Search

Eğitimde örnek ve model gösterme, iyi, güzel ve doğruyu benimsetip bunları taklide özendirme son derece önemlidir. Şüphesiz her bakımdan üstün bir örnek olan Hz. Peygamber (s.a.s.) de bazı amelleri, ibadetleri, şahısları, zamanları ve mekânları, “en hayırlı, en üstün, en değerli…” olarak nitelemiştir. Hz. Peygamber’in bu üstün değerleri takdim şeklini, farklı ilim ve kültür çevrelerinde yetişmiş, farklı dünya görüşü ve zevklere, farklı kabiliyet ve yeteneklere, değişik karakter ve huylara sahip insanlara en üstün değerleri benimsetip gönüllerine yerleştirmek için yetiştikleri çevrelerin doğal ve sosyo-kültürel özellikleri, zaman ve mekân unsurları da dikkate alınarak takip edilmesi gereken bir eğitim ve terbiye yöntemi olarak değerlendirmek gerekir. Çalışmada; Kütüb-i tis’a diye tabir edilen dokuz hadis kitabı ekseninde Hz. Peygamber’in bazı ameller, değerler, şahıslar, zamanlar ve mekânlar vs. için kullandığı “en üstün, en değerli, en faziletli” anlamına gelen “أفضل، خير، أحسن، أحب، أعظم، أعلى…” gibi ifadelerin kastedilen anlamları ve bu bağlamda Hz. Peygamber’in (s.a.s.) “en üstün/en hayırlı” diye nitelediği adabı muaşeret ilkeleri ve erdemler ele alınıp değerlendirilecektir.

Eğitimde örnek ve model gösterme, iyi, güzel ve doğruyu benimsetip bunları taklide özendirme son derece önemlidir. Şüphesiz her bakımdan üstün bir örnek olan Hz. Peygamber (s.a.s.) de bazı amelleri, ibadetleri, şahısları, zamanları ve mekânları, “en hayırlı, en üstün, en değerli…” olarak nitelemiştir. Hz. Peygamber’in bu üstün değerleri takdim şeklini, farklı ilim ve kültür çevrelerinde yetişmiş, farklı dünya görüşü ve zevklere, farklı kabiliyet ve yeteneklere, değişik karakter ve huylara sahip insanlara en üstün değerleri benimsetip gönüllerine yerleştirmek için yetiştikleri çevrelerin doğal ve sosyo-kültürel özellikleri, zaman ve mekân unsurları da dikkate alınarak takip edilmesi gereken bir eğitim ve terbiye yöntemi olarak değerlendirmek gerekir. Çalışmada; Kütüb-i tis’a diye tabir edilen dokuz hadis kitabı ekseninde Hz. Peygamber’in bazı ameller, değerler, şahıslar, zamanlar ve mekânlar vs. için kullandığı “en üstün, en değerli, en faziletli” anlamına gelen “أفضل، خير، أحسن، أحب، أعظم، أعلى…” gibi ifadelerin kastedilen anlamları ve bu bağlamda Hz. Peygamber’in (s.a.s.) “en üstün/en hayırlı” diye nitelediği adabı muaşeret ilkeleri ve erdemler ele alınıp değerlendirilecektir.