Search

Servikal kanser sıklığı dünyada kadın kanserleri ve kadın kansere bağlı ölümleri arasında dördüncü sıradadır. Erken evre ve ileri evre servikal kanserlerde tedavi yaklaşımı göreceli olarak net olmakla birlikte lokal ileri servikal kanserlerdeki tedavi yaklaşımı tartışmalı bir konudur. Klasik literatür radyoterapi ve cerrahi tedavinin karşılaştırılması şeklinde iken son yıllarda eş zamanlı radyokemoterapi de etkin bir yöntem olarak değerlendirilmektedir. Bu derlemede lokal ileri servikal kanserlerde tedavi yaklaşımları tarihsel olarak değerlendirilecek ve güncel yaklaşımlar literatür eşliğinde özetlenecektir., Cervical cancer is the fourth most frequently diagnosed cancer and the fourth leading cause of cancer death in women. Treatment strategy is quite certain in early and advanced stages, but there are controversies in the treatment of locally advanced cervical cancers. While clasical literature compares raditherapy and surgical therapy in the management of locally advanced cervical cancer, concominant chemoradiotherapy is considering as a novel therapeutic option. In this review article, treatment options in locally advanced cervical cancer will be discussed in chronological order in light of literature.

Amaç: Gestasyonel trofoblastik hastalık (GTH) tanısı almış olguların klinikopatolojik özelliklerinin ve tedavilerinin değerlendirilmesi. Yöntemler: 2003- 2013 yılları arasında kliniğimize GTH tanısı ile yatırılmış olan ve bilgilerine ulaşılan 34 hasta bu çalışmaya alınmıştır. Hastaların demografik, kliniko-patolojik özellikleri ile uygulanan tedavi yöntemleri ve izlem sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda 27 adet hidatiform mol (HM) (15 komplet, 12 parsiyel), 7 adet non-metastatik gestasyonel trofoblastik neoplazi (NM-GTN) olgusu değerlendirilmiştir. Olguların yaş ortalaması 31,3± 9,2 yıl, ortalama gebelik sayısı 2,7± 1,5, ortalama doğum sayısı 1,13± 1,03, düşük ve geçirilmiş mol gebelik oranları sırasıyla ortalama 0,3± 0,5 ve 0,1± 0,4 şeklinde idi. HM tanısı almış olguların 3 tanesinde (%8,8) tedavi sonrası mol gebelik tekrarlamış, bunlardan birinde histerektomi, diğer ikisinde tekrar revüzyone küretaj (R/C) ile remisyon sağlanmıştır. NM-GTN tanılı hastaların tümünde tek ajan kemoterapi ile remisyon sağlanmıştır. Sonuç: Gestasyonel trofoblastik hastalık, erken tanı, uygun tedavi ve izlem yapıldığında remisyon oranları yüksektir. Ancak tedaviye bağlı ciddi komplikasyonlar ile karşılaşılabilir., Aim: To investigate the clinicopathologic features and treatment procedures of the patients who diagnosed as Gestational Trophoblastic Disease (GTD). Methods: Thirty-four patients who pre-diagnosed as GTD between the years 2003- 2013 included to this investigation. Descriptive and clinicopathologic features, treatment and follow-up results of the patients investigated retrospectively. Results: Totally 27 hydatiform mole (HM) (15 of them complete and 12 of them partial) and 7 non-metastatic gestational trophoblastic neoplasia (NM-GTN) case was found in 10 years period of time. The mean age of the patients was 331,37± 9,27 (16-52), the pregnancy rate was 2,7± 1,5 (0-7), parity rate was 1,13± 1,03 (0-4), the abortus and history of molar pregnancy rates were 0,35± 0,58 (0-2) ve 0,15± 0,44 (0-2), respectively. Three recurrences (8,8%) was seen in HM cases and two of them needed repeat curettage (R/C) and the other one needed hystetectomy and all the three cases survived. Single agent chemotheraphy was been successful in all the GTN cases. Conclusion: GTD is a curable condition with early diagnosis, adequate management and follow-up. Complications due to treatment should be kept in mind.

Aim. The purpose of this study is to investigate whether preoperative endometrial sampling is necessary for hysterectomies with benign indications. Material and Methods. Sixty-eight cases which had hysterectomy for benign indications at Celal Bayar University Department of Obstetrics and Gynecology between 2005 and 2008 were investigated retrospectively. All subjects had had D&C before the surgery. Data about age of subjects, hysterectomy indications, endometrial sampling results and endometrial findings of hysterectomy materials were collected from patient files and pathology reports. Preoperative and postoperative endometrial pathology results were compared. Results. The mean age of the patients was 47 (±8.0). Hysterectomy indications were myoma uteri in 50 cases, resistant bleeding in 12 cases, adnexial mass in 5 cases and retention of intrauterin device in 1 case. Preoperative endometrial samplings resulted in normal endometrium, proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, endometrial polyp, chronic endometritis and insufficient material, none of the results was endometrial cancer. Postoperative pathologies of the endometrium were proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, inactive endometrium, atrophic andometrium, basal endometrium, endometrial polyp and other diagnosis. Discussion: Preoperative endometrial sampling is not necessary for cases planned to undergo hysterectomy for benign indications., Aim. The purpose of this study is to investigate the necessity of preoperative endometrial sampling for hysterectomies with benign indications. Methods. Sixty-eight cases that had hysterectomy for benign indications at Celal Bayar University Department of Obstetrics and Gynecology between 2005 and 2008 were investigated retrospectively. All subjects had undergone dilatation and curettage ( D&C) under surface anesthesia before the surgery. Data about age of subjects, hysterectomy indications, endometrial sampling results and endometrial pathology findings of hysterectomy materials were collected from patient files and pathology reports. Preoperative and postoperative endometrial pathology results were compared. Results. The mean age of the patients was 47 (±8.0). Hysterectomy indications were myoma uteri in 50 cases, resistant bleeding in 12 cases, adnexal mass in 5 cases and retention of intrauterine device in 1 case. Preoperative endometrial samplings revealed proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, endometrial polyp, chronic endometritis and insufficient material, but not endometrial cancer. Postoperative pathologies of the endometrium were proliferative endometrium, secretory endometrium, endometrial hyperplasia, inactive endometrium, atrophic endometrium, basal endometrium and endometrial polyp. Conclusion. Preoperative endometrial sampling is not necessary for cases planned to undergo hysterectomy for benign indications.Key words: Hysterectomy, endometrial sampling, preoperativeÖzetAmaç. Bu çalışmanın amacı benign nedenlerle histerektomi planlanan olgularda operasyon öncesi endometriyal örneklemenin gerekliliğini değerlendirmektir. Yöntem. 2005-2008 yılları arasında Celal Bayar Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı'nda benign nedenle histerektomi yapılan 68 olgu retrospektif olarak incelendi. Olguların hepsine operasyon öncesi yüzeyel anestezi ile dilatasyon ve küretaj (D&C) uygulanmıştı. Olguların yaşları, histerektomi endikasyonları, endometriyal örnekleme sonuçları ile histerektomi materyalindeki endometriyum bulguları verileri hasta dosyaları ve patoloji raporlarından elde edildi. Preoperatif ve postoperatif endometriyum bulguları karşılaştırıldı. Bulgular. Olguların yaş ortalamaları 47 (±8.0), histerektomi endikasyonları 50 olguda myoma uteri, 12 olguda tedaviye dirençli kanama, 5 olguda adneksiyel kitle ve 1 olguda rahim içi araç retansiyonu idi. Preoperatif endometriyal örnekleme bulguları proliferatif endometrium, sekretuar endometrium, endometrial hiperplazi, endometrial polip, kronik endometrit ve yetersiz materyal şeklinde olup endometriyal kanser saptanmadı. Postoperatif endometriyal bulgular proliferatif endometrium, sekretuar endometrium, endometriyal hiperplazi, inaktif endometrium, atrofik endometrium, bazal endometrium ve endometriyal polip şeklinde idi. Sonuç. Bu çalışmada benign nedenlerle histerektomi planlanan olgularda operasyon öncesi endometriumun örneklenmesinin gerekli olmadığı görülmüştür.Anahtar sözcükler: Histerektomi, endometriyal örnekleme, preoperative

ÖzetAmaç. Bu çalışmanın amacı pelvik kitle ve neoplaziler gibi jinekoloik patolojilerde LAVA sekansını içeren dinamik pelvik MRG tetkikinin sayısal çıkarma yöntemi ile birlikte kullanımının tanısal etkinliğini araştırmaktır. Yöntem. Kliniğimizde Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği tarafından refere edilmiş jinekolojik patolojisi bulunan 62 olgu (18-75 yaş arası) Dinamik MRG tetkiki ile değerlendirildi. Olgularda konvansiyonel MRG sekansları ile birlikte kontrastlı inceleme olarak 10 mg gadolinyumlu kontrast madde uygulaması sonrası GE sekans ile ardışık 4 faz aksiel LAVA serisi alınarak kitlenin kontrastlanma paterni belirlendi. Bulgular. 20 olguda histopatolojik değerlendirme ve 25 olguda tipik radyolojik görünüm ve klinik takip ile tanıya ulaşıldı. Olgular LAVA sekansındaki kontrastlanma paternlerine göre benign (düz, çizgisel) ve malign (nodüler heterojen) ayrıca erken-geç ve yoğun- kısmi paternlerde değerlendirildi. İstatistiki değerlendirme ile tetkik edilen 45 olguda LAVA sekansının malign benign ayrımında; sensitivitesi %95, spesifitesi %100 ve pozitif prediktif değer %100, negatif prediktif değer %92 hesaplandı. Sonuç. Karaciğer kitleleri için geliştirilen LAVA sekansı jinekolojik patolojilerin karakterizasyonu amacı ile de kullanılabilecek hızlı, etkin ve güvenilir bir yöntem olarak sayısal çıkarma yöntemi ile birlikte klasik MRG sekanslara eklenebilir.Anahtar sözcükler. MRG, pelvik kitle, endometrium ca, serviks caAbstractAim. The purpose of this study is to investigate the diagnostic efficiency of the dynamic pelvic MRI examination which includes LAVA sequence with digital substraction technique on the patients with gynecologic pathology. Methods. The dynamic MRI of 62 patients (between 18-75 ages) who were examined in gynecology clinic because of pelvic mass was evaluated in our clinic prospectively. We examined the pattern of contrast enhancement of the mass by conventional MRI sequence in addition consecutive 4 phase LAVA series after 10 mg gadolinium contrast matter was perfomed. Results. We diagnosed 25 patients with typical radiologic appearence and clinically follow up and 20 patients with histopathological examination. The patients were considered as benign (straight,linear) or malign (nodular,heterogenous) and also early-late and dense-partial according to the pattern of contrast enhancement in LAVA sequence. The sensitivity value of the differentiation of benign /malign lesions with LAVA sequence was estimated as % 95 and also the other values specifity %100, positive predictive value %100 and negative predictive value %92 by the statistical evaluation. Conclusion. LAVA sequence which was developed for characterization of liver mass can be supplement to the conventional MRI sequence with digital substraction technique as a rapid and efficient diagnostic method for gynecologic pathologies characterization.Keywords: MRI, pelvic mass, endometrium ca, cervix ca &nbsp, Amaç. Bu çalışmanın amacı pelvik kitle ve neoplaziler gibi jinekoloik patolojilerde LAVA sekansını içeren dinamik pelvik MRG tetkikinin sayısal çıkarma yöntemi ile birlikte kullanımının tanısal etkinliğini araştırmaktır. Yöntem. Kliniğimizde Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği tarafından refere edilmiş jinekolojik patolojisi bulunan 62 olgu (18-75 yaş arası) Dinamik MRG tetkiki ile değerlendirildi. Olgularda konvansiyonel MRG sekansları ile birlikte kontrastlı inceleme olarak 10 mg gadolinyumlu kontrast madde uygulaması sonrası GE sekans ile ardışık 4 faz aksiel LAVA serisi alınarak kitlenin kontrastlanma paterni belirlendi. Bulgular. 20 olguda histopatolojik değerlendirme ve 25 olguda tipik radyolojik görünüm ve klinik takip ile tanıya ulaşıldı. Olgular LAVA sekansındaki kontrastlanma paternlerine göre benign (düz, çizgisel) ve malign (nodüler heterojen) ayrıca erken-geç ve yoğun- kısmi paternlerde değerlendirildi. İstatistiki değerlendirme ile tetkik edilen 45 olguda LAVA sekansının malign benign ayrımında; sensitivitesi %95, spesifitesi %100 ve pozitif prediktif değer %100, negatif prediktif değer %92 hesaplandı. Sonuç. Karaciğer kitleleri için geliştirilen LAVA sekansı jinekolojik patolojilerin karakterizasyonu amacı ile de kullanılabilecek hızlı, etkin ve güvenilir bir yöntem olarak sayısal çıkarma yöntemi ile birlikte klasik MRG sekanslara eklenebilir

Vulvanın primer adenokarsinomu oldukça nadir görülen bir kanserdir. Altmış yedi yaşında sağ vulvada kanamalı kitle ve ağrı nedeni ile başvuran olgunun sağ vulvadan başlayan perineal kısmı ve sağ vajen yan duvarını içine alan ekzofitik kanamalı lezyon ile sağ ingiunal lenf adenopatisi mevcuttu. Vulva biopsisinde adenokarsinom olarak saptandı. Klinik muayene ve değerlendirmeler sonucu primer serviks, endometrium ve rektumda patoloji saptanmadı. Olguya geniş lokal ekzisyon uygulandı. Aynı tarafa ingiunal lenf diseksiyonu ve retroperitoneal lenf diseksiyonu yapıldı. Patoloji sonucu vulvanın primer adenokarsinom olduğu saptandı. Postoperatif radyoterapi alamayan olguda 2 yıl sonra lenfadenektomi uygulanan bölgede rekürrens ile uyumlu kitle gelişti. Kitle eksize edien olguya daha sonra radyoterapi uygulandı. Hasta operasyondan 7 yıl sonra hastalıksız bir durumda bulunmaktadır., Primary adenocarcinoma of the vulva is extremely rare neoplasm. A 67-year-old woman with a tumoral mass involving the right vulva and vaginal wall were admitted. Biopsy revealed adenocarcinoma. No other primary lesion was found on clinical evaluation and extensive investigation. The patient was underwent a wide local excision and ipsilateral inguinal and retroperitoneal lymph node dissection. Final pathological diagnosis was primary adenocarcinoma of the vulva. The patient did not accept postoperative radiotherapy. Two years after the initial surgery, local recurren mass in right groin developed. The mass was removed by wide local exision. External radiotherapy was given as an adjuvant therapy. The patient was disease free 7 years after the initial operation.

ÖZET Postmenopozal dönemde oluşan uterin kanamalarla ilişkili olabilen faktörleri saptamak ve bu dönemdeki hastalarda önemli bir sorun olan endometrial örneklemedeki güçlükleri giderecek bir yöntem belirlemek amacıyla, SSK Göztepe Eğitim Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğine başvuran 39 ile 75 yaş arası 73'ü kanamalı, 77'si kanamasız toplam 150 postmenopozal hasta çalışmaya alındı. Yaşlan, kiloları, menarş ve menopoz başlangıç yaşları, menopoz süreleri, sistemik hastalıkları olup olmadığı, geçirilmiş gebelik saylan ve kullanmış olduklan kontraseptif yöntemler belirlendi. Bu faktörlerle postmenopozal kanama semptomu arasındaki ilişki incelendi. Kanamalı ve kanamasız hastalarda kanül ve ı pipelle endometrial aspirasyon yöntemleri ile, lokal anestezi altında yaplan probe küretaj materyal elde etmedeki yeterlilik, komplikasyonlar ve başarısızlık oranlan açısından karşılaştmldı. Vücut ağırlığının fazla olması, menopoz süresinin kısa olması ve kadında diabet, hipertansiyon ve safra kesesi hastalığı gibi sistemik hastalıklann bulunması halinde, postmenopozal kanamanın daha sık oluştuğu görüldü. Postmenopozal asemptomatik hastalarda %17 oranında proliferatif ve hiperplastik endometrium bulgusuna rastlanılması, bu dönemdeki kadınlarda kanama olmasa ve hormon replasman tedavisi almasa bile, belli aralıklarla endometrial örnekleme yapılmasının gerekli olduğu ve böylece endometrium kanserinin önlenebileceği ya da erken tanınabileceği sonucuna vanldı. Probe küretaj ile olguların %14'ünde işlem başarısızlıkla sonuçlanırken, kanül ve pipelle ile başansız girişim olmadı. Anestezi 49verilmeden uygulanan kanül ve pipelle aspirasyon yöntemleri hastalar tarafından rahatlıkla tolere edildi. Probe küretaj ile iki olguda perforasyon oluşurken, `Kanül` ve `Pipelle` ile hiç perforasyona rastlanılmadı. Sonuç olarak, `Kanül` ve `Pipelle` endometrial aspirasyon yöntemlerinin, postmenopozal hastalarda poliklinik koşullarında, anestezi ve serviks dilatasyon gerektirmeden kolaylıkla uygulanabilen, doku elde edilmesinde probe küretaj kadar başarılı ve komplikasyon oranları son derece düşük yöntemler olduğu belirlendi. 50 55

AMAÇ: Serviks kanseri hücre kültürlerinde tirozin kinaz inhibitörü Bosutinib'in etkisinin incelenmesi GEREÇ VE YÖNTEM: İnsan serviks kanseri hücre hattı olan CCL-62 HeLa kontaminantı, uygun koşullarda optimize edilmiş ve Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji bölümünde tüm hücre kültürü çalışmaları yapılmıştır. Gerekli üreme koşulları sağlanan bu hücre hatlarına bir Src-tirozin kinaz inhibitörü olan bosutinibin (SKI-606) farklı konsantrasyonları uygulanmıştır. MTT sitotoksisite testleri ile sitotoksik veya anti-proliferatif etkinin gözlendiği optimum konsantrasyon değerlerinin (IC50 değerlerinin) belirlenmiştir. Daha sonra hücreler primer antikor ile işaretlenip, florokrom takılı sekonder antikorlar ile belirlenip floresan mikroskobu ile incelenmiştir. Hücrelere madde uygulamalarıyla gelişen DNA hasarı nükleer odak oluşumları ölçülmüş ve apoptoz miktarı ise annexin-5 ve kaspaz boyamaları ile görüntülenerek incelenmiştir. Kalorimetrik kaspaz-3 analizi yapılarak bosutinibin serviks kanseri hücre hatlarında apopitoz aktivasyonuna yol açıp açmadığına bakılmıştır. Son olarak western-blot yöntemi kullanılarak DNA hasarı ile ilişkili olarak γH2AX, ATM, p53 seviyelerine ve apoptoz ile ilişkili olarak PARP kırpılması, kaspaz 3 ve 7 seviyelerine bakılmıştır. Burada madde uygulamalarına bağlı olarak hücre grupları arasındaki değişiklikleri saptanması amaçlanmıştır. Veriler, Microsoft Excel (XP) ve GraphPad yazılımı aracılığıyla grafiksel olarak ve `Image J` analiz programı kullanılarak histogram grafikleri ile değerlendirildi.BULGULAR: Tirozin kinaz inhibitörü `Bosutinib`, CCL-62 serviks kanseri hücre hattında DNA çift zincir kırıklarına yol açarak DNA hasarına yol açtığı ve Kaspaz 3 aktivasyonunu tetikleyerek anti-proliferatif etki gösterdiği görülmüştür.SONUÇ: Bir trozin kinaz inhibitörü olan Bosutinib'in, serviks kanseri hücrelerinde (CCL-62 He-La kontaminantı), antiproliferatif etki göstererek DNA hasarı oranını arttırdığı ve apoptozu indüklediği görüldü. Bu etkilerle Bosutinibin serviks kanser tedavisinde etkili olabilecek bir ajan olabileceği sonucuna varılmıştır. Bu etkinin ilerde yapılacak hayvan ve insan çalışmaları ile doğrulanması gerekmektedir. OBJECTIVE: Investigation of the effect of the cell culture level of the tyrosine kinase inhibitors in the treatment of cervical cancerMATERIAL AND METHODS: CCL-62 HeLa contaminant, a human cervical cancer cell line, was optimized in appropriate condition in Department of Medical Biology of Celal Bayar University Medical School. A src-kinase inhibitör named as Bosutinib (SKI-606) was administered in different concentration to these cell lines.Optimal concentration values (IC50 values) for cytotoxic or anti-proliferative effects were determined by MTT cytotoxicity tests. Then, the cells were marked by primary anticores, identified by secondary anticores affixed to fluorochrome and examined by fluorescent microscope. The damaged focuses in DNA by the study agent was assessed and the rate of apoptosis was evaluated by imaging the annexin-5 and caspase activities. Calorimetric caspase-3 analysis was used for analyzing if bosutinibe activated apoptosis in cervical cancer cell lines. Lastly, the levels of γH2AX, ATM, p53 were evaluated as markers of damage in DNA and sheared PARP, caspase 3 and 7 were evaluated as markers of apopitosis; for the consideration of the effect of the agent on the cell lines.The data was analyzed graphically by Microsoft Excel (XP) and GraphPad software programs and with histogram graphics by Image Z analyze programme.RESULTS : A Tyrosine Kinase Inhibitor ''Bosutinib'' was found to be responsible for DNA damage by causing DNA double-chain fragmentation and had antiproliferative effect by activating caspase 3.CONCLUSION : Bosutinib causes damage and induces the apopitosis in DNA in CCL-62 cell line depending with dosage. Thus, new treatment options for cervical cancer might be planned in the light of this study. 85

Amaç: Adneksiyal kitle tanısıyla opere edilen hastalarda ROMA, RMI, OTI, indekslerinin değerlendirilmesi, postoperatif patolojik bulgularla karşılaştırılması ve bu üç indeksin adneksiyal kitlelerin malign potansiyelini belirlemede etkinliğinin araştırılması Gereç ve Yöntem: Celal Bayar Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum jinekoloji polikliniğine başvurup şüpheli adneksiyel kitle nedeniyle operasyona karar verilen 51 hasta çalışmaya alındı. Olguların demografik ve klinik özellikleri belirlendi. Tüm olgular ultrasonografik (abdominal ve vajinal) olarak değerlendirildi. Ultrasonografik morfolojik özellikler saptandı. Sassone morfolojik indeks skorları belirlendi. Tüm kitelelere Doppler ölçümleri yapılarak malignite skorlaması yapıldı. Preop CA125 ve HE4 için serum örnekleri alındı. Serumlar laboratuara transfer edildi ve -20 derecede saklandı. Tüm olguların ROMA, RMI ve OTI skorları belirlendi. Operasyon sırasında benign olduğu düşünülen olgular hariç diğerlerine frozen/section analizi yapıldı. Kitlenin benign ya da malign olmasına göre operasyon konservatif ya da radikal olarak yapıldı. Kesin patolojik tanılar belirlendi. Çalışmadaki değerlendirdiğimiz ROMA, RMI ve OTI indeksleri operasyon kararı için kullanılmadı. Daha sonra bu indeksler hesaplanarak her üç indeks için de duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif kestirim değeri açısından karşılaştırılıp, maligniteyi öngörmedeki en yararlı test bulunmaya çalışılmıştır. Bulgular: Histopatolojik değerlendirmeye göre 43 olgu benign, 2 olgu borderline, 6 olgu malign olarak sonuçlanmıştır. Benign hastaların yaş ortalaması 44.27 ± 14.9 iken malign hastaların yaş ortalaması 55.25 ± 17.16 olarak bulunmuştur (p = 0.029). Benign over kitlesi olanların %67.4?ü premenapozal dönemde iken %25?i postmenapozal dönemde, buna karşılık malign over kitlesi grubundaki olguların %75?i postmenopozal, %32.6?sı ise premenapozal dönemdeydi (p = 0.011). ROMA hesaplaması sonucunda premenapozal ve postmenapozal hastalarda sırasıyla duyarlılık %50, %100, özgüllük %96.5, %92.8, pozitif kestirim değeri %50, %85.7, negatif kestirim değeri %96.5, %100, doğruluk değeri ise %93.5, %95 bulunmuştur. RMI hesaplanması sonrası duyarlılık %87.5, özgüllük %100 , pozitif kestirim değeri %100, negatif kestirim değeri %97.6, doğruluk, %98, OTI değerlendirilmesi sonrası duyarlılık %100, özgüllük %79, pozitif kestirim değeri %57.1, negatif kestirim değeri %100 olarak saptanmıştır. Sonuç: ROMA değerinin postmenapozal hasta grubunda duyarlılık ve özgüllüğünün diğer testlere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Ovaryan malignite indeksi (OTI) nin duyarlılığı da yüksek olup özgüllüğü istenen düzeyde değildir. Olgu sayısının düşük olmasına karşın adneksiyel kitlelerde her üç testen birinin kullanılabileceği, ancak ROMA indeksinin postmenapozal kadınlarda malign kitleleri saptamada, premenapozal kadınlarda ise benign kitleyi saptamada daha etkili olduğu görülmektedir.Anahtar Kelimeler: Adneksiyel kitle, ROMA, RMI, OTI, HE4 Objective: Evaluation of ROMA, RMI, OTI indexes on patients operated due to adnexial mass, comparison of postoperative pathological findings and the evaluation of the efficiency of these three indexes on detecting the malignancy potential of adnexial massMaterial and Methods: 51 patients whom resorted Celal Bayar University Hospital Department of Gyneacology clinic with suspicious adnexial mass and operated due to it were drawn into this study. Demographic and clinical characteristics of the patients were identified. All of the patients were examined ultrasonographically (transabdominal and traNsvaginal ways). Ultrasonographic morphological features of the samples were identified. Sassone morphological index scores were counted. Malignancy scores calculated via doppler USG measurements to all of the masses. Pre-operatively blood samples were taken to assess CA 125 and HE4 levels which were transferred to laboratory and kept in -20 centigrade degrees. Scores of ROMA, RMI and OTI were calculated of all the cases. Frozen/section analysis were carried out to all of the cases except from the ones which seemed benign natured per-operatively. According to the mass identification as malign or benign, the operation was applied radically or conservatively. Absolute pathological diagnoses were determined. The ROMA, RMI and OTI indexes calculated in the study were not used in decision of the operation. After that all these indexes calculated and compared each other to sensivity values,specificity values,positive and negative predictive values to find out the most beneficial one to detect the malignancy.Results: According to histopathological assessment 43 of the samples were benign, 2 of them were borderline and 6 of the remaining were reported as malignant. The mean of age is 44.27+-14,9 at patiens with benign natured mass while 55.25+-17,16 at patients with malign mass (p=0,029). 67,4% of the patiens with benign ovarian mass were premenopausal while 25% were postmenopausal correspondingly 75% of the patiens with malign ovarian mass were postmenopausal, 32,6% were premenopausal (p=0,0011). On using ROMA calculation system at premenopausel and postmenopausel patients the values were found respectively; sensivity, 50%,100%; specificity, 96.5%, 92,8%; positive predictive value, 50%, 85,7%; negative predictive value, 96,5%, 100%, accuracy value 93,5%, 95%. On using RMI calculation system, sensivity 87,5%, specificity 100%; positive predictive value 100%; negative predictive value 97,6%, accuracy value:98%. On using OTI calculation system, sensivity:100%,specificity:79%; positive predictive value:57.1%; negative predictive value:100%.Conclusions: ROMA value is detected more sensitive and spesific in postmenopausel patient group rather than other tests in this study comparing the indexes of detecting the malignancy risks of adnexial mass. Ovarian tumor index is also has a remarkable sensitivity though the specificity is not enough at all. Despite the low count of cases,it seems that any of these three tests can be used on adnexial masses but ROMA index is better on detecting malignant masses at postmenopausel patients and bening masses on premenopausel patients.Key Words: Adnexial mass,ROMA,RMI,OTI,HE4 60

IV SIÇAN GEBELİKLERİNDE HEPARIN VE DÜŞÜK MOLEKÜL AĞIRLIKLI HEPARİNLERİN E-CADHERİN VE LAMININ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ ÖZET Heparin ve düşük molekül ağırlıklı heparinler (DMAH) trombofılinin neden olduğu gebelik komplikasyonlarının tedavisinde kullanılmaktadır. Bu antikoagulan maddeler, koagulasyon yolağındaki bazı faktörlerin eksiklikleri sonucu ortaya çıkan plasental yatakdaki trombüsleri önleyerek etki göstermektedir. Son yıllarda implantasyon ve plasentasyonda adezyon moleküllerinin önemli rollerinin olduğu saptanmıştır. Heparin ve DMAH'lerin adezyon molekülleri üzerinde etkileri bilinmemektedir. Bu nedenle sıçan gebeliklerinde heparin ve DMAH'lerin bir adezyon molekülü olan E-cadherin ve ekstraselüler matriks proteini olan Laminin üzerindeki etkileri incelendi. Bu çalışmada 48 sıçan dört gruba ayrılarak incelendi. 1. grup; serum fizyolojik grubu, 2. grup; heparin grubu, 3. grup; enoksaparin grubu ve 4. grup; tinzaparin grubu olarak gruplandırıldı. Tüm gruplardaki sıçanlara ilaçlar prekonsepsiyonel olarak başlandı ve 15. gebelik gününe kadar uygulandı. 15. gebelik gününde laparotomi yapılarak uterus ve tubaları çıkarıldı. Alınan dokular immünohistokimyasal olarak Laminin ve E-cadherin ile boyanarak değerlendirildi. Heparin grubunda plasental E-cadherin diğer gruplara göre ve desidual E-cadherin serum fizyolojik grubuna göre düşük bulundu (p