir. Bu tez çalışmasında geliştirilecek bir nanopartikül-jel ilaç taşıyıcı sistem ile MPSS'nin hasar bölgesine doğrudan uygulanması ve doza bağlı yan etkilerin azaltılması hedeflenmiştir. Bu amaçla MPSS yüklü polikaprolakton nanopartiküller geliştirilmiş ve bu nanopartiküller fibrin jel formülasyonu içine disperse edilmiştir. Nanopartiküller, nanoçöktürme yöntemi ile hazırlanmış ve geliştirilen optimum formülasyonun ortalama partikül büyüklüğü 185 nm, ilaç yükleme etkinliği % 7,9 olarak hesaplanmıştır. Geliştirilen nanopartikül jel sisteminin in vivo etkinliği sıçan omurilik hasarı modeli kullanılarak değerlendirilmiştir. Farklı formülasyonların antienflamatuvar etkinliği travmatize dokularda enflamatuvar sitokinler interlökin 1β ve interlökin-6 ve Kaspaz-3 seviyeleri tayin edilerek değerlendirilmiştir. Buna ek olarak ultrastrüktürel seviyede ortaya çıkan hasar transmisyon elektron mikroskopisi kullanılarak incelenmiştir. Enflamatuvar sitokin düzeyleri ve histopatolojik hasar bakımından nanopartikül-jel sisteminin sistemik yüksek doz MPSS'ye eşdeğer etkinlik gösterdiği görülmüştür. Geliştirilen ilaç taşıyıcı sistemin omurilik hasarlarında diğer pek çok etkin madde için de hem etkin hem de güvenli bir alternatif olabileceği düşünülmektedir. Methyl prednisolone sodium succinate (MPSS) is a very hydrophilic synthetic glucocorticoid. Although it is usually used for its anti-inflammatory effects, it is still the only efficacy proven therapeutic agent which is used in the treatment of spinal cord damage occurring after trauma. Due to the serious side effects caused by high doses that need to be administered, MP administration after SCI is highly criticized. In our study it is aimed to develop a nanoparticle-gel combined drug delivery system for localization of MP on trauma site and eliminating dose-dependent side effects. For this purpose, MPSS loaded polycaprolactone nanoparticles were developed and embedded in a fibrin gel formulation which is developed in the context of this thesis. Optimum nanaoparticles with an average particle size of 185nm and 7,9 % drug encapsulation efficiency were produced with nanoprecipitation method. The in vivo efficiency of nanoparticle-gel system are evaluated on an acute spinal cord injury rat model. The levels of inflammatory cytokines (interleukin-1β, interleukin-6) and caspase-3 were quantified in traumatized spinal cord tissues for the assessment of anti-inflammatory effects of the different formulations. Furthermore, the damage on ultrastructural level was assessed by transmission electron microscopy. Regarding inflammatory cytokine levels and histopathological damage, the developed NP-gel system showed very similar efficacy results with systemic high dose of MPSS. It is believed that the system developed and characterized in this study may be used as an alternative for the safe and effective delivery of several other therapeutic molecules on injured spinal cord cases. 215

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmasötik Kimya Anabilim Dalı, Kayıt no: 383644, Günümüzde pek çok antimikrobiyal ajan olmasına karşın, istenmeyen yan etkiler, toksik etkiler ve direnç problemleri gibi bazı durumlar yüzünden tedaviler yetersiz ve eksik kalmaktadır. Bu nedenle, farklı metodlarla daha az yan etkili, yeni ve etkili bileşiklere ulaşabilmek amacıyla bu alandaki çalışmalar halen devam etmektedir. Bu tez kapsamında 2-Kloro-N-[4-(1H-imidazol-1-il)fenil]asetamid bileşiği ile çeşitli merkapto azol türevlerinin reaksiyonu sonucu 14 adet 2-sübstitüe-N-[4-(1H-imidazol-1-il)fenil]asetamid türevleri sentezlenmiştir. Sentezlenen bileşiklerin yapıları spektroskopik yöntemler ve elemental analiz ile aydınlatılmıştır. Bileşiklerin antimikrobiyal etkileri in vitro aktivite testleri ile belirlenmiştir. Antibakteriyel etki testleri, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Enterococcus faecalis ATCC 51922, Listeria monocytogenes ATCC 1911, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Escherichia coli ATCC 35218 ve Escherichia coli ATCC 25922 türleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Kloramfenikol standart antibakteriyel madde olarak kullanılmıştır. Antifungal aktivite testleri ise Candida albicans ATCC 90028, Candida glabrata ATCC 90030, Candida krusei ATCC 6258 ve Candida parapsilopsis ATCC 22019 türleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Ketokonazol standart antifungal madde olarak kullanılmıştır. Mikrobiyolojik çalışmalar sonucunda, sentezlenen bileşiklerin orta derecede antimikrobiyal etkinliğe sahip olduğu tespit edilmiştir.

Parkinson tedavisinde kullanılan ropinirol ve pramipeksol ile modifiye edilmemiş elektrotlar ve nanosensörlerle; piribedil için modifiye edilmemiş BDDE ile elektrokimyasal çalışmalar yapılmıştır. Bu maddelerin yükseltgenme davranışları farklı destek elektrolitleri ve pH 0,3 – 12,0 arasındaki pH değerlerinde DV, DPV, KDV ve sıyırma teknikleri ile incelenmiştir. Her madde için, seçilen en uygun ortamda DV ile ayrı ayrı hız taraması çalışmaları yapılarak maddenin elektrot yüzeyine taşınma mekanizması, elektron sayıları hesaplanmaya çalışılmış ve mekanizmaları hakkında yorum yapılmıştır.Analitik açıdan uygun ortamda her madde için geliştirilen yönteme bağlı olarak parametreler optimize edilmiş, kalibrasyon doğrusu çizilmiş ve gerekli validasyon parametreleri üzerinde çalışılmıştır.Nanopartiküllerin, maddenin adsorpsiyonunu kolaylaştırması nedeniyle AdSDPV ve AdSKDV teknikleri başarıyla kullanılabilmiştir. Böylece ropinirol ve pramipeksol için 10-10 – 10-9 M derişimlerde teşhis sınırı değerleri elde edilmiştir ki geliştirilen yöntemlerin oldukça duyarlı olduğu görülmektedir. Piribedil için ise kararlı ve tekrar edilebilir bir nanosensör geliştirilememesi nedeniyle BDDE kullanılarak analiz yapılmış ve bu madde ile de 10-8 M seviyelerinde teşhis sınırı değerleri elde edilmiştir.Geliştirilen tekniklerin ve nanosensörlerin uygulanabilirliği farmasötik dozaj şekillerinden analizi yapılarak gösterilmiştir. In this dissertation electrochemical studies are performed for ropinirole, pramipexole and piribedil, which are used for the treatment of the Parkinson's disease. Non-modified electrodes and nanosensors are used for the studies of ropinirole and pramipexole and non-modified BDDE is used for the studies of piribedil. The oxidation behaviours of these drugs are analyzed with different supporting electrolytes between pH 0,3 – 12,0 by using CV, DPV, SWV and stripping techniques. The transfer mechanism of the drug to the electrode surface and electron numbers are attempted to be calculated through separate scan rate studies with CV technique under the optimum conditions and the mechanisms are tried to be enlightened.The parameters are optimized in accordance with the method developed for each drug at the most analytically appropriate media, the calibration curves are drawn and the required validation parameters are studied.AdSDPV and AdSSWV techniques are successfully used because of facilitation of adsorption of the drugs through nanoparticles. Therefore, for ropinirole and pramipexole, limit of detection values corresponding to the concentrations of 10-10 – 10-9 M are obtained, which shows that the developed methods are very sensitive. Since, a stable and reproducable nanosensor can not be developed for piribedil, the analysis is made with BDDE and limit of detection values corresponding to the concentration of 10-8 M is obtained.The applicability of developed techniques and nanosensors are shown through analyzing from pharmaceutical dosage forms as well. 271

Tez çalışması kapsamında, 2-tiyohidantoin pirolidin türevi bazı yeni bisiklikbileşikler sentezlendi. Elde edilen bileşiklerin potansiyometrik titrasyon metodu ile asitiyonlaşma sabitleri belirlendi ve in vitro antitüberküloz aktiviteleri incelendi.Birinci aşamada uygun aminoasit esterlerinden çıkılarak, imin azometin yilür 1,3-dipolar halkalı katılma tepkimeleri ile elde edilen pirolidinlerin benzoilizotiyosiyanat ile tepkimeleri sonucu aminokarbotiyol pirolidin türevi bileşikler sentezlendi. Bu bileşiklerin halkalaşma tepkimeleri sonucu polisübstitüe tiyohidantoin türevi bileşikler elde edildi. Elde edilen bileşiklerin yapıları 1H-NMR, 13C-NMR, FTIR, MS, HRMS ve tek kristal X-ışını kırınımı gibi analitik tekniklerle aydınlatıldı. İkinci aşamada, sentezlenen tiyohidantoin türevi ve aminokarbotiyol pirolidin türevi bileşiklerin asit iyonlaşma sabitleri potansiyometrik titrasyon metodu ile belirlendi. Titrasyon işlemi, bileşiklerin asetonitril-su (20:80, v/v) çözücü sisteminde hazırlanan 2x10-4 M'lık çözeltileri ile, 25 ± 0.1 0C'de sodyum klorür ve hidroklorik asit varlığında ve titrant olarak sodyum hidroksitin kullanılmasıyla gerçekleştirildi. Molspin Titrasyon Sistemiyle elde edilen datalardan HYPERQUAD bilgisayarprogramı yardımıyla asit iyonlaşma sabitleri belirlendi. Üçüncü aşamada, tiyohidantoin türevleri ile aminokarbotiyol pirolidin türevlerinin in vitro antitüberküloz aktiviteleri standart ilaçlar olarak izoniyazid ve etambutol kullanılarak Microplate Alamar Blue yöntemiyle M. tuberculosis H37Rv standart suşuna karşı incelendi. Bu bileşiklerin M. tuberculosis H37Rv suşuna karşı 62.5-125 μg/ml aralığında aktivite gösterdiği tespit edildi.Anahtar Kelimeler:Potansiyometrik titrasyon, asit iyonlaşma sabiti, tiyohidantoin türevleri, aminokarbotiyol pirolidin türevleri, antimikobakteriyel aktivite. In this study, some novel bicyclic 2-thiohydantoin pyrrolidine derivatives weresynthesized. Ionization constants of the prepared compounds were determined bypotentiometric titration method and their in vitro antituberculosis activity wereinvestigated. In the first step, aminocarbothiol pyrrolidine derivatives were synthesized from benzoylisothiocyanate and corresponding pyrrolidines which were prepared fromaminoacid esters via imine azomethine ylide 1,3-dipolar cycloaddition reaction.Polysubstituted thiohydantoin derivatives were prepared from correspondingaminocarbothiol pyrrolidines via cyclization reaction. The characterization andstructural determination were made by analytical techniques such as 1H-NMR, 13CNMR,FT-IR, MS, HRMS and single crystal X-ray. In the second step, acid ionization constants for 2x10-4 M of the synthesized thiohydantoin derivatives and aminocarbothiol derivatives were determined in acetonitrile-water (20:80, (v/v)) hydroorganic solvent system at 25 ± 0.1 °C by using potentiometric titration method in the presence of sodium chloride and hydrochloric acid, and sodium hydroxide were used as titrant. Acid ionization constants were determined from obtained data by Molspin Titration System using HYPERQUAD computer program. In the third step, in vitro antituberculosis activity of thiohydantoin andaminocarbothiol pyrrolidine derivatives using izoniazid and etambutol as standartdrugs were investigated against M. tuberculosis H37Rv standard strains by MicroplateAlamar Blue Method. The tested compounds showed antimycobacterial activity in therange of 62.5-125 μg/ml against M. tuberculosis H37Rv strains.Keywords: Potentiometric titration, acid ionization constant, thiohydantoin derivatives, aminocarbothiol pyrrolidine derivatives, antimycobacterial activity 172

Astım, havayollarının kronik ve inflamatuvar hastalığıdır. Astımda en önemli nedenlerden biri bronşiyal hiperreaktivitedir. Bununla birlikte oluşan kronik inflamasyon hastalığı daha kompleks hale getirmektedir. Beta 2 adrenoreseptör agonistler astım ve KOAH hastalıklarında bronkodilatör ajanların temelini oluşturur. Çalışmamızda amacımız; selektif beta 2 agonist bir ajan olan fenoterol ve bir antihistaminik ajan olan ketotifeni birlikte bir ilaç şeklinde kullanarak astım tedavisini daha güçlü hale getirmek, kombine ilaç kullanımı ile ilaç alım sıklığını azaltmak olmuştur. Fenoterol ve ketotifeni birlikte içeren kapsül, hastada hem bronkodilatasyon sağlayacak hem de alerjik reaksiyonların önüne geçecektir. Çalışmamızda ketotifen hemen salım yapan formda, fenoterol ise mikroküre yapılarak denetimli salım yapan formda kapsül içerisinde yer almaktadır. Fenoterol mikroküre formülasyonlarında stabilizan olarak PVA, polimer olarak Eudragit RS 100 kullanılmıştır. Fenoterol farmakokinetik parametreleri kullanılarak yapılan tasarım hesabına göre hedef profil belirlenmiştir. Hedef profile ulaşarak daha kararlı bir kan seviyesine ulaşmak için farklı miktarlarda Eudragit RS 100 ile çalışılmıştır. Hazırlanan mikrokürelerin partikül boyutları, zeta potansiyelleri, verimleri ölçülerek karakterizasyonları yapılmıştır. Çözünme hızı deneyleri ile hedef profile en yakın mikroküre formülü belirlenmiştir. Sonrasında fenoterol mikroküre, ketotifen ve yardımcı maddeler ile kapsül formülasyonları hazırlandı. Yardımcı maddelerde lubrikan olarak talk kullanılırken, dolgu maddesi olarak laktoz monohidrat ve prejelatinize nişasta denendi ve çözünme hızı çalışmalarında laktoz monohidrat uygun bulundu. Çözünme hızı deneylerinde fenoterolün hedef profile karşı, ketotifenin ticari piyasa preparatı olan Zaditen 1 mg tablet karşı f2 benzerlik faktörleri hesaplandı. İçerik tekdüzeliği, çözünme hızı, dağılma, nem, ağırlık tekdüzeliği analizleri yapıldı ve farmakope limitlerine göre uygunluğu değerlendirildi. Miktar tayini ve çözünme hızı çalışmalarında UV spektrofotometre kullanıldı. Kapsüllerden ve mikrokürelerden fenoterol salımının sıfır derece kinetiğe uyum sağladığı görüldü. Kapsüllerimizden ve Zaditen tabletten ketotifen salımının ise her ikisi için de BTA kinetiğine uyum sağladığı görüldü. Formülümüz ketotifen salımı açısından referansımız Zaditen tabletle salım kinetiği açısından uyumu yakalamıştır. Sonuç olarak; kapsül formülümüz fenoterol salımı açısından hedef profile, ketotifen salımı açısından ise Zaditen tablet ile uyumlu bulunmuştur. Kapsülümüz 25C ve 40C sıcaklıkta 3 ay boyunca stabil bulunmuştur. Geliştirdiğimiz kapsül formülasyonumuz toplum sağlığını tehdit eden bir hastalık olan astım tedavisi için önemli gelişmelere katkı sağlayabilir. Asthma is a chronic and inflammatory disease of airway. One of the most important causes of bronchial hyperreactivity is asthma. Nevertheless the chronic inflammation makes the disease more complex. Β2 adrenoreceptor agonists are the basis of bronchodilator agents in asthma and COPD diseases. The aim of our study; fenoterol, which is a selective beta-2 agonist agent and ketotifen, which is an antihistaminic agent, makes for a stronger treatment of asthma using this drug form, and also our aim has been to reduce the frequency of drug administration with the use of combination drug. Fenoterol and ketotifen capsules combined together, will be to prevent frequency of drug administration and to provide bronchodilation in patients with allergic reactions. In our study, ketotifen is in the form of immediate release, fenoterol is in the form of a capsule in which the microsphere is located in making controlled release. Fenoterol microsphere formulations in stabilizing the PVA, polymer Eudragit RS 100 is used. Target profile design made using the account is determined by pharmacokinetic parameters of fenoterol. Different amounts Eudragit RS 100 was studied to achieve a more stable blood level reaching the target profile. The prepared microspheres are characterized by measuring particle size, zeta potential and the yield. The nearest microspheres formula to the target profile is determinded with the dissolution rate experiments. Then capsule formulations are prepared with microsphere fenoterol, ketotifen and excipients. Talc is used as lubricant, lactose monohydrate and pregelatinized starch were tested as filler and lactose monohydrate were appropriate to work in the dissolution rate. F2 similarity factor was calculated with the dissolution rate experiments results; fenoterol compared to the target profile, ketotifen compared to the commercially available preparation of ketotifen Zaditen 1 mg tablet. Content uniformity, dissolution rate, disintegration, humidity, weight uniformity analysis were performed and evaluated according to the Pharmacopoeial limit compliance. UV spectrophotometer was used for assay and dissolution rate. The release of the capsule and microspheres of fenoterol were found to adapt to zero-order kinetics. While our capsules and Zaditen tablets from ketotifen release kinetics was seen adapt to BTA kinetics for both. Our formula has achieved ketotifen release compliance with the reference Zaditen tablet. As a result, our capsule formula was consistent with fenoterol release with target profile, and consistent with ketotifen release with Zaditen tablet. Our capsule was stable at 25C and 40C for 3 months. The capsule formulation we have developed is an important contribution for the treatment of asthma, which is an important public health threat. 208

Ceyhan, D. Yapı-Temelli İlaç Tasarım Yöntemleriyle Glutatyon S-Transferaz P1 Spesifik Özgün İnhibitörlerin Geliştirilmesi ve Kinetik Çalışmaları. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Biyokimya Programı Doktora Tezi, Ankara, 2015. Kemoterapi uygulamaları sırasında karşılaşılan en önemli problemlerden birisi kanser hücrelerinde `Çoklu İlaç Direnci (Multiple Drug Resistance, MDR)` olarak tanımlanan olgunun ortaya çıkmasıdır. Insan glutatyon S-transferaz P1 (GSTP1), MDR gelişimindeki mekanizmalarda yer alan önemli hedef proteinlerdir. GSTP1'in gen ekspresyonu, protein miktarı ve enzimatik aktivitesindeki artış, solid tümörlerin pek çoğunda ilaç direnci ve malign fenotiple ilişkilidir. GSTP1, hem çeşitli zararlı bileşiklerin ve pek çok antikanser ilacın detoksifikasyonuyla, hem de mitojenle aktifleşen protein kinaz (MAPK) kaskadı üzerindeki düzenleyici fonksiyonuyla tümör hücrelerini apoptozdan korur. Bu çalışmada bilgisayar- destekli/yardımlı sanal docking taraması ve yapı-temelli de novo moleküler tasarım yöntemlerinden yararlanarak GSTP1 spesifik yeni öncül inhibitörlerin veya temel moleküler scaffold yapıların geliştirilmesi hedeflendi. Bu amaçla, FDA onaylı ve ilaç-benzeri bileşiklerin GSTP1 için sanal docking taraması, AutoDock 4.2 ve Vina yazılımları ile gerçekleştirildi. Yeni scaffoldların tanımlanmasına aracılık eden, umut vadeden bileşiklerden bazıları docking hesaplamaları ve in vitro testlerle analiz edildi. Bunun sonucunda, GSTP1 için IC50 değeri 25 μM'dan küçük olan, iki tanesi daha önce rapor edilmiş, 6 adet hit inhibitör bileşik belirlendi. Ayrıca, tetrahidrokarbazol grubu içeren test bileşikleri temelinde GSTP1'e afinitesi yüksek olan bir öncül bileşik, de novo modifikasyonla geliştirildi. Tetrahidrokarbazol ve triazoltiyon grupları içeren bu öncül bileşiğin IC50 değeri 1,07 μM bulundu. GSH ve CDNB substratlarının her ikisiyle de kompetetif tipte inhibisyon gözlendi. Lineweaver–Burk grafiğinden inhibitör sabitleri (KiCDNB ve KiGSH), sırasıyla 1,70 μM ve 1,74 μM olarak hesaplandı. Bunun yanında, de novo tasarım protokolleri ile daha fazla optimize edilmiş öncül bileşik temelinde, yüksek bağlanma afinitesi olan ve yüksek verimle sentezlenebilen yeni GSTP1-spesifik teorik ligandlar komputasyonel olarak geliştirildi. Komputasyonel ve deneysel olarak elde edilen bu sonuçların, daha seçici ve daha güçlü GSTP1 inhibitörlerinin tasarımına değerli veriler sağlayacağı umulmaktadır. Anahtar Kelimeler: GSTP1, docking, sanal tarama, de novo tasarım, CADD. Destekleyen Kurum: Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi (Proje No: 014 D04 101 005 537). Ceyhan, D. Development of Novel Glutathione S-Transferase Specific Inhibitors by Structure-Based Drug Design Methods and Kinetic Analysis. Hacettepe University Institute of Health Sciences, PhD Thesis in Biochemistry, Ankara, 2015. One of the most important problems encountered during anticancer chemotherapy is the emergence of the phenomenon known as multidrug resistance (MDR). Human glutathione S-transferase P1 (GSTP1) is one of the most important target proteins involved in the development of MDR. Increased gene expression, protein level and enzymatic activity of GSTP1 have been linked to drug resistance and the malignant phenotype of many solid tumors. GSTP1 protects tumor cells from apoptosis via direct detoxification of the various harmful compounds and many anticancer drug as well as acting as a regulator of the mitogen-activated protein kinase (MAPK) pathway. This study aimed to develop GSTP1-specific lead compound(s) and basic molecular scaffold structures using the methodologies of computer-aided/assisted virtual docking screening and structure-based de novo molecular design. For this purpose, virtual docking screening of the FDA-approved and drug-like compounds for GSTP1 was performed by AutoDock 4.2 and Vina software. Some of the promising compounds, leading the identification of new scaffolds were analyzed by docking calculations and in vitro tests. As a result, six hit compounds with lower than IC50 values of 25 microM were identified as inhibitors of GSTP1 which two of them has already been reported previously. Furthermore, based on the set of test compounds containing a tetrahydrocarbazole group, a lead compound with high affinity to GSTP1 was developed by de novo modification. IC50 value of the lead compound that contains a tetrahydrocarbazole and a triazolethione groups was found as 1,07 μM. Competitive type of inhibition was observed with both substrates, GSH and CDNB. The inhibitory constant (KiCDNB and KiGSH) values obtained from Lineweaver–Burk plot were calculated as 1,70 μM and 1,74 μM, respectively. Additionally, novel GSTP1-specific theoretical ligands with high binding affinity that can be synthesized more efficiently was identified computationally based on the lead compound further optimized by de novo design protocols. These results obtained computationally and experimentally are expected to provide valuable data for the design of more selective and more potent GSTP1 inhibitors.Keywords: GSTP1, docking, virtual screening, de novo design, CADD. Supported by Hacettepe University Scientific Research Projects Coordination Unit (Project No: 014 D04 101 005 537). 199

Sefiksim(SEF), üçüncü jenerasyon sefalosporin grubuna dahil olan geniş spektrumlu bir antibiyotiktir ve oral biyoyararlanımı % 40'tır. Siklodekstrinlerin (CD) suda çözünürlüğü düşük ilaçlarla etkileşerek bu ilaçların çözünürlüğünde artış sağlama özellikleri vardır. Ayrıca CD kompleksleşmesinin suda çözünürlüğü düşük ilaçların oral biyoyararlanımlarını da artırdıkları bilinmektedir. Bu nedenle, bu çalışmada SEF'in sudaki çözünürlüğünü, permeabilitesini ve dolayısıyla oral biyoyararlanımını artırmak amacı ile SEF içeren CD komplekslerinin hazırlanması ve bunların toz ve tablet formunda çözünme profillerinin tespiti amaçlanmıştır. Bu çalışmada beş farklı siklodekstrin türevi kullanılarak yapılan faz çözünürlük çalışmalarını takiben, iki farklı hazırlama yöntemi olan yoğurma ve çöktürme/dondurarak kurutma yöntemleri ile SEF:CD inklüzyon kompleksleri hazırlanmış ve fizikokimyasal karakterizasyonları gerçekleştirilmiştir. Yapılan çalışmalar optimum sonuçların yoğurma yöntemi ve HP-β-CD ile elde edildiğini göstermiştir. Yoğurma yöntemi ile hazırlanan SEF:HP-β-CD ve SEF:M-β-CD kompleksi ile tablet formülasyonu geliştirilmiş ve hem tablet formülasyonu hem de inklüzyon kompleksleri için çözünme testi yapılmıştır. Çözünme deneyleri de CD kompleksleşmesinin, çözünürlüğü anlamlı ölçüde artırdığını göstermiştir. SEF ve SEF:CD kompleksleri için Caco-2 hücreler ile yapılan permeasyon çalışmaları, SEF'in in vitro permeasyonunun CD kompleksleşmesi ile artığını ve CD kompleksleşmesinin SEF'in sınırlı oral biyoyararlanımının artırılması için umut vaad eden bir çözüm olduğunu göstermektedir. Çözünme ve permeabilite çalışmaları da HP-β-CD ve yoğurma yönteminin en iyi veriler verdiğini destekler yönde bulunmuştur. Cefixime(SEF) is a wide spectrum antibiotic that is included in the third generation cephalosporins group. Its oral bioavailability is reported to be 40 %. Cyclodextrins have the ability to interact with poorly water-soluble drugs resulting an increase in their apparent water solubility. It is also known that cyclodextrin complexation enhances oral bioavailability of poorly soluble drugs. Thus, it was aimed to design and develop cyclodextrin complexes containing SEF to improve aqueous solubility, permeability and oral bioavailability. In this study, using five different cyclodextrin derivatives, SEF's inclusion complexes were prepared by two different preparation methods which are kneading and coprecipitation/colyophilisation methods and resulting complexes then physicochemically characterized. Studies showed that the optimum results were obtained by kneading method and HP-β-CD. Tablet formulations were developed using SEF: HP-β-CD and SEF: M-β-CD kneaded complex and dissolution studies were carried out for both inclusion complexes and tablet formulations. Results of the dissolution studies also showed that complexation with cyclodextrins increased SEF dissolution rates significantly. In vitro permeability studies for SEF and SEF:CD inclusion complexes using Caco-2 cell culture model, indicates that cyclodextrin complexation also helps improve in vitro permeation of SEF increasing the drug's apparent permeability constant. Thus, it seems to be a promising solution for improving SEF's poor oral bioavailability. Both dissolution and phase solubility studies appear to confirm that among CD derivatives HP-β-CD and among complexation methods kneading method yield optimum data for cefixime. 186

Bazı Yeni Mono ve Dikatyonik Benzimidazol Karboksamidin Türevlerinin Sentezi, Yapılarının Aydınlatılması ve Antimikrobiyal, Antikanser Etkilerinin İncelenmesiBu çalışmada, ilk olarak 4-amino-3-nitrobenzonitrilin nitro grubu, Pd/C katalizörlüğünde hidrojen gazı ile redüklenerek 3,4-diamino benzonitril bileşiği (1) hazırlandı. Daha sonra bu ve diğer benzen-1,2-diamin türevlerinin ilgili sübstitüe aril isotiyosiyanatlarla, EDCI katalizörlüğünde, basınç altında gerçekleşen halka siklizasyon reaksiyonu ile anilino benzimidazol türevleri elde edildi (2-13). Bu bileşiklerdeki siyano grubu Pinner reaksiyonu ile önce imidat esterlerine ardından da hemen ilgili amin türevleri ile amidin'e dönüştürülerek dikatyonik 2-((4-amidinofenil)amino)-1H-benzimidazole-5(6)-karboksamidine türevlerine ve monokatyonik 4-((1H-benzimidazole-2-yl)amino)benzen-1- karboksamidin ve 2-(fenilamino)-1H-benzimidazole-5(6)-karboksamidin türevlerine geçildi (14-41). Dikatyonik türevlere kolon kromatografisi ile saflaştırma işlemi yapıldıktan sonra bileşikler etanolden kristallendirildi. Monokatyonik türevlerde ortam bazikleştirildikten sonra bileşikler etanolden kristallendirilerek saflaştırıldı. Bazı türevlerin HCl tuzları, etanolik HCl-eter karışımı ile elde edildi.Bu çalışmada 28 orijinal sonuç ürünün sentezi gerçekleştirildi. Elde edilen türevlerin saflık kontrolleri, erime noktası, İTK ve TF-HPLC incelemeleri ile yapıldıktan sonra, yapıları elementel analiz, 1H-NMR, 13C-NMR, 2D-COSY, 2D-HSQC spektrumları ve Mass (ESI+) spektral verileriyle kanıtlandı.Sentezlenen bileşiklerin bir bölümünün (14-18,20,26,32,35,36,38,40) Trypanosoma brucei rhodesiense ve Plasmodium falciparum' a karşı in vitro antiprotozoal etkileri tarandı. T.b. rhodesiense' e karşı aktivite değerleri ele alındığında, dikatyonik anilino benzimidazol türevlerinin monokatyonik türevlere göre daha yüksek antiprotozoal etkinlik gösterdikleri görülmektedir. Özellikle sübstitüe olmayan diamidin türevi bileşik 14, 0.002 µg/ml IC50 değeri ile referans bileşik melarsoprol' den (IC50 = 0.003 µg/ml) bile daha yüksek etkinlik göstermiştir. Dikatyonik türevler arasında, bileşik 18 (IC50 = 0.003 µg/ml) referans bileşik ile aynı derecede aktivite gösterirken, bileşik 16 (IC50 = 0.004 µg/ml), bileşik 15 (IC50 = 0.013µg/ml) ve sec-butil grubu taşıyan bileşik 17 (IC50 = 0.011 µg/ml) oldukça etkili türevlerdir. P. falciparum' a olan aktivite değerleri incelendiğinde ise yine dikatyonik türevlerin daha aktif olduğu, bileşik 18' in (IC50 = 0.020 µg/ml) ve bileşik 14'ün (IC50 = 0.031 µg/ml) referans bileşik klorokin (IC50 = 0.004 µg/ml) kadar olmasa da, ona yakın sayılabilecek ölçüde aktivite gösterdikleri görülmektedir. Ayrıca bu oniki bileşiğin sitotoksisiteleri sıçan iskelet miyoblast (L6) hücreleri üzerinde incelendi ve bileşiklerin IC50 değerlerinin podofilotoksine kıyasla oldukça yüksek olması, bileşiklerin sitotoksisitelerinin düşük olduğunu gösterdi.Ayrıca sentezlenen mono ve dikatyonik bileşiklerin tümünün, MCF-7 olarak bilinen kanserli meme hücrelerindeki inhibitör etkinlikleri MTT testi ile incelendi. Alınan IC50 sonuçlarının klinikte referans olarak kullanılan bileşiklerden (imatinib mesilat, IC50 =0.0096 µg/ml ve dosetaksel, IC50 =0.0131 µg/ml) bile daha etkin olması ümit verici olmuştur. Sentezlenen bileşikler arasında en düşük IC50 değerini 0.0046 µg/ml ile mono amidin yapısındaki bileşik 31 göstermiştir. Bileşik 37, 19, 24 ve 15 sırasıyla gösterdikleri, 0.0058 µg/ml, 0.0063 µg/ml), 0.0073 µg/ml,0.0088 µg/ml değerleri ile yine referans bileşiklerden daha yüksek aktivite göstermişlerdir. Sentezlenen türevlerin büyük bölümü imatinib ve dosetaksele oldukça yakın aktivite göstermişlerdir. Synthesis, Structure Elucidation and Antimicrobial, Anticancer Activity of Some New Mono and Dicationic Benzimidazole Carboxamidine Derivatives Uncommercial starting materials were prepared according to the literature methods. At first step, 3,4-diamino benzonitrile (1) was prepared by the reduction of 4-amino-3-nitro benzonitrile using Pd/C catalyzed reduction. Anilino benzimidazole cyclization was performed between compound 1 and several o-phenylendiamine derivatives with related arylisothiocynates by using EDCI polymer under pressure (2-13). These nitrile intermediates were converted to imidate esters by using anhydrous ethanol with saturated dry HCl gas, followed by the unstable esters were immediately converted to amidine derivatives with NH3 gas and other related amines, finally targeted dicationic 2-((4-amidinophenyl)amino)-1H-benzimidazole-5(6)-carboxamidine and monocationic derivatives 4-((1H-benzimidazole-2-yl)amino)benzene-1-carboxamidine and 2-(phenylamino)-1H-benzimidazole-5(6)-carboxamidin (14-41) derivatives were prepared. Dicationic compunds were purified by colon chromotography, followed crystallization from ethanol. Monocationic compounds were purified by only crystallization from ethanol. The HCl salt of some derivatives were prepared by ethanolic HCl. A series of novel 28 final compounds and 12 intermediates (10 novel) were prepared in this study. The purity of these compounds was checked with their melting points, TLC and retentation times (tR) in reverse phase HPLC. The chemical structures of the compounds were elucidated with their 1H-NMR, 13C-NMR, 2D-COSY, 2D-HSQC, spectrum, Mass (ESI+) spectral data and their elementel analysis.The synthesized compounds (14-18, 20,26,32,35,36,38,40) were screened for their in vitro activity against two parasitic protozoa, Trypanosoma brucei rhodesiense, and Plasmodium falciparum. Among them a series of 12 compounds were investigated for their antiprotozoal activity. Compound 14 is the most active compound, with IC50=0,002µg/ml, against T.b.rhodesiense. Compounds 18 (IC50 = 0.003 µg/ml), 16 (IC50 = 0.004 µg/ml), 15 (IC50 = 0.013 µg/ml), 17 (IC50 = 0.011 µg/ml) were also more active against T.b.rhodesiense than melarsoprol (IC50 = 0.003 µg/ml). The most potent antiplasmodial compounds 18 (IC50 = 0.020 µg/ml) and 14 (IC50 = 0.031 µg/ml) against P. falciparum, exhibit very close activity to the chlorokine (IC50 = 0.004 µg/ml). Cytotoxicity of these twelve compounds were examined in rat skeletal L6 myoblast cells. According to the obtained IC50 values, synthesized compounds showed lower cytotoxicity than podophylotoxin. All synthesized compounds screened for their antiproliferative activity against human breast cancer cell line MCF-7. Compounds 31, 37, 19, 24, 15 exhibit better antiproliferative activities than the reference compounds imatinib (IC50 =0.0096 µg/ml) and dosetaksel (IC50 =0.0131 µg/ml). Among them, compound 31 is the most active with the IC50= 0.0046 µg/ml value. Some other compounds have also good antiproliferative activity as well as reference compounds. 268

1-[3,5-Bis (aminometil) -4-hidroksifenil]-3- (aril) -2-propen-1-on' larınSentezi, Sitotoksisitesi, Selektivite İndekslerinin AraştırılmasıAmaç:Bu tez çalışmasında amaç 1-[3,5-bis (aminometil) -4-hidroksifenil]-3- (aril) -2-propen-1-on kimyasal yapısındaki hidroksi şalkonların ve onların Mannich bazlarınınve sitotoksik/antikanser etkili yeni bileşikler geliştirmek amacıyla sentezlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaca uygun olarak 3- konumundaki aril grubu benzen (F1) ve tiyofen (F2) olarak farklı rezonans enerjili halkalar olarak değiştirilmiştir. Mannich bazlarındaki amin grubu FY1-FY12 bileşikleri için dimetilamin (FY1,FY7), dietilamin (FY2,FY8), pirolidin (FY3,FY9), piperidin (FY4,FY10), morfolin (FY5,FY11), N-metil piperazin (FY6,FY12) olarak değiştirilmiştir. Bu değişimin gerekçesi aminlerin farklı pKa değerlerinin sitotoksik aktiviteye etkisini gözlemlemektir.Materyal ve Metot: FY1-FY12 bileşikleri, şalkonlardan hareketle paraformaldehit vebaz formda amin veçözücü olarak asetonitril kullanılarak, 1:4:4 mol oranlarında reaksiyona sokularak 120oC' de mikrodalga cihazında basınçlı ortamda gerçekleştirilmiştir. Bileşiklerin sitotoksisiteleri kanserli [Ca9-22 (diş eti),HSC-2 (ağız), HSC-3 (dil), HSC-4 (dil) ] hücre hatları ve normal hücre hatlarına [HGF (diş eti fibroblast), HPC (pulpus hücreleri) ve HPLF (periodontal ligament fibroblastları) ]karşı MTT yöntemi ile test edilmiştir.Bulgular:Reaksiyonların verimleri % 11-95 değişmektedir. Bileşiklerin kimyasal yapıları 1H-NMR, 13C-NMR ve TOF-MS ile aydınlatılmıştır. Bileşik FY2 ve FY8 viskoz sıvı halde, diğer bileşikler ise katı halde elde edilmişlerdir.Tüm bileşiklerin test edilen hücre hatlarına karşı sitotoksisiteleri ve bileşiklerin selektivite indeksleri tablo halinde sunulmuştur.Sonuç: Bileşiklerin tümü tümör selektiftir. Bileşiklerin tümü test edilen hücre hatlarına karşı genelde türevlendirildikleri şalkonlarından daha az sitotoksiktir. F1' den türevlenen FY5 bileşiğinin gösterdiği genel tümör selektivitesi (3.5), spesifik tümör selektivitesi (8.7) ve PSİ (37.2) değerleri ile ileriki çalışmalar için model olabilecek bileşik olarak kabul edilebilir.Anahtar Kelimeler:Ca9-22,HSC-2, HSC-3, HSC-4, HGF, HPC, HPLF, Mannich reaksiyonu, sitotoksik aktivite. 1-[3,5-Bis(aminomethyl)-4-hydroxyphenyl]-3-(aryl)-2-propen-1-ones Synthesis, Cytotoxicity, Selectivity Indices InvestigationAim:In this thesis purpose 1-[3,5-bis(aminomethyl)-4-hydroxyphenyl]-3-(aryl)-2-propen-1-one in the chemical structure chalcones hydroxy and their Mannich bases and cytotoxic / anticancer effectivedevelop new compounds aimed to synthesize. For this purpose, 3 - position on the aryl group benzene (F1) and thiophene (F2) was changed to rings of different resonance energy. In Mannich basesamine groups for the compounds of FY1-FY12dimethylamine (FY1, FY7), diethylamine (FY2, FY8), pyrrolidine (FY3, FY9), piperidine (FY4, FY10), morpholine (FY5, FY11), N-methyl piperazine (FY6, FY12), as amended. Reason for this change is to observe the effect of amines with different pK a values of cytotoxic activity.Material and Method:FY1-FY12 compounds from chalcones motion paraformaldehyde and amine base form and acetonitrile as the solvent, by reacting a molar ratio of 1:4:4 was pressurized medium 120oC' de microwave device. The cytotoxicity of compounds in cancer [CA9-22 (gum), HSC-2 (mouth), HSC-3 (fluent), HSC-4 (language)] cell lines and normal cell lines [HGF (gum fibroblasts), HPC (pulpus cells) and HPLF (periodontal ligament fibroblasts)] was tested by MTT assay against.Results:Reactions ranged from 11 to 95% yields. The chemical structures of compounds 1H-NMR, 13C-NMR, and TOF-MS is illuminated by. Compound FY2 and FY8 viscous liquid, while other compounds are obtained in solid form. The cytotoxicity of the compounds and the compounds were tested against all cell lines selectivity indices presented as tables.Conclusion:All of the compounds are selective tumor. All of the compounds tested against cell lines are usually less cytotoxic fromchalcones derivatived. Derived from F1 compound FY5 tumor selectivity of the shown by the general (3.5), specific tumor selectivity (8.7) and PSI (37.2) with the values acceptable for further studies can be a model compound.Key Words: CA9-22, HSC-2, HSC-3, HSC-4, HGF, HPC, HPLF, Mannich reaction, cytotoxic activity 138

1.ÖZETDİFLUNİSAL’DEN HAREKETLE HEPATİT-C NS5B POLİMERAZ İNHİBİTÖRÜ ve ANTİKANSER ETKİ GÖSTERMESİ OLASI YENİ TÜREVLERİN SENTEZİSEVİL ŞENKARDEŞ TEZ DANIŞMANI: PROF. DR. Ş.GÜNİZ KÜÇÜKGÜZEL FARMASÖTİK KİMYA ANABİLİM DALIAmaç Kanser, önemi giderek artan bir sağlık ve yaşam sorunu olarak bilinmekte ve kanser oluşumundaki basamakları baskılayan bileşikler halen araştırılmaktadır. Hepatit C ise Hepatit C (HCV) virüsünün neden olduğu, karaciğeri etkileyen ciddi bir enfeksiyon hastalığıdır. Bu iki hastalık için etkin bir tedavi yöntemi olmamakla birlikte, yeni ilaçlara ihtiyaç duyulmaktadır. Her geçen gün, bakteri ve funguslara karşı kullanılan antimikrobiyal etkili ilaçların etkisiz kalması, direnç gelişimi bu etkide yeni bileşiklerin sentezine gereksinim olduğunu göstermiştir. Gereç ve YöntemLaboratuvarımızda sentezlenen diflunisal türevlerinin antitümöral, antimikrobiyal ve apoptoz indükleyici etkinlikleri ortaya çıkmıştır. Bu bilgiler ışığında, Diflunisal’in metanol içinde derişik sülfürik asit katalizörlüğü ile tepkimesinden elde edilen 2',4'-difluoro-4-hidroksi-bifenil-3-karboksilik asit metil esteri [1], bu bileşiğin hidrazin hidrat ile reaksiyonundan 2’,4’-difluoro-4-hidroksi-bifenil-3-karboksilik asit hidraziti [2] bileşiği kazanılmıştır. Bileşik 2’nin, çeşitli aromatik aldehitlerle kondensasyonu sonucunda 2',4'-difluoro-4-hidroksi-N'-(arilmetiliden)bifenil-3-karbohidrazit [3a-t], hidrazit-hidrazonların da kuru toluende, tiyoglikolik asit ile Dean-Stark su tutucusu varlığında ısıtılarak 2',4'-difluoro-4-hidroksi-N-(2-aril-4-okso-1,3-tiyazolidin-3-il)bifenil-3-karboksamit [4a-t] sentezlenmiştir. Bulgular ve Sonuçlar Sentezlenen bileşiklerin yapıları elementel analiz, UV, IR, 1H-NMR, 13C-NMR, DART-MS ve HR-MS ile kanıtlanmış, saflıkları ise İTK ve YBSK ile kontrol edilmiştir. Biyolojik aktivite çalışmaları sonucunda, tiyofen-2-il sübstitüenti içeren 4a bileşiği IC50=5,2 mM ile K562 lösemi hücre hattında antikanser etki göstermiş ayrıca kaspaz yolağıyla apoptozu indüklediği sonucuna varılmıştır. Bununla birlikte, hidrazit-hidrazon yapısı taşıyan 3b bileşiği HCV replikon hücrelerinde en yüksek inhibisyonu göstermiş olup, 4n bileşiğinin S.aureus suşuna karşı antimikrobiyal etkisi (MİK=16 mg/ml) tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Apoptozis ve kanser, Diflunisal, HCV, Hidrazon, 4-Tiyazolidon.1.SUMMARYSYNTHESIS OF NEW DERIVATIVES AS POTENT HEPATITIS-C NS5B POLYMERASE INHIBITOR and ANTICANCER AGENT VIA DIFLUNISALSEVIL SENKARDESTHESIS ADVISOR: PROF. DR. S.GUNIZ KUCUKGUZELDEPARTMENT OF PHARMACEUTICAL CHEMISTRY AimCancer, has been known as a health and life problems increasing importance and inhibit steps in cancer development are still being investigated. Hepatitis C, Hepatitis C (HCV) virus caused diseases affecting the liver is a serious infection. There is not an effective treatment for these diseases and there is a need for new drugs. It is demonstrated that, is need to be the synthesis of new compounds because of resistance development and ineffectiveness of antimicrobial drugs against the the bacteria and fungi, day by day. Materials and MethodsDiflunisal derivatives which had been synthesized in our laboratory were demonstrated to have antitumor, antimicrobial and apoptosis-inducing activity. In light of this, the reaction of diflunisal and methanol in the presence of a few drops of concentrated sulfuric acid obtain methyl 2',4'-difluoro-4-hydroxybiphenyl-3-carboxylate [1] and by the reaction of compound [1] with hydrazine-hydrate, 2',4'-difluoro-4-hydroxybiphenyl-3-carboxylic acid hydrazide [2] was gained. 2',4'-difluoro-4-hidroxy-N'-(arylmethylidene)biphenyl-3-carbohydrazides [3a-t] were carried out by condansation with compound [2] with various aromatic aldehyde. 2',4'-difluoro-4-hydroxy-N-(2-aryl-4-oxo-1,3-thiazolidin-3-yl)biphenyl-3-carboxamide [4a-t] were synthesized by refluxing compounds [3a-t] with thioglycolic acide in dry toluene under Dean-Stark trap to remove water. Results and ConclusionsThe characterization of the synthesized compounds were identified by the elemental analysis, UV, IR, 1H-NMR, 13C-NMR, DART-MS and HR-MS spectral data while the purities of them were proved by TLC and HPLC. As a result of biological activities, compound 4a containing thiophen-2-yl substituent, possessed anticancer activity on leukemia cell linse K562 and induced apoptosis via caspase activation pathway with IC50=5,2 mM. Furthermore, compound 3b bearing hydrazide-hydrazone moiety, showed highest inhibitory activity on HCV replicon cells while compound 4n found to possess antimicrobial activity against S.aureus (MIC=16 mg/ml).Keywords: Apoptosis and cancer, Diflunisal, HCV, Hydrazone, 4-Thiazolidinone.

Bu çalışmada H. lupulus (Şerbetçiotu) bitkisine ait güncel literatürler derlenmiştir. Türkiye'de yetiştirilen H.lupulus' a ait 4 farklı kültür varyetesinin Avrupa Farmakopesi'ndeki standartlara uygun olup olmadığı araştırılmıştır. Ülkemizde kültürü yapılan H. lupulus kültür varyeteleri, Aroma, Braveskot, 7 numara Ege ve 9 numara Erciyes'dir. Bu kültür varyetelerine ait olan 16 örnek üzerinde farmakope analizleri yürütülmüştür. Farmakope analizlerinde örneklerin makroskobik, mikroskobik ve fizikokimyasal özellikleri incelenmiştir. Bu amaçla kül, asitte çözünmeyen kül, kurutmada kayıp ve alkolde çözünen madde miktar analizleri yapılmıştır.Anahtar Kelimeler: Şerbetçiotu, Hops, Humulus lupulus L. In this study; recent literatures about H. lupulus (Hops) was reviewed. Four different cultivated types of H. lupulus growing in Turkey were tested according to the European Pharmacopoeia. In our country, cultivated types of H. lupulus are called as Aroma, Braveskot, 9 Number Erciyes and 7 Number Ege. 16 different samples belonging to these types of H. lupulus were collected and Pharmacopoeia analysis were conducted on these samples. On this purpose, macroscobic, microscopic and physicochemical properties of samples, ash, acid-insoluble ash, loss on drying, and alcohol-soluble matter content were investigated.Keywords: Şerbetçiotu, Hops, Humulus lupulus L 81

Lökotrienler (LT) birçok hastalıkta rol oynayan lipit mediyatörlerdir. FLAP bu mediyatörlerin biyosentezinde substrat araşidonik asitin (AA) 5-lipoksijenaza (5-LO) transferinde köprü görevi yapan yardımcı proteindir. Bu sebeple, FLAP inhibisyonu ile LT biyosentezinin engellenmesi LT'lerin sebep olduğu hastalıkların tedavisi için önemli bir terapötik hedef halini almıştır. Bu amaçla araştırma grubumuz tarafından keşfedilen FLAP inhibitörü benzimidazol türevi öncü bileşiğin (BRP-7) beşinci konumunda farklı sübstitüentler taşıyan yirmi iki farklı türevi tasarlanarak sentezlenmiştir. Bununla beraber rasemat halinde bulunan öncü bileşik, kiral HPLC yöntemi ile enantiyomerlerine ayrılarak minimum %95'lik ee saflığında elde edilmiştir. Spektral ve elementel analizlerle yapıları kanıtlanan bu enantiyomerlerin insan polimorfonükleer lökosit (PMNL) hücrelerinde LT biyosentezi inhibitör etkileri araştırılmıştır. Sentezlenen yirmi iki final bileşinin LT biyosentez inhibitör etkileri incelendiğinde 2-(((2-(1-(4-izobütilfenil)etil)-1-(2-klorobenzil)-1H-benzimidazol-5-il)oksi)metil)benzonitril (6f) LT biyosentezini 0,12 μM IC50 değeriyle inhibe ederek en aktif bileşik olarak belirlenmiştir. Bunun yanında 6j, 6p, 6u, 6v ve 6y kodlu bileşikler 0,12-0,23 μM aralığında IC50 değerleriyle öncü bileşik BRP-7'den daha güçlü aktiviteye sahip bulunmuştur. Polimer temelli kiral sabit faz (KSF) kromatografi yöntemiyle ayırılan enantiyomerlerin LT biyosentezi inhibitör etkileri incelendiğinde herbir enantiyomerin ve rasematın IC50 değerleri (R)-, (S)-enantiyomerleri ve rasemat için sırasıyla 0,18 μM, 0,26 μM ve 0,31 μM olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, benzimidazolün birinci konumundaki azot üzerinde bulunan benzil grubunun ikinci konumunda yer alan klor ve triflorometil grupları arasında aktivite açısından büyük bir fark olmadığı görülmekle beraber benzimidazolün beşinci konumu için nispeten küçük hacimli, hidrojen bağı veya polar etkileşimler yapabilecek grupların aktivite için daha uygun olduğu söylenebilir. Leukotrienes (LT) are lipid mediators having significant roles on various diseases. FLAP has a crucial role on the biosynthesis of these mediators by acting as a bridge protein for efficient transfer of the substrat arachidonic acid (AA) to 5-lipoxygenase (5-LO). Therefore, inhibition of FLAP has become a substantial target for treatment of LT-based disorders. Based on the benzimidazole derivative lead structure (BRP-7) previously discovered by our research group, twenty-two final compounds having different substituents at C(5) position of the benzimidazole ring were designed and synthesized. Moreover, rasemic lead compound BRP-7 was separated into its enantiomers with a minimum 95% enantiomeric excess by using polimer-based chiral stationary phase (CSP) on HPLC. Structures of all compounds were elucidated by spectral techniques and elemental analysis, and their inhibitory effects on LT biosynthesis in human polimorfo nuclear leucocyte (PMNL) cells were investigated. Among them, 2-(((1-(2-chlorobenzyl)-2-(1-(4-isobutylphenyl)ethyl)-1H-benzimidazol-5-yl)oxy)methyl) benzonitrile (6f) is found to be the most active derivative with the IC50 value of 0,12 μM. Additionally, compounds 6j, 6p, 6u, 6v and 6y demonstrated higher activity on inhibition of LT biosynthesis than the lead compound BRP-7 (IC50 values of 0,12-0,23 μM). Meanwhile, the effects of individual enantiomers of the lead compound on LT biosynthesis were also investigated. IC50 values for (R)- and (S)-enantiomers were found to be 0,18 μM and 0,26 μM, respectively, while the IC50 value for racemate was 0,31 μM. In conclusion, we did not observe any drastic difference between 2-trifluoromethyl and 2-chloride substituted benzyl groups on N(1) position of the benzimidazole ring in terms of the biological activity. However, the presence of relatively small groups with possible hydrogen bonding and polar interactions at C(5) of the benzimidazole ring has contributed significantly to the observed biological activity. 117

Bu tez çalışmasında, yirmi sekiz adet yeni 3-{2-[4-(sübstitüe)piperazin-1-il]-2-oksoetil}kinazolin-2,4(1H,3H)-dion türevi bileşiğin sentezi yapılarak biyolojik aktiviteleri incelenmiştir. Başlangıç maddesi olarak kullanılan 4,5-disübstitüe-2-aminobenzoik asit türevleri ile etil isosiyanatoasetat bazik ortamda reaksiyona sokularak 4,5-disübstitüe-2-[3-(2-etoksi-2-oksoetil)üreido]benzoik asit türevleri (bileşik 1-3) elde edilmiştir. Bu bileşiklerin derişik hidroklorik asitle muamelesi sonucu halka kapama reaksiyonuna uğraması ile (6,7-disübstitüe-2,4-diokso-1,4-dihidrokinazolin-3(2H)-il)asetik asit türevleri (bileşik 4-6) sentezlenmiştir. Bu bileşiklerin çeşitli piperazin türevleri ile amidasyon reaksiyonu sonucu 6,7-disübstitüe-3-{2-[4-sübstitüepiperazin-1-il]-2-oksoetil}kinazolin-2,4(1H,3H)-dion türevleri (bileşik 7-34) elde edilmiştir.Elde edilen bütün bileşiklerin yapıları 1H-NMR, UV ve IR spektral metodları ve elemental analiz yöntemi ile doğrulanmıştır. Bileşik 11, 20 ve 32 için ayrıca 13C-NMR ve kütle spektral teknikleri uygulanmıştır. Sentezlenen bileşiklerin antimikrobiyal ve antikanser aktivite çalışmaları ise agar disk diffüzyon ve Sulforodamin B testleri ile yapılmıştır.Sentezlenen bileşiklerin antimikrobiyal aktiviteleri gram pozitif bakterilerden Bacillus subtilis ve Staphylococcus aureus'a karşı incelenmiştir. Bileşikler standard ampisilin ile karşılaştırıldığında genellikle orta veya düşük seviyede etki göstermişlerdir. 3-[2-(4-Siklohekzilpiperazin-1-il)-2-oksoetil]-6,7-dimetoksikinazolin-2,4(1H,3H)-dion S. Aureus'a karşı 14 mm ile en yüksek inhibisyon zon çapını vermiştir.Sitotoksisite sonuçları incelendiğinde, sentezlenen bileşiklerin genellikle aktivite göstermedikleri veya orta seviyede aktivite gösterdikleri belirlenmiştir. Bileşiklerden 3-{2-[4-(4-klorobenzil)piperazin-1-il]-2-oksoetil}kinazolin-2,4(1H,3H)-dion'un (bileşik 7) hepatoselüler karsinoma (HUH-7), meme kanseri (MCF-7) ve kolorektal karsinoma (HCT-116) hücre hatlarına karşı iyi ve orta seviyede etkili olduğu belirlenmiştir (IC50 = 2.5, 6.8 ve 4.9 µM). In this thesis, twenty eight novel derivatives of 6,7-disubstituted-3-{2-[4-(substituted)piperazin-1-yl]-2-oxoethyl}quinazoline-2,4(1H,3H)-dione (compound 7-34) have been synthesized and their antimicrobial and anticancer activities were evaluated. Synthesis of the target compounds were started by the reaction of 4,5-disubstituted-2-aminobenzoic acid derivatives with ethyl isocyanatoacetate in basic media to form 4,5-disubstituted-2-[3-(2-ethoxy-2-oxoethyl)ureido]benzoic acid derivatives (compound 1-3). These products were submitted to the ring closure reaction by refluxing in concentrated hydrochloric acid to prepare 2-(6,7-disubstituted-2,4-dioxo-1,4-dihydroquinazolin-3(2H)-yl)acetic acid derivatives (compound 4-6). The target compounds, 6,7-disubstituted-3-{2-[4-substitutedpiperazin-1-yl]-2-oxoethyl} quinazoline-2,4(1H,3H)-dione derivatives (compound 7-34) were obtained by the amidation reaction of (6,7-disubstituted-2,4-dioxo-1,4-dihydroquinazolin-3(2H)-yl)acetic acid derivatives (compound 4-6) with various 1-substitutedpiperazines in the presence of DCC coupling reagent. Structure identifications of the compounds were done by 1H-NMR, UV and IR spectral methods and elemental analysis. 13C-NMR and mass spectral techniques were also applied for compounds 11, 20 and 32. Antimicrobial and anticancer activities of the compounds were examined by using disc diffusion and Sulforhodamine B test, respectively.Synthesized compounds were screened against two gram positive bacteria strains, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus, by using agar-based disc diffusion method. The compounds generally showed mild to moderate activity compared with ampicillin as standard. Among them, 3-[2-(4-Cyclohexylpiperazin-1-yl)-2-oxoethyl]-6,7-dimethoxyquinazoline-2,4(1H,3H)-dione (compound 29) exhibited the highest zone inhibition value of 14 mm against S. Aureus.According to the cytotoxicity screening results, the compounds generally showed moderate or no cytotoxic activity. 3-{2-[4-(4-Chlorobenzyl)piperazin-1-yl]-2-oxoethyl}quinazoline-2,4(1H,3H)-dione (compound 7) presented the highest activity against hepatoma (HUH-7), breast cancer (MCF-7) and colorectal cancer cell line (HCT-116) with the IC50 values of 2.5, 6.8 and 4.9 µM, respectively. 209

1. ÖZETBu arastırma, 31.03.2011 ile 30.04.2011 tarihleri arasında Đstanbul ilinde,Đstanbul Eczacı Odası onayı ve desteğiyle, eczane eczacılarına yüz yüze anket formudoldurularak yapılmıstır (Ek-1, Ek-2). Çalısmanın amacı, Đstanbul’un belirliilçelerindeki eczane eczacılarından 2005 yılı öncesi ve sonrası mezun olanlarayapılmıs olan anket çalısmasıyla, bu bölgelerdeki eczacıların ilaç güvenliğindekiyeni yapılanma ve farmakovijilans hakkındaki bilgi, bilinç ve farkındalık düzeyiniölçmek, bu konuda eczacıların farkındalıklarını arttırmak ve eczacıların advers etkibildirimlerinin arttırılmasına ve iyilestirilmesine yönelik katkı sağlamaktır.Anket çalısması gelisi güzel örnekleme yöntemi kullanılmıs, 78 adet eczaneeczacısıyla yapılmıs, Đstanbul’un çesitli semtlerine gidilmistir. Hastalardan bildirimalınan, en sık advers etki görülen ilaç grubu olarak sırasıyla, antidepresanlar, nonsteroidalantiinflamatuar ilaçlar, antibiyotikler, oral kontraseptifler, zayıflamadakullanılan ilaç grupları olduğu görülmüstür. Advers etki ile karsılasıldığında adversetki formunu nereden temin edeceği eczacılara sorulmus, %59 eczacı nereden teminedeceğini bilmediğini, %41 eczacı nereden temin edeceğini bildiğini belirtmistir.Mezun olma yıllarına göre istatistiksel açıdan belirli bir farklılık gözlemlenmemistir.Yapılan ve yapılacak olan mesleki eğitimlerle eczacının ilaç güvenliğiyle ilgiliizleyeceği adımlar gelisecektir.Eczacılara, bildirimleri ulastırmama nedenleri sorulmustur. En sık olaraksunulan nedenler, zamansızlık ve bildirimin nasıl yapılacağına dair bilgiyetersizliğidir. Eczacıların ilaç güvenliliği hususunda en fazla güven duyduğu vedaha iyi eğitim verebileceğini düsündükleri eğitim kurumları, eczacılık fakülteleridir.Eczacılara farmakovijilans, advers etki, bildirim formları hakkında bilgiverilmistir. 2005 sonrasında mezun olan eczacıların ilaç güvenliği kavramlarına olanfarkındalıklarının arttığı, farmakovijilans eğitiminin öğrenime girmesiyle ilaçgüvenliği hakkında genel bilgilerinin arttığı gözlemlenmistir. Bu konuda daha fazlaeğitime, bilgilendirilmeye ve çalısmaya ihtiyaç duyulduğu, eğitimlerle eczacılarınbilgi birikiminin artacağı öngörülmektedir.Anahtar Sözcükler: Eczacı, A2. SUMMARYINFORMATION OF COMMUNITY PHARMACISTS IN GIVEN DISTRICTSOF ISTANBUL ABOUT NEW STRUCTURING OF DRUG SAFETY ANDEVALUATION OF THEIR APPROACH TO PHARMACOVIGILANCEThis study was carried out as a face to face questionnary with pharmacists inIstanbul city in between 31.03.2011-30.04.2011, with the support of IstanbulPharmacists’ Chamber. Aim of the study is by using the questionnaire, to surveyinformation and awareness level of the pharmacists in given districts about the newstructuring of drug safety and to increase the awareness level, contribute to incrementand improving of adverse effect notice of pharmacists The questionnaire was carriedout with two group of pharmacists who are graduated before and after year 2005.The questionnaire was applied to 78 community pharmacists and the pharmacieswere located in the neighborhood of Istanbul. The most frequently reported drugclasses are, anti-depressants, non-steroidal anti inflamation drugs, antibiotics, oralcontraceptives, anti-obesite drugs. When pharmacists are being asked about how tofind the adverse drug reporting form, it is observed that 59% of pharmacists do notknow, 41% of parmacists know how to find reporting forms. There is no statisticaldifference according to the year of graduation. Past and future professionaleducations which are followed by pharmacists are improving the steps of drug safetyPharmacists are being asked about the reasons for not-transmitting the adversedrug reaction. Primary reasons are lack of time and information about how to reportthe reaction. Pharmacists mostly rely on pharmacy faculties for the better educationof adverse drug reaction and reporting.Pharmacists are informed about adverse drug reaction, reporting forms andpharmacovigilance. For the pharmacists who are graduated after 2005, it is observedthat information and the awareness of basic terms about drug safety is improvedmore than the other group. With implemention of pharmacovigilance education intofaculty programme, the information about drug safety improvement and awareness tobasic terms of drug safety has increased. There is a huge need for more education,information, studies and programmes about pharmacovigilance for well-informedhealthcare professionals.Key Words: Pharmacist, Advers Drug Reaction, Pharmacovigilance.dvers Etki, Farmakovijilans

Bu çalışmada amebisid, bakterisid ve trikomonosit etkili bir nitroimidazol grubu olan ornidazol 250 mg film tablet için uygun formülasyon geliştirilmiş ve pilot ölçekte üretim yapıldıktan sonra tabletin bitmiş ürün analizleri yapılmıştır.Bitmiş ürün ana dosyası olduğu için P bölümü, P bölümünde ise Kimyasal, Farmasötik ve Biyolojik Bilgileri içeren 3. modül incelenmiştir.3.2.P Tıbbi Ürün3.2.P.1Tıbbi Ürünün Tanımı ve Kompozisyonu3.2.P.1.1Dozaj formun tanımı3.2.P.1.2Bileşim3.2.P.1.3Ambalaj Şekli3.2.P.2Farmasötik Gelişim3.2.P.2.1Tıbbi Ürün Bileşimi3.2.P.2.1.1Etkin Madde3.2.P.2.1.1.1Etkin Maddenin Polimorfik Yapısı3.2.P.2.1.2Yardımcı Maddeler3.2.P.2.1.2.1Test Ürün ile Referans Ürün Bileşimlerinin Karşılaştırılması3.2.P.2.2Tıbbi Ürün3.2.P.2.2.1Formülasyon Gelişimi3.2.P.2.2.1.1Formülasyonun seçimi3.2.P.2.2.1.2 Test ürünle Referans ürünün Safsızlık (safsızlık) İçeriklerinin Karşılaştırması3.2.P.2.2.1.3 Etkin maddenin çözünürlüğü3.2.P.2.2.1.4 Test ürünle Referans ürünün Çözünme Hızı Profillerininin Karşılaştırması3.2.P.2.2.2Eksez - Doz3.2.P.2.2.3Fizikokimyasal ve Biyolojik Nitelikler3.2.P.2.2.3.1 Çözünme Hızı3.2.P.2.3 Üretim Proses Gelişimi3.2.P.2.4 Kap Kapak Sistemi3.2.P.2.5 Mikrobiyolojik Özellikler3.2.P.2.6 Geçimlilik3.2.P.3Üretim3.2.P.3.1Üretici / Üreticiler3.2.P.3.2Seri Formülü3.2.P.3.3 Üretim Prosesinin ve Proses Kontrollerinin Tarifi3.2.P.3.3.1Üretim yöntemi3.2.P.3.3.2Akış şeması3.2.P.3.3.3Inproses kontroller3.2.P.3.4Kritik Basamakların ve Ara Maddelerin Kontrolleri3.2.P.3.4.1Toz Karıştırma3.2.P.3.4.2............. mg ??.. Tablet3.2.P.3.4.3................. mg Toz Karışım ve ?? Tablet Analitik Yöntemleri3.2.P.3.5 Proses Validasyonu ve/veya Değerlendirme3.2.P.4Yardımcı maddelerin kontrolü3.2.P.4.1Spesifikasyonlar3.2.P.4.1.1 Farmakopede tanımlanan yardımcı maddeler3.2.P.4.1.2 Farmakopede tanımlanmayan yardımcı maddeler3.2.P.4.2Analitik Prosedürler3.2.P.4.2.1Analitik Prosedürün Özeti3.2.P.4.2.1.1 Avrupa Farmakopesi ................. Monografı3.2.P.4.2.1.2Kaplama Materyali Analitik Prosedürü3.2.P.4.3Analitik Prosedürlerin Validasyonu3.2.P.4.4Spesifikasyonların Gerekçelendirilmesi3.2.P.4.5Beşeri veya Hayvan Kaynaklı Yardımcı Maddeler3.2.P.4.6Yeni Yardımcı Maddeler3.2.P.5Tıbbi Ürünün Kontrolü3.2.P.5.1Spesifikasyon/ Spesifikasyonlar3.2.P.5.2Analitik Prosedürler3.2.P.5.3Analitik Prosedürlerin Validasyonu3.2.P.5.3.1Miktar Tayini Yöntem Validasyonu3.2.P.5.3.2Çözünme Hızı Yöntem Validasyonu3.2.P.5.3.3İlgili Bileşikler Analitik Yöntem Validasyonu3.2.P.5.4Seri Analizleri3.2.P.5.5Safsızlıkların Karakterizasyonu3.2.P.5,6Spesifikasyonların Gerekçelendirilmesi3.2.P.6Referans Standartlar veya Materyaller3.2.P.7Kap Kapak Sistemi3.2.P.7.1Spesifikasyon3.2.P.7.2Analitik Prosedürler3.2.P.8Stabilite3.2.P.8.1Stabilite Özeti ve Sonuç3.2.P.8.1.1Stabilite Şartları3.2.P.8.1.1.1Uzun Süreli Stabilite3.2.P.8.1.1.2Hızlandırılmış Stabilite3.2.P.8.1.1.3Test Edilen Parametreler3.2.P.8.1.1.4Test Yöntemleri3.2.P.8.1.2Sonuç3.2.P.8.2Onay Sonrası Stabilite Protokolü ve Stabilite Taahhüdü3.2.P.8.3Stabilite VerileriSonuç olarak tüm yukarıda bahsedilen maddeler için gerekli testler ve açıklamalar yöntem validasyonlarıyla birlikte ICH'e göre yapılmıştır. Bu bileşiğe ait modül 3, P bölümü tez kapsamında hazırlanmıştır.Anahtar sözcükler: CTD, Ornidazol, Bitmiş ürün ilaç ana dosyası, Modül 3. In this work, ornidazol is a group of nitroimidazol which has effects of bacterisid, tricomonosid and amebisid was developed suitable formulation and after pilot measure production, final product analyzis was done.P group whicih is a final product file, in P part, we analyzised 3.modül which include knowledge of chemical, pharmaceutical and biololgical .3.2.P DRUG PRODUCT (NAME, DOSAGE FORM)3.2.P.1 Description and Composition of the Drug Product (name, dosage form)3.2.P.2 Pharmaceutical Development (name, dosage form)3.2.P.2.1 Components of the Drug Product (name, dosage form)3.2.P.2.1.1 Drug Substance (name, dosage form)3.2.P.2.1.2 Excipients (name, dosage form)3.2.P.2.2 Drug Product (name, dosage form)3.2.P.2.2.1 Formulation Development (name, dosage form)3.2.P.2.2.2 Overages (name, dosage form)3.2.P.2.2.3 Physicochemical and Biological Properties (name, dosage form)3.2.P.2.3 Manufacturing Process Development (name, dosage form3.2.P.2.4 Container Closure System (name, dosage form)3.2.P.2.5 Microbiological Attributes (name, dosage form) 3.2.P.2.6 Compatibility (name, dosage form)3.2.P.3 Manufacture (name, dosage form) 3.2.P.3.1 Manufacturer(s) (name, dosage form) 3.2.P.3.2 Batch Formula (name, dosage form) 3.2.P.3.3 Description of Manufacturing Process and Process Controls (name, dosage form)3.2.P.3.4 Controls of Critical Steps and Intermediates (name, dosage form) 3.2.P.3.5 Process Validation and/or Evaluation (name, dosage form)3.2.P.4 Control of Excipients (name, dosage form)3.2.P.4.1 Specifications (name, dosage form)3.2.P.4.2 Analytical Procedures (name, dosage form) 3.2.P.4.3 Validation of Analytical Procedures (name, dosage form) 3.2.P.4.4 Justification of Specifications (name, dosage form) 3.2.P.4.5 Excipients of Human or Animal Origin (name, dosage form) 3.2.P.4.6 Novel Excipients (name, dosage form)3.2.P.5 Control of Drug Product (name, dosage form)3.2.P.5.1 Specification(s) (name, dosage form)3.2.P.5.2 Analytical Procedures (name, dosage form) 3.2.P.5.3 Validation of Analytical Procedures (name, dosage form) 3.2.P.5.4 Batch Analyses (name, dosage form) 3.2.P.5.5 Characterisation of Impurities (name, dosage form) 3.2.P.5,6 Justification of Specification(s) (name, dosage form)3.2.P.6 Reference Standarts or Materials (name, dosage form) 3.2.P.7 Container Closure System (name, dosage form) 3.2.P.8 Stability (name, dosage form)3.2.P.8.1 Stability Summary and Conclusion (name, dosage form)3.2.P.8.1.1Stability Conditions3.2.P.8.1.1.1Lond Term Stability3.2.P.8.1.1.2Short Term Stability3.2.P.8.1.1.3Tested Parameters3.2.P.8.1.1.4Test Methods3.2.P.8.1.2Conclusion3.2.P.8.2 Post-approval Stability Protocol and Stability Commitment (name, dosage form)3.2.P.8.3 Stability Data (name, dosage form)Finally, substances and explanations necessary for the above-mentioned tests were made according to ICH wih method validations. Module 3 P section of this compound is presented.Key Words: CTD, Ornidazole, Drug Master File, Module 3. 354

Bu çalışma kapsamında, ilk aşamada maleik anhidrit içeren kopolimerlerin sentezlenmesi, yapısal karakterizasyonu, antimikrobiyal aktivitelerinin araştırılması ve kopolimerlerin antineoplastik ajanlar ile türevlendirilmesi, sonraki aşamada ise sentezlenen kopolimer-ilaç konjugatlarının (çiftlerinin) MCF-7 meme kanseri hücre serileri üzerine antitümör aktivitelerinin incelenmesi ve L929 fare fibroblast hücre serileri üzerine toksik etkilerinin (sitotoksisitelerinin) araştırılması amaçlandı.Kopolimerlerin ve kopolimer-ilaç çiftlerinin yapısal karakterizasyonu Fourier Dönüşümlü İnfrared Spekroskopisi (FTIR) ve Proton Nükleer Magnetik Rezonans Spektroskopisi (1HNMR) ile yapıldı. Ayrıca bu çiftlerin sudaki çözünürlükleri incelendi. Kopolimerlerin antibakteriyel ve antifungal aktiviteleri S. aureus, E. faecalis, Meticillin-Resistant Staphylococcus aureus; E. coli, P. aeruginosa, C. albicans mikroorganizmaları üzerinde Disk difüzyon yöntemi kullanılarak araştırıldı. Kopolimer-ilaç çiftlerinin yapay vücut sıvısı olarak kabul edilen PBS (Phosphate Buffer Saline) tamponundaki davranışları 1, 24 ve 48. saatlerde vücut sıcaklığı olan 37 ºC?de incelendi. Kopolimer-ilaç çiftlerinin MCF-7 hücreleri üzerindeki antitümör aktiviteleri, saf antineoplastik ajanların gösterdiği antitümör aktiviteleri ile karşılaştırmalı olarak MTT testi ile, L929 hücreleri üzerindeki toksik etkileri ise yine karşılaştırmalı olarak XTT testi ile belirlendi. Sonuçlar Mann-Whitney U Testi ile istatistiksel olarak analiz edildi.Sentezlenen, yapısal karakterizasyonları belirlenen ve sudaki çözünürlükleri araştırılan kopolimer-ilaç çiftlerinden üç tanesinin amitleşme mekanizması ile oldukça başarılı bir tepkime ile birbirlerine bağlandıkları, suda iyi çözündükleri ve PBS`deki davranışlarının da oldukça iyi olduğu belirlendi. Kopolimerlerin herhangi bir antibakteriyel ve antifungal etkisinin olmadığı disk difüzyon yöntemi ile tespit edildi. Sentezlenen çiftlerden MAVA-Ametopiterin ve MAVA-Gemsitabin çiftlerinin, MCF-7 hücreleri üzerinde antitümör aktivitelerinin, içerdikleri saf ilaca göre anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edilmiştir (p

DNA Topoizomeraz II Enzim İnhibitörü Yeni Heterosiklik Bileşiklerin In Silico Tasarım Çalışmalarıİlacın keşfedilmesi süreci, son yıllarda hızlı ve düşük maliyetli avantajları ile bilişimsel yöntemlerin yeni ilaç adaylarının tasarlanmasında benimsenmesi ile derinden değişmiştir. Son zamanlarda, bilişimsel tekniklerin ve donanımların in silico yöntemlerin önder belirlenmesi ve optimizasyonunu hızlandırmasını sağlanmıştır.Topoizomeraz II inhibitörü olduğu bilinen ve klinikte antikanser amaçla kullanılmakta olan etoposit, teniposit, doksorubisin, danorubisin, idarubisin, epirubisin, pirarubisin, mitoksantron ve amsakrin bileşikleri ile moleküler modelleme çalışmaları gerçekleştirilmiştir.Bu etkisi bilinen bileşiklerin topoizomeraz IIß enzimi (PDB: 3QX3) üzerinden CDocker yöntemi ile Discovery Studio 3.5 programı kullanılarak doking çalışmaları yapılmış ve topoizomeraz II inhibitör aktiviteleri ile karşılaştırıldığında uyumlu sonuçlar bulunmuştur.Buna ek olarak HipHop methodu ile bu bileşiklerden oluşan bir set üzerinden, üç boyutlu farmakofor hipotezleri oluşturulmuştur.Yapılan çalışmalar sonucunda elde edilen bilgiler doğrultusunda topoizomeraz II enzim inhibitörü olabilecek benzazol türevi yeni önder bileşiklerin tasarımı gerçekleştirilmiştir.Anahtar kelimeler: Doking, Farmakofor Analizi, Hiphop, Topoizomeraz II, Benzazoller In Silico Design Studies on New Heterocyclic DNA Topoisomerase II Enzyme InhibitorsIt projected that in silico methods will become a dominant tool to address this issue, from drug discovery to marketing. Recently, advances in computational techniques and hardware have enabled in silico methods to speed up lead identification and optimization.Molecular modeling studies were carried out with the drugs etoposide, teniposide, doxorubicin, daunorubicin, idarubicin, epirubicin, pirarubicin, mitoxantrone and amsacrine which are known as inhibitors of the human topoisomerase II enzyme.Docking studies of human topoisomerase IIß enzyme (pdb code:3QX3) were carried out by CDocker method (Discovery Studio 3.5) with the drugs above and compared with their topoisomerase II inhibitor activities.Additionally, three dimensional pharmacophore hypotheses were built by working these topoisomerase II inhibitors using HipHop method.Based on the results of the studies, the design of new benzazole lead compounds that potencially have effects on topoisomerase II enzyme were carried out.Keywords: Docking, Pharmacophore Analysis, Hiphop, Topoisomerase II, Benzazoles 135

ÖZETBAZI NONSTEROİDAL ANTİENFLAMATUVARLARIN AMİT TÜREVLERİNİN SENTEZİ VE OLASI ÖN İLAÇLAR OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİİREM SET Günümüzde NSAİ (Nonsteroidal Antienflamatuar) ilaçların kullanım alanı çok geniştir. Ancak NSAİ ilaçların propiyonik asit türevlerinin Gİ (Gastrointestinal) sisteme olan zararları yapılan sayısız çalışmayla kanıtlanmıştır. Gİ sisteme olan zararı önlemek ya da azaltmak amacıyla NSAİ ilaçlarda bulunan asidik grupların maskelenmesi hedeflenmiştir. Bu hedefi gerçekleştirmek üzere, NSAİ ilaçların ön ilaçlarının geliştirilmesi gerektiği öngörülmüştür. Bütün bu sebepler, bizi bazı NSAİ etkili moleküllerin ön ilaçlarını sentezlemeye teşvik etmiştir. Tez kapsamında 3 farklı molekülün ön ilaçları sentezlenmiş ve bu moleküllerin simüle ortamlardaki davranışları incelenmiştir. Bu moleküllerin ön ilaçları, yine bu moleküllerden hareketle sentezlenmiştir. Sentezlenen bileşikler metanolden billurlandırılarak saflaştırılmıştır. Elde edilen saf bileşiklerin bir kısmına, bu maddeyle eşit molde olacak miktarlarda trometamol baz tuzu, susuz potasyum karbonat ve bir miktar DMSO ilave edilmiş ve yağ banyosunda 40-60°C sıcaklıkta karıştırmak suretiyle tepkimeye sokulmuştur. Yaklaşık 20 saat sonunda İTK takibi ile tepkime sonlandırılmıştır. Tepkime ortamı buzlu suya dökülerek ham ürün çöktürülmüş ve metanolden billurlandırılarak saflaştırılmıştır. Sentezlenen tüm bileşiklerin yapıları, elementel analiz (C, H, N), 1H-NMR ve IR ile aydınlatılmış olup, bütün bileşiklerin düşünülen yapılarda olduğu kanıtlanmıştır. Sentezlenen ön ilaçların, gastrointestinal ortamı simüle eden pH 1,2 ve pH 6,8 ortamlarında 37±0,5°C sıcaklığında hidroliz olma durumu incelenmiştir. Bu analizler YBSK ile gerçekleştirilmiştir.SUMMARY SYNTHESIS OF AMIDE DERIVATIVES OF SOME NONSTEROIDAL ANTIINFLAMMATORIES AND EVALUATION AS POTENTIAL PRODRUGS İREM SET Today, NSAI (Nonsteroidal Antiinflammotary) drugs are used in a wide area. But it is demonstrated that propionic acid derivatives of NSAIDs damage the Gİ (Gastrointestinal) system with lots of researches. As a result of this researches, it is purposed to mask the acidic groups in NSAIDs to prevent or to reduce the damages to GI system. To achieve this aim, it is realized that it is important to develop the prodrugs of NSAIDs. These all results direct us to synthesize the prodrugs of some NSAIDs. In this study, we synthesized the prodrugs of 3 different molecules and we examined the behaviour of this prodrugs in simulated medias. The prodrugs are synthesized from their parent drugs. Some of these compounds are reacted with equimolar quantity trometamol base salt, potassium carbonate anhydrous and DMSO at 40-60°C oil bath by stirring. After about 20 hours, the reaction is finished by TLC control . The reaction medium is poured into ice water, the crude product was precipitated and then they are purified by crystallizing from methanol All of synthesized compounds (prodrugs) are characterized by elementary analysis (C, H, N), 1H-NMR and IR which are in agreement with the purposed structures. Hydrolising status of these synthesized prodrugs is examined in pH 1,2 and pH 6,8 solutions that simulated the gastrointestinal medias in 37±0,5°C temperature. Analyses are performed by HPLC.

Tez (doktora) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmasötik Teknolojisi Anabilim Dalı, Kayıt no: 689354, Kontrolsüz hücre çoğalması, kitle veya tümör oluşumu ile karakterize olan kanser günümüzün en önemli sağlık sorunlarından birisidir. Kontrolsüz gerçekleşen çoğalma, DNA’da meydana gelen mutasyonlar sonucu (onkojen aktivasyonu, tümör süpresör gen inaktivasyonu, vb) hücre apoptozunun gerçekleşememesi ile ortaya çıkmaktadır. Memeli hücrelerinde 2001’de Tuschl ve ark. tarafından ilk kez keşfedilen siRNA, bugüne kadar kanser tedavisinde, anjiyojenezin inhibe edilmesinde, çeşitli onkojenlerin inhibisyonu ve hücre-içi sinyal iletim sistem genlerinin inhibisyonuile tümör gelişiminin durdurulması ve apoptozun indüklenmesinde, radyo veya kemo hassaslığının arttırılması çalışmalarında kullanılmaktadır. Bu tez çalışmasında da farklı lipidik ve polimerik sistemlerin siRNA teknolojisi için kullanılması hedeflenmiştir. Lipidik yapıdaki sistemler için ‘Katı Lipit Nanopartiküller’ (KLN), polimerik yapı için ise yeni geliştirilmiş ve yine çokfazla çalışılmamışsuda çözünebilenkitosan polimerleri kullanılmıştır. Genetikmateryal olarak Bcl-2 siRNA’sı seçilmiştir.KLNhazırlanmasında çeşitli yöntemler kullanılmış(sonikasyon ve yüksek hızdakarıştırma ile basit emülsiyon)ve zeta potansiyel,parçacıkbüyüklüğü, siRNAbağlayabilmeözelllikleri açısındandeğerlendirilmiştir. Bu özellikler açısındanenuygun olduğuna karar verilensonikasyon ile ve yüksek hızda karıştırma ilehazırlananbirer formülasyon tranfeksiyon çalışmaları için kullanılmıştır.. Kitosançalışmasında isepolimerik formülasyon hazırlamak içinfarklı moleküler ağırlığasahipkitosanlar kullanılmıştır. Bu formülasyonlarda dakarakterizasyonçalışmaları yapıldıktan sonrasiRNA bağlama ve sitotoksisite açısındandeğerlendirildiğinde en fazla 10 kDamoleküler ağırlıklı kitosanın(K4)transfeksiyon için uygun olduğu saptanmıştır.A549 ve MCF-7 hücrelerindeyapılan transfeksiyon çalışmaları sonucundasonikasyon ile hazırlanan formülasyon kontrol olarak kullanılan Lipofektamin®2000’e yakın transfeksiyon etkinliği gösterirken, Kitosanformülasyonu (K4) çok fazla etkinlik gösterememiştir. Transfeksiyon etkinliğinin analizi için yapılan Western Blot çalışmasında 72. saatte Lipofektamin’in Bcl-2proteini basklılayabildiği tespit edilirken sonikasyon ile hazırlanan formülasyonun kitosan ile hazırlanan formülasyona göre daha çok baskılama özelliği gösterdiği saptanmıştır.

Niemann-Pick hastalığı, genetik mutasyonlara sebep olan ve metabolizmayı olumsuz yönde etkileyen lizozomal depo hastalıklarından birisidir. Tip A, B, C ve D olmak üzere dört çeşittir. Niemann-Pick Tip C ve D, metabolik temelde genetik olarak Niemann-Pick Tip A ve B? den farklıdır.Canlı hücrelerde LDL-indüklü kolesteril esterlerin oluşumunun engellenmesi ya da gecikmesi nedeniyle endosite LDL-türevi kolesterolün lizozomal/geç endozomal organellerdeki birikimi, Niemann-Pick Tip C lezyonunun fenotipik bir damgası olduğu düşünülmektedir.Lizozomal depo organlarında kolesterol miktarındaki azalma şu mekanizmalardan birisi veya kombinasyonları ile mümkün olabilir: (1) lizozomlardan kolesterol çıkışını arttırmak; (2) kolesterol alımını azaltmak; (3) kolesteril esterlerinin LAL tarafından hidrolizini azaltmak.2. Mekanizmanın gerçekleşmesi için şu iki seçenek uygun olabilir: (1) NPC1L1 inhibisyonu ile absorblanan kolesterol seviyesinin azaltılması; (2) NPC1L1 gen ekspresyonunun aşağı-regülasyonu (down-regulation).Önceki çalışmalar in vitro ortamda insan ve hayvan modellerinde NPC1L1 gen ekspresyonu aşağı-regülasyonunun, PPAR?ların aktivasyonu ile mümkün olduğunu göstermiştir. Bu çalışmada 2. seçenek değerlendirilmiş ve NPC hastalığı için olası bir tedavi keşfetmek amacıyla PPAR agonistleri üzerinde çalışılmıştır. Yeni bir yapı iskeleti oluşturmak maksadıyla, PPAR agonistleri olarak fibratların en çok bilinen ve çalışılan gruplardan biri olması nedeniyle klofibrattan türetilen AL26-18?in modifikasyonu ile Molekül 1, 1a, 2, 2a, 3, 4, 5, 5a ve 6 sentezlenmiştir. Bu lider bileşik üzerinde özellikle aromatik kısmın modifikasyonuna ve izoster moleküllerin (Comp. 1a, 2a ve 5a) sentezine odaklanılmıştır.Biyolojik aktivite sonuçları AL26-18 (Comp. 1)? e göre kıyaslandıklarında, hedef moleküllerin yarışmalı bir şekilde tam olarak PPAR?ve kısmi olarak PPAR? üzerinde etkili olduklarını göstermiştir. Hatta bazı moleküllerin PPAR? üzerindeki aktivasyonunun referans molekülden daha iyi olduğu kanıtlanmıştır. Bu çalışmalara göre, hedef moleküllerin bazıları NPC hastalığının tedavisinde etkili olabilir.Anahtar Kelimeler: Niemann?Pick tip C1 (NPC1), PPARs, klofibrat Niemann Pick disease is one of the lysosomal storage disorders which negatively affect the metabolism and give rise to genetic mutations. There are four forms of this disease: Niemann-Pick Type A, B, C, and D. In contrast, the metabolic basis of Types C and D Niemann?Pick disease, genetically distinct from Niemann?Pick Type A and B. Lysosomal/late endosomal sequestration of endocytosed low density lipoprotein (LDL)-derived cholesterol is considered the hallmark phenotypic feature of the Niemann-Pick Type C lesion, together with a block or delay of LDL-induced cholesteryl ester formation in living cells.A decrease in cholesterol content within the LSOs can be possible by one or a combination of the following mechanisms: (1) increase in the cholesterol efflux from the LSOs; (2) decrease in the uptake of cholesterol; (3) decrease in the hydrolysis of cholesteryl esters by LAL.Considering on the second mechanism to execute might have reasonable two options: (1) decreasing absorbed cholesterol level by inhibition of NPC1L1; (2) down-regulating NPC1L1 gene expression.Previous studies have shown that down-regulation of NPC1L1 gene expression is possible activations of PPARs in vitro both in human and mouse models. In the present study, this second option is evaluated and studied on PPARs agonists for exploring a possible treatment NPC disease. To create a new scaffold Compound 1, 1a, 2, 2a, 3, 4, 5, 5a and 6 were synthesized by modification of AL26-18, lead compound, which had derived from clofibrate due to fibrates are one of the most known-studied group as PPAR agonists. On the lead compound especially has been focused on the aromatic portion and synthesis of isoster compounds that are Comp. 1a, 2a and 5a for modification.Biological activity results show that all compounds have good business competitiveness full or partial, respectively on PPAR? and PPAR?, compared to the AL26-18 (Comp. 1). In some cases, the activity on PPAR? proves to be even better compared to the compounds used as reference. According to these studies, some of these compounds could be effective for treating NPC disease.Key Words: Niemann?Pick type C1 (NPC1), PPARs, clofibrate 76

Bu çalışmada genel yapısı 2-(p-(sübstitüe)benzil/fenil)-5-(2-sübstitüeasetamido/3-sübstitüepropiyonamido)benzoksazol olan 40 adet bileşik sentezlenmiştir. Sentezleri için öncelikle (sübstitüe) fenil asetik asit ya da benzoik asitler 2,4-diaminofenol ile polifosforik asit eşliğinde ısıtılmış ve halka siklizasyonu tamamlanmış, ardından elde edilen 5-amino-2-sübstitüebenzoksazoller kloroaçilklorür ile muamele edilerek amid yan zinciri bağlanmıştır. Son basamakta ise bileşiklerin amid yan zincirine N-sübstitüepiperazin halkası eklenerek sonuç bileşikler elde edilmiştir. Sentezlenen türevlerin yapıları 1H-NMR, MASS, IR ve elementel analiz yöntemleri ile aydınlatılarak erime noktaları saptanmıştır.Bileşiklerin in vitro antimikrobiyal etki çalışmalarında Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans ve bu mikroorganizmaların ilaçlara dirençli suşları kullanılmış ve aktivite minimum inhibisyon konsantrasyonu şeklinde tayin edilmiştir. Bileşikler antibakteriyel etki için ampisilin, gentamisin, ofloksazin, vankomisin, antifungal etki için ise flukonazol ve amfoterisin B ile kıyaslanmıştır. In vitro aktivite sonuçları incelendiğinde yeni benzoksazol türevlerinin antibakteriyel etkilerinin standart suşlara karşı referans ilaçlardan daha zayıf; ancak ilaçlara dirençli suşlara karşı referans bileşikler ile kıyaslanabilir hatta bazılarına kıyasla daha iyi olduğu gözlenmiştir. Bileşiklerin antifungal etkileri ise referans ilaçlara kıyasla daha zayıf olarak saptanmıştır.Yapılan moleküler modelleme çalışmalarında bazı çok etkili florokinolon antibiyotikleri ve S. aureus?a ait DNA giraz enzimi kullanılmış, etkiden sorumlu olduğu düşünülen farmakofor yapı ortaya konulmuştur. Bu farmakofor modele uyabilecek iskelete sahip tasarlanan yeni benzoksazol türevi bileşiklerin sentezlenmesi, antibakteriyel ve DNA giraz inhibisyon etkilerinin incelenmesi ile birlikte etki mekanizmalarını aydınlatabilecek çalışmaların yürütülmesi önerilmiştir. Anahtar Sözcükler: antibakteriyel, antifungal, benzoksazol, doking, farmakofor In this study, 40 2-(p-(substituted)benzyl/phenyl)-5-(2-substitutedacetamido/3-substitutedpropionamido)benzoxazoles were synthesized. Benzoxazole rings were synthesized by condensing of 2,4-diaminophenol and (substituted) phenylacetic acids or benzoic acids in polyphoshoric acid. These intermediates were reacted with chloroacylchloride resulting in formation of amide side chain at the fourth position of heterocyclic chain. Finally, the amide derivates were treated with N-substitutedpiperazine in order to obtain target compounds. The chemical structures of new benzoxazole derivatives were elucidated by 1H-NMR, MASS, IR ve elemental analysis and melting points were determined.Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans and their drug resistance isolates were used in order to determine in vitro antimicrobial activity which is expressed as minimum inhibition concentration (MIC). MIC values of all derivatives were compared with reference drugs; ampicillin, gentamicin, ofloxacin, vancomycin amphotericin B and fluconazole. It was observed that the reference drugs were more active against standard strains, however, activity of benzoxazoles were comparable with reference drugs -even some derivatives had higher activity- against drug-resistant isolates. Antifungal activity of all benzoxazoles were weak in comparison with fluconazole and amphotericin B.Molecular modelling studies were also carried out. Pharmacophore models were generated with best docked conformations of biologically active fluroquinolone antibiotics into DNA gyrase of S. aureus. New benzoxazole scaffold were designed which maps to the best pharmacophore model. It is suggested that benzoxazole compounds with new scaffold may be synthesized, assayed for antibacterial activity and DNA gyrase inhibition, which may result in discovering lead compounds and reveal mechanism of action of these derivatives. Keywords: antibacterial, antifungal, benzoxazole, docking, pharmacophore 245

ÖZETMeral Yüce. Hemen Salım Sağlayan Kandesartan Sileksetil Tablet Formülasyonuna Tasarımla Kalite Uygulaması. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Farmasötik Teknoloji Programı Doktora Tezi, Ankara, 2013. Hemen salım sağlayan Kandesartan Sileksetil 32 mg tabletin tasarımla kalite (Quality by Design, QbD) kavramını uygulayarak stabil formülasyonunun geliştirilmesi, prosesini anlama ve kontrolünün yapılması araştırılmıştır. Kandesartan Sileksetil tablet dozaj formunda kimyasal stabilite problemi gösteren ve düşük çözünürlük özelliği olan bir etkin maddedir. Polietilen Glikol (PEG) 4000'in Kandesartan Sileksetil stabilitesini koruyucu özelliği ve koruma mekanizması Ultraviyole (Ultraviolet Visible, UV) spektrofotometri, Diferansiyel Taramalı Kalorimetri (Differential Scanning Calorimetry, DSC) ve Fourier Transform Infrared (FTIR) spektroskopi yöntemleri kullanılarak etkin madde-polimer etkileşim çalışmaları ile belirlenmiştir. Formülasyon geliştirme ve üretim yöntemi belirleme çalışmaları kapsamında önformülasyon ve deney tasarım (Design of Experiments, DOE) çalışmaları gerçekleştirilmiştir. DOE çalışmaları ile kritik madde özellikleri (Critical Material Attribute, CMAs) olan PEG 4000, mısır nişastası, karboksimetilselüloz kalsiyum (karmeloz kalsiyum, CMC Ca), hidroksipropilselüloz (HPC) ve su formülasyon yardımcı maddelerinin belirlenen hedef düzeyleri için matematiksel modeller ile etkin maddenin tabletten çözünmesi tahmin edilebilmiştir. Böylece geliştirilen tablet dozaj formunda, Kandesartan Sileksetil stabilite ve çözünme özellikleri kontrol edilebilmiştir. Formülasyon ve prosesin anlaşılması ile Kandesartan Sileksetil 32 mg tablet ürününü test etmeden, hedef bitmiş ürün kalite profilinin (Target Product Quality Profile, TPQP) garantilenmesi sağlanmıştır. Hızlandırılmış stabilite koşulunda kabul edilebilir limit içinde bozunmaya uğrayacak tablet dozaj formu geliştirilebileceği de öngörülmüştür. Geliştirilen Kandesartan Sileksetil 32 mg tablet yüksek dansiteli polietilen (High Density Polyethylene, HDPE) şişe ve çocuk kilitli kapakla kapalı primer ambalajda 25 ºC (77 ºF)'de stabil olarak saklanabilir.Anahtar Kelimeler: Kandesartan Sileksetil, QbD, Tablet, Stabilite, PEG 4000 ABSTRACTMeral Yüce. Quality by Design Application to Immediate Release Candesartan Cilexetil Tablet Formulation. Hacettepe University Institute of Health Sciences, Ph.D. Thesis in Pharmaceutical Technology, Ankara, 2013. It was investigated a stable formulation development, process understanding and controlling of immediate release Candesartan Cilexetil 32 mg tablet by using QbD approach. Candesartan Cilexetil is a drug substance indicating chemical stability problem in tablet dosage form and having low solubility property. Stability protective property and stabilizing mechanism of PEG 4000 on Candesartan Cilexetil were identified with drug substance-polymer interaction studies by using UV spectrofotometry, DSC and FTIR spectroscopy methods. In consideration of formulation development and manufacturing process determination studies, preformulation and DOE studies were performed. With DOE studies, dissolved drug substance from tablet could be predicted for determined target levels of CMAs which are PEG 4000, starch maize, carmellose calcium, HPC and water formulation inactive ingredients. Thus, in developed tablet dosage form stability and dissolution properties of Candesartan Cilexetil could be controlled. Understanding the formulation and process, ensured the TPQP without testing Candesartan Cilexetil 32 tablet product. It was also foreseen that stable tablet dosage form can be developed which degradates inside the acceptable limit in accelerated stability condition. Developed Candesartan Cilexetil 32 tablet can be stored inside primary package of HDPE bottle closed with child-proof cap in 25 ºC (77 ºF) storage condition.Key Words: Candesartan Cilexetil, QbD, Tablet, Stability, PEG 4000 297

Tüm dünyada GSBL üreten Enterobacteriaceae ailesi giderek önemli bir halk sağlığı sorunu olmaya başlamıştır. Enterobacteriaceae ailesinde antibiyotiklere dirençten en sık sorumlu olan mekanizmalar ß-laktamaz direnç genleridir. TEM ve SHV tipi GSBL?ler ilk olarak tanımlandıktan daha sonraları CTX-M, VEB, GES, PER, TLA, OXA genleri gösterilmiştir. Çalışmamızda bölgemizden izole edilen suşların ß-laktamaz genlerinin sıklığının araştırılması amaçlamıştır.Ocak 2008?Ekim 2012 tarihleri arasında gönderilen çeşitli klinik örneklerden izole edilmiş ve GSBL üreten toplam 100 Escherichia coli (E. coli) ve 100 Klebsiella pneumoiae (K. pneumoiae) suşu çalışmaya alındı. Suşların identifikasyonu konvensiyonel yöntemler ve Phonex otomatize yöntemlerle yapıldı. İzole edilen suşların CTX-M, TEM, SHV, VEB, GES, PER, TLA ve OXA ß-laktamaz direnç genleri moleküler yöntemlerle incelendi. PCR yöntemiyle GSBL geni araştırılan K. pneumoniae suşlarının beta laktamaz gen oranları CTX-M % 99, SHV % 91, TEM % 71, OXA-10 grup % 10 ve OXA-2 grup % 5 oranında bulundu. E. coli suşlarında CTX-M % 92, TEM % 70, SHV % 21 ve OXA-2 grup % 3 oranında bulundu. E. coli suşlarında GSBL direnç geni saptanan 98 suşta yalnız CTX-M % 25.5 (25/98), sadece TEM pozitif % 2 (2/98) ve sadece SHV pozitif % 2 (2/98) olarak bulunmuştur. K. pneumoniae suşlarında GSBL direnç geni saptanan 100 suşta yalnız CTX-M % 3 (3/100) oranında bulunmuştur. Diğer direnç genlerinin tek başına bulundukları suş yoktur. Çalışmamızda taradığımız diğer GES, VEB ve PER ß-laktamaz genleri hiçbir suşta saptanamamıştır.Sonuç olarak; Bu çalışma bölgemizde yapılan ilk çalışma olması ve yaygın olarak bulunan ß-laktamaz direnç genlerinin saptanması açısından önem taşımaktadır. GSBL?nin tanımlanarak tedavinin yönlendirilmesi klinisyen ve hastalara büyük yararlar sağlayacağı açıktır. Çalışmamızda GSBL üreten suşlarda CTX-M ß-laktamaz direnç geni yüksek oranda bulunmuştur. Şuşlar arasında ilişkinin ve direnç genlerinin aktarımının incelenmesi için PFGE ve plasmid analizi gibi daha ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Extended spectrum beta-lactamase (ESBL)-producing Enterobacteriaceae has become an important public health problem all over the world. Most common mechanisms of antibioticsll resistance in Enterobacteriaceae are, ß-lactamase rezistance genes encoding production of ß-lactamase enzymes. While TEM and SHV were the first defined types of ESBL, the genes of CTX-M, VEB, GES, PER, TLA, OXA were also demonstrated. In our study we aimed to evaluate the prevalance of ß-lactamase resistance genes in Enterobacteriaceae isolates which were referred by our local laboratories.A total of 100 ESBL-producing Escherichia coli (E. coli) and 100 ESBL-producing Klebsiella pneumoiae (K. pneumoiae) strains which were isolated from various clinical specimens between January 2008-October 2012 were included in the study. The isolated strains were identified by using both conventional methods and fully automated Phoenix system. CTX-M, TEM, SHV, VEB, GES, PER, TLA and OXA ß-lactamase resistance genes of isolated strains were analysed by molecular methods. ß-lactamase resistance gene prevalance of the K. pneumoniae strains which were were screened for the presence ESBL-encoding genes by PCR, were 99 % for CTX-M, 91 % for SHV,71 % for TEM, 10 % for OXA-10 group and 5 % for OXA-2 group. The prevalance of CTX-M was 92 %, TEM was 70 %, SHV was 21 % ve OXA-2 group was 3% in E. coli strains. CTX-M alone was found to be pozitive in 25 of the 98 (25,5 %) ESBL resistance genes detected E. coli strains, TEM alone was found to be pozitive in 2 of 98(2 %) and SHV alone was found to be pozitive in 2 of 98 (2 %). CTX-M alone was found to be pozitive in 3 of 100 (3 %)ESBL detected K. pneumoniae strains. No any other resistance genes alone were found to be positive in these strains. The other ß-lactamase genes such as GES, VEB and PER which we investigated, were not detected in the strains. Conclusion: This study is important because it is the first study about resistance genes in our region and it provides useful data about the prevalance of ß-lactamase resistance genes which becomes a common public problem. The detection of ESBL, is essential for the management of the infection and gets severe benefits to the patient. In the study we found a high prevalance of the CTX-M ß-lactamase resistance gene in ESBL-producing strains. For the evaluation of connection of strains and the transmission of resistance genes, further studies such as PFGE and analys of plasmid are required. 95